Opera omnia; ex MSS. aucta et emendata cum brevi adnotatione Davidis Ruhnkenii. Studiose ... accurate edidit Carolus Henricus Frotscher. Accedunt indices copiosissimi

발행: 1834년

분량: 499페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

471쪽

quae singula integros libros desiderarent. tque haec quidem. qua hac tellus' dixi, ad declarandam ipsius prudentiam pertinent. Quid ecterae virtutes, quales in eo et quaili Singularessuerunt Quis unquam illo in tota ratione vivendi splendidior ac

magnis centior suill Qua in Gallia, quae in Italia, et quam

sumptuosa aedilicia exstruxit Quam multa ingeniose et solertereX cogitata ab antiquis, sed postea per posterorum ignaviam oblivione obruta quasique sepulta revocavit quam multos egregios artifices ad nova exco landa propositis praenilis excitavit quis

unquam Princeps, quis Principis alicuius legatus, quis denique magnus clarusque vir api id eum diversatus est, quin sibi nona splendido Cardinali, scd a praenotenti aliquo rege exceptus videretur Et interea in pauperes et egentes homines quam liberalis ac munificus suerit, scitis ipsi cives Tiburtes, qui, ut illa perpetua et quotidiana taceantur, meministis, cum quotanni S cum morbi, ut sit, aestate in vulgus grassarentur, quotidie mille resolituni, qui innes aegrotantium domos circuli1 irent, neque eoru In, quae aut ad valetudinum recuperanda iii aut ad alendam interea sa- Iii illam neces Saria essent quidquam eis deesse paterentur. Mentini inus et ipsi, ut se hac quo lite in parte legatus in Gallia gesserit, cum quicquid pectiniae e legatione provenerat, num it in X eo nullii in alligit, sed totuin in pauperes erogandum distribuenduntque mandavit. pq Eruditos autem et excultos litteris homines I Pin ilia quam amavit ardentius, nemo plures domi habuit, nemo

largius aut prolixius ovit. IIoruin disputationibus epulas suase audiebat, in eis audiendis quicquid a gravioribus curis dabatur

otii, studiosissimc collocabat. Iam et in eos et in Omnes domesticos ac familiares suos lania erat facilitate ac comitate, ut communis ideretur omni uiti parens. Cum eis a miliarissime colloquebatur, urbanissime iocabatur; peccantes la a terna potius caritate

quam herili potes late atque imperio corrigebat. Nullius autem rei aeque facile obliviscebatur atque iniuriarum. Scinius qui cun maque eum e parillo saluiliarius viximus, multos, a quibus ipso pro summis beneficiis summas iniurias retulerat, cum eos sine ulla molestia arbitratu suo posset ulcisci, novis postea beneficiis auetos ab eo et cumulatos fuisse Pietatis aut eiu et religionis in Deum et plurima toto reliquo vitae tempore et certissima ac luctilentissima testimonia morti proximus dedit. Qui cum sibi ex hae

vita nil grandum esse sentiret, nihil territus, Sacerdotem accersi tu Ssit, cui peccata sua ita conseSSUS, ut eorum Vere Se atque X

erat Sed quod nonnulli eiulibent ita gularem non esse nisi eorum, qui exireni aetate Argentea ScripSerint, sal, um SSe Stendit Iocus Cicer II de . I .

472쪽

430 VOLUMI XIMII.

animo poenitere, omnemque spem sibi in divina bonitate ac misericordia constitutam esse ostenderet, interiectis aliquot horis sacrosanctum Domitii nostri Iesu Christi corpus religiosissime accellit. Inde cum te Staincntum, nisi luantum certorum hominum invidia impediit, benevolentiae ac caritatis erga omnes Uos plenis- simu in condidi S Set; o Steaque, viribus magis ac magis delicientibus, sacro oleo, adhibitis ex ritu Christiano precibus, inunctus esset languida et moribunda voce X Davidicorum psalmorum

versibus, qui interca recitabantur, eum plura non OSset, X-tre in Saltem quaeque Verba pronuncians, cum incredibili eorum

omnium, qui aderant, dolore 1 tremum Deo spiritum reddidit. O me infelicem quanto mihi res secus cecidit, quam a principio cogitaram Brevis enim haec virtutum ipSiu commemoratio, quam mihi levationi sore speraveram, ea mihi pectus est odit, ea vulnus adegit altius, ea dolorem dolore cumulavit. Quid aliud

agere Os Sumus, quicunque tali patrono orbati ac destituti sumus, quam ut lugeamus, ut Iodi Omnibu testemur dolorem nostri im, ut quod vitae reliquum S in moerore ac lacrymis transigamus Immo vero aliud et possumus et debemus. Quamvis enim qui tam pio lamque Christiane et vixerit et diem suum obierit, eum caelo iam receptum S Se Sperandum est: quia lamen rari admodum ita puri egrediuntur e corpori vinculi S ut non is poenarum aliquid post mortem luendum supersit; carumque tum aliis piis actionibus, tum praecipue ita Sis X animo precibus et tempus contrahi et ardor mitigari potest sacere omne omnia debemus, ut

ei modis omnibus opitulemur. Agite igitur quicunque Ilippolytum

Cardiu alein errariensem et vivum amastis et mortuum a malis, 353 coniungite mecum preces e Stra et sublatis in caelum manibusae mentibus liberalionem ipsius X loco purgandis post mortent animis destinato, si sorte ibi adhuc detinetur, a Deo ptim maiaximo Illagitate. Nullius enim in Ortuo auxilium desit, cuius vivi nulli unquam auxiliuia defuit. lnisi Iesu, immani generis conditor et assertor, qui nos alios pro aliis orare voluisti, quitu0rum preces nunquam irrita sore pullicitus es, respice hanc inultitudinem millic tam ac dolore consectam, it per illa vulnera,

ob Sumpsit hoc dicendi gemis Sine dubio e Cic. pro Marc. . ubi oli inscriptum erat omnium Marcellorum meum pectu memoria estodit Oluod ex illienni ci inedit, percu SSit, laceravit. R. in recentioribus X empla tribus Iehitur ostituit, ne,cio ali iugi C0mnio de KRAFT. - eutrum prohat Vols. quem vide. R. a F Sic me Servius pud Cic. IV. Bd am. 12. g. 2. aulio aut buc in Marcellum diem sum obisse. pro quo Iustin. 1i St. XIX. 1. iem ui Vitur. J Sed ille in Serviii ibid. ixit eii Am se i inin interocere, qu0 pariter at thi occidere se necare se, uuae apud Uiel. Vi Utur et Laciant reperiunt ui nemo ex melioribus scripturi inis diXii nudum Cicero Seripserit: qui quid uin ut se in-t rimere. I. de OsI . 31. . 112. 1. de Fin. 20. g. 66. SVS mo te multare, II de Re p. 25. A. 46. Hecem ibi c0HSciSce H, II de . I . . . . mortem si , consciscere Olc. usurpax tu, Nic Drtem obire dicere maluit diu de lio et aliis talibus iura dicere non Reai. R., Similiter uset Galli. 3. Iuniano meri asserti Tem Se accommodare. Antiquiores scripti res vocabulum 58Hrior non alietii. RAET.

473쪽

quae pro no Dis pertulisti, per illum sanguinem , quem pro nobis in ara crucis elsu disti, per illam mortem ignominiae plenam, quam pro nobis sponte subiisti, tribue hoc nostris omnium' coueor . ilibus votis, ut sana illum tuum Hippolytum Cardinalem errari eu-sem a poenis, Si quibus adhuc obnoxius est, liberatum . cum in locum tuam prinium perducas, ubi aeternis tedum gaudiis per fruatur. Ite domum q), cives Tiburtes, nunciat liberis vestris, nunquam neque ipso neque ipsorum liberos cuius Illam maioris aut Oiuni ex parte praestantioris Cardinalis e Xequias S Se vi Suros.

ImFIJNERE IOAΝΝIS EPISCOPII MILITIAE MELI TEΝSIS MAGNI MAGISTRI.

HABITA ROMAE. I rao lare a vobis et ex dignitate vestri ordinis actum est, nobilissimi et sortissimi milites, quod pti in principi, Ioanni Episcopio, Magno sodalitatis vestrae Magistro, unus quibuscunque potuistis rebus ornatissimum amplissimumque dii X istis, quodque et pietatis in eum vestrae et doloris, quem vobis mors ipsius obiecit, plurimas maximeque luculenili significationes dedistis. Quamquam enim ille et ea tum manu tum con Silio gesserat, et ad eos honores virtute pervenerat, ut abi inde ad gloriam vixisse vide 35sretur; et e progressu erat aetati S ut a Vita tamquam ex arbore non per vim evulsi is, sed Silo tempore ipSa maturitate collapsus osse v deatur quorum tamen vita quo diuturnior, eo publice utilior Visa St, eorum mor nunquam non acerba et immatura videri potest. Sed quando parens ac procreator rerum innium Deus universum hominum genus eadem morialitatis lege dei in xit ostensaque, si per ipsius praecepta gradiamur, certa Spe melioris vitae, commorandi nobis hic diversori uin ' non habitandi dedit grates t ei potius agere debetis, quod talem vobis Ducem aeo CL ad n pag. 342. R. R. o Imitatur dictum Metelli Macedonici in Scipionis Aemiliani unere, mini est puit Pliniuin 1. . VII. 44. Ite, lii, celebrato eaeSequias a unum clois niuioris unus videbitis. o M s. ai. n. S i FR. - rates a re, poetis et Iiisl 0riRrum Scriptoribus requentissimiana. apud Ciceronem semel regitur, Si mii. Scip. l. Grare tibi asto sinume ol. o bis vi reliqui coelites qui ipse iocus licet, hanc formulam in graudi et ollemni oratione iocinia liabere, et in gratiis Deo regendi esse aptissimum. Sed qui nunc Latine iis utitur, Saepe ea a iuuam elegantissima iadam utuntur

474쪽

432 VOLUMEM SMI.

Rectorem dederit, quodque vos illius virtuto ac bonitate tam diu

frui voluerit, quam iniquiore animo serre, quod eum, quanqua in viridi et cruda senectute, consiliriptis tamen corporis viribus, tot laboribus periculisque iactatum, ex hoc inquieto ac turbulento salo in illum, ut quidem Spes est, placidis Si in una portum perpetuae quietis ac tranquillitatis eduxerit. Nemo eo animo navigat, ut semper naviget nemo militare di Scit, ut numquam militare desinat nemo ea mente laborem suscipit, ut alios ex aliis labores perpetuo excipiat Sed et qui navigat, p0rtum; et qui militat, victoriam;

et qui laborat quietem atque otium Spectat quo qui pDrvener . gratulari eis amici, non dolere illorum vicem solent. Vita haec iactationis ac periculi plena navigatio est militia omni aerumnarum ac laborum genere Xercita iii eXhausta molestiarum undique Succrescentium Sege S quam ut quisque optime novit, ita millimi facit; quam is demum tutissime possidet, qui de ea, cum Deus voluerit, ponenda saepissime cogitat quae neque stultis unquam longa est neque sapientibus brevis. Non ut in ea diu maneamus, sed ut ex ea feliciter Xeamus, optandum est. Nunquam viverem US, Silii e porpetuo viverentias. Et tamen non tantum venia tribuenda est illis lacrymis, quas Obilus maiorum virtute praestantium X illorum, qui cum is coniuncto amanterque vi Xerunt, ' oculis elieit, sed etiam laudanda ac depraedicanda eoruni pietas, qui quacunque ratione OSSUnt, funera ipsorum ornare et cohonestare conantur. Nam et So, quibus artibus illi oruerunt, earundem studio flagrare declarant, et ceterorum animos ad Pilpiditatem eiu S- dum gloriae inflammant quae cum a vobis abunde et cumulate Ioanni Episcopi praestita sint, nondum tamen veStrae in una

355 pietati satisfactum esse duxistis, nisi existeret aliquis , qui hodierno die publice verbor uni aliquid faceret ne quid omnino, quod ad exornanda in ac celebranda in ipsius memoriam qn a vobis piaeterinis suiu diceretur. Id miluus quoniam a te polis sinitian Obiri volueritis, parebo voluntati vestrae, et Sumini tantum capita stricti tu ac ni inice attingam . laudes ipsius brevi ac perspicua oratione complectar. Priinum igitur ex sodalitatis vestra legibus

atque institulis certissimum ac firmissi latinia argumentum caper po S Se Videor, quo euiu et anti lito ac nobili ortum genere, ut eximia quadam in inimeque vulgari virtute praeditum suisse constrinum . . Nam cum legibus vestris cautum sit, ne quis in ordinem

Duo Non puto Mureium quo cuui Caelii, Ob Cic. ait ani Vul. l. R. 4. dixis Ne pro Mut tune rea; sed videtur philus hic excidisse nil quod exhum, velut suceret, quod iiii mi antecederet, melli errore ali sthrariis omitii pii erat. Duodsi credas his positum fuisse noemot, ne illud quidem inepte coniicias, ili sum Muretium omissiouis auctorem fuisse qui quum ni nFatis h. l. obare idem verbum iam brevi inim vano ieinium, iterum

Sed Scriptum fuisse opinor quum tueritia, quod praebet nomII. d. n.

475쪽

vestrum admittatur, quin prius eum et neque ab atavis et paterna et materna stirpe nobilem esse liquid constiterit: qui est, qui, cuius in pectore aut in humero candidam illam erucena, Velamentum atque insigne ordinis Hierosolymitani, videat, quemque suffragii ius habere in conlitiis vestris sciat, de illius nobilitate dubitare amplius possit Eodemque modo de virtute argumentari licet. Nain cum in mandandis honoribus in eoque praesertim deligendo, qui vobis summo cum imperi praesit, nullius rei, praeterquam cognitae spectataeque virtutis, rationem habere solentis dubitari de Magni Magistri virtute non potest, quin eadem opera dovestra in serendis suffragiis de ac religione dubitetur. Sed haec

quidem quanquam magna sunt, huic tamen cum multis aliis communia sunt. Illa propria, quod septemdecim annos natus, quae ipsa aetas Romanis Olim moribus ad auspicandam militiam constituta erat, cum immanissimus hostis Rhodum ita obsessam teneret, vix ut illius servandae spes iani amplius ulla superesset generosus adolescens, cui virtus et pietas tenerum pectus acribus stimulis perpetuo oderent, relicta patria, relictis suis iter ingressu est eo animo, ut, cum Rhodum venisset, aut opis aliquid pro virili parte asserret obsessis aut cum eis adversus barbaros dimicans iuvenili sanguine Christo, humanae salutis auctori, litaret. Quo in itinere Messanam advectus, cum conscensa triremi adversis usus tempestatibus cursum tenere nequiisset, venit interea in Siciliam, amissa Rhodo, vir aeterna memoria dignissimus, Liladamus, vestrae sodalitatis illo tempore Magister qui adolescentuli virtutem esserentem se et oras emicantem admiratus,

adactum sacramento et cruce candida ornatum, ritu vestro inauguravit, posteaque cum Romam, cum in Galliam, cum in Hispa-356niam, cui in Melitam proficisceretur, numquam a latere suo discedere passus est. Quid virtutis, quid constantiae, quid militaris disciplinae ex assiduo ac diuturno talis viri contubernio avidissiluit per Se omnis honestatis iuvenem hausisse credendum est

Mortuo ita damo, alumnus illius disciplinae, Episcopius totos

sexaginta annos ita in coetu vestro versutus est, nulla ut interea

adversus hostes Christiani nominis expeditio suscepta sit, cui ipso non intersu erit; in qua egregiam operam reipublicae non navaverit in qua non ita se gesserit, ut semper inter paucos singularis ipsius virtus ni ineret. estatur illius virtutem Peloponnesus testatur frica quae illum, altera in Methones, Conones, Naupacti ultera in unetis et urris Regiae expugnatione et in illo calamitoso Cirtensi praelio spargentem in hostessunera nec illorum nec suo sanguini parcentem viderunt. Sed et postea, cum in Gallia esset et Melitam obsideri audiisset, tanta celeritate, ut evolasse eum, non iter fecisse diceres, per mediam hostium classem cum aliquot militibus, quibus ipse praeerat, in insulam magno cum periculo, sed maiori etiam hostium adini

476쪽

434 VOLLMUNIS II.

ratione penetravit. Multa properanti praetermittenda sunt, qua uvel singula, nisi copia obstaret, salis inpiam ad die endum male. riam suppeditare poSsent Dandi igitur assiduis industriae virtutis quo documentis, Et multis maximi momenti publicis muneribus sortiter, prudenter, eliciter obeundis, ita sibi conelliavit Omnium an inios, ut, qui maximus honos suffragiis vestris deserripol si anno post salutem hominibus restitutam MDLXXΙΙ. pridio Ιἰ alend. Februarii siue ullo ambitu absens communi consensu delectus sit, qui si immani potestatem in universam sodali latem Obtineret. Quo ex tempore patentiorem campum Xercendae virtutis suae a

ctus, ita implevit omnes boni principis iumeros, ut vestram in eligendo sapientiam ipsius in regendo sapientia comprobarit. Nam ut a cultu divini Auminis principium ducam, quod landamentum Omnis virtutis est, numquam ille ullia in diem abire passus est, quo non rei divinae interesset, quo non ipse manibus suis cibum tredecim egenis hominibus porrigeret ac ministraret. Templum etiam pecunia SH Ramplissimum et ornatissimum exstruXit, Sacerdotibu Sque, qui rem. divinam quotidie in eo templo sacerent, mille ducentos aureos OG num os annuos adtribuit, ibidemque in monumento ulcerrimo Ovum, qui ante se in eodeni inagistratu fuerant, corpora condidita collocavit. Et pietas igitur ipsius et ni agnificentia cum X et S. qua dixi, tum e mullis eiusdem generis aliis percipi potest. Quid ego nunc comitatem, affabilitatem, humanitatem praedicem

quae tanta erat, ut neminem aut aspectu aut colloquio Suo arceret,

omni uin postulata libenter cognosceret, nihil iusta petentibus denegaret. Si quid negare cogebatur, ea tamen utebatur leni latus ermonis, ut eo quoque, quibus negabat, aequos a Se placatOS-que dimitteret Liberalitatem autem ipsius multis et privatim et

publice salutarem suis se constat: nam et suis opibus mullorum inopiam sublevavit, et viduarum ac pupillorum quasi communis parens fuit, et mi illas virgines multasque mulieres honesto loco natas, quae propter paupertatem ei nil ilionem reperire non poterant, dote de suo data collocavit. Quin cliani eum intelligeret, a uillis inhonestis ni ulteribit filia ali quas, cum adolevissent, in Pan dem tirpitudinem sibi constituerent: Occurrendum nianis sto P ri Culo ratus, puellas lota insula conquiri ne conlprehendi ius Sit C in exstructilia a se eius rei caussa coenobilimst includi, ut illic sanctu ac pudice ducalae, Suo te inpore aut perpetua in virginitatorii Deo voverent aut nil plum si ila inllent traderentur.

Quid iam Xenodochia, Nos e iuia, Orphanotrophia ab illo volitas litula vel reditibus aucta contine inorem Vox in cilius aut di squa in nateria deliciat, si singula persequi vellem .pη In cinnο

477쪽

na ver dissicultate saepe magnam Iin pecuniae egentibus tradidit, saepe cum magnam frumenti copiam e remotis locis Om- portandam curasset, eodem illud pretio distribuit, quo ibi, unde adductum erat, vendebatur. Iniuriam vero neque sacere ipse neque eos, qui sacerent, perpeti poterat. Iudex insontibus Optabilis iis, qui vel per errorem vel metu aliquo ac calore animi deliquissent, placabilis in eos, qui certa et obstinata malitia ac pravitate peccassent, plane inexorabilis. Qua severitate Simulque aliis quibusdam, quae silentio involvere' satius duco, neque enim ita eum laudare institui, ut cuiusquam errata detegam,)cum in Se nonnullorum odia concitasset, elffectum eSt, ut propter quasdam Su Spiciones, exacta iam aetate Romam a summo οntilice voearetur. Sed ut exoriente sole nebulas dissipari et evanu- seere videmus: sic ipso adventante omnes illae nubeculae suspicio 358num evanuerunt. In urbem igitur ingressus est e concursu Omnium ordinum, ea pompa et celebritate, cum ipso etiam Pontifex eum quam honoriscentissime excipi iussit, ut non ad dicendam caUSsam enire, sed iam tum pulcerrimum de obtrectatoribus suis triumphum agere videretur. Divertit st ad illud decus et ornamentum amplissimi ordinis, Aloysium Cardinalem Estensem, qui, ut sanguine rogi editus, ita animo plane regi praeditus, eo cultu atque apparatu, dignitatis ac venerationis plenissimum senem apud se habuit, ut admiratio etiam eos caperet, qui, quae in aliis admirabilia videntur, ea Cardinali Estensi usitata et quotidiana esse noverunt. Itaque interdum auditus est optimus senex, cum iocans ut secura innocentia est diceret, magnam e gratiam debere obtrectatoribus suis illorum cui in opera sibi eos honoresnoinae habitos, quos ipse nunquam Optare ausu cSSet plus multo eos sibi profuisse odio, quam obsequio pro de S Se potui S Sent. Ergo cum eum tota civitas in sinu atque oculis erret cum quacunque inces Serat, quasi Xemplum lioddam antiquae virtutis ac probitatis spectaculo esset cum eum Pontifex libenter audiret, lilbenter videret, eximia quadam caritate coinplecteretur dolor lateris correptus et intra paucos dies absit in ptus est, tam placide ne leniter, tanta cum testificatione pietatis Christianae, ut magnam spem omnibus secerit, non tam illam ni ortem quam migrationem ex mortalitate ad ini mortalitatem suisse. Quem ni in paullo ante iis, a quibus graviter laesus erat, agnito errore Venia in petentibus, tam facile ignovisse meminimus eius quoque peccatis facile a divina bonitate ignotum esse considiimis. Quod si quid, ut humatia fragilitas sert, in ipso vitae exitu expiandum adhuc eluen-d uult ille Superfuit certo speramus, ore, ut tam multis Ecclesiae precibuS, tam multis eleemosynis, tam mullis oblationibus et

28 o

478쪽

VOL. II. R. XXI.

tempus poenae contrahatur et ardor mitigetur ' Nunc vos, milites sortissimi, qui et vivum tantopere amas lis et ereptum tamni ullis honoribus proscculi ostis, unum etiaria quiddam illius δε- inini ac memoria tribuite, idque non me, sed ipsum vivum adhu et spirantem a vobis petere existimate. Fuit antiquitus apud multos consuetudo, quae qui Sque ivu niaxime ama Nerat, ea cum

illo mortuo aut cremandi aut sepeliendi. ρ Vos contra facite. 359 Quae magnus hic non sodalitatis modo vestrae, sed virtutis et ossicii magister caris finia, dum vixit, habuit, ea ut perpetuo conservetis, operam date. Λ quibus autem illum toto animo abhorruisse scitis, eorum reliquias omnes eodem, quo ille tegitur, tumulo condite, eoru tu bras clidite, sentina exstinguite. mavit ille cum alia honesta omnia, tum concordiam inprimis et animorum consensionem : intestina autem odia et discordias ac dissensiones semper capitales reipub pestes iudicavit. git igitur, viri 1br-lissimi, ores ex omni Christiana nobilitate delecti, columina virtutis, terrores urcarum, firmamenta ac propugnacula Christianorum, deponite Omne studium contentionis delete omnem memoriam Ollensionum, consentientibus ac conspirantibus animis ad defensionem Christianae religionis incumbite; omnem iram, omne odium, omnem ulciscendi cupiditatem in hostes illius et sundite, quae tam multis hodie tamque saevis tempestatibus agitata, in vostra virtute, si concordes sitis, non mini iuum Sibi esse praesidium putat. Sepelite cum illo mortuo ea, quae ut in perpetuum sepelirentur, sepeliri iam pridem ipse voluisset. Dissensionibus enim niaxima imperia labefactantur ac corruunt mutuae caritatis vinculo etiam quae per se parum firma sunt, continentur.

479쪽

M. ANTONII MUR ET I

TUM SOLUTA TUM LIGATA ORATIONE

SEARCH

MENU NAVIGATION