장음표시 사용
451쪽
abstinuisse, inane sibi tempus perire ratos, quod non in studio poneretur, non modo valetudinis dispendio, sed ipsius vitae periculo bene emi putantes, quod tam serventer x adamassent. Nos quod somno, quod voluptatibus, quod avaritiae, quod ambitioni
temporis superest, 'collocamus in literis D et cir in quidvis potius aSamus, miramur, inpares AES Se 0 iis, qui hoc unum agebant. Memoriae proditum est, eum populus Λtheniensis decret cavisset,
ut capite lueret, si quis Megarensis pedem in stu intulisset, Euclidem, qui indidem erat Socratemque ante id decretum audire
coeperat, eum Sermonibus illius carere nollet, quoli die, cum adu sperasceret, tunica longa muliebri indutum et versicolore pallio amictuni, capite atque ore velato, Megaris Athenas ad Socratem commeare et sub lucem eodem ornatu ad suos redire solitum Tanti putabat studiosissimus adolescens, aliqua saltem nocli partu Socratem audire, ut ea de caussa et singulis noctibus amplius quadraginta millia passuum conficere et vitam suam in apertum discrimen X ponere ' non vereretur. Mirum non est, tanto nos eis inseriores esse doctrina, quanto doctrinae amore inferiores sumus. Sed de neglectu bonarum artium et de illo quasi torpore a Veterno, qui iam pridem iuvenum nostrorum animos occupavit, et diX Saepe alias et dicturus sum si sorte dicendo cum excutere et aliquos COPUM,
qui me audient, excitare ad vigilantiam possim. alteram caussam esse dicebant, quae pro seclus nostros impediret quod multo durior ac dissicilior esset nostra quam veterum conditio. Illi enim eum Sermonem, quo in discendis tractandisque bonis artibus usuri essent, a nutricibus cum lacte bibebant, a populo condiscebant, neque aut Atheniensibus, ut Attice, aut Romanis, ut Romanes loquerentur, Sudandum, neque aut consulendi magistri aut libri torvolutandi erant; in pocli S quorum lectione puerilis aetas oblectari et ad humanitatem insormari solebat, et in quibus interpretandis nullum sere aliud Grammaticorum munus erat, quam ut sabulas Xplicarent et aliquas, si sorte, peregrinas voces, quas illi glossas o M0cabant, et interdum genera quaedam dicendi abstrusiora et a vulgari loquendi consuetudine remotiora indicarent: ab eis igitur, prout cuiusque cingenium aut voluntas serebat, mut id politicos sive rhetores deducebantur aut imbuti prius mathematicis disciplinis, ad dialecticos et ad physicos sese applicabant: et Verborum cura liberi ac soluti, ad res modo ipsas intelligendas ac pervidendas omnem industriam ac diligentiam conserebant. Qui loquentiam adamarant, iis theatra, iis forum, iis curia pro schola;
452쪽
qui caussas diserte agebant, qui ad populum verba faciebant, qui sun lentiani de publicis negotiis dicebant, pro magistris erant;
uitu in aliquent ex eis deligebant, quem coler iit, ueni Sectarentur, cuius ad exemplum se conformarent, cuius consuetudine et disertiores serent et sapientiores. Nos non unam , sed dua peregrinas linguas discere cogimur, neque peregrinas imodo, sed iam priden extinctas quodammodo ac sepultas. Nam si aliqua urbs aut aliqua gens esset, in qua vulgo homines Graece Latinove loquerentur, mitteremii e pueros O StroS, ut, cum a teneris Unguiculis sermonis usum combibissent, grandiusculi de rebus Diod ipsis cogitarent. Nunc nobis diutius luctandi in ac sudandum est circa principia et in ipsis, ut ita dicam, carceribus, quam priscis illis, ut a carceribus ad metam pervenirent. Obi S, antequam Latine aut Graece balbutire possimus, multa cura, multis vigiliis, mullis magistris pus est et iis plerumque magistris meliorum inopia tendum, qui ad id, quod se docere profitentur,
aliis ipsi magistris indigerent. Ita quam illi acultatem ac
copiam sine ullo labore a matribus et a nutricibus et a populo hauriebant eius nos ut umbram aliquam consequamur, meliorem aetatis parten in eo consumere cogimur. Itaque gravis illa conquestio, qua nobilis olim poeta 'D usus est in deploranda bellorum civilium calamitate: Heu quantum terrae potuit pelagique parari, Hoc quem civiles hauserunt Sanguine caetrae; ad nostra quoque studia non inconcinno ' accommodari potest. Sic enim et nos dicamus licet: Heu quantum rerum ac sapientiae parari potuit e labore, qui necessario nobis ad intelligentiam usu inque linguarum capiendus suit. Haec una ratio tantum apud 331 nonnullos potuit, ut publice persuadere conati sint, inutile esse totum illud studium, quod in Graecis ac Latinis litteris poneretur; sua cuique lingua philosophandum, ut et illi fecissent. Non eni in Democritum, Platonem, ristotelem aut Hebraeorum aut Λegy-lili Ommi sermone in disputando aut in scribendo usos esse, Sed eo, qui popularibus suis notus esset neque Demosthenem Persica aut Macedonica, scd Λttica lingua habitum eloquentem meram insaniam esse, tantii in operae ac teniporis perdere, ut eum
Sermonem intelligamus, loque utamur, ' quo uti homines multis
453쪽
abhinc saeculis desierunt.' No Demosthenem quidem aut Ciceronem curasse, illum, quomodo Cecropis aut Thesei, hunc, quomodo Euandri aut Romuli temporibus cives sui locuti essent;
Suae quemque non gentis modo, sed et aetati Sermone contentum esse oportere. Λddebant, id e tacilius tactu esse hominibus Italis, quod praeclara illa Graecorum Latinorumque monumenta iam pleraque omnia in eam linguam, qua vulgo utimur, conversa essent ut illo peregrinitatis quasi cortice ac putamino detracto , nucleis vesci et ut Osse confracto succum ac medullam ipsam exsugere liceret. A qua opinione quoniam ita dissentio, tit avocandis a Graecae ac Latinae linguae studio adolescentibus ipsa sundamenta disciplinarum convelli ac labefactari putem, neque ullani pestem praesentiorem aut ullum certius exitium omnibus
ingenuis artibus adferri posse arbitror, quam si linguae illae,
quae quasi sacraria quaedam carum sunt, negligantur: Xponam
hoc loco breviter ' caussas iudicii mei esticiamque, si potero, ut linguas quidem illas omni studio dignissinins esse, sed multa hoc tempore in earum tractatione peccari, liquido intelligatis.
Duae praecipue mihi qui dein caussae esse videntur, adoleScentes, cur et Graecam et Latinam linguam amare et in earum utraque praecipuum studium ponere debeamus. Una, quod Graece et Latine Graece quidem et plures et praestantiores, sed tamen Latine quoque sat multi, eiusmodi viri scripserunt, ut propter admirabilem quandam sapientiam, qua illi tanto supra cetero mortales soria erunt, ut aliarum gentium homines cum eis collaticidi
tae quidam et agrestes suisse vidcantur, dignissimi sint, ad quos intelligendos omnis ab omnibus elegantioris ingenii hominibus Opera conseratur. Nam si Platones, Xenophontes, ristoteles 332 Theophrastos addo huc etiam Plutarchos, Galenos; sed
quo plure nomino, e plures occurrunt digni qui nominentur: si tales etiam viros Italia extulisset, qui cogitationes sua perScri- pSissent eo sermone, quo vulgo Italia utitur: non ego quidem propterea, ne sic quidem veteres illos sapientes patre ac duces negligendos dicerem; sed tamen aequiore animo ferrem, Si quis Graeco Sermone accuratius discendo supersedere vellet Nun eo Constructionis ratio postulat desiisserit. ID. R. - uamquam desier tu defendi poteΝli itistite eo facilius quod si inp ut Singuli quam mirali ΝΝime respondete olei, ut iii di in dices ridiim erR intelligeremi , ut emur. Similiter paullo post dixit qua vulgo utimur. Uit. Dii Nic Mureliis et quilumque Latine scri hunt, sappissim distulit pro ult- is, et is non raro ipse ei iam T. Tullius; sed idem AepiΝsime eadem iniit ficatione ΝurpRvit brevi, quod ut non Araio vii RinhinuΝ. ita etiRmtiun plerique ignorare videntur, ad Solam illud ent pori Significatio leni perpernm adstringeni eS R. to ut quum huc a cedunt ei similia tum poni sol θnt ubi de rebus sermo
454쪽
cnm domi nata et vernacula omnia tanto iaceant infra illorum dignitatem, quanto iniae maXimeque deproessae convalles infra e litissimorum caeloque, ut poetae loquuntur, in minantium monti uincacia mina quis iste tam mollis ac delicatus, quis tam ab omni vera pulcritudine aversus est, qui laborem non maximum n quefortasse tantum, quantus vulgo putatur, ad illos maximos viros intelligendos capiendum neget Quod et ipsum de vetere Latina lingua dictum accipi volo. Nam ita me ille amet on initim praepotens Deus, auditores, ut ego vobis de meo sensu libere atque ingenii loquar. Si ex Latinis scriptoribus ne minem haberem iis praeler Ciceronem, Virgilium, Senecam Livium, Plinium, Tacitum; et constat mullos esse alios, qui in idem album referri queant sed si eos solos haberemus , iusta tamen Inihi caussa videretur, cur ad eos intelligendos linguam Latinam avide discerunius. Nilne a cedit alia longe gravissima, quae nos incendere utrilisque Pudi debeat dam cum earum linguarum, quarum usus eruditis cum vulgo communis si, unaquaeque et certis tangustis limitibus circumscripta teneatur, artim, de quibus agi-mUS, USUS Olo propit modum terrarum orbe diffusus est. Italico loquentem soli Itali intelligent; qui lantum Ilis panice loquatur,1uter Germanos pro mulo habebitur Germanus inter Italos nutu ac manibus pro lingua uti cogetur; qui Gallico sermone stritissimo ac scientissime latur, ubi e Gallia exierit, saepe ultro irridebitur: qui Graece Latineque sciat, is quocunque terrarum venerit non intelligetur tantum, sed apud plerosque admirationi erit. lque haec caussa vel maxima est, cur Graece aut Latine potius quam Italice aut Gallice scribere, quicunque id egregie prae Stare possunt, debeant. Nam qui scribunt, aut utilitatem publicam aut gloriam suam sequuntur. Si utilitatem publicam: certe multo pluribus proderunt, si a lingua scribani quae apud tam in ne gentes, qui bis scit in modo aliquid nobis usus aut coni mercii est, intelligatur. Gloriam quoque suam longius ali iisque dilriindent, si ea scribant, quoru in pilicritudo ab innibus populi ac gentibus percipi lueat. igitur peregrinantibus optabile esset, reperire genus aliquod num oriam, cuin eadem apud Omne a stimatio esset multoque libentius uterentur iis quam illis qui orti aut quarto quoque die cum detri inculo et cum molestia in illa nili sitiit, uni ibi antinia utiles sint, ubi impurat is Princeps cui iis in ditione ' cuduntur: ita nemo non videt, quanto c0mmodiussit, uti ea lingua quae in inni gente a natione PepErit aliquos, et quidem non ex sece vulgi, sed ex qua lite honoralis Simos quosque , a quibus sine liter prete inlulligatur quam iis, quae simul atque pedem ex hac aut illa provincia extuleris, alios atque alios in let Pi l s re lilii uni lii modo ex hac orentissima et nobilis
455쪽
rum partibus in lianc urbem legationes mitterentur, si aliam lingua Iu quam eam, cuius apud suos publicus usus est, nemo didicisset Quomodo in illo augusto ac sacrosancto Cardinali uincollegi de gravissimis rebus et quas saepe iis soli nota ESSE X- pedit, qui sententiae dicendae ius habent, deliberaretur, si quot ex nationibus consessus ille constat, loli deii interpretes adhibendis rent Qua in re maiorem Lalinae quam Graecae linguae utilitatem esse sateor : intelligitur enim a pluribus. Itaque ad usum Latina Potior est ad doctrinae offam Graeca. rgumenta, quibuS nituntur, qui contrariam sententiam uentur, infirma prorsus et imbecilla sunt. iunt veteres illos, qui aula in admiratione sunt, Sua quemque lingua lillosophalos. Ego aute in ita respondeo si iliis quoque temporibus lingua aliqua fuisset communis omnium, qui ubicunque essent, eruditorii in ignota ceteris quales hoc tempore Graecam et Latinam esse constat: non est dubium, quin ea potius cogitationes suas explicaturi fuerint ' quam ea, quae Ulgo quoque communis esset. Vam ut poetae vulgus
sibi invisum esse prolitentur: ita ipsi quoque ad musteria philosoplitae turbam admittendam non putabunt; ideoque obscurabant cade industria, alii numeris, alii allegoriis, alii tenebroso 'μ quodam dicendi genere, ut ostenderent, se sapientiae tantum studiosis scribere quae caussa sui Λristoteli, cur libros quosdam suoso editos esse et non editos diceret iunt, Graeca in Latinam mique linguam iam pridem mortuas esse. Ego vero eas nunc demum non tantum vivere et vigore contendo, sed, si in tralatione perstandum est, firma valetudine uti, postquam esse in potestate plebis desierunt. Quam diu enim populari imperio regebantur, id est, quam diu penes populuin erat ut ait IIoralius, arbitrium et ius et norma loquendi, assidue agitabantur fluctuabant, nihil
habebant ei luin, nihil stabile, unum saeculum eodem vultu durare non poterant nunc e quo ad optimates, ut ita dicam , redactae sunt, et certis a scriptoribus petuntur, certis regulis ac praeceptionibus continentur, nullis alii saeculis fixae atque immutabiles permanent. Si in vulgi potestate mansissent, hodie Ciceronem non intelligeremus : que in admodum ne Ciceronis quidem temporibus intelligebatitur ea, quae regnante Romulo aut Numa scripta erant immo vero ipsa XII tabularum leges pauci qui intelligerent reperiebantur. Et videmus, quae vulgari lingua abhinc quadringenio annos Scripta sunt, hodie non intelligi.
o Proprie dicendum erat fuissent; sed id adn. ag. 17. H. R. o V. c. Horatius Carm. III. l. r. R. o o linino tenebrioso quod si Ciceronianum ei tralato son9u usurpari solet tenebi sus, pro tuo interdum lega etiam tenebricus, a poetis tequOniatur, et proprie. I R. i AriΝi epist in epp. Graecan pag. 316. d. AureI. Allubr. s. Plutarch.
456쪽
Ut syli ae foliis r altioratius pronos mutantur in annos,
Prima eadunt ita verborum vetus interit aetas, Et iuvenum ritu sorent modo nata rigentque. Illae igitur linguae quotidie moriuntur, quotidie nascuntur, quae pendent ex libidine imperitae multitudinis quas autem e X populi servitute eruditorum usus vindicavit, illae non vivunt tantum, Sedi inmortalitatem quodammodo et immutabilitatem adeptae sunt. At quod temporis in linguis discendis consumitur, melius rebus ipsis cognoscendis impenderetur. Ioe argumentum ita denium aliquid valeret, si ab aliis scriptoribus verborum elegantia, ab aliis
rerum cognitio peteretur. Nunc ita nobis a Deo consultum ae prospectum est, ut qui Graece Latineque politissime scripserunt, iidem etiam sapientissime scripserint ut non ab aliis verba, ab aliis rerum cognitionem petere porteat; sed utraque ex iis dein sontibus eodem tempore haurire liceat. At iunia aut e Graeco se mone in Latinum aut etiam ex utroque in eum, qui laniis quoque et salsamentariis notus est, conversa sunt ita ut aut neutro illorum opus sit aut certe altero μ' tantum. Heu me miserum Cur 335 non huius loci consuetudo fert, ut possim, quantum cuperem, arbitratu meo dicere Quomodo ego istos acciperem , qui interpretibus fidunt Sed quando id facere temporis angustiae prohibent, polliceor vobis, me, quae dabitur dicendi occasio, in hoc argu
mento Versaturum esse ' et Stensuruin, quam neceSSe sit, in
crassissima rerum ignoratione perpetuo versari eos, qui praesidio interpretum reti, Graecae ac Latinae linguae studia negligunt; f l l , simulque indicaturum, quibus in rebus a plerisque in
studiorum caUSSa peccetur; quaeque erae cauSSae Sint, cur aetas nostra tantopere veteribus cedat. Vos, auditores, essicite, ne vobis prior illa caussa, quam dixi, torporis ac negligentiae noceat. Alserte huc aniorem doctrinae asserte diligentiam et attentionem: ego, ut quotidie vobis res attentione dignae assatim suppetani providebo : idque eo magis, quod tu his Etlii coria in libris tantia in usque a puer studii posui, ut, nisi aliquid X spectatione vestra dignum praestitero, recu Sare non debeam, quin hii ius loci amplitudine parum dignus habear. Vos vero, ornatissimi viri, ignoscite, si, quod a vobis tam benigne auditus sim, ne gratia quid cui Osis agendas putem. Nam Sive ratio mea vobis molesta fuit, co
Credo. Ne muret quae M litur est e uti occasio dein sui quod quae 'utili estit itur c Cic. p. R Fam. l. 23. . . vel si quae dubitur uic. cc. FR.-i 'l' Cicer. I. O . . . . in minis errore necesse est Otuinis utque in
457쪽
molestior erit quo eam longius protraxero; sive, quod magis cupio quam spero, iucunda, videor iam vobis gratiam aliqua ex parte retuli SSe.
DE VIA AC RATIONE TRADENDARUM DISCIPLINARUM.
I lerique eorum, qui quotannis ex hoc loco verba Dei unt, laudare litteras et ingenuas artes, VOS que, adolescentes optimi, ad eas toto pectore amandas ac colendas Ahortari atque incitare consueverunt. Quorum ego neque con Sili una reprehendo, neque tamen onmia in eo posita esse censeo. Nam ut, Si quis bonae valetudinis commoda exponat, eaque dicendo amplificet atque exaggeret, et ad eam omni ludio conservandam homines cohortetur, 336 neque tamen admoneat, quo genere victu quibusque Xercitationibus ea maxime comparari ac contineri debeat, non valde utilis videri possit illius ratio : ita parum pro deSt, aut laudare eas artes, quas certe nemo usque e perfrictae frontis est ut vituperare audeat,
aut ad eas cohortari eos, quos illarum studiis deditos esse constat, nisi indicetur etiani via, qua quis ad illas facillime ac certissime pervenire posse videatur. Ego igitur, quando' mihi a te, Laurenti Blanchelte, vir clarissime, munus hoc impositum est, non laudabo litteras : satis eas homines eruditissimi, collegae mei, ex hoc ipso loco his proximis annis ornate copioseque laudarunt; ne multum tum ' quidem temporis ponam in his nobilissimis
adolescentibus ad eas cohortandis et ipsi per se Satis eas amant, ne Ille oratione mea melius incitari possunt, quam si te, Blanchette, intueantur, de te cogitent, in te oculos animumque figant, cui litterarum tractatio senilem in isto aetatis flore nou modo gravitatem a prudentiam, sed dignitatem quoque atque auel oritatem comparavit. Quaenam igitur orationis meae sutura materia est quibus de rebus dicens hanc ornatissimorum virorum atque hanc honestissimorum iuvenum coronam, quam X Ore meo pendentem video, demulcere et delinire conabor Exponam breviter ac perSpicue, a carceribus, ut dicitur, ad calcem, ei,
458쪽
qui semel imbiberit in litteris et in bonarum artium scientia excellere, si quam studiorum viam ac rationem tenendam pillem. Quod dii in facio, luidam e X vobis decursuin iam a Se et Onsectiuncurriculum agnoscent, alii, quod iter ad veram gloriam serat, me non strante cogno Scent. Λllente ut ne audialis, ne orandos quidem esse vos puto. Frustra id postuletu, nisi attentionemini hi res ipsa, de qua dicere ingredior, conciliaverit. Principio
igitur positum sit, Graecae Latinaeque linguae cognitionem instrumentum esse ad parandam doctrinae copiam, hoc quidem eni-pore plane necessarium. Id qui negant, aut quid verum sit non vident, aut contendendi studio in oppugnando eo, quod Verum St, ostentare ingenii acumen volunt. Quare puer is, quem in sor- mare ac describere ordimur, honesto loco natus, modicis opibus instructus, ea corporis lamitate, ut studiorum laborem perferrem possit, ingenio neque agresti et hispido nec molli et illam inal sed eleganti et ad honestatem propenso praeditus, SeXtum aetatis ingressus annum, Graecarum Latinarumque litterarum sormas, nomina, potestatem per ludum iocumque condiscat, et ut
id libentius faciat, non metu ne verberibus, sed prae intolis, )quibus aetas illa capi solet, identidem excitetur. Ubi annum in eo posuerit, ut et Graece et Latine satis facile atque expedite legat, iam septim primis illis maXimeque Grammaticorum utriusque linguae praeceptis imbuatur, noni tua et verba seelere ac Variare, et inter se sine vilio coniungere ac copulare discat. Huic
uni rei annum septimum tribui velim. Octavo incipiat iam aliquid audire, aliquid lugere, idque eiusmodi, ut et ad formandos mores non nihil conserui et voluptatem potius adserat, quam magnam ullam animi conlentionem requirat. In hoc genere apud Graeco Sexcellunt esopi sabulae et hoc ylidis carmina Latini talium scriptorum inopia laborant, nisi quis eas dein illas sabulas ab optini et cruditis Sinio viro Gabriele Faerno, Latinis versibus
elegantissime Xpressas, illi aetati proponenda pulet, et addendum, Si quod Niguum poema puris verbis vitae praecepta conlinens Pperiatur. Biennium consequens, id est non uin ac decimum annum, ita libentissim posuerim, ut puer in alii linis quid cinctoris
libro Xenophontis de institutione Cyri, quibus nihil purius aut
Suavius reperiri potest, pomeridianis autem Caesaris potissimum coin mentario legat, qui inihi unus ex omnibus Latinis ad illa ui nitidissimam Xenophontis sint plici latem proXiine videtur accedere. Undecimus annus comoediis detur, ita tamen, ut ex Terenti Plautoque, ut multo magis ex ristophane, quidquid inquinare puerile animo potest, aut resecetur aut omittatur Quod idem de
459쪽
omni scriptorum genere semel a me dictum accipi volo. Duode
cimo I heocriti, Moschi, Dionis Idyllia cum Virgilii Bucolicis,
Hesiodus cum Georgicis, cum Aeneide utrumque Homeri Oenia copuletur. Neque hos libro lotos a praeceptoribus exponi arbitror debere. Cum lantum cuiusque a praeceptore audierit, ut sine cortice, quod aiunt, nare' possit, quod reliquum est suo ipse privato studio persequatur. Huic rei biennium sustecturum pulo. Illud interea ad magistri curam et sollicitudinem pertinet, ut puer loquendo quidem quotidie, scribendo aute in alternis sal 338tem diebus exerceatur. In ipso pubertatis ingressu primum exercebo cum in eis, quae Graeci vocant pro gymnas mala, id est,
praeludia quasi quaedam v et praecursiones ad loquentiam, de quibus extat aureolus libellus Theonis Sophistae, qui, si quid
ego auctoritate possem, quotannis X poneretur in scholis, et ad praecepta, quae illic traduntur, iuvenes perpetuo Xercerentur. Sed et hoc genus exercitationis et omnis propemodum recta ei antiqua instituenda iuventutis ratio non tantum interinissa iam pridem sed oblivione obruta ac sepulta est: quae Si revocaretur, pauci annis existerent homines vere copiosi et eloquentes; isti autem clamatores, qui nonien eloquentum gesticulatione pantomimica et volubilitate litiguae et impudentia sibi pepererunt, ita
iacerent, ut eos audire nemo posset. Ila igitur exercitatus adolescens totum se Ciceroni dedat, in gurgitetque se in illum uberrimum et abundantis sinium eloquentiae ontum, retinens perpetuo illam, quam a principio instituimus, consuetudinem, ut Graeca cum Latinis, similia cum similibus couserat. Ciceronis epistolas cum leget, evolvat eodem studio Platonis, Isocratis, Demosthenis aliorumque Graecorum epistolas, quae in duo volumina congestae reperiuntur. φς Ad libros de rhetorica scriptos adiungat Λristotelis libros eiusdem argumenti, quaeque eadem de re Dionysius Halicarnasseus, Demetrius Alexandrinus, Hermogenes, Longinus aliique Graeci litteris prodiderunt. Ciceronis orationes cum Demosthenis, eschinis, Lysiae aliorumque veterum orationibus comparet dialogo de philosophia cum dialogis Xenophontis et quiluis dum Platonis. Interea oblectamentum sibi X alio genere poetarum petat Pindarum cum Horatio Euripidem, Sophoclem,
J Mallem scripsisse praelusiones Cyrollisiones' quasi quaedam ut Plin.
VI. Epi,t. 13. Ytr. it tamen aestima, quantum nos in Psa pugna certaminis maneat cuius itastini uelusi atque i ruret sit has conteiitiones incitavit. amyraeiuniuii vel roludium insolens est vocabulum neqtie ab ullo Seriptore Nur- Pnii in Apud Cic. Philipp. XLV. . i. . aut Propualum illita et Morte uum L. Alisoniti de errarii conieci. egerulum est, aut cum Cod. Ursini Proclistium illuu etc. apud Goll. autem ΝΛ. A. V. 10. recie legitur: ea maius mihi in ista victoria prolubi/im est ubi cis Lambecius Hermogenis ToOγUAενασμ certa Praeeae ncitamenta dixit Piiscianus, Vol. II pag. 420. d. Hrent. . R.
460쪽
Λesetiylum cum onera Apollonium cum Valerio Flacco epigranti nata Graeea cum Catullo o Martiale committat. Idem laei it
in isti eis, Herodotum, Thue, idem, Xenophontem, Polybium
eum L io, Sallustio Tacito consorsens. Et n0niam neque historia nisi cognito orbis terrarum situ, neque ii sine aliqua )niallioni alicarunt artium cognitione percipi potest his quoque utrisque temporis ali lii id inperii ul. Cuiu od plenam, ut iuris auctores loquunt ili', ' puberta leni id sa ad annos et decim d39 pervenerit, graviora meditetur ac Pinium quidem analyticos et dialectices praecepta non ex harbarorum lacunis, s d ex ristotele ipSo et Grae eis ristotelis interpreti in is hauriat, in eisque vere ac Seri biennium exorcentur. Noe modo praeci illus ast praeparat US adolescens, si lolam aetatem exigere in Olio litterario volet, abunde habet quod galla nunquam deerit, quo pascat animum, etiamsi ei ad multa saecula vivendi spatium prorogetur )Si aut ad medicinam aut ad iuris scientiam aut ad theologia in applicare ingenium cogitat in edicus quidem suturus in liysicis et iurisconsultus in ethicis ac politi eis; theologus in utrisque seselirius diligenter exerceat hic tertius Hebraicas praeterea lili ias discat tum eoruni quisque ad ea, quae dixi, Studia accedat.
Juo linque enim Se naturae sua ducluni secutus. Pontulerit. duni laudia in non est, quin, ut longissimo antequam an ii Oruin illuni
nunt Pulia Apleat, quem Lycurgus lol nil amasse dicitur, quique solus o Si senarium intra centum p i scelus Ν l. alis in Sti Ora nere futurus sit, qualem in suo fuisse Roscium Cicero '' 'l' praedicat qua leni apud in foros esse Tiresian ait Homericus Ul Ἀ-s s ilit in solum sapere dicit, ceteros in brarunt in In Dr 'mVagari. IVxposui vobis, adolescentes, iter non ad inanem sci n-lii in Opinitati m. sed ad veram et solidani eruditionem arduum illud iii dein et illicite; sed cogi late, nullo ni odo seri possi'. lnd Ac Pisa et suli limia per plana venialis . et alioqui credite liocmilii sit in mum in studiis aliore in summa voluptate condiri uni siqui na, ita dixi, praestare omnia non potest, prae Stet cerie quisque quod iotest. Cuni alia multa quae saepe ex hoc loco nudistis nil in nudas ille ira in ei laro vos deboni lum mirisca plane ac singularis erga cas Grogorii XIII oplitui ac maximi Pon-