Expeditio Cyri [microform]

131쪽

τῆ θαλάττη εἰς δ το ν πολι 1μα α γενομενον υκ ἐβουλοντο στρατοπεδευεσθαι, ἀλλα ἐδοκει καὶ τ Ω-

θειν ἐνταυθα ἐξ ἐπιβουλῆς εἶναι, βουλομενων τινῶν

8 κατοικισαι πολιν τῶν γαρ στρατιωτων οἱ πλεῖστοιήσω ου σπάνει βιου ἐκπεπλευκοτε ἐπὶ ταυτην την μισθοφοράν, ἀλλὰ τη- ρου ἀρετην ἀκουοντες, οἰμεν καὶ ανδρας γοντες, οἱ δε καὶ προσανηλωκοτες χρηματα, καὶ τουτων τεροι ἀποδεδρακοτε πατερας καὶ μητερας, οἱ δε καὶ τεκνα καταλιποντες. χρηματαυτοις κτησάμενοι et ξοντες πάλιν, ἀκουοντες καὶ τους αλλους τους παρα Κυρω πολλὰ καὶ ἀγαθὰ πράττειν τοιουτοι υν οντες ποθουν εἰς την Ἐλλάδα σωζεσθαι.

Ἐπειδη δὲ στερα ημέρα ἐγένετο τῆς εἰς ταυτον συνόδου, ἐπ ἐξόδω ἐθυετο Ξενοφῶν ἀνάγκη γαρ ην ἐπὶ τὰ ἐπιτηδεια ἐξάγειν Ἀπενόει δε καὶ τους νεκρους

θάπτειν ἐπεὶ δε τὰ ἱερα ἐγενετο, ειποντο καὶ οι ζύρκάδες, καὶ τους μεν νεκρους τους πλειστους νθαπερεπεσον κάστους ἔθαηναν ήδη γὰρ ησαν πεμπταῖοι καὶ ου οἷόν τε ἀναιρειν τι ην Ἀνιους δὲ τους ἐκ των ὁδῶν συνενεγκόντες θαψαν ἐκ τῶν παρχόντων ς ἐδυναντο κάλλιστα ους δε ιι ν ευρισκον, κενοτάνιον 10 αυτοις ἐποίησαν μεγα καὶ στεφάνους ἐπεθεσαν ταυτα δὲ ποιησαντες ἀνεχωρησαν ἐπὶ το στρατόπεδον καὶ τότε μὲν δειπνησαντες ἐκοιμηθησαν τῆ δε στεραία συνηλθον οἱ στρατιῶται πάντες συνῆγε δὲ μάλισταυγασίας τε Στυμφάλιος λοχαγος καὶ Πρώνυμος 'Hλειος 11 λοχαγος καὶ αλλοι οἱ πρεσβυτατοι των Ἀρκάδων καὶ δόγμα ἐποιησαντο, ἐάν τις του λοιπου μνησθ' δίχατο στράτευμα ποιειν, θανάτω αυτὸν ζημιουσθαι, καὶ κατὰ χώραν ἀπιεναι περ πρόσθεν ειχε τὸ στράτευμα καὶ ιρχειν του πρόσθεν στρατηγους καὶ χειρίσοφος μεν ηδη ἐτετελευτηκε φάρμακον πιὼν πυρεττων τὰ δ' ἐκείνου Νέων Ἀσιναιος παρελαβε. Μετὰ δὲ ταυτα ἀναστὰς εἶπε Σενοφῶν, Γνανδρε 12 στρατιωται, την ψεν πορείαν, ς ἔοικε, δηλον τιJπεζύ ποιητεον ου γὰρ στι πλοια ἀνάγκη δὲ πορευ σθαι ηδη ου γὰρ εστ μενουσι τὰ ἐπιτηδεια. ημεῖς ουν, φη, θυσόμεθα ' μῆς δε δεῖ παρασκευάζεσθαι ς μαχουμενους εἴ ποτε καὶ ἄλλοτε οἱ γαρ πολεμιοι ἀνατεθαρρηκασιν. ἐκ τουτου ἐθυοντο οἱ στρατηγοί, μάντι 13

δε παρην Ἀρηξίων Ἀρκάς' ὁ δε Σιλανὸς ὁ Ἀμπρακιώτης ηδη ἀπεδεδράκει πλοῖον μισθωσάμενος ἐξ Ηρακλείας. θυομένοις δε ἐπὶ τη ἀφόδω υκ ἐγίγνετο τὰ

τινες ἐτόλμων λέγειν ς ὁ Σενοφῶν βουλόμενος τὸ

χωρίον οἰκίσαι πεπεικε τὸν μάντιν λεγειν ως τὰ ἱεραου γίγνεται ἐπὶ ἀφόδω. ἐντευθεν κηρυξας et αυριον 15 παρεῖναι ἐπὶ την θυσίαν τὸν βουλόμενον, καὶ μάντις εἴ τις εἴη, παραγγείλας παρεῖναι ς συνθεασόμενον τὰ ἱερά, ἔθυε καὶ ἐνταυθα παρησαν πολλοί. θυομενω 16δε πάλιν εἰς τρὶς ἐπὶ et ἀφόδω υκ ἐγίγνετο τα ἱερά. ἐκ τουτου χαλεπως εἶχον οἱ στρατιωται καὶ γαρ τὰ ἐπιτηδεια ἐπελιπεν ἔχοντες ηλθον, καὶ ἀγορα ουδ μία παρην. Ἐκ τουτου συνελθόντων εἶπε πάλιν Σενοφων, ὀ 17 ἄνδρες - μεν et πορεία, ο ορατε, τὰ ἱερὰ ουπαγγίγνεται των χ' ἐπιτηδείων iρῶ υμας δεομενους' ἀνάγκη ουν μοι δοκεῖ εἶναι θυεσθαι περὶ αυτου τουτου. ἀναστάς τις ,ε, Καὶ εἰκότως αρα ημῖν ου γίγνεται 18

τὰ ἱερά οός γα ἐγὼ ἀπὸ του αυτομάτου χθυ ηκοντος

132쪽

πλοιο ἔκουσά τινος τι λεανδρος ο ἐκ ΒυέαντιουIs αρμοστης μελλε ῆξειν πλοῖα καὶ τριήρεις εχων ἐκ του- του δε αναμενειν μεν πασιν ἐδοκει ἐπὶ δε τα ἐπιτηδειαανάγκη ην ἐξιεναι καὶ ἐπὶ τουτω πάλιν ἐθυετο εἰς τρις,

καὶ ουκ ἐγίγνετο τὰ ιερά. καὶ ήδη καὶ ἐπὶ σκηνὴν ἰοντες

την Σενοφῶντος ελεγον τι ου ἔχοιεν τὰ ἐπιτηδεια. δ' υκ αν φη ἐξαγαγεῖν μη γιγνομένων των &ρῶν. e Καὶ πάλιν τ υστεραι ἐθυετο, καὶ σχεδον τι πῶσα et στρατια δια το μέλειν απασιν ἐκυκλουντο περὶ τὰ ἱερά τὰ δε θυματα ἐπελελοιπει οἱ δε στρατηγοὶ 21 ἐξῆγον ψεν ου συνεκάλεσαν δε εἶπεν ουν Σενοφῶν, Ισιος οἱ πολέμιοι συνειλεγμενοι εἰσὶ καὶ ἀνάγκη μάχεσθαι εἰ ουν καταλιποντες τὰ σκευαὶ ἐν τῶ ἐρυμν*χωρια ως εἰς μάχην παρεσκευασμενοι Γοιμεν, ἴσως ἄν 22 τὰ ἱερα προχωροίη ημῖν. ἀκουσαντες δ' οἱ στρατιῶται ἀνέκραγον εος ουδεν δεον εἰς το χωρίον γειν, ἀλλὰ

θυεσθαι co τάχιστα καὶ προβατα μὲν ουκετι ην,

23 Νεων δε ην μεν στρατηγὸς κατὰ το χειρισόφου μερος, ἐπεὶ δε εώρα του ανθ ρωπους ως εἶχον δεινῶς τῆ ἐνδεία, βουλόμενος αυτοῖς χαριζεσθαι, ευρών τινα ανθρωπον Ηρακλεώτην , ος ἔφη κώμας ἐγγυς εἰδεναιοθεν εἰη λαβεῖν τὰ ἐπιτηδεια, ἐκηρυξε τον βουλόμενον ἰεναι ἐπὶ τὰ ἐπιτηδεια, o ηγεμόνος ἐσομένου. εξερχονται δη συν δορατίοις καὶ ἀσκοῖς καὶ θυλάκοις καὶ 24αλλοις ἀγγείοις εἰς δισχιλίους ἀνθρωπους ἐπειδη δεησαν ἐν ταῖς κωμαι καὶ διεσπειροντο ως ἐπὶ το λαμβάνειν. ἐπιπιπτουσιν αυτοῖς οἱ Φαρναβάζου Ἀππεῖς

πρῶτοι βεβοηθηκότες γαρ ησαν τοῖς Βιθυνοῖς, βουλόμενοι συν τοῖς Βιθυνοῖς, εἰ δυναιντο, ἀποκωλυσαι τους Ἐλληνας siet ἐλθεῖν εἰς την Φρυγίαν ουτοι οἱ ἱππεῖς ἀποκτεινουσι τῶν ἀνδρων ο μεῖον πεντακοσιους' οἱ δε λοιποὶ ἐπὶ το ορος ἀνέφυγον ἐκ τουτου 2bαπαγγέλλει τις ταυτα των ἀποφυγόντων εἰς το στρατόπεδον καὶ ὁ πενοφῶν, ἐπεὶ Ουκ ἐγεγένητο τὰ ἱερα ταυτηὶ τῆ ημερ', λαβων βουν φ ἀμάξης, ου γὰρ ην αλλα ἱερεῖα, σφαγιασάμενος ἐβοηθει καὶ οἱ ἄλλοι οἱ μέχρι

τριάκοντα ἐτῶν ἄπαντες καὶ ἀναλαβόντες τους λοιπους 26 ἄνδρας εἰς το στρατόπεδον ἀφικνουνται. καὶ ηδη μεν ἀμφὶ ηλίου δυσμὰς ην καὶ οἱ Ἐλληνες μάλ' ἀθυμως ἔχοντες ἐδειπνοποιουντο, καὶ ζαπίνης διὰ τῶν λασίων των Βιθυνῶν τινες ἐπιγενόμενοι τοῖς προφυλαξι τους μεν κατέκανον τους δὲ ἐδίωξαν μέχρι εἰς το στρατόπεδον. καὶ κραυγης γενομενης εἰς τὰ πλα πάντες δραμον οι 27 Ἐλληνες καὶ διώκειν μεν καὶ κινεῖν το στρατόπεδον νυκτος ου ἀσφαλες ἐδόκει εἶναι δασεα γὰρ ην τὰ χωρία ἐνδε τοῖς οπλοις ἐνυκτερευον φυλαττόμενοι ἱκανοῖς φυλαξι. Την μὲν νυκτα ουτω διηγαγον Ἀμα δὲ χ ημερα V. οἱ στρατηγοὶ εἰς το ἐρυμνὸν χωρίον ηγουντο οἱ δεεῖποντο ἀναλαβόντες τὰ πλα καὶ τὰ σκευχὶ πριν δὲ ἀρίστου ἄρα εἶναι ἀπετάφρευσαν η et εἴσοδος τὶν εἰς το χωρίον, καὶ ἀπεσταυρωσαν ἄπαν, καταλιπόντες τρεῖς

πυλας καὶ πλοῖον ἐξ Ηρακλείας ἐκεν ἄλφιτα ἄγον καὶ ἱερεῖα καὶ οἶνον. πρω δ' ἀναστὰς Σενοφῶν ἐθυετο ἐπ ἐξόδω, καὶ γίγνεται τὰ ἱερὰ ἐπὶ του πρώτου ἱερείου. καὶ δη τέλος ἐχόντων τῶν ἱερῶν ορα ἀετον αἴσιον

Ο μάντις Ἀρηξίων Παρράσιος, καὶ ηγεῖσθαι κελευε τὸν Ξενοφῶντα καὶ διαβάντες την τάφρον τὰ οπλα τίθενται, 3

133쪽

καὶ Da ρυξαν αρισταὶ σαντας ἐξιεναι τους στρατιώτας συντοῖς πλοις, τον δε χλον καὶ τὶ ἀνδραποδα αυτου καταλιπεῖν οἱ μὲν et αλλοι πάντες ἐξῆσαν, Νεων δεου ἐδοκει γαρ κράτιστον εἶναι τουτον φυλακα καταλιπεῖν των ἐπὶ στρατοπεδου. ἐπεὶ δ' οἱ λοχαγοὶ καὶ

οἱ στρατιῶται πελειπον αυτον, αἰσχυνόμιενοι μηἐφεπεσθαι τῶν αλλων ἐξιοντων, κατελιπον αυτου τους υπερ πεντε καὶ τετταράκοντα ἔτη. καὶ ουτοι μὲν ἔμενον, οἱ δ' αλλοι ἐπορευοντο πρὶν δε πεντεκαίδεκα στάδια διεληλυθεναι ἐνετυχον ήδη νεκροῖς καὶ την ουραν του κερατος ποιησάμενοι κατα τους πρώτους φανεντας νεκρους ἔθαπτον πάντας ποσους ἐπελάμβανε το κερας. ἐπεὶ δε του πρώτους θαη αν, προαγαγοντες καὶ τηνουρα αυθις ποιησάμενοι κατὰ τους πρώτους τῶν ἀτάφων θαπτον ον αυτον τροπον ὁ πόσους ἐπελάμβανενη στρατια ἐπεὶ δε εἰς την οδον ηκον την ἐκ των κωμῶν, ἔνθα κειντο ἀθρόοι, συνενεγκοντες αυτους ἔθαψαν.

'ώδη δε περ μεσου σης τῆς ημερας προαγαγόντες το στράτευμα ἔξω τῶν κωμῶν ἐλάμβανον τα ἐπιτηδειαο,τι τις ορώη ἐντος τῆς φάλαγγος, καὶ ἐξαίφνης ὁρωσι τους πολεμιους περβάλλοντας κατα λόφου τινὰς ἐκ του ἐναντιου, τεταγμενους ἐπὶ φάλαγγος ἱππεας τε πολλους καὶ πεζους καὶ γαρ Σπιθριδάτης καUPαθινης ἐκον παρα Φαρναβάζου χοντες τὴν δυναμιν ἐπεὶ δὲ κατεῖδον τους Ἐλληνας οἱ πολεμιοι, στησαν ἀπεχοντες

αυτῶν σον πεντεκαίδεκα σταδίους ἐκ τουτο ευθυς

'Αρηξιιον ὁ μάντις των Ἐλληνων P σφαγιάζεται, καὶ ἐγενετο ἐπὶ του πρωτου καλὰ τὰ σφάγια ἔνθα δη ενοφων λεγει, Θοκεῖ μοι ἁ ἄνδρες στρατηγοί, ἐπιτάξασθαι τ φάλαγγι λόχους φυλακας ιν ἄν που δέη

ωσιν οἱ ἐπιβοηθήσοντες τῆ φαλαγ γι καὶ οἱ πολεμοι

τεταραγμένοι ἐριπίπτωσιν εις τεταγμένους καὶ κεραίους. συνεδοκει ταυτα πασιν 'εῖς μὲν τοίνυν, ἔφη, προ- 10ηγεῖσθε τὴν προ τους ἐναντιους, ἁ μηώσπήκωθεν, ἐπεὶ ἄφθημεν καὶ εἴδομεν του πολεμιους θω δὲ ρξι τους τελευταιους λοχους καταχωρίσας ηπερ μῖν δοκεῖ ἐκ 11 τουτου οἱ μεν συχοι πρσῆγον, ὁ δε τρεῖς ἀφελων τας τελευταίας τάξεις ἀνὰ διακοσίους ανδρας την μεν ἐπὶ το δεξιον ἐπετρεψεν ἐφεπεσθαι ἀπολιποντας ως πλέθρον

Σαμολας Ἀχαιος ταυτης ἡρχε της τάξεως τὴν δ' ἐπὶ βμεσω ἐχωρισεν ἔπεσθαι Πυρρίας Ἀρκὰς ταυτη ἐρχε

τηνδε μίαν ἐπὶ τῶ ευωνυμω Φρασίας Ἀθηναῖος ταυτηἐφειστηκει προrοντες δε, ἐπεὶ ἐγένοντο ληγουμενοι 12 ἐπὶ νάπει μεγάλω καὶ δυσπορω, ἔστησαν ἀγνοουντες εἰ διαβατέον εἴη τὸ νάπος. καὶ παρεγγυωσι στρατηγους καὶ λοχαγους παριέναι ἐπὶ τὸ ἡγουμενον. καὶ ὁ Σενο- 13φῶν θαυριάσας ,τι το ἴσχον εἴη την πορείαν καὶ ταχυἀκουων την παρεγγυην, ἐλαυνε η τάχιστα. ἐπεὶ δεσυνῆλθον, λέγει Σοφαίνετος πρεσβυτατος ων των στρατηγῶν οτι βουλαὶ ου ἄξιον εἴη εἰ διαβατεον ἐστὶ τοιου- τον νάπος καὶ ὁ Ξενο Dν σπουδῆ πολαβων ἔλεξεν 14Mλλ' ἴστε μέν με, ἄνδρες, ουδένα πω κίνδυνον προ- ξενησαντα μῖν ἐθελουσιον ου γαρ δόξης ορι δεομένους ὁμας εἰς ἀνδρειότητα, ἀλλὰ σωοῖρίας. νυν risi, ουτιος θει ἀμαχεὶ μὲν ἐνθένδε υκ ἔστιν ἀπελθεῖν . ην

γα μη ημεῖς scos ιεν ἐπὶ τους πολεμίους, ουτοι ημῖν ὁποταν ἀπίωμεν ονται καὶ ἐπιπεσουνται ορατε η 16 ποτερον κρεῖττον ἰέναι ἐπὶ τους ανδρας προβαλομένους τα οπλα et μεταβαλομένους οπισθεν ημων ἐπιοντας τους πολεμίους θεάσθαι. ἴστε μέντοι τι τὸ μὲν ἀπιέναι 17

134쪽

LIB. I. T . V. απο πολεμίων ουδενὶ καλῶ ἔοικε, το δε ἐφέπεσθαι καὶ τοῖς κακιοσι θάρρος ἐμποιεῖ θω γουν διον αν συνημισεσιν ἐπιοίην η συν διπλασιοι ἀποχωροιην. καὶ τουτους οἶδ οτι ἐπιοντων μεν Ηιῶν Ουδ υμεῖς ἐλπίζετε αυτους δέξεσθαι ἐμὰς ἀπιοντων δε πάντες ἐπιστάμεθα

18 οτι τολμησουσιν ἐφεπεσθαι. α δε διαβάντας οπισθεν νάπος χαλεπον ποιησασθαι μέλλοντας μάχεσθαι αρουχὶ καὶ αρπάσαι ξιον τοῖς με γαρ πολεριίοις ἐγὼ βουλοίμην αν ευπορα πάντα φαίνεσθαι ἄστε ἀποχωρεῖν ῆμῆς δε καὶ ἀπὸ του χο ρίου δεῖ διδάσκεσθαι τι Ουκ19εστι μη νικωσι σωτηρία θαυμάζω δ' ἔγωγε καὶ τινάπος τουτο εἴ τις μὰλλον φοβερὸν νομίζει εἶναι τῶν ἄλλων Αν διαπεπορευμεθα χωρίων. πῶς γαρ δη διαβατὸν το πεδίον, εἰ μη νικήσομεν του ιππέας πως δε αδιεληλυθαμεν ρη, ην πελτασταὶ τοσοίδε ἐφέπωνται; 20 ην δε η καὶ σωθωμεν ἐπὶ θάλατταν, πόσον τι νάπος ὁ Ποντος ἔνθα ουτε πλοῖα ἔστι τὰ ἀπάξοντα υτε σῖτος ω θρεη όμεθα μένοντες, δεήσει δε ην ἄττον ἐκεῖ γενωμεθα, θῆττον πάλιν ἐξιέναι ἐπὶ τὰ ἐπιτηδεια.21 οὐκουν νυν κρεῖττον ηριστηκότας μάχεσθαι δε αυριον ἀναρίστους ἄνδρες, τά τε ἱερα ημῖν καλὰ οῖ τε οἰωνοὶ αἴσιοι τά τε σφάγια κάλλιστα Γωμεν ἐπὶ τους ἄνδρας ου δεῖ ἔτι τουτους, ἐπεὶ ημῆς πάντως εἶδον, ηδέως δειπνῆσαι Ουδ οπο ῖν θέλωσι σκηνῆσαι. 22 Ἐντευθεν οἱ λοχαγοὶ ηγεῖσθαι ἐκέλευον, καὶ ουδεὶς ἀντέλεγε. καὶ ο ηγεῖτο, παραγγείλας διαβαίνεινύ καστος ἐτυγχανε του νάπους ων θάττον γαρ ἀθρόον

ἐδόκει δν ουτω πέραν γενέσθαι τὸ στράτευμα ἰ εἰ κατὰ 23 τὴν γέφυραν et ἐπὶ τῶ νάπει ην ἐξεμηρυοντο. ἐπεὶ δεδιέβησαν, παριων παρα την φάλαγγα ἔλεγεν, υνδρες,

ἀναμιμνησκεσθε σας δη μάχας συν τοῖς θεοῖς ὁμόσε ἰόντες νενικηκατε καὶ οἷ πάσχουσιν οἱ πολεμίους φευγοντες, καὶ -υτο ἐννοησατε τι ἐπὶ ταῖς θυραις τῆς

Ελλάδος ἐσμέν. ἀλλ' επεσθε ηγεμόνι τω φακλεῖ καὶ 24

ἀλληλους παρακαλεῖτε ὀνομαστί. ηδ τοι ἀνδρεῖόν τι καὶ καλὸν νυν εἰπόντα καὶ ποιησαντα μνημην ἐν οἷς ἐθέλει παρέχειν αυτου ταυτα παρελαυνων ἔλεγε καὶ 25 ἄμα φηγεῖτο ἐπὶ φάλαγγος, καὶ τους πελταστὰς εκατέρωθεν ποιησάμενοι ἐπορευοντο ἐπὶ τους πολεμίους.

παρηγγελτο δε τὰ μὲν δόρατα ἐπὶ τὸν δεξιον μονεχειν εως σημαίνοι τῆ σάλπιγγι επειτα δε εἰς προβολην

καθέντας πεσθαι βάδην καὶ μηδένα δρόμω διωκειν.

ἐκ τουτου συνθημα παρηὶει ευ σωτηρ Ἀρακλης ηγεμών. οἱ δε πολέμιοι πέμενον, νομίζοντες καλὸν χειν

τὸ χωρίον ἐπεὶ δ' ἐπλησίαζον, ἀλαλάξαντε οι ' Ελληνες 26

πελτασταὶ εθεον ἐπὶ τους πολεμίους πρίν τινα κελευειν οἱ δε πολεμιοι ἀντίοι ωρμησαν, οι θ' ἱππεῖς et τὸ στῖφος των Βιθυνων καὶ τρέπονται τους πελταστάς.

ἀλλ ἐπεὶ Ἀπηντίαζεν φάλαγξ τω- ὁπλιτων ταχυ 27 πορευομένη καὶ ἄμα ἡ σάλπιγξ ἐφθέγξατο καὶ ἐπαιάνιζον

καὶ μετὰ ταυτα ἐλάλαζον καὶ ἄμα τὰ δόρατα καθίεσαν, ἐνταυθαχυκέτι ἐδέξαντο οἱ πολέμιοι, ἀλλὰ εφευγον καὶ 28Tιμασίων μεν εχων τους ἱππέας ἐφείπετο, καὶ ἀπεκτίννυσαν σουσπερ ἐδυναντο so λίγοι οντες. τῶν δεπολεμίων τὸ με ευώνυμον ευθυς διεσπάρη, καθ' οοι Ἐλληνες ἱππεῖς ησαν, ὁ δ δεξιὸν ἄτε ου σφόδρα διωκόμενον ἐπὶ λόφου συνέστη. ἐπεὶ δε εἶδον οἱ Ἐλ- 2sληνες πομενοντας αυτους, ἐδόκει αστόν τε καὶ κινδυνότατον εἶναι ἰέναι ηδη ἐς αυτους. παιανίσαντες ουν ευθυς ἐπέκειντο οἱ δ' ου υπεμειναν καὶ ἐταυθα

135쪽

οι πελτασταὶ ἐδίωκον μέχρι, το δεξιὸν υ διεσπαρη'απέθανον δὲ ολιγοι τὸ γαρ ωτικὸν φοβον παρεῖχε τὸ 30 τῶν πολεμίων πολυ ον ἐπεὶ δὲ εἶδον οἱ Ελληνες το τε Φαρναβάζου ἱππικὸν τι συνεστηκὸς καὶ τους Βιθυνους ἱππέας πρὸς τουτο συναθροιζομένους καὶ π λόφου

τινὸς καταθεωμένους τα γιγνομενα, απειρηκεσαν μέν, ομιος δε ἐδόκει καὶ ἐπὶ τουτους ἰτέον εἶναι Ουτως πως 31 δυναιντο, cu μη τεθαρρηκοτες αναπαυσαιντο συνταξάμενοι δη πορευονται. ἐντευθεν οἱ πολέμιοι ἱππεις φευ- ρουσι κατα του πρανους ὁμοίως ἀσπερ υπὸ ἱππέων διωκόμενοι νάπος γαρ αυτους πεδέχετο, ο υκ νηδεσαν οἱ

Ἐλληνες, ἀλλα προαπετράποντο διώκοντες οή ε γαλήν. 32 ἐπανελθόντες δε ενθα et πρώτη συμβολη ἐγένετο, τησάμενοι τρόπαιον απῆσαν ἐπὶ θάλατταν περ ηλίου δυσμάς στάδιοι δ' ησαν ονεξηκοντα ἐπὶ τὸ στρατόπεδον.VL Ἐντευθεν οἱ μεν πολέμιοι εἶχον ἀμφὶ τὰ εαυτῶν καὶ ἀπ γοντο καὶ τους οἰκέτας καὶ τὰ χρήματα ποι ἐδυναντο προσωτάταγ' οἱ δε Ἐλληνες προσέμενον μεν

Κλέανδρον καὶ τὰς τριa ρεις καὶ τὰ πλοῖα ως et ξοντα, ἐξιόντες δ' κάστης πιέρας συν τοῖς ποζυγίοις καὶ τοῖς ἀνδραπόδοις ἐφέροντο ἀδεῶς πυρους καὶ κριθάς,

οἶνον, σπρια, μελίνας συκα απαντα γαρ ἀγαθὰ εἶχεν, χώρα πλην ἐλαίου. καὶ ὁπότε μὲν καταμένοι τὸ στράτευμα ἀναπαυόμενον, ἐξην ἐπὶ λείαν ἰέναι, καὶ

ἐλάμβανον οι ἐξιόντες ὁπότε δὲ ἐξίοι πῶν τὸ στράτευμα, εἴ τις χωρὶς ἀπελθὼν λάβοι τι, δημόσιον δοξεν s εἶναι. δη δὲ ην πολλη πάντων ἀφθονία καὶ γαρ ἀγοραι πάντοθεν ἀφικνουντο ἐκ τῶν Ἐλληνίδων πόλεων καὶ οἱ παραπλέοντες ασμενοι κατῆγον, ἀκουον-4τες ως οικίζοιτο πόλις καὶ λιμην εἴη πεμπον δε καὶ

οἱ πολέμιοι ηδη οῖ πλησίον κουν πρὸς Ξενοφῶντα, ἀκουοντες τι ουτος πολίζει τὸ χωρίον, ἐρωτῶντες ,τι δέοι ποιουντας φίλους εἶναι. ὁ δ' ἀπεδείκνυεν αυτους τοῖς στρατιώταις. καὶ ἐν τουτω λέανδρος ἀφικνειται 5 δυο τριηρεις ἔχων, πλοῖον δ' ουδέν. ἐτυγχανε δε ὁ στράτευμα εξα ον οτε ἀφίκετο καὶ ἐπὶ λείαν τινὲς οιχόμενοι αλλοσε εἰς τὸ ορος εἰληφεσαν πρόβατα πολλά οκνουντες δὲ μη ἀφαιρεθειεν ω εξίππα λέγουσιν,ος ἀπέδρα την πεντηκόντορον χων ἐκ ραπεζουντος, καὶ κελευουσι διασώσαντα αυτοῖς τὰ πρόβατα τὰ μεναυτὸν λαβειν, τὰ δε σφίσιν ἀποδουναι. ευθυς δ' ἐκεῖνος si

ἀπελαυνε του περιεστῶτας τῶν στρατιωτῶν καὶ λέγοντας τι δημόσια εἴη καὶ τω Κλεάνδρι λέγει ἐλθαγνοτι αρπάζειν ἐπιχειρουσιν ὁ δε κελευει τὸν ρπάζοντα γειν πρὸς αυτόν. καὶ ὁ με λαβων ηγέ τινα 'Iπεριτυχὼν δ' Ἀγασίας ἀφαιρειται καὶ γαρ τὶν αυτρολ ἀγόμενος λοχίτης. οἱ δ' αλλοι οἱ παρόντες τῶν στρατιωτῶν ἐπιχειρουσι βάλλειν τὸν Λέξιππον ἀνα-

καλουντες τὸν προδότην. Ἀδεισαν δε καὶ τῶν τριηριτῶν

πολλοὶ καὶ φευγον εἰς την θάλατταν, καὶ Κλέανδρος δ' ἔφευγε viso si δε καὶ οἱ ἄλλο στρατηγοὶ κατ-βεκώλυόν τε καὶ τω Κλεάνδρι ελεγον τι ουδὲ εἴη πρῆγμα, ἀλλὰ τὸ δόγμα αἴτιον εἴη τὸ του στρατευ- ματος ταυτα πενέσθαι. λ δε Κλέανδρος Ῥαν του sisεξίππου τε ἀνερεθιζόμενος καὶ αυτὸς ἀχθεσθεὶς τι ἐφοβήθη, ἀποπλευσεσθαι ἔφη καὶ κηρυξειν μηδεμίαν πόλιν δέχεσθαι αυτους, ὁ πολεμίους. ἡρχον δε τότε πάντων τῶν Ἐλλήνων οἱ Λακεδαιμόνιοι. ἐνταυθα 10 πονηρὸν τὸ πρῆγρια ἐδόκει εἶναι τοῖς Ἐλλησι, καὶ ἐδέοντο μη ποιεῖν ταυτα. ὁ δ' υκ αν αλλως ἔφη

Xenophontis Anaballis, reo A. Hug. 13

136쪽

LIB. I. TΑΡ. VI. γενεσθαι, εἰ Det τις ἐκδώσει τον αρξαντα βάλλειν καὶ II τον ἀφελόμενον ἡ δε ον ἐξίτει Ἀγασίας δια τελους φίλος τι Σενο υντι ἐξ υ καὶ διέβαλεν αυτον ὁ Λέξιππος καὶ ἐντευθεν ἐπειδη ἀπορια ην, συνηγαγοντο στράτευμα οἱ αρχοντες καὶ ἔνιοι μεν αυτων παρ' ολίγον ἐποιουντο τον λέανδρον, ω δὲ Σενοφῶντι 12 ου ἐδοκει φαυλον εἶναι, ἀλε' ἀναστὰς λεξεν, Γαμδρες στρατιῶται, ἐμοὶ δε ουδὲν φαυλον δοκεῖ εἶναιτο πραγμα, εἰ ημῖν ουτως ἔχων τὴν γνωμην λεανδρος πεισιν σπερ λέγει. εἰσὶ μὲν γαρ ἐγγυς αἱ Ἐλληνίδες πολεις τῆς δε Ἐλλάδος Λακεδαιμονιοι προεστηκασιν ἱκανοὶ δέ εἰσι καὶ εἷς ἔκαστος Λακεδαιμονίων 13 ἐν ταῖς πόλεσιν ,τι βουλονται διαπράττεσθαι. εἰ ουνουτος πρωτον μὲν ημῆς Βυζαντίου ἀποκλείσει, ἔπειτα δὲ τοῖς ἄλλοις αρμοσταῖς παραγγελεῖ εἰς τὰς πολεις μη δέχεσθαι, ἀπιστουντας Λακεδαιμονίοις καὶ ἀνο- μου οντρος, ἔτι δε προς Ἀναξίβιον τὸν ναυαρχον ουτος ὁ λογος περ ημιῶν ηξει, χαλεπον ἔσται καὶ μένειν καὶ ἀποπλεῖν καὶ γαρ ἐν τῆ γῆ ἄρχουσι Λακεδαιμόνιοι ii καὶ ἐν τῆ θαλάττη τον νυν χρόνον ουκουν δεῖ ουτεένος ἀνδρος νεκα υτ δυοῖν ημα τους αλλους τῆς Ἐλλάδος ἀπέχεσθαι, ἀλλὰ πειστέον ,τι δν κελευα σι' καὶ γαρ αἱ πόλεις ἡμῶν θεν ἐσμὲν πείθοντα αυτοῖς. 15θω μὲν iam, καὶ γαρ ἀκουε Λέξιππον λέγειν προς Κλέανδρον ς ου ἄν ἐποίησεν Ἀγασίας ταυτα, εἰ μη ἐγω αυτον ἐκέλευσα, ἐγὼ μεν ουν ἀπολυω καὶ υμας της αἰτία καὶ 'Aγασίαν, δν αυτος Ἀγασίας φημὶ ἐμετι τουτων αἴτιον ιναι, καὶ καταδικάζω ἐμαυτου, εἰ

ἐγω πετροβολίας P ἄλλου τινος βιαίου ἐξάρχω, τῆς et ἐσχάτης δίκης ἄξιος ιναι, καὶ φέξω την δίκην. φημὶ

δε καὶ εἴ τινα αλλον αἰτιαται, χρηνα ἐαυτὸν παρασχεῖν Κλεάνδρ ' κρῖναι Ουτο γαρ ἄν μεῖς ἀπολελυμένοι τῆς αἰτίας εἴητε ώς δὲ νυν χει, χαλεπον εἰ οἰόμενοι ἐν τι Ἐλλάδι καὶ ἐπαίνου καὶ τιμης τευξεσθαι ἀντὶ δε τουτων Ουδ ομοιοι τοῖς ἄλλοις ἐσόμεθα, ἀλλ' εἰρξόμεθα se τῶν Ἐλληνίδων πόλεων. Μετὰ ταυτὶ ἀναστὰς εἶπεν Ἀγασίας, Ἐγώ so17ανδρες, ορινυμι θεου καὶ θεὰς et μην μητε με Σενοφῶντα κελευσαι ἀφελέσθαι τον ἀνδρα μητε ἄλλονυμων μηδένα ἰδόντι δέ μοι ἄνδρα ἀγαθον ἀγόμενον τῶν ἐμῶν λοχιτῶν πὁ εξίππου ον μεῖς ἐπίστασθε υμὶς προδόντα, δεινὸν Ἀδοξεν εἶναι καὶ ἀφειλόμην, ὁμολογῶ καὶ μεῖς μεν μη ἐκδῶτέ με ἐγὼ δε ἐμαυτόν, 18 ῶσπερ Σενοφῶν λέγει, παρασχη σω κρίναντι Κλεάνδρωο,τι ἄν βουληται ποιησαι τουτου νεκα μητε πολεμεῖτε

Λακεδαιμονίοις σώζοισθέ τε ἀσφαλῶς ποι θέλει κα-στος. συμπέριψατε μέντοι μοι μῶν αυτῶν λόμενοι πρὸς Κλέανδρον οιτινες, ἄν τι θω παραλίπω, καὶ λέξουσιν περ ἐμου καὶ πράξουσιν. ἐκ τουτου δωκεν 19 et στρατιὰ Ουστινας βουλοιτο προελόμενον ἰέναι. ὁ δὲ προείλετο τους στρατηγους. μετὰ ταυτα ἐπορευοντο

πρὸς Κλέανδρον Ἀγασίας καὶ οἱ στρατηγοὶ καὶ ὁ φαιρεθεὶς ἀνηρ υπὸ Ἀγασίου καὶ λεγον οἱ στρατηγοί, 20 Eπεμψεν ημά et στρατιὰ πρὸς σέ, ω Κλέανδρε, καὶ ἐκέλευσέ σε, ειτε πάντας αἰτια κρίναντα σὲ αυτὸν χρησθα ο τ ῶν βουλη, εἴτε να τινὰ ἡ δυο η καὶ πλείους αἰτια, τουτους ἀξιουσι παρασχεῖν σοι αυτους εἰς κρίσιν. εἴτε ου ημῶν τινα αἰτια, πάρεσμέν σοιηριεῖς ε&ε καὶ ἄλλον τινά, φράσον ουδεὶς γαρ ἀπέσταιοστι ἄν is ἐθέλη πείθεσθαι. μετὰ ταυτα παρελθων 21

137쪽

ὁ ωγασιας εἶπεν Ἐγώ μι, cn Κλέανδρε, ο ἀφελομε-

νος Λεξιππο αγοντος τουτον τον ανδρα καὶ παίειν 22 κελευσας Λεξιππον τουτον με γαρ οἶδα ανδρα αγα- θον οντα, Λεξιππον δε οἶδα αἱρεθεντα πο τῆς στρατιας αρχειν τῆς πεντηκοντορου τὶς ἐτησάμεθα παρα

Παπεζουντιων ἐφ' soτε πλοῖα συλλέγειν ως σωζοιμεθα, καὶ ἀποδράντα Λέξιππον καὶ προδοντα του στρ 23 τιώτας μεθ' ων ἐσώθη καὶ τους τε Παπεζουντίους ἀπεστερηκαμεν την πεντηκοντορον καὶ κακοὶ δοκουμεν εἶναι δια τουτον αυτοί τε ὁ ἐπὶ τουτί' ἀπολώλαμεν. ηκουε γαρ ῶσπερ ημεῖς, ως ἄπορον εἴη πεζῆ ἀπιοντας τους ποταμους τε διαβῆναι καὶ σωθῆναι εἰς την Ἐλ- 24 λάδα τουτον ουν τοιουτον οντα ἀφειλομην. εἰ δε συηγες mi ἄλλος τις τῶν παρα σου, καὶ μη τῶν παρ' ημῶν ἀποδραντooet/J, ε ἴσθι τι ουδὲ αν τουτων ἐποίησα νομιζε δ ἐὰν ἐμε νυν ἀποκτείνης, δι' ἄνδρα δειλον τε καὶ πονηρον ανδρα ἀγαθον ἀποκτείνων. 25 'Aκουσας ταυτα ὁ Κλέανδρος εἶπεν τι Aέξιππον ψεν ου ἐπαινοίη, εἰ ταυτα πεποιηκως εἴη ου μέντοι

χη νομίζειν ουδ' εἰ παμπονηρος ην Λέξιππος βίαχρηναι πάσχειν αυτον, ἀλλὰ κριθέντα, σπερ καὶ μεῖς

26 νυν ἀξιουτε, τῆς δίκης τυχεῖν νυν ουν ἄπιτε καταλιποντες τονδε τὸν ἄνδρα ' ταν δ' ἐγω κελευσω, παρεστε πρὸς την κρίσιν. αἰτιωμαι δε υτ την στρατιαν ουτεαλλον ουδένα ἔτι, ἐπεὶ ουτος αυτὸς ομολογει ἀφελέσθαι 27 τὸν ἄνδρα ὁ δε ἀφαιρεθεὶς εἶπεν Ἐγώ, ὁ Κλέανδοε, εἰ καὶ οἰει με ἀδικουντά τι ἄγεσθαι, ουτε ἔπαιον ουδένα ουτ εβαλλον, ἀλλ' εἶπον τι δημοσι εἴη τὰ προβατα ην γαρ τῶν στρατιωτῶν δογμα, εἴ τις οποτε et στρατιὰ ἐξίοι ἰδία λιζοιτο, δημοσια εἶναι τὰ λη

ἀνφθέντα ταυτα εἶπον ἐκ τουτου ριε λαβων ουτος 28ηγεν, ινα μη φθέγγοιτο μηδείς, ἀλλ αυτὸς λαβων τομέρος διασώσειε τοῖς λησταῖς παρα την ρητραν τὰ χρηματα προς ταυτα ὁ Κλέανδρος εἶπεν, Ἐπεὶ οὐ νυν συναίτιος εἶ, κατάμενε, ινα καὶ περὶ σου βουλευσώμεθα.

Ἐκ τουτου οἱ μεν ἀμφὶ Κλέανδρο ηρίστων την 2sδε στρατιαν συνηγαγε Σενοφῶν καὶ συνεβουλευε πεμήναι ἄνδρα, πρὸς λέανδρον παραιτησομένους περὶ τῶν ἀνδρῶν. ἐκ τουτου εδοξεν αυτοῖς πέμη αντας στρα- 30τηγους καὶ λοχαγους καὶ ρακοντιον τὸν Σπαρτιάτην καὶ τῶν αλλων ο ἐδοκουν ἐπιτηδειοι εἶναι δεῖσθαι Κλεάνδρου κατὰ πάντα τροπον ἀφεῖναι τὼ ἄνδρε

ἐλθοον ουν ὁ Σενοφῶν λέγει, ' μεις μέν, Ἀλέανδρε, 31τους ἄνδρας, καὶ et στρατιά σοι κνεῖτο ,τι βουλου ποιησαι καὶ περὶ τουτων καὶ περι αυτων πάντων νυν δέ σε αἰτουνται καὶ δέονται δουναι σφίσι τω ἄνδρε καὶ fiet κατακαίνειν πολλὰ γαρ ἐν τῶ ἔμπροσθεν χρονα περὶ την στρατιὰν ἐμοχθησάτην. ταυτα δέ σου 32τυχοντες υπισχνουνταί σοι ἀντὶ τουτων, ην βουληηγεῖσθαι αυτῶν καὶ τὶν οι θεοὶ Πεφ ὁσιν, ἐπιδειξειν σοι καὶ ς κοσμιοί εἰσι καὶ si ἱκανοὶ λαρχοντι πειθόμενοι τους πολεμίους συν τοῖς θεοῖς μη φοβεῖσθαι. δέονται δέ σου καὶ τουτο, παραγενομενον καὶ ρξαντα 33εαυτων πεῖραν λαβεῖν καὶ Λεξίππου καὶ σφῶν τῶν ἄλλων οι- καστος ἐστι, καὶ την ἀξίαν κάστοις νεῖμαι ἀκουσας ταυτα ὁ Κλέανδρος, Ἀλλὰ ναὶ τω σιώ, 34 ἔφη, ταχυ τοι μῖν ἀποκρινουμαι και τώ τε ἄνδρευμῖν διδωμι καὶ αυτὸς παρέσομαC καὶ ην οἱ θεοὶ παραδιδῶσιν, ἐξηγησοι Mac εἰς την Ἐλλάδα καὶ πολυ

138쪽

νος Λεξίππου γοντος τουτον τον ανδρα καὶ παίειν 22 κελευσας Λεξιππον τουτον με γαρ οἶδα ανδρα αγα-

θον οντα, Λεξιππον δε οἶδα αἱρεθέντα πο τῆς στρατιας ἄρχειν τῆς πεντηκοντορου ης ητησάμεθα παρα Παπεζουντιων ἐφ' τε πλοῖα συλλέγειν ως σωζοιμεθα, καὶ ἀποδραντα Λέξιππον καὶ προδοντα τους στρω23τιώτας μεθ' ων εοώθη. καὶ τους τε Παπεζουντιους ἀπεστερηκαμεν την πεντηκοντορον καὶ κακοὶ δοκουμεν εἶναι δια τουτον αυτοί τε το ἐπὶ τουτω ἀπολωλαμεν. ηκουε γαρ ῶσπερ ημεῖς, ως απορον εἴη πεζῆ ἀπιοντας τους ποταμους τε διαβῆναι καὶ σωθῆναι εἰς την Ἐλ- 24 λάδα τουτον ουν τοιουτον οντα ἀφειλομην. εἰ δε συῆγες et αλλος τις τῶν παρα σου, καὶ μη τῶν παρ'

ἐποίησα νομιζε δ ἐὰν ἐμε νυν ἀποκτείνης, δι ανδρα δειλον τε καὶ πονηρον ἄνδρα ἀγαθον ἀποκτείνων. 25 'Aκουσας ταυτα ὁ Κλέανδρος εἶπεν τι εξιππον

μὲν ου ἐπαινοίη, εἰ ταυτα πεποιηκως εἴη ου μέντοι

ἔφη νομίζειν ουδ' εἰ παμπονηρος ην έξιππος βία χρῆναι πάσχειν αυτον, ἀλλὰ κριθέντα, σπερ καὶ υμεῖς

26 νυν ἀξιουτε, τὶς δίκης τυχειν νυν ουν ἄπιτε καταλιποντες τονδε τὸν ανδρα ' ταν δ' ἐγὼ κελευσω, πάρεστε προς την κρίσιν. αἰτιωμαι δε υτ την στρατιαν ουτε

ἄλλον ουδένα τι, ἐπεὶ ουτος αυτος ὁμολογει ἀφελέσθαι 27 τὸν ανδρα ὁ δε ἀφαιρεθεὶς εἶπεν Ἐγώ, o Kλέανδοε,

εἰ καὶ οἰει με ἀδικουντά τι αγεσθαι, ουτε ἔπαιον ουδένα ουτ εβαλλον, ἀλλ' εἶπον τι δημοσι εἴη τὰ προβατα mi γαρ των στρατιωτων δογμα, εἴ τις οποτε et στρατια ἐξίοι ἰδία Iζοιτο, δημοσια εἶναι τὰ λη- LIB. VI CAP. I.

φθέντα ταυτα εἶπον ἐκ τουτου με λαβων ουτος 28ηγεν, ινα μη φθέγγοιτο μηδείς, ἀλλ αυτὸς λαβων ὁ μέρος διασώσειε τοῖς riσταῖς παρα την ρητραν τὰ χρημαπα. προς ταυτα ὁ Κλέανδρος εἶπεν, Ἐπεὶ τοι-

νυν συναίτιος εἶ, κατάμενε, να καὶ περι σου βουλευσώμεθα.

Ἐκ τουτου οἱ μιεν ἀμφὶ Κλέανδρο ηρίστων την 29 δε στρατιὰν συνηγαγε Σενοφῶν καὶ συνεβουλευε πεμψαι ἄνδρας πρὸς Κλέανδρον παραιτησομένους περιτων ἀνδρων. ἐκ τουτου εδοξεν αυτοῖς πέμψαντας στρα- 30τηγους καὶ λοχαγους καὶ ρακοντιον τὸν Σπαρτιατην καὶ τῶν αλλων ο ἐδοκουν ἐπιτηδειοι εἶνα δεῖσθαι Κλεάνδρου κατὰ πάντα τροπον ἀφεῖναι πω ἄνδρε

ἐλθὼν ουν ὁ Σενοφων λέγει, ' 'εις μέν, Ἀλέανδρε, 31του ανδρας, καὶ et στρατιά σοι φεῖτο ,τι βουλου ποιησαι καὶ περι τουτων καὶ περι αυτων πάντων νυν δέ σε αἰτουνται καὶ δέονται δουναι σφίσι τω

ἄνδρε καὶ μὴ κατακαίνειν πολλὰ γαρ ἐν φ ἔμπροσθεν

χρονω περὶ την στρατια ἐμιοχθησάτην. ταυτα δέ σου 32τυχοντες υπισχνουνταί σοι ἀντὶ τουτων, ην βουληηγεῖσθαι αυτῶν καὶ τὶν οἱ θεοὶ λεω σιν, ἐπιδειξειν σοι καὶ ὁ κόσμιοί εἰσι καὶ ς ἱκανοὶ τω αρχοντι πειθόμενοι τους πολεμίους συν τοῖς θεοῖς μη φοβεῖσθαι. δέονται δέ σου καὶ τουτο, παραγενόμενον καὶ ἄρξαντα 33εαυτων πεῖραν λαβεῖν καὶ Αεξίππου καὶ σφων τωναλλων οἴ- καστός ἐστι, καὶ την ἀξίαν κάστοις νε

suxι ἀκουσας ταυτα ὁ Κλέανδρος, Ἀλλὰ ναὶ τω σιώ, 34ωη, ταχυ τοι μῖν ἀποκρινουμαι. καὶ τώ τε ἄνδρευμῖ- δίδωμι καὶ αυτὸς παρέσομαι' καὶ ην οἱ θεοὶ παραδιδωσιν, ἐξηγησομαι εἰς την Ἐλλάδα καὶ πολυ

139쪽

LIB. I. T. VI. οἱ λογοι ουτοι αντίοι εἰσὶν ο ους ἐγὼ περὶ μῶν ἐνιων ήκουον το στρατευμα φίστατε απο Λακεδαιμονίων. 35 Ἐκ τουτου οἱ μεν ἐπαινουντες απῆλθον, χοντες

τω ανδρε Κλέανδρος δὲ θυετο ἐπὶ τῆ πορεία καὶ

συνῆν Σενορῶντι φιλικῶς καὶ ξενίαν συνεβάλλοντο. ἐπεὶ δὲ καὶ εώρα αυτους το παραγγελλόμενον ευτάκτως ποιουντας, καὶ μαλλον ἔτι ἐπεθυμε ηγεμὼν γενέσθαι 36 αυτῶν. ἐπεὶ μέντοι θυομένω αυτ ἐπὶ τρεῖς ημερας ου ἐγίγνετο τα ἱερά, συγκαλέσας τους στρατηγους ειπεν, Ἐμοὶ μεν ου τελέθει τα ιερα ἐξάγειν υριεῖς μέντοι μη ἀθυμειτε τουτου νεκα υμῖν γάρ, ἄν εοικε, δέδοται ἐκκομίσαι του ανδρας ἀλλὰ πορευεσθε. ημεῖς δε υμῆς, ἐπειδὰν ἐκεῖσε ηκητε, δεξομεθα εος αν δυνώμεθα κάλλιστα.37 Ἐκ τουτου δοξε τοῖς στρατιώταις δουνα αυτῶ τὰ δημοσι προωτα ὁ δε δεξάμενος πάλιν αυτοῖς ἀπέδωκε καὶ ουτος με ἀπέπλει. οἱ δὲ στρατιωται διαθέμενοι το σῖτον ον ησαν συγκεκομισμένοι καὶ τἄλλα α εἰληφεσαν ἐξεπορευοντο δια τῶν Βιθυνῶν. ag ἐπεὶ δε υδενὶ ἐνέτυχον πορευομενοι τὴν ρθην δον, ἄστε χοντές τι εἰς την Ἀλίαν ἐλθεῖν, ἔδοξεν αυτοῖς τουμπαλιν υποστρεήναντας ἐλθεῖν μίαν ημέραν καὶ νυκτα τουτο δὲ ποιησαντες ελαβον πολλὰ καὶ ἀνδράποδα καὶ προβατα καὶ ἀφίκοντο εκταῖοι εἰς μυσο-πολιν τῆς Καλχηδονίας, καὶ ἐκεῖ ἔμειναν ημέρας ἔπτὰ λαφυροπωλουντες.

Dσα μεν δη ἐν ni αναβασε τὶ μετα μυρ0ν LMρος ἐτελευτησεν ἐν πορεία μέχρι εἰς τὸν Πόντον ἀφ&οντο, καὶ σα ἐκ του Πόντου πεζὴ ιόντες καὶ ἐσαλεοντες ἐποίουν μέχρι ἔξω του στο ατος ἐγένοντο ἐν χρυσοπολει τῆς Ἀσίας is τῶ πρόσθεν Θω δεδηλωται.I ἐκ τουτου δὲ Φαρνάβαζος φοβουμενος τὸ στρατευμα μη επὶ την αὐτοχ Λώραν στρατευηται, ε ψας πρὸς Ἀναξίβιον τὸν ναυαρχον, ὁ δ ετυχεν ἐν Βυζαντίφῶν, ἐδεῖτο διαβιβάσαι τὸ στράτευμα ἐκ τῆς Ἀσίας, καὶ

ἐπισχνεῖτο πάντα ποιησειν αυτῶ οσα δέοι καὶ ὁ Αν ' ιος μετεπέμψατο τους στρατηγους καὶ λοχαγους εἰς Βυζάντιον, καὶ πισχνεῖτο, εἰ διαβαῖεν, ιισθοφοραν ἔσεσθαι τοῖς στρατιώταις. οἱ ψεν δὴ ἄλλοι ἔφασαν εβουλευσάμνεοι, ἀπαγγελεῖν, Σενοφῶν δὲ ειπεν υτνῖτι ἀπαλλαξοιτο δ απο της στρατιας καὶ βουλοι- ἀκοπλεῖν. ὁ δὲ Ἀναξίβιος ἐκέλευσεν αὐτὸν -διαβαντα

ἔπειτα Οἴτως ἀπαλλαττεσθαι. ἔφη Ουν ταυτα ποιησειν.

Σευθης δε ὁ Θρα πέμει Μηδοσάδην πιὰ κελευε bEενοφῶντα συμπροθυμεῖσθαι ὁπως διαβῆ τὸ στρατευuα, καὶ ἔφη αυτ ταῶτα συμπροθυμηθέντι τι υuεταμελησει ὁ δ' Ἀεν, πιλα το μὲν στρατευμα δια s

140쪽

LIB. CAP. I. αλλω μηδενι ἐπειδαν δε διαβῆ ἐγω μὲν απαλλάξομαι, προ δε του διαμενοντας καὶ ἐπικαιρίου οντας προ φερεσθω co αν αυτ δοκῆ. Ἐκ τουτου διαβαίνουσι πάντες εἰς το Βυζάντιον οἱ στρατιῶται. καὶ μισθον μεν ου εδίδου ὁ Αναυ- βιος, ἐκηρυξ δε λαβοντα τα πλα καὶ τα σκευη τους στρατιώτας ἐξιεναι, ώς αποπεμψων τε αμα καὶ ἀριθμὸν ποιησων ἐνταυθα οἱ στρατιωτα ηχθοντο, τιου εἶχον αργυριον ἐπισιτίζεσθαι εἰς την πορείαν, καὶ 8οκνηρῶς συνεσκευάζοντο. καὶ ὁ Σενοφῶν λεάνδρωτω αρμοστῆ νος γεγενημενος προσελθων ἐσπάζετο αυτον is ἀποπλευσομενος etiδη ὁ δε αυτῶ λεγει Μηποιήσri ταυτα εἰ δε η, φη, αἰτίαν ξεις, ἐπεὶ καὶ νυν τινες δη σε αἰτιῶνται τι υ ταχυ ἐξερπει os στράτευμα ὁ δ' εἶπεν, Ἀλλ' αἴτιος με ἔγωγε υκ εἰμὶ τουτου, οἱ δε στρατιῶται αυτοὶ ἐπισιτισμου δεο- 10 μενοι δια τουτο θυμουσι προς την ξοδον 'ina

ομος, ἔφη, ἐγώ σοι συμβουλευω ἐξελθεῖν μενές συμπορευσομενον, ἐπειδὰν δ' ἔξω γενηται τὸ στράτευμα, τοτε ἀπαλλάττεσθαι. αυτ τοίν- εφη ὁ Ξενοφῶν, ἐλθοντες προ υναξίβιον διαπραξόμεθα. oυτως ἐλ-IIθοντες ἐλεγον ταυτα. ο δε ἐκελευεν ουτί ποιεῖν καὶ ἐξιεναι τὴν ταχίστην συσκευασαμενους, καὶ προσαν- ειπεῖν, ο α μη παρ εἰς τὴν ἐξετασιν καὶ εἰς τον 1 αριθμον, τι αυτος αυτον αἰτιάσεται. ἐντευθεν ἐξρσανοῖ τε στρατηγοὶ πρωτοι καὶ οἱ αλλοι καὶ αρδην πάντες πλην λίγων ἔξω σαν, καὶ Ἐτεονικος εἱστηκει παρα τὰς πυλας ς ποτε ἐξω γενοιντο πάντες συγ-I3κλείσων τὰς πυλας καὶ τὸν μοχλὸν ἐμβαλων. ὁ δὲ 'Aναξίβιος συγκαλέσας τους στρατηγους καὶ τους λοχα- LIB. CAP. L

γους λεξε, ὰ μεν ἐπιτηδεια, φη, λαμβάνετε ἐκ τῶν Θρακίων κωμων' εἰσὶ δε αυτοθι πολλαὶ κριθαὶ καὶ πυροὶ καὶ ταλλα ἐπιτηδεια λαβοντες δε πορευεσθε εἰς Xερρονησον, ἐκεῖ δε Κυνίσκος υμῖν μισθοδοτήσει. ἐπ- 14ακουσαντες δε τινες τῶν στρατιωτων ταυτα et καὶ των λοχαγων τις διαγγελλει εἰς τὸ στράτευμα. καὶ οἱ μεν στρατηγοὶ ἐπυνθάνοντο περὶ του Σευθου ποτερα πολε- μιος εἴη et φίλος, καὶ ποτερα διὰ του ἱερουχρους δεοι πορευεσθαι et κυκλω διὰ μέσης της Θράκης. ἐν ι δε 15 ταυτα διελεγοντο οἱ στρατιωται ἀναρπάσαντες τὰ οπλα θεουσι δρομα πρὸς τὰς πυλας ώς πάλιν εἰς τὸ τεῖχος εἰσιοντες. ὁ δε Ἐτεονικος καὶ οἱ συν αυτῶ ς εἶδον προσθεοντας τους ὁπλίτας, συγκλείουσι τὰς πυλας καὶ τὸν μοχλὸν ἐμβάλλουσιν οἱ δε στρατιωται ἔκοπτον 10 τὰς πυλας καὶ ἔλεγον τι ἀδικώτατα πάσχοιεν ἐκβαλλόμενοι εἰς τους πολεμίους κατασχίσειν τε τὰς πυλας

εφασαν, εἰ μὴ κόντες ἀνοίξουσιν ἄλλοι δε εθεον ἐπὶ 1et θάλατταν καὶ παρα την χηλη ν τὸ τεῖχος υπερβαίνουσιν εἰς την πόλιν, αλλοι δὲ οἷ' ἐτυγχανον ενδονοντες τῶν στρατιωτῶν, ως ρωσι τὰ ἐπὶ ταῖς πυλαις πράγματα, διακόπτοντες ταῖς ἀξίναις τὰ κλεῖθρα ἀναπεταννυασι τὰς πυλας, οἱ δ' εἰσπίπτουσιν.

εδε Σενοφων ς εἶδε τὰ γιγνόμενα, δείσας μη18 ἐφ αρπαγὴν τράποιτο τὸ στράτευμα καὶ ἀνηκεστα κακὰ

γενοιτο τῆ πόλει καὶ εαυτω καὶ τοῖς στρατιωταις, θει καὶ συνεισπίπτει εἴσω των πυλων συν τῶ χλω. οἱ 19δε Βυζάντιοι ως εἶδον τὸ στράτευμα βία εἰσπῖπτον, φευγουσιν ἐκ τῆς ἀγορας, οἱ μεν εἰς τὰ πλοῖα, οἱ δεοικαδε, σοι δε ἔνδον ἐτυγχανον οντες, ἔξω, οἱ δεκαθεῖλκον τὰς τριηρεις, ως ἐν ταῖς τριηρενι σώζοιντο,