Expeditio Cyri [microform]

151쪽

LIB. VII. TAR IV. LIB. H. TM. IV. V.

ετων ως κτωκαιδεκα σημαινε τῆ σάλπιγγι καὶ ευθυς ἐκπηδωσιν ἐσπασμενοι τα ξιφη καὶ οἱ ἐκ τῶν Πων II σκηνωμάτων. οἱ δε Θρακες φευγουσιν, ῶσπερ δη τροπος τὶ αυτοῖς, οπισθεν περιβαλομενοι τας πελτας καὶ αυτων περαλλομενων του σταυρους ἐληφθησαν τινες κρεμασθεντες ἐνεχομενων τῶν πελτῶν τοῖς σταυροῖς οἱ δε καὶ πεθανον αμαρτοντες τῶν ἐξοδων- οἱ δε1 Ἐλληνες ἐδίωκον ξω τῆς κώμης τῶν δὲ Θυνῶν πο- στραφέντες τινες ἐν τῶ σκοτει τους παρατρεχοντας παρ' οἰκίαν καομενην ηκοντιζον εἰς το φῶς ἐκ του σκοτους καὶ &ρωσαν γερωνυμον τε μοδε λοχαγον καὶ Θεογενην Λοκρον λοχαγον απεθανε δε χυδείς' 19 κατεκαυθη μέντοι καὶ ἐσθής τινων καὶ σκευχὶ Σευθης δε ηκε βοηθῶν συν πτα ιππευσι τοῖς πρωτοι καὶ τον σαλπικτην χων τον Θρακιον καὶ ἐπείπερ Ισθετο,οσονπερ χρονον βοηθει, τοσουτον καὶ το κερας ἐφθεγγετο αυτω' στε καὶ τουτο φόβον συμπαρεσχε τοῖς

πολεμίοις. ἐπεὶ δ' ἰλθεν, ἐδεξιουτο τε καὶ ἔλεγεν τιοῖοιτο τεθνεῶτας πολλους ευρησειν.20 Ἐκ τουτου ὁ Ξενοφῶν δεῖται τους μήρους τεαυτῶ παραδουναι καὶ ἐπὶ το ορος, εἰ βουλεται -- 21 στρατευεσθα εἰ δε ιιη, αυτον ἐασαι τῆ ουν στεραία παραδίδωσιν ὁ Σευθης τους μηρους, πρεσβυτερους ανδρας Iδη, τους κρατίστους, ως φασαν των ορείων,

καὶ αυτος ερχεται συν τῆ δυνάμει. Iδη δε εἶχε καὶ τριπλασίαν δυναμιν ὁ Σευθης ἐκ γαρ τῶν 'Oδρυσῶν

ἀκουοντες α πράττοι ὁ Σευθ πὶ πολλοὶ κατέβαινον --22 στρατευσομενοι οἱ δε Θυνοὶ ἐπεὶ εἶδον απο ου ρους πολλους μὲν πλίτας, πολλους δε πελταστάς, πολλους δὲ ιππέας, καταβάντες ἱκέτευον σπείσασθαι, καὶ πάντα l

ωμολογουν ποιησειν καὶ πιστὰ λαμβάνειν ἐκέλευον ὁ 23δε Σευθης καλέσας τον Σενοφῶντα ἐπεδείκνυεν λέγοιεν, καὶ ου αν ἔφη σπείσασθαι, εἰ Σενοφῶν βουλοιτο τιμωρήσασθαι αυτους τῆς ἐπιθεσεως. ὁ δ' εἰπεν, 24Mλλ' ἔγωγε ἱκαναὶ νομίζω καὶ νυν δίκην ἔχειν, εἰουτοι δουλοι σονται ἀν ἐλευθερων συμβουλευειν μέντοι φη αυτ τὸ λοατον μήρους λαμβάνειν τους

δυνατωτάτους κακον τι ποιεῖν, τους δε γεροντας οἴκοι ἐῶν οι μεν ουν ταυτη πάντες δη προσωμολόγουν.

Υπερβάλλουσι δε προς τους περ Βυζαντίου Θρα V. κας εἰς το Λέλτα καλουμενον αυτηὶ δ' ην ουκέτι αρχη-ισάδου, ἀλλὰ ηρους τολυδρυσου αρχαίου τινόςJ. καὶ ὁ Ηρακλείδης ἐνταυθα εχων την τιμην της λείας 2παρῆν. . καὶ Σευθης ἐξαγαγων ζευγη ημιονικὰ τρία, ο γαρ ην πλείω, τὰ δ' ἄλλα βοεικά, καλέσας Σενοφῶντα ἐκέλευε λαβεῖν, τὶ δ' ἰλλα διανείμαι τοῖς στρατηγοῖς καὶ λοχαγοῖς Σενοφῶν δε εἰπεν, Ἐμοι aμεν τοίνυν αρκεῖ καὶ αυθι λαβεῖν' τουτοις δε τοῖς στρατηγοῖς δωρου, συν ἐμοὶ ηκολουθησαν καὶ λοχαγοῖς καὶ τῶν ζευγῶν λαμβάνει ν μεν ιμασίων ' Λαρδανευς, ἔν δε Κλεάνωρ ὁ 'Oρχομένιος, ἔν δε ρυνίσκος ὁ Ἀχαιός τὰ δε βοεικὰ ζευγη τοῖς λοχαγοῖς κατεμερίσθη. τον δὲ μισθον ἀποδίδωσιν ἐξεληλυθότος ήδη Ἀου μηνὸς εἴκοσι μόνον Uιερων, ὁ γαρ Ηρακλείδης λεγεν οτι υ πλεῖον ἐμπολησαι ουν 5 ενοφων ἀχθεσθεὶς εἶπεν ἐπομόσας, Λοκεῖς μοι, Ηρακλείδη, χυχ ἰς δεῖ κηδεσθαι Σευθου εἰ γαρ ἐκηδου ηκες αν φερων πλήρη τὸν μισθὸν καὶ προσ- δανεισάμενος, εἰ μὴ αλλως ἐδυνω, καὶ ἀποδομενος τὰ

152쪽

LIB. VII. AEM. V. Ἐντευθεν ὁ Ηρακλειδης ηχθέσθη τε καὶ δεισε μὴ ἐκ τῆς Σευθου φιλιας ἐκβληθειη, καὶ δ,τι ἐδυνατοαπο ταυτηὶς τῆ ἡμερας Σενοφῶντα διεβαλλε προς Σευ- θην οἱ μεν δη στρατιῶται Σενοφῶντι ἐνεκάλουν τιου εἶχον τὸν μισθόν Σευθης δε ῆχθετο αυτῶ οτι ἐν-

μεν ἀεὶ ἐμεμνητο ς, ἐπειδὰν ἐπὶ θάλατταν ἀπελθη,

παραδώσει αυτω Βισάνθην καὶ Γάνος καὶ Νεον τεῖχος 'ἀπο δε τουτου του χρονου ουδενος ἔτι τουτων ἐμεμνητο.

ὁ γαρ Ηρακλείδης καὶ τουτο διεβεβληκε ἄνουκ ἀσφα- ίες εἴη τειχη παραδιδονα ἀνδρι δυναμιν ἔχοντι. Ἐκ τουτου ὁ μεν ενοφων ἐβουλευετο τί χρηποιειν περὶ του τι νω στρατευεσθαι ὁ δ' Ηρακλει- δης εἰσαγαγὼν του αλλους στρατηγους προς Σευθην λεγειν τε ἐκελευεν αυτους τ ουδὲν ἀν ηττον σφεις ἀγάγοιεν τὴν στρατιὰν et Σενοφῶν, τον τε μισθὸν υπισχνεῖτο αυτοῖς ἐντὸς λίγων ημερῶν ἔκπλεων παρεσεσθαι χυοῖν μηνοῖν, καὶ συστρατευεσθαι ἐκελευε.10 καὶ ὁ μιασίων ειπεν Ἐγω μεν τοίνυν ουδ' ἰν πεντεμηνων μισθὸς μέλλ' εἶναι στρατευσαίμην ἄν νευ Σενοφωντος. καὶ ὁ Φρυνίσκος καὶ ὁ λεάνωρ συν- 11 μολόγουν τω ιμασίωνι ἐντευθεν ὁ Σευθης ἐλοιδορε τὸν Ηρακλείδην τι ου παρεκάλει καὶ Σενοφωντα ἐκ δε τουτου παρακαλουσιν αυτὸν μονον ὁ δε νους του Ηρακλείδου την πανουργίαν τι βουλοιτ αυτὸν διαβάλλειν πρὸς τους ἄλλους στρατηγους, παρερχεται λαβων τους τε στρατηγους πάντας καὶ 12τους λοχαγους. καὶ ἐπεὶ πάντες ἐπείσθησαν, συνεστρατευοντο καὶ ἀφικνουνται ἐν δεξια εχοντες τὸν Ποντον δια των Μελινοφάγων καλουμενων Θριμιων

LIB. U. TM. V. VI 225 εἰς τὸν Σαλμυδησσόν. θήτων εἰς τὸν Ποντον πλεουσων νεων πολλαὶ κελλουσι καὶ ἐκπραουσι τεναγος γαρ ἐστιν ἐπὶ πάμπολυ τῆς θαλάττης. καὶ οἱ Θρακες 13οι κατὰ ταυτα οἰκουντες στηλας ὁρισάμενοι τὰ καθ' αυτους ἐκπίπτοντα καστοι ληωνται τεως δε ελεγον πρὶν ορίσασθαι αρπάζοντας πολλους, Ἀλληλων ἀποθνησκειν. ἐνταυθα ευρίσκοντο πολλαὶ μεν κλῖναι, 14 πολλὰ δε κιβώτια, πολλα δε βίβλοι γεγραμμεναι, καὶ τἄλλα πολλὰ σα ἐν ξυλίνοις τευχεσι ναυκληροι αγουσιν ἐντευθεν ταυτα καταστρεψάμενοι απῆσαν πάλιν. ενθα et Σευθης εἶχε στράτευμα ηδη πλέον του Ἐλ- 15ληνικου ἔκ τε γαρ υδρυσων πολυ τι πλείους κατεβεβηκεσαν καὶ χοῦ ἀεὶ πειθόμενοι συνεστρατευοντο. κατηυλίσθησαν δ' ἐν τω πεδίω περ Σηλυβρίας σον τριάκοντα σταδίους ἀπεχοντες της θαλάττης καὶ μισθὸς 16μεν ουδείς πω ἐφαίνετο πρὸς δε τὸν Σενοφωντα οἶτε στρατιωται παγχαλεπως εἰχον τε Σευθης ουκετι οἰκείως διεκειτο, ἀλλ' ποτε συγγενεσθαι αυτ βουλόμενος ελθοι, πολλαὶ ηδη ἀσχολίαι ἐφαίνοντο. Ἐν τουτω τω χρονω σχεδὸν ήδη δυο μηνῶν οντωνVI. ἀφικνεῖται χαρμῖνός τε ὁ Λάκων καὶ Πολυνικος παρα Θίβρωνος, καὶ λεγουσιν οτι Λακεδαιμονίοις δοκεῖ στρατευεσθαι ἐπὶ Τισσαφέρνην, καὶ Θίβρων ἐκπεπλευκεν ως πολεmνσων, καὶ δεῖται ταυτης τῆς στρατιας καὶ λεγει τι δαρεικὸς εκάστω σται μισθὸς του μηνός, καὶ τοῖς λοχαγοῖς διμοιρία, τοῖς δε στρατηγοῖς τετραμοιρια ἐπει δ' ηλθον οἱ Λακεδαιμόνιοι, ευθυς 4 Ηρακλείδης πυθόμενος τι ἐπὶ τὸ στράτευμα ἡκουσι

λεγει τω Σευθη τι κάλλιστόν τι γεγενηται οἱ μεν γαρ Λακεδαιμόνιοι δεονται του στρατευματος, σεδ ουκετι

Xenophontis Anabasis, reo A. Hug. 15

153쪽

δεει' ἀποδιδους δὲ τὸ στράτευμα χαριεῖ αυτοις, σὲ δὲ Ουκέτι παιτησουσι τὸν μισθον, αλλ απαλλάξονται ἐκ a τῆς χώρας. ἀκουσας ταυτα ὁ Σευθης κελευε παράγειν ' καὶ ἐπεὶ ειπον τι ἐπὶ τὸ στράτευμα κουσιν, ἔλεγεν οτι τὸ στράτευμα ἀποδίδωσι, φίλος τε καὶ συμμαχος εἶναι βουλεται, καλεῖ τε αυτους ἐπὶ ξένια καὶ ἐξένιζε μεγαλοπρεπως. Σενοφῶντα δε ου ἐκάλει, ουδε των 4αλλων στρατηγῶν μένα. ἐρωτωντων δε τῶν Λακεδαιμονιιον τίς ἀνὴρ εἴη Σενοφων ἀπεκρίνατο τι ταμεν ἄλλα εἴη ου κακος, φιλοστρατιώτης δέ καὶ διατουτο χεῖρον ἐστιν αυτφ. καὶ ο εἶπον, 'AλV η δημαγωγεῖ ὁ ἀνηρ τους ἄνδρας καὶ ὁ Ηρακλείδης, Πάνυ

5 ψεν ουν, φη. υρ' ουν, φασαν, μη καὶ ημιν ἐναντιω- σεται της ἀπαγωγῆς 'Aλλ' ην μεῖς, φη ὁ Ηρακλείδης, συλλέξαντες αυτουν ποσχησθε τὸν μισθον λίγον ἐκείνω προσχοντες ἀποδραμουνται συν μιν Πῶς ουν ἄν, φασαν, ημῖν συλλεγεῖεν Aυριον μῆς, ἔφη ὁ Ηρακλείδης, πρ ' ἄξομεν πρὸς αυτους καὶ οἶδα, ἔφη, οτι ἐπειδὰν μῶς ἴδωσιν, ἄσμενοι σπιδραμουνται. αυτημεν et ημέρα ουτως ληξε. Io δ' υστεραία ἄγουσιν ἐπὶ τὸ στράτευμα τους Λάκωνας Σευθης τε καὶ Ηρακλείδης, καὶ συλλέγεται et στρατιά τω δε Λάκωνε ἐλεγέτην τι Λακεδαιμονίοις δοκεῖ πολεμεῖν ισσαφέρνει τω μῶς ἀδικησαντι ἐνουν ητε συν ημῖν, τον τε ἐχθρὸν τιμωρησεσθε καὶ δαρεικὸν καστος οἴσει του μηνὸς μων, λοχαγὸς δεῖ τὸ διπλουν, στρατηγὸς δε τὸ τετραπλουν. καὶ οἱ στρατιῶται ἄσμενοί τε ηκουσαν καὶ υθυς ἀνίσταταί τις τῶν Ἀρκάδων του Σενοφωντος κατηγορήσων παρῆν δε καὶ Σευθης βουλόμενος εἰδέναι τί πραχθησεται, καὶ

ἐν ἐπηκόφ εἱστηκε ἔχων ρμηνέα συνίει δε καὶ αυτὸς sελληνιστὶ τὰ πλεῖστα - δη λέγει ὁ Ἀρκάς, Ἀλλ' ημεῖς μέν, ω Λακεδαιμόνιοι, καὶ πάλαι δν με παρ' υμῖν, εἰ μη Σενοφων ημῆς δευρο πείσας ἀπηγαγεν,ενθα δη ημεῖς μὲν τὸν δεινὸν χειμωνα στρατευόμενοι καὶ νυκτα καὶ ημέραν ουδεν πεπαυμεθα ὁ δε τους ημετέρους πόνους χει καὶ Σευθης ἐκεῖνον μεν ἰδία πεπλουτικεν, ημῶς δε ἀποστερεῖ τὸν μισθόν Ἀστε o 10 γε πρῶτος λέγων θω με εἰ τουτον ἴδοιμι καταλευσθέντα καὶ δόντα δίκην ν ημῶς περιεῖλκε, καὶ τὸν μισθὸν ἄν μοι δοκω χειν καὶ ουδεν ἐπὶ τοῖς πεπονημένοις ἄχθεσθαι. μετὰ τουτον ἄλλος ἀνέστη ὁμοίως καὶ ἄλλος. ἐκ δε τουτου Σενο si ελεξεν ωδε. 'Aλλὰ πάντα με αρα ἄνθρωπον οντα προσδοκῶν II

δεῖ, ὁπότε γε καὶ ἐγὼ νυν φ υμῶν αἰτίας ἔχω ἐν πλείστην προθυμίαν ἐμαυτῶ γε δοκῶ -ειδέναι περὶ υμῆς παρεσχημένος. ἀπετραπόμην μέν γε ηδη οἴκαδε ωρμημένος, ου μὰ τὸν ία ουτοι πυνθανόμενος ηιῶς ε πράττειν, ἀλλὰ μῶλλον ἀκουων ἐν ἀπόροις εἶναιως ἀφελησων εἴ τι δυναίμην. ἐπεὶ δὲ ἐλθον, Σευθου 12 τουτουὶ πολλους ἀγγέλους πρὸς ἐμε πέμποντος καὶ

πολλὰ πισχνουμένου μοι, εἰ πεισαιμ υμῶς προ αυτὸν ἐλθεῖν, τουτο μεν ου ἐπεχείρησα ποιεῖν, ὁ αυτοὶ

εἰς την Ἀσίαν διαβῆναι. ταυτα γαρ καὶ βέλτιστα ἐνόμιζον μῖν εἶναι καὶ μῶς ηδειν βουλομένους. ἐπεὶ δ' suρίσταρχος ἐλθων συν τριηρεσιν ἐκώλυε διαπλεῖν τὶ ς,

ἐκ τουτου, οπι εἰκὸς δηπου τὶν συνέλεξα υμῶς, πως βουλευσαίμεθα ο,τι χρη ποιεῖν. ουκουν μεῖς ἀκουοντες ομεν Ἀριστάρχου ἐπιτάττοντος υμῖν εἰς χερρόνησον

154쪽

LIB. VII. T . I. πορευεσθαι, ἀκουοντες δε Σευθου πειθοντος αυτῶσυστρατευεσθαι, πάντες με ἐλεγετε συναευθη ἰεναι, πάντες δ' ἐκ ηφισασθε ταυτα ουν ἐγὼ ἐνταυθα1 5 ηδίκησα ἀγαγων μας ἔνθα πῶσιν μῖν ἐδοκει ἐπεί γε μην ψευδεσθαι ζρξατο Σευθης περὶ os μισθου, εἰ μεν ἐπαινῶ αυτον, δικαίως αν με καὶ αἰτιῶσθε καὶ μισοῖτε εἰ δε προσθεν αυτβ πάντων μάλιστα φίλος ἀν νυν πάντων διαφορώτατός εἰμι, πῶς ἀν ἔτι δικαίως υμῶς αἱρουμενος ἀντὶ Σευθου φ' μων αἰτίαν εχοιμι 16 περ ῶν προς τουτον διαφερομαι; αλλ' εἴποι ἄν τι εξεστι καὶ τὰ μέτερα εχοντα παρα Σευθου τεχνάζειν. ουκουν δῆλον τουτο γέ ἐστιν, εἴπερ ἐμοὶ ἐτελει τι Σευθης, ου ουτως ἐτέλει δήπου, ων τε ἐμοὶ δοίη στεροιτο καὶ αλλα υμῖν ἀποτίσειεν, ἀλλ' οἶμαι, εἰ ἐδίδου, ἐπὶ τουτω ν ἐδίδου πως ἐμοὶ δους μεχὸD μη ἀποδοίη μῖν το πλεῖον. εἰ τοίνυν ουτως χειν οἰεσθε, ἔξεστιν μῖν αυτίκα μάλα ματαίαν ταυτην τὴν πραξιν ἀμφοτεροις ημι, ποιησαι, ἐὰν πράττητε αυτον τὰ χρήματα δῆλον γαρ τι Σευθης, εἰ θω τι παρ' αυτου, ἀπαιτησει με, καὶ ἀπαιτησε μεντοι δικαίως, ἐὰν μη βεβαιῶ την πρῆξιν αυτ ἐφ' i ἐδωροδοκουν.18αλλὰ πολλου μοι δοκι δεῖν τὰ μετερα ἔχειν ὀμνυωγαρ μῖν θεους ἄπαντας καὶ πάσας μηδ' ἁ ἐμοὶ ἰδίαυπεσχετο Σευδ ης ἔχειν' πάρεστι δε καὶ αυτος καὶ 19ἀκουων συνοιδε μοι εἰ ἐπιορκῶ ῖνα δε μῶλλον θαυμάσητε, συνεπόμνυμι μηδε α οἱ αλλοι στρατηγοὶ ἔλαβον εἰληφέναι, μη τοίνυν μηδε οσα τῶν λοχαγῶν νιοι. 20 καὶ τί δη ταυτ ἐποίο- φμην, ανδρες, σα μἄλλον συμφέροιμι τουτω την τότε πενίαν, τοσουτω μῶλλον αυτὸν φίλον ποιησεσθαι, ὁπότε δυνασθείη ἐγὼ δείμαLIB. o. CAP. VI

τε αυτον ὁρῶ ευ πράττοντα καὶ γιγνωσκω δη αυτουτην γνώμην. εἴποι δη τις αν, ουκουν αἰσχυνε ουτω21μωρως ἐξαπατώμενος ναὶ μὰ AG Iσχυνόμην μέντοι, ει πο πολεμίου γε οντος ἐξηπατηθην φίλc δε οντι ἐξαπατῶν αἴσχιόν μοι δοκεῖ εἶναι mici απατῆσθαι. ἐπεὶ 22ει γε προς φίλους ἐστὶ φυλακη, πῶσαν οἶδα ημὰς γυλα αμενους ω μη παρασχεῖν τουτί' πρόφασιν δικαίαν

μη ἀποδιδόναι ημῖν α πεσχετο ουτε γὰρ ηδικησαμεν τουτον ουδεν ουτ κατεβλακευσαμεν τὰ τουτου ουδὲ

μὴν κατεδειλιάσαμεν ουδὲν ἐφ' ,τι μῶς ουτος παρεκάλεσεν ἀλλά, φαίητε ἄν, δει τὰ ἐνέχυρα τότε λαβεῖν, 23α ς μηδ' - ἐβουλετο δυνατο ἐξαπατῶν προς ταυταδη ἀκουσατ α θω υκ αν ποτε ειπον τουτου ἐναντίον, εἰ μη μοι παντάπασιν ἀγνώμονες ἐδοκεῖτε εἶναι et λίαν εἰς με ἀχάριστοι Ἀναμνησθητε γαρ ἐν ποιοις τισὶ Mπραγμασιν οντες ἐτυγχάνετε, ἐξ gwυμῶς ἐγω ἀνηγαγον προς Σευθην. ου εἰς μεν Περινθον προ τε την πόλιν, 'Aρίσταρχος δ' μῆς ὁ Λακεδαιμόνιος χυκ εω εἰσιεναι ἀποκλείσας τὰς πυλας υπαίθριοι δ'Ἀξω ἐστρατοπεδευετε, μεσος δε χειμων τὶν ἀγορα δε ἐχρησθε σπάνια μεν ορῶντες τὰ νια, σπάνια δ' ἐχοντες τωνώνοῖσθε, ἀνάγκη δε ην μενειν ἐπὶ Θρακχὶς τριηρεις 25γα ἐφορμουσαι κωλυον διαπλεω εἰ δὲ μένοι τις,

ἐν πολεμια ιναι, ενθα πολλοὶ μεν ιππεῖς ησαν ἐναντίοι,

πολλοὶ δὲ πελτασταί, ἡμῖν δε οπλιτικὐν μὲν ην ω26 ἀθρόοι μεν ἰόντες ἐπὶ τὰς κώμας ἴσως αν ἐδ-άμεθα σῖτον λαμβάνειν ουδεν τι ἄφθονον, τί δε διώκοντες ἰν ῆ ἀνδραποδα et πρόβατα κατελαμβάνομεν ου ην

155쪽

ἀναγκη οντων μων μηδ' οντιναουν μισθὸν προσ- αιτησας Σευθην συμμαχον μῖν προσελαβον, χοντα καὶ ιππεα καὶ πελτασταν ων μεῖς προσεδεισθε, η28 κακως αν ἐδοκουν μῖν βεβουλευσθαι προ νον του- των γὰρ δήπου κοινωνησαντες καὶ σῖτον φθονωτερον, ταῖς κώμαις ευρισκετε δια τὸ ναγκάζεσθαι τους Θρακας κατὰ σπουδη μῶλλον φευγειν, καὶ προβάτων 2s καὶ ἀνδραποδων μετέσχετε καὶ πολεμιον ουκέτι ουδένα εωρῶμεν ἐπειδη τὸ ιππικὸν ημῖν προσεγένετο ' τέως δε θαρραλέως ημῖν φείποντο οἱ πολέμιοι καὶ ιππικω καὶ πελταστικω κωλυοντες ιι ηδαμῆ κατ ολίγου, ἀποσκεδαννυμενου τὶ ἐπιτηδεια ἀφθονώτερα 30 ημῶς ποριζεσθαι J. εἰ δε δη ὁ συμπαρέχων μῖν ταυτηντην ἀσφάλειαν et πάνυ πολυν μισθὸν προσετέλει της ἀσφαλείας, τουτο δαὶ τὸ σχέτλιον πάθrvi καὶ διὰ τουτο31 ουδαμῆ οἴεσθε χρηναι ζωντα με ἀνεῖναι νυν δὲ δηστῶς ἀπέρχεσθε; οὐ διαχε Φάσαντες με ἐν ἀφθονοις τοῖς ἐπιτηδείοις, περιττὸν δ' χοντες τουτο εἴ τι ἐλά- ετ παρα Σευθου τὰ γαρ των πολεμιων ἐδαπανῆτε. καὶ ταυτα πράττοντες Ῥυτὰ ἄνδρα. ἐπείδετε υμων 32 αυτων ἀποθανόντας υτε ζωντας απεβάλετε εἰ δέ τι

καλὸν πρὸς του ἐν τῆ Ἀσία βαρβάρους ἐπέπρακτουμῖν, ου κἀκεῖνο σῶν εχετε καὶ πρὸς ἐκείνοις νυν ἄλλην ευκλειαν προσειληφατε καὶ τους ἐν τῆ Mρώπργωρακας ἐφ' ους ἐστρατευσασθε κρατησαντες; ἐγω μενυμῶς φημι δικαιως ἄν , ἐμοὶ χαλεπαιωετε τουτων

33 τοῖς θεοῖς χάριν εἰδέναι, ἀγαθῶν καὶ τὰ μεν δηυμέτερα τοιαυτα ἄγετε δη πρὸς θεων καὶ τὰ ἐμὰ

σκέψασθε co πει θω γαρ τε μεν προτερον ἀπηρα οἴκαδε, εχων μὲν παινον πολυν πρὸς μων ἀπεπο-

νων ἰυκλειαν. ἐπιστευόμην δε υπὸ Λακεδαηιονιων 'ου γαρ ἄν με πεμπον πάλιν πρὸς μῆς. νυν δὲ π 34έρχομαι πρὸς μεν Λακεδαηιονιους φ' μων διαρεβλημένος, Σευμ δε ἀπηχθημενος περ υμων, φηλπιζονευ ποιησας μεθ' υμων ἀποστροφην καὶ ωοὶ καλην καὶ παισιν ει γένοιντο, καταθήσεσθαι. υμεῖς δ πὲρ 35ων θω ἀπήχθημαι τε πλεῖστα καὶ ταυτα πολυ κρεί τοσιν ἐμαυτου, πραγματευόμενός τε υδε νυν πω πέπαυμαι ο,τι χυναμαι ἀγαθὸν μῖν, τοιαυτην χετε γνώμην περὶ ψου αλλ εχετε μέν με ἴτε φευγοντα36 λαβόντες χυτε ἀποδιδράσκοντα ' ἐν δε ποιησητε αλέγετε, ἴστε τι ἄνδρα κατακεκονοτες σεσθε πολλὰ μὲν et πρὸ μων ἀγρυπνησαντα, πολλὰ δε συν μῖν πονησαντα καὶ κινδυνευσαντα καὶ ἐν τω μέρει καὶ

παρὰ τὸ μέρος, θειον δ' Πεων - καὶ τρόπαια βαρβαρων πολλὰ δη συν μῖν στησάμενον, πω δέ

γε μηδενὶ των Ἐλληνων πολέμιοι γένοισθε, τῶν σον θω ἐδυνάμην πρὸς μῶς διατεινάμενον καὶ γαρ υν 37 νυν Ἀμῖν ἔξεστιν ἀνεπιληπτως πορευεσθαι iret, δνελησθε καὶ κατὰ τὶν καὶ κατὰ θάλατταν υμεῖς δε, ὁτε πολλη μῖν ευπορια φαίνεται, καὶ πλεῖτε ενθα δηἐπεθυμεῖτε πάλαι, δέονταί τε μων οἱ μέγιστον δυνάμενοι, μισθὸς δὲ φαίνεται, ἡγεμονες δὲ ἐγκουσι Λακεδαιμονιοι οἱ κράτιστοι νομιζόμενοι εἶναι, νυν δη καιρος ἡμῖν δοκεῖ εἶναι, τάχιστα ἐμὲ κατακανεῖν ου μην 38οτε γε ἐν τοῖς ἀπόροις ἡμεν, ω πάντων μνημονικώτατοι, ἀλλὰ καὶ πατέρα ἐμὲ ἐκαλεῖτε καὶ ἀεὶ ως ευεργέτου μεμνησεσθαι πισχνεισθε. -υ μέντοι ἀγνωμονες ουδὲ Ουτοί εἰσιν οἱ νυν ηκοντες ἐφ μῶς' στε, ως γω

156쪽

LIB. VII. TM. VI. LIB. VII. CAP. VI. VII.

οιμαι, ουδε τουτοις δοκεῖτε βελτίονες εἶναι τοιουτοιοντες περὶ ἐμε. 'αυτ Ἀιπων ἐπαυσατο.

a Xαρμινος δε ὁ Λακεδαιμονιος ἀναστα εἶπεν, Ουτω σιώ, αλλ' ἐμοὶ μεντο ου δικαίως δοκεῖτε τῶ ἀνδρὶ τουτω χαλεπαίνειν ἔχω γαρ καὶ αυτος αυτ μαρτυρ ησαι Σευθης γαρ ἐρωτωντος hio καὶ Πολυνίκου περὶ Σενο Dντος τίς ἀνη εἴη αλλο μεν ουδεν εἶχε μεμψασθω, αγαν δε φιλοστρατιώτην φη αυτὸν εἶναι' δι καὶ χειρον αυτ se εἶναι προς Ῥῶν τε τῶν Λακε- 40 δα Ῥονίων καὶ προς αυτου. ἀναστὰς ἐπὶ τουτω Mρυ- λοχος Λουσιάτης Ἀρκὰς εἶπε, Kαὶ δοκεῖ γε μοι, ανδρες Λακεδαιμόνιοι, τουτο μῆς πρωτον ημῶν στρατηγησαι, παρα Σευθου mi, τον μισθον ἀναπραξαι λεκοντος 41 ἄκοντος, καὶ ιη προτερον ημῆς ἀπαγαγεῖν Πολυ- κρατη δε Ἀθηναῖος εἶπεν ἐνετος πο Ξενοφωντος, υρω γε μήν, φη, ω ἄνδρες, καὶ φακλείδην ἐνταυθα παροντα, ο παραλαβων τὰ χρηματα α ἡμεῖς ἐπονη- σαμεν, ταυτα ἀποδόμενος ουτε Σευθ' ἀπεδωκεν ουτεημῖν τὰ γιγνόμενα, ἀλλ' αυτὸς κλεψας πεπαται. ἐνουν σωφρονωμεν, ξομεθα αυτου ' ου γαρ δη ουτός γε,

εφη Οραξ ἐστιν, ἀλλ' Ἐλλην ον Ἐλληνας ἀδικεῖ. 42 αυτα ἀκουσας ὁ Ηρακλείδης μάλα ἐξεπλάγη καὶ

προσελθων τι δευθη λεγει, Ἐμεῖς ην σωφρονῶμεν, ἄπιμεν ἐντευθεν ἐκ τῆς τουτων ἐπικρατείας. καὶ ἀναβάντες ἐπὶ τους ππους λοντο ἀπελαυνοντες εἰς το43εαυτῶν στρατόπεδον καὶ ἐντευθεν Σευθης πεμ πει ρογλμην τὸν αυτο ερμηνε πρὸς Σενοφωντα καὶ κελευε αυτὸν καταμεῖναι παρ' ἐαυτω χοντα χιλίους ὁπλίτας, καὶ πισχνεῖται αυτ ἀποδωσειν τά τε χωρία

τὰ ἐπὶ θαλάττ3 καὶ τἄλλα νυπεσχετο καὶ ἐν ἀπορ- sρήτε' ποιησάμενος λέγει τι ἀκηκοε Πολυνίκου o εἰ υποχείριος σται Λακεδαιμονίοις, σαφῶς ἀποθανοῖτο υπὸ Θίβρωνος ἐπεστελλον δε ταυτα καὶ ἄλλοι πολλοὶ 44τω Σενοφωντι ως διαβεβλημένος εἴη καὶ φυλάττεσθαι δεοι. ὁ δε ἀκουιον ταυτα δυο ἱερεῖα λαβὼν ἐθυετο τω Λι τῶ βασιλεῖ πότερά οἱ λβον καὶ ἄμεινον εἴη μενειν παρὰ Σευθη ἐφ' οἷς Σευθης λεγε et ἀπιεναι συν βστρατευματι. ἀναιρεῖ αυτω ἀπιεναι. Ἐντευθεν Σευθης με ἀπεστρατοπεδευσατο προ- VILσωτεριο οἱ δε Ἐλληνες ἐσκηνησαν εἰ κωμας θεν εμελλον πλεῖστα ἐπισιτισάμενοι ἐπὶ θάλατταν ηξειν. αἱ δὲ κωμαι αυτα ησαν δεδομεναι υπὸ Σευθου Μηδοσάδρ ορων ουν ὁ Μηδοσάδης δαπανωμεν τὰ ἐαυ- 2τos ἐν ταῖς κωμαις υπὸ των Ἐλληνων χαλεπως φερε' καὶ λαβων ἄνδρα 'Oδρυσην δυνατωτατον τῶν ἄνωθεν καταβεβὶηκότων καὶ ιππέας σον τριακοντα ερχεται καὶ προκαλεῖται Σενοφῶντα ἐκ του Ἐλληνικου στρατευ- ματος. καὶ ο λαβων τινας των λοχαγῶν καὶ ἄλλους των ἐπιτηδείων προσερχεται. νθα δη λεγει Μηδοσά-3δης, Ἀδικεῖτε, ω Σενοφων, τὰς ημετερας κώμας πορθουντες. προλεγομεν ουν μῖν, θω τε περ Σευθου καὶ δ άνη παρὰ Μηδόκου ηκων του ἄνω βασιλεως, ἀπιεναι ἐκ τῆς χωρας εἰ δε ιιχὶ, ου ἐπιτρεψομεν μῖν, ἀλλ' ἐὰν ποιητε κακως την ημετεραν χωραν, ως πολεμίους ἀλεξόμεθα. Ο δὲ Σενοφων ἀκουσας ταυτα εἶπεν, Ἀλλὰ σά 4

μὲν τοιαυτα λεγοντι καὶ ἀποκρίνασθαι χαλεπόν του- του δ' ενεκα του νεανίσκου λεξω, ν εἰδῆ οἷοί τε μεῖς ἐστε καὶ ιo ημεῖς - ημεῖς μὲν γάρ, φη,. πρὶν μῖνε φίλοι γενέσθαι ἐπορευόμεθα δια ταυτης της χωρας

157쪽

οποι ἐβουλομεθα, - μεν ἐθέλοιμιεν πορθουντες, τὶν δ' ἐθέλοulεν κάοντες, καὶ συ ποτε προ ημας ἔλθοις πρεσβευων, ηυλίζου τοτε παρ' miis ουδένα φοβου- μενος τῶν πολεμιων ' μεῖς δὲ Ουσι ρτε εἰς τηνδε την χωραν - εἴ ποτε ἔλθοιτε, ς ἐν κρειττονων χώρατηυλίζεσθε ἐγκεχαλινωμένοις τοῖς ιπποις ἐπεὶ δὲ ημῖν φίλοι ἐγένεσθε καὶ δι' ημα συν θεοῖς ἔχετε τήνδε την χωραν, νυν et ἐξελαυνετε ηιας ἐκ τῆσδε τῆς χωρας

ην παρ' ημῶν ἐχοντων κατα κρατος παρελάβετε ώς γαρ αυτος οἶσθα, οἱ ποuμοι υ ἱκανοὶ ησαν ηιας 8 ἐξελαυνειν καὶ ου οπως δωρα δους καὶ ε ποιησας ανθ' ἀν ε ἔπαθες αξιοῖς ημας αποπέμηνασθαι, ut αποπορευομένους ημα ουδ' ἐναυλισθῆναι σον δυνα- σαι ἐπιτρέπεις καὶ ταυτα λέγων ουτε θεους αἰσχυνειουτε τονδε τον ανδρα, ο νυν μέν σε ορα πλουτουντα,

πρὶν δε ημῖν φίλον γενέσθαι πο ληστείας τὸν βίον 104χοντα ῶς αυτὸς φησθα. ταρ τί καὶ πρὸς ἐμε λέγεις

ταυτα εφη ου γαρ ἔγωγ' δε αρχω, αλλα Λακεδαιμονιοι, οἷς μεῖς παρεδωκατε τὸ στράτευμα απαγαγεῖν ουδεν με παρακαλέσαντες, ω θαυμαστότατοι, πως ωσπερ απηχθανομην αυτοῖς τε πρὸς μαληγον ουτωκαὶ χαρισαιμην νυν αποδιδους.11 Ἐπεὶ ταυτα ηκουσεν ὁ 'Oδρυσης, ειπεν Ἐγω μεω, Μηδόσαδες, κατα της γης καταδυομαι υπὸ τῆς αἰσχυνης ἀκουων ταυτα καὶ εἰ μὲν πρόσθεν ηπιστάμην, ουδ αν συνηκολουθησα σοι καὶ νυν περιιι ουδὲ

γαρ αν Μηδοκός με ὁ βασιλευς ἐπαινοίη, εἰ ἐξελαυ-

12νοιμι τους ευεργέτας ταυτ εἰπων ἀναβὰς ἐπὶ τὸν ιππον ἀπηλαυνε καὶ συ αυτ οἱ αλλο ιππεῖς πλην τετταρων η πέντε. 4 δε Μηδοσάδης, ἐλυπει γαρ αυτὸν ἡ χώρα πορθουμενη , ἐκέλευε τὸν Σενοφωντα καλέσαιτω Λακεδαιμονίω. καὶ ο λαβων τους ἐπιτηδειοτάτους 13 προσῆλθε τω αρμίνω καὶ Πολυνίκω καὶ ἔλεξεν τι καλεῖ αυτους Μηδοσάδης προερῶν απερ αυτω ἀπιέναι ἐκ τῆς χώρας οἶμαι ν ουν, φη, μῆς ἀπο- Ἀλαβεῖν τῆ στρατια τὸν ὀφειλόμενον μισθόν, εἰ εἴποιτεοτι δεδέηται μῶν et στρατιὰ συναναπρῆξαι τὸν μισθὸν et παρ' κόντος et παρ' ἄκοντος Σευθου, καὶ τι του- των τυχόντες προθυμως - συνέπεσθαι υμῖν φασι 'κα οτι δίκαια μῖν δοκουσι λέγειν καὶ οτι πέσχεσθε αυτοῖς τότε ἀπιέναι ταν τὰ δίκαια εχωσιν οι στρατιωται ἀκουσαντες οἱ Λάκωνες ταυτα φασαν ἐρεῖν Dκαὶ Ἀλλα Ἀποῖα δν δυνωνται κράτιστα ' καὶ ευθυς ἐπορευοντο Ἀχοντες πάντας τους ἐπικαιρίους. Ἀλθαγνδε εξε αρμῖνος, ει με συ τι χεις, ω Μηδόσαδες, πρὸς ημῶς λέγειν, εἰ δε μή, μεῖς πρὸς σε ἔχομεν. 16δε Μηδοσάδης μάλα δη υφειμένως, 'Aλλ' ἐγ- μεν

λέγω, εφη, καὶ Σευθης ταυτά, τι ἀξιουμεν του φίλους ἡμῖν γεγενημένους μη κακως πάσχειν φ υμῶν. ο,τι γαρ ἄν τουτους κακως ποιητε Πλὰς ηδη ποιεῖτε mi

τεροι γάρ εἰσιν 'φεῖς τοίνυν, ἔφασαν οἱ Λάκωνες, Πἀπίοιμεν ἄν πότε τὸν μισθὸν χοιεν οἱ ταυτα μῖν καταπράξαντες εἰ δὲ m, ἐρχόμεθα με καὶ νυν βοηθησοντες τουτοις καὶ τιμωρησόμενοι ανδρας τουτους παρα τους ορκους δίκησαν. ην δε δη καὶ μεῖς τοιουτοι τε, ἐνθένδε αρξο εθα τὰ δίκαια λαμβάνειν. δε Σενοφων εἶπεν Ἐθέλοιτε ἄν τουτοις, ω Μη- 18 δόσαδες, ἐπιτρέψαι, ἐπειδη φίλους φατε εἶναι μῖν,

ἐν ων τῆ χώρε ἐσμέν, ὁπότερ' ἄν ψηφίσωνται, εἰ θ' υμῶς προσηκε ἐκ τῆς χώρας ἀπιέναι εἴθ' ημῆς ὁ δε 1s

158쪽

LIB. VII. TAP. VII. ταυτα μὲν ου εφη ἐκέλευε δὲ μάυστα μὲν αυτ τω Λάκωνε ἐλθεῖν παρα Σευθην περὶ του μισθου, καὶοῖεσθαι αν Σευθην πεῖσαι εἰ δε η Σενοφῶντα συναυτ πέμπειν, καὶ συ ραξειν υπισχνεῖτο. ἐδεῖτο δετα κώμας ιη κάειν. 20 Ἐντευθεν πέμπουσι Σενοφῶντα καὶ συ αυτω or

ἐδοκουν ἐπιτηδειοτατοι εἶναι. ὁ δὲ ἐλθων λέγει προδδευθην, ουδεν ἀπαιτησων, ὁ Σευθη, πάρειsu, ἀλλα 21 διδάξων, ην δυναψαι, ς ου δικαιως μοι nθέσθης

οτι περ τῶν στρατιωτῶν ἀπ/2τουν σε προθυμως αυπέσχου αυτοῖς ' σοὶ γὰρ Ἀγωγε ου ἡττον ἐνόμιζον 22 συμφορον εἶναι ἀποδουναι et ἐκείνοις ἀπολαβεῖν πρῶτον μὲν γαρ οἶδα μετὰ τους θεους εἰς το φανερον σε τουτους καταστησαντας, ἐπεί γε βασιλέα σε ἐποιησαν πολλης χώρας καὶ πολλῶν ἀνθρωπων ' στε υχ οἷον τέ σοι λανθάνειν ουτ ῆν τι καλον ουτε ἔν τι αἰσχρον 23 ποιησύς. τοιουτs δε οντι ἀνδρὶ μέγα μέν μοι ἐδοκειεινα μη δοκεῖν ἀχαρίστως ἀποπέμψασθαι ανδρα ευεργέτας, μέγα δὲ ε ἀκουειν υπὸ ἐξακισχιλίων ἀνθρω- πων το δε μέγιστον μηδαμω ἄπιστον σαυτὸν κατα- 24 στῆσαι ,τι λέγοις. ρω γαρ τῶν μεν ἀπίστων ματαίους καὶ ἀδυνάτους καὶ ἀτίμους τους λογους πλανωμένους' o δ' ἶν φανεροὶ ωσιν ἀληθειαν ἀσκουντες, τουτων οἱ λογοι, ἔν τι δέωνται, ουδεν μεῖον δυνανται ἀνυσασθαι et ἄλλων ἡ βία ην τέ τινας σωφρονίζειν βουλωνται, γιγνώσκω τὰς τουτων ἀπειλὰς ου ἡττον σωφρονιζου- σας mi ἄλλων ὁ ήδη κολάζειν ην τέ τώ τι πισχνῶνται οἱ τοιουτοι ἄνδρες, ουδεν μεῖον διαπραττονται η ἄλλοι 25 παραχρῆμα διδοντες. ἀναμνησθητι δὲ καὶ συ τί προ- τελέσας ημῖν συμμάχους ημῆς ελαβες οἶσθ' οτι ουδέν' LIB. H. TM. VII.

αλλα πιστευθεὶς ἀληθευσειν α λεγες ἐπῆρας τοσου- τους ἀνθρωπους συστρατευεσθαί τε καὶ κατεργάσασθαί σοι ἀρχὴν ου τριάκοντα μονον ἀξίαν ταλάντων, σαοῖονται δεῖν ουτοι νυν ἀπολαβεῖν, ἀλλὰ πολλαπλασίων.ουκουν τουτω μὲν πρῶτον τὸ πιστευεσθαι, 'ὁ καὶ 26την βασιλείαν σοι κατεργασάμενον, τουτων των χρημάτων πιπράσκεται. ἴθι δὴ ἀναμνησθητι πῶς μέγα 27ηγου τοτε καταπρῆξαι α νυν καταστρεηνάμενος εχεις. ἐγω μεν ευ Ῥιδ' οτι ηυξω ν τὰ νυν πεπραγμένα μαλλον σοι καταπραχθῆναι et πολλαπλάσια τουτων των

χρημάτων γενέσθαι. ἐμοὶ τοίνυν μεῖζον βλάβος καὶ 28 αἴσχιον δοκεῖ εἶναι τὸ ταυτα νυν μη κατασχεῖν ἐν τοτεμη λαβεῖν, σωπερ χαλεπώτερον ἐκ πλουσίου πένητα γενέσθαι et ἀρχην μὴ πλουτῆσαι, καὶ οσι λυπηροτερον ἐκ βασιλέως ἰδιωτην φανῆναι et ἀρχην μὴ βασιλευσαι.

μενοι ου φιλία nisi ἐπείσθησαν υπὸ σου αρχεσθαι ἀλε' ἀνάγκη, καὶ τι ἐπιχειροῖεν ἄν πάιν ἐλευθεροι

γίγνεσθαι, εἰ μη τις αυτους φοβος κατέχοι ποτέρως 30ουν la μἄλλον ἄν φοβεῖσθαί τε αυτους καὶ σωφρονεῖν τὰ πρὸς σέ, εἰ ορβέν σοι του στρατιώτας ουτωδιακειμένους ω νυν τε μένοντας ἄν, εἰ συ κελευοις, αυθίς τ' ἰν ταχυ ἐλθοντας, εἰ δέοι, ἄλλους τε του- των περ σου ἀκουοντας πολλὰ ἀγαθὰ ταχυ αν σοιοποτε βουλοι παραγενέσθαι, ὴ εἰ καταδοξάσειαν μητὰν ἄλλου σοι ἐλθεῖν δι' ἀπιστίαν ἐκ τῶν νυν γεγενημένων τουτους τε αυτοῖς ευνουστέρους εἶναι τὶ σοί; ἀλλὰ μην ουδεν πλήθει γε ημων λειφθέντες πεῖξάν 3r σοι, ἀλλὰ προστατῶν ἀπορία Ουκουν νυν καὶ τουτοκίνδ-ο μη λάβωσι προστάτας αυτων τινας τουτων

159쪽

LIB. VII. TM. h. οῖ νομίζουσιν υπο σου αδικεῖσθαι η καὶ τουτων κρείττονας τους Λακεδαιμονιους, αν οἱ μεν στρατιωται υπισχνῶνται προθυμοτερον αυτοῖς συστρατευσεσθαι, αν τα παρα σου νυν ἀναπράξωσιν, οἱ δε Λακεδαιμονιοι δια το δεῖσθαι τῆς στρατιῆς συναινεσα σιν αυτοῖς 32 ταυτα. τι γε μην οἱ νυν πο σοὶ Θρακες γενομενοι πολυ αν προθυμοτερον οιεν ἐπί σε συν σοι υκαδηλον σου μεν γαρ κρατουντος δουλεία υπαρχει

33αυτοῖς, κρατουμενου δέ σου ἐλευθερία. εἰ δε καὶ τῆς χωρας προνοεῖσθαι ἡδη τι δεῖ. σο ουσης, ποτερως

αν ιει παθῆ κακῶν μῶλλον αυτην εἶναι, εἰ ουτοι οἱ στρατιῶται ἀπολαβοντες α ἐγκαλουσιν εἰρηνην καταλιποντες οἴχοιντο, η εἰ ουτοί τε μένοιεν ς ἐν πολεμίασυ τε ἄλλους πειρβο πλείονας τουτων ἔχων ἀντιστρα- 34τοπεδευεσθαι δεομένους των ἐπιτηδείωm, αργυριον δεποτερως ἄν πλέον ἀναλωθείη, εἰ τουτοι το ὀφειλο- μενον ἀποδοθείη, et εἰ ταυτά τε φείλοιτο αλλους τε 35 κρείττονας τουτων δέοι σε μισθουσθαι , ἀλλα γαρ

Ηρακλείδι, ς προς με ἐδηλου, πάμπολυ δοκεῖ τουτοτ ἀργυριον εἶναι ἡ μην πολυ γέ ἐστιν ελαττον νυν σοι καὶ λαβεῖν τουτο καὶ ἀποδουναι ἡ πρὶν ἐμα ἐλ-36θεῖν προς σε δέκατον τουτου μέρος ου γαρ ἀριθμοgἐστιν ὁ ρίζων το πολυ καὶ το λίγον, ἀλλ' et δυναμις του τε ἀποδιδοντος καὶ του λαμβάνοντος σοὶ δε νυν et κατ' ἐνιαυτον προσοδος πλείων σται et εμπροσθεν set τὰ παροντα πάντα α ἐκέκτησοJ. ἐγω μεν, ω Σευθη,

ταυτα ως φίλου οντος σου προυνοουμην, πως συ τε

ἄξιος δοκοίης εἶναι ων οἱ θεοί σοι δωκαν ἀγαθῶν 38 ἐγώ τε μη διαφθαρείην ἐν στρατια ε γὰρ 'σθιοτι νυν ἐγο ουτ ὰν ἐχθρον βουλομενος κακως ποιησαι

δυνηθείην συν ταυτηὶ τῆ στρατιῶ ουτ ὰν εἴ σοι πάλιν βουλοίμην βοηθῆσαι, ἱκανὸς ἄν γενοίμην. Ῥυτο γαρ προς με et στρατιὰ διακειται καίτοι αυτον σε μάρ-39τυρα συν θεοῖς εἰδόσι ποιουμαι τι υτε ἐχω παρασου ἐπὶ τοῖς στρατιώταις ουδεν ουτε Πτησα gr ποτε εἰς το διον τὰ ἐκείνων ουτ λυπέσχου ριοι ἀ τησα '

ἔμνυμι δέ σοι μηδε ἀποδιδοντος δέξασθαι ἄν, εἰ μη40

καὶ οἱ στρατιωται Ἀμελλον τὰ εαυτῶν συναπολαμβάνειν. αἰσχρον γαρ ην τὰ μεν ἐμὰ διαπεπραχθαι, τὰ δ' ἐκείνων περιιδεῖν με κακῶς ἔχοντα ἄλλως τε καὶ τιμώμενον ἡ ἐκείνων. καίτοι 'Hρακλείδη γε ληρος 41 πάντα δοκεῖ εἶναι προς το ἀργυριον χειν ἐκ παντος τρόπου ἐγω δέ, ω Σευθη, ουδεν νομίζω ἀνδρὶ ἄλλως τε καὶ αρχοντι κάλλιον εἰναι κτημα ουδε λαμπροτερον ἀρετῆς καὶ δικαιοσυνης καὶ γενναιότητος. ὁ γαρ ταυτα 42 ἐχων πλουτεῖ μεν οντων φίλων πολλῶν, πλουτεῖ δεκα ἄλλων βουλομένων γενεσθαι, καὶ ε μεν πραττωνεχει τους συνησθησομένους, ἐὰν δέ τι σφαλῆ, ου σπανίζει των βοηθησοντων. ἀλλὰ γαρ εἰ μητε ἐκ τῶν43ἐμιῶν εργων κατεμαθεν τι σοι ἐκ τῆς ψυχῆς φίλος ην, μήτε ἐκ τῶν ἐμων λόγων δυνασαι τουτο γνωναι, ἀλλὰ τους των στρατιωτῶν λογους πάντως κατανόησον παρησθα γαρ καὶ ρκουε δ ελεγον οἱ ψέγειν ἐμεβουλόμενοι. κατηγόρουν γάρ μου προς Λακεδαιμονίους 44ω σε περὶ πλείονος ποιοίμην et Λακεδαιμονίους, αυτοὶ δ' ἐνεκάλουν ἐμοὶ tu μἄλλον μέλοι μοι πως τὰ

σὰ καλως χοι η πως τὰ εαυτων εφασαν δε με καὶ δῶρα εχειν παρα σου. καίτοι τὰ δωρα ταυτα πότερον 45οιε αυτους κακόνοιάν τινα ἐνιδόντας μοι προ σε αἰτιασθαί με χειν παρα σου η προθυμίαν πολλην περὶ

160쪽

46 σὲ κατανοήσαντας ἐγὼ μεν οἶμαι, πάντας ἀνθρωπους νομιζειν υνοιαν δειν ἀποκεῖσθαι τουτω παρ' υἰνδῶρά τις λαμβάνη συ δε πρὶν μὲν πηρετῆσαι τί σοι ἐμὲ ἐδεξι ηδέως καὶ ιιμασι καὶ φωνὴ καὶ ξενίοις καὶ

Oσα σοιτο πισχνουμενος ου ἐνεπιμπλασο ἐπεὶ δεκατεπραξας α βουλου καὶ γεγενησαι σον ἐγω ἐδυνάμην μεγιστος, νυν ουτω με ἄτιμον οντα ἐν τοῖς στρα-Mτιωται τολμας περιοραν ἀλλὰ μην τι σοι δόξει ἀποδουναι πιστευ καὶ τον χρόνον διδάξειν σε καὶ αυτόν γέ σε υχι ἀνεξεσθαι τους σοὶ προεμενους ευεργεσια ορωντά σοι ἐγκαλουντας δεομαι υν σου, οταν ἀποδιδως, προθυμεισθαι ἐμε παρὰ τοῖς στρατιώταις τοιουτον ποιησαι οιόνπερ καὶ παρελαβες. 48 'Aκουσας ταυτα ὁ Σευθης κατηράσατο τω αἰτιωτου μη πάλαι ἀποδεδόσθαι τὸν μισθόν καὶ πάντες Ηρακλειδην τουτον πώπτευσαν εἶναι θω γάρ, ἔφη, 49 ουτ διενοηθην πωποτε ἀποστερησαι ἀποδώσω τε ἐντευθεν πάλιν εἶπεν ὁ Σενοφων, Ἐπεὶ τοίνυν διανοεῖ ἀποδιδόναι, νυν ἐγώ σου δεομαι δι' ἐμου ἀποδουναι, καὶ μη περιιδειν με δια σε ἀνομοιως εχοντα ἐν x 50 στρατια νυν τε καὶ οτε προ σε ἀφικόμεθα. ὁ δ' ειπεν, 'Aλλ' ου ἐν τοῖς στρατιωταις ἔσει δι ἐμε ἀτιμότερος ἄν τε μενης παρ' ἐμοι χιλιους μόνους πλιτας εχων, ἐγώ σοι τά τε χωρια ἀποδωσω καὶ τἄλλα λυπεσχόμην. 51 δε πάλιν εἰπε, αυτ μεν εχειν υτως ora οἷόν τε ' ἀπόπεμπε δε ημας Καὶ μην, ἔφη ὁ Σευθης, καὶ ἀσφαλεστερόν γε σοι οἰδα ον παρ' ἐμοὶ μένειν et ἀπιεναι. 52 ὁ δὲ πάλιν ειπεν, Ἀλλὰ την με σην πρόνοιαν ἐπαινω' ἐμοὶ δε μένειν ου οἱόν τε ' που δ' ἄν ἐγω ἐντιμότ si ρος ω, νόμιζε καὶ σοὶ τουτο ἀγαθὸν σεσθαι. ἐντευθεν

λέγει Σευθης, Ἀργυριον μὲν ου εχ ἀλλ' mi μικροντι, καὶ τουτό σοι διδωμι, τάλαντον Ῥους δε εξακοσιους καὶ πρόβατα εἰς τετρακισχίλια καὶ ἀνδραποδα εἰς εἴκοσι καὶ κατόν. ταυτα λαβων καὶ τους των ἀδικησάντων σε μηρους προσλαβων ἄπιθι γελάσας ὁ Σενοφων54ειπεν, Ην ουν μη ἐξικνηται ταυτ εἰς τον μισθόν, τίνος τάλαντον φησω ἔχειν αρ' υκ ἐπειδη καὶ ἐπικίνδυνόν μοί ἐστιν, ἀπιόντά γε ἄμεινον φυλάττεσθαι πετρους ἡκουες δε τὰς πειλάς. τότε μεν et αυτου

καὶ τους ἐλωντας συνεπεμψεν οἱ δε στρατιωται τέως μὲν ἔλεγον ως ὁ Σενοφων οἴχοιτο so Σευθην οἰκη- σω καὶ ἁ πεσχετο αυτ ληη όμενος ἐπεὶ δε εἶδον, ησθησαν καὶ προσεθεον Σενοφων δ' ἐπεὶ εἶδε αρ-56μῖνόν τε καὶ Πολυνικον, αυτα, φη, σεσωσται δι μῶς τρ στρατιῶ καὶ παρὰ δίδωμι αυτ ἐγω μω υμεῖς δεδιαθεμενοι διάδοτε ολ στρατια οἱ μεν ουν παραλαβόντες καὶ λαφυροπωλας καταστησαντες ἐπωλουν, . καὶ πολλην εἶχον αἰτίαν. .. Ξενοφῶν δε ου προσηει,57 ἀλλὰ φανερος ην οἴκαδε παρασκευαζόμενος Ῥυ γάρ πω ψηφος αυτ ἐπηκτο Αθηνησι περὶ φυγῆς. προ ελθόν ς δε αυτ οἱ ἐπιτηδειοι ἐν τω στρατοπεδωἐδεοντο μη ἀπελθεῖν πρὶν ἀπαγάγοι το στράτευμα κάὶ Θίβρωνι παραδοίη.' τευθεν διεπλευσαν εἰς Λάμψακον, καὶ ἀπαντα VIII. τῶ Σενο οντι μκλείδης μάντις Φλιάσιος ὁ Κλεαγόρου υἱος του τὰ ἐντοίχια ἐν Λυκείω γεγραφότος. Ῥυτος συνηδετο τῶ Σενοφωντι τι ἐσέσωστο, καὶ ηρωτα αυ- τον πόσον χρυσων χοι ὁ δ αυτ ἐπομόσας εἶπεν et

Xenophontis Anabasis reo A. Hug. 16