Expeditio Cyri [microform]

141쪽

LIB. VII. TM. πάντες δὲ ἄοντο ἀπολωλέναι, o ς ἐαλωκυιας το πολεως. 20 ὁ δε Ἐτεονικος εἰς τὴν κραν αποφευγει. ὁ δὲ Ἀναξίβιος καταδραμαὶ ἐπὶ θάλατταν ἐν αλιευτικῶ πλοίωπεριέπλει εἰς την ἀκροπολιν, καὶ ευθυς μεταπέμπεται ἐκ Καὶχηδονος φρουρους' ου γαρ ἱκανοὶ ἐδοκουν εἶναι 21 οἱ ἐν τῆ ἀκροπολει σχειν του ανδρας. οἱ δε στρατιωτα ῶς εἶδον Σενο Dντα, προσπίπτουσιν πολλοὶ αυτβ καὶ λέγουσι, Νυν σοι ξεστιν, ὁ Σενοφῶν, ἀνδρὶ γενέσθαι ἔχεις πολιν, ἔχεις τριηρεις, ἔχεις χρηματα, εχεις

ανδρας τοσουτους. νυν αν, εἰ βουλοιο - τε ημας

22 ὀνήσαις καὶ Πιεῖς σε μέγαν ποιησαιμεν ὁ δ' ἀπεκρι- νατο, 'AλΓ ευ γε λέγετε καὶ ποιησα ταυτα εἰ δε τουτων ἐπιθυμεῖτε, θέσθε τὰ πλα ἐν τάξει ως τάχιστα b ου- λομενος αυτους κατηρεμισαδ καὶ αυτος τε παρηγγυα ταυτα καὶ τους ἄλλους ἐκέλευε παρεγγυῶν καὶ τιθεσθαι 23 τα πλαJ. οἱ δε αυτοὶ φ ἐαυτῶν ταττομενοι οἶ τε

ὁπλῖται ἐν λίγω χρον εἰς κτῶ ἐγένοντο καὶ οἱ πελ- 24τασταὶ ἐπὶ τὸ κέρας κάτερον παρεδεδραμήκεσαν τὸ δε χωριον οιον κάλλιστον ἐκτάξασθαί ἐστι τὸ Θράκιον

καλουμενον ερmιον οἰκιῶν καὶ πεδινον ἐπενδε κειτο

τ οπλα καὶ κατηρεμίσθησαν, συγκαλεῖ ὁ Σενονῶν την 25 στρατιὰν καὶ λέγει τάδε. τι μεν οργίζεσθε, ε ανδρες στρατιῶται, καὶ νομίζετε δεινὰ πάσχειν ἐξαπατώμενοι ου θαυμάζω. ην δε τῶ θυμω χαριζωμεθα καὶ

Λακεδαιμονίους τε του παροντας της ἐξαπάτης τιμαγ- ρησωμεθα καὶ την πολιν την ουδεν αἰτίαν διαρπάσωμεν,2 ἐνθυμεισθε α εσται ἐντευθεν πολέμιοι μεν ἐσομεθα

ἀποδεδειγμένοι Λακεδαιμονίοις καὶ τοῖς συμμάχοις. οἷος δ' ὁ πολεμος ἄν γένοιτο εἰκάζειν et πάρεστιν, ἐωρα- 2Cκότας καὶ ἀναμνησθεντας τὰ νυν δη γεγεννένα ἡμεῖς

γα οἱ Ἀθηναῖοι ῆλθομεν εἰς τὸν πολεμον τὸν πρὸς Λακεδαιμονίους καὶ τους συμμάχους ἔχοντες τριήρεις τὰς μεν ἐν θαλάττη τὰς δ' ἐν τοῖς νεωρίοις ου ἐλά

τους τριακοσίων, παρχόντων δε πολλων χρημάτωνεν τῆ πολε καὶ προσοδου ουσης κατ ἐνιαυτὸν ἀπό τε τῶν ἐνδημων καὶ τῆς περορίας ου μεῖον χιλίων πιλάντων ' ρχοντες δε τῶν νησων πασῶν καὶ ἔν τετλωσία πολλὰς ἔχοντες πόλεις καὶ ἐν τῆ υρώπηαλλας τε πολλὰς καὶ αυτ τουτο το Βυζάντιον, που νυν ἐσμεν, ἔχοντες κατεπολεμηθημεν ουτως ως πάντες υμεῖ ἐπίστασθε. νυν δε η τί ἀν οἰόμεθα παθεῖν, 28 Λακεδαιμονίοις με καὶ των αρχαίων συμμάχων πιαρχόντων, Αθηναίων δε καὶ ο ἐκείνοις τότε ἡσαν συμμαχοι πάντων προσγεγενημένων, ισσαφέρνους δε

καὶ των ἐπὶ θαλάττη λλων βαρβάρων πάντων πολεμίων ημῖν οντων, πολεμιωτάτου δε αυτου του ανωβασιλέως, ον ηλθομεν ἀφαιρησόμενοι τὴν αρχην καὶ

ἀποκτενουντες, εἰ δυναίμεθα τουτων δη πάντων ὁμου οντων στι τις υτως φρων στις οἴεται ν ημῆς

περιγενέσθαι μη προς θεων μαινώμεθα μηδ' αἰσχρως 2s ἀπολώμεθα πολέμιοι οντες καὶ ταῖς πατρίσι καὶ τοῖς ημετέροις αυτων φίλοις τε καὶ οἰκείοις. ἐν γαρ ταῖς πόλεσίν εἰσι πάντες ταῖς ἐφ' ημῆς στρατευσομέναις, καὶ δικαίως, εἰ βάρβαρον μὲν πόλιν ουδεμίαν ηθελη- σαμεν κατασχεῖν, καὶ ταυτα κρατουντες, Ἐλληνίδα δὲ εἰ ην πρωτην πολιν ηλθομεν, ταυτην ἐξαλαπάξομεν. ἐγω μεν τοίνυν ευχομαι πρὶν ταυτα ἐπιδεῖν φ υμων 30 γενόμενα μυρίας sit γε κατὰ της γης οργυιας γενεσθαι. καὶ μῖν δὲ συμβουλευω Ἐλληνας οντας τοῖς των Ἐλ-

ληνων προεστηκόσι πειθομένους πειρασθαι - δικαίων

142쪽

τυγχάνειν ἐαν δὲ μὴ δυνησθε ταυτα, ιιας δεῖ ἀδι-31 κουμενους τῆς γουν Ἐλλάδος μὴ Iτερεσθαι. καὶ νυν μοι δοκεῖ πεμψαντας Ἀναξιβίω εἰπεῖν τι Ῥεις Ουδεν βίαιον ποιησοντες παρεληλυθααεν εἰς ταὶ πολιν ἀλλ' ην μὲν μνωμεθα παρ ιιῶν ἀγαθον τι ευρισκεσθαι, εἰ δε μη, αλλα δηλώσοντες ora ουκ ἐξαπατωμενοι ἀλλα πειθομενοι ἐξερχομεθα. 32 αυτα ἔδοξε, καὶ πεμπουσιν Ἱερώνυμον τε πλεῖον ἐρουντα ταυτα καὶ υρυλοχον Αρκάδα καὶ Φιλησιον Αχαιον. οι μεν αυτ λοντο ἐρουντες. 33 τι δε καθημενων των στρατιωτῶν προσερχεται Κοιρατάδας Θηβαιος, ο ου φευγων την Ἐλλάδα περι-

ρει ἀλλὰ στρατηγιῶν καὶ ἐπαγγελλόμενος, εἴ τις ἰπολις et ἔθνος στρατηγου δεοιτο καὶ τοτε προσελθοὸν ελεγεν τι τοιμος εἴη ηγεῖσθαι αυτοῖς εἰς το ελτακαλουμενον τῆς Θρακης, ενθα πολλὰ κἀγαθὰ λήψοιντο εστ δ αν μολωσιν, εἰς ἀφθονίαν παρεξειν ἔφη καὶ 34 σιτία καὶ ποτά. ἀκουουσι ταυτα τοῖς στρατιωται καὶ τα παρὰ Ἀναξιβιου ἄμα ἀπαγγελλομεν - απεκρινατο γαρ τι πειθομενοις αυτοῖς ου μεταμελησει, ἀλλὰ τοῖς τε οικοι τελεσι ταυτα ἀπαγγελεῖ καὶ αυτος βουλευσοιτο 35 περ αυτῶν ,τι δυναιτο ἀγαθον - ἐκ τουτου οἱ στρατιῶται τον τε Κοιρατάδαν δεχονται στρατηγον καὶ εξω του τειχους ἀπῆλθον. ὁ δε οιρατάδας συντιθεταιαυτοῖς εἰς την στεραίαν παρεσεσθαι ad τὸ στράτευμα εχων καὶ ιερεῖα καὶ μάντιν καὶ σιτία καὶ ποτὰ τῆ στρα-as τια ἐπεὶ δὲ ἐξῆλθον, ὁ Ἀναξίβιος ἔκλεισε τὰς πύλας

καὶ ἐκήρυξεν ο αν άλω ἔνδον ων τῶν στρατιωτῶν 37 τι πεπράσεται si δ' υστεραία Κοιρατάδας μὲν ἔχων τὰ ἱερεῖα καὶ τον μάντιν ηκε καὶ αλτιτα φέροντες

ειποντο αυτ εἴκοσιν ἄνδρες καὶ Do αλλοι εἴκοσι καὶ ἐλαῶν τρεῖς καὶ σκοροδων ἀνηρ σον ἐδυνατο μέγιστον φορτίον καὶ ἄλλος κρομμυων. ταυτα δε κατα- θεμενος ως ἐπὶ δάσμευσιν ἐθυετο αενοφῶν δε μετα- 38 πεμψάμενος Κλεανδρον ἐκέλευε διαπραξα οπως εἰς τοτεῖχος εἰσέλθοι καὶ ἀποπλευσαι ἐκ Βυζαντίου ἐλθων 3s δ' ὁ Κλέανδρος μάλα μολις φη διαπραξάμενος et κειν λέγειν γαρ Ἀναξίβιον τι υκ ἐπιτηδειον εἴη τους μενστρατιώτας πλησίον εἶναι του τείχους, ενοφῶντα δὲ ἔνδον τους Βυζαντίους δε στασιαζειν καὶ πονηρους ειναι πρὸς ἀλληλους' μως δε εἰσιεναι, ἔφη, ἐκέλευεν,

ἀσπασάμενος τους στρατιωτας εἴσω τοs τείχους ἀπτὶεισυν Κλεάνδρω ὁ δε Κοιρατάδας η με πρώονημέραου ἐκαλλιέρει ουδε διεμέτρησεν ουδεν τοῖς στρατιώταις si δ' υστεραία τὰ μεν ἱερεῖα εἱστηκε παρὰ τὸν βωμὸν καὶ Κοιρατάδας ἐστεφανωμενος ώς θυσων προ ελθὼν δε ιμασίων ὁ Λαρδανεος καὶ μων ὁ 'Aσι- ναῖος καὶ Κλεάνωρ ὁ 'Oρχομενιος ἔλεγον Κοιρατάδαμ θυειν ως υνηγησόμενον τύ στρατια, εἰ μη δώσει τὰ ἐπιτηδεια. ὁ δε κελευει διαμετρεῖσθαι. ἐπεὶ ri1πολλων ἐνέδει αυτ ῶστε ημέρας σῖτον κάστω γενε- σθαι τῶν στρατιωτῶν, ἀναλαβων τὰ ἱερεῖα ἀπρει κα

την στρατηγίαν ἀπειπών.

Νέων δε ὁ Ἀσιναῖος καὶ Φρυνίσκος ὁ Ἀχαιὸς καὶ II Φιλησιος ὁ Ἀχαιὸς καὶ Σανθικλῆς ὁ Ἀχαιὸς καὶ ιμασίων ὁ αρδανευς ἐπεμενον ἐπὶ τ στρατια, καὶ εἰς

κώμας των Θρακων προελθόντες τὰς κατὰ Βυζάντιον ἐστρατοπεδευοντο καὶ οἱ στρατηγοὶ ἐστασίαζον, Κλεά- 2νωρ μὲν καὶ Φρυνίσκος πρὸς Σευθην βουλόμενοι αγειν '

143쪽

ἔπειθε γαρ αυτους, καὶ ἔδωκε τι μὲν ιππον, - δε γυναικα μων δε εἰς χερρονησον, οἰομενος, εἰ ποΛακεδαιμονιοις γένοιντο, παντος α προεστάναι του στρατευματος Πιιασιων δε προυθυμεῖτυ πέραν εἰς την

Ἀσίαν πάλιν διαβῆναι, οἰομενος αν οἴκαδε κατελθειν. 3 καὶ οἱ στρατιῶται ταυτα ἐβουλοντο διατριβομένου δετου χρονου πολλοὶ των στρατιωτῶν, οἱ μεν τα πλααποδιδομενοι κατα του χώρους ἀπέπλεον ως ἐδυναντο,4 οἱ δὲ καὶ εἰς τὰς πολεις κατεμιγνυντο υναξίβιος δ' ἔχαιρε ταυτα ἀκουων, διαφθειρομενον το στρατευμα τουτων γαρ γιγνομένων βετο μάλιστα χαρίζεσθαι ΦαγναβάζοP. 'Aποπλέοντι δε Ἀναξιβιν ἐκ Βυζαντίου συνανταυρίσταρχος ἐν Κυζίκα διάδοχος λεάνδρ' Βυζαντίου αρμο οτης ἐλέγετο δὲ οτι καὶ ναυαρχος διάδοχος Πῶλος νοσον ου παρείη ξει εἰς Ἐλλήσποντον καὶ Ἀναξίβιος τῶ μεν Ἀριστάρχω ἐπιστέλλει ὁπόσους αν ευρῖ ἐν Βυζαντίφ των Κυρου στρατιωτῶν πολελειμμένους ἀπο-

δοσθαι ὁ δε λέανδρος ουδένα ἐπεπράκει, ἀλλὰ καὶ

τους κάμνοντας ἐθεράπευεν οἰκτείρων καὶ ἀναγκάζων οἰκία δέχεσθαι 'Aρίσταρχος δ' ἐπεὶ ἐλθε τάχιστα, ουκet ἐλάττους τετρακοσίων απέδοτο 'Aναξίβιος δε παραπλευσας εἰς Πάριον πέμπει παρα Φαρνάβαζον κατὰ τὰ συγκείμενα. ὁ δ' ἐπεὶ Ισθετο Ἀρίσταρχόν τε Θοντα εἰς Βυζάντιον αρμοστην καὶ Ἀναξίβιον ουκέτι ναυαρχουντα, Ἀναξιβίου μεν Ηιέλησε, προς Ἀρίσταρχον δὲ διεπράττετο τ αυτ περὶ του Κυρείου στρατευμα- τος απερ προς Ἀναξίβιον. Ἐκ τουτου ὁ Ἀναξίβιος καλέσας Σενοφῶντα κε- λευε πάσr τέχνη καὶ μηχανῆ πλευσαι ἐπὶ το στράτευμα ως τάχιστα, καὶ συνέχειν τε αυτ καὶ συναθροίζειν τῶν διεσπαρμένων ὁ ῖν πλείστους δυνηται, καὶ παραγαγόντα εἰς την Πρινθον διαβιβάζειν εἰς τηνυσίαν τι τάχιστα καὶ δίδωσιν αυτ τριακόντορον καὶ ἐπιστολὴν καὶ ἄνδρα συμπέμπει κελευσοντα τους Περινθίους ως τάχιστα Σενοφῶντα προπέμηναι τοῖς ιπποις ἐπὶ το στράτευμα καὶ ὁ με Σενοφῶν δια-s πλευσας ἀφικνειται ἐπὶ το στράτευμα οἱ δε στρατιω- ται ἐδέξαντο ηδέως καὶ υθυς εἶποντο ἄσμενοι ιος διαβησόμενοι ἐκ τῆς Θράκης εἰς την Ἀσίαν. Τὸ δὲ Σευθης ἀκουσας ηκοντα πάλιν πέμψας προς 10αυτον κατὰ θάλατταν Μηδοσάδην ἐδεῖτο την στρατιὰν

αγειν προ εαυτόν, πισχνουμενος αυτ se ,τι ετο λέγων πείσειν ὁ δ' ἀπεκρίνατο τι ουδεν οιόν τε εἴη τουτων γενέσθαι. καὶ ὁ μεν ταυτα ἀκουσας ἄχετο. οι 11δῖ Ἐλληνες ἐπεὶ ἀφίκοντο εἰς Πέρινθον, Νέων μεν ἀποσπάσας ἐστρατοπεδευσατο χωρὶς Φων ς κτακοσίους ἀνθρώπους το δ' ἄλλο στράτευμα πῶν ἐν τῶ

αυτ παρα το τεῖχος το Περινθίων ην. Μετὰ ταυτα ενοφων μεν πραττε περὶ πλοίων 12

σπως τι τάχιστα διαβαῖεν. ἐν δε τουτω ἀφικόμενος 'Αρίσταρχος ὁ ἐκ Βυζαντίου αρμοοτης, χων δυο τριη- ρεις, πεπεισμένος π Φαρναβάζου τοῖς τε ναυκλήροις ἀπεῖπε μη διάγειν ἐλθών τε ἐπὶ το στράτευμα τοῖς στρατιώταις εἶπε μη περαιουσθαι εἰς την Ἀσίαν. ὁ δὲ Σενο- sφῶν ἔλεγεν τι Ἀναξίβιος ἐκέλευσε καὶ ἐμέ προς τουτοἔπεμψεν ἐνθάδε πάλιν δ' Ἀρίσταρχος ελεξεν, Ἀναξίβιος μεν τοίνυν ουκέτι ναυαρχος, ἐγὼ δὲ τῆδε ἀρμοστης' εἰ

δέ τινα υμῶν ληηχομαι ἐν Ἀ θαλάττη, καταδυσω. ταυτειπων ἄχετο εἰς το τεῖχος τῆ δ' υστεραία μεταπέμπεται

144쪽

LIB. VII. c. H.

14 τους στρατηγους καὶ λοχαγους του στρατευματος et δηδε οντων προς τῶ τείχει ἐξαγγελλει τις φαενοφῶντιοτι εἰ εἴσεισι, συλληφθησεται καὶ ναυτου τι πείσεται ἰκαὶ Φαρναβάζω παραδοθήσεται. ὁ δε ἀκουσας ταυτατους μεν προπεμπεται, αυτος δὲ εἶπεν τι θυσαί τι βου- 15 λοιτο καὶ ἀπελθων θυετο εἰ παρεῖεν αυτ οἱ θεοὶ πειρῆσθαι προς Σευθην αγειν το στράτευμα. εωρα γαρουτε διαβαίνειν ἀσφαλ ε ον τριήρεις ἔχοντος του κωλυ- σοντος ου - ερρονησον ἐλθὼν κατακλεισθῆναι ἐβουλετο καὶ το στράτευμα ἐν πολλὴ σπάνει πάντων

γενεσθαι ἔνθα πείθεσθαι με ἀνάγκ. τῶ ἐκενάρμοστῆ,

τῶν δε ποτηδείων ουδεν μελλεν ξειν το στράτευμα.16 αὶ μεν ἀμφὶ ταυτ εἶχεν οἱ δε στρατηγοὶ καὶ λοχαγοὶ ηκοντες παρα του Αριστάρχου απήγγελλον τι νυν με ἀπιεναι φῶς κελευει, τῆς δείλης δε et κειν 17 ἔνθα καὶ δηλη μῶλλον ἐδοκει ἡ ἐπιβουλαὶ μουναενοφῶν, ἐπεὶ δοκε τὰ ἱερα καλὰ εἶναι αυτῶ καὶ τῶ στρατευματι ἀσφαλῶς προς Σευθην ἰέναι, παραλαβόν Πολυκράτην τον Αθηναῖον λοχαγον καὶ παρα τῶν στρατηγῶν κάστου ανδρα πλην παρα Νεωνος νε--στος ἐπίστευεν ἄχετο τῆς νυκτος ἐπὶ το Σευθου στρά- 18τευμα ξηκοντα στάδια ἐπεὶ δ' ἐγγυς σαν αυτου, ἐπιτυγχάνει πυροῖς ἐρήμοις καὶ το μεν πρῶτον ετο μετακεχωρηκεναι ποι τον Σευθην ἐπεὶ δε ορ βουτε ρσθετο καὶ σημαινόντων ἀλλήλοις των περὶ Σευ-

θην κατεμαθεν τι τουτου νεκα τὰ πυρα κεκαυμένα

εχ τω Σευθύ προ των νυκτοφυλάκιον πως οἱ μὲν φυλακες μη ορφντο ἐν τῶ σκότει οντες μήτε πόσοιμητε που εἶεν, οἱ δε προσιόντες μη λανθάνοιεν, ἀλλὰ

is διὰ το φως καταφανεῖς law ἐπεὶ δε ὐσθετο, προ-

πεμπει τον Ἀρμηνέα ον ἐτυγχανεν εχων, καὶ εἰπεῖν κελευε Σευθη τι Σενοφῶν πάρεστι βουλόμενος συγγενεσθαι αυτω. οἱ δε et ροντο εἰ Ἀθηναῖος ἀπο ου στρατευματος. ἐπειδη δε φη ουτος εἶναι, ἀναπηδή-20σαντες ἐδίωκον καὶ Oλίγον στερον παρησαν πελτασταὶοσον διακόσιοι, καὶ παραλαβόντες Σενοφωντα καὶ τους συ αυτ ηγον προς Σευθην. o δ' ἐν ἐν τυρσει μάλα 21 φυλαττόμενος, καὶ πποι περ αυτην κυκλω ἐγκεχαD-

νωμένοι διὰ γαρ τον φόβον τὰς μεν ἡμέρας ἐχίλου

του ιππους, τὰς δε νυκτας ἐγκεχαλινωμένοις ἐφυλά τετο. ἐλέγετο γαρ καὶ πρόσθεν Τηρης ὁ τουτου πρό-22γονος ἐν ταυτηὶ τῆ χώρρ πολυ ἔχων στράτευμα ποτουτων τῶν ἀνδρων πολλους ἀπολέσαι καὶ τὰ σκευοφόρα ἀφαιρεθῆναι ησαν δ' ουτοι Θυνοί, πάντων λεγόμενοι εἶναι μάλιστα νυκτὸς πολεμικώτατοι.

Ἐπεὶ δ' ἐγγυς σαν, ἐκέλευσεν εἰσελθεῖν Σενο-23φωντα ποντα δυο ους βουλοιτο ἐπειδη δ' ενδον ησαν,

ησπάζοντο μεν πρωτον ἀλληλους καὶ κατὰ τὸν Θρακιον νόμον κερατα οἴνου προυπινον παρῆν δὲ καὶ Μηδοσάδης τε Σευθη οσπερ ἐπρεσβευεν αυτω πάντοσε. ἔπειτα δε Σενοφῶν ρχετο λεγειν, Ἐπεμψας πρὸς ἐμε, 24 ἁ Σευθη, εἰς Καλχαὶδόνα πρωτον Μηδοσάδην τουτονί, δεόμενός μου συμπροθυμηθῆναι διαβηναι τὸ στράτευμα ἐκ τῆς Ἀσίας, καὶ πισχνουμενός μοι, εἰ ταυτα πρά

εἰπων ἐπηρετο τὸν Μηδοσάδην εἰ ἀληθῆ ταυτα εἴ i. ὁ δ' φη. υθις ηλθε Μηδοσάδην ουτος ἐπεὶ θωδιέβην πάλιν ἐπὶ τὸ στράτευμα ἐκ Παρίου, πισχνου- μενος, εἰ ἀγάγοιμι τὸ στράτευμα πρὸς σε, ταλλα τε σοι φίλω με χρησεσθαι καὶ ἀδελφω καὶ τὰ παρα θαλάττy

Xenophontis Anabasis, reo A. Hug. 14

145쪽

LIB. VII. CAP. II. 26 μοι χωρια ἄν συ κρατεῖς ἔσεσθαι παρα σου. ἐπὶ τουτοις

πάλιν ηρετο τον Μηδοσάδην εἰ ἔλεγε ταυτα ὁ δὲ συνεφη καὶ ταυτα ' Ιθι νυν, ἔφη, ἀφήγησαι τουτί τί σοι 27 απεκρινάμην ἐν Καλχηδόνι πρῶτον. Ἀπεκρινω τι τό στράτευμα διαβησοιτο εἰς Βυζάντιον καὶ ουδὲν τουτουενεκα δεοι τελεῖν ουτε σοὶ ουτ αλλω αυτὸς δὲ ἐπεὶ διαβαίης, ἀπιέναι φησθα καὶ ἐγένετο ουτως σπερ συ284υγες Π γαρ ελεγον εφη, οτε κατὰ Σηλυβρίαν ἀφίκου; Ουπιεφησθα οἱον τε ἐναι, αλλ' εἰς Πέρινθον ἐλθοντας 29 διαβαίνειν εἰς την Ἀσίαν Νυν τοίνυν, ἔφη ὁ Ξενοφῶν, πάρειμι καὶ ἐγὼ καὶ ουτος Φρυνίσκος εὶς τῶν στρατηγῶν καὶ Πολυκράτης ουτος ἐς των λοχαγῶν, καὶ ἔξω εἰσὶν ἀπο τῶν στρατηγων ὁ πιστότατος κάστω πλην

30 Νέωνος του Λακωνικου. εἰ ουν βουλε πιστοτέραν Lναι την πραξιν, καὶ ἐκείνους κάλεσαι. τὰ δε οπλα συἐλθων εἰπέ, Πολυκρατες, τι ἐγὼ κελευα καταλιπεῖν, καὶ αυτὸς ἐκεῖ καταλιπὼν τὴν μάχαιραν εἴσιθι.31 'Aκουσας ταυτα ὁ Σευθης ειπεν οτι Ουδενὶ νἀπιστησειεν Ἀθηναίων καὶ γαρ τι συγγενεῖς εἶεν εἰδέναι καὶ φίλους ευνους φη νομίζειν μετὰ ταυτα δ' ἐπεὶ εἰσηλθον ους ἔδει, πρῶτον Ξενοφων ἐπηρετο 32 Σευθην ,τι δέοιτο χρησθαι ra στρατια ὁ δε ειπενωδε Μαισάδης ην πατηρ μοι, ἐκείνου δε ην αρχὴ Μελανδῖται καὶ Θυνοὶ καὶ ρανίψαι ἐκ ταυτης ουντης χώρας, ἐπεὶ τὰ 'Oδρυσῶν πράγματα ἐνόσησεν ἐκπεσὼν ὁ πατηρ αυτὸς με ἀποθνησκει ὁσίη ἐγω δ'εξετράφην ορφανὸς παρα Μηδόκω τῶ νυν Ῥ-ιλεῖ. 33 ἐπεὶ δε νεανίσκος ἐγενόμην, ου ἐδυνάμην ζην εἰς ἀλλοτρίαν τράπεζαν ἀποβλέπων καὶ ἐκαθεζόμην ἐνδίφριος αυτ ἱκέτης δουναί μοι πόσους δυνατὸς εἴη

ανδρας, πως καὶ τους ἐκβαλόντας ημα εἴ τι δυναί- νὶν κακὸν ποιοίην καὶ 'η μη εἰς την ἐκείνου τράπεζαν ἀποβλεπων σπερ κυων ἐκ τουτου ριοι δίδωσι

δὰν ημιέρα γένηται. καὶ νυν θω ζῶ τουτους χων,λIὶζόμενος την ἐμαυτου πατρώαν χωραν. εἰ δέ μοι υμεῖς παραγενοισθε, οἶμαι αν συν τοῖς θεοῖς ραδίως

ἀπολαβεῖν την ἀρχην ταυ ἐστὶν ἀ ἐγω μων δέομαι. Πίω ουν, φη ὁ Ξενοφῶν, συ δυναιο, εἰ ελθοιμεν, 35 τῆ τε στρατια διδόναι καὶ τοῖς λοχαγοῖς καὶ τοῖς στρατηγοῖς λέξον, να ουτοι ἀπαγγέλλωσιν. ὁ δ' υπέσχετο as τῶ μεν στρατιώτη κυζικηνόν, τῶ δε λοχαγι διμοιρίαν, τῶ δε στρατηγῶ τετραμοιρίαν, καὶ γην πόσην ἄν βου- λωνται καὶ ζευγη καὶ χωρίον ἐπὶ θαλάττη τετειχισμένον. Ἐὰν δέ, ἔφη ὁ Σενοφῶν, ταυτα πειρώμενοι μη διαπρά- 37ξωμεν, ἀλλά τις φόβος ἀπὸ Λακεδαιμονίων ἡ δέξει εἰς

την σεαυτου, ἐάν τις ἀπιεναι βουληται παρὰ σε ὁ δ' as εἶπε, Καὶ ἀδελφους γε ποιησομιαι καὶ ἐνδιφρίους καὶ κοινωνους ἀπάντων ωνῶν δ-ωμεθα κτῶσθαι. σοὶ δέ, ω Ξενοφων, καὶ θυγατέρα δωσω καὶ εἴ τις σοὶ ἔστι θυγάτηρ, ωνησομαι Θρακίω νόμω καὶ Βισάνθην οἴκησιν

δωσω, οπερ ἐμοὶ κάλλιστον χωρίον ἐστὶ τῶν ἐπὶ θαλάττη. 'Aκουσαντες ταυτα καὶ δεξιας δόντες καὶ λαβόντες KL ἀπηλαυνον καὶ πρὸ ημέρας ἐγένοντο ἐπὶ στρατοπέδωκα ἀπηγγειλαν καστοι τοῖς πεμήνασιν ἐπεὶ δὲ ημέρα 2 ἐγένετο, ὁ μεν Ἀρίσταρχος πάλιν ἐκάλει τους στρατηγους καὶ λοχαγους τοῖς δ' ἔδοξε την με πρὸς Αρίσταρχον οδὸν ἐῶσαι, τὸ δε στράτευμα συγκαλέσαι καὶ συνηλθον πάντες πλην οἱ μωνος ουτοι δε ἀπεῖχονοος δέκα στάδια. ἐπεὶ δε συνῆλθον, ἀναστὰς Σενο ῶν 3

146쪽

-----

ειπε τάδε. Aνδρες, διαπλεῖν με ἔνθα βουλόμεθα 'Αρισταρχος τριήρεις εχων κωλυες στε εἰς πλοια ουκἀσφαλες εμβαίνειν ουτος δε αυτος κελευε εἰς ερρονησον βία διὰ του ἱερου ρους πορευεσθα λῆν δε κρα

τησαντες τουτου κεισε ελθωμεν ουτε πωλησειν τι

υμῆς φησιν σπερ ἐν Βυζαντία , υτε ἐξαπατήσεσθαι ἔτι μῶς, ἀλλὰ λήκ εσθαι Wσθον, υτ περιο ρεσθαι 4D ῶσπερ νυνὶ δεομενους τῶν ἐπιτηδείων ουτος μενταυτα λεγει Σευθης δε φησιν, δν προς ἐκεῖνον ἴητε, ευ ποιησειν μῶς νυν ουν σκεψασθε ποτερον ἐνθάδε μενοντες τουτο βουλευσεσθε εἰς τὰ ἐπιτήδεια ἐπ-5ανελθοντες. ἐμοὶ μεν ουν δοκεῖ, ἐπεὶ ἐνθάδε υτεαργυριον χομεν στε ἀγοράζειν υτε ἄνευ ἀργυρίου ἐῶσι λαμβάνειν, ἐπανελθοντας εἰς τὰς κώμας θεν οἱ ηττους ἐῶσι λαμβάνειν, ἐκεῖ ἔχοντας τὰ ἐπιτηδειαακουοντας ,τι τις Πιαν δεῖται, αιρεῖσθαι ,τι ἄν ημῖν δοκῆ κράτιστον εἶναι καὶ Oτω, ἔφη, ταυτα δοκεῖ, ἀράτω την χεῖρα ἀνετειναν ἄπαντες 'Aπιοντες τοίνυν, ἔφη, συσκευάζεσθε, καὶ ἐπειδὰν παραγγελλη τις, πεσθε φήγουμενω. Μετὰ ταυτα Σενοφων με ἡγεῖτο, οἱ δ' εἶποντο. προῖοντων δε καὶ παρ' 'Αριστάρχου ἄγγελοι ἔπειθον ἀποτρεπεσθαι οἱ δ' ου υπηκουον ἐπεὶ δ' ο νον τριακοντα σταδίους προεληλυθεσαν, ἀπαντα Σευθης. καὶ ὁ Σενοφῶν ἰδιον αυτὸν προσελάσαι κελευσεν,οπως τι πλείστων ἀκουοντων εἴποι αυτω ἁ ἐδοκει συμφερειν ἐπεὶ δε προσῆλθεν, εἶπε Σενοφων, Ἐμεῖς πορευόμεθα που μελλει ξειν το στράτευμα τροφην ἐκεῖ δ' ἀκουοντες καὶ σου καὶ των του Λακωνικου αἱρη

οπου πλεῖστα ἐστιν ἐπιτήδεια, υπὸ σου νομιουμεν ξενίζεσθαι. καὶ ὁ Σευθης ἔφη, Ἀλλα οἶδα κώμας πολλα sἀθροα καὶ πάντα ἐχουσα τὰ ἐπιτηδεια ἀπεχο σας ήμων ο νον διελθοντες αν ηδεως ἀριστώητε. Ηγου οὐ νυν, ἔφη αενοφων. ἐπεὶ δ' ἀφίκοντο εἰς αυτὰς τῆς οδείλης, συνηλθον οἱ στρατωται, καὶ εἶπε Σευθης τοιάδε. Ἐγώ, ω ἄνδρες, δεομαι μων στρατευεμ ιχ συν ἐμοί,

καὶ πισχνουμαι μῖν δώσειν τοῖς στρατιώταις κυζικηνον, λοχαγοῖς δὲ καὶ στρατηγοῖς τὰ νομιζόμε α ἐξωδὲ τουτων τὸν ἄξιον τιμήσω. σιτία δε καὶ ποτὰ ωσπερ καὶ νυν ἐκ τῆς χώρας λαμβάνοντες ξετε ὁπόσα δ' ἄν

ἀλίσκηται ἀξιωσι αυτος ἔχειν, να ταυτα διατ μνενος υμῖν τὸν μισθὸν πορίζω. καὶ τὰ μὲν φευγοντα καὶ ἀπο- 11 διδράσκοντα ημεῖς ἱκανοὶ ἐσόμεθα διώκειν καὶ μαστευ-ειν ἰν δε τις ἀνθιστῆται, συν μῖν πειρασόμεθα χε

ρουσθαι. ἐπηρετο ὁ Σενοφων, Πόσον δὲ ἀπὸ θαλάττης et

ἀξιωσεις συνέπεσθαί σοι τὸ στράτευμα ὁ δ' ἀπεκρίνατο, Ουδαμῆ πλεῖον ἐπτὰ μερῶν, μεῖον δε πολλαrii. Μετα ταυτα ἐδίδοτο λέγειν τω βουλομένω ' καὶ 13 ἔλεγον πολλοὶ κατὰ ταυτὰ τι παντὸς ἄξια λέγοι Σευ- θην χειμὼν γαρ εἴη καὶ θει οἴκαδε ἀποπλεῖν τιντουτο βουλομμι δυνατὸν εἴη διαγενέσθαι τε ἐυ φιλίηνου oti τε, εἰ δεο ωνουμένους ζην is δὲ si πολ uία διατρίμιν καὶ τρέφεσθαι ἀσφαλέστερον μετα Σευ- ου η μονους. οντων δ' ἀγαθων τοσουτων, εἰ μισθον προσλήψοιντο, εἴρημα ἐδόκει εἶναι ἐπὶ τουτοις εἰ πεν Ἀὁ Σενοφῶν, Εἴ τις ἀντιλέγει, λεγέτω εἰ δε ιιη, πι- Φητι ταυτα ἐπεὶ δὲ οὐδεὶς ἀντέλεγεν, πεψηφισε, καὶ ἔδοξε ταυτα εὐθυς δὲ Σευθ ειπε, τι συστρα

τευσοιντο αυτω.

147쪽

LIB. VII. ἘΑΡ. III.

215214

LIB. VII. T . III. 15 Μετα τουτο οἱ μν αλλοι κατα τάξεις ἐσκήνησαν,

στρατηγους δὲ καὶ λοχαγους ἐπὶ δειπνον Σευθης ἐκά-

16λεσε, πλησίον κωμην ἔχων ἐπεὶ δ' πὶ θυραις ησανως ἐπὶ δειπνον παριοντες, ην τις φακλειδης Μαρωνειτης' ουτος προσιων ἐνὶ κάστα ουστινας ίετο εχειν τι δουναι Σευθη, πρῶτον μεν προς Παριανους τινας, ο παρησαν φιλίαν διαπραξόμενοι προς Μηδοκον τονυδρυσῶν βασιλεα καὶ δωρ αγοντες αυτω τε καὶ τὴγυναικι, λεγεν τι Μηδοκος μὲν ανω εἴη δώδεκα ημερῶν ἀπο θαλάττης ὁδον, Σευθης δ' ἐπεὶ το στράτευμα

17 τουτο εἴληφεν, αρχων σοιτο ἐπὶ θαλάττχὶ γείτων ουνων κανώτατος ἔσται μῶς καὶ ε καὶ κακως ποιεῖν.ῆν - σωφρονητε, τουτί δώσετε ,τι αν ἄγητε καὶ

ἄμεινον μιν διακείσεται ἐὰν Μηδοκω - προσω

Tιμασίωνι τω Θαρδανεῖ προσελθών, ἐπεὶ ηκουσεν αυτω

εἶναι καὶ ἐκπώματα καὶ τάπιδας βαρβαρικάς, ἔλεγεν

οτι νομίζοιτο ποτε ἐπὶ δεῖπνον καλεσαι Σευθης δωρε σθαι αυτῶ τους κληθεντας ουτος δ' ην μεγας ἐνθάδε γένηται, ἱκανος σται σε καὶ οἴκαδε καταγαγεῖν καὶ ἐνθάδε πλουσιον ποιησαι τοιαυτα προυμνῆτο εκάστω1 προσιών. προσελθων δε καὶ Ξενοφῶντι ἔλεγε, Συ καὶ πολεως μεγίστης εἶ καὶ παρα Σευθη τὸ σὸν ονορια μέγιστόν ἐστι, καὶ ἐν Iδε si χώρ ἴσως ἀξιωσεις καὶ τείχη

λαμβάνειν ωσπερ καὶ ἄλλοι τῶν μετερων λαβον, καὶ χωριιν αξιον ουν σοι καὶ μεγαλοπρεπεστατα τιμῆσαι 20 Σευθην. ευνους δε σοι ων παραινῶ ευ οἶδα γαρ τιοσο ἄν μείζω τουτω δωρησηὶ τοσουτs μείζω πὸ τουτουαγαθὰ πείσει. ἀκουων ταυτα Σενο ῶν ηπόρει ου γαρ

διεβεβηκε εχων ἐκ Παρίου εἰ μη παῖδα καὶ οσον ἐφόδιον.

Ἐπεὶ δὲ εἰσηλθον ἐπὶ τὸ δεῖπνον των τε Θρακῶν 2Io κράτιστοι των παρόντων καὶ οἱ στρατηγοὶ καὶ οἱχοχαγοὶ των Ἐλληνων καὶ εἴ τις πρεσβεία παρην ἀπὸ

πόλεως, ὁ δεῖπνον μεν ην καθημενοι κυκλω επειτα

δε τρίποδες εἰσηνεχθησαν πῶσιν ουτοι δ' ησαν κρεων μεστοὶ νενεμημενων, καὶ αρτοι ζυμῖται μεγάλοι προσπεπερονημένοι ησαν πρὸς τοῖς κρεασι. μάλιστα δ' αἱ 22 τράπεζαι κατὰ τους ξένους ἀεὶ ἐτίθεντο νόμος γαλην καὶ πρωτος τουτο ἐποίει Σεὶ ης, καὶ ἀνελόμενος τους αυτ παρακειμένους αρτους διεκλα κατὰ μικρὸν καὶ ἐρρίπτει οἷς αυτ ἐδόκει, καὶ τὰ κρέα ωσαυτως, oσον μόνον γευσασθαι εαυτω καταλιπων καὶ οἱ ἄλλοι 23δε κατὰ ταυτὰ ἐποίουν καθ' ους αἱ τράπεζαι κειντο.

'Αρκὰς δέ τις 'Αρυστα μομα, φαγεῖν δεινός, τὸ μενδιαρριπτεῖν εἴ χαιρειν, λαβων δε εἰς την χε ηαοσον τριχοίνικον αρτον καὶ κρεα θεμενος ἐπὶ τὰ γονατα ἐδείπνει κερατα δε οἴνου περιεφερον καὶ πάντες ει ἐδεχοντο ὁ δ' Ἀρυστας, ἐπεὶ παρ αυτὸν φερων τὸ κέρας ὁ οἰνοχοος ηκεν, εἶπεν ἰδων τὸν Σενοφωντα ουκέτι δειπνουντα, μείνω, ἔφη, δός σχολάζει γαρηδη, γωδε υδέπω. ἀκουσας Σευθης την φωνην ηρωτα τον 25 Οἰνοχοον τί λέγει. 4 δε οἰνοχόος εἶπεν λληνίζειν γαρηπίστατο. ἐνταυθα με δη γέλως ἐγένετο. Ἐπεὶ δε προυχωρει ὁ πότος, εἰσηλθεν ἀνηρ Θραξ staπον-ων λευκόν, καὶ λαβων κερας μεστὸν εἶπε, Προπίνω σοι, ω Σευθη, καὶ τὸν Ἀπον τουτον δωρουμαι, ἐφ ου καὶ διωκων ν δ ἐθελης αἱρησεις καὶ ἀποχωρῶν ου μη δείσηὶς τὸν πολέμιον ἄλλος παῖδα 2I εἰσαγαγων ουτως ἐδωρησατο προπίνων, καὶ ἄλλος ἱμάτια - γυναικί καὶ ιμασίων προπίνων δωρησατο

148쪽

LIB. VII. CAP. III. φιάλην τε αργυραν καὶ ταπιδα ἀξιαμ δεκα μνῶν. 28 Γνήσιππος δε τις Ἀθηναιος ἀναστὰς εἰπεν οτι ἀρχαῖος εἴη νομος κάλλιστος τους μεν ἔχοντας διδοναι τῶ βασιλει τιμῆς νεκα, τοῖς δε ιιχνεχουσι διδονα τον βασι- λεα ἶνα καὶ ἐγώ, φη, χω σοι δωρεῖσθαι καὶ τιμῶν. q. δε Σενοφων ηπορεῖτο τί ποιησει καὶ γαρ τυγχανεν ὁ τιμώμενος εν τι πλησιαιτάτι δίφρω Σευθηκαθημενος ὁ δε φακλείδης κελευεν αυτ το κερας ορέξαι τον οἰνοχοον. ὁ δε Σενοφῶν ήδη γαρ ποπεπωκὼς τυγχανεν, ἀνεστη θαρραλεως δεξάμενος το κερας 30 καὶ εἶπεν Ἐγο δε σοι, o Σευθη, δίδωμι ἐμαυτον καὶ τους ἐμους τουτους ταίρους φίλους εἶναι πιστους, καὶ ουδενα ακοντα, ἀλλὰ πάντα μῆλλον τι ἐμου σοι βου- 31 λομενους φιλους εἶναι καὶ νυν πάρεισιν ουδεν σε προ αιτουντες, ἀλλὰ καὶ προῖεμενοι καὶ πονεῖν περ σου καὶ προκινδυνευειν ἐθελοντες μεθ' ων, δν οἱ θεοὶ θελωσι, πολλην χωραν την με ἀποληχρει πατρω- ουσαν, τηνδε κτήσει, πολλους δε ιππους, πολλους δε ἄνδρας καὶ γ-αῖκας κατακτήσει, ους ου λῖζεσθαί σε δεησει, ἀλλ' 32 αυτοὶ φεροντες παρεσονται προς σε δωρα. ἀναστὰς Σευθης συνεξεπιε καὶ συγκατεσκεδάσατο με αυτου τοκερας μετὰ ταυτα εἰσηλθον κερασί τε οιοι σημαίνουσιν αυλουντες καὶ σάλπιγξιν ωμοβοείαις ρυθμους τε καὶ 33 οἷον μαγάδι σαλπίζοντες. καὶ αυτος Σευθης ἀναστὰς

ἀνέκραγέ τε πολεμικὸν καὶ ἐξηλατο σπερ βέλος φυλα τομενος μάλα ἐλαφρῶς. εἰσῆσαν δὲ καὶ γελωτοποιοί. M TZ δ' ἡν ῆλιος ἐπὶ δυσμαῖς, ἀνεστησαν οἱ Ἐλληνες καὶ εἶπον τι ἄρα νυκτοφυλακας καθιστάναι καὶ συνθημα παραδιδοναι. καὶ Σευθην ἐκέλευον παραγγεῖλαι πως εἰς τὰ Ἐλληνικὰ στρατόπεδα μηδεὶς των

Θρακῶν εἴσεισι νυκτος ' i τε γαρ πολέμιοι Θρακες

υμῖν καὶ μεῖς οἱ φίλοι. - δ' ἐξ ῆσαν, συνανέστη 45

Σευθης ουδέν τι μεθυοντι ἐοικώς. ἐξελθ&ν δ' εἶπεν αυτους τους στρατηγους ἀποκαλέσας τὸ ἄνδρες, οἱ πολέμιοι ηιιῶν υκ ἴσασί πω την ημετεραν συμμαχίαν 'ην ουν λθωμεν ἐπ' αυτους πρὶν φυλάξασθαι στεμη ληφθηναι et παρασκευάσασθαι ἀστε ἀμυνασθαι, μαλιστ αν λάβοιμεν καὶ ἀνθρώπους καὶ χρηματα. συν- 36επήνουν ταυτα οἱ στρατηγοὶ καὶ ηγεῖσθαι ἐκέλευον. ἰδ ειπε, Παρασκευασάμενοι, ἀναμενετε θω δε ποταν καιρος ῆξα προ υμῶς, καὶ τους πελταστὰς καὶ υμῶς

ἀναλαβων ηγησομαι συν τοῖς ιπποις καὶ ὁ Σενοφων 37ειπε, Σκέψαι τοίνυν, εἴπερ νυκτος πορευσομεθα, εἰ οειληνικος νόμος κάλλιον εχες μεθ' ημέραν μεν γὰρ ἐν ταῖς πορείαις ηγειται του στρατευματος ποῖον ανἀεὶ προς την χώραν συμφέρη, ἐάν τε πλιτικὸν ἐάντε πελταστικὸν ἐάν τε ιππικόν νυκτωρ δε νόριος τοῖς Ἐλλησιν ηγεῖσθαί ἐστι αλ βραδυτατον ' χυτω σαρ 38ηκιστα διασπῶται τὰ στρατευματα καὶ ηκιστα λανθάνουσιν ἀποδιδράσκοντες ἀλληλους οἱ δε διασπασθέντες πολλάκις καὶ περιπίπτουσιν ἀλλήλοις καὶ ἀγνοουντες κακων ποιουσι καὶ πάσχουσιν ειπεν ουν Σευθης,3sOρθῶς λέγετε καὶ θω τῶ νόμιω τῶ μετέρω πείσοριαι. καὶ μῖν με ηγεμόνας δωσα των πρεσβυτάτων τους ἐμπειροτάτους της χωρας, αυτὸς δ' ἐφέψομαι τελευταῖος Ους ιππους χων ταχυ γὰρ πρῶτος, ῶν 47, παρέσομαι. συνθημα δ' εἶπρον Ἀθηναίαν κατὰ την

συγγένειαν. ταυτα εἰπόντες ἀνεπαυοντο.

Ηνίκα δ' ην ἀμφὶ μέσας νυκτας, παρῆν Σευθης 40

ἔχων τους ἱππέας τεθωρακισμενους καὶ τους πελτα-

149쪽

LIB. VII. TΑΡ. III. στας συν τοις πλοις. καὶ ἐπεὶ παρεδωκε του ηγεμο- νας, οἱ μεν πλααι ηγουντο, οἱ δε πελτασταὶ ιποντο,41 οἱ δ' ἱππεις ωπισθοφυλάκουν επεὶ δ' ημερα ην, ὁ Σευθης παρηλαυνεν εἰς το προσθεν καὶ πνὶνεσε τὸν Ἐλληνικον νομον πολλάκις γαρ φη νυκτωρ αυτος καὶ συν λίγοις πορευομενος ἀποσπασθῆναι συν τοῖς

ιπποις ἀπο των πεζων νυν δ' ἄσπερ δεῖ ἀθροοι πάντες αμα τῆ ημερα φαινόμεθα. ἀλλὰ μεῖς μεν περιμενετεαυτου καὶ ἀναπαυεσθε. ἐγω δε σκεέ άμενος τι et ξω. 42ταυτ εἰπων ηλαυνε δι' ορους οδον τινα λαβιον ἐπεὶ δ' ἀφικετο εἰς χιόνα πολλην, ἐσκεψατο εἰ εἴη ἴχνη ἀνθρώπων et πρόσω ηγουμενα et παντία ἐπεὶ δε ἀτριβῆ εωρα την ὁδόν, ηκε ταχυ πάλιν καὶ λεγεν,43' Ἀνδρες, καλῶς σται, ην θεος θελη τους γαρ ἀνθρώπους λησομεν ἐπιπεσόντες ἀλλ' ἐγω μεν ηγησομαι τοῖς πποις, πως αν τινα ἴδωμεν, μη διαφυγων σημηνη τοῖς πολεμίοις υμεῖς δ επεσθε κἀν λειφθῆτε, τω στιβα των ἶππων πεσθε. υπερβάντες δε τὰ ρηηξομεν εἰς κωμα πολλάς τε κα ευδαίμονας. 44 Ἀνίκα δ' ην μεσον ημιερας, et iδη τε τὶν ἐπὶ τοῖς

ακροις καὶ κατιδων τὰς κωμα ηκεν ἐλαυνων προς τους οπλίτας καὶ ελεγεν, 'Aφησο ηδη καταθεῖν του μενίππεας εἰς το πεδίον, οὐ δε πελταστὰς ἐπὶ τὰς κωμας. ἀλλ' επεσθε ἰς αν δυνησθε τάχιστα, Ῥπως ἐάν τις 45 υφιστηται, ἀλεε,ησθε ἀκουσας ταυτα ὁ Σενοφῶν κατεβη ἀπο ου ππου καὶ ο ηρετο, Π καταβαίνεις ἐπεὶ σπευδειν δεῖ οἶδα, ε peti, τι υ ἐμου μόνου δεει οἱ δε οπλῖται θάττον δραμουνται καὶ ηδιον, ἐὰν καὶ ἐγὼ 46πεζος ηγωμαι μετὰ ταυτα ἄχετο, καὶ ιμασίων μετ

Σενοφῶν δὲ παρηγγυησε του εἰς τριακοντα ἔτη παριέ- να ἀπο τῶν λόχων υζωνους. καὶ αυτὸς μεν ἐτρόχαζε τουτους χων, Κλεάνωρ δ' ηγεῖτο των αλλων Ἐλληνων. ἐπεὶ δ' ἐν ταῖς κωμαι ησαν, Σευθηὶς ἔχων σον τριά 47κοντα ἱππεας προσελάσας εἶπε, αδ δη, ἁ Σενοφων, συ λεγες εχονται οἱ ανθρωποι ἀλλὰ γὰρ ἔρημοι οἱ ἱππεῖς οἴχονται μοι αλλος αλλη διώκων, καὶ δεδοικα μη συστάντες ἀθρόοι που κακόν τι εργάσωνται οἱ πολεμμιοι. δεῖ δε καὶ ἐν ταῖς κωμαι καταμενειν τινὰ ημῶν' μεσταὶ γαρ εἰσιν ἀνθρώπων. 'Aλλ' ἐγω μεν, ἔφη 48 Ξενοφῶν συν ἐς ἔχω τὰ κρα καταληψομαι ' συ δὲ Κλεάνορα κελευε διὰ του πεδίου παρατεῖναι τὴν φάλαγγα παρὰ τὰς κωμας. ἐπεὶ δε ταυτα ἐποιησαν, συνηλίσθησαν ἀνδράποδα μεν ως χίλια, βόες δὲ δισχίλιοι,

πρόβατα αλλα μυρια. τότε μεν δ' -του ηυλισθησαν. Π δ' στεραία κατακαυσας ὁ Σευθης τὰς κωμ I v. παντελῶς καὶ οἰκίαν et δεμίαν λιπων, πως φόβον ἐν-

θείη καὶ τοῖς αλλοις οἱ πεισονται, α μη πείθωνται,

ἀπιε πάλιν. καὶ την μεν λείαν ἀπέπεμηνε διατίθεσθαι 2 Ηρακλείδην εἰς Πρινθον, πιπως αν μισθὸς γενοιτο τοῖς στρατιώταις χυτὸς δε καὶ οἱ Ἐλληνες ἐστρατοπεδευοντο ἀνὰ τὸ Θυνων πεδίον οἱ δ' ἐκλιπόντες εφευγον εἰς τὰ ρη ην δε ιων πολλὴ καὶ κ υχος ου- 3τως ωστε ὁ δωρ is ἐφεροντο ἐπὶ δεῖπνον ἐπηγνυτο

καὶ ὁ οἶνος ὁ ἐν τοῖς ἀγγείοις, καὶ τῶν Ἐλληνων

πολλῶν καὶ ρῖνες ἀπεκάοντο καὶ ωτα καὶ τότε δῆλον οθενετο ου ενεκα οἱ Θρακες τὰς ἀλωπεκῆς ἐπὶ ταῖς

κεφαλαῖς φορουσι καὶ τοῖς Ουσί, καὶ χιτωνας ου μόνον

περὶ τοῖς στερνοις ἀλλὰ καὶ περι τοῖν μηροῖς, καὶ ζειρας μεχρι ων ποδῶν ἐπὶ τῶν Ἀπων πουσιν, ἀλλ' υ

150쪽

5 χλαμυδας ἀφιεὶς δε των αιχμαλώτων ὁ Σευθης εἰς τα ρη λεγεν τι εἰ μὴ καταβγονται οικήσοντες καὶ

πείσονται, τι κατακαυσε καὶ τουτων τα κώμας καὶ τον σῖτον, καὶ πολουνται τῶ λιφ'. ἐκ τουτου κατεβαινον

καὶ γυναῖκες καὶ παῖδες καὶ πρεσβυτεροι οἱ δε νεώτεροι ἐν ταῖς πο τ ορος κώμαις ηυλίζοντο. καὶ ὁ Σευθης

καταμαθαγν κελευσε τον Σενοφωντα τῶν πλιτων τους

νεωτάτους λαβοντα συνεπισπεσθαι. καὶ ἀναστάντες τῆς νυκτος αμα τῆ ημερα παρῆσαν εἰς τὰς κώμας καὶ οἰμεν πλεῖστοι ξέφυγον πλησίον γαρ τὶν το ορος οσους δε ελαβε κατηκοντισεν ἀφειδῶς Σευθης. et 'Eπισθενης δ' ην τις υλυνθιος παιδεραστης ος ἰδων παῖδα καλον ηβάσκοντα αρτι πελτην χοντα μελλοντα ἀποθνησκειν, προσδραμὼν Σενοφωντι ἱκετευε 8βοηθῆσαι παιδὶ καλω. καὶ ς προσελθων τι δευθηδεῖται μη ἀποκτεῖναι τον παῖδα, καὶ του Ἐπισθενους διηγεῖται τὸν τροπον, καὶ τι λόχον ποτε συνελεξατο σκοπῶν ουδεν ἄλλο ν εἴ τινες εἶεν καλοί, καὶ μεταλτουτων η ἀνηρ ἀγαθός. ὁ δε Σευθης ρετο , καὶ

ἐθελοις ἄν, ω Ἐπίσθενες, περ τουτου ἀποθανεῖν ὁ δ' υπερανατείνας τον τραχηλον, Παῖε, ἔφη, εἰ κελευει 10 ὁ παῖς καὶ μελλε χάριν εἰδεναι ἐπηρετο ὁ Σευθης τον παῖδα εἰ παίσειεν αυτον ἀν ἐκείνου. υκ εω ὁ παῖς, ἀλλ' ἱκετευε μηδετερον κατακαίνειν ἐνταυθα ὁ Ἐπισθενης περιλαβων τον παῖδα εἶπεν, ' Ωρα σοι, Σευθη, περὶ τουδε μοι διαμάχεσθαι Ῥυ γαρ μεθήσω II τον παῖδα ὁ δε Σευθης γελῶν ταυτα μεν εμ εδοξεδ αυτ αυτο αυλισθηναι, να μηδ' ἐκ τουτων τῶν κωμων οἱ ἐπὶ του ρους τρεφοιντο καὶ αυτος μεν ἐν τω πεδίω ποκαταβὰς ἐσκηνου, ὁ δε Σενοφῶν χων

τους ἐπιλέκτους ἐν τῆ πο τ ορος ἀνωτάτω κώμύ, καὶ οἱ ἄλλοι Ἐλληνες ἐν τοῖς ορείοις καλουμένοις Θριχξὶ

πλησίον κατεσκηνησαν.

Ἐκ τουτου ημιεραι ου πολλαὶ διετρίβοντο καὶ οἱ 12 ἐκ του ρους Θρακες καταβαίνοντες προ τον Σευθην περὶ σπονδῶν καὶ ὁμηρων διεπραττοντο. καὶ ὁ Σενοφῶν ἐλθων λεγε τῶ Σευθη τι ἐν πονηροῖς σκηνοῖεν καὶ πλησίον εἶεν οἱ πολεμιοι ' ηδιόν τ' ἄν εραο αυλί- ζεσπα εφη ἐν ἐχυροῖς χωρίοις μῆλλον η ἐν τοῖς στεγνοῖς, ῶστε ἀπολέσθαι ὁ δε θαρρεῖν ἐκέλευε καὶ ἔδειξεν omi- ρους παροντας αυτῶν ἐδέοντο δε καὶ αυτου Σενοφῶν 13τος καταβαίνοντές τινες τῶν ἐκ του ρους συμπρῆξαι σφίσι τὰς σπονδάς. ὁ δ' ωμολόγει καὶ θαρρεῖν ἐκελευε καὶ ηγγυῆτο μηδεν αυτους κακὸν πείσεσθαι πειθομένους

υτ μεν τῆς ημέρας γενετο εἰς δὲ την ἐπ-uιουσαν νυκτὶ ἐπιτίθενται ἐλθόντες ἐκ του ρους οἱ Θυνοί. καὶ ηγεμων με τὶν ὁ δεσπότης κάστης της οἰκίας ' χαλεπον γαμ ην ἄλλως τὰς οἰκίας σκότους οντος ἀνευρίσκειν ἐν ταῖς κώμαις καὶ γαρ αἱ οἰκίαι

κυκλω περιεσταυρωντο μεγάλοις σταυροῖς των προ

βάτων νεκα. ἐπεὶ δ' ἐγενοντο κατὰ τὰς θυρας κά- 15στου του οἰκηματος, οἱ μεν εἰσηκόντιζον, οἱ δὲ τοῖς σκυτάλοις βαλλον, Ἀχειν φασαν ς ἀποκόήγοντες τῶν δοράτων τὰς λόγχας, οἱ δ' ἐνεπίμπρασαν, καὶ Σενοφῶντα ὀνομαστὶ καλουντες ἐξιοντα ἐκέλευον ἀπο

θνησκειν, ν αυτου Ἀφασαν κατακαυθήσεσθαι πιυτον.

καὶ ρδη τε δια του ὀρόφου ἐφαίνετο πυρ, καὶ ἐντεθω- 16ρακισριενοι οἱ περὶ τον Ξενοφῶντα δον ησαν ἀσπίδας καὶ μαχαίρας καὶ κράνη χοντες, καὶ Σιλανος Μακίστιος