Expeditio Cyri [microform]

121쪽

LIB. V. ἘΑΡ. VII. το πραγμα καὶ ημεῖς οἱ στρατηγοὶ κουσαντες ἐχθόμεθά τε τοῖς γεγενημενοι καὶ ἐβουλευομεθα συν τοῖς Κερασο-τίοις πως ν ταφειησαν οἱ τῶν Ἐλλήνων 21 νεκροί. συγκαθφιενοι δ' ἔξωθεν τῶν πλων ξαίφνης

ακουομεν θορυβου πολλου Παῖε παῖε, βάλλε βαλλε, καὶ τάχα δη ρωμεν πολλους προσθέοντας λίθους ἔχοντας 22 ἐν ταῖς χερσί, τους δε καὶ ἀναιρουμένους. καὶ οἱ μεν Κερασουντιοι, cn δη καὶ έωρακοτε τὸ παρ'Ἀαυτοῖς πρῆγμα, δείσαντες ἀποχωρουσι προς τὰ πλοῖα ησαν δε 23 νη Λία καὶ ημῶν οἷ εδεισαν. ἐγώ γε μην ηλθον προς αυτους καὶ ηρώτων ,τι ἐστὶ το πραγμα. των δε ἰσανψεν ο ουδεν ιδεσαν, μως δε λίθους εἶχον ἐν ταῖς χερσίν. ἐπεὶ δε εἰδότι τινὶ ἐπέτυχον, λέγει μοι οτι οἱ ἀγο-

2 ρανομοι δεινότατα ποιουσι το στράτευμα ἐν τουτω τις

ορα τον ἀγορανόμον Ζηλαρχον προς την θάλατταν ἀποχωρουντα, καὶ ἀνέκραγεν οἱ δε ώς ήκουσαν, σπερ ἡ 25 συος ἀγρίου η ἐλάφου φανέντος ενται ἐπ' αυτόν. οἱδ α Κερασουντιοι ως εἶδον ορμῶντας καθ' αυτους, σαφως νομίζοντες ἐπὶ σφῆς ιεσθα, φευγουσι δρόμωκαὶ ἐμπίπτουσιν εἰς την θάλατταν -εισέπεσον δε καὶημῶν αυτῶν τινες, καὶ ἐπνίγετο οστις νεῖν μη λυγχανεν 26 ἐπιστάμενος καὶ τουτους τί δοκεῖτε νηδίκουν μεν ουδέν, ἔδεισαν δε ιιη λυττα τις ἀσπερ κυσὶν istis ἐμπεπYώκοι. εἰ ουν ταυτα τοιαυτα ἔσται, θεάσασθε οῖα η κατάστασις 27 risu ἔσται τῆς στρατιας υμεῖς μὲν οἱ πάντες ου ἔσεσθε κυριοι υτε ἀνελέσθαι πόλεμον ὁ α βουλησθ' ουτε

καταλυσαι, ἰδία δε ὁ βουλόμενος αξει στράτευμα ἐφ'

ο,τι αν 'ns7 καν τινες πρὸς μῆς ἰωσι πρέσβεις et εἰρηνης δεόμενοι η ἄλλου τινός, κατακανόντες τουτους οἱ βουλομενοι ποιησουσιν μαντων λογων μη ἀκουσαι LIB. V. ΑΡ. H.

των προς μας ἰόντων. επειτα δε ους πιεν ἄν με 28απαντες λησθε ἄρχοντας, ἐν Ουδεμια χώρι' ἔσονται,οστις δὲ α εαυτον ληται στρατηγὸν καὶ ἐθέλη λέγειν Βάλλε βάλλε, υτος σται ἱκανος καὶ ἄρχοντα κατακανεῖν καὶ ἰδιώτην is ἄν μῶν ἐθέλn κριτον, ηνωσιν οἱ πεισόμενοι αυτω, ῶσπερ καὶ νυν ἐγένετο. Ῥια 29 δε υμῖν καὶ διαπεπράχασιν οἱ αυθαίρετοι υτοι στρατηγοὶ σκέψασθε Ζηλαρχος με ὁ ἀγορανόμος εἰ μεν

ἀδικεῖ μας, οἴχεται ἀποπλέων ου δους μῖν δίκην εἰ δε μη ἀδικεῖ, φευγε ἐκ του στρατευματος δείσας μη ἀδίκως /κριτος ἀποθάνη οἱ δὲ καταλευσαντες 30τους πρέσβεις διεπράξαντο ημῖν μόνοις μὲν ων χλ- ληνων εἰς Κερασουντα μη ἀσφαλες εἶναι μη συν ἰσχυι ἀφικνεῖσθαι τους δὲ νεκρους ους πρόσθεν αυτοὶ οἱ κατακανόντες ἐκέλευον θάπτειν, τουτους διεπράγαντο μηδὲ συν κηρυκείω ἔτι ἀσφαλες εἶναι ἀνελέσθαι. τίς

γαρ ἐθελήσει κῆρυξ ἰέναι κηρυκας ἀπεκτονώς Ἀλλ'

ημεῖς Κερασουντίων θαψα αυτους ἐδεηθημεν. εἰ μεν 31ουν ταλα καλως ἔχει, δοξατι υμῖν, να ς τοιου- των ἐσομένων καὶ φυλακην ἰδία ποιηση τις καὶ ταἐρυμὰ περδέξια πειρῶται ἔχων σκηνουν. εἰ μέντοι 32υμῖν δοκεῖ θηρίων ἀλλὰ μη ἀνθρώπων εἶναι τὰ τοι

αυτ εργα σκοπεῖτε παυλά τινα αυτων εἰ δε μή,

στρος Αιος πως φ θεοῖς θυσομεν ηδέως ποιουντες ἔργα ἀσεβη et πολεμίοις πως μαχουμεθα, ἐν ἀλλήλους κατακαίνωμεν πόλις δὲ φιλία τίς ἡμῶς δέξεται, τις 33α ορψ τοσαυτην ἀνομίαν ἐν ημῖν ἀγοραν δε τίς ξειθαρρων, ἐν περὶ τὰ μέγιστα τοιαυτα ἐξαμαρτάνοντες φαινώμεθα οὐδὲ δὴ πάντων οἰόμεθα τευξεσθαι ἐπαίνου, τίς δ ημα τοιουτου οντας ἐπαινέσειεν ἡμεῖς

122쪽

LIB. V. ΑΡ. VII. m. μὲν γαρ οἶδ' τι πονηρους ἄν φαί*ιεν εἶναι τους τα

τοιαυτα ποιουντας.

34 Ἐκ τουτου ἀνιστάμενοι πάντες ἔλεγον του μὲν τουτων ρξαντα δουναι δικην του δε λοιπου ιι κετι

ἐξεῖναι ἀνομίας αρξαι ἐὰν δέ τις αρξη, γεσθαι, αυ-

τους ἐπὶ θανάτω τους δε στρατηγους εἰς δίκας πάντας καταστῆσαι εἶναι δὲ δίκας καὶ εἴ τι αλλο τις ηδίκητο ἐξ υ υρο απεθανε δικαστὰς δε του λοχαγους 35 ἐποιησαντο παραινουντος δὲ Ξενοφῶντος καὶ των μάντεων συμβουλευοντων δοξε καθῆραι το στράτευμα καὶ ἐγενετο καθαρμος. VIII. Ἐδοξε δε καὶ τους στρατηγους δίκην ποσχειντο παρεληλυθοτος χρόνου. καὶ διδοντων Φιλησιος μεν ωφλε καὶ Σανθικλῆς τῆς φυλακῆς των γαυλικων

χρημάτων το μείωμα εἴκοσι μνας, Σοφαίνετος δε, τιαιρεθεὶς - . -τημελει, δεκα μνας Σενοφωντος δεκατηγορησάν τινες φάσκοντες παίεσθαι 2τ αυτου καὶ ως βρίζοντος την κατηγορίαν ἐποιουντο καὶ ὁ Σενο- φων ἐκελευσεν εἰπεῖν τὸν πρωτον λέξαντα που καὶ

ἐπληγη ὁ δὲ ἀπεκρίνατο, 'Oπου καὶ ρίγει ἀπωλλυμεθα 3καὶ χιων πλείστη ην ὁ δε εἶπεν, Ἀλλὰ μην χειμῶνος

γε οντος ιου λεγεις, σίτου δὲ ἐπιλελοιποτος, οἴνου δε μηδ' ὀσφραίνεσθαι παρον, υπὸ δε πονων πολλων ἀπαγορευοντων, πολεμίων δε πομένων, εἰ ἐν τοιουτω καιρῶυβριζον, ομολογῶ καὶ των νων βριστοτερος εἶναι, οἷς φασιν υπω τῆς βρεως κοπον ου ἐγγίγνεσθαι.

4oμως δὲ καὶ λέξον, ἔφη, ἐκ τίνος ἐπληγης ποτερονῆτουν τί σε καὶ ἐπεί μοι υκ ἐδίδους ἔπαιον ἀλλ' ἀπητουν ἀλλὰ περὶ παιδικοον μαχομενος ἀλλὰ μεθυωνι ἐπαρήνησα; ἐπεὶ δὲ τουτων ουδὲν ἔφησεν, ἐπηρετο

LIB. V. M. VIII.

τουτ ἔφη, ἀλλ' ημίονον ἐλαυνειν ταχθεὶς υπὸ των συσκήνων ἐλευθερος ἄν ἐνταυθα et ἀναγιγνωσκε εαυτὸν καὶ ρετο, ' συ εἶ ὁ τὸν κάμνοντα ἀγαγων; Ναὶ μὰ Λί Ἀφη - γαρ ηνάγκαζες τὰ δε των ἐμῶν συσκήνων σκευη διερριη ας Ἀλλ' η μὲν διάρριψις, et ἔφη ὁ Σενοφῶν, τοιαυτη τις ἐγένετο διέδωκα ἄλλοις ἄγειν καὶ ἐκέλευσα πρὸς ἐμε ἀπαγαγεῖν, καὶ ἀπολαβων ἄπαντα σῶ ἀπέδωκά σοι, ἐπεὶ καὶ συ ἐμοὶ ἀπέδειξας τὁ ἄνδρα. χιον δὲ τὸ πραγμα ἐγενετο ἀκουσατε, ἔφη ' καὶ γαρ ἄξιον. ἀνη κατελείπετο διὰ τὸ μηκέτι δυνα-8σθαι πορευεσθαι. καὶ ἐγὼ τὸν μεν ἄνδρα τοσουτον ἐγίγνωσκον τι εἷς ηριῶν εἴη ' νάγκασα δε σὲ τουτον ἄγειν ως μη ἀπολοιτο καὶ γάρ, ώς ἐγὼ οἶμαι, πολέμιοιημῖν ἐφείποντο. συνεφη τουτο ὁ ἄνθρωπος. ωκουν, sἔφη ὁ Σενοφων, ἐπεὶ προυπεμψά σε, καταλαμβάνω αυθις συν τοῖς ὀπισθοφυλαξι προσιων βοθρον ρυττοντα κατορυξοντα τὸν ανθρωπον, καὶ ἐπιστὰς ἐπίνο- σε. ἐπεὶ δε παρεστηκότων ημων συνεκαμψε τὸ σκέλος ἀν ρ, o

ἀνέκραγον οἱ παρόντες τι ζη α ρ, ἡ δ' εἶ ας πόσαγε βουλεται ' ως ἔγωγε αυτὸν Ουκ ἄξω. ἐνταυθα παισά

σε ἀληθῆ λέγεις ἔδοξας γάρ μοι εἰδότι ἐοικέναι τι εχ T ουν ἔφη, ττόν τι ἀπεθανεν, ἐπεὶ θω σοι Hἀπέδειξα αυτόν; καὶ γαρ μεῖς, φη ὁ μοφῶν, πάντες

ἀποθανουμεθα ' τουτου Ῥυν ενεκα ζῶντας ηιιῶς δεῖ κατορυχθῆναι τουτον μεν ἀνέκραγον ς λίγας παί-H2σειεν ἄλλους δ' ἐκέλευε λέγειν διὰ τί καστος ἐπληγη. ἐπεὶ δὲ υ ἀνίσταντο, αυτὸς ἔλεγεν Ἐγώ, 'ἄνδρες, 3 ὁμολογω παῖσαι δη ἄνδρας νεκεν ἀταξίας σοι σω- ζεσθαι μὲν Ἀρκει δι' υμῶν ἐν τάξει τε ἰόντων καὶ

123쪽

LIB. V. ΑΡ. VIII. μαχομένων που δεοι, αυτοὶ δὲ λιποντες τας τάξεις προθέοντες αρπάζειν θελον καὶ ἡμίον πλεονεκτεῖν. εἰ δὲ τουτο πάντες ἐποιουμεν, παντες αν απωλομεθα.

14ῆδη δὲ καὶ μαλακιζομενον τινα καὶ ου ἐθέλοντα ἀνίστασθαι ἀλλα προάμενον αυτον τοῖς πολεμιοι καὶ ἔπαισα καὶ ἐβιασάμην πορευεσθαι. ἐν γαρ τλἰσχυρῶχε φῶνι καὶ αυτος ποτε ἀναμένων τινὰς συσκευαζομένους καθεζομενος συχνὸν χρονον κατέμαθον ἀναστὰς 15 μολις καὶ τὰ σκέλη ἐκτείνας ἐν ἐμαυτῶ ουν πειραν λαβων ἐκ τουτου καὶ ἄλλον, ποτε ἴδοιμι καθmιενον καὶ βλακευοντα ἔλαυνον το γαρ κινεισθαι καὶ ἀνδρι- ζεσθαι παρεῖχε θερμασιαν τινὰ καὶ γροτητα, το δεκαθῆσθαι καὶ ησυχίαν εχειν ἐώρων πουργον ον τῶ τε ἀποπηγνυσθαι το αἷμα καὶ τ' ἀποσηπεσθαι τους τῶν ποδῶν δακτυλους, ἄπερ πολλους καὶ μεῖς ἴστε 16 παθοντας αλλον δέ γε ἴσως ἀπολειπομενον που διὰ

ραστώνην καὶ κωλυοντα καὶ μῶς τους προσθεν καὶ πῶς τους οπισθεν πορευεσθαι ἔπαισα πυξ, πως μηV7λοα υπο τῶν πολεμιων παίοιτο. καὶ γαρ υν νυν ἔξεστιν αυτοῖς σωθεῖσιν, εἴ τι υπ' ἐμου παθον παρατο δίκαιον, δίκην λαβεῖν. εἰ δ' ἐπὶ τοῖς πολεμίοις ἐγένοντο, τί μέγα αν ουτως ἔπαθον του δίκην ν18ηξίουν λαμβάνειν ἀπλους μοι, ἔφη, ὁ λογος εἰ μεν ἐά ἀγαθω ἐκόλασά τινα, αξιω πέχειν δίκην οιαν καὶ γονεῖς υἱοῖς καὶ διδάσκαλοι παισί καὶ γαρ οἱ ἰατροὶ 1s κάουσι καὶ τέμνουσιν ἐπ ἀγαθω εἰ δε βρει νομίζετέ με ταυτα πράττειν, ἐνθυμηθητε οτι νυν ἐγω θαρρῶ συν τοῖς θεοῖς μῶλλον et τοτε καὶ θρασυτερός εἰμι νυν ὴ τότε καὶ οινον πλεία πίνω, ἀλλ ομως ουδένα 20 παίω ἐν ευδία γαρ ορω μῶς. οταν δὲ χειμων η καὶ

θάλαττα μεγάλη ἐπιφερηται, υχ ορατε τι καὶ νευματος μόνου Ἀνεκα χαλεπαίνει με πρωρευς τοῖς ἐν

πρωρα χαλεπαίνει δὲ κυβερνήτης τοῖς ἐν πρυμνη ἱκανὰ γαρ ἐν τῶ τοιουτμ καὶ μικρα ἀμαρτηθέντα πάντα

συνεπιτρῖψαι. τι δὲ δικαίως παιον αυτους καὶ με 21

κατεδικάσατε ἔχοντες ξίφη, ου κνήφους, παρέστατε, καὶ ἐξῆν μνω ἐπικουρεῖν αυτοῖς, εἰ ἐβουλεσθε ἀλλὰ μαAία υτ τουτοις ἐπεκουρεῖτε υτ συν ἐμοὶ τον ἀτακτουντα ἐπαίετε. τοιγαρουν ἐξουσίαν ἐποιησατε τοῖς 22 κακοῖς αυτων βρίζειν ἐωντες αυτους. οιμαι γάρ, εἰ ἐθέλετε σκοπεῖν, τους αυτους ευρησετε καὶ τότε κακίστους καὶ νυν βριστοτάτους. Boισκος γουν ὁ πυκτης 23 ὁ Θετταλὸς τότε με διεμάχετο o κάμνων ἀσπίδα μηφέρειν, νυν δέ, g ἀκουω, Κοτυωριτῶν πολλους ξδη

ἀποδέδυκεν. ἐν Ουν σωφρονῆτε, τουτον τἀναντία ποιη- 24σετε ντους κυνας ποιουσι τους μεν γὰρ κυνας τους χαλεπους τὰς μεν ημέρας διδέασι, τὰς δὲ νυκτας αφιῶσι, τουτον δέ, ἐν σωφρονῆτε, την νυκτα μεν δησετε, τηνδε ημέραν ἀφήσετε. ἀλλὰ γάρ, ἔφη, θαυμάζω τι εἰ 25

μέν τινι μων ἀπηχθόμην, μέμνησθε καὶ ου σιωπῶτε, εἰ δέ τω et χεινῶν ἐπεκουρησα et πολέμιον ἀπ ρυξα et ἀσθενουντι ξ ἀπορουντι συνεξεπόρισά τι, τουτωνδε υδεὶς μέμνηται, ουδ' εἴ τινα καλως τι ποιουνταειρνεσα ουδ' εἴ τινα ἄνδρα οντα ἀγαθον ἐτίμησα ως ἐδυνάμην, ουδεν τουτων ριέμνησθε ἀλλὰ μην καλόν γε 26 καὶ δίκαιον καὶ σιον καὶ ηδιον τῶν ἀγαθῶν μαλλον

τῶν κακων μεμνῆσθαι.

Ἐκ τουτου μεν δὴ ἀνίσταντο καὶ ἀνεμίμνησκον. καὶ περιεγένετο στε καλῶς ἔχειν.

124쪽

I. Ἐκ τουτου δὲ ἐν τῆ διατριβῆ οἱ μDέπωτῆς ἀγo- ρας ζιον, οἱ δὲ καὶ ληζόμενοι ἐκ τῆς Παφλαγονίας.

ἐκλωπευον δὲ καὶ οἱ Παφλαγονες ευ μάλα τους πο- σκεδαννυμένους, καὶ - νυκτος τους προσω σκηνουντας ἐπειρῶντο κακουργεῖν καὶ πολεμικώτατα προς ἀλλή- λους εἶχον ἐκ τουτων. ὁ δὲ Κορυλας ος λυγυχνε τοτε Παφλαγονίας αρχων, πέμπει παρα τους Ἐλληνας

πρέσβεις ἔχοντας Ἀπους καὶ στολας καλάς, λέγοντας οτι ορυλας λοιμος εἴη τους Ελληνας μήτε ἀδικεῖν μητη ἀδικεῖσθαι. οἱ δὲ στρατηγοὶ ἀπεκρίναντο οτι περὶ μεν τουτων συν si στρατια βουλευσοιντο, ἐπὶ ξένια δὲ ἐδεχοντο αυτους παρεκάλεσαν δὲ καὶ των ἄλλων ἀνδρων ους ἐδόκο- δικαιοτάτους εἶναι θυσαντες δεβους των αἰχμαλώτων καὶ ἄλλα ἱερεῖα ευωχίαν μεν ἀρκουσαν παρεῖχον, κατακείμενοι δὲ ἐν σκίμποσιν ἐδείπνουν, καὶ ἔπινον ἐκ κερατίνων ποτηρίων, οἷς 5 ἐνετυγχανον ἐν τῆ χωρα ἐπεὶ δὲ σπονδαί τε ἐγένοντο καὶ ἐπαιάνισαν, ἀνέστησαν πρωτον μὲν Θρακες καὶ προς αυλὸν ωρχησαντο συν τοῖς πλοις καὶ φλοντου ηλά τε καὶ κουφως καὶ ταῖς μαχαίραις ἐχρωντο ' τέλος δε ὁ τερος τον τερον παίει, ς πῶσιν ἐδόκειε πεπληγέναι τὸν ανδρο ὁ δ' ἔπεσε τεχνικως πως καὶ ἀνέκραγον οἱ Παφλαγόνες. καὶ ὁ μὲ, σκυλευσας τὰ LIB. I. T . L

οπλα του τέρου ἐξίει δων το Σιτάλκαν αλλοι δὲ τῶν Θρακῶν τον τερον ἐξέφερον ς τεθνηκοτα ην δὲ Ουδεν πεπονθώς. μετὰ τουτο Αἰνιῆνες καὶ Μάγνητες τἀνέστησαν, οῖ ρχουντο την καρπαίαν καλουμένην ἐν

τοῖς πλοις. ὁ δὲ τρόπος τῆς ορχήσεως ήν, ὁ μὲν sπαραθεμενος τὰ οπλα σπείρει καὶ ζευγηλατε πυκνὰ δὲ στρεφόμενος ς φοβουμενος, ληστης δὲ προσέρχεται' δ' ἐπειδὰν προχηται, ἀπαντα αρπάσας τὰ πλα καὶ μάχεται προ του ζευγους καὶ ουτοι ταυτ ἐποίουν ἐνρυθμῶ προς τὸν αυλόν καὶ τέλος ὁ ληστης δήσας τὸν ἄνδρα καὶ J- ζευγος ἀπάγει ἐνίοτε δε καὶ ὁ ζευγηλάτης τὸν ληστην εἶτα παρα του βους ζευξα οπίσω τὼ χεῖρε δεδεμένον ἐλαυνει μετὰ τουτο Μυσὸς εἰ sῆλθεν ἐν κατέρα τῆ χειρὶ ἐχων πέλτην, καὶ τοτὲ μὲν ἁ δυο ἀντιταττομένων μιμουμενος ωρχεῖτο, τοτὲ δὲ ώς πρὸς ενα ἐχρῆτο ταῖς πέλταις, τοτε δ' ἐδινεῖτο καὶ

ἐξεκυβίστα ἔχων τὰς πέλτας, στε ψιν καλην φαίνωσθαι τέλος δε τὸ περσικὸν ωρχεῖτο κρουων τὰς πέλ- 10τας καὶ κλαζε καὶ ἐξανίστατο καὶ ταυτα πάντα ἐν

ἐυθμῶ ἐποίει πρὸς τὸν αυλόν. ἐπὶ δὲ τουτω ἐπιόντες 11

οἱ Μαντινεῖς καὶ αλλοι τινὲς τῶν Ἀρκάδων ἀναστάντες ἐξοπλισάμενοι ς ἐδυναντο κάλλιστα ησάν τε ἐνήυθμῶ πρὸς τὸν ἐνόπλιον ψυθμὸν αυλουμενοι καὶ ἐπαιάνισαν καὶ ωρχησαντο σπερ ἐν ταῖς πρὸς τους θεους προσόδοις. ορῶντες δὲ οἱ Παφλαγόνες δεινὰ ἐποιουντο πάσας τὰς ρχ ήσεις ἐν πλοις εἶναι. ἐπὶ 12 τουτοις ορῶν ὁ Μυσὸς ἐκπεπληγμένους αυτους, πείσας τῶν Ἀρκάδων τινὶ πεπαμένον Ἀρχηστρίδα εἰσάγει ἐνσκευάσας ς ἐδυνατο κάλλιστα καὶ ἀσπίδα δους κου- φην αυτῆ. et δὲἈρχησατο πυρρίχην ἐλαφρῶς. ἐνταυθα a

125쪽

κροτος ην πολυς, καὶ οἱ Παφλαγονες ξροντο εἰ καὶ

γυναικες--εμάχοντο αυτοῖς. οἱ δ' ελεγον τι αυται καὶ αἱ τρεηνάμεναι εἱεν βασιλεα ἐκ του στρατοπεδου. τύ με νυκτὶ ταυτηὶ τουτο το τελος ἐγενετο. 14 Tu δε στεραία προσῆγον αυτους εἰς το στράτευμα καὶ ἐδοξε τοῖς στρατιώταις μητε οικεῖν Παφλα- γονας μητε ἀδικεῖσθαι μετὰ τουτο οἱ μεν πρεσβεις

δοντο οἱ δε Ἐλληνες, ἐπειδη πλοῖα ἱκανὰ ἐδόκει

παρεῖναι, ἀναβάντες πλεον Πιεραν καὶ νυκτα πνευ-

15 ματι καλ- ἐν ἀριστερα ἔχοντες την Παφλαγονίαν τῆ δ' αλλη ἀφικνουνται εἰς Σινώπην καὶ ὁρμισαντο εἰς 'Αρμήνην τῆς Σινώπης Σινωπεῖς δε οἰκουσι μεν ἐν τῆ Παφλαγονικῆ. Μιλησίων δε αποικοί εἰσιν. ουτοιδε ξενια πεμπουσι τοῖς Ἐλλησιν ἀλφιτων μεν μεδιμνους τρισχιλίους, οἴνου δὲ κεράμια χίλια κὰ πεντακοσια. 16 H ειρισοφος ἐνταυθὶῆλθε τριηρη χων. καὶ οἱ μὲν στρατιῶται προσεδόκων γοντά τι σφίσιν ηκειν ὁ δ'ειε μεν ουδεν, ἀπηγγελλε δε τι ἐπαινοίη αυτους καὶ ωναξίβιος ὁ ναυαρχος καὶ οἱ αλλοι, καὶ οτι πισχνεῖτο 'Aναξίβιος, εἰ ἀφίκοιντο ξω του Ποντου, μισθοφοραν Π αυτοῖς ἔσεσθαι. καὶ ἐν ταυτη ii 'Αρμήν ἔμειναν οἱ στρατιῶται ημερας πεντε ώς δε τῆς Ἐλλάδοet ἐδόκουν ἐγγυς γίγνεσθαι, Iδη μῶλλον et πρόσθεν εἰπει αυ-

18τους πως ν καὶ χοντες τι οἴκαδε ἀφίκωνται. ηγη- σαντο ουν, εἰ ενα λοιντο αρχοντα μἄλλον αν et πολυαρχίας ουσης δυνασθαι τον ενα χρησθαι - στρατευματικαὶ νυκτος καὶ Πιερας, καὶ εἴ τι δεο λανθάνειν, μῶλ- λον αν κρυπτεσθαι, καὶ εἴ τι α δεο φθάνειν, ἐττον

αν στερίζειν ου γαρ ἄν λόγων δεῖν προς ἀλλήλους, ἀλλὰ τλ δόξαν ' ἐνὶ περαίνεσθαι ἄν ' τον δ' ἐιι-

προσθεν χρονον ἐκ της νικώσης πραττον πάντα οἱ στρατηγοί ως δε ταυτα διενοουντο, ἐτράποντο ἐπὶ τὸν 1s ενοφωντα ' καὶ οἱ λοχαγοὶ ἔλεγον προσιόντες αυτωοτι ἡ στρατιὰ Ουτο γιγνώσκει, καὶ ευνοιαν ἐνδεικνυ-

δε Σενοφῶν et με ἐβουλετο ταυτα, νομίζων καὶ 20την τιμην μείζω ουτως αυτ γίγνεσθαι πρὸς τους σίλους καὶ εἰς την πόλιν τουνομα μεῖζον ἀφίξεσθαι

αυτου, τυχὸν δε καὶ ἀγαθου τινος αν αἴτιος et στρωτι γενεσθαι. τὰ μεν et τοιαυτα ἐνθυιι ματα ἐπῆρεν 21αυτὸν ἐπιθυμεῖν αυτοκράτορα γενεσθαι αρχοντα. πότε δ α ἐνθυμοῖτο τι ἄδηλον μεν παντὶ ἀνθρώπω ars

τὸ μέλλον ξει, διὰ τουτο δε καὶJ κίνδυνος εἴη καὶ την

προειργασμενην δόξαν ἀποβαλεῖν, ηπορεῖτο. ἀπορου-22μενι δε αυτῶ διακρῖναι Ἀδοξε κράτιστον εἶναι τοῖς θεοῖς ἀνακοινῶσαι καὶ παραστησάμενος δυο ἱερεῖα ἐθυετο τῶ ι τῶ βασιλεῖ, σπερ αυτ μαντευτὸς ην ἐκ Λελφῶν καὶ ὁ ονα δη ἀπὸ τουτου του θεουἐνομιζεν εωρακεναι- εἶδεν τε ῆρχετο ἐπὶ τὸ συνεπιμμελεῖσθαι τῆς στρατιὰς καθίστασθαι καὶ τε ἐξ Ἐφε 23 σου coρμῆτο Κυρι συσταθησόμενος, ἀετὸν ἀνεμ ιινή- σκετο αυτ δεξιὸν φθεγγομενον, καθήμενον μεντοι, ονπερ ὁ μάντις ὁ προπεμπων αυτὸν λεγεν τι μεγας μεν οἰωνὸς εἴη καὶ ου ἰδιωτικός, καὶ ἔνδοξος, ἐπίπονος με,τοι τὰ γαρ ορνεα μάλιστα ἐπιτίθεσθαι τῶ ἀετῶ κα Πιενω ο μεντοι χρηματιστικὸν εἶναι τὸν οἰωνόν τὸν γαρ ἀετὸν πετόμενον ἄλλον λαμβάνειν τὰ ἐπιτήδεια. χυτο 3 et θυομενα αυτεμ διαφανῶς ο 24

θεὸς σημαίνει μήτε προσδεῖσθαι το ἀρχης μητε εἰ

αἱροῖντο ἀποδεχεσθαι. τουτο μεν δὴ ουτως γενετο.

126쪽

25 ἡ δὲ στρατια -ῆλθε, καὶ πάντες ἔλεγον ενα ιρεῖσθαι καὶ ἐπεὶ τουτο ἔδοξε, προυβάλλοντο αυτον επεὶ δε δοκε δῆλον εἶναι τι αιρησοντα αυτον, εἴ τις ἐπιφηφιζοι ἀνεστη καὶ ἔλεξε τάδε. 26 Ἐγω, Ἀνδρες, Iδομαι μεν φ υμῶν τηιώμενος, εἴπερ ἄνθρωπός εἰμι, καὶ χάριν ἔχω καὶ ευχομαι δουναίμοι τους θεους α&ιον τινος μῖν ἀγαθου γενεσθαι το μεντοι με προκριθηναι φ' μῶν αρχοντα Λακεδαιμονιου ἀνδρος παροντος υτ υμῖν μοι δοκεῖ συμ

φερον εἶναι, ἀλV et τον ἄν διὰ τουτο τυγχάνειν, εἴ τι

δεοισθε παρ' υτων ἐμοι τε αυ ου πάνυ τι νομίζω 27 ἀσφαλες εἰναι τουτο ὁρῶ γαρ τι καὶ τῆ πατριδι μουου προσθεν ἐπαυσαντο πολεμουντες πρὶν ἐποιχσαν πασαν την πολιν μολογεῖν Λακεδαιμονιους καὶ αυτῶν 28 ἡγεμονας εἶναι ἐπεὶ δε τουτο μολόγησαν, ευθυς ἐπαυσαντο πολεμουντες καὶ ουκετι περα ἐπολιόρκησαν τὴν πόλιν. εἰ ουν ταυτα ορων θω δοκοιην οπου δυναίμην ἐνταυθ' ἄκυρον ποιεῖν 4, ἐκεινων ἀξιωμα2s ἐκεῖνο ἐννοῶ μη λίαν ἄν ταχυ σωφρονισθείην o δευμεῖς ἐννοεῖτε τι ηττον αν στάσις εἴη μοναρχοντος ὐπολλῶν, ε ἴστε τι αλλον με ἐλόμενοι Ουχ ευρπι- τε με στασιάζοντα νομιζω γαρ οστις ἐν πολεμωων στασιάζει προς αρχοντα, τουτον προς την αυτου

σωτηριαν στασιάζειν ἐὰν δε ἐμὲ λησθε, ου ἄν --μάσαιμι εἴ τινα ευροιτε καὶ μῖν καὶ ἐμοὶ ἀχθόμενον. 30 Ἐπεὶ δε ταυτα εἶπε, πολυ πλειονες ἐξανισταντο λεγοντες ς εο αυτον αρχειν ' ασια δε τυιιπάλιος ειπεν τι γελοιον εἴη εἰ υτως ἔχω λοργιουν- τια Λακεδαιμόνιοι καὶ ἐὰν συνδειπνοι--ελθόντες μηAακεδαιμόνιον συμποσιαρχον αἱρῶνται ἐπεὶ εἰ υτω

γε τουτο εχει, φη, ουδε λοχαγεῖν ημῖν ξεστιν, ως εοικεν, τι Ἀρκάδες ἐσμέν. ἐνταυθα δη io ευ εἰπόντος του Ἀγασιου ἀνεθορυβησαν. καὶ ὁ Σενοφων ἐπεὶ εώρα a1 πλειονος ἐνδεον, παρελθων εἶπεν 'Aλλ δε ανδρες, ἔφη, ως πάνυ εἰδητε, ομνυο υμῖν θεους πάντας καὶ πάσας,

ἐμην ἐγώ, ἐπεὶ την μετεραν γνώμην ρσθανόμην, ἐθυόμην εἰ βελτιον εἴη μῖν τε ἐμοὶ ἐπιτρεψα ταυτην τηνἀρχην καὶ ἐμοὶ ποστῆναι και μοι οἱ θεοὶ υτιος ἐν τοῖς ἱεροῖς ἐσήμηναν ἄστε καὶ ἰδιώτην ἄν γνωναι τι της μοναρχίας ἀπεχεσθαι με δεῖ. Ῥυτο δὴ χειρισοφον 32αιρουνται χειρισοφος δ' ἐπει Πρεθη, παρελθων εἶπεν, Ἀλλ o ἄνδρες, τουτο μεν ἴστε τι υδ δν πωγε ἐστα- σιαγν ει ἄλλον εῖλεσθε Σενοφῶντα μέντοι, ἔφη, ἀνη- σατεχυιελόμενοι , καὶ νυν Λέξιππος ἔδη διέβαλλεν αυτὸν πρὸς Ἀναξιβιον Ο,τι ἐδυνατο καὶ μάλα ἐμου αυτὸν σιγάζοντος ὁ δ εφη νομιζειν αυτὸν ιμασιων μῶλλοναρχειν συνεθελῆσαι Λαρδανεῖ οντι του λεάρχου στρωτευματος et εαυτφ Λάκωνι οντι ἐπεὶ μέντοι ἐμε Πεσθε, 33εφη, καὶ θω πειράσομαι ,τι ἄν δυνωμαι μῶς ἀγαθὸν ποιεῖν. καὶ μεῖς ουτο παρασκευάζεσθε αυριον, ἐὰν πλους , ἀναξόμενοι ' ὁ δὲ πλους ἔσται εἰς φάκλειαν- ἄπαντας ουν δεῖ ἐκεῖσε πειρῶσθαι κατασχεῖν 'ου δ' ἄλλα, ἐπειδὰν Haσε ἔλθοομεν, βουλευσόμεθα. Ἐντευθεν Φυστεραιέν ἀναγόμενοι πνευματι ἔπλεον ακαλῶ is ιερας δυο παρα γῆν. καὶ παραπλέοντες ἐθεώρουν την τε γασονιαν κτην, ἔνθα ἡ ' ργω λέγεταιορμισασθαι, καὶ τῶν ποταμῶν τὰ στόματα, πρωτον μεντο Θερμώδοντος, ἔπειτα δὲ του Τριος, ἔπειτα δε του Ἀλυος ιιετὰ τουτον του Παρθενίου τουτον δη παραπλευσαντες ἀφίκοντο εἰς φάκλειαν πόλιν Ἐλληνιδα

127쪽

LIB. I. TΑΡ. II. Μεγαρεων ἄποικον, ουσαν δ' ἐν τῆ Μαριανδυνῶν χώρε. καὶ ωρμισαντο παρα τῆ Ἀχερουσιάδι ερρονησω, ενθα λέγεται ὁ Ηρακλης ἐπὶ τὸν Κερβερον κυνα καταβῆναι νυν τα σημεια δεικνυασι τῆς καταβασεως το βάθος πλεον ὴ ἐπὶ δυο στάδια ἐνταυθα τοις Ελλησιν οἱ Ηρακλεῶται ξενια πεμπουσιν ἀλφίτων μεδιμνους τρι χιλίους καὶ οἴνου κεράμια δισχίλια καὶ βους εικοσι καὶ οἶς έκατον ἐνταυθα διὰ του πεδίου ρει ποταμὸς Λυκος νομα, ευρος ως δυο πλεθρων. οἱ δὲ στρατιῶται συλλεγεντες ἐβουλευοντο την λοιπην πορείαν ποτερον κατὰ γην ἡ κατὰ θάλατταν χρη πορευθῆναι ἐκ του Ποντου ἀναστὰς δε Λυκιονυχαιὸς εἶπε, Θαυμάζα μέν, ω ἄνδρες, τῶν στρατηγωνοτι Ῥυ πειρῶνται ημι- ἐκπορίζειν σιτηρεσιον τὶ μεν γαρ ξένια ου μη γένηται τῆ στρατια τριῶν U1ερων σιτία οποθεν δ' ἐπισιτισάμενοι πορευσόμεθα ουπιεστιν,εφη. ἐμοὶ ουν δοκεῖ αἰτεῖν τους Ηρακλεωτας μη ελατωτον et τρισχιλίους κυζικηνους ἄλλος δ' εἶπε μη ελαττον et μυρίους καὶ ἐλομένους πρέσβεις αυτίκα μάλα ημῶν καθηριενων πέμπειν πρὸς την πολιν, καὶ εἰδέναιο,τι ἄν ἀπαγγέλλωσι καὶ πρὸς ταυτα βουλευεσθαι. ἐντευθεν προυβάλλοντο πρέσβεις πρῶτον μὲν πιιρίσοφον, τι αρχων ἴρητο εστι δ' ο καὶ Σενογῶντα.

οἱ δὲ ἰσχυρῶς ἀπεμάχοντο ἀμφοι γὰρ ταυτὰ ἐδόκειμα, ἀναγκάζειν πολιν Ἐλληνίδα καὶ φιλίαν i,τι μηναυτοὶ ἐθελοντες διδοιεν ἐπεὶ δ' ουτοι ἐδόκουν ἀπρόθυμοι εἶναι, πεμπουσι Λυκωνα Ἀχαιὸν καὶ Καλλίμαχον Παρράσιον καὶ Ἀγασίαν Στυμφάλιον ουτοι ἐλθόντες ἔλεγον τὰ δεδογμένα τὸν δὲ Λυκωνα ἔφασαν καὶ ἐπαπειλεῖν, εἰ μὴ κοιησοιο ταυτα. ἀκουσαντε

δ' οἱ φακλεωται βουλευσεσθαι ἔφασαν καὶ σθυς τά, τε χρηματα ἐκ τῶν ἀγρῶν συνῆγον καὶ τὴν ἀγορανεῖσα ἀνεσκευασαν, καὶ αἱ πυλαι ἐκεκλειντο καὶ ἐπὶτων τειχῶν πλα ἐφαίνετο. Ἐκ τουτου οἱ ταραξαντες ταυτα του στρατηγους sητιέοντο διαφθειρειν την πρῆξιν καὶ συνισταντο οἱ

'Ἀρκάδες καὶ οἱ Ἀχαιοί προεισπηκε δὲ μάλιστα αυτων Καλλίμαχος τε ὁ Παρράσιος καὶ Λυκων ὁ Ἀχαιος οἱ 10 δὲ λογοι ἡσα αυτοις, αἰσχρον εχ αρχειν Ἀθηναῖον

Πελοποννησίων καὶ Λακεδαιμόνιον, μηδεμίαν δυναμιν παρεχομένους εἰς την στρατιάν, καὶ τους μὲν πονους σφὰς ἔχειν, τὰ δὲ κερδη αλλους, καὶ ταυτα την σωτηρίαν σφων κατειργασμιενων εἶναι γαρ του κατειργασμενους 'Αρκάδας καὶ Ἀχαιους, ὁ δ αλλο στράτευμα ουδεν εἶναι - καὶ ἡ δε τη ἀληθείε περ μισυ του στρατευ- ματος Ἀρκάδες καὶ Ἀχαιοί - εἰ ουν σωφρονοῖεν, αὐτοὶ 11 συστάντε καὶ στρατηγους λόμενοι εαυτων καθ' εαυ- του αν την πορείαν ποιοῖντο καὶ πειρωντο ἀγαθόν τι λαμβάνειν. αυτ ἔδοξε καὶ ἀπολιπόντες ειρίσοφον 12 εἴ τινες ησαν παρ αυτ υρκάδες Ἀχαιοὶ καὶ Σενοφωντα συνέστησαν καὶ στρατηγους ιρουνται αυτων δέκα τουτους δε ἐψηφίσαντο ἐκ τῆς νικωσης μι δοκοίη τosτ ποιεῖν. et ιι ουν του παντὸς ρχη ειρισόφω

ενοφων μεντοι ἐβουλετο κοινῆ μετὰ των μεινάν-13των την πορείαν ποιεῖσθαι, νομίζων ουτως ἀσφαλεστέραν εἶναι η ἰδία εκαστον στέλλεσθαι Ἀλλὰ Νέων ἔκειθεν αυτὸν καθ' τὸν πορευεσθαι, ἀκουσας του ειρισοφουίτι Κλέανδρος ὁ ἐν Βυζαντίω αρι-στης φαίη τριη- ρεις ἔχων ξειν εἰς Κάλπης λιμένα οπιος - μηδεὶς is

nophontis Anab is reo A. Hug. 12

128쪽

LIB. VL AEM. II. m. μετάσχοι, αλλ αυτοὶ καὶ οἱ αυτων στρατιῶται ἐκπλευ- σειαν ἐπὶ τῶν τριηρων, δια ταυτα συνεβουλευε καὶ πιιοισοφος, αμα με αθυιλιῶν τοῖς γεγενημενοις, αμαδὲ μισων ἐκ τουτου τω στράτευμα, ἐπιτρεπε αυτθ15 ποιειν ,τι βουλεται. Ξενοφῶν δὲ λ μεν ἐπεχειρησεναπαλλαγεις τῆς στρατιῆς ἐκπλευσαι θυομενα δε αυτωτῶ ηγεριον Ηρακλεῖ καὶ κοινουμενω ποτερα λῶον καὶ ἄμεινον εἴη στρατευεσθαι χοντι τους παραμειναντας τῶν στρατιωτῶν ὴ ἀπαλλάττεσθαι, ἐσημηνεν ὁ θεὸς τοῖς 16 ιεροῖς συστρατευεσθαι. ουτω γίγνεται το στράτευμα τριχα, υρκάδες μεν καὶ Ἀχαιοὶ πλειους et τετρακισχιλιοι καὶ πεντακοσιοι, πλῖται πάντες, χειρισόφω δ οπλῖταιμεν εἰς τετρακοσιους καὶ χιλίους, πελτασταὶ δε εἰς επτακοσίους, οι Κλεαρχου Θρακες, Σενοφωντι δε οπλῖται μενεχ επτακοσίους καὶ χιλίους, πελτασταὶ δε εἰς τριακοσίους'

ἱππικὸν δε μονονουτος εἰχεν, ἀμφὶ τετταράκοντα ἱππεας. 1 et Καὶ οἱ μεν Ἀρκάδες διαπραξάμενοι πλοῖα παρατῶν Ηρακλεωτῶν πρωτοι πλεουσιν, πως ἐξαίφνης ἐπιπεσοντες τοῖς Βιθ-οῖς λάβοιεν τι πλεῖστα καὶ ἀποβαίνουσιν εἰς Κάλπης λιμενα κατὰ μεσον πως τῆς ρα- 18κης χειρίσοφος δ' ευθυς ἀπο τῆς πολεως τῶν Ηρακλεωτῶν ἀρξάμενος πεζῆ ἐπορευετο διὰ τῆς χώρας ἐπεὶ

δε εἰς την Θράκην ἐνεβαλε, παρα την θάλατταν ηει' 1s καὶ γαρ ησθενει Σενοφῶν δε πλοῖα λαβὼν ἀποβαίνει ἐπὶ τ ορια τῆς Θράκης καὶ πῆς φακλεώτιδος καὶ διαμεσογείας ἐπορευετο. III. 2 Eπραξαν δ αυτῶν καστοι τάδε. οἱ μεν '

non Ἐπραξαν additur in codicibus deterioribus 'Oν μὲν

Ουν τροπον η τε πιιρισοφου ἀρχὴ το παντος κατελυθη καὶ τῶν Ἐλλήνων το στρατευμα σχίσθη ἐν τοις ἐπανα ειρ ται.

κάδες co ἀπεβησαν νυκτος εἰς Κάλπης λιμενα, πορευ- ονται εἰς τὰς πρώτας κωμας, στάδια ἀπο θαλάττης ως τριάκοντα. ἐπεὶ δὲ φῶς ἐγενετο, ηγεν καστος ὁ στρωτηγος το αυτου λοχον ἐπὶ κώμην Ῥποία δὲ μείζων ἐδοκει εἶναι, συνδυο λοχους ηγον οἱ στρατηγοί. συν-3εβάλλοντο δε καὶ λόφον εἰς οὐδεοι πάντας ἀλίζεσθαι' καὶ ἄτε ἐξαίφνης ἐπιπεσοντες ἀνδράποδά τε πολλὰ ελ βον καὶ προβατα πολλὰ περιεβάλοντο. οἱ δε Θρακες 4ηθροίζοντο οι διαφυγοντες πολλοὶ δε διεφυγον πελταστα οντες οπλίτας n, αυτῶν τῶν χειρῶν ἐπεὶ δε συν- ελεγησαν, πρῶτον μεν τί Σμίκρητος λοχ ενὸς τῶν 'Ἀρκάδων στρατηγῶν ἀπιοντι ήδη εἰς τὸ συγκείριενον καὶ πολλὰ χρηματα ἄγοντι ἐπιτίθενται καὶ τέως μεν ἐμά 5χοντο si πορευόμενοι οἱ ' Ελληνες, ἐπὶ δε διαβάσει χαράδρας τρεποντα αυτους, καὶ αυτόν τε τὸν Σμίκρητα ἀποκτιννυασι καὶ τους ἄλλους πάντας ἄλλο δε λόχου τῶν δέκα στρατηγων του Ηγησάνδρου κτω μόνους ἔλιπον' καὶ αυτὸς φησανδρος ἐσώθη καὶ οἱ ἄλλοι εδε λόχοι συνῆλθον οἱ μεν συν πράγμασιν οἱ δε ἄνευ πραγμάτων' οἱ δε Θρακες ἐπεὶ ηυτυχησαν τουτο τὸ ευτυχημα, συνεβόων τε ἀλλήλους καὶ συνελέγοντο ἐρρωμενως τῆς νυκτός καὶ ἄμα ημερο αυκλω περὶ τὸν λόφον μου οἱ Ἐλληνες ἐστρατοπεδευοντο ἐτάττοντο καὶ ἱππεῖς πολλοὶ καὶ πελτασταί, καὶ ἀεὶ πλείονες συνερρεον' καὶ προσέβαλλον πρὸς τους ὁπλίτας ἀσφαλῶς οἱ μεν et γαρ Ἐλληνες υτε τοξότην εἶχον ουτε ἀκοντιστην ουτε ἱππέα οἱ δὲ προσθέοντες καὶ προσελαυνοντες et κόντιζον' ὁπότε δε αυτοῖς ἐπίοιεν, αδίως ἀπέφευγον ἄλλοι δὲ ἄλλη ἐπετίθεντο καὶ των μὲν πολλοὶ ἐτιτρώσκοντο, τῶν δεχυδείς' ἄστε κινηθῆναι υκ ἐδυναντο ἐκ του χωρίου,

129쪽

LIB. I. TM. m. αλλα τελευτῶντες καὶ απὸ του δατος εἶργον αυτους οἱ Θρακες ἐπεὶ δὲ απορία πολλχνην, διελεγοντο περ σπονδῶν καὶ τα μὲν αλλα ομολογητο αυτοῖς, μηρους θεου ἐδίδοσαν οἱ Θρακες αἰτουντων τῶν Ἐλληνων, αλλ' ἐν τουτω ἴσχετο τα μὲν δη των 'Αρκαδων ουτως ειχε. 10 χειρίσοφος δὲ σφαλῶς πορευομενος παρα θάλατταν ἀφικνεῖται εἰς Κάλπης λιμενα Σενοφῶντι δεδια τῆς μεσογείας πορευομένα οἱ ἱππεῖς καταθεοντες ἐντυγχάνουσι πρεσβυται πορευομενοι ποι καὶ ἐπεὶ ηχθησαν παρα Σενοφωντα, ἐρωτα αυτους εἴ που ρσθην-11 τα αλλου στρατευματος οντος Ἐλληνικου. οἱ δε ελεγον πάντα τὰ γεγενημενα, καὶ νυν τι πολιορκουνται ἐπὶ λόφου, οἱ δε Θρακες πάντες περικεκυκλωμενοι εἶεναυτους ἐνταυθα τους μεν ἀνθρώπους τουτους ἐφυλαττεν ἰσχυρῶς, πωληγεμονες εἶεν ποι δεοι σκοπους

δε καταστήοας συνελεξε του στρατιώτας καὶ ἔλεξεν,1 υνδρες στρατιῶται, των Ἀρκάδων οἱ μεν τεθνῶσιν, οἱ δε λοιποὶ ἐπὶ λοφου τινος πολιορκουνται νομίζω δ' ἔγωγε, εἰ ἐκεῖνοι ἀπολουνται, ουδ' ἡμῖν εἶναι Ουδεμίανσα τηρίαν, ουτα μεν πολλῶν οντων τῶν πολεμίων,1 ουτα δὲ τεθαρρηκοτων κράτιστον ουν ημῖν ως τάχιστα βοηθεῖν τοῖς ἀνδράσιν, πως εἰ ἔτι εἰσὶ σῶ, συν ἐκείνοις μαχώμεθα καὶ ιη μονοι λειφθεντες μονοι καὶ κινδυ- is νευωμεν ήμεῖς γαρ ἀποδραίημεν α ουδαμοῖ ἐνθενδε'

'ηκολλὴ ψὲν γάρ, ἔφη, εἰς Ἀράκλειαν πάλιν ἀπιεναι,

κολλη δὲ εἰς ρυσοπολιν διελθεῖν οἱ δε πολεμιοι πλησίον εἰς Κάλπης δε λιμενα, ενθα χειρίσοφον εἰκάζομεν εἶναι, εἰ σεσωσται, ἐλαχίστη ὁδός. ἀλλὰ δη ἐκεῖ ψὲν ουτε πλοῖά ἐστιν οἷς ἀποπλευσόμεθα, μενουσι δε

πολιορκουμενων ἀπολομενων συν τοῖς χειρισόφου μονοις κάκιόν ἐστι διακινδυνευειν αὶ τωνδε σωθεντων πάντας εἰς ταυτον ἐλθόντας κοινῆ της σωτητίας ἔχεσθαι. ἀλλὰ χρη παρασκευασαμενους την γνώμην πορευεσθαιως νυν et ευκλεῶς τελευτησαι στιν et κάλλιστον εργον

ἐργάσασθαι Ελληνας τοσουτους σώσαντας καὶ ὁ θεος 18 ἴσως ἄγει ουτως ος τους μεγαληγορησαντας ως πλεον φρονουντας ταπεινῶσαι βουλεται, ὴμῆς δὲ τους ἀποτῶν θεῶν ἀρχομενους ἐντιμοτερους ἐκείνων καταστησαι. ἀλλ' πεσθαι χρη καὶ προσέχειν τον νουν, ως ἄν τὸ παραγγελλόμενον δυνησθε ποιεῖν νυν μεν ουν στρατο 14, πεδευσώμεθα προελθόντες οσον ἀν δοκῶ καιρος εἶναι εἰς τὸ δειπνοποιεῖσθαι εως δ' ἰν πορευώμεθα, ιμα-

Tαυτ εἰπὼν ηγεῖτο παρεπεμψε δε καὶ τῶν γυμνή-15των ανθρωπους ευωνους εἰς τα πλαγια καὶ Q τα ἄκρα, πως εἴ που τί ποθεν καθορφέν, σημαίνοιεν ' ἐκέλευε δὲ κάειν παντα τί εντυγχανοιεν καυσίμω.

Οἱ δὲ ἱππεῖς σπειρόμενοι ἐφ' οσον καλως εἶχεν ἔκαον, Is

καὶ οἱ πελτασταὶ ἐπιπαριοντες κατατα κρα ἔκαον πάντα οσα καυσηια ωρων, καὶ et στρατια δε εἴ τινι παραλειπομένω ἐντυγχανοιεν - στε πῶσα η χώρα αἰ ε in ι ἐδοκει καὶ τ στράτευμα πολυ εἶναι. ἐπεὶ δε ἄρα ' 20 κατεστρατοπεδευσαντο ἐπὶ λόφον ἐκβάντες, καὶ τά τε

των πολεμίων πυρα ἐωρων, ἀπεῖχον δὲ ως τετταράκοντα σταδίους, καὶ αυτοὶ ως ἐδυναντο πλεῖστα πυρα ἔκαον. ἐπεὶ δε ἐδείπνησαν τάχιστα, παρηγγελθη τὰ πυρα κατα- 21

σβεννυναι πάντα. καὶ τὴν suis νυκτα φυλακὰς ποιησάμενοι ἐκάθευδον αμα δὲ τ πψε προσευξάμενοι

130쪽

LIB. I. T . III. IV. τοῖς θεοῖς, συνταξαμενοι ως εἰς μαχη ἐπορευοντο 22 ἐδυναντο ταχιστα. πιμασιων δε καὶ οἱ ἱππιεῖς χοντες τους ηγεμονας καὶ προελαυνοντες ἐλανθανον αυτους ἐπὶ τῶ λοφω γενομενοι, ενθα ἐπολιορκουντο οἱ λληνες. καὶ 4υχ ορωσιν Ῥυτε φίλιον στρατευμα ουτ ποώμιον, καὶ ταυτα ἀπαγγελλουσι προ τον Σενοφωντα καὶ τοστράτευμα γραδια δε καὶ γεροντι καὶ προβατα λίγα 23 καὶ βους καταλελειμμένους. καὶ το μὲν πρωτον θαυμαην τί εἴη το γεγενημενον, πειτα δε καὶ των καταλελειμμένων ἐπυνθάνοντο τι οἱ -ὲν Θρακες ευθυς ἀφ' σπερας sita οντο ἀπιοντες, ωθεν δε καὶ τοὐς Ἐλληνας φασαν οἴχεσθαι ' ποι δέ, ου εἰδέναι. 24 αυτα ἀκουσαντες οἱ ἀμφὶ Σενοφωντα, ἐπεὶ ηρίστησαν, συσκευασάμενοι ἐπορευοντο, βουλομενοι ως τάχιστα συμμίξαι τοῖς ἄλλοις εἰς Κάλπης λιμένα. καὶ πορευο- μενοι έωρων τον στίβον των Ἀρκάδων καὶ πιαιων κατατην ἐπὶ Κάλπης οδον ἐπεὶ δε ἀφίκοντο εἰς ταtuo'ασμενοί τε εἶδον ἀλληλους καὶ ησπάζοντο σπερ ἀδελ- 25 φους καὶ ἐπυνθάνοντο οἱ Ἀρκάδες των περὶ Σενοφῶντα

τί τα πυρα κατασβέσειαν ημεῖς μεν γάρ, ἔφασαν, ωμεθαυμάς το μεν πρωτον, ἐπειδη τα πυρα υκέθ' εωρωμεν,

τῆς νυκτος ηξειν ἐπὶ τους πολεμίους καὶ οἱ πολέμιοι δέ, ῶς γε ημῖν ἐδοκουν, τουτο δείσαντες ἀπῆλθον ' 26 σχεδον γαρ sup τουτον τον χρονον ἀπῆσαν ἐπεὶ δὲ Ου ἀφίκεσθε, ὁ δε χρονος ἐξηκεν, μεθα μας πυθομένους τι παρ' ἡμῖν φοβηθεντας οἴχεσθαι ἀποδράντας ἐπὶ θάλατταν καὶ ἐδοκει ἡμῖν μη ἀπολείπεσθαι μων.

183 καλεῖται Κάλπης λιμὴν ἔστι ι, ἐν τη ρ- si 'Aσία ἀρξαμένη δὲ ἡ Θράκη αυτη ἐστὶν ἀπὸ του

στόματος του Ποντο μέχρι φακλείας ἐπὶ δεξια εἰς τον Ποντον εἰσπλέοντι. καὶ τριηρει μέν ἐστιν εἰς φα 2κλειαν ἐκ Βυζαντίου κωπαις ἡμέρας μακρας πλους ἐν δὲ τῶ μέσα ἄλλη μὲν πολις Ουδεμία ουτε Ζιλια υτε

αλ υίς, ἀλλὰ Θρακες Βιθυνοί καὶ ους αὐλάρωσι των Ἐλλήνων ἐκπίπτοντας ἄλλως πως δεινα βρίζειν λέγονται τοὐς Ἐλληνας ὁ δὲ Κάλπης λιμὴν ἐν

μέσω με κεῖται κατερωθεν πλεοντων ἐξ Ηρακλείας καὶ Βυζαντίου, ἔστι δ' ἐν τῆ θαλάττη προκείμενον χωρίον, το μεν εἰς τὴν θάλατταν καθηκον αυτου πέτρα

ἀπο ρώξ, ψος οτα ἐλάχιστον ου μεῖον εἴκοσιν οργυιων, ὁ δ αυχην ὁ εἰς την γην ἀνηκων του χωρχυ μνάλιστα τεττάρων πλέθρων τὸ εὐρος το δ' ἐντος του αυφφος χωρίον ἱκανὸν μυρίοις ἀνθρώποις οἰκησαι λιμην δ ὐπ' αυτῆ τῆ πέτρε τὸ πρὸς σπέραν αἰγιαλὸν χων. κρήνη δὲ ἡδέος δατος καὶ ἄφθονος ρέουσα ἐπ' αυτηὶ τηθαλάττη υπὸ τῆ ἐπικρατεία του χωρίου ξυλα δὲ πολλα uὲ κα ἄλλα, πάνυ δὲ πολλα καὶ καλὰ ναυπηγησιμαδει' αὐτῆ τῆ θαλάττη. το δὲ ὁρος εἰς μεσόγειαν με 'ἀυήκει ὁσον ἐπὶ εἴκοσι σταδίους, καὶ τουτο γεωδες καιἄλιθον - δὲ παρα θάλατταν πλέον η ἐπὶ εἴκοσι σταδίους δασυ πολλοῖς καὶ παντοδαποῖς καὶ μεγάλοις ξυ-

αὐτε εἰσι πολλαὶ καὶ οἰκουμεναι φέρει γαρ καὶ κριθὰς καὶ πυροὐ καὶ σπρια πάντα καὶ μελίνει καὶ σήσαμα καὶ συκα αρκουντα καὶ ἀμπελους πολλας καὶ ἡδυοίνους καὶ ταλλα πάντα πλην ἐλαῶν. ιιτ χώρα ἡ τοιαύτη ἐσκηνουν δ' ἐν τι αἰγιαλω προς