Reliquiae Sacrae, sive, Auctorum fere jam perditorum secundi tertiique saeculi post Christum natum quae supersunt; accedunt Synodi, et Epistolae canonicae, Nicaeno concilio antiquiores

발행: 1846년

분량: 555페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

451쪽

Decennalem illain a Diocletiano inceptant. Scribit S. IIiseronymiis in Praefat. Osoo Pierii legi tinctatum longissimum, quem in eaordi hujus Prophetae die vigiliarum Dolninicae passionis extemporati et diserto Semnone pro fudit. I ii Epist. Mulla coiitra Vigilantium et i=ι vigiliis Paschae tale quid feri plerumque convincitur. In Matili xxv. Traditio

Judoeorum est, Christum redia nocte venturum, inde reor et fraditionem Apoxtolicam pemnansisse, ut in die vigiliarum Paschae ante noctis dimidDDn populos di niltere non liceat ape lantes adventum Christi, et postquam illud templi transterii, Securitate praesumpta festum cunctis agetilibus diem. Adamanti autem et Pierii x0mplaria Nov. est. citat Hieroii. 11 Matth. c. Niv. H. GRAvIUS. Iam dii auteni est cum et ista iii Hoseam et caeterae lucubratioties Pierii miles interciderunt. FABRICIUS.

453쪽

QUI POST MEDIUM SECULUM TERTIUM FLORUIT,

EXCERPTUM.

5 Eae Scripto quodam Pierii in Priorem S. Potiti ad Corinthios Epistolam brevissimum hoc attidit S. Hieronymit in pixt. . ad Pammachium, pro Libris suis aduerSus Ommanum. ORIGENES, Dionysius, Pierius, Eusebius Caesariensis, Didymus, Apollinaris latissimo hanc Epistolam Ep. l. ad Cor.)iis interpretati Sunt quorum PIERIUS, quum Set1Sum poStolivetitilaret atque edissereret; et proposuisset illud exponere, Vola autem omnes esse sicut meipsum, adjecito ταυτα λεγων IΠαυλος αντικρυς ἀγαμίαν κηρυσσει tom. v. p. 243. d. Bene-dietin. De Pierii Scriptis haec Photius in Libliotheca, Cod. CXIX. pag. i5 300. d. Hostschel. p. 93. d. Beliker Berotiti. 1834.

Inte prete A. Scholis. 2 lectum est PIERII presbyteri mano martyrii pro Christi nomi quem una cum Isidoro fratre ger- ne certamen subiisse, Pamphili

a i Cor. Vii. 7.

454쪽

430 RELIQUIAE SACRAE.

ΓΠαμφίλου τε του μάρτυρος ψηγητην των ἐκκλησιαττικων γενεσθαι μαθημάτων κώ του κατὰ 'Aλεξάνδρειαν γησασθαι παιδευτηρίου λόγους δε το βιβλίον περιειχε δώδεκα εστ δε την φράσιν σαφης τε καὶ λαμπρος, καὶ σπερ ρέων τω λόγω.

μηδέν τε πιμελὲς ενδεικνυμενος αλλ ως εὐαυτοσχ εδίου ὁμαλῶς τε καὶ λείως καὶ ρεμ φερόμενος τοῖς δε ενθυμημασιν, εἴπερ τις ἄλλος, γονιμώτατος. πολλα δε ἔξω των νυν ἐν τηεκκλησία καθεστηκότων, ἰρχαιοτρόπως ἴσως, ὰποφαίνεται ἰλλα περὶ μεν Πατρος καὶ Υἱου ευσεβῶς πρεσβευει πλην τι υσίας δυο κώ φυσεις δυο λεγει τω της ουσίας καὶ φύσεως νόματι. IOως δηλον ει τε των ἐπομένων και προηγουμένων του χωρίου, ὰντ της ποστασεως, καὶ Ου ως οἱ 'Aρειω προσανακείμενοι, χρώμενος περὶ μέντοι του Ινευματος επισφαλως λίαν καὶ δυσσεβῶς δογματίζει. ποβεβηκέναι γαρ αυτ της του Πατρος καὶ Υἱoυ ἀποφάσκει δόξης ἔχει δε χρησιν εις τον λόγον, O l 5 επιγραφη, Εἰς το κατὰ Λουκὰν δι ς εστ etraρισταW τι η της εικόνος τιμη-s ατιμία, του πρωτοτύπου στὶ μη η πάλιν τι - μία. παινίττεται δε υτος, κατὰ τo D ριγένους sθλον, καὶ πρού- παρξιν ψυχων. εχε δε και ἐν τω εἰς το Πάσχα καὶ τον Ωπηελόγω, περί τε των ποιηθέντων ερουβὶμ τω ωσει, καὶ περὶ Oτης του Ἱακὼβ στηλης' εν οἶς την με ποίησιν αυτῶν μολογεῖ, οικονομίας δε λόγω συγχωρηθηναι ματαιολογG, ως ουδεν sor. quoque martyri in Sacrarum lit ita d. in vero, ut qui Ario adhaeterarum Studi, doctorem, atque rent. Veruntamen de Spiritu Sanc- Alexandrinae Scholae praefectum to periculose nimiS, atque parum abfuisse ferunt Volumen librorum pie docetes diim hunc inferioris duodecim. Stylus illi clarus, ae esse gloriae, quam Sit Pater, et perSpicuus, et quaSi Sponte fluens, Filius, amrmat. Habet item testi- nihil exquisitum prae se fert, sed monium quoddam in eo libro qui

velut ex tempore fusuS, placide ac inscribitur in evang. Lucae, eXvitio 3 oleniter, Sensimque decurrit. En demonstrare licet, imaginis hono- thymemati autem, Si qui alius, rem et irreverentiam, Irototypimaxime abundat. Plurima quo eSSe honorem, Sive irreverentiam. que praeter ea quae in ecclesia ho Obscurius deinde etiam hic, se- ille obtinet, veteri fortassis more, citridum Origenis iugaS, indicat 35 tradit De Patre tamen et Fili animas praeexistere. In eo vero lite credit, nisi quod subStantias libro, luem in pascha, et seam duas, totidemque natura eSSe di prophetam ScripSit, agit quoque Cit Substantia et naturae nornine, de Cherubiit a Mose factis, et des luantum ex liΗ, quae hunc locurn Jacobi lapide, ubi actos quidem boantecedunt et consequuntur, col illos datetur at divinae tantumligitur pro hypostasi usus non providentiae ratione fuisse conceS-

455쪽

σχημα. SOs nugatUr quasi alit nihil su- erint, aut alitu ilui litiam silerint, aut aliud saltem illa suerint illi aetacta Sunt, neque etaim, iii luit. Jvestigiuin aliud pra ferebant alicujus Orinae, Sed latione dispensationis concessum SSe nugatur,

neque liaec extitisse aliorum instar, quί12 acta Sunt ne iii emgiem aliam Pire se mitasse ornasst; sed alarum duintaxat speciem sabulatur illos erre.

456쪽

ΑΝΝΟ TATIONES

IN PIERIUM.

P. 429. l. . Ex Scripto quodam Piori in Prioroni S. Pauli c. Consul cl. Lardnorus in p. o Fido Hist. Evans pari. II. lib. i. cap. 4 nullum in Pauli pistolam a Pierio scriptum commentarium, sed tantum ρῆσιν Paulinam hic commemoratam in aliquo opero a Piori suisse sustori Sermon expositam. Fabricius autum in Bibl. Grino lib. V. cap. 35. ubi do scriptoribus in Photii Bibliotheo censurae subjoctis agit, haud dubitar so ait, ex duo- docim illis a Photio momoratis Piori λογοι fuisse hunc tractatum. Vid paulo infra. 0quo haec Fabricii conjuctura Photium logonti improbabilis id bitur. Ibid. l. 7. ν καὶ συν ω ἀδελφω-c. De Piori haec scrip- sorat proXime ant Photius in Cod. xviii in quo recensetur Pamphilii atque Eusobii pologia pro Origene 'Hνδε Παμφίλου διδάσκαλος ὁ ΙΠιεριος του ἐν 'Aλεξανδρεία καὶ

αυτος προεστηκως διδασκαλειου. μάρτυς δε καὶ ὁ ΓΙώριος ματου ἀδελφω σιδώρω, τω αθλητικῶν ἀξιωθέντες στεφανῶν, O , ως φασι, καὶ νεὼς καὶ οἶκοι υπὸ των ευσεβουντων ἱδρύνθησαν.

Sod do iuri robus adisi quae ad Hioronynaum Do Viris Iu modo notavi. Inscriptio intore sultitulus hujus operis, in duo locim tomo partiti, nisi Ο Λογοι appollatum hierit, intoroidisa videtur.

457쪽

ANNOTA PIONES IN PIERIII M. 4: 3

lolitius qui doni iuri inuin in Concionibus Sacris do Historia Coiitrorei sic Trinitariti lingua ornacula Praeclaro Scripti S, Sorm. iii p. 34. Pierium dosondens, ogat hoc orisimile esse, in gravem ullii in orrorem do Spiritu Sancto incidissocum, qui do Filii qui doni natura vortim doceret Ol inatur Pore vir doctiis secutus Bulltim, scripsisse Piorium, Spiritum . minorem osso Patro et Filio ea leni ratione, qua ipso Filius Patro minor a Catholici agnoscatur, nempe originis respectu At vero, ut dicam quod res est, credibile non ost Photium, qui, quidquid ἰρχαιοτρόπως docuisset do Filii natura torius nihil reprehendit in eo, voluisse eidem dicam scribero quod periculos admodum et impiod Spiritu S. docorot nisi revera in errore aliquo saltem verbo tenus Alexandrinus isto versatus esset Quod quidum dixit Spiritum S gloria inseriorem esse Patrem Filio

hoc sequi existimaro potuit Pierius, non roSpectu originis tantum, Sed etiam X Oeconomia, quae dicitur redemptionis: sod in scriptis ejus vereor quaedam extitiSSo perperam

prolata do Spiritu neque id mirandum in eo, qui Orig0- noui imitari vellet cum periculos ad Imodum circa Spiritum Moi philosophatum isse input illud aloxandrinae scholae, probe norint omnes, qui in Scriptis logendis fusvorsati sint. Hic ipso tamen Origenes in operibus suis,

utinam Pierii quoquo volumina ad no perveniSSent, non tantum saepe do Spiritu S. conjuncte cum duabus alteris της προσκυνητης riadi perSonis isto ipsius voces sunt in Comment in . Ioan Evans. locutuS St, Verum etiam,

τ συναίδιον Spiritus docuit apud Euseb. lib. i. ade Marcellum c. q. Pag. 22. d. PariS Sunt quoquo notabilia Origonis verba de sanctis principiis, ac divinis Personis, in Homii 5. in Hierem supra in Notis ad THEOGNosΤUM adposita. p. 16. Et attendo fidem suam, ad Deum quae Spectat, Origenem Oxponoritona in Commentario in Ioannis

458쪽

434 ANNOTATIONES

P. 43O. l. 5. εἰς τον Λόγου H. e. Unum ex tomis operis.

quod a Photio luctum si idom quo venit dicondum detractatu in se proximo post memorato, etsi de hoc tanquam si leparatus et justus quidam liber essot Hieronymus in libro D Viris si locutus est. Ibid. l. 9. ερουβὶμ-τος ro Ἱακὼβ στηλης De Cherubim Oper MOSi ad capp. xxxv et xxxvii. Emodi, de lapide

Vero uacobo posito post visos ab eo angelos ascendenteSet descendentes, consulendum est cap. xxviii. Genesis. Huc

in re quoquo imitatus orat Piorius rigenum, diuos illos Seraphim apud Esaiam indicar Christum o Spiritum S. Statuentem quin immo int0rdum allegorias, ut alibi dixi.

ita vecorde sectantem, ut veritatem litorae, Liae Oentur, Sacrae scripturae in robus proculdubio vere gestis subverint. Hoc tamon an socerit Pierius magistrum suum SecutUS, an contra iri perScrutando mystico, Reu Spiriti inli, multarum sane partium Scripturae sensu, pie ac sobrie versatUS morit, nescio. Sed etiam Hioronymum video tantum insaniisse, ut scriberet ad dispotianum in pistola de Vita CD-ricorum, historiam Davidis ot Abisa Stantuniti. monti/messo do mimo et Atellanarum ludicro, Si sequeris literan1. Apage vero hasce allegoristarum nugas, quibu propter nonnulla vero typica in Sacra scriptura, et alia quaedam Vel tropice prolata, vel ambiguae interpretationis, magni alioqui viri dum aliis prodosso volobant, suum ipsorium sumam laeserunt Mysterium autem hujusmodi expositionis viduas

ab Origono traditum cum alibi tum in lib. v. De Prine piis

cap. i. . 5. SiV cap. Prim Philocalio p. 2. d. Spenceri. Interea Oxpositionem mysticorum S. Scripturae, quam Vel ipsa fecit S. Scriptura, o agnovit quae constans sui SSen perpetii oculosis traditio probari possit, aniplocli 0-bemus. Nec prohibemur, ii in pie atque utiliter necom modo mus ud spiritualem signi sientioriona quam plurima in Sacris Scripturis operta otiamsi nullus typus, O ait goria iis turn revora insit, si modo id coiicinno ut plosat.

459쪽

litis vult logor - ουδεν ῆσαν, ὼς ἔτερον σαὶ ς τερα . . At luo additur illud o ἔτερον γῆσαν, in codicibues ilUOS uisur ii notis Πα Achelius. Sed soritiesso locus sati sanus orit cujus ibi doni Latinani addidi interprotationem, si υδε logoris pro υδεν, uni iii Verbis SequentibuS, - ουδεν τύπον, particulain; delet Hoeschelius, quiae abest a quatuor codicibus. Positiun vero est iii nova Photii edit. - ουδενησαν, - ἔτερον ησαν, ὼς ἔτερον τα γεγενημένα, Ῥυδε τύ7ῖον 3 K a

SEARCH

MENU NAVIGATION