장음표시 사용
431쪽
GUL CAVIUS, Hiat Lit tom. i. p. 146.l HEOGNOSTUS, Aloxandrinus, saei rum librorum interpres apud Photium Cod. 106. invi λόγιος Athanasio, De Decret Synod. lesen qui ot alibi
oum θαυμάσων καὶ σπουδαιον Oeat Claruisse videtur
circa an. 283. Origonis discipulus, saltem ita scriptis Hus Versatissimus. Certe vir erat cum Ob doctrinam, tum ob vitae sanctimoniam celeberrimus Gymnasii Catechetici apud Alexandrinos praefectus erat. Unde in pertim Suorium inscriptione ξηγWm, seu librorum Saerorum interpres, dictus est, Oco liuio muneri pene propria. Origenis fuisse discipulum nemo dubitare potest, qui librorum ejus argumenta, quae exhibet Photius, secum perpendot. Certe Arianis temporibus Vetustiorei 11 fuisse satis arguit, quod adversus Arianos testis adliibetur, quodque ipSum proXime post rigenem inter viros 'sis os, adn Mandos, er/ ditos, recenso Athanasius, in illud, Quicunque dii Philippus idolos sum Pierio in schola Alexandrina succossisso dicit in fragmento a Dod-w0llo ad filion Dissert in Irenneum edito). Unde
conjicere as erit Theogitostum circa ann 282. hane scholam tenuisse, iit in Pierio observaVimus. Serip- Sit stylo venusto admodum ac perSpicuo HyPOfV-
432쪽
408 THEOGNOSTUS. poseωn librosa quorum Singula argumenta recenset Photius. l. c. Primo do Deo Patre egit, c. c.
Vid infra Excerpta pag. 4la. Haec praestantiss. CAViUs; at vero haud obstant Philippi Sidotis auctoritate, quae quidem levis est, ego ante Piorium, qui persecutioni Diocletianae supervixerit, Ollocandum esse heognostum nunc statui, quem proXime post rigenem et inter priscos Athanasius posueri l. c.
433쪽
CATECHIST E ALEXANDRINI, QUI MEDIO SECULO TERTIO FLORUIT
E. Opusculo De Blasphemia in S ritum Sanctum.
ἐλαττο ς αν μῖτο τιμωρίας. δε καὶ τον τρίτον ὐπερίδων, ουκετι αν συγγνώμης τυγχάνοι Hoc assert
S. Athanasius in Epist. iv ad Serapionem . II pag. 703. d. I Benedictita seu Monifaucon et pergit ita scribere ΓΙρωτο δε ρον κα δευτερόν φησι την περὶ πατρος καὶ υἱοί κατηχησιν τον δε τρίτον, τον επι τη τελειώσει καὶ τη του πνευματος μετο li παραδιδόμενον λόγον καὶ τουτο βεβαιῶσαι θελων, πάγει το παρα του Σωτηρος εἰρημενον τοις μαθηταῖς 15 Qui primum rudi secundum Primum autem terminum, et se- terminum transgressus est, ita eundum terminum ait doctrinam
nori suppliei, disinum vi dori de P tre et Fili acceptam ter PO8Sit: iii autem tortium eon Verbum in initiatione
et in PartICII atIone Spiritu traditona serat, It Oil ulterm Ven am tum quod confirmare volens, ad-2OconSequetur ducit illud Discipulis a Salvatore
434쪽
'ετι πολλα ἔχω μῖν λέγειν, αλλ' υπω δυνασθε χωρεῖν τανδε ελθγὶ το ἄγιον Πνευμα, διδάξει μας. εἶτά φησιν'
σπερ το μηδεπω χωρεῖν δυναμένοις τα τελεια διαλεγεται ὁ Σωτηρ, συγκαταβαίνων αυτῶν τη σμικρότητι τοῖς δε τελειουμε ις συγγίνεται το Ινευμα θτο αγων, καὶ ουδηπου τις ἐκ τούτων α φαιη τηντου πνεύματος διδασκαλίαν περβαλλειν της τοὐυἱοὐ διδαχης αλω τι ὁ μεν ιος συγκαταβαίνει
τοῖς ἀτελεσι, το δε πνευμα σφραγίς εστ των τε - λεωυμενων Oύτως υ δια την περβολην του πνευ- Οματος προς το υίον φυκτος εστι κω ἀσυγγνωστος
εἰς το νεῖμα βλασφημία ἀλά τι επὶ μεν τοῖς ἀτελεσιν εστ συγγνώμη, ' επὶ δε τοῖς γευσαμενοις
της ουρανίου δωρεας καὶ τελειωθεῖσιν, οὐδεμια περιλείπεται συγγνώμης απολογία, και παραιτησις. 5
dictum : Adhuc multa habeo vobis dicere, sed nonpotestis portare mo- . Cum autem venerit Spiritus sanctus docebit vos Deinde ait: Sicut eos qui perfecta ΠΟΠ- tum capere possunt alloquitur Salvator, ad illorum sese ParVitatem demittens cum perfectis autem Spiritu Sanctu Ver- Satur: teque tamen quis id odixerit, Spiritus sancti doctritiam, Filii doctrinarii Superare
sod quod Filius quidem sese d0- mittat ad inapserfectos, Spiritus
colisentiam Spiritus sancti prae OFilio inexpiabilis et citra veniam est blasphemia in Spiritum : sed quia imperfectis datur veniari iis vero qui donum CaeleSte gustaverunt, et initiati 5 SUnt, aulla veniae relinquitii reXciisatio vel deprecatio.
435쪽
Oo ἔξωθέν τις ἐστιν ἐφευρεθῶσα η του υἱου
ο γαρ μένων ὁ λως λαυτος ου μειουται ταῖς κχεομε
πατρος ἀλλοίωσιν πεμεινεν, εἰκον ἐαυτης χουσατον υἱον Haec attulit S. Athanasius in Epist. de Decretis Nicae=ue Syn. . 25. p. 230. is Non extrinsecus adinventa ost Filii substantia, neque ex nihilo educta, sed ex Patris substantia nata est, ut lucis splendor et aquae Vapor neque et o enim Splendor aut vapor ipsa aqua vel ipse Sol est; neque rursus aliquid est alienum, sed os aliquid emanans ex Patris substantia, ita tamen ut nullam divisionem eadem Patris substantia sit perpessa. Ut nim sol idem manens radiis ab ipso profluentibus non minuitura ita neque Patris substantia mutationem Uliam patitur, cum Filium sui ipsitis imaginem habet. 3 Ga
436쪽
Hoc protulit S. Gregorius Messentis in Lib. iii Contra Euno-mitim, orat iii p. 32. edit Paris. Και υ μόνος, inquit Gregorius, ἐν τούτω πεπλάνηται κατα
την τοπίαν του δόγματος ὁ Κυνόμιος αλλ' - καὶ is τοις ΘΕΟΓΝΩΣΙ Ω πεπονημένοις το Do ευρῶν ὁ φησι, Oν Θεον βουλόμενον τόδε το πῆν κατασκευασαι, πρῶτοντο υἱον Τόν τινα κανόνα τ'ὶ δημιουργιας προὐπο-
στησασθαι. Nec solus in hoc per absurdita tem hoc universum construere, Potum dogmatis deceptus Stiuno primum Filium velut quandammius, sed etiar in libri a Theog normam opificii irius substinosi conscripti quid Simile licet ui se convenire, qui dicit Deum volen-
του 'Υποτυπώσεις ἐν μεν υν τω πρώτω λόγω διαλαμβάνει o περ του πατρος, καὶ ἔτι στὶ δημιουργος επιχειρῶν δεικνύναι, καὶ κατα των ποτιθέντων συναδιον ἴλην τω Θεω ἐν δε τω δευτερω τίθησι μὶ επιχειρηματα, δι , δειν φησὶ τον πατέρα Interprete A. Sc flo.
Lecti sunt Theognosti Alexari de Patre agit, euinque eSSe rerum Sili in libri septem, hac inScriptio opificem ostendere nititur etiam n nRAII 'I II KD ; NOSTI Aleaean contra OR, qui materiam De cO-urini, set sacrorum librorum inter u)ternalia iaciunt libro vero se protis Hypotyiu Ses Primo libro cundo argumenta quidem ponit,
437쪽
χε G υἱοὶ υἱοὶ δε λέγων, κτίσμα αυτον ἀποφαίνει, καὶ των λογικῶν μόνον ἐπιστατεῖν, καὶ αλλ' arra σπερ si ιγενης, επιφέρει τω υἱω. εἴτε ὁμοίως ἐκείνω δυσσεβεία aλωκ os, επε, ὼς ἄν τις ειποι εκβιασάμενος την υπὲρ υτου πολογίαν, ἐν
γυμνασίας λόγω καὶ ου δοξης ταυτα προτιθείς η καὶ πρὸς πῖιντου κροατο ε ξιν καὶ σθενειαν, μυητου παντελῶς, ει τύχοι,
ἄντος το των ριστιανῶν θειασμοῖ, καὶ μη δυναμένου δεξασθαι την της θρἹσκειας κρίβειαν, υποκατασπωμενος τῆς ληθεὶς καὶ την ὁπωσδήποτε γνῶσιν υἱοὐ της παντελοίς νηκoia καὶ IOὰγνωσιας λυσιτελεστερα νομίζων εἶναι κροατγῆ. λλα διαλέξει με η τοιαύτη καταφυγη του μη λέγειν ορθῶς, καὶ ἀναχώρησις, ου αν ὰπίθανος ουδε ψόγου χομεν δόξ)η' τα πολλαγa τη του προσδιαλεγομεν0υ γνώμὶ καὶ δόξη καὶ ἰσχυ δια πράττεται. ἐγγράφου δε λόγου καὶ κοινου προκεῖσθαι μέλλοντος IS νόμου τοῖς πὰσιν ει τις της ἐν αυτ βλασφημίας την προειρημένην εις θύωσιν επιφερει πολογίαν, ει ὰσθενη κατεδραμε συνqγορίαν. σπερ εἰ ἐν τω δευτερω, ἴτω καὶ ἐν τω τρίτωλόγω περὶ του ἁγιου Iνεύματος διαλαμβάνων, τίθησι μενεπιχειρηματα, την του παναγίου Ινευματος δεικνυειν παρξιν 2,ὰ ποπειρώμενος τα δ' ἄλλα, σπερ ' Ωριγλης ν τω περὶ aρχῶν. οἴτω καὶ αυτὸς Ἀνταίθα oraραληρεῖ. ἐν δ - τετάρτω περὶ
quibus emet ait necessario, a me in disputatione hoc pacto rec-trem habere Filium. at cumini tam senteIitiam declinare, ab alium dicit, creaturam 8Se ipsum que recedere non omnino abSura demonstrat, et uatione iraeditis dum aut reprehensione dignum tantum praeesse. ac plura die videatur: nam ibi pleraqhie X nus alia, una cum rigene Filio jus, qui contra disputat, sententia adscribit si eadem impietate et opinione, a quasi vi fiunt: Inductus sive, ut qui dixerit, illius Scripta tamen ratione, quae legis 3 Odefendendi studio, exercitationis instar omnibus in communi prO- isthaec gratia, et non e Sua Sen ponenda Sit, Si qui hanc Sui pur-tentia proponens, Sive a Veritate gandi cauSa, blaSphemiae conscrip- nonnihil abduci sinens, ob imbe tae defensionem adferat, is sane adcillitatem, captumque auditoris, imbecillum confugiet patrocinium. 35 qui nulla fortasse fidei Christianae am ut Secundo libro, ita et ter- cognitione imbutus, minus poterat io, de Spiritu Sancto tractanS, ar- accuratiorem de religione cogni gumenta quidem adhibet, quibustionem admittere, ut Filii propter Spiritum Sanctum eSSe conatur OS-
ea qualemcumque cognitionem au tendere; verum caetera, ad modum
O ditori utiliorem existimari esse Origenis libro de principiis, etiam quam si omnino nec agnitus ille hic nugando delirat Quarto dein sit, nec auditus erum ut maxi libro de Angelis, et daemonibus
438쪽
αγγέλων καὶ δαιμόνων μοίως κείν* κενολογεῖ, καὶ σώματα αυτοις λεπτὰ ἀμφιέννυσιν ἐν δε τω πέμπτω καὶ ἔκτω περι τῆς ενανθρωπήσεως του Σωτηρος διαλαμβάνων, πιχειρεῖ μεν ως εθος αυτω την νανθρώπησιν του υἱου δυνατην εἶναι δεικνυναι. πολλα δε ἐν αυτοῖς κενοφω via' ast aλιστα ταν ποτολμα 5λεγειν, τι τον υἱον φανταζύμεθα λλοτε ἐν λλοις τόποις
περιγραφόμενον, μύκη δε τ' ἐνεργεία μη περιγραφόμενον ενδε τλέβδόμω, o for ὁν καὶ περὶ Θεου δημιουργίας επιγράφει,ευσεβεστερόν πως περί τε των ἄλλων διαλαμβάνει, καὶ μάλιστα προς τω τελει του λόγου, περὶ του ιου. εστ δε την φράσιν Oὰπεριττος καὶ βαθυς, καλλιλεξία τε ς ἐν for. σεῖ Ἀττικωκαὶ συνηθει χρώμενος λόγω, καὶ του συνηθους Ουδ' ἐν ταῖς συντάξεσιν ἀνακεχωρηκώς του μέν τοι μεγέθους δι νάργειαν
καὶ κρίβειαν των ρημάτων ου καταφερεται. ηκμασε δε . . . Cetera deSunt. 15 inania aeque, ut ille, actitanS, Xilia ipsis corpora inducit. Quinto
vero et Sexto pertractat ut Deus hominem induerit, tentatque Suo more demonstrare incarnationem
Filii fieri potuisse. ulta et hic nugatur, maximeque dum illud asserere audet, imaginatione quidem nostra Filium aliis atque aliis locis
circumscribi, re tamen atque actu ipso non 8Se circumScriptum.
Septimo denique libro, quem de
Dei creatione inscripsit, aliquanto pie magis cum de aliis tractat, tum praesertim de Filio in extrema Operis parte. Dictio ejus plena est, et nihil habet redundan S, O 2 Ocibus item ut in Attica, minime que affectata ratione, ita utitur UenuSte, ut nec in compositione quidem a conSueto loquendi modo recedat immo nec perspicuitatis, 25 et accurationi cauSa a magnitudine deflectat. Floruit ero ...
439쪽
P. O9. . . Ex opusculo de Blasphemia in Spiritum Sanctum Theognosti opusculo, ex quo haec prima γῆσις desumpta est, hunc sero titulum inscriptum fuisse, verba indicare videntur, quae eidem ρήσει, simulque ulli cuidam Origenis excerpto, praemisit Athanasius. Ita onim post allatum S. Matthaei illud o blasphonii in Spiritum S. vir sanctus in Epist scribit ad Serapionem p. 7O2. Συ δε εἰητεις, τί γηπor μεν εις τον υἱὸν βλασφημία φίεται, η δε εις τοπνευμα το ἄγων Ου ἔχει ἄφεσιν ἴτε ἐν τω νυν ἰωνι υτε ἐν τω μέλλοντι. Ιαλαιοὶ μεν ουν ανδρες 'D ριγένης ὁ πολυμαθης και φιλόπονος, καὶ Θεόγνωστος ὁ θαυμάσιος καὶ σπου
MATIOI ενετυχον, τε την επιστολην ἔγραψας αμφότεροι γαρ sor γε περὶ τούτου γράφουσι ταύτην ειναι την εἰς Oἄγων Πνεω βλασφημίαν λέγοντες Oταν οἱ καταξιωθέντες εντ βαπτίσματι τῆς δωρεας του γίου Iνεύματος, παλινδρομη - σωσιν εις το μαρτάνειν. δια τοίτο γαρ μηδε ἄφεσιν αυτους ληφεσθαί φασι, καθ και ὁ Παυλος εν τε πρὸς 'Εβραίους λέγει ' δυνaτον γαρ του ἄπο φωτισθέντας e. ταυτα δε κοινῆ με λέγουσι, καὶ ἰδίαν δε καστος προστίθησι διάνοιαν. , μὲν γαρ .ριγένης e. ὁ δε Θεογι ωστος καὶ αυτος προστι-
θῶς, φησὶ ταῖτα Di Ps1TON παραβεβ κως ορον c. Tu autem percontabaris, cur blasphemia in Filium dimittitur. blasphemia autem in Spiriton sanctum reniam non obtinet
440쪽
neque in proesenti Smouio, neque in uti ro. Prisci certe iri, Origenes, eruditissimus et laboriosus scriptor, et Theognostus admirandus illo et studiosus homo, horum enim per lecto-ham, cum Epistolam accepi tuam ambo quippo eam rem pertraciant, aiunt, illam ess in Spiritum sancimn blasphemiam,
eum ii quibus in baptismato donum Spiritus sanet tribuitur,
ad peccata recidunt. Ideoque illos omissionem non con86quuturos, alimi quemadmodum et milus in Epistola ad Hebrinos ait, Heb. i. 4. Impossibile est enim eos qui sumo sunt illuminati, &o. Et id ipsum quidem ambo dicunt; sed suam singuli ponte)ntiam adjiciunt. Nam rigones c. heognostus autem cie adjicit: U primum t
αρότρου, και προ του νεώματα ποιησαι ' τω γεμονικω τωνὰκουόντων, λάβη τις τα σπέρματα αἰγια, τον Περὶ του πατρος λόγον, τον περὶ του υἱου, τον περ του γίου πνεύματος, τον λόγον το περὶ ἀναστάσεως, τον λόγον τον περι κολασεως, καὶ σπε ρη, παραβαίνει την λέγουσa εντολην πρῶτον νεώσατε εαυτοῖς νεώματα ' δευτερον, καὶ μη σπείρετε et iκανθαις.
P. I O. l. a. διδάξει μας Hic autem Scripturae locus, quoad Sententiam tantuna, non ad verbum ab Athanasio
Ibid. l. 14. ουρανίου Regiv et Seguer. πουρανίοm D. BENED. Sic quoque sextus Apostolis ab Athanas modo allat US. Ibid. τελειωθ σιν Hob. vi. . quo procul dubio holorospoxit Theognostiis legimu φωτισθέντας καὶ γευσαμενους, eos qui fuerunt illuminati et gustaverunt, cet. Hi ne puta-vorim quidem odem sonsu dixisse Theognostiam τελειωθεῖσιν, quo poStolum φωτισθεντας scilico do baptizatis soli illuminatis locum osse accipiendum. Huc enim Signification utrumquo verbum φωτίζεσθαι Ot τελειουσθαι suisse Putribill usurpatiani nominum lutot. Vidosis ilicorum in Ira Ges. v. ελει , Ot Iλωτιζω. GALLANDI Us. Et obulitisino Jeillior tuo alio intortirotntiis stolicognosium in fistoire ίnἴra dos /uour Naci H c. Ol. iii. c. 8.