Reliquiae Sacrae, sive, Auctorum fere jam perditorum secundi tertiique saeculi post Christum natum quae supersunt; accedunt Synodi, et Epistolae canonicae, Nicaeno concilio antiquiores

511쪽

S. HIRRONYMI Lib. De Viris Illustri A

scopi ' necessarius, tanto h bibliothoes divinae amore flagravit, ut maximam partem Origenis voluminum Sua manu deSeripserit, quae iisque hodie ' in Caesariolis bibliothoea absentur. Sed ut d in duod0cim prophetas viginti quinque εξηγησεων Origenis Volumina manu ejus Xarata repperi, quae tanto amplector et Servo gaudio, ut Croesi opes habere me credam. Si enim laetitia est, uriam epistolam habere martyris, quanto magis tot millia Versuum, quae mihi videtur sui sanguinis Signasse Vestigiis. Scripsit, antequam Eusebius CaesarienSis scriberet, Apologoti cum pro rigene, fit passus Si Caesareae Palaestinae sub persecutione MaXimini.

Ab hoc amico suo Ευσόβως ὁ Παμφίλου. Vide infra cap. BI. Libri De Viris IlL FABRICIUS. D studio S. Pamphili Martyris 1 bibliotheca Caesareae iii-Struenda confer si placet quae ad cap. 8l et I 3. Sud biblio-tliseca divina est Scriptura Sacra, ut c. l. FABRICIUS. Sic appellant icclesiastici auctore. Scripturam sacram Alcimus

512쪽

488 S. PAMPHILUS MARTYR.

Avitus Epist. 2. utrinque Bibliothecam dixit Novum ac Vetus Testamentum. Lectu dignum Epigramma Alcuini is calce

Scriptiirae a se emendatae Nomine Pandecteia proprio Docitare memenso Hoc cor S Sacrum, Lector, in re tuo IQuod nunc a multis constat Bibliothoc dicta Noanine non propiHO, ut lingua Pelasga docet.

VALLAR SIUS.

Non orig0nis tantum sed et aliorum quoque insignium

scriptorum monuinenta, libro praecipue Sacro manu sua vel

descripsit se omendavit S. Pamphilus. In Bibl. Coistinianaetium Ilii in X stat apographum Codicis Epistolarum S. Pauli ex Codico Bibl. Caesari sensis scriptarum manu S. Pamphili. Vide Catalogii m MSS. concinnatum a clariss Montiaucon p. 26J.

FABRICIUS.

Hi tomi xxv. iii 2. Prophetas quos reperiSSE Se etiam testatur Elisebilis i. 36. Hist hodie inter Origenis opera non habentur. FABRICIUS. Postea Origeni infensior hoc retractavit Hieronyinus, et a Rufino deceptum e conquestus, Apologetici Origenis scriptorem Pamphilum esSe pernegavit Epist. J5. et utroque libro contra Rufin . Sed in prioribus quinque Apologiae pro rigene libris utique non solum Eusebium sed una cum Pamphilo, ut Socrates iii. 7. tradit, elaboruSse, Sextum autem poest Pamphili demum martyrium Subjunxisse, Photio Cod. 18. assentior. Exstat illius Apologetici liber alitum primus ex Rufini versione saepius editus et inter Origenis et inter Hieroiayna opera. Ex caeteris pauca apud Photium fragmenta. Vide quae de Pamphilo illemontius tom. v. pag. 42l. 750. Seq. Om. ii. Png. 205. Se l. et tona. vii p. 40. FABRICI Us. Primum libruin Apologiae in sex libros postea divis; solius Pamphili Osso, ut retilli Rufinis, ceteros Pamphili simul et Eusebii esse, excopto ultimo, qui erat solius Eu8ebii, recte statuit post L. Holstonium Iustus Fontani nil Imst Lil. Aquileiana', lib. v. cap. 5. . Ill. Sod do uic Apologia et prini libri Iliter p. Latina qui extat, adnotuta litra Aunt iii fra II ac li νrri Apologoticii in a Rufino

513쪽

S PAMPIII LUS MARTYR. 489

Latino interpretatu in dona piis Origetiis excerptis in Appendicu

Factum hoc A. 30 l . 5. Febr. ut fusili narravit ii Sebius libro tertio de vita . Pamphili ex quo apospastitation Ox Codice Medice protilli Papebroclitus iii Actis Sanctor tom. i. Junii P. 64. Se l. quod luper Graeco et Lat recudendum dedi in Spici legio Patrum tertii speculi, una cum Paniphili Martyris argu iliolitis Capitiin libri Actorii in Apostolicoruna, i ii tomoti . plaSculorum S. Hippolytimana b. 7lli fol. Vitam Pamphili scrip

SiSSe se peculiari opera testatur Eusebius vii. 32. p. 288. Seq. ubi virum illiini aυμασιωτατον appellat. FABRICIUS. DigIla SlInt, quae exscribantur Eusebii verba apii S. Hieronymum Libro primo Contra usuum. Ipse Eusebius amator et proeCoet contubernalis Pamphili tres libros scripsit elegantissimos vitam Pamphili continentem in quibus quum cetera miris laudibus praedicaret, humilitatemque ejus ferret in coel/Gn, etiam hoc ntertio libro addidit Queis studiosorum amicus non fuit Pamphil ι. Si quos videbat ad victum necessariis indigere, praebebat large qu poterat. Scripturas quoque sanctas non ad legendum tantum, sed ad habendum, tribuebat promptissime. Nec Solum Miris sed et smiliis, quas Didisset lectioni deditas. Unde et tilio Codice praeparabat, ill quum necessitas propoxcisse volentibu3 largiretur. Et ipse quidem proprii operis nihil omnino scripsit, eaecepti epistolis, ita ad amicos forte millebat in tantum se humilitate dejecerat. Veterion autem tractatus scriptorum legebat studiosissime, et in eoru in meditatione jugiter versabatur.' f. . pag. 465 tomi ii Op. S. Hiero=ι edit. Vallarsii. Iiiterea

phili a Fabricio aliisquo oditorum, in p. De Fide Hist. Evang. pari. II. lib. i. cap. 59. n. 0. De Argumen id ver Capitum Iibri Actuum Apouet mo dicam.

515쪽

S. AMPHILI MARTYRIS

PRESBYTERI ESARIENSIS

QUI AD FINEM VERGENTE SAECULO TERTIO FLORUIT,

PRO RIGENE APOLOGIA.

De sui ipsius, et Pamphili Martyris, Pro Origens Apologia, hoe foribit Eusebrus lib. vi. Hist. EccL cap. 33.

I, A ἄλλα μεν ουν μυρία Ωριγένους πέρι μνημη παραδιδοασι των καθ' ημὰς οἱ πρεσβυτερος ἁ-H παρησειν μοι δοκω, ου γῆς 'ενεστώσης εχόμενα πραγματείας, σα ε αναγκαῖα των περὶ αυτον διαγνωνα ην, ταυτα καὶ κ 7ῆς περ αυτου πεπονημενης ἡμῖν τε καὶ τω καν μας ἱερω μάρτυρι Ιαμφίλω ἀπολογίας, πάρεστιν ἀναλεξασθαι η των φιλαιτίων ἔνεκα συμπονησαντες ἀλλήλοις, δια σπουδῆς πεποιημεθα. e Interpretei. Valesio.

Sed et alia de Origene quam qui a nobis et Sacro-sancto nostri plurima memoriae tradita sunt a temporis martyre Pamphilo pro Senioribus nostrae aetatis presbyte illius defensione conscriptus est: ri quae quoniam ad praeSentis Uem quidem no propter male- et operis institutum nihil saciunt, O volo quosdam accuSatoreS, Committenda esse duxi Quaecunque muni studi atque opera unctim vero neceSse est de illo cognosce elaboravimus. re ea peti possunt ex Apologetico

516쪽

492 RELIQUIAE SACRAE.

De Libro secundo ejusdem Oporis ita Eusebius lib. i.

Hist. Eoot caP. 3. -καν ους h. e. tempore Urbani et Zebini Romae et An tiochiae episcoporum ὁ Γ ριγένης επειγουσης χρειας ἐκκλησιαστικῶν νεκα πραγμάτων, ἐπὶ την Ἐλλάδα στειλάμενος τηνίδια Παλαιστίνης, πρεσβυτεριο χειροθεσίαν ἐν Καισαρεία προς

των τὴδ επισκόπων ναλαμβάνει ra μεν υν επι του ζω περιαυτου κεκινημενα, τα τε επι τοι κινηθεῖσι δεδογμένα τοις τωνεκκλησιων προεστωσιν οσα τε ἄλλα ακμάζων περὶ τον θεῖον εἰσενηνεκται λόγον, ἰδίας δεόμενα συντάξεως, μετρίως εν ω IO δευτερω ς περ αυτου πεποιημεθα ὰπολογίας, αν εγράφαμεν.

-Quo tempore Origenes com quae super iisdem motibus a prae- pellente ipsum necessitate Ob ec sulibus ecclesiarum OnStituta clesiastica negoti Achaiam sint: et quaecumque alia vigens profectu D cum per alaestinam ipsae ac florens in praedicatione 5 transiret, presbyteri gradum per verbi divini contulit. cum pro- impositionem manuum Caesareae prium pu requirant, in Secundo ab illius aegionis episcopis ac libro Mesensionis quam pro illo cepit. Porro qui deinceps motus conscripsimus, Suffcienter a nobis ejus causa fuerint concitati, et sunt exposita. OVel eae uno aliquo prceoim Libro Secundo, vel eae pluribus Lubro u quinquo posteriorum ejusdem operis, hoe Photius in Bibliotheca, Cod. XVIII pag. 296 ed. HoeSchelii P. a. d. Bel heri. Ἀνεγνώσθη ΙΠαμφίλου του μάρτυρος. καὶ Ψυσεβίου, υπερ 25'Ωριγένους τόμοι δὲ τ βιβλίον for του βιβλίου εξ. - οιμεν πεντε Ιαμφίλω το δεσμωτηριον οἰκουντι συμπαρόντος και Ευσεβίου, ξεπονηθησαν. ὁ δε κτος, πεὶ ὁ μάρτυς ξίφει τουαν ἀπαχθεὶς ἀνελυσε προ ον πόθει Θεὸν Ευσεβίω λοιπον Interprete A. Scholio. OLecti sunt Pamphili Martyris, bio elaborati Sextus vero, OSt- et Eusebii pro rivene libri eae r quam jam martyr ferro privatus quorum quinque Sunt a Pamphilo vita, ad inice desideratum Deum in carcere, Pra Sente etiam EuSe inigrarat, ab Eusebi est absolu-

517쪽

S PAMPHILUS MAIt TYR. 493

ὰπαρτίζεται καὶ ἄλλοι δὲ πλειστοι κατ' ἐκεῖνο καιρου, καὶ ὰξωλογώτατοι, πολογίας περ υτου συνετάξαντο φασὶ δετον 's1ριγένην ἐν τοις κατα Σευηρον διωγμοις γράψαι Λεωνιδητω πατρὶ, παλείφοντα προ τον του μαρτυρίου δρόμον, ν καὶ 5 καλῶς δραμόντι των βραβείων τυχει. ἐξεγένετο καὶ αυτον δεαποδύσασθαι σπευδειν προς το των γωνισμάτων σταδιον, τηνδε μητερα καὶ ἄκοντα δυνηθι ναι της ὁρμης επισχεῖν καὶ τοῖτο καὶ αὐτος ἐν ἐπιστολ8 οἰκεία ἐπισημαίνεται φασὶ δε αυτον , τε IΠάμφιλος μάρτυς, ad ετεροι πλειστοι, Ῥῖτινες ἰπ ψυτῶν Io τῶν εωρακότων Γ ριγενην τα περὶ του ανδρὸς κριβώσαντο, διαβοητω μαρτυρίω του βίου ξεληλυθέναι ετ αυτης της Καισαρείας Δεκίου την κατα τῶν ριστιανῶν μότητα πνέοντος. ιδ φασιν αυτον ἔως Γάλλου καὶ Βολουσιανο διαρκέσαντα, καὶεξηκοστον ἔννατον ἔτος της λικίας γοντα, ἐν ίρω καὶ τελευ- i5 τησαι καὶ ταφὶ παραδοθγῆναι. εστ δε μαλλον ουτος ὁ λόγος αληθης, ειγε αἱ φερόμεναι αυτο μετα τον διωγμὸν Δεκίου πιστολαὶ ουκ ἔχουσι τ πλαστόν. παντος δε μαθηματος ἰδέαν αυ- τον φασὶ και μετελθεῖν καὶ διδάσκειν τουτον τοίνυν τον Ωριγένην, ον καὶ 'Aδαμάντιον πονομάζεσθαί φασιν τι δαμαν- et τίνοις δεσμοῖς ωκεσαν Os ἄν δησειε λόγους, κροατην καιδιάδοχ' λέγουσι γενέσθαι Κύλημεντος του στρωματέως, καὶ του

tus Quamquam alii quoque tu vita decessisse, cum Caesareae Derim eo ipso tempore magni nomi cius suam in Christianos crudelinis iuri Apologiis Origenem defen talem effunderet Alii tamen vo-25 dendum susceperunt. aiunt igi lunt ad Galli ac Volusiani usquetur rigenem Severi Imp. perse tempora perduraSSe, et SeXageSicutione Leonidae patri Scriptum muni nonum aetati annum gen- misisse, quoad martyrii curriculum te Tyri mortuum, in eademque eum exacueret: et Sane Stadium urbe sepultum Quae quidem ve-3O fortiter decurrens ille bravium ac rior narratio St: Si modo germa-

cepit. addunt ipsum-met rige nae sunt, quae feruntur, epiStolae nem summo studio idem certa illius post mecii tersecutionem men Suscipere conatum fuiSSe, Sed conscriptae. Omne autem omni- matrem impetum vel ipso invito no disciplina ipsum et percepisse, 35 refraenaSSe quod ipSum item epi et docuisse ferunt Hunc item stola quadam sua testatum reli Origenem quem etiam Adaman-quit Quin Pamphilus martyr, et tum cognominatum ex eo trR- alii cum eo plurimi, res Origenia dunt, quod rationes, qua colliga- ex illis ipsis, qui hominem vide ret, adamantinis quibusdam quaSi O Rnt, a curatiu perScrutati, nar vinculi non absimiles viderentur)rant, eum celebri martyri tum auditorem fuisse Clementis ejus

518쪽

κατὰ την Αλεξάνδρειαν εκκλησιαστικου διδασκαλείου. Κλη- μεντ δε Πανταίνου γενέσθαι λέγουσι ast κροατην, καὶ του διδασκαλείου διάδοχον Πάνταινον δε των τε Ους ὰποστολους εωρακότων ἰκροάσασθαι ου ηὐὰλλα καί τινων αυτῶν κείνων

διακουσαι. STὰς δε κατα ό ριγε,ους κινησεις κεῖθεν λέγουσιν κρυηναι. Δημητριος Αλεξανδρέιας επεσκόπει, O 'D ριγένην δι' επαίνων εἶχε, καὶ λ τους φιλτάτους συνέταττεν αλλ' bριγενης μέλλωναπαίρειν εις Ἀθηνας, χωρις γῆς του οἰκείου γνώμης ἐπισκόπου,εις πρεσβύτερον ου δέον ν αναβιβάζεται Θεότεκνος δ' η pio κατα Καισάρειαν την ἐν Παλαιστίνη τον αρχιερατικον χερρίζων νόμον, ὁ τῆς 'Lὶριγένους αυτουργος χειροτονίας, χων συνευδοκουντα καὶ τον ' Ιεροσολύμων Αλέξανδρον πεπεται διατοῖτο Δημητρίω εἰς μῖσος το φίλτρον καὶ οἱ ἔπαινοι προς τους ψόγους. καὶ σύνοδος θροίζεται επισκόπων καί τινων is πρεσβυτερων κατα 'D ριγενους. η δε ως ὁ ΙΠάμφιλός φησι, ψηφίζεται, μεταστηνα μεν ἀπο 'Aλεξανδρείας o 'D ριγενην, καὶ μητε διατρίβειν ν αυτη μητε διδάσκειν της μεντοι του πρεσβυτερίου τιμης ουδαμῶς ποκεκινησθαι. λλ' γε Δημητριος ἄμα τισὶν επισκόποις Αἰγυπτίοις καὶ της ἱερωσυνης ἀπε- et o κηρυξε, συνυπογραψάντων και η ἀποφάσει των συμψηφωναυτω γεγενημενων. φυγαδευθεντὶ δε o 'D ριγενην της

qui Stromateus dictus St, HUS-demque in catechetica schola quae

Alexandriae erat, SucceSSOrem.

Clementem porro Pantaeni fuisse discipulum, scholaeque u CeSSOrem et Pantaenum rursum iis USum magiStriS, qui apostolos vidissent quin et illorum nonnullos audiiSSe. Caeterum hinc in Origenem X-

citatam omnem tempeStutem Commemorant. Demetrius Alexandriae praesul Origenem nultum laudans in pauci carissimum habebat. At cur hic absque bona episcopi venia Athena profectu

terum ordinavit, non improbante factum hoc Alexandro Hierosolymorum episcopo. Minc Demetrio 25 amor in Odium vertit, laudeSque

tae Synodus insuper epiScoporum coacta, et preSbyterorum quorundam contra rigenem D quae, ut 3 Pamphilus refert, decretum fecit, Alexandria quidem pellendum Origenem, neque in ea versari aut docere permittendum; sacerdotii tamen dignitate nequaquam Sub 35 movendum Verum memetrius una curia I gylati episcolais inli-qUOt, Sacerdoti quoque illum ab-judicat subscribentibus etiam edicto huic, itotquot antea iiDMO

519쪽

Αλεξανδρείας, εὐτεκνος ὁ Παλαιστίνης, σμένως τε διάγεινεν Καισαρεία ἡπεδεξατο. καὶ του διδάσκειν πὰσa- ἐξουσίαν

δε εχείρισε.

Tην δὲ περ ' Ωριγενους απολογίαν, ὼς ἔφημεν, ὁ Πάμφιλος

συν Ευσεβίω καθειργμένος τω οἰκηματι- νεγράψ/ατο καὶ ταύτην προς τους ἐν μετάλλοις δια ριστον ταλαιπωρουμένους διεπέμψατο. ων ν το κροθίνων, Πατερμουθιος' ὁ μετα βραχυ io της Ιαμφίλου ναλυσεως δι πυρὸς καὶ αυτος συν-τεροις τον βίον τελειωθείς. ῆν δε Πaμφίλου διδάσκαλος ὁ Πώριος του ἐν Αλεξανδρεία καὶ αυτος προεστηκως διδασκαλε ιου. μάρτυς δὲ καὶ ὁ ΙΠιεριος, μα τω δελψω σιδωρ των θλητικῶν ξιωθέντες στεφάνων, οἶς, φασὶ καὶ νεως κa οικοι πο των ευσε - is βούντων ἱδρύνθησαν. ὁ δε θεῖος Πάμφιλος πρεσβύτερος ν. καὶ πολλα δε των stριγένους εἰς τn θείαν γραφην ξηγησεων ἰδία χειρὶ λεγουσιν αυτον γεγραφέναι.

Alexandria in exsilium pulsum a Patermuthius, qui post Pam- Origenem Theotecnus Palaestinae phili per martyrium emigrationem, eto episcopus libenter Caesareae et de brevi interjecto tempore flammis gere jussit, et de superiore loco et ipSe cum alii vita pulsus est. docendi potestatem fecit Pamphili praeceptor Pierius fuit

Has ille causas adfert, ex quibus 9Se Uoque Scholae Alexandrinae omnes illae calumniae in Origenem magiSter martyr lues idem una 25 eruperint cum fratre Isidoro certaminis co-Ejus porro Apologiam, ut dixi ronam adeptus est quibus etiam mus, Pamphilus Una cum Euse templum, domusque aliis homini-bio, communi carcere inclusi con bus constructa referunt Beatus Scripserunt, eandemque ad eos, Utem Pamphilu preSbyter erat,3 qui pro Christi nomine ad metalla et Origenis eum pleraque quibus damnati exercebantur, consolati Sacram eXPlanaVit Scripturam, Uanni miserunt, quorum princep e manu XaraSSe Scribunt.

520쪽

496 RELIQUIAE SACRAE.

De eodem inere hiaec Socrates lib. iii Hist. Mol. c. 7.' Ωριγ ης δὲ πανταχου μὲν ἐν τοις φερομενοις αυτου βιβλίοις, εμψυχον τον ἐνανθρωπησαντα scit Christum οἶδεν ἰδικῶς δε, ὁ εις την Γένεσιν αυτω πεπονημένος εννατος τόμος,το περὶ τούτου μυστηριον φανερωσεν, ενθα da μὲν τον

Xριστον, Ευα δε την εκκλησὶν εἶναι πλατυτερον κατεσκεύασε

μάρτυρες τουτων αξιόπιστοι, ο τε ερος ΙΠάμφιλος, καὶ ὁ ἐξαυτου χρηματίζων υσέβιος ἄμφω γαρ κοινὶ τον Γὸριγένους παρατιθέμενοι βίον, κῶ πρὸς τους ε προληψεως απεχθανομένους πρὸς το ανδρα ὰπαντῶντες, ἐνδόξοις βιβλίοις ὰπολογίαν ioυπερ αυτου ποιούμενοι, ου πρωτον G ριγένην επὶ ταύτην την πραγματείαν ελθεῖν φασὶν ὰλλα την της εκκλησίας μυστικηνερμηνευσαι παράδοσιν. Interprete H. Valesio. Origenes quoque in omnibus ii ab illo cognomen traxit Eusebius, 5bris suis Christum hominem fac Ambo enim cum simul juncti vi-

tum anima praeditum Sse agnos tam rigenis conscriberent, et iiscit Sed specialiter in nono tom qui ex anticipata quadam Opini- commentariorum quo Scripsit in ne eum averSabantur, reSponde- Genesim, hujus rei sacramentum rent in praeclaris illis libris, quos Oexponit quo loco Adamum qui pro ejus defensione elucubrarunt, dem Christi, Evam autem eccle Origenem non primum in hoc ar- Siae typum gerere pluribus Verbis umento versatum esse dicunt, Sed asseruit. Mujus rei testes sunt lo mysticam ecclesiae traditionem cupletissimi S. Pamphilus, et qui esse interpretatum. 5Do eodem opero idem Socrates lib. v. Hist. cap. 7.Mέμνηται δε αυτοῖ S. Gregorii Noocaesariensis καὶ Παμφιλος ὁ μάρτυρ ἐν τοις περὶ ' Ωριγε i)ους πονηθ σιν at τω βιβλίοις, εν οἶς καὶ συστατικος συντακτικος corrigit Uulosius)λόγος Γρηγοριο ει 'sὶριγένην παράκειται. go

라틴어 텍스트