장음표시 사용
521쪽
Da eod/m opere ita scribit Antipater ostrensis Episco sin Libro primo Refutationis pologi in Eusebilia sariensis
bio), περὶ ν υ πρόκειται μῖν τοῦ του παρόντος λέγειν, ναβασανίοντες πρὸς κρίβειαν την γενομένην πολογίαν, αἱρετικους ποδειξωμεν τους αμφοτέρους, αυτόν τε τον ὰπολογησάμενον, καὶ τον ὐπὲρ του την πολογὶ συνέταξε Κti μεθ' ετερα Verba sunt excortitoris . Δεῖξον τρανον καὶ ἀναμφιβολόν io for τρανῶς καὶ ναμφιβολως Secundum Latinam liter pret.)τιν των της ἐκκλησίας διαφανων διδασκάλων, τι προὐπάρ- υσιν αἱ των ανθρώπων ψυχαὶ δογματίσαντα καὶ μη παραλογισμούς τινας προφέρειν πειρω εις curόδειξιν το a δεικνύναι σε σπεύδειν, την του υἱοῖ προς τον paτέρα Πόβασιν LOμοίως υτω τινας ει ρηκότας, πρῶτον μεν υ ξενισθωμεν σου
γαρ καὶ των περὶ σε η τοιαύτ/ δόξα. θεν περὶ τούτου πι του πaρόντος λόγος μῖν ουδεις, πάλαι μὲν οἰκουμενικη ζητησειυποβληθέ, τος i. ποβληθέντος καὶ ποκηρυχθέντος μη πείθεσθαι δε ἐν δεον logondum citi marg. proponitur. τούτω, et μηδὲ δόλους ταυτα μῖν πρόκειται βασανίζειν το δε φιλην την περὶ ἄρχων φωνην διαβάλλειν, ουδαμῶς παρά τινος μέχρι του
νυν ἀκήκοας, Δ δεινε ο νηγορε τοι 'D.ριγένους τοπημασιν. Extant haec apud Concilium Nicaetrum II, tona. vii Conci pag. 36B. d. abbae e GSSart. 5 Itaque ne videamur aggredi vi subjectionem etiam sibi similiterrum, de quibus non est nobis in aliquo perhibere, primo quidem praesentiarum dicendi propositum, non miremur tua est et eorum neve discutientes diligentius apo qui circa te Sunt, talis Opinio. logiam quae factu est, haereticos Unde nec Super hoc in praesenti A OStendamus utrumque ipsum ci nobi ulluS Si Sermo, cum videlicet qui excusavit, et eum Aui licet universali iit olim inquisi- pro eo eXcusationem expOSuit. Et tione Projectum atque reptilSUm. post alia. Ostende quemquam ex Et moti huic Obediatur, meque illustribus ecclesiae magistris qui diScutiatur ProPter OS, pro iii-35 expresse et indubitalailiter, quod ut haec mobi propOSita sunt. praeexistant animae, dogmatigave Porro purae Oci quae est Peri-rit, et ne subreptiones quasdam Archon detrahi, nequaquam a quo- proferre tentes ad comprobatio filiam usque nunc audiSti, O acernem. Illud enim quod demon advocate Origenis pravitatum.
O strare destinas. Filii ad latrem
522쪽
De eadem Apologia ita sorhbit uotor Synodici adversus Tragoediam Irenopi cap. 198. quod Latino aetat in Noτα Balarii Colleotion Conciliomm P. 895.
Suprascriptam epistolam pro suis patribus ad hoc praecipue protulit Irenaeus, ut estorium probaret non esse novitatis auctorem, dum constet quod multae haereses patrum pro Se ob hoc ipsum proferant lectiones, nec tamen ob hoc earum principe non in novitatis auctores. Nam ut de aliis interim sileam Eusebius in opere Apologetico pro rigene et dogmatibus ejus, id est, pro praeexistentia et restitutione compOSito, O quod martyris et ipsius Eusebii Caesariensis nominibu praenΟ-tatur, multi valde praecederitium patrum testimonii usus est pro praedictis erroribus.
Pamphilum artyrem et Eusebium pro praeexistentia et restitutione multis valde praecederitium patrum testimoniis
D eadem Apologia fimo motius Cod. XVII. p. 293. et του συγγράμματος πατηρ scit Auctor Anonymus alius Iocujusdam Apologiae pro rigene et ejus dogmatibus μάρτυρας
υπερ Ωριγ ους τε καὶ των υτο δογμάτων, Διονύσιον προκομίζει τον Ἀλεξανδρειας, Δημητρων τε καὶ Κλήμεντα, καὶετερους πλείους μὰλλον δε των aλλων πάντων Παμφίλω τε τω μάρτυρι περειδεται, καὶ τω Ευσεβίου, ὁ της κατα Παλαστι asνην Καισαρείας πεσκόπησεν. Interprete A. Scholio.
Scriptor autem ipse pro rige mentem, aliosque plurimos Praene, ejusque Sententii ho fere tes caeterim vero iamplillo martyrites laudat, Dionysium Alexandri innititur at lite Eusebio Caesareae 3 num, Demetrium tuoque et Cle Pale8tinae epiScopo.
523쪽
M Apologicerani o serto, qui ab Eusebio solo conscriptus est hoc asser S. meronymus.
Eusebitis Caesariensis epiScopus, tuus Supra memini, inquit Hieronymus in sexto libro της ἀπολογίας rigenis, hoc idem Ob-5 jicit AI ethodio piscopo et martyri, quod tu in meis laudibus criminaris, o dicit: Quomodo ausus est Methodius nunc contra Origenum scribere, qui haec o haec do origonis loquutus si dogmatibus lib. i. pol adversus Ni inum f. i. p. 456. V De eodem Libro serto solvim ho seribit Eusebius lib. vi. Hi8t. cap. 36. Γράφει δε origones καὶ Φαβιαν-τω κατα 'Pωμην επισκορο
αυτον ὀρθοδοξίας. εχεις καὶ τουτων τα ἀποδειξεις scit noti-1stiam rerum atque librorum Origenis εν κτω γῆς γραφείσης ημῖν περὶ του ανδρὸς ἀπολογίας. Interprete Valegis.
Sed et ad Fabianum Romanae sit. Harim autem rerum certissi- urbis episcopum, et ad complures a documenta habes in sexto libro 2 alios ecclesiarum antistites de rec Apologetici illius, quem nos prota fidei suae ratione epistolas scrip ejus defensione conscripsimus.
De hae pologia ita uotor Proedestinati cap. 43. Hic Martyr Pamphilus odidit Apologeticum, et omnia quae
de rigene catholici ignorantes mentiuntur, excluSit, Stendensa Lea, quae reprehensibilia inveniuntur in ejus opusculis, rigenis non SSe, Sed eorum quos ipse Superaverat allia vero quae tota Perversa sunt, aliorum duorum haereticorum esse, qui Origenis nomen, non fidem nec conscientiam habiterunt. 3 s a
524쪽
QUINQUE libros Apologis hujus a Pamphilo artyreatquo Elisubio Caesarions simul seriptos suisse, tum Vero librum sextum post mortem Pamphili ab EusUbi solo esse compositum, eruditi sere omne consentiunt; praeterquam quod justis do causis aliqui, ut dixi, existimarunt, priuS scriptum misso a solo amphilo operis primum librum. Neque vero opinion do uncto opor in libris coloris fidos detrahenda est, is contradixerit Eusebio suo atque amici sui laboros exponenti S. Hieronymus, qui Origoni o Rufino jam insonsior redditus tomo omnes uni Eusebio tribuendos osso robro assurit. Sod dissicilior est quaestio do fido Rufini qui librum primuin Graeco tunc extantem in linguam Latitiain vortit Rufinum enim palam arguit Hieronymus mutationis et dotractionis multorum neque profecto auro i claudo accusationi, cui notum Sit, qua ratione dum intorpros plurima in libris Origeni περι ρχων Latine repraesonia verit; qua de re consulenda est praestantissima libolli oditio a Carolo Do-lurum adornata. Immo Rufinus ipso in ripilogo ind
525쪽
Libi uiri istu in pologeticuita, de quo glinia'. Hiismodi iiiiii consitori videtur, cum ait, e pologeticu in sancti martyris Pamphssi, prout potuit, o res poposcit, Latino sermono digessisso. Itid 3iii idem isto intorpres Ioniilia Origonianas, praecipuo illas in Leviticum, constetur so vertisse liburius, udi inplendo quae deerant. Vid. Perorat dia Coin-mentarii rigenis D Epist ad Nomanos. Quid i quod adversarius ipso, qui Rufinum accusavit, gloriatus est Ilio-ronymus Se in vertendo rigeno Ozia quinque detrunca886,
utilia transtulisse Epistola ad PDophilum Aleae P. I 87. d.
Sed tamon, utcunquo intelligantur orba Epilogi Rufiniani ad Pamphili pologetiorem, sex illis etiam Hieronymlocis mox mihi adducendis manifestum est, debere restringi ad singulas ρήσεις, quae de personis agunt S. Trinitatis, Rufini dolictum istud. Hoc quoque indicatur Origenis verbis a Rufino Latine vorsis atque ab Hieronymo ullatis in Epistola ad Pammachium adrersus errores Ioannis Hieros. p. 74. quae quidem γησις, ni ultor, quotquot sunt Origenis effata de resurr0ctione corpori apud Rufinianam Pamphili versionem extantia, ab omni omissionis, vel in bonan partem immutationis, suspicione prorsus liberabit. Tam aperte, nudoque, ut aiunt, capit inibi Origeniana declaratur a Rufino sontentia, plerisquo licet hominibi is odiosa atque invisa. Immo ad persona Divina quod attinoi eruditissimo Bullo persuastum est, Rufinum nullum Origenis testimonium in sua versione de Trinitate posuiSSO,
quod non in Pamphili puro totidem orbi haberetur, nihilque quicquid detrax0rit, de suo addidiss0. Censet
enim vir optimus, ' quaedam attulisse auctores istos X Origens testimonia, quibus voculae et dicta nonnulla ad- mixta essent, quae Catholicis auribus Hieronymi aetate minus placuerint, ut poto ab Arianis tum ad haeresili Suam propagandam usurpata ' Vid. Defens Fid. Nicoenoe Seci. II cap. X. . O. pag. II 4. Vereor autena, ne aliquid praeterea ex verbis Hieronymi quae sequuntur, colligere necesse sit. Sic nim illo scribit in Prima pol adversus
uir. -Paucisque testimoniis de Filio Dei et Spiritu Sancto
526쪽
commutatis, um solebas displicitura Romanis, coetera usque adflnem integra dimisisti pag. OI. d. robon. Iterum in lib. i. p. 221. Vitamvis de Eusebii libro multa subtraaeerit. o in bonam partem de Filio et Spiritu sancto nisus sit commutare, tamen multa in illo scandala c. Ita postea pag. 226. qui unus scit primus liber sub nomino Pamphili to editus est, tam Grgo quam Latino, immutatis duntarat sensibus de Filio et Spiritu Sancto, qui vertam blasphemiam promerebant. Tum vero in lib. iii pag. 238. ado sorologenti occurrunt Et in Gesuriensi, inquit, bibliotheca Eusebii se volumina reperi απολογίας περ 'D ριγένους. Τιωcum legissem, primum eum librum deprehendi, quem tu solus sub nomino martyris edidisti, o Filio et Spiritu Sanoto in bonam partem plerisquo blasphemiis commutatisino. Du
niquo in sequentibus multa muta*isse in isto opero Rufinus ab Hiseronymo arguitur. Haec autem non sola auctoritate S. Hieronymi, quae tamen magna St, Pendent eum non
nulla pologiae hujus Graece adhuc SuperSint, quae cum intorprotation Rufini consurre licet. Quod quicunque secerit, majorem prosecto fidem ab eorum interpreto merito requiret. Tantum abest, ut vero dicat do locis quidem ad S. Trinitatem sp0ctantibus Gallandius Prologomm adtom. iv. Bibl. P. p. v. V ex laciniis Graecis origonianis' suis quibus ius locis intextis do oliquis otiam ubi osso' desint, intorprotis Rufini fidom sulciri.' Itaquo mihi haec omnia animo perpondenti incertiora videntur ea, quae do S. Triado in intorprotatione extant Rufini quam ut pro veris atquo indubitatis octae fido aut Origonis aut Pamphili tostimoniis assurri oboan nisi si alia praeterea auctoritate gaudeant. Ideoqtio quod magnam ur-tom libri adorti tostimonia Oxploni, totum illum mihi ro- linquendum censui, ut poto qui cortissimis minus corta miscor nollem. Et quidum,' ait praestantissimus illo P0ursonius P ubi do unitato Trinitatis aut se itialitato pur- isonarum agitur morito dissidondum os intorproti Ru- 4no. ' Vindio. Ignat pui t. I. cap. vii p. II S. Sed Vero haud ita portinobat hoc opus Pamphilianum ad proposi-
527쪽
ssent, . amplitii Oli liliartiin, quoniam pleraque ulli tu, saltuin o do sacra Trinitato quae gunt, ex Origone X corpta sunt, non sunt uinphili super Xcerpta obsorvationes. Interea idem opus, una cum loci Griocis, qui
hodio sup0rsunt, Origenianis, omissis aliis quibusque Origenis Appendici horum Voluminum commisi. Nec tamen is una, qui putum in Apologia Pamphiliana
quidquam omnino a recta do Trinitato fido abhorrcns otium primitu comprohonsum suisse quamvi id. sed praecipitanter ortasse, ut conjecturam facit Collior LLstoire Generato des Autour Mores, vol. iii pag. 4 4 uffirmaverit S. Hioronymus in Risnum lib. secundo Ut eniti eruditissimus ullus loco ait supra momorato, nulla in ea Arianae perfidiae notavit Photius, qui alioqui in aliorum scrip tis solet minima quaeque reprehendere, quae Vel Speciem Arianismi prae E serrent. Potro, si dogmata de praeexistentia animarum, et restitutione omnium excipias, nullosorrores in ea invenerat vel carpserat Auctor Synodici Leersus renoei Tragoediam, ut paulo infra idobis. Undo habes τῆς ὀρθοδοξιας Apologotici in ro omnium gravissima tacitum, ut ita loquar testimonium neque illud contemnendum, quia alioquin ab illo auctore hoc ipso nomino opus esset reprehensum Antipater quidem Bostrensis,
ut postea quoque lectori patebit, Eusebium oppugnans diversum quid immo contrarium, de hoc ei ipso innuit; sed contra orthodoxiae operis id avet, prout ullus monuit, quod de veteri quodam alio Apologista pro Origono infra tradit Photius, cum nimirum, qui ipse recte sentiebat in causa dot auctoritato amphili atquo Eusobi in do-
sonsion Origonis maximo nixum uiase. Denique animadvertendum, scribere Hieronymum in Epistola ad Pammachium et coamιm, Nicaenae synodi, quae sui poSten, dogmata in parte quadam hujus operis dolans suisse sibi colligonio more suo Hieronymo, hane idcirco partem non scriptam misso ab Eusobio quom ait in toto opere suo
Origonem Ariani probaro dogmatis misso sodiso Didymi
vo cujuslibo altorius osso. Haec illo, quae amon opinionido recta fide ipsius operis magis avero quam adverSari
528쪽
eenSenda sunt; in quo oodum plus sonis dicitur Filius Patri esse ὁμοουσως, Graeca voce ibidem servata. Conseras quae infra dicentur p. 5O8.
nonnulla ex hac Apologia transcripta tibi dabit Photitis in
P. 493. l. 3. γράψαι Extat otiamnum rigenis Protropi cit ad Martyrimn libellus insignis, sed diu post mortent
lustris Hilotius in lib. i. Origenianorum c. v. q. 7. mi- rum certe videtur, quod rosert Photius. Cum enim vel f ex ipso constat Pana philum et Eusebium communi car-' ero inclusos rigonis vitam et ros gestas attigisse in ea V Apologia, quam pro eo simul conscripserunt, qui fieri P possit, ut Pamphilus Origonem in si sociation Decii' vitam colubri inartyrio finivisso dixerit, cum scribat Eu- obius Hist. lib. vi cap. 39. eum et Decio, et tormenties' suiesso superstitem, cujus se testes ipsasmet rigenis V epistolus post Decium scripta appellat Itaque vel non- dum illus opistolas viderat Eusebius, quando in hac po- logia una cum Pamphilo scribebat Origenem in perSecution Docii vita docussisso vo inconsulto Eusebio solus har scripsit Pamphilus, utpote praecipuia operi auctor; o Photius ortasse docopius est, Martyrii Verbo, quod omnibus pro sidui veritato toleratis cruciatibus recto' dicitur, quamvi ipsa non Sequatur IliorS; eo enim SenSu' iii Duoiana trago martyrium subiisse rigenem recte po- tost dici: vo montoria lapsiis ampliti otium tribuit. quod ab alii tantum quos commonaorut sortasse dictum P est vo doniquo illud untaxat intolligi voluit Pamplit- lus, Origonom cruciatibus ac Diisoriis iii 'ocii unionu Clistim, non longo liosto vixisso. Quod Eusobii orbis ' noli opugnat. ' Haec ille. Profi, to vi X Hi quam OS-sent ab aliis docopi Pamphilus ot qu subita reserre, mor-
529쪽
res ita l)pullari iuruit origones ,ropter indos QSS Studia,
inlinen SOS itio circa re divinas labores.
Ibid. l. l. λημεντα δε usertiίνου Contra lallippus idc-tes, in si agnaunt a Dod ollo ad sinum Disserit in Iren cum odito, an turnum Clementis discipulum suisse Iani rat. Quam vero, Viderit auctor Corto do eo, quod e luitur, morito dubitat avius in v. antetno, Hist. Lit tona. i. P. 83. suisse Panta)num nonnullorum x ipsis apostoli uti litorem. Etenim tota convenit narratio magis Polycarpo PRPizeV0, qualia Pantaeno, qui auctor Hioronymo docuit sub ovor et Antonino Caracalla. P. 494. l. 7. μέλλων miρειν Si logoIidian olim conjecerat Hoeschelius, cum vox μέλλων osuisset quae nune cl. Betilior o Bossarionis Sio suppleta ost Sed malo in interprotationomo soli0lii haec orba cum sequentibuSχωρὶς ij του οἰκείου γνώμης ἐπισκόπου unguntur, nam teSto Hieronymo De Viris Ili cap. 4 cum sub testimonio ecclosiastico o sto e vol, ut ait dein vir sanctus cap. 62. t btestimonium Demetrii Athenas per aloestinam pergeret, Theoclisto et Aleaeandro Gesarem et Hierosolymo=VLm episco
pis res ter ordinatus est. Ubi tanton Fabricius in Notis ad Hieronymum nimia 1 stination similitor deceptus Pho
tum concilii repraesentasso vi lotur ostiomio sive Photius sive Pamphilus Origensem nim putat tantum docendi munero in schola et colosia Alexandrin indignum Sententia ista pronuntiatum fuisse. I id cum in lib. praeStantissinio De Rebus Christianorum ante Constantinum M. Seet. iii. q. O. p. 678 ubi do contentionibus Origoni et Donae trii xpoSuit. P. 495. l. 5. 'σί H. o. Pamphilus nisi legendum sit
530쪽
φασὶ, prout Supra scribit Photius, τας δε κατα m ριγένους
κινησεις κεῖθεν λέγουσιν κρυηνaι. l. 9. Pag. SUI'.
P. 495. . . Idaτερμουθιος Vid. Euseb. De Martyribus
intolligundi sunt, qui purinde ut hodie usu venit, ni ecclesias, Seu templa, Christianorum pertinobant Θ Cons. enim Bingliam Antiq. Molos lib. viii cap. 7. Seel. 3. An hoc loco οἴκοι pro ecclesii συνωνυμως adhibetur, et cum viris clarissimis io Fulloro atque Ant. Pagio similiter intor- protundus est, ut dixi Stipra p. 357. Eusebius lib. vii Hist.
cap. o. ubi nil, Paulum Samosatensem OS condemnationOm Suum του τὶς εκκλησίας οἴκου εκστηνα noluissed nisi quod ι o apti l Photium sunt aedificia sacra minus ampla, quam illa τω νεως Significata. Ibid. l. 5. πρεσβυτερος ου Pamphilum episcopum fuisse narrat praeter fidem ultorum uotorum multis, ut aiunt,
purasangis e meliorum Auctor Proedostinati a Sirmondo oditus, Haeres. 43. Seripserat ille ud Har. a. Auctorem Apologetto osso Pamphilum, his verbis, Undo quicunqethousque hodie Origenem legit, si prudenti um norit recitatione distinguero; oprehendit Do M hoereticis maculata quod ita osso sanolus Pamphilus martyr in suo pologetico declararit. Vid o timer. 43. quem locum ad sinem horum testimoniorum do Pamphili libro collocavi. Sod dubia crit adul- toratio hic memorata operum Origenis orlogolitibus Ori