Opuscula et carmina latina;

461쪽

res est. Statim ab illitio dissertati otiis verbum Droloquutus es, quo Parum abfuit, uti in magnum terrorem coniicerer. Dixisti satis ingenue si locus iste sanus est, nescio equidem an poeiam ipsum satis sanum titisse dicam. Verum est, insaniunt interdum oetae, Horatio ipso auctore. Sed Vide, an hoc loco insanierit gravissimum impotentissimae mulieri aculeum infigens poeta, quando areotic lymphatam illam et fugae et cladis auctorem Vere ρχέκακον fuiSSe Pronuntiavit ΘVerum enimvero ingunt huic odae nonnulla alia, quae

adhuc dubium moverelossint et, nisi me ratio fallit, nondum plane ad liquidum erducia. Huc refer gregem contaminatum turpium virorum, in quo illud morbo me semper male habuit. Nam concinnitatem orationis valde turbat. Scio morbosos Vocari pathicos et Senecam de impudico morbum suum confitente loqui. Sed inest ταυτο- λογον in grege contaminato semiviro et in turpibus inorbo viris. ale haec inter se cohaerent. Nam quod dicas, Cumulasse poetam Verba ad augendam infamiam, id non cadit in subtilitatem poetae unius omnium tersissimi limatissi inique. Video, Vir Praestantissime, Te in scriptione scholastica hunc locum pertractare non ΡOtuisse, Cum ahStinendum esset a verbis praetextatis. Sed a re mihi alienum non visum est, intendere digitum ad locum, qui mirifice exercuit ingenium interpretum ). Sed per mihi gratum seceris, si quid de loco illo statuas. Nam accurate admodum et dexteritate mira manus salutiferas attulisti loco

' Vexatissimo loco succurrit Bentleius emendatione subtiliter venti

lata opprobriorum, nec probavit tamen viris doctis eam emendationem. Hinc Lamberto Osi in Animaduersionum ad scriptores quosdam Lati- et os specimine p. 3 . in mentem Venit coniicere orbo Mirorum, quod pro

pter praecedentem iterani m habet, quo blandiatur Criticis. Sed novumnionstrum conflavit Abbas Gallani, iderotii aliorumque, quos Encyclopaedistas appellarunt olim , contubernio celebratus , Vitruvii editor , sed ingenio suo interdum abusus. Is enim morbum, quo spadones Cleopatrae cum toto illo grege contaminati fuerint, lepram fuisse contendit, merito ob id commenti irrisus a Vanderburgio , novissimo apud Francogallos Horatii darum interpreto, in notis versioni eius additis Horatii Carminum libri V. Parisiis 1812. voluiminibus tribus Vol. 1. p. 35 . seq. diae, magnam a lectoribus Horatii gratiam inierit, qui naevum nitidissimo scriptori hic insidentem perpurgaverit.

462쪽

Prodiit nuper glari hamus, pus tripartitum, mysteria Eleusinia, Orphica et Samothracia complexum, quo Lobechium cum de universa republica literaria, tum de sollertibus antiquitalis Graecae indagatoribus praeclare meritum S Se uno ore Prosilentur omnes, qui partium studio non occaecati Verum et id quod res est videre potuerunt. Nam quo magis fervent adhuc studia doctrinae mysticae,

domiciliis Indicis, Phoeniciis, Aegyptiis ad antiquissi

mos Graeciae incolas e miras ambages translatae quo magis arride mythorum explicatio, quam Vulgo Vocant, symbolica, et ad palatum est plerisque omnibus, quos taedet igetque harum, quas hactenus satis robabiles esse duximus in antiquitate exscrutanda, formarum quotidianarum e maiorem expectationem concitare debuit apud cordatos omnes Regionioniani philologi celeberrimi in his refellendis opera iam dudum posita et academici disputationibus per hos viginti fere arinos maximo cum laus et suffragiis bonorum omnium disseminata. Nec fefellit opi-

DLocum iam diu pro conclamato habitum non satis eliciter expedivit ipse Benti eius. Groebelius in prolusione anno huius saeculi 1821 edita

legendum esse peragravit aut peraravit, Xcussis aliorum interpretum coniecturis, auctor suasorque suit Fateor, nunquam mihi persuaderi potuisse in loquendi formula, reparare oras, reparandi verbum simpliciterpositum esse pro parare, in qua eXplicatione acquievit tamen recentissi-uius Horatii interpres, oeringius leus, quicum Vivere amem , quicum

obeam libens, et quidquid obstrepant laudum eius obtrectatores, editione illa Horatii, ad palatum elogantiorum hominum, quid Horatius sibi velit, paucis sibi expediri cupientium, pulchre accommodata. Ea enim Prima editionis illius secundis et tertiis curis iam opolita et in Britannia quoque typis Xpressae dos est. Nec desunt coniecturae et interpretationes, tua passim in illa extant, ingeniosissimae. Edita in diurn liter Lipsiens. a. 1830. Scid. 13 .

463쪽

RGLAOPHAMO. 441itionem de tali opere conceptam consulamiatissimi operis tu culenta editio Uporum sorma et chariarum plendore eX-ieris quoque ordium nostrarum pertaesis lenocinans. De

sinent igitur, quotquot in Germania antiquitatis studi tenentur et in illustrandis literaturae et artis riscae monumeniis peram collocant assiduam, magnifice loqui de recondita et abstrusa doctrinae divinioris indole, quae in mysteriis initiatorum aulatim instillata sit animis desinent

narrare de Occulta quadam sapientia ei a deorum, quo Civitas coluit, veneratione in adyta sacri horroris Plena evocante Demonstravit iam Lobeckius argumentis graVissimis, titubare et infirmo talo stare Pleraque omnia, quactquidem de mystarum et epoptarum disciplina arcana in SeX-centis voluminibus speciose admodum et copiose exposita sunt, e quibus sontibus commentitia haec mysteriorum a

Dientia fluxerit, ulchre docens, in hoc uno forsan lectOrum desideriistarum satisfecisse Visus, quod, dum Subii liter investigat errorum enitus insidentium latebras, eorumque, qui fumum hactenus nobis Vendiderunt, Salse i de praestigia dicam an ineptias, nonnulla negleXisse Vel levi brachi tantum perstrinxisse Videtur non Contemnenda.

Sic totum illud caput de spe immortalitatis illic ostensa obiter tantum p. 810. attigit, pauca delibans ex ingenii,

qui ad pedes eius, cumulo, quamvis non ignoraret, War burionum et quicunque deinceps magni illius Hierophaniae presserunt vestigia, hoc inprimis argumento ad arcani di sciplinam in Eleusiniis demonstrandam constabiliendamque usos esse. Nimirum totus ille locus de praemiis et poenis apud inferos et de alterius vitae emolumentis et incommodis in ipsis Eleusiniis, cum noctu repente patefacta SSentadyta ab iis, qui mimo huic sacro praeessent, m)Starum Vel epoptarum oculis subiecta esse, non Verbis scilicet, sed imaginibus adumbrata vel personatorum ministrorum Choragio repreSentata, atque adeo initiandorum animos hoc inprimis spectaculo perculsos et si qui ultra vulgu SaΡe rent, ad meditationem de conditione mortuorum instituendam Perductos esse, nemo dubitabit, qui vel Platonis locos Vel Furiarum inde in scenam inductarum fabulam totamque σκευασίαν vel ipsas Aristophanis Ranas recte perpenderit.

464쪽

Spectatores, non auditores eremoniis illis assuerunt ni tiandi Quae qui leni si curiosius explorasset vir in subο- dorandis fraudibus sagacissimus non SSet, quod Calumniarentur adversarii, iraevaricatum illum esse causae Suae et arcem ipsam neglexisse, dum castella labefactaret et Propugnacula machinis conquassaret validissimis , Et in universum Vir dociissimus non satis attendisse videtur ad haec, quae monStrarentur ianium, quod pro ea, qua

Pollet, Sollertia raeclare monuit οἱ reclus Mulierus, Gottingensis archaeologus, in censura Ephemeridibus Gottingensibus n. 13. I . de Aglaopham inserta. Atque in reliquis etiam, quae disputat in illa censura iudex ab omnicupiditate alienus ei rei antiquariae promus condus instructiSSimus, aut egregie fallimur, aut assentientes sibi habebit, qui quidem ad suffragia ferenda vocari possunt, in Ger mania nostra tantum non omnes. inum urgere noluit ut Ierus, ad quod hic digitum intendisse sufficiat. Arctis sim cum hac disputatione vinculo coniunctae et copulatae Sunt monumentorum, quae rurs Prisci finxit , reliquiae. Dolendum vero, totum hoc genus in artis priscae peribus examinandis postium a Lobeckio negligentius tractatum vel Plane praetermissum esse. I. H. I ossium, ad quem εο- tum Se componit, quem Venerabundus depraedicat et quos ille insectabatur, sibi quoque sumit vel oblique notandos Vel acriter erstringendos Lobeckius, imitandum sibi pro-Posuit in eo quoque, ut his facile superseueri Posse existimaret Quod consilium Vereor, ut Omnibus, quorum interest haec ranquirere, trobaturus sit Etenim si hoc agere Oluisset, innumera hic quoque interpretum mysteria ubique Venantium et magno Conatu nugas mera effutientium castigare potuisset deliramenta, Lacobum ill/ngium acutissimum Anglo-Britanniae archaeologum in introductione ad vasa in edita . IV. de tot isto commento, latere in sepulcris vasa initiatorum ritus referentia, Parum honorifice sentientem in auxilium vocaturus Sed de his ipse viderit Lobeckius Hoc satis constat, multa in BaC-chicis Sacris, quae cum initiorum specie aliqua coniuncta fuisse nemo dubitat, ii administrata esse, ut OSienderen-iur Pleraque, verba ei praecepta vix unquam interponeren-

465쪽

iur denique lavacra, saltationes, uectisternia in fabulae vel mimi formam redacta fuisse, qui quidem ab initiandis ipsis reΡraesentarentur. Id quod, si animum attendisset, ipsum in eam deducere potuisset sententiam, non choreis tantum et tripudiis peractas fuisse initiationes, sed in ritu illorum delitescere etiam antiquissimae disciplinae Propagationem quandam, cuius in Vasculorum Picturis manifesta deprehendi queant vestigia. Enimvero, ut hoc unum magna, quae in Promtu Sunt, exemplorum copia seligam, nuptias sacras in mysteriis, si fas est ita appellare, quae orgia fuerunt. Bacchicis, ter Campaniam et agnam Graeciam quotannis celebratas a tironibus et mulieribus Liberi et Liberae personam ritu nuptiali sibi circumponentibus vel eam ob causam commemorare debuisset, quod Sacris Opertaneis e vasculorum Pictura nova lux affulsisset, et

quae in illis ad τα δεικνυιιενα καὶ δρωstενα referrentur, Patefactum fuisset Scilicet semina in antiquissima de ερφrast se a Iove et Iunone consummato historia sparsa Propullulasse etiam in Eleusiniorum, agriculturae initia cum sacro αροτο επὶ παίδων γνησί63 coniungentium mySteriis, Per suasissimum habeo. Hinc derivanda prima του τέλους in rebus sacris significatio, id quod cum ante hos viginti annos in commentari de nuptiis Aldobrandinis exposuissem copiosius, Viros in hoc studiorum genere Versatissimos calculum addidisse iis, quae disputaveram, magna Cum VO'Iuptate intellexi At Lobeckius interiorem illam του τε λους significationem, unde orta Sit, Parum curans in una Ruhnkenii nota indicanda acquiescendum sibi esse PutaVit. Sed altiorem haec sibi exposcunt investigationem, quam non Capiunt huius narrationis angustiae, et audire mihi vi deo Regiomontanum archaeologum in coniecturis haec posita esse, nec testimoniis idoneis suffulta, monentem, Vel Satyrici Versum nobis accinentem Pergula ιctorum,

Dori nihil, omnia scia.

Haec Praemitrenda esse putavi animadversionibus, quibus ad notas quasdam in Aglaopham consignata Te- Spondendum milii esse censuerunt amici, quibus morem gerere me portuli. Scilicet quo uberiorem e lectione illius libri fructum percepi, quo magis recreatu Sulla in '

466쪽

mensa lectionis copia, ex interioribus doctrinae solidae et

succi plenae ταμιειοις eX uberante Scriptoresque Olmnium Ordinum, ecclesiastico quoque et sequioris aevi monumenta,

quae pauci oppido Vel culis usurparunt suis, complexa; et quo magis tollendam praedicandamque esse iudicavi sollertiam eius et sortitudinem in depellenda peste, quam Dssavit nostris quoque studiis interpretatio, ut Vulgo appellant, mystica indies latius serpens eo acrius me pupugit

Viri Doctissimi iniquior sententia, saepius in illo libro de

me pronuntiata. Animadverti eniim Obeckium eo in me esse animo, ut quotiescunque illi in mentem veniret, deli tescere alicubi Boetiigerum quendam, qui de rebus ad antiquitatem spectantibus disserere interdum conatus sit, me non honoris causa, ut fit, appellandum, sed vel inscitiae, vel vafra in alienis sussurandis calliditatis, vel ridiculae ariolationis nota addita vellicandum suggillandumque ESSE decerneret. Atqui ego non ita mihi Suffenus sum, ut Va nam mihi obrepere aterer Pinionem, me Cum Summis aetatis nostrae philologis et celeberrimis utriusque linguae Professoribus contenderet osse de palma, omnibus in me di proposita, sed paucis admodum concessa. On neSCiebam, quam curta mihi esset supellex. Itaque satiustutari, ad illustrandum Filiorum orbem et artis priscae, quae ab illis pendet, monumenta explicanda emendatis auctorum veterum locis uti, quam in illis emendandis et ad gramma licae criticaeque interpretationis normam exigendis desu

dare. Ab eo igitur tempore, quo Vimariam delatus consilium Terentii et artialis edendi abieceram, valde diversa fuit studiorum meorum ratio Placuit, quidquid a scholasticis laboribus lucrari possem subsecivi temporis, id omne archaeologicis consecrare disquisitionibus, auctore et adiutore Henrico Meyero, iciore eruditissimo. Scripsi per-Pauca, multa pronuntiavi de cathedra adolescentulorum primo, dein Virorum corona circumfusus, faVOre recreatus,

extemporanea dicendi facultate sublevatus Liquid assirmare POSSum, me Commentarios de rebus ad antiquitatem Pertinentibus scripturum, nisi accurate e fontibus ipsis conquisiviSgem et pensitassem omnia, ad edendos illos manum nunquam admoturum fuisse. Adversaria, in quae

467쪽

congererem vel domi naia Vel adventilia, nunquam habui,

memoriae, quam Salis tenacem nactus eram, ConfiSus.

Piguit certe puduitque aliorum compilare scrinia. Quae

ne in numerat essent nec ponte Sua Succurrerent, aliis

relinquenda esse, semper induxi in animum. Errantem saepe in viam comiter deduxerunt Viri humanissimi fuisse, qui me acerbius perstringerent vel alienis plumis superbientem obiurgarent, non memini. Si quid molestius accideret, nil reposui Omnes eiusmodi Velitatione Valde exosus. Propterea Lobeckii quoque reprehensio quam milii creavit Imolestiam, facile concoxissem, aequis lectoribus et e ritis haec aliter visum iri, sperans. Sed ut indignationem hanc quantulamcunque ne premerem silentio, perpulit aliud. Feret aetatem liber obeckii et a Posteris quoque magno cum fructu pervolutabitur. Haerebunt igitur maculae animo insens et malevolentia nescio qua suffus mihi adspersae, nisi labem illam absterserim, Vel quantum in me QSt, eluerim. Sed laucis admodum defungar. εκων chκοντί γε Dixeram olim in commentario, quem de Originibus Picturae apud Graecos composui Ideon ur Archaeologicder Maleret , Romanos, raeter Sacra Bonae Deae, i. e. cultum Cereris rure in urbem delatae auctoritate publica, a matronis patriciis noctu celebrata nondum enim poenitet explicationis alio loco Vasengcmialde II, 2IT. a me prolatae), mysteria e sacra operta non habuisse et abhorruisse a perVigilationibus, quae totam Graeciam perVaserant omnique nequitiae fenestram aperuerant, diserto Dionysii Halicarnassensis testimonio id, quod affirmaVeram,

eXtra Omnem Ositum esse controversiam arbitratus. Si

cui dubium esset, Nynhershochii exercitationem de religione eregrina laudaveram. Verum enimvero obeckius p. 651. magnopere me er raro Observat, quod Dionysii testimonio abusus Romae pervigilia fuisse negaSSem, quae permulta ibi fuerint. Nollem haec excidisse viro in indagandis ritibus, quos Graecia excoluit, Sacri PerSPicaciori, quam in Romanis eremoniis. Nam si vel unum Ciceronis locum de Legg. II, 15 inspexisset Perpendissetque, quod decebat censorem ab Omni cupiditate alienum,

468쪽

tempotibus rei publicae pervigilia publica, ac vel ipsa

privata, nisi clanculum forsan irrepsissent, cum institutis et auctoritate Publica adversa, quod aiunt, fronte PugnaSSe, iiis facile intellexisset, nec quae sub imperatoribus interdum agitata esse Perhibentur, huc traxisset. Nam me de iis loquutum esse, quae rite fiebant, non Praeter Ordinem, ipsi quoque minus festinabundo satis apparuisset. Non ignorabam profecto, cum ista scriberem, Sacra Secularia ab Augusto nocturnis quoque supplicationibus ad augustiorem cultui plane insolito, diis γενεθλίοις raestito, Speciem conciliandam instaurata, nec me fugiebant quae apud Suetonium extant pervigiliorum vestigia, a diligentissimo vitarum scriptore ideo annotata, quod parum Silaia fuerunt sub imperatoribus quoque, et propter eregrinitatis notam male audiebant. Rem conficit locus luculentus apud

Tacitum Anii XV, 44.). Pervigilium ibi commemoratura mationis univiris in Capitolio cum sellisternio Iunoni celebratum. Pervigilasse interdum in cella Iunonis Capitolinae matronas Superstitiosas, quis neget, ei factitasse illas in cultu nocturno, quae Panhemius Observavit e Seneca et

Varrone ad Callim. . 620. monuimus alibi. Sed solemne, quod acitus refert, pervigilium secundum ritum a libris Sibyllinis imperatum extra ordinem eractum fuiSSe, patet e Zosim II, 5. p. 166. Retiem. qui locus fugit T citi interpretes. Atqui hi sunt loci a commentatoribus, quibus ambitiosius testimonium denuntiat Lobeckius, in medium prolati. Utinam placuisset illi Dionysii testimonio Io-

cum auctoris Romani opponere. Nam quod carmen a

Lipsi primum e schedis Pithoe erutum, Pervigilium Veneris appellatum, huc trahunt nonnulli, nae, hi parum intelligunt, foetum hunc poeticum, ad Adriani tempora referendum, lepidissimum sane et Alexandrinum spirans in genium, Verum minime decantare pervigilium. Non me latebat eriisdorsi ad illud carmen commentarius, quem si consuluisset censor meus, haud dubie scrupulum sibi iniectum Sensisset. Nam caute admoduin et dubitanter loquitur de pervigiliis Romanorum vir doctissimus.

Sed dicam longe graviorem mihi impingit superciliOSu errorum meorum castigator, quando extispicum comine

469쪽

morans raestigias et Varia vocabula iecoris fibris itidita,

nae, qui in eodem argumento versatus Sum Butengorum

me aliena sussurantem deprehenderit, mentione facta, quod eodem redit, ac si dixisset in universum compilai Boetii-gerus. Sic designator Regionionianus ad ima me detrudit subsellia. onendus est lector, in libro paucis abhinc annis edito e cnedis meis Iucen ur Eunst Mythologie in eo capite, quod de Ortibus et oraculis exponit duarum familiarum in religioso antiqui orbis cultu obserVandarum

ratione habita, enumerasse me Vocabula in iecore victimarum explicando occurrentia. Quod ut conficerem, Hillen

gerianam farraginem in usum meum me OnVeritSSE, COI

tendit obeckius. Obstupui, fateor, Cum hae legerem. Fidem tuam obtestor, lector beneVOle, compara, Si otium

est, Butengeri collectanea cum iis, quae undique conquisita ipse redegi in ordinem. ultum, fateor, profeci ex Hesychio Albortiano, inprimis ex indice ad VOc. γλωσσα confecio Laudantur ibi in notis Casaubonus ad Capitolini Pertinacem et magnus Bochartus. Utrumque laudavit etiam Lobeckius. Quid si dicerem, corrasisse illum duumvirorum praeclarissimorum nomina e notis ad Hesychium Θ Ιntu rius forem. Nam qui omnes exciissit antiquitatis loculos, non potuit non in haec quoque incidere. Perlegat, Obsecro, Odem Candore, quo est in alios, disputationem meam et videbit, haec e colluvie ista in areolas meas derivari non potuisse. Et, ut sit libro me in manus sumio,

forsitan occurrissent illi quae disserui de Eveniero p. 186- I95. eaque in ea disputatione, quam instruit de Eve- mero p. 138.), Si hoc agere voluisset, laudari potuisse intelliget. ullus enim est in laudandis , quos quidem sa-vore prosequitur, aliis. Sed cum semel induxisset in animum, me aut illaudatum dimittere, aut πισηst ασίας suas in me conferre non sine sistula pastoritia, fieri non potuit, quin lubens Volensque me nunquam non Vel Perstringeret vel derideret. Itaque in Epimetro de Cercopibus, in quo omnes explicuit copias suas ei incredi-hilem in rimandis congerendisque auctorum locis Probavit industriam, si, quae olim de illis nebulonibus dispu-

470쪽

448 DE LOBECHII lavi in III. Amaltheae Volumine, susque deque habenda ei silentio praetereunda esse censuisset, non fuisset quod aegre ferrena, adieram ipse quoque eosdem, qui illi patuerunt, sontes; sed hoc tacite mecum reputassem, qui plures indagaverit scaturigines, qui plus aquae purae inde elicuerit, is optimus est aquilegus. Unum ortasse miratus S Sem, quod monumenta Priscae artis, inprimis ana glyphum Selinuntinum, quae Cercopum referunt fabulam, accuratiSSi me a me exposita, memoratu digna non habuisset. Sed sordent illi et obsolescunt, ut iam Supra monui, quae priscae artis reliquiis petuntur, omnia. At idem temperare sibi non potuit, quin nulla disputationis meae mentione tacta, bis p. 1298 et 1308. carperet, quae in eadem disputatione de Passali nomine in sensum nequiorem detorio et de verbi κατασπαν notione adsperSisSem, quorum quidem, ac Viri doctissimi dixerim, me nondum Poenitet. Quaero e te, lector benevole, quid hoc est nisi simulias inveterata et infestus animus, laedendi cupi diis r Quid, quod in operosa disputatione de placentis, quam Pemmatologiam Sacram inscripsit, miro lectionis multifariae apparatu, sed eo haud dubie consili composita, ut salse et festive rideret symbolicos, indiis quoque rebus otio lectorum et ingenio suo abusos facere non potuit, quin me cohorti illi adscriberet pedissequum, refricans scilicet memoriam scriptiunculae de placentis cornutis, quam ante hos duodequadraginta annos, cum apud Lusatos degerem, Iudendi et animi recreandi causa in sodalitio Gortici coeunte Praelegeram. Sancte iurare possum, iam dudum illius exanimo me emuXisse memoriam. Monitoris paries suscepit Lobeckius Risissem suaviter, si prolixam eius Voluntatem agnovissem in aliis. Iam ero recordatus sum dicterii, quod in Hearnium , antiquarium Britannicum , Omnia e scrutantem nec quidquam interire patientem, quo refelle re aliorum sententiam, coniecisse sertur Walpotius, auctor et imaginum splendore et ingenii ubertate nobilissimus: male sit, qui meorum me oblivisci non patitur Sic aliquoties adhuc nomen meum commentariis suis in Serere a Pe Sona sua non alienum esse duxit obeckius. Quod quo iure secerit quave iniuria, penes aequo harum rerum ar-