장음표시 사용
91쪽
videri. Neque quemquam effugit pars Fragmenti illa, cujus causin praecipue de eo agi mus, nimirum aνερειν θεοὶ, έπωκοποι πρη - μάτων ἀν ωπίνων ταγέύες. Sed caetera quam obscura sunt quam foede corrupta Dan-ves tamen Chrsophorus Wolfus, pro more, ut sanissima transscripsit inter Pragmenta Mulierum Graecarum pag. 9o. Leve est, quod initio Fragmenti addenda sit propositio ἐν parentibus Memperare oportet in rebus minimis in rebus maximis, sati θαι δἰ D MVοῖσι τε 6 αεγαλοισι. Porro antithesis, quae est insequentibus, pacis desii, opum Megestatis, gloriae θ' infamiae, suspicionem movet, propter similitudinem proximae Ocis πλουτω Xcidisse alteram, legendumque ἐν τε - πολεμω Ἀγιάν, ocim ci πλουτή . . . Verum quid ibi volunt sequentia ei δε τις γονέως meo
spicue vertit Contemptus autem parentlim peccati genus ejusmodi est, quod in vivis simul atque defunctis divinitus damnatur perspicue, inquam, haud deliter. Ipsi quidem μαγία dici poterat γράφε Θαι παρὰ Θεοῖσι , deferri nempe a iis, ποάlm vel ἐπισκοπο*, ad summum Jovem, ejusque mox inscribi pugillaribus, ut impias Erysichthonis adversus Cererem
92쪽
rem minas Nemessis Callimacho, Hymn . in
Ast quid est; ορα φοιν vel id φειδ α άμαρτίαν ἰδεη κακων - Impietas in parentes species quidem mali est; sed quam ineptum est, atroX scelus ut speciem tantum aliquam peccati notari ἰν τι is του Διὰ διMtρ , Praeterea dicendum fuerat ἰδέη κακου, non κακα ν Summo itaque jure oci sacob d. l. pag. 78. Illi eatur ulcus aliquod latere, quod sanari posse putat legendo: Μι δε τις γονέας ὁ περφρονεοι, λεγοι κακώ Iam ante Jacobsium Cl. Is A. I OENI Us, a quo Fragmenta Pythagoreorum salutem Xspectabant, nisi mors immatura etiam hunc optimum disciplinae alchenaerianae alumnum abripuisset oenius id Greg. de Dial. pag. Ι 87. correxerat: - δέ τις γονεας υπερηρονέοιεν λέγ' κοιμὸν , Ut idem quoque addendam praepositionem ἐν in superiori hus videra'. Atque adeo emendationi, in quam duo praestantes diverso tempores Viri inciderunt, ' acquiescendum videretur, nisi dissicultas esset insequentibus το I η o iti/A; ἁμαρτιανο αφε lota Scribendum saltem fuerat ταυτη φωκ α νουσηὶ χης Muαρτια ex φειν.
93쪽
At vero viventis agentisque animae peccati a Diis notatur, tabulisque inscribitur , non fis orientis: Mortua plectitur ob delicta apud superos commi a. gitur γράφLPαι hoc loco
magis accusandi, in jus vocandi quam simpliciter notandi aut inseribendisigyificatione, accipientes existimabamus, emendationem X Jure Attico petendam ; ex illo nempe ure, quod vel ipsis Graeciae Magnae Civitatibus, Atheniensirum magnam partem Colonis, haud incognitum erat, si ab antiquo aliquo Pythago rdo scriptum es se Fragmentum credamus, multo autem magis notum recentiori alicui ejus Auctori , si talem vel Atticum vel cujuscunque demum Scholae Philosophum aut Sophistam tu Perictyones nomine latere nobis permadeamus. Fallimur forte ac sane conjecturae nostrae plus tribueremus, si eam probassemus illi, cui nostra placere probari in
magri:l laudis parte ponimus. Interim, dum iste nobis scrupulus eximatur, morientis animus trimen, ob facta ante commissa, notari non posse, expromemus illam, eademque occasione de pietate Legum Atticarum nonnulla addemUS, quae ab hoc forte loco remota non videbuntur. Inter varia ramionum genera, quae in Foro Attico cognitae erant, haud infimo loco fuit ac
94쪽
accusatio, quae dabatur adversus filios impios in parentes; Dersus maritos erga uxoreS, quae bona paterna possidebant, injurios denique adversus tutores pupillis suis iniquos. Haec actio, quam malae tractationis dixerunt Romani, etiamsi cuivis eam intendere volenti libera
esset, species tamen tantum erat accusationis privatae, atque adeo inter δίπα ἰδιωτικας numeratur a Polluce Lib. m. Segna. I. nequidquam obnitente Salinam de Modo usum pag. 13o. quippe qui actionem pop&larem male confundit cum accusatione public quod discrimen non minus in Iure Attico locum habuit, quam in Foro Romano; dicebaturque haec actio λη
-. - Auctor Λέξεων ητορικων, quem ex
Codice Sangermanensi descriptum beneficio ami-esssimi Ruθn enii debemus; Κακοίλως ita κατοι
95쪽
σωα Harpocrationem non tantum, sed .ni
dam . --εως comparanti, facile est mutilum locum supplere 13 κατα - ται τοῖς γονε υσι. De triplici hac κακω ιος aestione, quae
Leges Atticas tractantibus nobis considerandae forent, Una tantum ad rem praesentem facit,
quae dabatur τοῖς γονε υσι γεικτα των πο .
Scilicet Graeci quidem in universum omnes re verentia ei ga aetatem senilem suerunt laudatissimi De Spartanis res vulgo nota est: Sed Athenienses praesertim e instituto Solonis, ad quem trina ista κακ εως sis quoque reserenda est, pietate adversu parentes prae cunctis aliis gentibus praestiterunt , ita ut impietas erga patrem matremve eodem haberetur loco iisdemque vindicaretur legibus, ac si quis turpiter militiam detrecta et, aut clypeum in pugna abjecussiet, aut alia quavis de caussa merui et infamiae notam Nemini in concione dicere fas erat, nemo cum populo agere poterat, qui in genitores suos injurius fuisset vel ingratus, quia est auctor est AESCHINE contra Timarchum
pag. - . qui in illos impius fuerit, quos
V Deorum instar honorare oportet, is in o V mines alienos Claraque civitatem non minus iniquus ore videatur . Atque inter δοκιμασίας capita przezipuum erat, ει του γονlας
96쪽
εἴ ποι ti. Eadem de futuris Thesmothetis non
solum quod videri posset ex POL Luc Lib. viii Segm. 85 sed de Archontibus in universum, cum magistratum peterent habebatur in solemni γετα res quaestio seu αν-emo; qui pietatis erga parentes ossicium neglexerant, indigni censebantur, quibu Reip. committeretur administratis. Eximia haec populi Athe niensis scita, quae de Solonis legibus agenti pro inertiis forent explicanda' illustranda, leviusquam portuerat, attigit EURs IV in Solone Cap. z. Sed de iis quidem hic agendi non est locus. Id solum observamus, ex eadem So Ionis atque Atheniensium sollicitudine pro parentibus aetate provectis , pro uxoribus cum dote in manu mariti positis, pupillisque, caussam ducendam esse, quare qui actionem illam popularem instituisset, si lite caderet, nulla pecunia mulctaretur, etiamsi ne quintam quidem suffragiorum partem, imo nullum suffragium tulisset, quod in aliis accusationibus secus erat: Cons. PETIT ad Leg. Att. Lib. I. it. I. pag. 4 5. d. r. eademque ratio eli, curristis κακωσε in oranti nulla dicendi mensura,
nulla clepsydra erat posita. Ην δε νευ δαῖ , inquit Harpocration. Uid. PETIT. Lib. mTit. 4. pag. 63 MI 6 . . Idcirco, cum haec
97쪽
popularis actio frequenter ab Oratoribus Atticis memoretur, plura hic cumulari possent, quae silentio transimus Insignis de Lege Natu'rae,' de instituto Civili δε de accusatione
Deώσεως, est locus DB Mos TH. Phil. IV pag. 82. f. 58. Conf. L, CG RG in contra Leocra tem in is ne pag. ID. I. praesertim locum priorris, quem designa Harpocration, contra Timo-cr. pag. 53, 3. 3. 96.97. Verum non omittenda est, quae κακώσεως damnato latuta erat Poena, infamiae scilicet, quam Romani dixissent maxi mam, saltem mediam, capitis deminutionem, ut impius scilicet sacris arceretur omnibus foro, nullisque uteretur vel Civitatis vel Societatis etiam Civilis uribus tanquam qui furti convictus esset, aut detrectatae militiae, aut tu pis e proelio fugae. Lex extat apud MEMOSTH. contra Timocratem, pag. 46Ι. S. 65.
sic legendum videtur λω in πη - χρη , I ν
ὀέσθω τρως, - άν ἐκτιγη. -- Itaque, si qui propter impietatem adversus parentes infamiam '
98쪽
tatus esset, templa tamen ingredererur, aut se, crorum uteretur communione, aut in concio
nem Populi Attici veniret, novo isto crimine accusatus , ab Heliastis ad quamVis poenam etiam capitalem, uti videtur, damnari poterat: Atque inde Xplicandus locus LYsIAE Orat. contra Moratum pag. 268, ed. TayL Di οἶν
ἐς Θανατω ohitis λιι Etenim, nisi nova caussa accederet, ipsum κακώεως γονέων delictum, P pitis deminutione, non Qrtis naturalis Poena, mulctabatur.
His praemissis, videant iam harum litterarum perit , an sine omni veri specie locum Peri-ebones restituere velimus hunc in modum. Εἰ
in Dativo παρά Θεοῖσι γραβε αι. - Si quis Nero piarentes unquam spreverit, malae tractationis crimen illi, hoc peccanti, F vivo mortuo . apud eos intenditur Metaphorae foro Attico, ut dicebamus, desumta esset; nec quemquam offendat, quod sic αμαρροία οἰντὶτ μαρταν, ας, scelus pro sceksio, per tropum
99쪽
pum ponaturi Voces autem 'IA ER) A1'Ruuna tantum literula disserunt; in formae donicae VOX κακωσιοι decurtari potuit ab eo, qui Jus Atheniensium plane ignoraret Nihil denique ad confirmandam emendationem nostram magis facit, quam eadem DEMOSTHENIS contra Timocratem ratio. Timocrates nimirum Legem proposuerat, quam Libanius merito dicit λαλα φιλα θρωπον, ut Uictinque ad pecuniam publicam solvendamve mulctam damnatus esset, datis praedibus, carceris situm ac squali rem evaderet, qua Lege humanissima nunc etiam Angli utuntur. Illam pro Diodoro Accusatore exagitans, memosthenes odium Timocrati invidiam quavis ratione conflare nititur , inter alia argumenta cisto, quasi per hanc Legem Omne , qui tantum non ad mortem essent damnati , datis praedibus, carcere se possent liberare etiam illi qui ex Lege Solonis κλοπλ
V lem inquit Legislatorem capite plecti oportet, ut qui apud Inferos impietatis funi damnati tam amica illis Lege, ab ipso per
Orcinam quandam rogationem serenda, gau- deant, mos vero inter vivos piis ac justis Legibus antiquis uti in posterum sinat.' Κα
100쪽
S. 163. Simili modo 'ricb one, καὶ re γῆν
Illa, fatemur, scabra sunt quodammodo ac senus roturda , cum , ut vere observat Cl. Jacob , verbum desideretur, unde pendeat πο -- Vis quidem non foret, si legeremus; καὶ
Θεῶν Et sub terram impia erga parentes ani-n: in loco isso tenebricoso nempe & Phlegethonteo, per euphemismum designat, per omne aevum cum malis haud dissioDendo veluti inculo copulatur a Vindict Diνin , iisque
infris Satius tamen sorte fuerit κακοῖς συνα- ίομένη servare, es σμαι ς praecedenti, is repetere.