Observationes in Euripidis maxime Hippolytum : exercitationum academicarum specimen primum [- tertium]

발행: 1792년

분량: 219페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

81쪽

praeparet ad fructus Religionis percipiendor

τις σα, hoc maxime utitur argumento Clemens, Cap. 6. tres Te velut partes, quibus prima Christianismi aetate celebrata γνωσις, seu vera sinceraque cognitio , perficiatur, ἐά p μεως,

autem mediam ι α ιν studium esse disciplis ' narum humanarum, quae a Deo non minua' sunt pr0sectae, quam scientia rerum divinarum, V ita ut non tantum eruditio multum conserat' ad virtutem, sed it Philosophia, quae X omnibus plachis praestantissima eligit, ad ve-V ram pietatem viam muniat. V Neque id rationibus magis probavit Vir optimus , quam ipsis rerum documentis: Nam, etiamsi idem ille, qui praepostere saepius Scriptoribus Sacris ad quaevis probanda usus est, minime certe ignoraverit illud, ad contemnendas arte ἐγ--λῶς

toties decantatum, φάσκον ριναι σοφοὶ , ἴλω ρα ν η ταν, tam assidue tamen in legendis, Xcerpendis , laudandis hilosophorum Poetarumque scriptis versatus est, ut Clemens Alexandrinus cum Plutarcho ooanne Stobaeo ad cognoscendam hanc fit uitatis partem plus quam reliqui omnes , quotquot supersunt, Staiptores Graeci Latinique conferre Videatur.

82쪽

D EXERCITATIONES ACADEMICAR

Igitur, si ex animi sententia dixit Clemens Cap. p. liberales Graecorum disciplinas, non minus quam ipsorum Philosophiam, dipla itus ad genui humanum pervenisse, καταφαίνω

ro scripsit Vir sanequam pius e doctus, nemo harum Litterarum amans facile negabit, erigi sibi animum recreari mentem, quotieScunqque illa consideret, quae de pietate erga Numen, de Dio precum, de divin Providentia, de praemiis virtutis ineluctabili scele- τἰΠn poenia, de constanti , de fortitudine, de Iranquillitate animi, de temperanti , de anaore in Patriam, quae plura hujus generis sunt, docuerunt Veteres; quae omnia si quis .pte jungat, atque e suis principiis ducta in

unum velut corpus, ossiciorumque seriem com ponat, dubitabit profecto , an vere ante hos triginta, quinque annos scriptum sit, ex veterum Philosephorum Libri 1 Iema Ethices,

ρmnibus numeris absolutum, tradi haud posse. Verum missa hac disceptatione, quae a proposito nostro jam quidem aliena est, doleamus potius, eadem illa antiquorum, sive Sapientum sive Poetarum, scripta, quibus tot egregia vitae morumque Praecepta continentur nostra etiam

83쪽

etiam aetate, post diligentem cruditorum Virorum curam, Vitiis tam frequentibus esse obsita deformata, ut non parum inde decori eorum splendori decedat. Velinum, exempli instar,

seligamus locum Philosophicum, qui est de Npina in sceleratos Vindict , non ut omnia coacervemus , quae de amplissimo argumento Xmonumentis Antiquitatis repeti possent, sed ut ea tantum loca attingamus, quae medica Critices manu indigere videantur, atque ut sic levi specimine appareat, quantum in hoc quoque genere unioribus supersit peragendum. Initium praebeat, aut potius telae nostrae velut stamen quoddam, pulcherrimus PLAUTI

locus, qui principium est Comoediae Rudentis. Arcturus stella Prologum agit his verbis. Oui gentes omnes , mariaque F terrarino et, Cus sum Dis civitate Coelitum. Ita sum, ut videtis, Plendens stilla, candida, Signum, quod semper tempore exoritur sevo, Hic atque in coelo. Nomen Arcturo est mihi.

Noctu sum in coelo clarus, atque inter eos, Inter mortales ambulo interdius. Et alia signa de coelo ad terram accidunt.

Ouis Loeperator rix atque hominum puer, is nos per gento alium alia disparat,

84쪽

7 EXZRCITATIONES ACADEMICAE

Hominum qui facta, mores, pietatem Idem in scamus, Ut quemque adjuvet opulentia;

Qui falsas lites falsis tesimoniis

Petunt, quique in jure abjurant pecuniam: E)rum reserimur nomina exscripta ad Iovem. Quotidi ille scit, quis hic quaerat malumsuui hic litem adipisci postulant perjurio; Mali res falsas qui imoetrant apud judicem, iterum ille eam rem judicatam judicat; illi ore multa multat, quam litem auferunt. Bonque in aliis tabulis exscriptos habet.

A que ho scelesti in ani num in cunt suum,Povem se placare posse donis, hostiis; Et operain sumtum perduunt id eo sit, quis: Nihil ei accepetum est a perjuris supplicii. Pacilius, si qui pista es, ait supplicans, iam qui scelestas est, inveniet veniam MLLDirco moneo vos ego haec, qui estis Mni, Quique aetatem agitis cum pietate θ' cum side, Reilaete porro, POST FACTUM ut laetemini. Illam, cujus gratia locum adscripsimus,

emendationem, ura in postremo versu deletaliter uia, quivis vel leviter monitUS , etiam tacentibus nobis, inveniet; verum tantiSper eam OBlittamus, dum universum locum e Menandro, aliove novae Comoediae scriptore Graeco,

85쪽

is LOCA VETERUM. IS

sorte X antiquiore aut ipso etiam Epicharmo , in scenia Philosopho, translatum, paullo attentius consideremus, di cum similibus Graecorum dictis, id temporis quoque injuria vitiatis, comparemus, Ex Epicharmo autem, vel qui litando Epicharmum expressit, juniore aliquo Comico translatum Xiitimamus, quod ista, quam lautua tradit de vindice Deo, malorum bonorumquοηostrorum obserpalore iussori. Senecae uiri verba Ep. I. quod ista, inquam, persualio inter dogmata fuit Pythagoreorum, aut, ut Verius dicamus, inter praecepta Religionis illius vetusissimae, quae ex Aegypto, tanquam ex fonte aliquo communi doctrinae sacrae, ad reliquo omnes populos, ad Philosophos praesertim discendi caussa illuc advenas, atque adeo ad ipsam Pythagoram, est propagata. Magnus VALCKENAERI Us, qui opis tabula; locumque Plautinum, jam memoraverat ad Herodotum pag. OO. iterum multo latius de iisdem ioli A li m agens Diatr. Eurip. Cap. XVlII pag. 84. Atticam quoque plebem, V in Q. it, utilis ista continebat luperstitio, quδ' credebant inter homines, oculis humani non spς stabiles, versari rerum laudabilium inspecioseS, scelerumque spectatrices' vindices, qui quaeve 0rum malorumque nomina

86쪽

νι EXERCITATIONES ACADEMICAE

' referrent ad suum Imperatorem Jovem, suis V quaeque tabulis inscribenda . - Superstilio ista suerit, an persuasio, haud sine aliqua veri specie, a vetustissimis mortalibus per millenos annos ad seros posteros delata, nos quidem definire non sustinemus, probe conscii, in infinita rerum creatarum serie, a persectissimis mentibus ad rudem usque' eam, quae informis videatur, materiem , istam nos latere partem, quae animum humanum a mente divina sejungit nee multum reserre putamuS, quo nomine illi, ultra mortalem conditionem positi, seu Spiritus, seu Genii, seu Abελοι, seu Δαιμιονες dicantur. Supersitio tamen ista titilis videbatur alchenaerio, Mante bis millenos, ducentosque, quod excurrit, annos, visa fuerat Pythagoreorum primario TIMAEO

in sine Libelli de animinandi Εἰ ἡ κά τις,

ο δεαι, τι in vere corrigebat Vulchenaerius in margine libri, qui penes uos est κολάσιες

87쪽

i, LOCA VETERUM. s

/ιή - α αλαθέ i. Quibus praemi is, suum istum λογον Xplicans Timaeus Nemesin me

έ, θεῶν τε καὶ αν ωπων. Nimirum, quod inuansiit observare liceat, παλαιάς illius Φημης,

qua vetustissimae Religionis apud Graecos pars popularis nitebatur, Homerus potissimum con servator' velut custos fuit, quem idcirco priscae hujus Theologiae auctorem laudare non erubuerunt primi Graecorum Philosophi , atque inter Philosophos severissimi veteres Pythagorei. Sic e gr. ut illic a Timaeo , ita ο ικος ποιητὰ , Jovem dicens πατέρα ν - τε λ

τε, ad parte etiam vocatur a DIOTOGENEPythagorico in egregiis reliquiis Libri de Regno, quas Stobaeus conservavit Flor. it. XLVI. pag. 332. Quod si tumo iuα, ad quam Timaeus respicit, quaeque prae reliquis Homeri libris in hoc genere Theologico fuit celebrata, tum alia divini stis loca ejusmodi sunt, ut vere dixerit Homericae Vitae Auctor pag. 337. Ed Gal. quaecunque de Providenti V Eato disputarunt Graecorum Philosophi, eo- rum umnium prima stamina dedisse Homer ruin ἐ

88쪽

ν6 EXERCITATIONES ACADEMICAE

ρος παρέν, b Homerus quoque antiquissimus fuit auctor illius opinioni S mundum a Deo ressi,

qui vindex sit aequi boni, cujusque sub praesidio alii inserioris ordinis adminifri

transactores rebus piovideant humanis ,

καὶ ανθρώGrων πατρός, in Verbis ejusdem Scriptoris utamur pag. 339OIgitur, quam ab Ionico Poeta forte ab Ionicis Philosophis, aut magis a communibus omnium praeceptoribus , Aegyptiis sacerdotibus, acccpit persuasionem Schola Philosophorum Italica, illa in pluribus eorum Fragmentis reperitur, e quibus unum tantum adscribemus, Critices auXilio si immopere indigentem. PERICTYONE illud est, mulieris Philosophae, seu cujuscunque demum vel foeminae vel viri Pythagorici. Ut enim libentissime adsentimur Criticorum principi, Richardo Lentiejo, quando personatos Epistolarum Graecanicarum Scriptores , Fabulas Aesopeas, quae sunt plura hujus generis, salsi arguit, ita cupiditate quadam abreptus videtur, cum candem dicam scribit plerisque Pythagoreorum, nos irae etiam Perlabones, Fragmentis mulierem in virum Wale conversam dolemus a Clarissimo 2ntieli I

89쪽

Interprete Latino, sed quem acutissimi morbi vis jam tum fregerat, Resp. adi L pag. 2Iq.)Quidquid sit hujus rei, an vere fuerit aliqua Perictyone Pythagorica , quam quaestionem ulterius exquirere nunc quidem non fert occasio, dignum erat insigne Fragmentum etiamsi Pythagora forte recentius Libri dentillaris Harmonis, ut medicinam ei facere tentaret Cl. FREDERICUS JACons in Epi

stola Critio ad Nicolaum Sohow, qua ingenii

in restituendis Pythagoricorum laciniis, a Dan ne Stobaeo servatis, plus semel demonstravit felicitatem. Videamus tamen, an de hoc quidem, sortem altero loco, caussa sit, cur a viro eruditissimo eatenus dissentiamus, ut aliam medendi viam commendandam esse putemus. Fragmentum exstat Serm. LXXvII. p. 57. deis io pietatis erga parentes agit his verbis:

90쪽

Egregium esse locum, nemo inficias verit, sive a Dorica Periclyone , quacunque demum Dialecto, haec primum scripta sint, sive eundem similemve auctorem habeant illi, cui Hippocratisis Democriti Epistolas, pari propemodum colore insignes, debemus Satis est si de nonnullis, quae sub Pythagoreorum nomine supersunt, reliquiis verum sit , quod de Epistolis Socraticis pridem dicebamus, sub falsis quidem personis conscias, non tamen ab eorum aut Philosophia alienas, aut aevo longe remotas via

SEARCH

MENU NAVIGATION