Publii Terentii Afri Comœdiæ sex, ad optimorum exemplarium fidem recensitæ. Accesserunt variæ lectiones e libris mss. & eruditorum commentariis depromptæ. Tomus 1.2. 2

261쪽

1 8 PUBLII TERENTII

Quin spolies, mutiles, laceres, quemquem nacta sis. P H I L O T I S. Ulla' eximium neminem habeam sYRA. Neminem: Nam nemo illotum quisquam, scito , ad te venic, in ita paret sese, abs te ut blanditiis suis Quam minimo pretio suam voluptatem expleat. Q Hiscine tu, amabo , non contra insidiabere EP H I L o T I S. Tamen eandem pol esse omnibus, injurium est. SYRA. Iniurium est autem ulcisci adversarios Aut qua via captent te illi, eadem ipsos capi Eheu me miserami cur non aut istaec mini 2 i Atas, ae forma est, aut tibi haec sententia eae ae

262쪽

ACTUS I.

SCENA II.

PARMENO. PHILOTIS. SYRA.PARMENO.S Eugae si quaeret me , modo isse dicito

Ad portum, percontatum adventum PamphlII. Audin', quid dicam , Scirtet si quaeret me , uti Tum dicas: si non quaeret, nullus dixeris; Alias ut uti possim causa hac integra. in Sed videon' ego Philotium t unde haec advenit Philotis, salve multum. PHILOTIS. O salve, Parmen .sYRA.

salve mecastor, Parmeno.

PARMENO. Et tu edepol, Syra, Dic mihi, Philotis, ubi te oblectasti tam diu PHILOTIS. Minime equidem me oblectavi , quae cum milite Corinthum hinc sum profecta inhumanissimos Biennium ibi perpetuum misera illum tuli.

263쪽

aso PUBLII TERENTII

Edepol te desiderium Athenarum arbitror, Philotium, cepisse saepe, & te tuum so Consilium contempsisse. P H I L O T I S. Non dici potest, Quam cupida eram huc redeundi, abeundi a milite , Vosque hic videndi, antiqua ut consuetudine Agitarem inter vos libere convivium: Nam illic haud licebat nisi praefinito Ioqui

Haud opinor commode Finem statuisse orationi militem. P H I L O T I S. Sed quid negoti hoc 3 modo quae narravit mihi Hla intus Bacchis 3 quod ego nunquam credidi Fore, ut ille, hac viva, posset animum inducereroo Uxorem habere. P A R M E N o. Habere autem EP H I L O T I S. Eho tu, an non habet EP A R M E N O. Habet, sed firmae hae vereor ut sint nuptiae. P H I L O T I S. Ita Dii Deaeque faxint , si in rem est Bacchidis. i

Cooste

264쪽

sed qui istuc credam ita esse dic mihi, Parmeno. PARMENO. Non est opim prolato : hoc percondarier Desistes P H I L O T I S. Neti pe ea causa , ut ne id fiat palam. ios Ita me Dii amabunt, haud propterea te rogo, ut Hoc proferam , sed ut tacita mecum gaudeam. PARMENO. Nunquam tam dices commode, ut tergum meum Tuam in fidem committam. P H I L O T I S. Ah noli, Parmeno et Quasi non tu multo malis narrare hoc mihi, MoQuam ego, quae percontor, scire.

PARMENO.veta haec praedicat, Et mihi illud vitium maximum est. Si milii fidem Das te tacituram, dicam. P H I L O T I S. Ad ingenium redis. Fidem do, loquere, PARMENO.

Ausculta,

PHILOTIS.

Istic sum,

PARMENO.Hanc Bacchidem

265쪽

rs 1 PUBLII TERENTII

III Amabat, ut cum maxime, tum Pamphilus, Cum pater, uxorem ut ducat, orare occipit rEt haec, communia omnium quae sunt patrum, Sese senem esse dicere , illum autem unicum tPraesidium velle se senectuti suae. Do me primo se negare : sed postquam acrius Pater instat, fecit animi ut incertus foret, Pudorsu , anue amori obsequeretur magis. Tundendo , atque odio denique effecit senex:

Despondit gnatam ei huius vicini proximi. Usque illud visum est Pamphilo neutiquam grave, Donec jam in ipsis nuptiis: postquam videt Paratas, nec moram ullam , quin ducat, dari s Ibi demum ita aegre tulit, ut ipsam Bacchidem,

Si adesset, credo, ibi ejus commi Seresceret. 33o Ubicunque datum erat spatium solitudinis, Ut colloqui mecum una posset et Parmeno ,

Perii. Quid ego egit in quod me conjeci malum lNon potero hoc ferre, Parmeno. Perii miseri

P H I L o T I S. At te Dii Deaeque perduint cum isto odio, Lachea PARMENO.1 3 I Ad pauca ut redeam, uxorem deducit domum. Nocte illa prima virginem non attigit et

Quae consecuta est nox, eam nihilo magis.

P H I L O T I S. Quid ais E ciuu virgine una adolescens cubuetir,

266쪽

Plus potus, se illac abstinere ut potuerit Non verisimile dicis, nec verum arbitror. 1 o

Credo ita videri tibi: nam nemo ad te venit, Nisi cupiens tui: ille invitus illam duxerat.

Diebus sane pauculis Post Pamphilus me solum seducit foras, Narratque, ut virgo ab se integra etiam tum siet: r sseque , ante quam eam uxorem duxisset domum, Sperasse eas tolerare posse nuptias:

Sed quam decrerim me non posse diutius Habere, eam ludibrio haberi, Parmeno, Quin integram itidem reddam , ut accepi ab suis, a soNeque honestum mihi, neque utile ipsi virgini est. P H I L o T I S. Plum ac pudicum ingenium narras Pamphili. PARMEN o. Hoc ego proferre, incommodum esse mihi arbitrotrReddi patri autem, cui tu nihil dicas viti, Superbum est: sed illam spero, ubi hoc cognoverse, i r sdion posse se mecum esse, abituram denique.P H I L O T I S. Quid interea E ibatne ad Bacchi dein

267쪽

rs PUBLII TERENTII

P A R M E N O. Quotidier Sed, ut fit, postquam hunc alienum ab sese videt, Maligna multo, ta magis procax facta illico est. P H I L O T I S.

1 co Non epol mirum.

Atque ea res multo maxime

Disjunxit illum ab illa, postquam & ipse se ,

Et illam , & hanc, quae domi erat, cognovic satis , Ad exemplum ambarum mores earum aestimans. Haec , ita uti liberali esse ingenio decet, Ici Pudens, modesta, incommoda atque injurias Viri omnes ferre , dc tegere contumelias. Hic animus partim uxoris misericordia Devinctus, partim victus hujus injuriis, Paulatim elapsus est Bacchidi, atque huic transtulit Xyo Amorem, postquam par ingenium nactus est. Interea in Imbro moritur cognatus senex Horunc et ea ad hos redibat lege hereditas. Eo amantem invitum Pamphilum extrudit pater. Reliquit cum matre hic uxorem et nam senex a s Rus abdidit ser huc raro in urbem commeat.

P H I L O T I S. Quid adhuc habent infirmitatis nuptiae P A R M E N O. Nunc audies. Primum dies complusculos

268쪽

ΗECTRA . 2 si

Bene conveniebat sane inter eas. Interim Miris modis odisse coepit Sostratam , Neque lites ullae inter eas, postulatio Iro Nunquam.

P H I L o T I S. Quid igitur si A R M E N O.

Si quando ad eam accesserat Confabulatum , fugere e conspectu illico, videre nolle: denique, ubi non quit pati, Simulat se a matre arcersi ad rem divinam, abit. Ubi ibi est dies complures, arcersi jubet et 18sDixere causam tunc nescio quam et iterum jubet idiemo remisit. Postquam arcersit saepius, Agram esse simulant mulierem : nostra illico It visere ad eam et admisit nemo. Hoc ubi senex Rescivit, heri ea causa rure advenit huc, Patrem continuo convenit Philumena'. Quid egerint inter se, nondum etiam scio, Nisi sane curae est, quorsum eventurum hoc stetis Habes omnem rem e pergam quo coepi hoc iter. P H I L O T I S. Et quidem ego : nam constitui cum quodam hospite Me esse illum conventuram.

Dii vertant bene o

269쪽

Es; PUBLII TERENTIT

Quod agasi P H I L O T I S. Vales P A R M E N o. Et tu bene vale, Philotium

270쪽

ACTUS IL

LACHES. SOSTRATA.LACHES.Ro Deum atque hominum fidem l quod

hoc genus est quae haec coniuratio Ut omnes mulieres eadem aeque studeant, nolintque omnia, Neque oeclinatam quicquam ab aliarum ingenio ullam reperias Itaque adeo uno animo omnes socrus oderunt nurus: viris Esse adversas seque studium est, similis est pertia

nacta.

. II. T