Publii Terentii Afri Comœdiæ sex, ad optimorum exemplarium fidem recensitæ. Accesserunt variæ lectiones e libris mss. & eruditorum commentariis depromptæ. Tomus 1.2. 2

271쪽

as 8 PUBLII TERENTI I

n eodem omnes mihi videntur ludo dome ad malitiam et &Ei ludo, si ullus est, magistram hanc esse satis ceti

scio.

SOSTRATA.

Di Me miseram, quae nunc, quam ob rem accuser, nec-cio

LACHES. Hemi Tu nescis so STRATA.Non, ita me Dii bene ament, mi Laches , Itaque una inter nos agere aetatem liceat. LACHES. Dii inala prohi

beant

sos TRATA.Meque abs te tamerito esse accusatam , postmodo

rescisces.

LACHES. Scio et Te immerito an quicquam pro istis factis dignum . te dici potest, at o Quae me, & te, & familiam dedecoras , filio luctum paras Tum autem, ex amicis inimici ut sint nobis assines, acii,

272쪽

ΗECTRA . a Ly

Qui illum decrerunt dignum, suos cul liberos committerent, Tu sola exorere, quae perturbes haec tua impudentia.

LACHES. Tu , inquam, mulier, quae me omnino Iapiisdem, haud hominem , putas. An, quia ruri esse crebro soleo, nescite arbitramini et i sQuo quisque pacto hic vitam vestrarum exigat Multo melius, hic quae fiunt, quam illic, ubi sum assidue, scior Ideo quia, uti vos mihi domi eritis, proinde ego ero foris. ampridem equidem audivi cepisse odium tui Philu

menam,

Minimeque adeo mirum: &, ni id fecisset, magis mirum foret. 21OSed non credidi adeo, ut etiam totam hanc odisset domum: Quod si scissem, illa hie manetet potius, tu hinc isses foras. At vide, quam immerito aegritudo haec oritur mihi abs te , Sostrata. Rus habitatum abii, concedens vobis, dc rei serviensi Sumptus Uestros, otiumque ut nostra res posset pati, o sMeo labori haud parcens, praetet aequum atque aetatem meam.

273쪽

1O PUBLII TERENT Ir

Non te pro his curasse rebus, ne quid aegre esses mihi 3sOSTRATA.Non mea opera, neque pol culpa evenit. LACHES.

Immo ma xime

MIa hic fulsit: in te omnis haeret culpa sola, So

tratas

,so Quae hic erant, curares, cum ego vos solvi curis ceteris,

Cum puella anum suscepisse inimicitias non pudet Illius dices culpa factum s OSTRATA.Haud equidem dico,

LachesoLACHES. Eaudeo, Ita me Dii ament, gnati causar nam de taquidem Satis scio, peccando detrimenti nihil fieri potestas OSTRATA.1 3 s Qui scis, an ea causa, mi vir, me odisse assimula.

verit , Ut cum matre una plus esset pLACHES. Quid ais non signi hoc

sat est, Dis troes h

274쪽

Quod heti nemo voluit visentem te ad eam intromi teret sos TRATA.Enim lassam oppido tum aiebant : en ad eam non admissa sum, LACHES. Tuos esse illi mores morbum magis, quam ullam aliam rem, arbitror. Et merito adeo: nam vestrarum nulla eit, quin gnatum velit Ducere uxorem; &, quae vobis placita conditio est, datur: Ubi duxere impulsu vestro, vestro impulsu easdem exigunt.

275쪽

1σ1 PUBLII TERENTI IACTOS II.

PHIDIPPUS. LACHES.so STRATA.PHIDIPPUS.ETsi scio, Philumena, meum jus esse ut te comgam , Quae ego imperem, facere , ego tamen patrio animo victus faciam a s Ut tibi concedam, neque tuae libidini adversabor. IA C H E S. Atque eccum Phidippum optime video et hinc iam scibo quid sit. Phidippe, esse ego meis omnibus scio me apprime

obsequentem lSed non adeo, ut facilitas mea illorum corrumpat animosi Quod tu idem si faceres, magis in rem ae nostram dc vestram id esset. 1so Nunc video in illarum potestate esse te.

PHIDIPPUS. Heia vero l

276쪽

LACHES. Adit te heri de filia: ut veni, itidem incertum amisti. Haud ita decet , si perpetuam vis esse assinitatem hanc , Celare te iras. Si quid est peccatum a nobis, proferrAut ea, refellendo , aut purgando vobis, corrige

muss

Te judice ipso. Sin ea est causa retinendi apud vos, Quia aegra est , te mihi injuriam facere arbitror, Phidippe, si metuis, satis ut meae domi curetur diligenter. At, ita me Dii ament, haud tibi hoc concedo, etsi illi pater es, Ut tu illam salvam magis velis, quam ego: id adeo gnati causa, Quem ego intellexi illam haud minus, quam se ipsum , magnificare. et co Neque adeo me clam est, quam esse eum graviter laturum credam, Hoc si rescierit. Eo , domum studeo haec prius, quam ille huc redeat.

P H I D I P P U S. Laches, & diligentiam vestram , & benignitatem Novir & , quae dicis, omnia esse, ut dicis, animum inducor Et te hoc mihi cupio credere: illam ad vos redire

277쪽

1 M PUBLII TERENTII

di facere possim ullo modo, LACHES. Quae res te facere id prohibet tEho, numquidnam accusat virum

Minime: nam post quam attendi Magis, de vi coepi cogere ut rediret, sancte ad jurat Non posse apud vos Pamphilo se absente perdurare. t o Aliud fortasse aliis vitii est: leni ego animo sum

natust

Non possum adversari meis. LACHES. Hem, Sostrata lso STRATA.

E ACHES.Certumne est istuc PHIDIPPUS. Nunc quidem, ut videtur I sed nunquid vis Nam est quod me transire ad forum jam oporteat. LACHES.

Eo tecum una.

278쪽

ACTOS II.

so STRATA.

Dryot nae nos aeque sumus mulleres omnes in visae viris, Propter paucas, quae omnes faciunt dignae ut videamur malo. . t sNam , ita me ament Dii, quod me accusat nunc vir,

sum extra noxiam. Sed non facile est expurgatu: ita animum induxerunt, Socrus

Omnes esse iniquas. Plaud pol me quidem et nam nunquam secus Habui illam, ac si ex me esset nata: nec, qui hoc mihi evenia , scio tNisi pol filium multi' modis jam expecto ut redeat domum. Ego Tom. II.

279쪽

ACTOS III.

PAMPHILUS. PARMENO.M Y R R H I N A. PAMPHILUS.

EMINI ego plura acerba esse ex amore homini unquam oblata credo , Quam mihi. Heu me infelicem l hanciscine ego vitam parsi perdere EHaccine ego causa eram tantopere cupidus redeundi domum e

Cui quanto fuerat praestabilius, ubivis gentium aetatem agere, Quam huc redire, atque haec ita esse miserum maresciscere Goos

280쪽

Nam nos omnes , quibus alicunde aliquis objectus est labosa ne quod est interea tempus, prius quam id ret-citum est, Iucro est. P A R M E N o. At sic, citius qui te expedias his aerumnis, reperias. Si non rediisses, hae irae factae essent multo amplio,

Sed nunc adventum tuum ambas , Pamphile , scio

reverituras.

Rem cognosces : iram expedies: restitues tursum in glatiam rLevia sunt, quae tu pergravia esse in animum induxti

tuum

PAMPHILUS.

Quid consolare me an quisquam usquam gentiunx est aeque miser Priusquam hanc uxorem duxi, habebam alibi animum amori deditum: Iam in hac re, ut taceam, cuivis facile seitu eset, quam fuerim miser: Tamen nunquam ausus sum recusare eam quam mihi obtrudit pater. Vix me illinc abstraxi, atque impeditum in ea ex .pedivi animum meum, vixque huc contuleram et hem, nova res orta ess, porro ab hac quae me abstrahat.Z t