Publii Terentii Afri Comœdiæ sex, ad optimorum exemplarium fidem recensitæ. Accesserunt variæ lectiones e libris mss. & eruditorum commentariis depromptæ. Tomus 1.2. 2

281쪽

1s 8 PUBIII TERENTII

Tum matrem ex ea re me , aut uxorem in culpa inis venturum arbitror:

3oo Quae cum ita esse invenero, quid restat, nisi pocrout fiam miser Nam matris ferre injurias me, Parmeno, pietas jubet a Tum uxori obnoxius sum : Ita olim suo me ingenio pertulit, Tot meas injurias quae nunquam in ullo patefecit

locos Sed magnum nescio quid oscesse est evenisse , Pa menos

3os Unde ira inter eas intercessit, quae tam permaniit diu PARMENO.Hoc quidem hercle parvum est: si vis vero veram rationem exequi, Non maximas, quae maximae sunt interdum irae, injurias Faciunt: nam saepe est, quibus in rebus alius ne iratus quidem est, Cum de eadem causa est iracundus factus inimicissi

mus.

sio Pueri inter sese quam pro levibus noxiis iras gerunt sQuapropter quia enim qui eos gubernat animus, infirmum gerUnt. Itidem mulieres tunt ferme, ut pueri , levi sevientia a

282쪽

Fortasse unum aliquod verbum hanc lutet eas iram conciverit. PAMPHILUS. Abi, Parmeno, intro , ae me venisSe nuntia.

P A R M E N O. Hem, quid hoc PAMPHILUS.

Tace

Trepidati sentio, cursari rursum prorsum. Agedum, ad fores si s Accede propius. Hem, sensistin noli fabularier. Pro Iupiteri audio clamorem. PARMENO.Tute Ioqueris, me vetas.. M Y R R II I N A. Tace, obsecro, mea gnata. PAMPHILUS. Nullus sum Matris vox visa est Plato

Perii. PARMENO.Quamobrem

283쪽

1 o PUBLII TERENTII

- num malum to Profecto, Parmeno , me celant.

P A R M E N O. Uxorem Philumenam Pavltare nescio quid dixerunt: id si forte est, nescio. PAMPHILUS.Interit: cur mihi id non dixti EP A R M E N O. Quia non poteram un1

omnia,

PAMPHILUS. Quid morbi est EP R M E N o.

. Nescio.

PAMPHILUS.. Quid E nemone medicum adduxit

Nescio.

PAMPHILUS.Cesso hinc ire intro, ut hoc quamprimum, quidquid

est, certum sciam

31s Quonam modo, Ebilumena mea, nunc te ostendamo affectam ENam si periculum ullum in te inest, periisse me una haud dubium est.

284쪽

P A R M E N O. Non usus facto est mihi nunc hunc intro sequi :Nam invisos omnes nos esse illis sentior Heri nemo voluit Sostratam intro admittere. Si forte morbus amplior factus siet, so Quod sane nolim, maxime heri causa meis Servum illico introisse dicent Sostrataei Aliquid tulisse comminiscentur mali, ( Capiti, atque aetati illorum) morbus qui auctus sit:Hera in crimen veniet, ego tu magnum malum. 3 3 s

S o S T R A T A. P A R M E N o PAMPHILUS.sos TRATA..NEseio quid jamdudum hic audio tumultuari

miserar Male metuo, ne Philulaenae magis morbus aggravescat r

Quod te , a sculapi, & te, Salus, ne quid sit hujus,

285쪽

a r. PUBLII TERENTII

Nunc ad eam visam. P A R ENO. Heus, Sostrata. so STRAT A.

Hema

Iterum istinc excludere.

sos TRATA.3 o Ehem, Parmeno, tune hic eras E perii, quid faciam

misera Non visam uxorem Pamphili, cum in proximo husit aegra S. PARMENO.. on visas, nec mittas quidem visendi causa quem- qtiam et Nam Qui amat cui odio ipsus est, bis facere stulte

Laborem inanem ipsus capit, re illi molestiam a

fert

sis Tum autem filius tuus introlli videte, ut venit, quid agat,sOSTRATA.Quid ais E an venit Pamphilus PARMENO. Venit.

286쪽

SOSTRATA. Diis gratiam habeo. Hem, istoc verbo animus mihi rediit, & cura ex

corde excessi T.

am ea te causa maxime huc nunc introire nolor Nam si remittent quippiam Philum tae dolores, omnem rem narrabit. scio, continuo sola soli, Quae inter vos intervenit, unde ortum est initium irae. SI Atque eccum video ipsum egredi. Quam tristis est lso STRATA.o mi gnate. PAMPHILUS. Mea mater, salve.sOSTRATA.Gaudeo venisse salvum. Salva Philumena est EPAMPHILUS, Meliuscula. SOSTRATA.Utinam istuc ita Dii faxint Quid tu igitur lacrimas aut quid es tam tristis PAMPHILUS.

Recte , materisso STRATA. Id suis tumulti E dic mihi: an dolor repente invasit E is s

287쪽

a PUBLII TERENTII

PAMPHILUS.Ita factum est,sOSTRATA.Quid moibi est PAMPHILUS.

Febris.s O s T R A T A. Quotidiana PAMPHILUS.

Ita aiunt.

I sodes intro , consequar jam te , mea mater,sOSTRATA.Flato P A M P H I Lla S. Tu pueris curre, Palmeno, obviam, atque his onera , adjuta. P A R M E N o. 3 o Quid i non sciunt ipsi viam , domum qua redeant PAMPHILUS. Cessas 3

288쪽

ACTUS III.

SCENA III.

PAMPHILUS. NEhre mearum rerum initium ullum invenlte

idoneum sUnde exordiar narrare, quae nec opinanti accidunt, Partim quae perspexi his oculis partim quae accepi auribus rQua me propter exanimatum citius eduxi fotas. Nam modo me intro ut corripui timidus, alio suspicans , 3 si Morbo me visurum affectam, ac sensi esse, uxorem thei mihi Z Postquam me aspexere ancillae advenisse, illico omnes simul Laetae exclamant, Uenit, id quod me repente aspe

xerant et

Sed continuo vultum earum sensi immutari omnium, Quia tam incommode illis fors obtulerat adventum meum. 3 DUna illarum Interea propere praecucurrit, nuntians Me venisse: ego ejus videndi cupiduε recta consequora

289쪽

r c PUBLII TERENTII

Postquam intro adveni, extemplo ejus morbum Cognovi miser: Nam neque, ut celari posset, rempus spatium ullum libat: 3 s Neque voce alia, ac res mouebar, ipsa poterat conqueri.

Postquam aspexi, o facinus indignum i inquam : de corripui illico Me lode lacrimans, incredibili re atque atroci percitus

Mater consequitur. Iam ut limen exirem, ad genua accidit, Lacrimans misera et miseritum est. Profecto hoc sic est, ut puto riso omnibus techis ut res dant sese , ita magni atque humiles sumus. Hanc habere orationem mecum principio institit ro mi Pamphile , abs te quamobrem haec abierit, causam vides: Nam vitium est oblatum virgini olim ab nescio quo improbo et Nunc huc confugit, te atque alios partum ut celaret

suum.

38s Sed cum orata ejus reminiscor, nequeo quin Iacti

mem miser.

Quaeque fors fortuna est, inquit, nobis quae te hodie obtulit,' Per eam te obsecramus ambae, si jus, ii fas est, uti

290쪽

Adversa ejus per te tecta, tacitaque apud omnes si ener Si linquam rega te animo esse amico Selassii eam, mi

Pamphile, Sine Iabore hanc gratiam, te, uti sibi des pro illa,

nunc rogat. 'o Ceterum de reducenda id fac, quod in rem sit tuam: Parturire eam , neque gravidam esse ex te , solus conscius et Nam aiunt tecum post duobus concubuisse eam meu-sthus,

Tum, postquam ad te venit, mensis agitur hic jam . septimus: Quod te scire, ipsa indicat tes. Nunc si potis est, Pamphile, Maxime volo, doque operam, ut clam partus eveniat patrem, Atque adeo omnes. Sed si fieri id non potest, quin

seutianes Dicam abortum esse. Scio nemini aliter suspectum fores Quin, quod verisimile est, ex te recte eum natum putenc,

Continuo exponetur: hic tibi nihil est quicquam incommodi e dc goo Illi miserae indigne factam injuriam contexeris. /Pollicitus tum, & servate in eo certum est, quod

dixi, fidem.