장음표시 사용
341쪽
ille secutus est & excoluit fatentibus ipsis Pythagoraeis. Neque tot unquam fuissent sipposititia scripta sub nomine Orphei, nisi verus olim fuisset Orpheus. Post alia, recte quoque ex scriptoribus rerum orphicarum idem colligi poste asserit. Syrianus Namque&Proclus scripsere in Theologiam Orphei, S praeterea de consensu doctrinae Orphicae &Pythagoricae. Scripta Orphei collegisse dicitur Pherecydes Atheniensis. Herodotus Orphei & Musaei historiam s psit teste Photio, & Epigenes denique πεbι τῆς Φφεως ποι-
η τεους teste Clemente AleXandrino. Hos. scriptores aliosque similes, inquit, sua nobis narrare somnia credemus ps. XI. Atque haec cum ita se habeant,nec Dionysii cuiusdam auctoritas recRatae obstabit sententiae. Ad Androtionei h autem quod . attinet, non is negat quidem extitisse Orpheum, sed eruditum eum fuisse negat. Quanquam ne in eo quidem fidem ei adhibendam censeat ipse Aelianus. Iuuat integrum Aeliani locum,sed latine tantum, huc adscribere:
Ex veteribus Thracibus neminem aiunt literas novisse. Imo turpissimum esse putarunt omnes Eu-νNam inhabitantes Barbari, fiteris vii. Asiatici vero, ut traditur, magis sunt iis usi. Vnde a mare etiam audent, ne Orphea quidem eruditum
sesse, quippe I bracem, sed te/nere fabulas de eo
342쪽
DRPHICA. 3Is esse mentitas. Haec Androtion tradit, si cui fide est dignus ad declarandam Thracum imperitiam
laterarum.inscitiam. Recte dubitat, an fide dignus sit ad hoc alicui persuadendum. Enimuero si vel maxime concedatur Thracas litterarum ante Orphea fuisse imperitos,quod
negari nequit, cum omnem culturam ab Orpheo acceperint, nullam video rationem, Urnon ab Asiaticis illis Barbaris , quos litteris usos Concedit, aut ab Aegyptiis, quos adsisse Communi consensu fertur, litteras discere potuerit Orpheus pg. XII. Vir Cl. Iacobus Perigonius supponens itidem litterarum rudes fuisse Thracas, componi ita negocium hocce posse putat, ut dicamus,Orphea non fuisse litteris illis eruditis excultum, sed tamen fuisse virum sapientem, qui multa inuenerit & instituerit, quae dein ad Graecos & Athenienses ipsos sint propagata: hos vero illa in maius dein extulisse , & multis contaminasse fabulis, si-, cuti & eius nomine hymnos ediderint qui non plane a viris dotas reiiciantur, sed ad Pis rati referantur tempora. Hinc
di vocem σοφον qua utitur Aelianus exponi iubet per eruditum , litteris excultum, qui multa legerit re ita didicerit ac sciverit. Ia . quod nostrae adeo non obest sententiae,Vt poritius vel maxime hac ratione salua sit Orphica
343쪽
a 6 Oss. XXIX. DE PRILOSOPHIA philosophia. Nescio tamen , an menti Androtionis haec fatis respotadeat expositio. enim quid sibi voluerit Androtion, ipse Peri-gonius verosimili plane coniectura ita explicat : Tradebant plerique, Eleusinia vel eorum mysteria ab Eumolpo Thrace potiss-mum profecti : at alii referebant ea ad Eumolpum, non Thracem illum, sed ad eius tri- nepotem Mucti poetae filium, hominem Atticum. Vi hac sententia & Androtionem fuisse docet ex scholiaste Sophoclis. Suam
itaque sententiam ut defenderet Androtion, asseruit ex Thracia omnis cultUrde eXperte
eiusmodi quid tum proficisci non potuisse . Omnem ergo eruditionem & sapientiam Thracibus haud dubio denegauit : si enim de litteraria, ut ita dicam, eruditione, non de sapientia hoc intellexisset, nihil sane hoc fecisset ad eius causam. Namque qui sapientia
pollent, Vtut litterarum rudes sint, salubrium institutorum & sacrorum rituum , CUr esse auctores nequeant pego' quidem non Video.
Atque ita Androtionis testimonium magis, fateor,nobis aduersabitur, qui sanentissimum fuisse virum Orpheum credimus : sed Causam ipsam tamen non conficiet. Primo enim cum Aeliano dicimus, tantam eius non esse
puctoritatem , ut eius fide hic standum st. Deinde palam ess assectilin patriam abreptum
344쪽
3IT eum eiusmodi quid commentum esse. Non enim satis Graecis honorifiCum esse putauit, si profiterentur ab homine Thrace se aliquid accepisse. Ex quo hominis vanitas satis elu
i g. XIII. Sed ad Huetium reuertimur, qui quicquid de Orpheo dicitur,id mutato nomine de Mose narrari sibi persuadet. Ego in gc nium & doctrinam Viri semper admiratus sum, & adhuc admiror, iudicium in eo requi
ro. Pleraque enim argumenta quibus euin cere cupit sub mythologia Graecorum latitare Mosen, tam ieiuna sunt, tam frigida, ut cordatioribus grauedinem moueant atque tUS- sim, tantum abest ut credam ad impios convincendos eum multum hac ratione profe-Rurum. Elumbis etymologia, leuissimaque similitudo,utramque hic faciunt paginam. Sicut Orpheum eundem esse cum Mose probet: argumentum primum ex temporis desiimit
conuenientia. Te - , inquit, conuenit, nam lonitur Hercidi aequalis, Iosiae videlicet, ministro Moss. Coaeuus ponitur π Arisaei, oe Musaei , σPersei er Liberi, quibus omnibus Moses unus a
umbretur. Ast primo temporum rationes hic nondum adeo expeditae sunt, ut tam aUdacter haec affirmari queant. Suidas enim sub iudicibus eum claruisse diserte autumat :λrὶ 3- παρα-κζπων ορφευς εγνω μ
345쪽
inde, quam multa hic vir doctissimus assiimit, ure seque incerta sunt ac illud quod probanum suscepiti Herculem videlicet Ioseam esse, Aristaeum,Musaeum, Perseum, Liberum, Mosen. Equidem probare hoc alibi voluit, sed argumentis non certioribus : ut tandem tota res in meros ingenii lusus,& leuissimas abeat coniecturas. Eiusdem commatis &ῖlud est, quando dicit: Arcadem fuisse putant
nonnulli, quod oe de Mercurio re Pane traditum es, quorum Pterque Moses est. Thrax tamen Diea vulgo creditur: Mercurium enim, quem Mosen esse constat ex superioribus , sacra in Thraciam penetrasse, docuisse mihi rideor. Nimirum Pan &. Mercurius fuerunt ex Arcadia, ergo & de Mose hoc dici potest, ergo Orpheus est Moses p item: Mercurii sacra in Thraciam penetrarunt: Ergo Moses Thrax potuit dici: ergo Orpheus est Moses 3 Quid ineptius dici poterat ρ Sed mitto reliqua.
g. XIV. Sed ad philosophiam Orphei acco dimus. Vbi id quidem statim profitendum
est,occasionem haec commentandi mihi praebuisse V. Cl. Andream Christianum Esthen-
bachium, cuius Epigenes de podi Orphica in
347쪽
j1o Olls. XXIX. DE PHILOSOPHIAcamus, praesertim Asiaticas hac frae Graecis gaUdere praerogativa, nullum mihi superest dubium. Accedit & alia Barbarorum praerogatiua, quod traditionem magis incorruptam seruauerint, quam Graeci, qui suis ratio- ίcinationibus eam mirum in modum depraua- irunt. Vnde iam pridem viri dom iudica runt, post Platonis tempora verte & priscae a philosophiae vestigia apud Graecos prorsus ieuanuisse. Ad Orphicam autem philoso- iphiam quod attinet, aut me omnia fallunt,aut lpleraque.eius capita ita comparata sunt, ut i traditioni potius, quam ratiocinationi inni- tantur. . Id autem rectissime ab autore doce- is tur,orpheum ritibus atque ceremoniis sacris si sapientiam suam occultasse, quam cum prO- adere alii atque proferre in lucem anniteren- et tur, extitisse nonnullos eosque genuinos OD I
linicae doctrinae alumnos, qui praecipua phit
osophiae huius capita scriptis itidem consi- ignare, in animum induxerint,carmine tamen i& fabulis ea tegentes, ut & sic auctoritas ct si veneratio illis Conciliaretur. Cumque Orpheo omnia tanquam primo auctori merito h putarent, sub Orphei quoque nomine O- hmnia illa carmina legi voluerunt. Haec cadsa, i cur Orphei nomen multis deinde impositum sit, omnibua scilicet illis qui doctrinam Or- iphicais in lucem proferebant, commemO
348쪽
renturve Orphei Brontinus, Prodicus, Clibus, Zopyrusi Heracleota, Cecrops Pythago
I. XVOnterscripta Orphei primo loco i
cOmme antUr τελετα , quas Clariorem quandam expositionem των ἱερων λογων, ar canorum sermonum, tum forte etiam Ordi- inem & apparatum, quo sacra mysteria , ini- .riationes ,&c. peragenda essent, continuisse, ,haud improbabili coniectura autor suspicatur. Etenim recte obseruat, antiquissimos Graectae sapientes suis mysteriis, τελετάς . Orgiis, Ceremoniis, Initiis , . nihil aliud sibi voluisse,. qnam vi sub hisce symbolis sacrisque ritibus atque Ceremoniis narratiunculisque grauissima theologiae ac philosophiae suae Capita occultarent. Huc itaque & voces mysticas , sc que arcana verba, non nisi μυςαγογοῖς aut Ψαντο & summis.sacerdotibus intellectat iussi. comparata. Cumque in viriuersa illa lacra Admissorum turba varii S diuersi essent . personarum gradus: Iniriati, MAM , Epoptas crorum ministri, Sucendores, solis tamen Hierophantis, aut si Vel maxime fortassis aliis, non , tamen nisi Deerdotibus sensum arcanorum fuisse . trospectum. Quem qui aCceperunt, proprio nomine Τελες appellabantur, doctrina vero ipsa, siue scripto contenta,siue ore
349쪽
gar Oss. XXIX. DE PHILOSOPHIAg. XVII. Atque ii dum mecum cogito, videre mihi videor veram rationem . cur ingento quoque Ebraea , sub sacris ritibus& ce remoniis sublimiora doctrinae coelinis capita fuerint occultata. Equidem aliin in docui, sorte sapientes Ebraeos Mosen insecutos, mOre aliarum gentium orientalium host ritus in Symbqu arcanioris doctrinae conustetisse.Sed dum mecum expendo, antiquissimum fuisse huncce morem sacris ritibus & ceremoniis
dogmata arcaniora tegendi, nullam video rationem curinon & Moses eundem usurpare Potuerit. Praeterea, Cum ista dogmata kquae
histe ritibus occultabantur, sine dubio per traditionem,sorte ab ipsis Ebraeis Morpheum fuerint derivata, non temere quoque Omnia reiicienda esse, facile quis concesserit. Nec causam esse . Muilibet videt, cun tam symbolica ista Graecorum sacra audiant Quod vellem, Vulis secum expenderet, qui de LeHieratica veterum aliquid commentari haudita pridem,pollicitus est, saltem ea consilio . ut Fanaticismum di Eni uissimum
. hoc demum sonte accerseret. . Vel lem, inquam, magnopere , ut hoC secum e penderet , ne veterum Ebraeorum , ctr, nam in Enthusiastas, quos vocat, derivando νillorum causam confirmet potius atq; destiam dat, quam euertat. Ceterum grauissimos