Observationum selectarum ad rem litterariam spectantium tomus ..

발행: 1702년

분량: 453페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

331쪽

3 oin Oss. XXVIJJ. DE soLLIcITA affecti sunt, ut caisecticis, scabiosis, scorbuticis, icterιcas incommodis, pessime habeantur: Pl rique vero ad mimi num semosum hypocton-driacum malum inde aecusent. .

g. XXIV. Alii praesertim & corporisδ animi paulo praesentioris', toleraverunt quidam talia paulo sortius ; Quamuis apud mulis vicoloris,& corporis reliqui vigoris i sibi: is in peius alteratio.testaretur, quod plus dissimvolationis,quam sibi constantis euphoriae subsit:

Interim hoc utiqeti omnes non magis setentur, quam conqueruntur, quod posthac etiam a leuissimis contra hanc simplicissimam diaetam erroribuS,ita maXimopere alterpntUr, quam sub pristina qualicunque diaeta; mini

me fieri consueuerit. in x. .

i f. XXV. Ita , Ut ciborum aliorum , potuSceruuisiarii, imprimis minus desuecati, summam vosthac impatientiam, silentio praete reamus; Ipse vel leuiores aeris atque tempe stat hi perturbationes, iacile illos sensibilissime turbant &male habent; Laboriosiorum ope rarum , nou tam corpore,quam ipso animo veplurimum longe magis, quam impotes e fiunt &c. Verbo, quicquid exquisitae ratio ni electae suae diaetae contrariatu , admodum dissiculter serunt; Ipsem vero hanc nou se-

cile tolerant. , T

AX VI. Nouimus exempla talium, qui

332쪽

DI ET A ' 3 os somnum suum, Certarum horarum ambitui ita adstrinxerunt, ut paulo post , si maxime vellent, non possint ampliuS, auisane non directe & immediate , hanc periodum violare' Si enim vel dimidia hora cini selit 'somno sese subtrahant,tolinου capitis & grauitate insignit Si tantundem aut paulo amplius, ultra tem pus si,mno indulgeant somnolentia notabili,&fastidio aliquid agendi, viX non per totum illum diem, corripiUntUr.3. XXVII. Quibus quidem rebus omnibus

bene pensitatis, tantum abest, ut exquistam illam, siue scrupulosam, diaetam, facile cuiquam suaserim; ut potius tali, quae Paulo magis varia,ad reliquam UUlgo receptam consuetudinem, inter nostrates, accedat, calculum adiicere nullus dubitem : Comprehendendo ibi praecipue moderatam assuetudinem inter cibos alios,proniores ad illum effectum , duriusculte concoctionis ciborum.

g. XXVIII. Ante omnia ab ipsa usque' -- fanti animis sellicitiis, mollem eiusmodi diaetam abesse velim, qua non solum ipsi

mores, PerpetUi S cauendi, metUendi, comremnendi , seligendi , inculcationibus : Et

absoluta illa, omnium minus solitarum rerum auersione, cuiuslibet minoris iucunditatis imprimis autem yevissimorum forte dolorum auti Incommodorum fori horum , sormidine

333쪽

aut impatientia, multis modis a teneris, quod aiunt, Petriculis, peruertuntur : Sed etiam molle, nimis quam sensibile , ne medi rium quidem fastidiorum, nedum laborum, patiens

redditur corpus: Imo potius perpetuiS quiritationibus , quin veris & nihil simulatis sanitatis interuersionibus, si a flectatam illam

βειαν, abselute observare, variae fortuitae circumstantiae vetent, plana via sternitur. g. XXIX. Tantum autem abest, ut hac mea sententia , luxuriosam delicatae varietatis

cupidinem, Comprehelassem velim, ut potius illam, toto stadio hinc exclusam velim. Neque enim hanc approbare, iure videri possum, ubi, quae Corporis S animi mollitiem, stolida desideria, rerum alias tolerabilium quantumcunque contemptum , inserre possunt, accuso atque damno; & potius quae digesioni qualemcunque laborem interdum facestant, eamque veluti ut plurimum vigilem & attentam reddant, laudo atque comprobo. Vnde non est,quod prolixius exprohationem declinem , quae a sani intellectus hominibus,mihi intentari non possit. g. XXX. De reliquis vero diaetae CircUN-- stantiis, & imprimis alacrioris motin sellicitaeuitatione; Deam quantumcunque frigidi aut turbulenti metu : De vigiliaram alacrium, erga otiosum somn- , proportione,& euitan

335쪽

3o8 oss. XXIX.L DE PHILOSOPHIA Upe contra metium negatur XLII. De Philosophia Orphei praeclare meritus es V. C. Christiantis' chenbachius cuius Epigenes de Poes Orphica commendatur g. XIV. An Iudei omnia a Barharis acceperint g. V. Philosophia Orphei ex scriptis eius ut inuestigetur, Muntur eius τελεταὶ g. XVI. De more sacris ritibus doctrinam sublimiorem tegendi, iudicium s. XVII. Θρονισμιοὶ μητρωοι fκα I. XVIII. XIX. Κορυβαντικον s. 6. πέροηπλοι Aκτυον XXI. περι λοέψῆρας.I. XXII.

CStobre maxime inter poetaS paritar a

Philosophos estOrphei nomen.Thrax ille genere fuit, patre Oeagro natUS, Regis filius De hoc namque sermo nobis est , cum neutiquam nos fugiat, plures Orphei nomine insignitos fuisse, cuius rei deinceps perspiciemus Causam. Hic aute Oeagri filius antiquissimus omnium fuit, & ut ZeZes autor est, hist. M. Chil. M. Herculis Coaetaneus fuit, floruitque annis Centum ante bellum Troianum. Sed de temporum rationibus siquis hic disientiat, cum eo non, pugnabi

g: II. Id mirum, cum tot tamque clara ve-

336쪽

terum de Orpheo extent testimonia, repertos fuisse viros doctos, qui dubitarent, num omnino Orpheus aliquis unquam eXtiterit. Inter eos & Vositur est quem nimia sorte cupiditas ingenii in etymologiis excogitandis felicitatem ostentandi,in hanc sententiam deduxit. Orpheo enim Muiso atque Lino ita philosophatur : Puto enim Triumviros is poc os, Orphea, Musaeum, Linum, non isse, sed

esse nomina ab antiqua Phoenicum lingua, qua Ur Cadmus N aliquandiu posteri. Sane Linus O mensiue canticum acpraecipue lugubre, ut ex Ath naeo, seachio, ida, constat. Nomen ut puto non quia Linum eo deplorarent, quod Grammaticum es commentum, ed ab Hebraeo p 7n murmurare,aw- δε na 8n querela, murmuratio, Pt Linus nomen poetae sit lugubria canentis. Musaeus absque

dubio a Musa, se Mῶση quod a 'lo Mosar, ARS, DISCIPLINA. Orpheus itidem a scienti nomen habuerit: ARIM Arabibus es SCIRE, VISSE; Vnde ARIF sciens, eruditus, doctus. de

: I. III. Verum si haec ratio nomina propri ex incertis derivationibus in appellariuMom mutandi, indeque historiae veritatem in dubium vocandi procederet, nihil iam tam certum tamque firmum esset, quod non facile

sollicitari, imo prorsus euerti possit. Recte hoc observavit vir doctissimus Thomas Bur-V 3 neti-

337쪽

3ro ops. XXIX. DE PHILOSOPHIA '

netius, qui . solide & erudite contra hanc Vossit sententiam disputat, in Archaeolog. philoscap. IX. Quid, inquit, si Cadmum quem memorat vir doctissimus, nomen inane esse dixero atque fictum, a voce E p antiquum p Certe aptiuS respondet vox voci, qηam Aris Orpheo : neque in Arabiam proficiscimur quaesitum vocis originem, ut ille pro nostroThra-cc. Dein quoad historiam multo plures meminerunt Orphei quamCadmi. Poetae Grae

ei & Latini: Patres Graeci & Latini: Historici Graeci & Latini. Cui non dictusorpheus p Addit eu Diodoro , ipsos AEgyptios in

sacris Commentariis nomen Orphei retinere, praeficereque sapientum Graecorum agmini,

qui & augendam scientiam in AEgyptum descendere.

g. IV. Firmissimum autem argumentUm ex patrum testimoniis desumitur , qui Christianae religionis veritatem contra Gentilium insultus defenderunt. Etenim cum Filiniaci Orpheum suum, primumTheologiae Graecanicae auctorem ostentarent subinde, & cum Christo compararent, imo ei praeferrent, facillima ad eos refellendos via fuisset, dicere, nunquam Orpheum istum extitisse. Ast nihil eiusmodi patribus in mentem venit, imo fuisse Orpheum, & de rebus diuinis & naturalibus multa docuisse, omnes uno fatentur ore.

338쪽

3III. V. Ex multis, quibus hae confirmari potest testimoniis pauca seligemus. Iustinus Martyr Orpheum primum multitudinis

Deorum Graecis extitisse auctorem, deinde mutata sententia unum agnouisse Deum, idque exscriptis Mosaicis accepisse, refert. --

hora. ad Graecosp. m. V. Orpheus sine quidem, ait, multitudinis Deorum, siue plurimae Diuinitatis, veste aliquis dicat, primus auctor, quati serius ad filium suum Musaeum, ac reliquos germanos serosque auditores de νno eodemquesto Deo praedicauerit, necessarium visum es nobis exponere M. Latine enim salum hoc eius testimonium breuitatis causa retulimus. Multa autem deinceps de Orpheo subiicit, quae plane euincunt ne minimum quidem Iustino superfuisse dubium , quin Orpheus aliquis extiterit. g. VI. Iustino Athenagoram addimus,qui itidem non semel Orphei meminit. Non abisitio, inquit,p. m. I P. Vti dicunt Dii erant, sied iata Pnusquisque natus es, ut re nos nascimur idque inter ipsos omnes ita conuenit: sic enim Homerus ait: Oceanumque Deum patrem re Thetingenetricem ,

Etiam Orpheo ipse sequi re nominis eorum primuF inuenit oe natiuitates exsosuit, re quid quisque egerit dixit, o quae ad tbeologiam pertinent cerius exe- Mus creditur e que T Homerus plerumque acia U mari

339쪽

mam eorum genera ioncm ex aqua constituente. f

f. VII. Tatianus in Oratione ad Graecos non tantum asserit poetices,& canendi studium, & initiatorios ritus ab Orpheo accepisse lGraeCOSp. I. edit. recentissimae quae Oxoniae iM DII. prodiit, sed & p. is . inter illoS e Im rrefert quibus Moses antiquior sit, licet ipsi a iGraecis pro antiquissimis stat habiti. Ets. iv. ' dicit: Orpheus una cum Hercule vixit: nam quae ei attribuuntur poemata Onomacritus 1

Athercensis Pisistratidis imperantibus, circa iquinquagesimam Olympiadem composuisse ifertur. Eip. b. . Orphei discipulum Musae- ium fuisse perhibet. VIII. Nemo ergo ex hisce dubitauit,

quin extiterit Orpheus. Burnetitas autem dum candem causam agit, inter egregia gentilium elogia quibus Orpheum ornarunt, hoc Celsi estutum maximo asseri : uanto ratius esset innovare aliquidis Natis de alio quopiam praeclare mortem perpesso, diuina fabulis digna cogitasse Z Et non placuit Hercules aut Aesculapius , aut alii inter striscos gloriam adepti, Orpheum habeatis: VIRUM SINE CONTROVERSIA SAMCTO AFFLATUM SPIRITU Ad quod cum Origenes respondeat,libros Orphei non ampliua exstare, nec de Deo recte eUm sensisse, minime autem neget Orpheum aliquem Vnquam extitisse, recte inde colligit,

340쪽

h ORPHIeΑ- - 373 tam certum hoc fuisse veteribus, ut religioni sibi duxerint ea de re dubitare. I. IX. Nihilose ius eandem cum Vosito sententia haud obscure tuetur Petrus Danici

nim prolixe demonstrasset conuenire in plerisque Orpheum cum Moseitandem concludit : auid plura, cum scenam hanc omnem apem te retegat Aristoteles, quem serusi se testatur Cicero, Orpheum nunquam fuisse' Eiusdem assertorem uententiae Dion um quendam citat Suidas. Sed re Androtion apud Aelianum docet, nullam litterarum notitiam Thracas habuisse s unde colligit, male inter sapientes recenseri Orpheum i que adscripta carmina supposititia esse. Addimis Hor, supposititium esse re sesum, re quascunque de es

fabulas mythologi referunt, mutato nomine de Mose narrari. Haec Huetius.

s. X. Sed ad Aristotelem quod attinet, iam Thomas Burnelius itidem respondit, nullum hodie apud eum enare locum,in quo Orphe Us unquam fuisse negetur. Videri equidem alicubi de scriptis Orphicis dubitasse Stagiri/tam,Vnde errandi forsan occasio enata sit Ci4 Ceroni. Interim ex doctrina Orphica tricu lenter fatis iijtelligi, Orpheum fuisse. Hoccine, inquit, nullum habuit auctorem p nullam originem p neque diuinam neque humanam3 Antiquior erat Pythagora, hanc enim

SEARCH

MENU NAVIGATION