장음표시 사용
81쪽
N DE INTERDICΤGEt quanquam libri illi no extaret, unicae Parisiehsis Academiae in CaroliV Iedicto admonitiones ad hujus rei fide cum habedam,tum facienda sitis esse; atq; firmissimas, & quae nulla omnino vi labefiictari covelliq; possint rationes nobis ab ude suggerere polliant.Quinetiam his ego subjiciam nostra memoria, Henrici II. tempore, edictum ad-Versus parvas,quas vulgo dictit, Datas;
Paparumqtiabusus factu fuisse:ad quod
libellus quidam comentarii vice cotinuo accessit, in quo solenniu adversus
Papas actuu rationes & argumenta,renovata atq; in memoria revocata fueruui. Quem quide librum bohortis pientumq,yirorujudicio coprobatuiti
fuisse, ex regis privilegio illi affixo patet: ut illinc omnibus c5staret, no esse rem in hoc regno S nova de inaudita sum Papis cotendere & cur id fieret; dem5strare. Quiς cum ita sint,hocmerito nec inviti fateri debemus in ores nostros in hac regsi adversus Papas c5- certatione sipientissime sanctissimeq: se gessisse,eorumq; decreta nobiS etia- nutri
82쪽
REONI FRANCIAE. num esse debere sacrosancta,& p ic ii violateq; servanda Ecclestie & regni libertatis axiomata: nec rectius quidqua& consultius a nobis hic fieri posse, quam si ea diligenter cu animis nostriscosideremus ac perpendamus, ut quidcosilii in hac tanta deliberatione dubitationeque capiendum nobis si, cx iis
PRIMuM inde intelligimus Majores nostros ab eo longissime abfuisbut crederent, quod Papatum adulat tes dictitat, ut novos scilicet Deos nobis fingat, Papas errare n5 posse. Nam: si hoc credidissent, iis nunquam repugnasset,nunquade illoru injuriis expostulassent, nunqua eos accusassent, in judiciumq; adduxissent, nuquam etiaab iniquis eorum sententiis ad cocilia provocasset. Atqui ea omnia, ut ex se- perioribus historiis liquet, faciut, neCquid qua verentur eoshaereseos,Simoniae, ambitionis, tyrannidis, furoris caedis insimulare: na ea omnia crimina in actis illis & regum edictis cornemoratur. Nempe majoribus nostris id
83쪽
ro DE INTERDICTO perspectum &Compertum satis supei que erat, Papas homines esse: quin integerrimos quosq;.& innocentissimos homines, etsi a scelere liberati sint, aliqua tamen erroris humani culpa teneri. Non ignorabant D. Petrum ipsum clarissimum Ecblesiae lumen, turpissime lapsum fuisse,alios item praestantis simos Dei servos non leviter aliquam
do peccasse: Denique optimis & pe sectissimis quibusq; delicium suum ultro agnoscendum, traedicandum, Comsitendum esse Verum ut tam libere de Papis loquerentur,hoc faciebat, quod
totam eorum vitam intus &in cute exploratam haberent: dc scirent quali fuissent in enio moribus', praediti, quia Cunque a s culis aliquot Romanae sedi
praefuissent, quid item probatissimi Mspectatissimiviri de iis scripsissent:quid
hoc etiam regnum de iis antea CXpe tum esset,& quotidie adhuc experiretur. Permultorum ex iis impietatem,
blasphemias & haereses, quas Parisiensi Academiae necesse aliquando fuit.& lingua, & manu oppugnare, probet
84쪽
REGNI FRANCIAE. 8i noverant: nec eorunde avaritiam, Stimoniam, fraudes, denique hominum haedes, & bellorum clades per quas ad Papatu grassarentur, ignorabant. Sciebant & quales essent Bonifacii, Ben
dicti, ulli per quos funestis bellis vexarentur. Quantamcunq; igitur istius sedis rationem Majores nostri haberent, videbant nihilominus in ripas, ut &in reliquos homines, cadere ut peccare possint, nec in facto tantum de moribus,sed indoctrina etiam. Summae enim, quam sibi arrogant, nobisq; persuadere conatur, potestatis caput, partem quandam doctrinae esse.in qua
pii illi paxres Papas ipsos & falli & alios
etiam fallere recte censuerunt, nec ei unquam se subjicere voluerunt. Cum igitur Majores nostri persu sum hoc plane haberent, Papas errare posse, non imprudentes religionis, ic Terum omnium ignari incautiq; fuerunt , ut quicquid Roma emanaret, id delectu omni ac discrimine remoto,
acciperent: quicquid etiam sibi a P pis imperaretur, id ipsum sine ulla d
85쪽
gi Da INTER D. Icet 8bitatione perficerent: tanqua ea, quae simplici & rerum imperito vulgo imjicitur, opinione imbuti essent, qua. putatur, aliter quam Papae praecipiunt ac praescribunt, agere, id esse Deo ipsi repugnare, & piaculum quoddam ammittere. Si patres nostri in ea opinionei filissent, nunquam illis certe hoc in mentem venisset, ut Papatum auctoritatem defugerent. At eam illic adhibuere prudentiam,quq toties tantoque opere in sacris seripturis Comen. IJoam. 4. datur: nempe ut probentur Spiritus, i Thess s quod bonum est retineatur, a malo ab-Eph s s stineatur: eam autem probandi rationem ex sacris scripturis petunt. Quod ne dubitare possimus, Parisiensis cademiae admonitio,in qua toties serrupturae sacrae testimonia citantur, magno ad id nobis argumento erit. Illud
quidem certe perspicuum est Eccles fundamenta Romae ab initio praeclaro jacta fuisse, Romanorumque fidem le, pietatem in toto terrarum orbe co
stanti fama atq;omnium sermone tum privatim tum publice celebratam fus o. i. se, ut D. Paulus suo id testimonioc
86쪽
probat. Illic etiam Episcopi satis longa
annorum serie & docti dc pii floruerui. Unde factum est, ut illius Ecclesiae praecaeteris omnibus maxima &dignitasM cxistimatio esset,ac sententi & cosilia quae ab ea prodirent,prqcipuu apud omnes locum haberent: quanqua intemrim reliquis Ecclesiis pro suo jure liceret,quae minime in jlla probaret, ea r prehendere ac respuere: ut ex Irenanadversus Victore Episcopu de Orientalium Ecclesiaru excomunicatione,& alioru etiam exeptis liquido constat. Veruenimvero probi illisipiscopi pau- eos admodu aut potius nullos sui Dmi-jes succes res Romae habuerunt: ex quo potissimu tempore & otiu opes auctae sunt: Ea enim avaritia, ambitionem, dc alias Corruptelas secu invexe-hut. Majores nostros id minime fugiebat,Papasq; non eode Jam Spiritu,quo primos, gi.Ideoqrat prudeles corda-Uq, viri, quandocunq; madata aliquoia ripis iuerebantur , & rerum & virorum delectunt prudenter habebant, nec unquam , ut eorum libidini per
87쪽
DE INTERDICT, omnia obsequerentur, adduci poterant. In quo quidem praeclarissimum siti in vindicanda religione & liberi te imitandi exemplum nobis reliquerunt, nisi plane falli velimus.' Quonia vero Papae & minas &vim ad terrendum ulciscendumq; adhibebant, quandocunq; id fieret,ad concilia confugere solebant. Id quod salva conscientiae fide se faceredure ipso reiaque veritate freti confidebant:quippe qui certo scirent, ut caeteros, sic & Pa pas ipsos cesseris & correctionibus Ε clesiasticis aeque obnoxios esse: Comtra quam ipsorum adulatores, clieteoque mercenarii sentire videntur, dum contendunt nulli prorsus homini lic
re 1n eorum mores factaq; inquirere.
At patres nostri didicerant, ubi quid peccatum est, ibi reprehesioni locum
esse .Meminerantq;.D.Petrum ipsima D. Paulo reprehensum fuisse,hanc esse libertatem vero Christianam, ut citra fastidium & arrogantiam summi
quique viri infimorum etiam admonitionibus & animadversionies sese sub
88쪽
REGNI FRAuci, mittant. reprehensione verb repudiare, odiosissimam esse &paene Diabolicam hominis sua ipsius culpa exitium
sibi arcessentis arrogatiam. Patres igitur nostri libertate vere Gallica Papis intercedebant, & patronam illam religionis,acvindicem libertatis provoc tionem ad reprimedos illorum conatus in remedium adhibebat: hinc satis probantes se Paparum auctoritati non tantum tribuere, quantum isti ab illis non ita pridem nati & altiJesilitar,dum Papas supra concilia esse, persuadere nobis conatur. Prisci illi patres suosJς- sultis loge saniores & sanctiores Theologos habebant, Gersenem, Occamu, α alios Parisiensis Academiae doctores,qui contra semper senserunt & st tuerunt.Tenebat illud memoria,quid Ecclesiastici doctores ea de re animo tenuissent: quid sancta concilia constituissent& factitassent, & ea maxime, quae postrema fuerunt, Constantiense& Basiliense. Sibi etia ante oculoS pOnebant modestiam illam a Paparum
nostrorum arrogatia valde abhorren-
89쪽
Ecclesiet Hierosolymitanae sistere non
recusavit,sui ad Gentiles aditus rationem redditurus. Uti etiam D. Paulus
ac Barnabas primo Hieroselymoruin concilio interfuerunt, suae profecti nis caussas edocturi: etiamsi tamen Apostoli,& longe maioribus quam Romani Pontifices praerogativis instructi essent. Nostri ergo Maiores quum a Paparum decretis ad concilia appel- Iabant, sapientiores multo meliorest Theologi erant iis, qui Papis nostris, quales hodie cognitos habemus,summam & omni exceptione maiorem , nulla norma , nullaq, mesara circumscriptam auctoritatem attribuut, idq; cum tanta licentia & impunitate, ut eam summa vitae perturbatio , hortibilisque rerum omnium, nisi mature occurratur, & prouideatur, confusio finde sequutura videatur. Interim nos silo exemplo docent, provocationis auxilium in Ecclesia aduersus omnem
cujusibet, ipsorum etiam Paparu vim& violonii locum,habere debere.
90쪽
REGNI FRANCIAE. SI In eiusmodi autem provocationis ad concilium intercessione haec erat
Patrum nostrorum mens, hic animus,
ut, quicquid Papae suis Bullis & fulminibus tentarent, veluti Regum quos illi haereticos,schismaticos & Ecclesiae hostes pronunciabant,condemnationem , itemque excommunicationes Mnterdictiones tantisper differrent, dum concilium haberetur, illis inte rim,quasi nunqua indictae fuissent, i ritis & nullo numero habitis.Papae hic fremebant,aestuq, furoris abrepti, sua fulmina eo vehementius N amentiusquam antea eiaculabantur, omnique ope & opera, atque armis adeo ipsis cotendebant, ut concilij convocati nem impedirent: ut Iulius contra L dovicum Ιχ.Verum Patres nostrico stanter in sententia perstabant, non iagnorantes quod sit provocationis beneficium & vis: nec metuebat nequid
sibi Paparum tonitru , & bullae nori
Prisci ille patres nos ex his docent, quis sit Iudex habendus in concilio,