장음표시 사용
221쪽
s c. MARII COR RADIDonato Argentario, iam. c VII.
DE sinibus malorum, qus proxime ad te scri
psi,nihil adhuc audio. Vereor etiam ne impeditus ualetudine, de js tu ad me siribere non potueris. Vtramque mihiselicitudinem adjme quam trimum.cupio enim ct te firmum,nec miti tam uehementer emptionem displicere. Corradus uertam de tu nullum fecit, qui heri multis de rebus ad me iteras misit ualde turbulentas. Scribit istum Bellonum p cunia ele adductum, nescio cuius , ut nommdeferat Marcellis tris mei.Inuentus est etiam, qui
Marcello pesuadeat per literas nebuloni illi prinniam a Corrado e se promissa .Hic miratur audacia iniquitatem suorum cui ipse aio inimicorum . Ego nullam in partem habeo quod credam. Tantum . vereor, ne haec qualia sint quuVique, nobis asserant, quod dolendumsit. Videre enim uideor per Bellomi insaniam furias in nonram domum quasdam esse cocitatas.Haec testire uolui,ut cogites, num qua in re opus sit Me ct prudentia tua. Vale. Brundi in Donato Argentonii, iam. CVIII. DI V ignoro, quid agas nec de ualetudine tua certum audio. sed ero esse meliusculὸ. V lim tamen de te scire ex tuis literis . illamum enim intermisis, ct mora Demia fororis lux, non nu Iam mihi suspicionem inieci te nondum satis esse con natum.Scribe obsecro triet fac mequam primum
222쪽
EPIST. LIBER III . Mopota hac de re certiorem. πιιod si tibi molestas riptiost, duobus tuisuerbis ero contentus; tibi ct e sest iam bene, siperari melius. Ego nihil ad te siripsi,quod expentabam quotidie multis utriusque no- Irum de rebus literas tuas. Vam, quod mihi man daras,de imitatione tibi ut restonderem; de ea cinihi crede ineptissimum estscribere, ct ad commotorem nuntium de ualetudine tua rem differre, O omnino cui uerum fatearo eam molestiam fiet
re cupi bam. Q apropteriora te,ne requiras hac de re amplius accuratam aliquam di utationem mea. Habes enim, qu se immὸ inter nos colloquuti si mus . interfuisti nonnunquam sermonibus doctorum homini ratque,ut ego Romulum Amasaeum Bononi sic tu Laetarum Bouamici Pataui, summum
virum audisii quam saepsime bis de rebus dissereni tem. Caeteri autem omnes quidsenserint cuncta ex
Italia sapionios ac docti bomines , potes de inorum siriptis iudicare. Cogita enim, qui annis abhinc stia quadraginta fuerunt, ad quam sepotissimum orationis formam accommodarunt. Hinc intelliges me,non
quod ego inuenerim ed quod a plurimis ac sapientifhmis hominibus accepi, tibi consiliu dedise.a Jod se nibit inter me inq; istorum fiententia interest,qui
Latinas literas renou uti recte ego consuluerim ne
cesse s n quid dicas interesse; doceri uelim, quid intersit . . db illis enim ct totius Italiae doctisimis uiris, ac vetoribus illis, qui hanc linguam, au sierunt ipse, ct a majoribus auctam suis, incorrupta, ser-
223쪽
seruarunt, siquid imprudens uidear dissentire ; pro sit cor me recte admonitam, nulla Uurum obstinatione uoluntatis libentisitasque ad illorum, quos dixi, sientctiam esse rediturum. 2υm te memoria tenere,
certo si io, id quod omnibus testatum e se cupio; meuon priuatum aliquod ac proprium de Latina limgua iudicium tenere cui de me quidam suspicantur sed quod docti bimi omnes tantum spemrunt, ut Latine loquerentur; id est ueterem Latij ct Vrbis Romae sermonem,qui a Catone ct Ennio usque ad Octaviani Caesaris aetatem fuit,conseruarent.. Vna enim
simplex,ct certa sermonis ratio ac forma qua iam in ea ciuitate fueris,necesse est; qua docti quoque homines illorum temporum suis inscriptis ,sim plicem,mam, bique similem nobis,et secutoris omnium posteritati reliquerunt: lym ct qui Terentii fabellas propter elegantiam ad Scipionem ac Laelitius deferebant,ct quibus in Lucilio uitia inesse quaedam uidebantur;illud scilicet agnoscebant, proprium g nus quoddam Romani firmonis, hunc minus, illsi magis oratione esse consequutum . Vera enim latinitas illa propria ciuium Eomanorum,ὰ pauci rimis est nodico repraesentatascribendo, uerum etiam deprehensa cogitando.HIc uelim,tibi in mentem ueniat,etiam apud Graecos Theophrasti; cuius pere initate e Dionis,mulierr quaedam Attica notauit, quum ataicis ageret Athenis, ct ὰ diuinitate loquendi nomen adeptus esset.Ita quis dubitet Rome etiam fuisse onsi ac Ni genus loquendi, maxime proprium ciu
224쪽
EPI ST. LIBER IIII. mbus,quod externi uix plo ct magno cum labore, O dissicultate disterent ρ Hoc genus purum atque perfectum latinitatis, aetas Plauti, Terent ij, C. saris, ct Augusti nobis construauit.Illorum tempoarum siriptores sibi omnis Italj doctissimi uir et ego mihi,ac tisiproposui ad imitandum.Hos censi Dios, quantum adstrmonem attineto annes,imiter complectare.' Nolo tamen hac de re Lecum cui uideri suello aut ulla cum homine,amplius dilutare.Satis enim multa, quum essem istic de re tam leui, ut sentiso pueriligarriebam. mensic tibi persiuade
re debes,me non temerὸ ad hanc tentiam, O to tam imitandi rationem,asque ad illa etiam,quae nucscribere non est otium,quaeques λὶ sunt a nobis agitata, deuenisse: βd praeter summorum hominum
auctoritate,mihi sic esse cognita, meditata, prompta qus ad hanc rem pertinent omnia, ut me iam pudeat in re tam aperta, tisinum,ingeni m, prudentem uideri. Q are primum non ignota mihi a bitiare,qua nostra ct patrum memoria Policianus cum Paulo Cortesio: quaeque duo Pici do Isimi homines ac nobilisis calter cum Hermolao,alter cum Bembo di tarunt. Denique siue a nostris ,sue 4 Transalpinis externisq; hominibus nostra aut quacumque state,iam inde a principio cum Latine, aut de latinitatesiribi aliquid coeptum est, qRaecuaque de imitatione sunt mandata literis; non dubito,quin credas mihi omnia diu lecta, me itata, atque etiam sepe olim adolescenti,contra, atque nunc sientis, pro aduers,
225쪽
aduersiriorum parte, ubtiliter est relata. Ac tr . ter excogitata ab aliis argumenta , qui mite nos irricausam latinitatis inuecti erant, meque in stuam opinionem adduxerunt multa quoque a me simiperquisita libenter , inuenta studiosὸ, agitata cui uerum dicam) iuueniliter.' Nunc igitur,postea Fam annis albinc duodecim in ea sententia constiti, in qua fero literat Latinas cognoficere coepiJem, quis me tantae stultitiae fingat, ut existimet omnia illa , quam essent inania non cognouillie,no si ioribus argumentis o rationibus euertisse ' quis prolatum se regumentum aliquod speret,quod non ego mitis antea modis refutauerim' mιamobrem, mi Argentari, MKη- ρ π , ut ais, a me distulationem hac dore tam euersa ct profligata hoc tempore non ope ctabis. Rem ipsam assero ne ullis argumentis nota;
multis ta en olim acsuperuacaneis argumentationibus collectam.Neque enim Me adeo natura heberem,aut illa rum artium,quae ad uera afalsis dignoscenda sunt repertae,rudem noni, ut facillimὸ, totius p enim Italia cum doctisiimis uiris auctoribus. in re minimὸ perplex decipi,labi, falli posiim. Vide enim, quaeso te, diligenter attende, quam sinit omnia,aperta, plicata, luce penὸ ipsa clariora. Tribus maain,ia in rebus tota imitationis ac si ribodi ratio posita est uerlas, loquutionibus, fio orationis:
quibus de singulis qui m sapisiimἰ ὰ nobis dictu sit,
nunt illa tanto m,non dis uia1ad Od renouandi causa apud te consilir mei,suadro: pr Derba me Latina
226쪽
. EPIST. LIBER IDI. Ira Latina omnia, ab auctoribus potissimum sumpta il-Drum temporum,quae antea nominaui. Sed, qu0nii
pὸ ofecto non de rebus omibus uti scripserunt; quis tota dementia fuit unquam,ut negaret uerba, si opus esse uideatur,ab aliis etiam peti oportere, qui et ipsiquoadpersivi cui que seculi barbariem licuit, satis Latini fuerunteEgo igitur,si quid meminet o tale re me esse dictum; fatebor nihil a quoquam stoli dius,aut in nostram linguam perniciosius dici, cogi tarive potuisse. P rem,si de Musicis, Arithmeticis , Dialecticis,aut eorum qui P0sci, AIDologi, Ma
thematici,Theologi uocaritur, aut Grammaticor 'aliorumque cientia disendum sit; non modo 'm-ma uerborum inopia laborabimus,unum, aut paucissimos OV imitari uolumus;ue in illud otiam for re oportebit,quod artes omnes rescientiae,quas dixi, uerbissere min me publicis odpriuatis quibusdam ac siuis utuntur.Itaque ego uerba non solum ab ijs, qui summi auctores latinitatis suoru jd etiam ire, quipostea stant insequuti, qui leges qui rem militarem,agrorum cultus,architecturam , disciplinas,c t Wtes quasiunque laberales,uel ιιγὶ κ'ηκε p rara
Etant umenda esse, itas Ner iudicaui , omnesqReiudicant;ut me issensimum existimatini t redam ab his, qui aliter de mea sententia suspicantu r. Ego reo ro ct his,quae iam dixi utendum censo; ct aetatis etiam noline homines docti, si quod necessiriu uer bum, garat,aut renouent,si quor libratisiime; oen bis etiam, si aptido demit terit,parce modcstoq; sormandi
227쪽
formandi nouorum iure nostro,ueniam dari uolo. Loquutiones autem,id est uerborμm Hieri e coniuncto rum quasdam formas , a paucissimis audioribus, ac perfecti simis, iis dumtaxat qui usque ad Octauia num C atrem fuerunt umere oportebit, Vix esse aliquid hic debet, quod . principibui iliis Latinae eloquentiae non sit Vix habeo in his ego,quod uel alijs, uel mihi ipse permitti uelim. His prope dixerim Io lis,fermo Latinusspectatur Plo enim, se Latina sint uerba omnia; totum id, quod fit ex verbis, Lati num esse necesse est. 2Nec ignorgre te arbitror, si huiusmodi de rebus ex arte disputςtur 3 id gelius iquod a partibus ad totum concludit, argumeytΠmiminime ratum uideri 2 Um quis unquam ita scripsit,ut non uerbis Latinis penὸ omnibus uteretνr MDMφλὸ t men a Latinitate dissentiretj Itaque,ut Romanὸ loquamur, diu pemolutandi sunt veteri Romanoru libri illorum,qui aut circa Caesaris Octaniani sui rixio imperium, aut libera adh'c ciuitate scripserunt. Obstmodum in se,qus inm quibui iungi deceat, a quibus disientiant, quae antecedere, qua sequi malis quid cu quibus esciant sensius oeelestiae,qus nominq, quibus uerbis,adiuncta uulgatum istu cu occultiore sensiu comutent Ac,ne multis
agibillud credere oportet, nihil esse in sermone,quo plus temporis, studii ac diligentiae requirat. nihil in
quo iam ducentis annis tanta Graviaticoru ac doctqrum hominum multitudo tot commentariis laborarit. nihil quod prius in hac lingua cum in by rtionet
228쪽
nihil quod in literis ad nostram usque memoria magis ignoratum fuerit.nihil quoi uel neglectum,m . Iis barbaram; uel seruatum, latiniorem Orationem posset ocere. Denique haec ipsa Hi, que dicitur in .sermone,Latinitas: 9,quum uerborum sensa omnes perquirunt,nulla res alia es,in qua te usque ad morasitatem uelim esse diligentem. Et,quum attentissime uidendum sit,quidsequare; in eo etiam cura eslieribet maxima, ut noris quid uitari oportet. Non
enim,qαί semel, aut iterum, aut crete ro cotra raelonem sui Grammaticis .quoque domus aliquid sunt ab auictoribus virpata, o lege sermonis habeda sunt.Huiu simodi σοὶ neque imitari aAdeo, nec re prehendere. tam quis non ita loquitur,ut dicat , notis absentibus domi nostrae aliquid esse factum o Atinoster diuinus audior Tati nitatis Terentrus, di scio quid,inqui absentenobis turbatum en domi Publi sermonis coquetudine,uulgati yimuin est,Ex d fendendis amicis,capiendis voluptatibus, de conktituendo accusatore. aDod sequando inuenias, Ex defendendo amicos, in capiendo uoluptates de consile tuendo accusatorem,iure suo nostros audiores dixiHse; id laudes moneo, ct illorum auctoritati putes ef-
se concedendum: uel si quid est,quod iratione aliqua ferringit, ct tu,quem admodum illi, multa ct prae clara scribas;illasaltem modestia sit,ut, quod suo Llum ekt,eque raro in tuis,atque illorum scriptis postum esse uideatur. Praeterea illud etiam non minio
229쪽
π sudis cauendum est, nequid praeter morem dicas ueterum domansmm . quid magis ridiculum foret,quam Sensim maiestate aut populi Eomani auditoritatem dicere ' Innumera siunt eiusmodi, in quibus facillimum errare turpi mmum est uid ri seperegrinum.' equeβlum uitia tac fugienda
sunt; verum et insale quod uetere urbis Roma omnia condienda: prscipueque danda opeTa,ut,qua
dicimus,cunctis ex partibus antiquum loquendi, O sentiendi morem suboleant Roma nae ciuitatis.Venio nunc ad formam orationis, de qua dicerem sanὸ multa, nisi confiderem satis notam esse tibi sententiam ea de re meam, te lupercalious expectarem. mque audiueram de Paulo ire tuo, ct tu ipse receperas, te aliquot dictui nobisium fore: quod ut faciaF, quam primumque uenias, te plani: sic ro-v-bος quidem tempore nulla de re magis rogare pomm.Proderit enim aegritudini tuae cui bax etiam in resus Mineruam o coelum mutare; ct nos reAM fes: ct de oratione, quantum attinet ad imitami , O plura, maturius inter nos colloquemurmunc
uero,ne imparatu uino uenias, quando Latinam
linguam his temporibus non a parentibus usuque domestico, consuetudine uulgi; nec eloquentiam aprsuanti misi ut olim, licendi magistris dissimus: dico illam,quae maximὸ quondam iuuit,nunc pene sis iam relictam esse imitationem, qua duas has res consequi pommvagitur, quoniam erant illis tempori
Disalia quoque pretervam Iliaram adiumenta di
230쪽
m Ps ri Imr B E R I II ri siendi; pauca sunt Anostris maioribus de necesitareo via imitandi ea ue no satis distinctὸ prscepta,et
mandata literi . 'bis autem,quia ad holam imitationem,quasi ad ara onfugere necesse en; tu qua stis dii latumque est, utrum simul omnes , an um quempiam ex omnibus in rarione dicendi oporteat imitari. μcis igitur sic habeto: quum imitatio hoc habeat proprium,ut nos aliquorum in dicendo simi les reddat; non posse nos uno eodemque tempore Oscriptione, itarem inter seque diuersa δει ei genera reprs sentare; ut, exempli gratia, Salustio simia
Caesarismiles dicendo simus. Nam, siquid erit Caesaris, a Salusio; siquid Salusus,dissentiet a Caesire: ita ut neutri denique similes ebe uideantur. Omnes tame legendisiunt dandaque opera, νς, quem modum a vobis; ita σ at illis in tenta nostro more dicere vadeamus. g t non structunt, quio, hoc maiores, i aliquorum in oratione similes esse contenderent.Primum,non pristat hoc imitatio, At pinnumerabiles unum imitemur miles inter nos uideri positmus: ct appareant in oratiqne semper, necesse est, proprii cviusque mores,animus, temperatisque natura. Deinde,ut iam dixi, illis multa preter imitationem suppeditabant ad eloquentiam disicendam. Traterca etiam intor eos,qui perfecti sint, similitu Τμoque t ta est,quantam suis modi in rebus napura paria tur. m contentis illa, atqMe aemulatio, qua suos auctores uincere nitebantur, ut nobis etiam