장음표시 사용
191쪽
linquam tanta dementia fuit,ut uel dubitare fi utremur.illos igitur,qui ab eo foramam orationis qua dam expressere,quis audeat reprehendere se ficio, illud fremunt potisimum, illud a b arce huius cause eos dei'cit; ὀMqui di terunt,ab sis, quibus discendum est, si mratos esse uolui ipsi enimsimul uniuei sos potius,non rationibus uincerosita inepto eos ob ruere uoluissent. Nanc uerὸ nihil habent, ὸ se ueritant nisi illud, quod dicere consturae Aa Cicero
ne langὸ esse di miseri hi mari ἡ illum . nudent imitari; ct stulte offacete, qui tantam eloquentia
diuinita temst consequuturos unquam esse arbitrantur.Ego uer ὐ,utrum Bembus,eiusque collegaὴSado litus,Perionius C in asi iacenus,M. .antonius Mininius,Paulus Manutius, denique omnes qui rectiFimἐfientiunt de literis, Bra in hoc laborarint, uel ideo reprehendendi Minimentur; quod bene it Ium sunt imitatis aut illius eloquentiam omnino consequi posti quisquam: non puto mihi disputandum. Illud certὸ non praetermittam,consequi dicendisommam alicuius, aut picturam, aut aliud quod disci- 'mus imitando, non perinde esse atque illucquum dicimus, consequi fugientem,aut eum qui multo ante nos iter' i iactus,aut quum uenat es aut canes feram 'nsequuntur. Haec enim uel asssiare omni no necesse ere, uel rustra omnino tibi opera susceptast: nihil est tertium. contra uero in iliis ea ratio ensui si tenere liquod expetas,non possis totum; facileta men ac nullo negotio perficias,ut quam plurima in
192쪽
EPIST. ZISER HIIL, 'sronsequutum esse latEre. Neque natim di*cilius est M. Tullium imitari,quoniam hic tantus es au ctor,ut esse illi par nemopossit: immo etiam toto
comodius hunc, quam alios , imitamur ; quanto is hoc ma;ora sunt omnia itura ac splendetiora, ut nofacilius moia,uerum lautius quoque fonte maiore atque mundiore utiposiimus. am, quod ad oratiornis ct rerum, quae imitatione d ns μη copiam, attinet; nemo est, quin ut gemmas,aurum atque aliu spes, ita hc ct omnis adiumenta dicendi,malit suomere, unde semper ea comolia suppeditari uideatur. . Quis enim tanta stultitiasiti ut expetibilior ideoqusta existimet,quod auferre ea possit omniat Non tame assequuti sunt,inquiu M.1 situ fatemur sita ne ipsi quidem caeteros . Vos enim quod rudes lite rarum sumus,quod ineleganter scribimus, quod denique parum latinὸ loquimur; n ratis,non consilium, non auctores; verum nos ipsi reprebendendi sumus: illos autem neque studium, neque uires,neque ingenium,neque homines, neque Dii adiuuarepotuissentussi, ut uel minimam purs latinitatis partem aliqua
adipserentur. Quod si qui dessis auctoribus omnia se coinsequi poste dicavi,in quibus certὸ pauciora
sunt optima; ms quoque ex illo, cuius nihil est, nisi persebium, omnia si non possumus, pauca saltem, ut ex tanto lumine,ct immensitate orationis , sed quaesiuis illis omnibus plura sint excellentiora. Si quod dictitans aut neminem unum,aut simul omnes imitari uolunt; nihil mirum i contra ueterusa
193쪽
Q. MARII c REM DIpienti morum praecept ex doctis oe eloquentibus
utris nemini unquara similes esse potuerunt; ct fluis in opinionibus ac tortuosio ingenio steti, nec splendorem illum Tomanae linguae ueterem spectantes,immanem quandam ct intollerandam barbariem asterentes, nisi itum esset obuiam a docti quamplurimos in Italia etiam sordibus illis nouis inquin sent. Ses,quo'nigm hi culpa vacantummo etiam laudandi stunt maximὸ, qui sie ad optimum dicendi genus conforma runt; transeo,ut de hydicam; quibus Latina ling disicenda sit.Trimὸ igitur, an Dos esse reprehende dos arbitrantur,quando iam prioribus illis ipsos etiaobtrectatores pudeat,necesse est,uitio dare, quods nes optimam illam orationis formam nequeat dediscere,quam a pueritia sunt consequuti An minus bi, rectὸ discent,quod rectissimὸ illi didicerunt, ut tumpiter hi quae ere uideantur,quod honen imὸ ab se; liis tenetur c de his tamen arbitror mihi esse in pisimum plura dicere.βJid enim ex Deos,tanta callidipate aut omnium hominum ingensis excogita iri posset,quo probetur anteponi optima deterioribus non oporterer Videtur illi quidem multa dicere, sed ad esciendum quod uolant minimὸ accommodata. non solum enim doctos ab his Aon separauerunt , qui docendi essent; in quo uel imprudEtiam istorum possa reprehendere,quum Id reliquerint, quod maximὸ erat necessamium dicere; uel malitia agnoscere, qRu spe retρ ea disiimulatione tenebras ueritati effundere.Illud enim Jectabant, illud solum pro sithm
194쪽
labebant,quo imprudentes eluderent, patrocinium barbariae ct imperitissus; u tanquam nemo e δε-ctis esset Ciceroni ulla in re similis, neque id iam a pueritia disseremus; unum quendam sebi fingerent ciceronianum chic enim uocanto ineptum hominem
inusitata obninatione mentis, unius Ciceronis am93 e,aegrum etiam ct insanum: qui inanissimo sermo nis Latina studio aetatem consumeret, uerba semper uoces ac syllabas, ct minima quaedam a M. Tullij . tantum libris con sectaretur, reliquos auctores omnes i epudiarit,nullam omnino quanuis necessarium uerbumsumendum ab alijs credat, nihil aliud agat, nihil hactenus egerit , nihil deinde se statuat agere oportere,quam ut semper in Ciceronis studio conta
bescat . m/amfacile fuit illis hunc resedere , quem ybi petier morem, naturam ct praecepta declamandi stultum aduersarium finxerunt aut quid tandemessiciunt unius insulsi hominis, ac praesertim si . personae reprehensastultitiad G ud Me,aut eos, ia-dit hc reprehensio,quos ante nominaui doctos elo . quentes raperfectos in oratione facienda uiros Z aego meum Ciceronianum quando sic illum dis runt o ita esse uolo institum ut primum unius Ciceronis linguam recte a puero didicerit. deinde alios quoque legerit, qui boni latinitatis auctores haben tur. Ita sit Ciceronem sequutus , ut quae apud illam non sint,a bonis omnibus imitanda existimarit.Scribendo igitur,aut loquendo,quum opus est,uerba seu mat a doctisimis et eleganti simis ueterum quibus ues
195쪽
unque; nec pertimessat noua , si quando noua re coegerit neque i s uerba omnino uetera ulla que taccommodari. In oratione uero ac forma dictai
dant,vel solum,uel cum paucisiimis M.Tudium 1 quatur, nec ab iis longe dissedat, qui aut illius, aut cipionis ac Listiis state, aut paulo ante illos uixerunt; a quibuK orationem quidem ipsam etiam ,sta loquutiones praesertim ac uelut membra qusta orsetionis tuto poterit imitari. His tame omnibus,quod ad imitationem attinet emper illum quem dix u. Tullium anteponat; cuius non genus dicendi modo, sed doctrisam,ingenium,eloquentiam,seritum, disciplinarum omnium mentim aemuletur: neque
tum loqui distat,quum sicribit; sed institutione puerili eius rei facultatem pararit: ct illius lingua ita suam effecerit, ut aliter, atque ille,siribere aut loqui non posit: ct in reliquam aetatem in disici in
rurii omnium studiis occupetur. lem quendam Ciceronis imitatorem se irridere ac reprehendere po- ruisset Erasimus i is , quem auctorem fissumtur ij, qui rectistimis studiis audent repugnare; neque indifrtum illam , neque infanti mum se iudicare. Nunc uero,quia inusitata quadam morositate sibi hominem finxerat,quem accusaret, non eum quemese oportebat: Uirmo nullum esse,ne in Utera quidem illius tanta disputatione argumentum,aut uermbum denique ullam,quod mihi refutandum sit , vel mediocriter n0s laedue uideatur. Neque profecto hic intelligi cum in sudijs omnibus o omni ui-
196쪽
ED IS T. LIBER IIII: . 97ta,tum hac in repoti si um,quanta res imitatio istnec iam relinquit udiam, omnino ea diligentia sublata,ut aliquorum in oration similes eselludeamus. Eadem enim in re atqui tepore mi ilis esse o)nnibus ne P quidem ipsi otuisset unquam. S A, nilem esse nemini si monklrism at quod inter Messnes,quis probet orum utrum se Elsemat; Humano capiti ceruisem pictor equinam. uesiod si commoda res tuaedam habita semper imi istis est, ijs certe maxime necessaria debet uider qui bus non iam ex Uu dome lico,ut olim Noms, fas c d Iostione auctorum perfecta istasermonis Latini ratis dis enda eri . ab od autem isti contra illam disputant, uitia fortasse quaedam sint imitatarum potius, nulla imitationis. Fg enim illius, ut ccterarumqlisque rerum omnium, ratio quaedam ct modus ;nt, illa adhibenda, neue rudes ct tardi, neue ineptio nimii esse uideamur . Nam illa quoque uitari oportebit. O imitatores feruum pecus Nosti reliqua, 'r huius poeta omnia. At fuerunt, inquit, post Ciceronem plurimi, quos rectiβλὶ I ceat imitari. Nunquam escies molinia tua, ut d raham ego aliquid doctissmis uiris: illud tamen respondeo,quando imitatione haec discere prorsus neces1e est,te Erasime ex illis cuiquam imi similem non eo
se, omnibus cui probauio nepotuisse quidem imitari tantum optimos oportem, uam,ac foedisi
moti barbariem a te in Italiam fuisse allata. . ad 2 etiam
197쪽
, MARII COR RADIetiam E doctis quidam scripsierunt apum ct hum
nrarum corporum exemplo nos debere imitari ; quod iracsanguinem,i fauos, id est res omnino diuersas esciunt a tam multis, cibis 2 floribus, unia nutriantur: in illa non sermonis aut orationis co nenda imitatiosed rerum, quas ascriptis doctorum omnium sumendas rectissime iudicauerunt. Hinc Ci. cero ipse praecepta dicendi ex omnibus, qui ante se fuerμnGLatinis Grscis cossem steris mandauit, illa siumens,qua in qβρque excessentissima cognscret: ut Ze is quondam apud Crotoniatas,Hel amex plurium electisimarum uirginum corporibus es-sinxit, ista de singulis ad picturam transferens, qua venun ima esse uidebantur. Sed ego non tenebo te pluribus,unum illud si addidero,non esci unius imi
tation ut quod negantposse feri omnino similes
omnes in dicendo simus iaciunt quanta in hominibus diuersias in oris,uultus,atque assimorum; tantam ex cum sique natura ct occulta ui quadam solere esse orationis. Audio ista: sed non continuo inde fit, ut non pratiantis imos imitari debeamus, uel ex iis nihil a sequi posiimus. Nam,quod natura. quida sunt graues,leuesi asperi , profluentet,sua'. ues,acuti, ubtilessunt b c eiusmodi, ut partim mu
tari,aut corri possint imitatione artim mane teadesti,ad quamcunque orationis formam te accom-: modaris: ita ut diuersitas futura penὸ eadem fur,. rit eorum,qui unum multi imitati sent.rit' enim,
i quod borui ct Theopompus eodem in ludo, ibisc
198쪽
iEPIST. SI PER MIL θη praeceptis instituti, tum dissimiles inser sie fuerunt s
ideo nihil ab eo, quem solum audiuerunt, suo pracsptore Isocrato didicerunt tque isti etiam, qui Cia ceronem κημ' r diserti literati mi Miri, di uersὸ pro suo qui*ηe ingenio, natura ac Liurio linguam illius, ct orationis filum ornati mὸ,ct summa cum laude praestiterunt. Quamobrem perges tu quoque docti me sapient ime Princeps,Mar cum Tullium eo loco h Iere,ut quam plurimi ad itilum imitant m ex plo sit Fe auctoritate tua incitentur.T rq fecto ab ineunte etiam AEtate istius formam dicendi; ita ut in eo gene re paucisiimos habeas paret, supcriorem certὸ adhuc neminem. Ita enim eloqμrntiam ct omnes ingenuas artra amplexatus es; ut Uinione quoque ac iudicio hominu,non opes,quae tibi sunt amplissimae,non urbes ct hoc regnum tibi a patre relictum, non qυicquid sipeciem auandam dignitatis Oglorie habere putathri tanti sacere uideάre. Me quidem certe praeci ara illa uox
rebit , quo minus illi, uisapientiam O humariit tem tuam, In omnes homines beneuolentiam; sic sudia quoque doctrina ,quae est in te singularis, ct inducitionem istam uoluntatis, anteponam. Sed nunc illud te oro, obsecro,qμando imitatio necessaria est, ct optima oportet imitari, ct M. Tullius in omni genere optimus es omnium, ct calum-yia adversariorum patefacta est; neque auctoritas R a te
199쪽
te cuiusque,neque hominum quorundam, quipaucissimisunt, ct docturum iudicio a literis alieni retentia moueat; quin te in hac nudus dissensione , inter me illos squum iudicem praebeas. Vade. Sergio Pasanso,Manduriam. Xc IIII.
occupatus repentino aduentu semori ne statris mecrescribere statim non pomi.nunc etiam rebus uariis ct cogitatione summa eram im peditus. Literae tuae resperse sale Romano Mon te
menter mihi gratae fuerunt. Fateor me ineptum hominem et insusum potuissee tibi bactenus uideri.itaque te condire uoluisse arbitror insulsitatem meam. Extra iocum,tibi ago gratias. De mensuris,Brundusii habebam: quum reddetur,illum ad te mites. Sed omnino doleo nimia facilitatem mea,qui inuitus illa etiam omnibus iam pene diuulgaui, unde mihi apud
doctos periclitari necesse est fama ingeni, et literatai.
Tame expectabimus,etspero tuae quoque uoluntatia me satisfactum iri. Interim nos amabis . Vesta Vriae. IX. Cal. Mariij.
disicolao Crasso, Lupias. XCV. V ME requirebas mea scripta, ea elasimodisiunt,ut a nemine legi uelim. deinde nihil in iis erat, quod tibi utila esse crederem. 'ton enim ignoras tu, quam occupatus ad ea scribenda alioru suasu acc serim: quam libenter paucis post diebus ab ea scri-
200쪽
EPIST. LIBER IIII., 9 scriptione desiterim itaque ignostes arbitror, tuod
hoc unum tibi etiam negare ausim. Agros uero ego
nullos eram mercatus. defrutetis quibusdam potius arbitror tibi'iJe nunciatum, queAccidenda pusice pisem.De nudio tuo iuris pontifici, o profectionematauina audo consilium tuum . puto enim te iuris etiam ciuilisprudentiam minime esse neglet iurum. Dementiam Dominis arrogantistimi illius de quo ad me scribissemper, tὸ cognoueram.spero illum temeritatis tornas dare uel hoc ipso, quod bonos uiros maximeque uos nece sarios deDo sicelere ac Ilustitia celare non potuit. Tu Pratos tuos clari mos uiros coles,illisque meo nominesaluten 'dices. Vale. λIoanni Antonio Talliae , Iuuenatium. XCVI.
REDDI τAE mihi sunt a te literae plenae
humanitis.nihil enim aut officiis aut beneuo lentia maiore fieri posse iudicaui. Sed , quod etiam prae te fers de meis sudi s latam esse opinione
tua quantam ego tueri profecto non possim,m que ad Aribendum hortaris; id in eam partem accipio intex ui quadam amoris in me tuiprofectum esse uideatur.Q amobrem ago tibi gratias immortales,ct coseruabo si per Davem memoriam nominis tui: mquantum patietur mediocritas ingenti et literarum, quantum permittet dissicultas rei familiaris; conabor obtemperare monitis oe auctoritati consiliorum tuorum.Inscriptiones de veteribus monumetis, quas