장음표시 사용
501쪽
sacrae in Aegypto praesectus esset, indicatum ab Hadriano sui se defendit patriarchae nomine. Nain compulsum ethnicum suisse, ut vi faceret, quod sponte sacere soleret, ne suspicari quidem possum. Quemadmodum vero eum, qui in Aegypto Versa retur, venire aliunde in Aegyptum consuesse Hadrianus scri herese Ergo etsi iudaei diu ante Iv. saeculum , postque ii haere
tici, qui a Montano dicti montanistae i) sunt, homines habebant, qui patriarchae appellabantur, Orthodoxi tamen christiani ante quintum saeculum numquam hoc vocis genus adhibue
runt, ut eos episcopos significarent, qui primatu pluribus a) inprovinciis potiebantur. Anno 45 i. primus omnium ab synodo chalcedoniensi 3 romanus pontifex singulari quadam ratione patriarcha est appellatus. Nam errant vehementer, qui synodi ephesinae tempore, cumque Socrates historiam scriberet, hoc sensu
502쪽
praecipuos orbis christiani archiepiscopos, seu exarchos suisse patriarchas vocatos putant. Iam vero cuin id esset ab synodo chalcedonensi, ita ut supra dictum est, romano pontifici trihutum
nomen, imitatione i) quadam deinceps essectum est, ut alexandrinus, antiochenus, postque hierosolymitanus a , aliique nonnulli exarctu patriarchan appellarentur. Antea sane, quam id vocis genus obtineret, patriarchae Oxarchi 3) atque archi Pisco i diccbantur. Quamquam primis ecclesiae temporibus, ne hae quidem appellationes usurparentur,
Omnesque antistites christiani, quanta vis auctoritate praestarent, vocari solerent misco Orum Vocabulo.
503쪽
Rursum qui patriarchae cuipiam obnoxii erant, si pluribus provinciis praeessent, a quibusdam i) Primates, ab aliis exarchi a), et archimiscopi di coseon dicebantur. In his carthaginiensis 3) totius Africae primas, et antistites caesariensis in Cappadocia, et 5) ephesinus in Asia, aliique nonnulli alibi sue
runt, de quibus opportune in secunda huiusce libri parte agam. 1V. Dc archiepiscopis, scia metroPolitis. Etsi autem olim iarchi Pis Porum, ut modo dixi, latius pa
tebat nomen, tamen lapsu temporum essectum est, ut eodem atque metroPolitarum appellatio revolveretur , eosque Significaretantistites, qui episcopis unius alicuius provinciae 6 praesecti
sciat. Sed de origine metropoleon, atque dioeceseon erit nobis libri huiusce parte altera copiosissime disserendum. In Africa statutum ab africanis est, ne primus antistes alio nomine, quam
504쪽
Primae sedis cPis Pus vocaretur. Cumque huius gentis praesules rationem archiepiscopatus constituerunt ab reliquarum christianarum regionum consuetudine discrepantem, quod apud eos ,
qui senior ordinatione osset, is provinciam regeret ; sactum hinc est, ut qui provinciam ccclesiasticam administrabant, scuos si ab asseis appellarentur.
De iis, ciui coco, seu titulo, non re metropolitariam sortili sunt aPPellationem. Atque evenit quidem interdum, ut honoris caussa metropolitae a) dicerentur, qui nullam primatus in provincia potestatem haberoni. IIuiusmodi autem chalcedonensis 3 , aliique non nulli episcopi fuerunt. v I.
Do αυτοπιγαλοις, s u archie isco is nullius Patriarchae, ct misco is titillius archi Pisco i obnoxiis auctoritati.
Αυτοκξταλοt denique dicebantur arctii episcopi , qui nullius patriarchae ditioni obnoxii essent. Quin etiam qui episcopi ab ar-
505쪽
chiepiscopo nullo pendebant, iidem , etsi subiecti Patriarchas
Do intercessoribus, et interuentoribus in ecclesiis africanis. Intercessoros α) dici in Africa consuerant episcopi, qui, si
alicuius alterius urbis episcopus decessisset, a primate P Curato. res eiusdem ecclesiae, cuius episcopus mortuus erat, ConStitue hantur, ut curam ipsius gererent, darentque operam , ut novus
antistes, quam fieri cito posset, eligeretur. Sed hoc curationis genus prorogari ultra annum 3 non poterat; ne quis aut lucri ,
aut gratiae cauSSa sedem Vacare opiscopo sineret. Quin etiam De interea sibi amorem populi conciliaret intercessor, pararetque sibi ad cathedram, cuius Opes ampliores essent, Viam , cautum ab astis antistitibus est, ne eum episcopum illius ecclesiae eligo
liceret, cuius intercessor fuisset. Ac de his quidem hacte
nus. Nam quae sunt cetera de episcopis, archiepiscopis, primatibus, patriarchis , et pontifice maximo, ea equidem in secunda huius lihri parte describam. Atque haec de iis satis dicta sunto, de quibus me in priore parte dicturum promiseram.
506쪽
Ahhatum henodietio episeopla refer. vata erat. 47a. Aeelamatio episeopia saeta a populo. 478. Λegypti eeclesiarum ratio in epiae pia deligendis. ae ordinandis. 445. et seqq. In eadem Aegypto semper episcopi fuerunt. 453.
Aemus haeresia retia negabat epiae pos esse presbyteris superiores. a86. n. 3. 4a3. Africanao eeelesiae diseiplina direa episeopor. institutionem 4o4. aeq. Alexander VI. pontis. niax. diui,it regna ethnicorum regibus hispania, et lusitanis. ut christianae religioni propagandae operam darent. I 56. aeq. Alexandrinae ieelesia o consuetudo in
deligendis episeopis. 423. n. I. Quid do illa seripserit Eutrobius. 445. seqq. Apud eamdem eos legium dum de ei m presbyterorum. 447. Allativa Loo dubitarit no de Ignatii
epistolarum sinceritate. 35 . et seq. Altatium consecratio episcopia reser
vata. 47o. Amalarius non negat presbyteros inferiores episeopia esse. 443. Aneyrani concilii ea non de episeopia explicatur. 45o. seq. Angeli eeele,iae dieii episeopi sunt. a63. 28 i. Ah eeeleatis, quarum suntaneeli, distinguuntur. illae n. a. Ana sidus F. Castus innocens laudatur.
Anselmi ea niuariensis sententia de pontiseia max. in regum temporalia
Antiatiles voeati episcopi. as . Item presbyteri. 4r4. Antonet sua Nicolaus praesul laudatus.
Apoeryphorum vox quid significet. 3a 3. Apostolatus dietua interdum est episcopatus. as I. Apostoliea aedes romana praecipue dieta est. asa. Hoc nomino intemdum quorumque episcoporum sedes vocata. x53. seq.Apoatoli ei viti appellati episcopi. a54.
Apostolorum duplex potestas, ordinaria, et extraordinaria. 143. Ordinaria limitii, a propagandae religionis
non continebatue. 375. et a36. Illorum nomine interdum episeopi vo
cabantur. 25 o. Item eorum aut es
sores, et filii. usa. Iidem apostoli ab iudaeis nuncii dicebantur. u78. n. 4. Quae potestas eollata illi, a Chliato fuerit. Δ78. aeq. Episcopi
Aquisgranense eon ilium episeopis parea esse presbyteros non docet. 443. Atehidiaeoni eustodes thesaurorum en oleaiae erant. 475. Seg.
Archiepiseopia patriarcharum tributum quandoque est nomen. 437. Alii clioeeeseon dieii. 488. Qui praesertim eo nomine vocabantur. A. Alii nullius patriarebae appellabantur. 489. Aristoeratia quid sit. 6o. S. Athana,ius si ad Constantinum imp. confugit. eonia sit quidem ut suo rum hostium impetum propulsaret. III. Constantio iubenti, ut Ale.
507쪽
xandria excederet, paruit; atque id
argumento non est, civili eeelesia ali- eam subditam esse potestatem. II9.
Eiu, dein Athanasii cloetrina cleopiseopia divitii ius instituita. us3. S. Augustinus docuit episeopos superiores esse presbyteria. 4 i5. in nol. Non subdit ei vili eeelesiasti eam potestatem. 97.
BBapti rati variis nominibus appella
hantur. 6. seqq. Ba,ili earum dedicatio episcopis regervata 4To. S. Basilius non aequavit presbyteros episcopis. 4 s. n. v. Basnagius Iacobus, qui a Clemento rona anci non distingui episeopus a presb*ioris censet, refellitur. 317. seq. Illius opinio de epistolis Ignatii martyria reiicitur. 457. Item docatalogis episcoporum. 46 . seq. deisque Hieron*mi de episcopis sententia. 46 I. Seq. Beati A imi. et beatitudinis iiivius episcopis tributus. 264. Beda non statuit presbyteros Pares episeopis esse. 44a. Benedicii vocabantur, qui haptismato erant initiati. 3. Ben dicito abbatum, ares; mandritarum ete. epis Opis reservata erat. 472.
Benedictus XI. p. m. Philippum Da
vit. aa 3. vid. ibid. n. 4. Tum Omnes rμgni gallorum ordines non de Anderunt regis a papa inde pendentiam. ib. et seq. S. Bornardus qo id senserit de pontiseis max. potestate in regum temporalia. Ia I. Blancus Ioli. Ant. ora. min. laudatur. 49. n. s. 53: n. u. 58. n. a. ,
et alibi saepe. Blondelli argumenta, qui hus probare
Conatur, episcopos Presbyteris non antecellere, refelluntur. 36 I. aeq.
Bonisaei; VIII. p. m. aeta adversus Philippum francorum regem. I23. Bossuetii. et aliorum gallorum, qui negant ius ullum pontifices maximos in temporalia regum obtinere . sententia, et argumenta proponuntur. I o. aeq. Idem aeribit, neminem au1um fuisse christianorum se se Iuliano apo,tatae, Constantio, Cetetisque deitido imperatoribus opponere illosque de regno deturbare. I 46. seq. Synodos , exemplaquo ponti fleum maxitn. in medium a lauam confirmandam sententiam profert. I 40. seqq. Illius, et aliorum
argumenta stiluuntur. Ira. seqq.
Bud dei Franei sei argumenta adversus episeoporum iure divino institutio.
C ddonius preabyteros e placopis non
aequat. 37 I. Calvini de episcopatu error. 277. in not.
Capiti, inelitiatio adhibita a christia. nis, cum episeopi benedietionem darent. 476. Caput sacrum opIseoporum ebristiani salutabnut. 479. seqq. Chari Deo appellati sunt, qui ad ba
Carolua Mariellus a Zacharia p. m. non fuit appellatu g rex. acu. Carthaginiensia episcopus primas Partes obtinebat. 4o4. Catalogi singularium episcoporum recensentur. 453. seqq. Catechumenorum elasgis. 3. Calliodea romani ponit sicis unitatis Entrum appellata est. 48a Cathedrao episeoporum in templis distinctas a ea ille iris presbyterorum erant. 48o. oli iii non tam sublimes erant . ut postea fuerunt. ibid. Coechetius 1layinundus laudatus. 2O0.
Chil derietis galloriam rex Zachariae pontificia a uetoritate deieetus de
508쪽
throno eat. I98. seqq. Bosa uetii de ea re sentetitia refellitur. ib. seqq. Christianorum elasses, seu ordines varii. a. seqq. Varia nomina. quibus distinguebantur. ib. seqq. Christiano viro liceat ne principatum in societate obtinere. 22. seq. Vide potestas latea. Quam ob caussam iam nes elisistiani appellati a Tertullia no sacerdotes sint. 373. seq. Quibus honorum significationibu episcopo colerent. 476. seqq. Illorum religio eonsistere eum statu civili potest. 23. seq. Vid. potestns inica, et ecclesiasticia. Ch fiali filii qui vocarentur. ID. Chri Atua diseipulis coneos Ait, ut sumptibus eoru ira, quos insiti uerent. alerentur. II. n. I. Staiuit principi Esse parendum, illique reddenda , quae eius essent. I 5. seq. Regulam auum non esse de hoc mundo dixit: id quomodo intelligatur. I 77.
aeq. Formam ecclesiae praescripsit. 238. aeqq. Per se quamdiu in ter. ria vixit ecclesiam rexit. 273. Insiituit autem episcopatum. ib. seqq. Post resurrectionem bibit. 344. S. Clemens alexand. tradit episcopa tum diuinitus esse institutum 255. seqq. Item episcopos antecellere presbyteris. 367. aeq. S. Clementia romani p. m. loca , qui hisa divina voluntato introductum suisse opiscopatum o tenditur. I9. n. a. Vide et p. alia. Ide in Clem iis
episcopos a presbyteria distinguit. 3D. seqq. et DI. Cum ad eoriniathios scripsit ad omnes elatistianos scripsit. 3aa. Quos ἡγου χευ- vocabulo appellarit. 3I5. seq.Cleohitia Simonia magi discipulus. 324. Cleri voce quomodo universa ecclesia intelligatur. Is . n. 4.
Cleriei qui appellarentur Ia. Huius vocis origo. u. seq. Nihil ambitionis in eadem v eo est. Is . Qui eo tra statuunt refelluntur. ib. seq. Iidem e leti ei primas obtinent in eliris. iacia republiea partes. I9. Obsequi
log; eivili, qua cives sunt, debent, modo princeps ne quid imperet ,
quod sit eeclesiasticis insiliuii. eontrarium. 8a. seq. Viuo et p. 333. Acta poenitentia sun H. quod ante obibant, mutiere potΡ iii. 163. Coepiscoporum nomen quibus iii Dutum
Collega o episeopi appello bantur ab aliis opiaeOpis. Aid. Colothus opiscopi dignitate carebat. 5 . Comministri episcopi ab aliis episcopis
Cominutilentoria es epistolae ni, episcopis concedebantur. 4TI . Concilio sacro prohante. seu Praesen. te, formula. 213. seqq. Consaeerdotum vocabulum. 27a.
Constantinus magnus sibi in rebus ecclesiasti eis non vindieavit potes. tatem. 99. seq. Quo sensu vocetur episcopus ab Eusebio. Io I. seq. Nonaci se pertinere dicit eontroversiam de Caeciliano earthaginiense episcopo expedire. Ioa. De ea , quasiguum id esset omelum. non decernit. Io . Item neque de dissensione oria inter catholi eos, et arianos. ibid. aeq. Constantius i in p. plus sibi sumsit, quam roligio christiana pateretur. I I .Quam ob eaussam deiectus ah eeelegia de
Copronymua Congi antinus diminutos imperii parta est. I97. ei Seg. S. Cornelius p. m. docuit episcopatum di inlitia esso institutum. 236. seq. Corona episcoporum a christianis salutabatur. 479. S. Cypriani sententia de episeopatu divina voluntate instituto. aBr. deque illorum supra presbyteros praestantia. 353. seq. et 3 q. seq. Quid de Cypriano Pontius diaconus scripserit. 383.
509쪽
Damianus Petrus non negat ponti si ei maximo ius esse deturbandi de principatu reges. 3 3. aeq. Democratia quid sit. 6 I. Deo nati appellabantur, qui baptismo erant initiati. 3. seq. item Deci e haviri. s. item Dei altissimi filii. i5. tiam Dei servi a o. aeq. Deo amabilissimi appellati episcopi. x65. Devotissimi vocabantur episeopi. uiae Diaeoni vocabantur interdum presbyteri. 3 4. Non tamen illi his aequales erant. 4 o. aeq. Dionγsius epise. corinthiorum docet, episeoporum divinitus esse institu
Diotrephea quamobrem damnatus ab Iohan. apostolo sit. 3O6. seq. 3C9. aeq. et M I. aeq. Doetorum voeabulo qui fuerint a Pati lo ap. indiea iit 299. Seq. Dona, seu munera. quae Spiritus s. extra ordinem mortalibus largitur. ibid. et seq. Duces voeati episcopi. 258. Quos hoe nomine appellavit Clemens roma
Duetores qui fuerint ab Eusebio appellati. 337.
Εeelesiae ordines, seu classes. a. aeq. Varii, nominibus di .iinguebantur. ih. seqq. Illa implorare principum praesidium potest. 95. seq. Quam otieaussam Iulianum spoΑtatam de throno non deiecit. 178. seq. Item Constantium. I 8o. Uid. ib. n. r. Ε.iusdem Eeelesiae sorma a Christo Praescripta est. a38. seq. Illiua mi. Diatris diuinitus data potestas gu- hernandorum saerorum est. a46. seqq. Reditus ab episeopo dispensabantur. 475. seq. Eiusdem gubernandae ratio monare hi ea est. 483. Melesiasti orum nomen quibus tributum est. 4. seq. Potestas. M. aeq. Vida potestas.
Ephesus Asiae metropolis. 297. s. Epiphanius explieat loeum apostoli Pauli, in quo solum episeopos et
diae onos nominat, praetermissis Presbyteris. 3o3. seq. Μarcionem ecclesiae communione privatum seribit. 3ro. seq.Εpiaeopalium anglorum opinio de potestate episeopotum. 63. in notis Itoni de illorum praestantia supra presbyteros. 276. n. I. Episeopatus dictus interdum Θst apoll. tolatus. 25 a. principatus, et principatus eeclesiae. 256. sacerdotium.
Quamobrem hoc nomen, missis ceteris. antistitibus Eeclesiarum haeserit. ari. Vid. et p. 487. seq. Ptima aedia episcopus apud afros. 488. seq. Varia illorum Domina, et honorum tituli. a5o. seq. Appellati suerunt apostoli. A. apostolorum au cessores. Et silii. α 51. Illorum eathedrae interdum sedes apostolieae dietae sunt. 25a. seq. Iidem voeati viri aposio-liei. α 54. Item hieraretiae, principes, principes populi, principes eo-elesiae. a55. Vide etiam p. a 3. Prae- socii, praepositi. 257. Praesidentes. 258. Aniistites. 250. Principes sacerdotum. ib. summi saeerdotes ih. Pontifices. x6o. Papae, et Patres. x6t. Patre a patrum. 263. Iudices. a64. Reverendissimi, sanctissimi et . A. Honorabiles devotissimi ete. x65. Patriarchae. 266. Viearii Christi. α67. Angeli eeelesiae. 268. Past res. et praesules. α69. Quibus nominibus voearint alios episcopos. aTI.
Episcopi quibus honorum signifieati nibus a ehristianis eoierentur 476. seq. Cum bene sietionem darent . eaput ebri si iani ine linabant. ib. Illorum manus exosculabantur. 4ret. Eisdem ae elamabant: ad mullos amnos. 4 s. Hosanna item eatiebant. ih. seq. Eorum eorona. Et sacrum
eaput salutabant. 479. seq. Iidem epiacopi cathedras distinetas in tem.
510쪽
RERUM 49splia habebant. 4so. Alii aliis iuria.
dietione praecellunt. u. Seg. Episcoporum dignitas, et praestantia. ατ 3. Vocari ne ordo possit. ib. seq.
Illorum fradum institutum ab apostolis Christi avetoritate aliqui pugnant. 275. seq. Alii ab ipsis apo tolia . ita ut tolli possit. ib. Λlii presehyterio superiorem esse negant. 277.
Chri . ii inati tui Iono inveeium fuisse
in eeelesiam ostenditur ex s. scriptura. 278. seqq. EX veteribus e eis
eleaiae patribus. 28 a. Seqq. ex patribus. qui quarto . et sequenti tins saeculis sortierunt. I38. seqq. Item ex actis apostolorum 289. Salma.ii, et aliorum, qui negant, argumenta solvuntur. 29O. seqq. Non iide in aepresb3teri episeopi erant, etsi Paulus presbyteros eos appellarit. 203. seq. et 3o5. seq. In Asia Plures erant aetate apostolorum. 294. Episeopinasionum qui dicerentur. 206. seq. An do torum, et pastorum v CB hulo eo, Paulus designarit. 293. seq. Quam ob caussam idem apostolus episcopos solum, et diaeonos nominavit. 3o3. seqq. Aliud argumentum ex Diotrephe petitum solvitur. 3 6. seq. Item ex Clemente roinano. 3O. q. et M I. ex Iεnatio martyre. euius epistolas genuinas esse de senditur. 318. seqq. Oudini argumenta recensentur, et reselliantur. 3 Io. seqq. Singularea episcopi in ecclesiis no . tate apostolorum fuerunt. 334. Alia argumenta solvuntue petita ex P lycarpo. 357. seq. ex Cypriano. 353. et 379. seq. ex Hermae Pastore. 36 I. seqq. ex Pio I. pontis. m. 362. ex Iustino mari. 363. seq. ex Papia. 364. ex eeelesia lugdunensi. v. ex Irenaeo. 365. ex Vietore papa. 366. seq.ex Clemento alexandrino. 367. seq. ex Tertulliano. 369. seq. ex Origene. 3T T. Seq. ex epistola oleri romani ad cari haginienses. 373. seq. ex Cal.
donio. 37s. ex Firmilia uo. 383. ex Pomio diacono. u. seq. ex Eusebio caesareenti. 384. aeq ex Hilario pietaviensi. 388. ex Hilario diacono. 38'. seq. ex saeto Thetiuiis, ae Ualentini. 4oa. seq. eae papa vocabulo ib. ex canonibus aliquorum eon. ailiorum. ib. seq. ex antiqui into oris dinationis. 4 4. seq. ex Buctore quae attonum in vetus, et novum testamentum. M'. aeq. ex Basilio, Gregorici tia etian Zeno, nysseno ete. 4 5. vid. n. n. a. ex Hieron Tmo. 416. Seg. ex consuetudine eeelesiae ale. Tandrinae. 424. n. a. 444. ex Iob. ebrysostomo. 437. seq. ex Theodorito. 430. ex Priana si . ib. 4 x Sedulio. ibid. ex Gilda. Mo. ex Isi do. ro his palensi. et hispalen. roncilio
ei lio, Amulario. Hai mone. Rabano, Hinemato remensi, et Remigio. 44a. seq. ex Eulyehio alexandrino. 444.
aeq. Eoadem episcopos superiores presbyteris esse clemonstratur iterum ex Ignatio martyre. 455. seq. ex Irenaeo. 458. ex catalogis. v. seqq.Εpiscoporum ossicia, ut sunt presbyte
ris superiores. 465. Quidquid ad aes
pertinebat, iidem sine presbyterorum
voluntate gerebant; secus vero Presbyteri. et alii iti seriores ministri. 466. seq. Quas sibi sundi iones illi albi re-
aervatas esse volebant. 47o. seq. S
li habent ordinandi potestatem. 473.
Cogere presbyteros. diaconos etc. possunt , ut sibi rationem reddant. ib. seq. Suseipere presbyterum alterius dioeeeseos, Eeelesiae communione privatum non poterant. 474. Ieiunia quaedam inclicere ad eos spectabat. 475. Item dispensare ee etesiae reditus. ib. seq. Regendae ecclesiae data illis potestas fuit. Iar. aeq. Vid. et p. 67. n. I. A Deo in illos ea potestas permanavit. 229. seq. Illorum ordo. 249. Episcopus quo sensu sit Constantinus appellatua ab Eusebio. I I. Epi,tolae formalae , et Communicatoriae ab episcopia concedebantur. 47i . Eusebius quo sensu episcopum Consistantinum imperatorem appellavit.