장음표시 사용
481쪽
Nihil a presbieris, inferiorumquί ordiniam clericis in suo munere fungendo , sine Moluntate miscopi , febat; ab γis mautem, quin Presbyteris obnoxius esset, quae ad se Pert nebant , gerebantur.
Constat id quidem Ignatii si , Tertulliani a , Cypriani 3),
aliorumque veterum 4 patrum, conciliorumque 5 auctoritate.
Caussam autem huiusce rei indicant, qui canones apostolicos Q condiderunt. Nam sine episcopi sententia nihil esse a presbyteris, diaconisque agendum statuunt, propterea quod in altiore gradu honoris, ac dignitatis locatus antistes, rationem sit divino iudici pro omnibus, qui crediti eius curae fuerint, extremo mundi tempore redditur .
482쪽
II. Eui baptizandi, consecrandi eucharistiam, eamque distribuendi Presbyteri Potestate Malebant, id tamen, Moluntate νis Pi,
munus obire in ecclesia ConsuEνenam.
Quamquam enim ordinationis virtute ea est presbyteris facultas data, nihilo secius neque butizabant quemquam, neque eucharistiam aut celebrabant, aut distribuebant, repugnante, vel
non consentiente episcopo. Esse autem huiusce rei praeter cet
ros, Ignatius r , Tertullianus sa), et Hieronymus 3 locupletissimi testes p Sunt.
Docendi, concionesque ad Populum halendi munere nullus presbyter, nisi γiMOPi Moluntate, fungebatur.
In quibusdam ecclesiis quum id impositum uni episeopoesset, nemo erat presbyterorum , qui idem sibi esse sumendum onus arbitraretur. Hic usus cum in Africa potissimum invaluis-
483쪽
set, suerunt qui Valerium hipponensem I) episcopum reprehen
dendum putarent, quod Augustino, qui tum presbyter erat, Se praesente, publice in ecclesia docendi secisset potestatem. Sed ubi experiundo alii, quam id esset salubre, ac frugiferum cognorunt, tum invalescere usus concedendi presbyteris sa cultatem 4ocendi,
latiusque manare sa) coepit. Quamquam nullus crat, qui non accepta ab episcopo potestate, ascenderet, orationemque 3) de rebus divinis ad populum haberet. At in orientis ccclesiis longe haec ipsa et antiquior suit, et latius patens consuetudo, id quod
ex Hieronymi ad Nepotianum litteris intelligitur, qui graviter, molesteque serebat ecclesiarum quarumdam morem , in quibus presbyteris publico docendi ademta facultas esset. Atque proeserro plurima illustrium presbyterorum exempla licet 5) qui in
Syria, in Aegypto, et in Graecia perfuncti eodem munere suerunt, non Suo quidem arbitratu, sed Voluntate, consensioneque 6) episcoporum. Itaque si abusi eiusmodi facultate presby-
ut vid. Po, id ii locum modo dascriptam.
484쪽
CHRIGIANARUM LIBER IV. 46steri fuissent, ius episcopo crat, eosdem in ordinem redigere, cavereque, ne r) deinceps in ecclesia docere auderent. Quare ab
Alexandro episcopo alexandrinorum, post Arii Dcinus, presbyteris, id ne sacerent, interdictum serunt. Sed cum is usus, quemadmodum diximus, in orientis ecclesiis obtinuisset, mirabile vi
deri non debet, quod a Valerio hipponensi, qui natus, altus,
educatusque in Graecia suerat, invectus in Ahicam sit, ut est
memoriae traditum a a) Possidio.
485쪽
Secundi generis functiones, hae sunt, quas sibι Piscoρi reser
oatas Dolebant. Virginum consecratio, basilicarum, et ait rium, et campanarum benedictio, ac dedicatio ; receptio ham reticorum ad ecclesiam redeuntium: lamorum, qui Poenitemtiam egissent, reconciliatio , et concessio firmatarum mis
Virgines, viduaeque nisi ab opis Pis r elari, consecrarique a nemine olim consueverant. Cumque tentatum id ab preMbyteris a) aliquando fuisset, repressa continuo synodorum quarumdam auctoritate, temeritas eorum, impudentiaque suit: ea tamen cautione , ut si data facultas ab episcopo fuisset, velare ,
consecrareque Virginem, ac viduam presbytero liceret 3 . Episcopis praeterea ius suisse hasilicas, atque altaria cons crare , ac dedicare, non historicorum veterum modo ), sed
etiam synodorum g) testimoniis, decretisque constat. Quod au-
486쪽
tem de templis, et altaribus, hoc idem est de campanis i postquam earum est invectus in ecclesiam usus, dicendum.
Reconciliationem autem haereticorum a) lapsorumque resipiscentium receptionem, iam usque ab antiquissimis temporibus,
propriam suisse episcoporum, tam est manifestum, ut revocari in controversiam a nemine potae videatur. Quod si recepti nonnum.
ruam ab inferioris gradus 3 hominibus fuerunt, factum id quiem aut contra ecclesiae Sanctiones, inconsulto episcopo; aut, si
accepta secultate, permission o episcopi eiusdem fuit. Atque ad eum quidem, qui primas in coetu partes obtineat, in primis
pertinet nosse, dignus ne sit, qui Orthodoxis annumeretur, Communioneque ecclesiastica fruatur is, qui vel ab ecclesia defecerit, vel gratia exciderit, quam in lavacro baptismatis consequutus
Quae sano ratio in caussa suit, Cur uni episcopo reservatum
esset 5 epistolas formatas , communicatoriasque clericis, atque
487쪽
laicis, qui alio migrare instituissent, concedere. Sed de his rebus omnibus erit alibi opportunior copiose , diligenterque disputandi
locus. Interea liam satis ad demonstrandum, quod erat propositum, dicta sunto. Atque ut haec omnia , ita abbatum , archimandritarumquo benedictio reservata episcopis, vetere ccclesiae instituis , usuque
suit I . Neque vero archimandritarum modo, atque abbatum ,
sed etiam regum, imperatorumque unctio, Consecratio, et cor
natio, satis antiqua consuetudine, ad episcopos pertinet a).
In fronte baimietatorum signare, Θiritumque sanctum tradere Prosbtori, nisi concedente , seu Committente Pontisice, non Possum; Si autem signent , non admittento Pontifice, eorum
Constat id quidem traditione maiorum, qui eam se ab apostolis accepisse confitebantur 3 . Quum enim traditione a post lica, praeter episcopos, nemini id iuris me concessum affirma rint; sicubi morem illum obtinuisse videmus , ut a presbyteris baptizati confirmarentur; hoc sane commissione quadam
factum Putemus, necesse est, non arbitratu presbyterorum. Neque vero pontifices ecclesiae iam usque ab antiquissimis temporibus passi fuissent, ut presbyteri consignarent 5 confirmarent-
488쪽
que eos, qui initiati baptismo essent, nisi, ut sibi eam potestatem traditione, quam a magistro, servatoreque generis humani Christo apostoli accepissent reservatam norant; ita fas sibi esse, eadem traditione, presbyteris ipsam Committere, delegareque co
Iam vero quemadmodum presbyteris ConSQuare, con mare. que baptizatos, sic Chrisma consecrare, atque perficere non licebat. Qua de re, quum eo in eo libro, in quo de con mationis Sacramento agam, disputandum copiose Sit, non est necesse, ut esse hoc loco multis disserendum putem. VI. Potestas ordinandi solis γAcUis divinitus tradita, in Presb-teros Doluntate cuiusquam transferri nullo modo Potest. Λα-que si qui umquam a Presbyteris Ordinati diaconi, Arrabimierme sunt, horum est ab omnibus reiecta, inanisque habi. ta ordinatio.
Demonstratum id quidem supra est Chrysostomi i , Hieronymi α), Athanasii 3 , aliorumque έ) veterum auctoritate,
demonstrabiturque in eo libro, qui erit de ordine, diligenter. Quamobrem satis erit hoc loco id ipsum indicasse, ut quae reservata, iure divino, episcopis fuerint, cognosceretur.
Presbyteri episcopis suis rationem reddere debebant; mis Pi autem Presbyteris non item. Episcopis praeterea ius presbyteros, diaconosque, ob rem male gestam, ad se Vocandi, cogendique ad rationem redden
dam s) suit. Presbyteris autem neque licuit umquam , neque
489쪽
licet de episcopi caussa, propria auctoritate, potestateque Cognoscere. Ex eo iure episcoporum ea lex est prosecta , qua cautum
est, ne quis alterius dioeceseos presbyterum r) suscipere audeat,
quem esse a proprio episcopo ecclesiae Communione privatum
constet. Quod autem ilicium de presbyteris, diaconisque est, hoc idem multo magis est de ceteris α) ecclesiasticis, deque laicis ,rui contra legem 3 divinam, sacrosque canones PeccaSSent,icendum.
490쪽
Ad γis ρos quoque spectabat ieιuma quaedam indicem , ut
ex usu ecclesiae esse cognossent; dimensamque reditus ecclesiarum, Scu curare, ut rite, utiliterque et administrarentur, et disyensarentur.
Est quidem horum primum memoriae traditum a Tertulliano i) constatque testimoniis sanctorum a) patrum, qui deinceps suis operibus ecclesiam illustrarunt.
Alterum autem non Iustini 3 , et Tertulliani ) modo,
sed etiam synodorum si) quae deinceps sunt celebratae, auctOritate demonstrari potest. Quamquam enim archidiaconi 6 cus