장음표시 사용
141쪽
explicata, uniuersa Ecclesia semper intellexitii situlum etiam csse a Domino integram peccatorum Conse istonem, O omnibus post Baptisemum lapsis iure diuino necessariam existere: quia D minus noster Iesus Christus, e terris ascensisrus ad caelos , sacerdotes sui ipsius Vicarios reliquit, tamquam praesides iudices , ad quos omnia mortalia crimina deferantur, in quae Christ fideles ceciderint; quo pro potestate clauium reMilponis, aut retentionis peccatorum sententiam pro-xuntient . constat enim ,sacerdotes iudicium hoc, incognita causa, exercere non potuisse, neque aequitatem quidem illos in poenis iniungendis seruare potuisse ,si in genere dumtaxat, O non potius
in si eue,ac sigillatim staci si peccata declarassent.
Ex his colligitur oportere a paenitentibus omnia peccata mortalia, quorum post diligentem sui d si onem conscienti am habent, in confessione recenseri, etiam si occulti ima illa sint, O tantum aduersus duo ultima Decalogi praecepta commifisa, qγα nonnumquam animum grauius sauciant , in periculosiora siunt ijs, quae in manifesto admiseruntur . nam uenialia, quibus a gratia Dei non excludimur , O in quae frequentius labimur , quamquam recte, O utiliter , citraq. omnem praesumptionem in Confessone dicantur, Pod piorum hominum usius demonBrat, taceri tamen citra culpam , multisq. alijs remediis expiari possunt. Verum, cum uniuersa mortalia peccata , etiam
142쪽
etiam cogitationis,homines irae filios, o Dei intimicos reddant; necessum est omnium etiam n Uam, cum aperta, O verecunda confessone, a Deo quaerere. Itaque dum omnia , quae memoria
occurrunt ζ peccata Christi fideles confiteri sudent, proculdubio omnia diuinae misericordiae agnostenda exponunt. qui uero βcus faciunt, Oscienter aliqua retinent, nihil diuinae bonitati per
sacerdotem remittendum proponunt .si enim eru- hsat aegrotus uulnus medico detegere ,quod ignoσat, medicina non curat. Colligitur praeterea, etiam eas circumclantias in Confessone explica
das esse , quae θeciem peccari mutant: quod sine illis peccata ipsa neque a paenitentibus integre
exponantur, nec iudicibus innotestant; O sieri Mequeat, ut de grauitate criminum recte censere pol mi, O poenam, quam oportet, pro illis ,paenitentibus imponere. unde alienum a ratione est, docere circumsilantias has ab hominibus otiosis excogitatas fuisse; aut unam tantum circumclantiam confitendam esse, nempe peccasse in statrem. Sed O impium est, Confessonem , quae hac ratione fieri praecipitur, imp bilem dicere, aut car- nidicinam illam conscientiarum appellare . constat enim,nihil aliud in Ecclesia a paenitentibus exigi, qram ut postquam quisque diligentius st excusserit, σ conscientiae suae sinus omnes, O lat
bras explorauerit,ea peccata confiteatur, quibus
D Dominum, O Deum suum mortaliter lendis
143쪽
se meminerit: reliqua autem peccata, quae dilia
genter cogitanti non occurrunt, in uniuersum,e
dem Consessone inclusa esse intelliguntur: pro quibus fideliter cum Propheta dicimus: Ab ocultis meis munda me Domine. Ipsa uero huiusimodi Confessionis docustas, ac peccata detegendi uerecundia grauis quidem uideri post, nisi tot, tantis q. commodis, O consolationibus leuaretur , quae omnibus, digne ad hoc Sacramentum accedentibus, per Absilutionem certi e conferuntur . Ceterum, quo ad modum confitendi secreto
apudsolum sacerdotem, etsi Christus non uetu rit, quin aliquis in uindictam siuorum scelerum , O sui humiliationem, cum ob aliorum exemplum, tum ob Ecclesiae offense aedificationem, d licta sua publice confiteri possi: non eri tamen, hoc diuino praecepto mandatum, nec satis consulte humana aliqua lege praeciperetur, ut d licta , praesertim secreta, publica essent Co fesone aperienda. unde cum a sancti is, in antiqui is Patribus,magno, unanimiq. consim D ,secreta Confesso sacramentalis, qua ab initis Ecclesia fracta usa en, o modo etiam utitur, fuerit semper commendata; maniferie refellitur
inanis eorum calumnia,qui eam a diuino mand to alienam, O inuentum humanum esse, atque a Tatribus, in Concilio Lateranensi congregatis , initium habuisse, docere non uerentur . neque nim per Lateranense Concilium Ecclesia Batuit, ue
144쪽
DECIMA QUARTA. 7 Iut Christi fideles confiterentur; quod iure diuino necessarium, O institutum esse intellexerat ;sed ut praeceptum Confessionis ,saltem semel in anno, ab omnibus, O singulis, cum ad annos discretionis peruenissent, impleretur. unde iam in uniuem sa Ecclesia, cum ingenti animarum fidelium fi ctu , obseruatur mos ille salutaris confitendi, si-cro illo, maxime acceptabili tempore Quadra- gesimae: quem morem haec sancta Synodus maxime probat, O ampla titur, tamquam prum, inmerito retinendum.
De ministro huius Sacramenti, & M- solutione. Cap. VI. CIRCA mininrum autem huius Sacramenti , declarat sancta Synodus , falsas esse, O aueritate Euangelη penitus alienas , doctrinas omnes , quae ad alios quosiuis homines , pro ter Episcopos , ct sacerdotes , Clauium mini serium perniciosie extendunt; putantes uerba illa Domini : Quaecumque alligaueritis super terram , Grunt alligata O in caelo , O qu cumque solueritis super terram , erunt soluta O in caelo: O quorum remisieritis peccata,
remittuntur eis; O quorum retinueritis, retenta sunt: ad omnes Christi fideles indisserenter, in
promiscue,contra institutionem huius Sacrame
ii , ita fuisse dicta, ut quiuis potestatem habeat remittendi peccata, pκblica quidem Per correptio
145쪽
nem ,si correptus acqMieuerit; siecreta uero perstontaneam Confessione cuicumque factam. Docet quoque,etiam sacerdotes, qui peccato mortalite remar, per uirtutem Spiritus ancti, inordinatione collatam, tamquam Christi ministros , D Otionem remittendi peccara exercere, cosq. p ne sientire, qui in malis acerdotibus hanc pote Hatem non esse contendunt. Quamuis autem Atab
Iulio sacerdotis alieni beneficii sit distensatio ; tomen non ensiorum nudum ministerium, uel annuuriandi Euangelium,uel declarandi remissa esse peccata ista ad instar antas iudicialis , quo ab ipso , uelut a iudicesententia pronuntiatur, atque ideo non debet paenitens adeo sibi de sua ipsius fide bladiri, ut, etiamsi nulla illi adsit contrito, aut sacerdoti animus ferio agendi , O vere absoluendi , desit; putet tamen se, propte suam solam fidem, uere, O coram Deo esse absilutum. nec enim fides sine Paenitentia remissionem ullam peccat rum praestaretinec is esset,n salutis suae negligentissimus, qui sacerdotem ioco se absoluetem cognosieret,et no alium serio agente,siduis re quireret.
De casuum reseruatione. Cap. VII.
V o Ν I A M igitur natura , O ratis iudicii illud expiniat, ut fient entia in subditos dumtaxat feratur; persuasium semper in Ecclesia Dei fuit, arct uerissimum esse Synodus haec confirmat, nu lius mometi Ab solutionem eam esse debere,quam
146쪽
sacerdos in eum profert, in quem ordinariam , aut1Abdelegatam non habet iurisdictionem. M gnopere uero ad Christiani populi disciplinam pertinere, sanctissimis Patribus nostris usum en,
ut atrociora quaedam, O grauiora crimina non a
quibusvis, sed a summis dumtaxat sacerdotibus
absoluerentur. unde merito Pontifices Max. pro suprema potestate, sibi iwEcclesia unis ersa tradita,causas aliquas criminum grauiores reo potu runt peculiari iudicio referuare. 2VeqYe dubitandum est, quando omnia, qua a Deo unt, ordinatasiunt, quin hoc idem copis omnibus in sua cuique dioecesi, in aedificationem tamen, non in destructionem, liceat, pro illis in subditos tradita sypra reliquos inferiores sacerdotes, auctoritate , praesertim quo ad illa, quibus excommunicationis censsera annexa eLi. Hanc autem delictorum reseruationem,consenum est diuinae au Ioritati, non tantum in externa politia,sed etiam coram Deo uim habere. uerumtamen pie adm0dum,
ne hac ipsa occasione aliquis pereat, in eadem Ecclesia Dei custoditum semper fuit, ut nulla sit re seruatio in articulo mortis: atque ideo omnes sacerdotes quoslibet paenitentes a quibusvis peccatis ,-censuris abfluere possunt: extra quem articulum cerdotes cum nihil possint in coibus reseruatis, id unum paenitentibus persuadere nitantur,ut ad Superiores, oe legitimos iudices pro beneficio . sublutionis accedant. De
147쪽
De Satisfactionis necessitate, & fructu, Cap. VIII. DEM VM, quo ad Satisfactionem, quae exo nibus paenitentiae partibus , quemadmodum a Patribus noris Christiano populo fuit perpetuo tempore commendata; ita uua maxime no-sra aetate , summo pietatis praetextu, impugnatur ab iis , qui speciem pietatis habent, uirtutem
autem eius abnegarunt: sancta Synodus declarat, falsium omnino esse , a uerbo Dei alienum, cu pam a Domino numquam remitti , quin uniuersa etiam poena condonetur. perspicua enim, O illustria in sacris litteris exempla reperiuntur , qu bus, praeter diuinam tradition , hic error quam manifestisime reuincitur. Sane diuinae iuLiitiae ratio exigere uidetur, ut aliter ab eo ingratiam recipiantur, qui ante Baptismum per ignorantiam deliquerint; aliter uero, qui semel a peccati , O Daemonis seruitute liberati , O accepto Spiritus sancti dono,scientes templum Dei uiolare, o Spiritum sanctum contristare non formidauerint. Et diuinam clementiam decet, ne ita nobis atque ulla Satisfactione peccata dimittantur, ut , occasione accepta, peccata leuiora putantes, uelut iniurii, contumeliosi Spiritui sun Io, ingrauiora labamur, thesauriζantes nobis iram in die irae. proculdubio enim magnopere a peccato
reuocant, O quasi freno quodam coercent hae satisfactoriae
148쪽
DECIMA TERTIA. 6stisfactoriapoenae,cautioresque, O uigilantiores in futurum paenitentes efficiunt ;medentur quoque peccatorum reliquῆs, O uitiosos habitus, male
uiuendo comparatos, contrarijs uirtutum acti
nibus tollunt. Neque uero securior ulla uia in Mclesia Dei umquam existimata fuit ad amouedam imminentem a Domino poenam, quam ut hac paenitentiae opera homines cum uero animi dolore frequentent. Accedit ad haec, quo dum satisfaciendo patimur pro peccatis, Christo Iesu, qui pro peccatis nostris satisfecit, ex quo omnis nostra sus-
cientia en, conformes escimur, certisma quoque inde arrham habentes, quod si compatimur , O conglorificabimur. Neque uero ita nostra est satisfacitio haec , quam pro peccatis nostris exo uimus, ut non si per Christum Iesum. nam qui ex nobis, tamquam ex nobis, nibilpossumus; eo cooperante, qui nos confortat, omnia possumus ita non habet homo undeglorietur: sed omnis gloriatio nostra in Chrino est: in quo uiuimus, in quo meremur, in quo satisfacimus: facientes si ructus dignos paenitentiae; qui ex illo uim habent; ab illo offeruntur Patri; oe per illum acceptantur a Patre. Debent ergo sacerdotes Domini, quantum stiritus, prudentia suggesserit , pro qualitate criminum, . ' paenitentium facultate salutares, in conuenientes satisfacitiones iiiiungere: ne ,si forte peccatis conniueant, oe indulgentius cum paenitentibus agant, leuit a quaedam opera progra-K uissimis
149쪽
DECIMA Q ARTA. Doctrina de Sacramento extre- -
'V i s v M est aut sanctae nodo, praeceden-
ti doctrina de Paenitentia adiungere ea , quae s qtiuntur de Sacrameto extrema Vnctionis : quod non modo Paenitentiae, sed O totius Chrmianae nitae, quae perpetua paenitentia esse debet, con- .summatiuum existimatum est a Patribus. Primum itaque, circa illius institutionem , declarat, O docet, quod clementissimus Aedemptor noster , qui feruis suis quouis tempor e uoluit desalutarinbus remediis aduersus omnia omnium hostium tela esse pros e tum, quemadmodum auxilia maxima in Sacrameutis aliis praeparauit, quibus Chrisiani conseruare se integros , dum uiuerent , ab omni grauiorespiritus incommodo pisint , ita extremae Vnctionis Sacramento sinem uitae , tam quam missimo quodam praesidio , munivit. nam etsi aduersarius noster occasiones per omnem uitam quaerat , O captet , ut deuorare animas n9sras quoquo modo possit , nullum tamen tempus est, quo uehementius ille omnes Dae uersutia neruos intendat ad perdendos nos penitus , O a fiducia etiam, si possit , diuinae misericordiae detumbandos , quam cum impendere nobis exitum uita
150쪽
De institutione Sacramenti extremae Unctionis. Caput I. IN sTITUTA est autemsacra haec Vnctio infirmorum, tamquam uere, ct proprie Sacramentum noui Te lamenti , a Christo Domino nostra, apud Marcum quidem insinuatum, per autem Apostolum, ac Domini fratrem, bdelibus
commendatum, ac promulgatum. Infirmatur,inquit, quis in uobis: inducat presbyteros Ecclesiae, O orent super eum, ungentes eum oleo in nomι
ne Domini: O oratio fidei salvabit infirmum, alleviabit eum Dominus, O,si in peccatis sit di mittentur ei. Quibus uerbis, ut ex po tolica
traditione, per manus accepta, Ecclesia didicit, docet materiam, formam, proprium mininrum,
O effectum huius salutaris Sacramenti. inteli xit enim Ecclesia, materiam esse oleum,ab Episcopo benedi tum . nam Vnctio aptissime Spiritur sancti gratiam, qua inuisibiliter anima aegrotantis inungitur, repraesentat; formam deinde esse illa uerba, Per istam unctionem, etc. De effectu huius sacramenti. Cap. II. REs porro, et effectus huius Sacramenti illis uerbis explicatum Et oratio fidei salvabit infirmu: coe alleutabit eum Dominus: O, si in peccatisset , dimittentur ei. res etenim haec gratia est