장음표시 사용
511쪽
praestat inquit Zoographus lagem,sivsseris Iaueri'I: Ius enim uruntur,deinde lauanis Etur huiusmodi medicamenta , ignea in aquam natura deposita, ipsam efficiunt cum tenuitate exealfacientem, adeo ut & putrefaciat. Sed nonnunquam reliquum illud terrenum est, morsus expem id quod maxime implendis cicatriceque elaudendis ulceribus h umidis est utile. Igitur testa eorum,quae peculiariter vocantur ostrea, combulla utor ad diuturnas Ad em, Vi ex fluxione,aegreq; carne implebiles cauitates, nempe quae fistulosae sunt atque profundae. μα. eam seris cum suillo adipe veterato vulgb axungiam nuncupant eircumponens. At in sinum ipsum aliquid eorum, quae talia carne implent,immitto: quale etiam est ustum di phanexquod sperarium t lego speclarium,nomine deprauato. Latini enim specularem l pidem nominant:interpres Latinus in marpine diuersam lectionem ascripsit aes ustum,d phryges nominant. Parem in genere facultatem habent,& caeterorum ostracodermorum testae deustae; maxime vero ut dixi ostreorum;deinde buccinorum,de purpurarum.Ir que cinis eius generis emplasticis miscetur facultatibus digerentibus, di cum quouis adipe digerit. Sed quoniam vetus plus digerit, illi magis misceri tolet.Porro potentius hoc medicamen digeret, si acrem illi adipem quempiam iniscueris: de quibus iuperius determina Dεtes kU- tum est. in dedentes splendidiores talium omnium cinis esticit non tantum extergendi Fdid potentia, sed&asperitate substantiae, velut&pumex, detesta elibani. Verum in vis eius-d modi non est necesse,quae sic usta sunt, admodum laevigare. At in ulceribus rebellibus prae omnibus diligenter sunt laeviganclinac inspergenda. Porro excrescentiam carnis mediocri- Ad dentes ter exterunt, comprimuntq;. Ad haec cum sale omnia id genus usta dentium sin ma red-
dealbados. dunt efiicacius,adeo ut non modo laxitatem mollitiemqi gingiuarsi desiccet,verum etiam videra putrescentia adiuuet. Haec omnia Galenus. Emplastro albo Artabar anio. quo χροnocrates abscessum lainin alteratum circ. i rarium di lculsi, apud eundem in primo apud
Galenum de compositione secundum genera, cap. io. buccina usta inijciuntur. Vbi Gai nus: Valide inquit exsiccat ob buccinorum cinerem additum. non dissimilis autem quodammodo facultas est, & purpuris, & ostreis conerematis. Notum est autem sine casenibus horum animalium testas concremari. Mox etiam cap. I 8.Ostrea concremata,purpuras, buccina, & sepiae partem olleam cum iis recente i , quae propositi emplastri aduersus ulcera cacoethe, & de sy pulota candorem i ueri possint. Et rursus in primo ea te libri
quarti et Buccinorum testas concrematas. purpurarum. Ostreorum, alio inque id genus saridas ulceribus malignis ac contumacibus insperseris. mirifice videbis citra mordieati, Gnem ea desiccari. Pulvis ex ostreis: Cadin lae,thuris,singulorum uncia semis:ostreoru usti rem uncia una semis: sic ille,sed υsum t ius non explicat. videtur aute utiliter inspergi posse ulceribus malignis,& dysepulotis. ,alenus alibi lcstas ustas tum buccinorum, tum pumpurarum , aliorumque ostreorum, pharmacis pilos attenuantibus adnumerat. Ex ostreis eombustis, & fermento medicamentum pro humore suppurato ab eodem in secundo de arte eurativa ad Glaucone describitur. Plinius serabit veteri Winae misceri cinerem ostreo. ad ratoitia rum aduersus eruptiones in corpore infantium, & Omnia vIcera manantia. Idem cinis si vj. Marcello credimus,cu melle impositus parotidas cito soluit. Emplastra inquith Galenus tib . de quae simplices parotidas curant,laxatoria appellata omnibus nota sunt Exempla ipsorum m. m. sent; FinpIastrum Mnaseae,dc quod ex succis constat.& quod ex ptisana. His adhuc molli - ra sunt cerati forma, tum ex butyro, tum ex oesypo conflata, ostreis aut buccinis, aut purpuris ustis additis,adipeque porcino, singulis quadrantis pondere. Praestat & hoc, butyri v ciam unam,cerae sextantem,& unciae dimidium, ostreorum ustorum,quam tenuissime tritorum sextantem: liquestibilia liquefacito, ostreaq, insercito,ae unitis utitor confidenter. Emeacissimum hoc ad parotidas. Et paulo superius: Buccinis. purpuris, & ostreis ustis. in Hduretantibus ac vetustis parotidibus uti oportet. Est enim pharmacum,quod omnem afflictionem,& acrimoniam mitigat.& discutit, non solum si melle quis eorum cinerem imbuat, sed & multo magis si adipem suillum insulsum,vetustum & a fibris depuratum admisceat. Citra omnem enim molestiam omnes inueteratas inflammationes discutit, etiamsi ex rheumatica affectione sint obortae. Idem eodc libro buccina marina, aut purpuras ustas
melle aut axungia exceptas imponi praecipit parotidibus, & consessim discutiendas iri asserit, idemq; ostreorum testam ustam, & cum melle impositam facere. Alibi denique vim
eandem prope testis purpurarum, buccinorum, & aliorum ostreoru tribuit, ostrei nomen generalius accipiens:quamobrem si quid remediorum in una aliqua specie omissum videbitur, in alterius historia requiratur. Marcellus Empiricus cineret . harum testarum si in Ad h. sum morem saliS pane colligatur, & voretur, statim ad remouendam grauedinem narium N gr. uedine. sicere scribit: nec non cum melle illitum tenuissi ic contritum, uuaepiodesse. Plinius m
512쪽
A dicus citante Iouis ostreoria estas mbustas dysentericis prodesse tradit. Aliud addyladaeritas ichiarcella εmpirico: succinum de ceras' syluutica exules, & detesta osireta que facies, pμibusive mcnsuris puluerem tritum, cum meli te si, ric o xv metire aut tale quid legeudum aut cuin vino austero, ferro candenti calefacto, bipendum drienterico dabis, mire proderit. Ad coli mi es ini dolores ex Galeno: ostreorumvid π crematae , &tritae potui dentur: duarii ligularum modus sit ex calentis aquae cyathis tribus. Rond Ietius cxpei ntia comperit ex cinere, siue ex calce testarum ostreorum factam aquam lix iram ad minuendos tumoreb οἰδεριπιαμ pedum, & duum plurimit in conserre. Exi catenim inqiticiὀultum digerit,&calfacit si post ustionem sms non lauetur. lotus minus calfacit. Cliti, itaque I etc liis ustulatis optima calx fiat, Bellonius cinerem ostreorum ca-dcm c lim calce acultate pollere arbitratur. Probuccinis ostrea Mi remedia assumi licere, de ex superioribus cur, stare potest, & in tabulis legitur.
ST R E A inquit Rondeletius in reperiuntur in nostro mari, qua ii vulgo Scandebec vocantur, propterea quod sapore sunt acA rob id delicatorum labra nimium caIefaciut,& ulcerant. n.im Scandebet, idem est quod rostrum urens. Testa conii it pellucida, partibus quibusdani flavescente, alijs purpurascente, Eris crinita.&crispa intus spicndida, tauiis ma,can. didi mina . Caro parua, salia, subamara atque in sua his eis: quare etiam iplebe negligitur. naiic O treorum speciem esse puto similein ijs. quae tradii Plinius ' gigni
damostr G,qu, I, luestrirno min.int, multi alimenti,scd virus Olentia, & oti ingrata. Te ita sylvestrium osti ei rum in facis mulierum, lapidis specularis vice vivi pari potest, C eantibus pulveribus v lii iter admisceri Hactenus Rondeletius.
Ostrea sylvestris Ron deleti j.
seandebee ostrei de seriptio.. Lib. 32.
513쪽
DE OSTREA GAIDERO PODA. BELLONIO APPELLATA.
s S genus quoddam ostreae vulgo cognitum in Graecia cinquit Bella-
ni quam Gaideropodam vocant,quasi pedem asini dixeris. Cautibus aenasciturinon enim more Ostrearum soluta in silo iacet. ob id in eo tam tu tum i quod nunquam aestu reciprocatur, innascitur. Aegri autem malis, Hellesponti, Propontidis di Ponti ora orae, littora non augemur,n que deci t icunt, sed perpetuo in eadem altitudine permanent . Nam inde aquae deorsum Isim per dc Iabuntur, eandem planitudinem semper obtinentes. Non est mmittenda sinquit Plinius mu Itorum opinio, priusquam digrediamur a Ponto, qui maria Fomnia inferiora illo capite nasci, non autem Gaditano freto,existimauere: haud improbabili argumento:quoniam aestus semper e Ponto profluens,nunquam reciprocetur. Quanquam autem ostrea haec scopulis haereat.
Testari Oitrea Gaideropada Bellonij, siue spondylus clusilem tamen & reseratiletu testam ha- Rondeletu. hent.& a saxo nisi magna vi percutiatu
dimoueri vix possiit. Quoniam vero multum profunde immerguntur , indiginae longurios ferro muniuut, quibus seriis ictibus valido mucrone Concham qu tium:quam vel confringunt, vel, si integram deturbent, rupis partem aliquam
secum auserunt: Vix enim ali is cederet,
deinde manu serrea eodem longurio indita e maris sendo in sublime attollunt.
Quod autem aqua per fauces Bosphori cI hracij deorsum tanto impetu scratur. sgnum est locum illum Gaditano esla altiorem mam si aequalis foret, haud equidem tanto impetu delaberetur. Quemadmodum autem Graecorum Gaideropoda a vulgari nostra os rea ipsa forma differt, sic etiam gustu ingrata, dura, amara ac nauseabunda Tarii percipitur. Huius testa aut concha eximio naturae artistcio superior inferiori infarcta est, ut quibusdam veluti cardinibus anne . nigro ii neruo in eius medio inter tubercuIa & sinus aptato vincta ac consti icta esse videatin . Tubercul quoq; luperiora duobus acetabuIis
inferioribus benE correspondem.ut & inferiora superioribus, quae in nostra vulgari ostrea desunt. Proinde apertas Gai deropodas, si qui, altente intuebitur, in his branchias hoe certe ridiculum est, nullum enisi ex testaceis branc bias habet & stomachum, & reliquas
partes nutritorias contemplabitur: immo etiam auriculas iungi crispi figuram reserentes. magnitudine grandioris acetabuli polypi,qua dilatari,ac contrahi soleativmbilicum vulissus esse putat. Haec ostrea alijs carnosior est, Π incis tamen gustui grata. Nam venter eius atque hepar pessimi sunt saporis. Caeti rum nulli etiam in hac cancelli, seu pinnoteres re- uC. o. periuntur. Hςc omnia itaque Bellonius. Rodclclius eiuscemodiostracodermi aenus spo venter. dylum esse conijcit, de dem ita scribit. in ostrocodermorum generibus recensentur a G
Hep r leno, Plinio, & alijs, spondyli ab Athenaeo τραυλσι nuncupati,a Graecis hodie Gaider spod ν'. ob magnam similitudinem,qiram csi asini ungula habent: Midaron enim hodie asinum R 4 ν voeant. Galeni interpres σος , , vertebras conuertis,sed utendum nomine graecocem seo, Plinii exemplo qui aliquot locis spondylium vocavit, & Macrobi , quum spondylos inter caenae pontifiealis prima fercula numerar. Ite Columella cum reliquis testaceis spo Deisiptio, dulos recenset. Spondylus duplici testa constat intus caua, & latui: Bris stabra ad νngulat asini serinam rotundata,latiore parte, quae & instrior dici potest, tenuior est,& multo mi
nus densa. minus concaua,areta valde & firma articulatione connexa.utriusque enim testς
hinae apophyses sunt, siue tubercula, quae binis acetabulis vicissi in recipiunt, de recipium tur:vinculo medio,nigro& valido cohataenti Caro interna ostreorum carni similis est: eir. ca hanc
514쪽
A ea hane fimbriata est mel, rana. Branchias spondylis falso nonnulli tribuunt. Omnia enimostracoderma sanguinis expertia, & cxiguo calore praedita toto corpore per sensum fugientes cutis meatus κατὰ δια -LI respirant. Taxat tacite Milonium Ron deletius, sed Aristoteles se ea refrigerari dicit, non respirare j quemadmodum insecta authore Aristotele. Intus caro est satis multa, sed durior, virus olens, insuauis, & ingrata. Galenus libro tertio de facultatibus alimentorum inter ostracoderma, quae duram habent carnem, recenset. Spondyli saxis adnascuntur, & ita haerent, ut non nisi malleo. aut fracta saxi parte capian- sp Πdylitur. In mari nostro pauci reperiuntur. Ego in saxis Fresconi js Agathensis sinus repeti sedi 'U β' parui sunt: ita hςrent, ut in littus rei jciuntur. Testa crassioru est partium, quam testa ostreo - 'rum. dissicilius uritur, magisq; ad lapidis naturam accedit. In spondylis cancri parui reperiuntur, quemadmodum in ostreis, &mytulis inarinis. Horum nullam quod sciam mentionem secit Aristoteles. Athenaeus lib. a. τραχηλω, α--σ -ύτη - , id est, ab asperitate, mea quidem sentetia,appellauit. Spondylos veros a nobis exhiberi ostendit firmior in his,& magis exquisita testarum articulatio,quam in ullo alio ostracodermorum genere, a qua spondyli nomen sortiti sunt: quod vertebrarum spinae modo fitinissime articulati B sint: quae vertebra σπο,δυλοι a Graecis dicuntur. Hactenus ille, cum cuius spondylo maximam similitudinem gerit, qui h a me additur: intus candidus, extra purpurascens. In secunda tabula quatuor proponuntur, colore albicanter tertia ostrea, prout saepcnumero baculis, vel alij rei adhaerent ceu Zoophyta. Addidi,& aliud elegans spondyli genus prona. & supina parte de pustum. Plurimis extra tuberculis praeditum est obtusis .ab uno late- .uihori, re rubicundis, ab altero inter viridem & caeruleum ambigentibus, quibus tamen rubra etiam permiscentur tuberculae summum caput, seu vertex candicat. Intus circulus satis conspicuus colore viridescente totam sere eoncham prope extremitatem ambiti dein color sequitur castanearum, dein albus & subviridis. In medici vclut umbilicus est, ut icon indicat, ex ijsdem coloribus, addito etiam luteo constans.
Spondylus Rond. siue ostrea gaideropod Belloni ex Ronde iccio.
Spondylus Disiligod by Coos le
515쪽
516쪽
517쪽
Spondylus authoris utraq; facie pictus.
518쪽
Qiat, siue Pecten etiam dicitur, quo capilli pectuntur,&extenduntur: quod pectini, .a Eustathius se Graece nominari scribit dii αρα τώ εκνων τα, υ e. In Di- m signifi
ς Θη. hoc est manuum carpos, ct pcdure,ilcm p cius, sed Z graphus metacarpia potius, se dici putat: ita vero dici sci ibunt μὰ τὼν ε ς τας τααe ἐπι τηδε ων κυεῖν : hoc est ab instrumentis quae apta sunt ad petendos pilos . aidem etiam sic nominari stribunturi νο--ιας πλευρὰς, spurias dorsi costas. Dicuntur quatuor illi dentes anteriores, qui intemiecti inter duos caninos dentes naribus subsunt oscae. δασςηMe, γελι σι- teste Ptallu ce . item Rome hoc est occisores, οτι κτώ - δεν βοσι, quia occidant, quod capiunt. Κus dicitur etiam τὸ epi βαιον , pubes , η - μιθι ν - αι - , aut pudundum. Latini etiam Pectinem se vocant. Iuvenalis. Inguiara Dadantur me iras ram emne nigro . Ros μυών τι των Ministac ν τοῦ ἀνδρω a1A. σώματος διὰ τὰ πιρὶ υτὰ ραβδάμ- μα--inquit Eustathius: id est, pars quaedam corporis humani occulta. sic ilicia a virgulis, quae circa eam sunt. Pechen a Latinis Grammaticis exponitur musicut ii inlliumentum, quo cytharam pullamus . Virgilius: p
Grς ci videntur in cythara,restitudine, aut alio quopiam simili musico instrumento collum appellasse: inquiunt, τῶν Mθαρῶν, ὀ λτερεχ res αγκῶνεῖ ra γωτια .' Statius P pinianus ἔ
Ad quos versus haec annotat Adrianus Tumebus: Pecten enim Amazonius videtur ch, rus suisse . quo inter te peet malim implexae consertaeque recta serie puellae in Amaaotium modum saltabant. Pecten etiam instrumentum dicitur quo pannus nuper contextus. radituri Germani, & Belgae a carduo ri cant carden. Item quo linum, & cannabis deperetur,& purgatur. Dicitur etiam cratis dentatae genus stylis serreis ad colendam terram, & ad ,, metendam segetem. Columella:si autem metendi genera complura multi falcibus verri. ,, cuiatis, atque iis, vel rostratis, vel denticularis medium est linum secant inulti mergis,alij,, Pectinibus spicam ipsam legunt, idque in rara segete facillimum, in densa dissicillimum is est. f Ouidius:
Tempoνιbus certis desectas attigit herbas,
D A Plinio etiam dicuntur Poetines in arboribUs. & carum materia per Iongitudinem rectaeis Pectinum modo lineae, & micrualla, Graece κνηδονες. ut duiu inquit: Fagis pectines transuersis. Nam in quibus variant pecianum illorum lineae, adiicin e Plinius iolet aliquid quo varietas illa possit indicari obliquos, crispos nodososue dicens. Germani in ligno hos veluti nuruos, appellant annos. Sunt autem venae, seu fibrae,& diuisiones in lignis pectinum modo, hoc cst διαφυσε s . I 'telligitur quoque non inuequontur instrumentum textorium dem nomine,lic dictum quod illa in telis figat .. Virgiliust
519쪽
V o D Latinis Pecten, Graeciσκτεὶς dicitur, Gaχae modo pecten, modo pectunculus ut ubi ' Aristotcles ait: τῶν διΘύρων τό μιν μιν αναποχ ο ον οἰ-: Bi ualuis generis pars clusiri est, ς' ectunculi. Et paulo post: Eτι -' αἰν κινητικὰ αυτ ε ὶ , oriν Has : Item aliae se mouent, ut pectinc s. Sed haec varietas, inquit Rondeletius,ani bisultatem parit: sunt -- cnim pictines.& ab his diuersi pieiuneuli a Latinis dicti Plinius manii sth pectunculos a pectinibus disiungens, videtur pinuncolos pro tellinis usurpasse,ut Hermolaus annotauit. l λu alijs pectunculis in si a dicemus, haee Ron deletius. Sed Theodorus. Plinium in hac interpretatione est imitatus, qui peet incin & pectunculam pro eodem a cepiti vi ubi sic loquitur: Lolligo etiam volitat extra aquam se est ens, quod & pectunculi faciunt, sagittae modo, nam hoc Aristotelas περι κε νων sci ipsit. Idci codiciamus Pinuum pectunculum,& pectinem interdum promiscue nominare S interdum distinguere,pectun Fculosque pro tellinis accipere. Trallianus quoque ατε νιa diminutivo nomii ἰe appe Ilam, ipsos simplicitet κτεω , id est . pectines intelligere videtur. Pectunculi, inqui ZOOg phus, ut ipsum nomen loquitur, exigui pectines lunt: quod bifariam intelligi pote hi, ut &pectines maiores antequam increuerint, sic appellcntur, & species peculiaris semper par ua, qualem Rot deletius depinxit una tantum parte auritam. Pectunculos nominat Columella, item Nonius Marcollus intcr ea,quibus similitudo nomen fecit. Φ,st pisces dicu tur ab interprete Nicandis, ilices marini ob si in ilitudine manuum,& pedum. Porta Neapolitanus pectinem sic dici voluit a figura pubis,cum portus verisimile sit ab huius testati figura pectinem suisse nuncupatum Pestinum genus, inquit Gyllius striatum, id est, pes natim diuisum, a rugis illis. liue imbricaturis nuncupatur . Lenguados vulgo in Hispania dici testis est Al phonius Tostatus. Germani, inquit Zoographus Conchas biva lues omnes generali vocabulo vocant Muscheleti.& Moschlen: ut pectines. hamae &ci. Pectines verta priuatim D. Iacobi Conchas. Iacobs Muschlen. Angli vero Musc Keis peculiariter nomianant Conchulas allas quas Bellonius mytulos: Pectinem autem a Scalope, Scalop. M gno in errore versatur Albertus,&recentiores, qui pectines pro passeribus id est, planis sapiscibus illis quos vulgus Germanorum platessas nuncupat: acci piunt. Pestinum generis, ait Gyllius, quidam arbitrantur eas esse, quas vulgo apin llam Conchas S. Iacobi, lea aliae Oceani littoribus Gallicis cognitae habentur. Piscatore, Malii licnses pectines vocant Larges Coquilles tali, Coquilles de laint laques. Itali Cappo time. Reliqua synonyma cuiq; generi propria mox in descriptione adiciam.
V N T autem pectines bi lues, & clusiles teste Aristotele, seque concludendo tuentur. Pectinatim eis diuisae testae sunt. ' Rescietatiles item lanu Nam ab altero latere nodo ligantur. αγὶe, inquit, Athenaeus ex Aristot te, τραγ- ω- , Ouum dictum altera tantummodo parte eis Hfit. Massarius Conchas esse striatas scribit, testis bivaluibus, altera tamen tumida, altera plana, binisque auriculis angularibus. Qualis sit pecten,im quit Rondeletius, ex nullo melius quam ex ν Athenaeo cognoscemus, quo loco os reum turberi in quo nascuntur Margaritae pectini confert. Εςι δ' η με ν - ΟςM uo ψα παρα- exH-κ-ὶ: ῖ ὁ γλυπται δε, α λλὰ λμον σο' Ο -M e in , op δασύ: οῦδε iam εχει δύο, ω σερ ς -ὶς, ἄλλα)εν. Ostreumasmetu pectini simile est: testa non ea lata, sed laeuis est,& spissa: neque utrinq; aurita est pectinum modo, stes altera tantum par te. hx his liquet pcetinem duabus constare Conchis ilitatis, vitaque parte auritum esse, quod non huic tantum competit , ut culiariter auritum pectinem nominare Oporteat quod Bellonius tacit sed altori etiam pectini, & pcctunculo. PIura enumerantur pecti num genera.quam duc aut tria,quae partim magnitudine, partim colore figuraq; variant. Sunt enim russi, candidi, varii, item candidi atque lati a Xenocrate commemorati. Pecti.
520쪽
A nes quidam, inquit Aristoteles, magni sunt, quibus altera valvularu latior veluti tegmen η H.st vi risuperposita est. Sunt item qui utra ii parte auriti sunt, ut pectunculi, alii unica,quidam nulla, si Bellonio picturae credendum iit, qui pectunculum suum, sine auriculis depinxit: capi.te testae ita se colli sente, ut in Testinis,&Chamis; eam Omismus. Caeterum, ut ab iis,qui utraque parte auriti sunt, incipiam,sciendum est quosdam utramque aure nil aequali habere An i 0 mmunitudine, ut priores duo, quorum iconem Rondeletius exhibuit, di alij si qui sunt quos ''nos depictos subiungemus, inter quos etiam quidam aures minores babent, quam caput testae, quidam tam magnas,ut ab una aure ad alteram ducta linea caput testae no tangat, ita si potius emineant aures: alij rursus una aure minores, di veluti mutyli. Pectinem priorem peiorix R5 suum sic describit Rondeletius. Testa utraq; primum strictior, qua parte aurita est, deinde des. destri. amplificata in orbem cir magitur: altera modice caua, di in dorium elata, altera plana, pilo. veluti alterius operculum. Vinculo nigro, de neruoso collisatae lunt. Utraque striata est, astrictiori parte striaturae incipientes ad imum marginem dedu tae sunt, sed ita ut in eo striae. siue exochae magis promineant, quam strigiles, siue canaliculi: quibus fit ut pectinis testa laciniata sit, & hae parte firmiter cohaerens Praeterea striae, siue ex bae lineis a summo ad B imum ductis ornatae sunt, quae duabus tribusve alijs intersecantur a latere ad latus ductis
versus strictiorem partem. Intus carnis multum est; quae circa medium etiam carnosum, cam longum, tenerum alligata apparet, Inest in came particula luteum ouorum colorem res rensi Spectantur m misi & Os tubae modo factum,atq ue intestinum tenue luto plenum.
ta caro in ambitu membranam habet veluti fimbriam versicolorem, ex qua fila multa, &tenuia dependent. Alter autem Rondeleti, pecten idem cum se periori Brtassis cuidam mi- λωα Ronus diligenti inspectori videbituri sed revera differt: idcirco eius iconem hic apponimus: deseiij xl.
Nam Iatiores, di ampliores aures habet, estque toto corpore longiore strictioreque,quam ter. superior. Praeterea hic testam utramq; pectunculorum Burdegalensium modo concauam habet, superior alteram duntaxat concauam, alteram planam. Postremo bic Concharum quarundam rugosarum ritu rugas, siue strias, & exochas simplices habet. prior vero sing las ternis, di quaternis lineis a tum m 'ad limini ductis orna-Pecten alter Rondeletij. ras. Hu pestiperii tali Somiam vocant, quod qui e Com. R postella redeunt quos etiam Romi ous lingua nostra voca mus pectines eiusmodi multos pilcis aifixos se stant. De pectine aurito, quem simpliciter pectinem vocavit Rondeletius haec Bellonius: In Concharum genere. Nam pectines Concharum generi attribuit Plinius P solum pectinem ali parte planum Vnoscissius: cuius parte superiore testa tu ''mida, binis ut plurimum auriculis insistitia, emergit: atq; ita striata quemaci modum testudine. rugis imbricatae, quae Nichia dicuntur. Pectines in bi ualuium generei post pinnam maioribus Conchis praediti sunt:quas habent scabras, reser, tiles.& ciusles, nullis cardinibus pixi datim infamis coniun- Test qua.ctas, sed nemo tantum nigro, ut in Ostreis videmus ohsi, tu .matas. Parte plana tanqua prona solo accubant: supina enim tumida aures utrimquc babet, per quas exerere lingua Aristoteles tradit .liaee ille. Nos his aliquot sequentibus tabulis auritorum utraq ; parte pectinum quotcunq; unquam obseruare contigit, imagines cxbibcmus. Primo iSilur loco pin phalis ε, . nitur pecten priori Rondeletis similis. cuius idcirco imaginesia omisimus primum aper- in tui mrus cum animali, mox eius testa; quae ferruginei diluti est coloris, fasciisq; serrugineis. Ex eadem penere est, qui hun sequitur ζ minor tamen. v et Molor, nempe albo susco viridi praeserino in fascijs, &auriculis de purpurascente colorq variegatus, dc qui tertius est,cum animali. & eius testa, colore est castaneo. In secunda tabula priori numero notatur is qui
aurem unam altera multo maiorem habet: nec extremitate sua cum testa connata, ut duo
alij qui eadem tabula videnturi paruus est lucisa natura,& raro maior quam depictus conseieitur:albus,& subviridis aliquantulum parte superiore. exochas habet magnas, & cras. sas proportione canaliculorum, quibus inlculptae sunt a natura striae a summo ad imum tendentes intus autem prope auriculas colore est aliquantulum castaneo, caetera albin M. cundo numero ostenditur priori similis colore,& isma auricularum, sed ex has non habet bifidas, ut ille. Qiii deinceps additur auriculam quidem maiorem habet altera, foris colore est prorsus castaneo. ex his est,& striis transuersis insignitus, inq; multis locis ac Ieis parui a munit . Intus est colore argenteo ad sub rulemn tendente, licet in medio at