Vlyssis Aldrouandi ... De reliquis animalibus exanguibus libri quatuor, post mortem eius editi nempe de mollibus, crustaceis, testaceis, et zoophytis ... Bononiae apud Io. Baptistam Bellagambam, 1606 Bononiae

발행: 1606년

분량: 645페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

551쪽

viduarum grati,quia dulces,viduarum cupedias eos vocat Sophron. Galenus dura earne esse di tit, Eeupediae. & ob id difficulter concoqui. Proprium hoc Solenibus, atque purpuris est, ut resert Nice- Iab. . e lius, quod, cum inluseu locoquuntur, id crassus reddant.Vsum in medicula Solenes habe-Mi μ ηο re haud comperio in se tu tamen colura languorem morbi pestilentis. inter alia Ve3etius iv ς φ unauem marinum admiscet, sed hoc de conchylij, purpureue operculo potius , qRδmdς φήημ' hac concha putem intelliscndum. atq; baec de Solembus Pinnet auii di pilaum.

V N T praeter hocce ostraceum, de quo niodo dicemus, pinnae etiam auium, siue pennaei plumis magnitudine ramum offerentes. Suntq; piscium quoque ppinnae quarum adminiculis veluti remis in natando uruntur. Postremo pinna quodula acutum denutat, unde& murorum summitates pinnae dicuntur.

ATINI. seruatasira eorum votae quibo π 1 Δ - dxitDr. Pinnam nuncupant. πέπη autem a sordibus brie dacta quibu cm pc r obducta estiliquidem πικλι significat sordes, ut πιναμ, sordidum. llidorus apud Athonarum in recto πιννα.&in accusandi talu M ditu. ab utroque fit g nitivus per vi inmet νε- , ut apud Suidam legitur , adnotante TDographo. Oppiano, dc inscricis sta cis Hesichii. di aliorummma improprie piscis dicitur, cum potius sit, ut iniistic m. sciliatur, alicubi Gmale pera simplex scribitur πλε. cum ostreis a L r. o nominamur minat. Hermolaus Concham Aegyptiam cognomine paralios i Democrito Pinnam vocari laribit. Adnascuntur Pinnis quaedam fila instar villi, unde Genuenies pinnam lanam appellant, eodem sorte modo. ut semit Zoographus, veluti arbor Agnus Castus a quibusiam recentioribus latina voce subiuncta pracedentem graecain interpretante. Siculi etiam lanam pinnulam vocant. Pernam Neapolitani. Veneti Asturam nomiis multis aliis conchis communi. Massilienses Naere. Apud Gumanos cum non habeat nomen, Zoomapbus cin Si Κm

sthel appellari possi ait,quod altera eius para acutior fundo infixa iit.

INNAE ex duabus testis componuntur, & a mytulorum figura non ad- Imcdum differunt. Cancri etiam, ut in mytulis gurgitum, in his hospitantur, Hondeletio teste qui tantam Romae se vid in scribiti ut ad cubiti ma-i gnitudinem aecederet. liquit tres Pinnatum ditaremias agnouit magni'tudine differentes quarum mi nam pernam appellauit. Sic autem d scribiti tulis quodam iliodo similis ust nisi quod stitatiorem partem esto magis acutam, & longam habet, quoniam in arena, vel in coem, assiva viuit. Testa Brisa ei a est colorem inintus viridi,& argentei selendoris,si lixarena vixerit Pinna si inc no colore est magis flauesccce,& minus sple dente. Abii serioreulcstrictiore parte in ampia latitudine extonditur. illic arctissi ne claudutur testae. hiae facile disiicutus, litus multu est carnis, cuius omnes iere partea indilaretae sunt veluti in myttilis. H e ille. Pomi praetem Pem Plia

cui asseri Natura.inquit,in Conchatu vari etate Iuli t, ut in unius generis semis plut tara veluti

552쪽

De Testaceis. Lib. III

Pinna magna Rondes. veluti Tellinis, ostreis, myacibus liquet,de quibus prius diximus. Sic Pinnarum unicum

fenus non est. Pinna enim altera est, quam hla proponimus, ut ex figura perspicuum est. erna a Plinio vocatur. Pernae,inquit,Concharum generis, circa Pontias insulas stequentissinae stant velut suillo crure Iongo in arena defixae, hiantesque qua limpitudo est, peda-Ii non minus spatio. cabum venantur. Dentes in circuitu marginum habent pectinatim D M. issatos. Intus pro spondylo grandis caro est . Que omnia ei, quam expressam hic pr P nimus, maxime competunt, praesertim figura suilli cruris,unde nomen habet: dicuntur enim Pernae tam priores,quam posteriores coxae porcinae salitae. sic ille,addens.eius generis hanc esse Pinnam . in qua uniones nasci ex Theophrasto tradit Athenaeus. Eius verba Pinna mis

δε ηλικον diΘωs-ε πιι che. id est Theophrastus libro de gemmis scribit ad hunc modum. Inter gemmas pretiosas margaritae sunt, natura pellucidae, ex quibus fiunt sumptuosissima monilia. Eas generat ostreum Pinnis simile, sed minus,tam magnas,quam est magnus piscis oculus. Huiusmodi autem pinnam paruam in Gallico mari reperiri,& in tacita. a paruos unioncs,r fert Rondeletius. Imus, ait, caro superiori similis, nisi quod trachelo

553쪽

Pinna parua Rondeletii. pinna Bellonii.

autem maiorem agnouit. Minoris iconem exilibuit quae vero ex tribus Rondeletii pinnis sit, ignoratur: videtur enim, ab omnibus disserre. lcon quam exhibet,ad pinnam magnam Rondeletii accedit: nisi quod in sumina concha, qtia latissim est paruus quidam circulus est,quem alius paulo maior ambit: ab eadem parte ad imum lineae aliquot recte deice dunt. per media vero linearum interstitia , multi exigui circuli. O vocalis qua scribi sole circumferentia,paulo maiori, deinceps per interualla digeruntur. Testam intus argentea testitudine resplendere ait: minorem seris magis albicare, intus autem ad Geruli una accedere. eterum qui pinnam nunquam viderit, inquit mytulum pedem longum,& semipe Piti quid dem latum sibi confingat oportet. Pinna enim eodem circino, quo mytulus quam Mo smilitudi- Iam vocamus tornata est:atque eiusdem coloris testam habet. Minor itaque mollibus ianis cu iNy- gyrum spiculis obtuss hirta est, valvasq; continuo cardine toto latere annexab claudit, ac vi* reserat qua inquam parte planior esse constat, qua autem parte sese inlatum expandit,ea Bνissum leu dem num , id est laneum villum mytuli modo) eontinet: quem ternis digitis longi una. rem exerit. Est autem veluti capillamentum quoddam coaceruatum praedurum , ac nigru, quod lapillis attigitur, limumque,ae spurcitias inde ad stoinachum attrahit. Nam cu pinna longa sit, ἐκ subrecta stet, turbinatiorem partem sustixam habet: latiorem autem sursum ex aqua attollit, praecipuamq; internae partis humo propinquiorem ostendit. Nam & maior pinno .ie, pinnae capacitas in iublime attollitur: in qua etiam plerunque tres pinnoteres videas, es, ubi uis i. quando duos, ut plurimum vnurn. Idem Bellonius pinnam maiorem nominat Pernam. quae Rondoletio pinna minor est, cui Zoographus assentitur . Maior, inquit Iullonius Piuna pel gia est rugis protundiscaret; duriore t sta contegitur,bipedalis saepissitne inu natur: Pinnophylacem, ut minor alit: uliginoso,ac pallastri tractu n*lcitur.profundiore gur gire immurgitur : multum ingrati saporis. Similem sere pinnam cu Bellonij icone a Corn. ..., iv. bit d quondam se accepille scribit Zoographus, eam ex eodem hic expressimus. Nos

i ii2 p. Mum quδxuor species pontinua. primo loco est pinna aculeata do tantis unius longitudine

554쪽

De Testaceis . Lib. III. s 3 3

gitudine, testa seris rugos intus glabra eoloris rubet.Secundo pinnae paruae Rond. similis cum capillamentis in acuta parte, quam Pernam esse perperam putauit Bellonius. Tetti Pinnae Pe e Brte genus, eum setis illis, ut vocant. teibi seris scabra. ut Aristoteles voluit. Quarto loco exhibetur alia pinna parte interna. & externa depicta testa Qris susca,rubrai& aspera, intus sanguinei, & ecerulei coloris,in ima parte acuta; quae sensim in amplitudisnem extenditur. Postremo loco datur pinna cum tubere verrucato intus adnato.

557쪽

Pinnae aut horis quartae pars supina.

558쪽

De Testaceis Lib. lI L 13 et

Pinnae qu*rtae pars conuexa.

559쪽

Pinna alia cum tubere adnat .

rant.

V o M o D O pinna in eibo sibi comparando semper comitem, ae s cium Cancellum, vel Squilla sertur habere & quomodo id refellat Romdeletius, supra proprio loco videre licet. Cum autem in terram defixae sint, pabulum per eas setas quas Aristoteles Byssum vocat allicere scribit Bellonius, quod improbat Rondeletius. Sua sede non dimouentur, quin pereannnisi iterum eodem statu,humi defigantur.Nam cum eis nutura haec insit, ut rectas stare, & per villos arenulam attrahere necesse sit, iacentes vivere non possunt, hinc est quod ab Aristotele ambigitur animesne sit pinna,an planta,hisce verbis. sum enimniaris nonnulla, quae ambiges anima ine sint, an planta. haerent enim &d tracta plura, & id genus pereunt. Pinnae quoque naturam optime his versibus Philes e pressit,ia cuius testa di uniones, de byssum reperiri testatur.

560쪽

a Gmu φωνα- est pinna, qua pluis doma

l N Aeamania quam vocant Pinnam oriri,& uniones gignere Plinius testatu reliquit. Democritus appellat pinnam Concham quandam Aegyptiam, quam Paralion cognominant: verum hanc intellexiste Plinium negat Massarius, cum in Acarnania, non in Aegypto reperiri tradati sed potius pinnam concharum generis, quae in arenosis, limosique subrecta -- temper nascitur, testa scabra, inius pellucida, nec unquam sine comite. Africanas pinnas multo maiores, quam circa Europam esse sci ibit Z graphus ex auditu. In oceano an sint, nec ne, ambigitur,quandoquidem Bellonius Lutetiae nunquam ii, heri tradidi & Rondeletius in locis, in quibus mare fluit, ac refluit,vix repeliri, quod circa Oceanum contingere videtur. Pinna quae, ut inquit Belloni ,raro semipedalem sesqui. D pedalem forte, ut notat Zoographus, nam superius sic scribit. Qui pinnam nunquam ubderit, mytulum pedem longum, di semipedem latum fingat. &c. excedit Iongitudinem, di Nericiu habet,quos nonnulli, ut Plinius in perna spondylos aliter spondylum in pi nis Rondeletius interpretatur vocant anuibus viradue valua latuitur,ac contrahitur. v netijs non visitur: sed in Propontide ad latera eius sinus, qui Nicomediam sertur,qua te ram pertingunt, stequentia magna existit. In ruiuis eiu Italis Nicomediae pinnas quoque.sstu pernas reperiri refert idem Bellonius in suis obseruationibus defixas,2 erectas.

oncta Aegyptia

Patalios a Com. ins .pim. Λ Oeeano an sit ambigitur.

SEARCH

MENU NAVIGATION