Tirocinia in Aristotelis Politica

71쪽

i ue

geo, hi in uiri nnysiil S, Chllii l. ille vii inter urgi inicii tu, qui biis i ,1 iiiii H Uic ire ultio potituiti esse demoli stravit ex Dialogo, ut 0rint litus Vocabatur, etiam lioe, ni fallor, seriba cuiusdam mendum poneret, causam suam satis sit malit, lilimni Ore In quoda in iii Odo secisse ni illi quide in

ταυτα υ αρχειν δεῖ non dictum esse. Ut Vero nostra probetur coniectura pauca nec addani: Dua proposuit quaestiones; quarum id priorem negat quemquam ex animi sui

in In opero laiulato otio dialog etc. p. 4 sqq. Ceterum hanc nactus occasionem coniecturam te alia quoque corruptione eius dem loci, quam litam Bernnys tollere conatus est, lectorum iu lici Subiiciam; - ὰ ι εν γαρ ἐκιος, sic eiusdem pag. 323 b. I legitur, χει περ te os ερ 27 υν '

suspicor glossema esse. Sed quid faciamus illis corruptis Y i di . . . Beria iubet pro rei legi ιν sura et pro cur rescribit ouet. Sed hac medicina sontentiae satis Dei non libris. Mihi legendum videtur rose ooruio πὰν δη r. χρηοι aov. go συι iit δ' iuria', i ει ρβ. Boetius fortasse transposito αν legeri ι ιδεὶς ν αμ οβ'.

72쪽

sente tith d sensum Hii QSSe ud ita in Singulor uni lioui in uni beataui uisicienda ut ii iii Opus esse triplici rerum genero: iuran desideruntur et extraneae et quae in corpori tui Sr, Pt quae in animis positae sunt. Cui sententiae respondentilla a 3I αλλα αὐτα μῖν .εγόμενα α σπερ αρτι εἴρηται, vel simile luid, nesci quo casu exciderit πάντες αν συγχωρο σειε ν, διαφερονται δ' ἐν τω πίσω et quasi ex altera parte illa b. 29. ij ἐχ μενον δ' ' καιτων αὐτων λογων δερμεγον. καὶ πολι ὐδαία ογα την αρὰτην εἶναι καὶ πραττουσαν Ἀαλ. c. Sed ut dixi ioc argument quamquam malui Beria. NON OSSe Suili, tetrin I auibabus tinnibus suinina in totius disputationis inplector, locum iuri ex dialogo quodam esse repetitum. Sic demuin intelligentur illa εἴ τι τω γίγων ἐκείνων ψελος si post haec pri iiii capitis legebatur αλ.λα ταυτα an ἴσως ἐξωτερικωτερα ἐστὶ σκέ ψ εω δ). , φαμὲ δε καὶ ἐν τοῖ ἡθικο D. ε τι των .όγων ἐκεινων ψελ. c. . T. λ. u PO Sthaec,' inquani, o pri iiii capitis; nam ut liae et illii coniuncta oli in i uisse probem iri in millis Opus est verbis; Satis ore arbiti or in ecce ex li , capite descripta: l32 b.

y llaec verba legulitur l. 5. 254 a M. Num revera ex hoc loco co iiii delata itum qui dein non curo Certe talia hic quo iii fieri potitit, ut iistoteles dixi-set.

73쪽

litaui, ill : ilia liuisi et Prim' i Sintii PQ possinius, Ptiani illis,iluae ex Odelia Dialogo proieruntur sententiae ad ulterani quaestionem solvendani, o DNρ κοινῆ καὶ χάρις ο αὐτὸέ αιρετωτατο βὰς a V in nostro clibro terni uni σκεψιν lipposita in suisse. Et ecce caput secundunt uni continet: sed, cuni pro ortina libroruni conditii, ne, non post illa se Etheeis, sed continuo post Dialogi verba ea leni quaestio proponeretur, litani in iis uiri r di linius soluta in usso, sae iiiiii si ul absurdissime et Diolestissime repetita esse

videretur. Ita in ipse Spengelius in sine eiusdem dispulationis, qua, iotis libris simpliciter permutatis, omnia iam optini e procedere conti tu est probare, hoe ita miratur ):, Da an der Aeetillie id nichi ii Z velle in si liuille aber Arist. nielit u lei cher ei gegeben iuben Latin, o ingedi Vermuthun tiali 0, das die usi lilii liel, Dai stelliingilii En isto heu der uiues an lenen Origintillui nil se in is ver-dank0. V Alludit his verbis ad tritum ilhian Strab0nis de Aristotelis bibli 0 theea narrationem, de qua ipse in Superioribus dixit is ob de trost bis Lusiani dei Politi L ir-klieli av0n ausgelit age teli nichi ii est immen.' Nos

tamen pro noStra Sententia coacti erimus, ut et iuni huius narrationis veritatem ponderare audeamus. Et certe ut ego qui nequi Aristotelis e0gnitione neque universu doetrina cum it illo vir Sum comparandus, plus Spengelio vide-

Sus mili verba liliae do vita optiuo civitati iuri in ultim cIP. Surit, et tia iisponi libet in secundium et signo declarat, ea esse alteritis, ia in

74쪽

viiii, Si iii Odo id riiii liori tulit uii itide est luctu iii, quod

ego et eius et uli Orti in virorum di e tori in dissertationibus uti liotuissent, sed ii id fortasse in primis, quod plus audere in Nam cuni ipse Speii golius Irnosuero deplorabilem esse liorum librorum colu litio ii iii, ait ilo uiti deo

m0Veret, ut e X inpli gratia Arist. Stud. III in p. 78 vellion nulla probet sedem suam mutasse in liliri, III p. I 287 et 250 tuitisen ad uam ipsa in dissertulis ite iii latine conscripta in liuec germanico adiecit is uati liud nacti derhel a iiii teli eburite serung, das die Sehristen de Arist.

vermoderi in cine in ulter aus es illiden Ordeli, Sela Oulange gera de Misere Politii dii reli mi ultitio uus dies Arte iit stande ne lichen dem ei Silii id nissu iiii lier u bringungesvelit. Die neueste ei liat uti ueli dei Antipodendiose Icriti kilii lili elicii eratisges inden, doli interpolator. . . . Manchen Dan os iii isti stilliinei ut id iiiii ei sali ver-lochen, Wenn e si hi, i liii rin versetii deii Gelelirtunii nablitingi voti i iii tuler u demselben Resultate gelangen. . . . tali iii die Verdiensi s0leher Gelelirien viis diesem Gebiete irgendo tu i veri eniten, a iiii ch doeli Die litum in ii geste heli, das ich iiii et ne dei artigen IIyper-kritili teli ni elit u es re unden vermag, etc. Hic igitur loquitur vir l. luasi ii ilue tali iiii Sera SSet Politi cor uili coiriliti O, ii que iratiotiis narratio una dedigna. Nos aut iii, ut tiam Videamus, quo iii Odo ille consarcinator versutus sit iii lilii is consure inandis, pauca in-Sulier argumenta ad nostram probandam sententium, dii ciuilius et priurum dicamus de loco, tu in da innat ut Suse- mihi in dissertatione, quae inseribitur: das vi ei te richii ger

75쪽

t liis inunieration is aliae variola paris sis statu It denis dissiculi tu in iugin ilia Arist. 0uid, o oonaster deel in in ille enunieration ii the speei sic round that it nil been uiade, enter into it, nil in sueti et ait. Et curii haec sere eadem otiani Sus ei nili scripsit, uni addit plura et gravi 0ra, quae omnia a me describi n0nes nee esse, delibatur ea quibus utamur. Quoruni prima sunt: θ De sol gende Abse iniit sonisus rurid an Cap. 3

et eor ne illius Et pro eadem sit ratio, quae milii vicietur esse verbi Loo pro ora sed de ea re alii videant.

76쪽

si p0st illi ut imi mi imi iluod descripsi ut coni ut icta uius uiuentibus legulitur, unica ea est interpretatio, quae excO-gitari potest, illi: ii nil uani uni die nil uni si, reni ipsa uiessu traditani in in rino in liliani. Piliae X pre su a quid ni Sed duli illi niti lini luse iis, illi lilii is credulit, Sufenii lilia iiiii concedit; cuin revera ita in inuo is furioso dis pii luito illi procedat. Ned nudi anilis, iliani Vir ille l. addit is Allelii vers uelit iii an incli dies 'ut Recepi hi ver

77쪽

et id et ille vir non vidit illud διο τι laude ui arguit; et

VOX πολ.πεῖαι in priori loco vertenda est ij civitates , in ultera aut Di. et vituli mi Oppositis I Qui se lolich. lint i ii iam ni singulare civitati uni genus est, quod ita ab Arist. nonii natur seu id auteni iuuli iniis usu mihi dixit post illa altera H μ λ ρυγ . . ..

78쪽

Qui inde ita op it statim vi let 0: εὶδ η ζωου distingui a

tieula si δη του ζώου alienae ianus Suspicionem movet. Simul putet si eum distinctionem fecit Arist. non potuit in sacero, ut inde ancisceretur a iij iiic ii iii, si ii distinctio ii iii ni si ulli, tune εἴδει διαφερουσι in singulis civitatibus. Statim igitur fragmento ipsi lux siliget. 0rtinet nimirum ad eam

ni gumentation iii, ilia aut desidera viriliis p. 9 sqq. a in aut in ubi a re comparatu ad Plii ipsani se conferret, necesse ei fuit in illi tertire partes cuiusque ei vitatis primuin necessarias, dei Iulo consideri re, utrum quaedam res ad civitat iii constitit enda in ossunt eae lui dein lales, ut iis citreri lis in posset, sed tam ii non lae r lil pari s rei publicae, quae igitur esse ii quasi parte noli in cessariae; denique demonstri ire eas esse, ii no ne relii, ut ilisne : r-tes ε δει inter sese diis i r iit. Sit litici: im tunc celorumi, illi O: is ili'ltarias dis pii in lilii alii tari cultis ili stilibus tiquasi in 'amenta intueri poterint. Cap. ii ii isdem libr. VI. IV. sic incipit: Tου φάε ουν εἴγχι π/.εἱ υ πο .ιτεία ais: γρτι πατηρ στι χερη πλείω πολεω C. το αριθμον. Alii ecloli ac Pi OO mi luo Vides, ut Operarius iste fuerit consare inuior, Pergamus:

79쪽

quae ibi sui iuuntur nillil ad nos sunt partim additamenta librarii partim uti unde repetita Aristotelis sententiae. Addam uno uic mihi russerenda ess videntur: Libri IV 7 e. Ν, 1.32S l l. η θου γαρ πην αυτην κριβείαν δεῖ

esset in demonstrando εω γαρ τι καὶ κοινον εἶναι δεῖ καὶ

λ Qua ilicii inita risini ol in saopitis sic lillosoplinthi in esse a qtie coiistare

80쪽

i)uid interes, ilii tuis, clit, ris moti in speciis, iiiiiii crinii coni: