장음표시 사용
61쪽
emergi unis in disputationis partem, qua estistitur quomodo agri publiei viritim sint dividendi Dei neops de agricolis dieitur toturiique caput concluditur τίνα ε δεῖ
τροπον χρῆσθαι δουλ. ι καὶ tori βελτιον πατι τοῖ δουλοις αθλίν προκεῖσθαι την λευθερίαν, στερον ερουμεν ili Nonne ubiliae legeris cum Spengelio aut exclamaveris: θErs durelidies Anordiiung se libris VII et VIII eum III coniunctis ivir de Inlinit dei sol giuulen in B, ite her rech ver-stiindliel si undisii sucis alles liberetiisti minendΘVRecurranuis ad primum illud nostrum exemplum, de quo p. l sqq. egi unis. Ibi p. 5 breviter ostendi naus, ante
τουτων lacunam esse, cum 337 a 38 id ipsum in dubium voearetur, quod hic l338 b. 4 pro certo positum esset, neque interea quidquam a philosopho esset prolatum undo necopinato id liqueret. Et de corporibus quidem ante mentos formandis, si quis oeunt indieatum contulerit, plane nihil eum ibi eppserisso sat scio, de altera quaestione non satis desinitis verbis. Sed quia e0nstitueram in hisce tir0e iniis mois det0res, si quos habeo, quasi commilitones et συνίστορας habere, quo uagis o το ορδῶ εχον ο*Θῆ-ετ δε
k Ipsos libi os optimum et octavum dicit.
62쪽
me etiam magia an parieti liuius ipsius loci consarcituitoris censere sic licia esse, quibus lacunam iste explere studeret. Itaque eum viderem ibi deesse cum lius de pueris educandis et erudiendis quaestiones, tum illam quid
prius esset formandum corpus an ingenium, alius aut viii per vanas iterationes proferri, eorum interpretum more ui
secutus sum, qui non explicant quid dictum sit, sed pri-Ditim ea, quae dicenda essent quasi inserunt in verba millesta et in trienta, deinde sibi ipsi et aliis persuadentis in dieta esse. Totus ille locus est lite θτ: δ εστιν η
de Dioribus a liti ingenia formandis n0n agi, et de corporibus exercendis plane taceri id tantum quaeritur quid sit educatio, et quomodo pueri sint erudion di, eum tuncho inities dissentirent, quibus rebus oporter 't iuvenes institui aut ad virtutem, aut ad vitani, si additur ut in libris is ipfimam' nulla est distineti0: ut nunc qu0que
sit et fortasse sompo siet eunt quo praeterea tum ne lique-rut quidem, utrum osse potius respiciendum in cuius lue pueri institutione, inguia tu i ii ii Diores. Itaque Rich. Congreve prudenter litui si illi ii ulti ina X plicans, vertit quae revera Sunt dictas is ought education to in ut his ulti-
63쪽
vaiioii os ille lite uel or ulli r ut ille formation os ille ita ora clini aeter.' Idena nutum vir l. addens ubi de ea re actu in sit, lilegat lectores ad locum, quemnam sta- iiiii id bilinis, ubi tamen non disputatum est de quaestione, utrum totius sit respiciendum, sed utrum prius. Neque profecto verisimile est, Aristotelis aetate suisse, qui ulterutrum plane negligetidum esse censerent. Itaque nisi en Verba gra Viorem corruptelam contraxerint, legendii uisit ποτερον προτερον j προ 'κ se διανοιχλ πρεπε αλλον πρὸς
κ. In Sequenti autem sententia nilii n0vi additur nisi, ne id quidem liquere, an pueri docendi sint ij supervacanea ). Sed molestissimas ope titiones missas laeto id dico: γ σκεψις si ipsa ea est, de qua lite agi videtur de tota puerorum institutione, neque ego intelligo, neque credo, alius, missis argutiis disciplinarum quas nonnullio holieren speculativen V praedicant atque profitentur, adite explicabit, qui sint, ut se usitata instituti0ne disceptatio confusionis pletu sit, neque quidquam manifestum, utrum utilia sint docenda eici quamquam verba graeca vel magis absona sunt quam latina quid enim sit praepositi in An id quod et o Statim autem lux iis assulget,
quae de eadem re libri eiusdem cap. 5 habemus cum iis conserantur. Sequentem quoque periodum aliunde hic inconcinne sed modum positam esse, paulo diligentius considerantibus patebit. Prinnim enim verbi περ - ριίλ. γ υμ ενον
tertio id in quod in praeeedentibus inest repetitur, deinde autem de virtute si hic quaeratur, id unum quaeri potuit,
64쪽
quoad et quibus ni0dis pueri ad aut sint 0rniandi; ver
Itaque videritus ii quoque consarcinat0ris pravavi inexplendis lacrimis versante in assiduitatem Verisimile igitur est, inter res de quibus non constaret in pueris educandis, etiam hanc ibi ab Aristotele esse en unieratam, utrum corpora prius essent sortitanda quam mentes, uuibi-guique non utrum mores an ingenia erudienda essent, sed quo utruntque ordine ieri oporteret. Sed haec ut ut sunt,
cum ii primum quaereretur τὰ δ' ττι η παιδεια καὶ π tae
χρ παίδευεσθαι, in sequenti pagina sine ullis arguinentis assii mari non potest, liquere iam utra pars animi necesse sit prinium erudiendi locum obtineat. Qu0 uti aut magis sui i0sum esset, si revera Arist. aetate suerunt, qui alteram parte in pr0rsus negligendam esse arbitrarentur, ut Congreve aequo altim O lillosoplium dicentem patitur. Sed idem viret ne hoc titit in iob sitim ducit, prius quam ipsa ea quaestio proferatur, disputatum de ea iam esse Placide nim is the question V, ait, o vas discussed. IV 7 15. 9.
I7-28. Tum ver fugit v. l. ut iam supra monui, ilii agi tantum de ordine educationis, non de animi partibus erudiendis aut negligendis. Deinde autem non plane Oncedere possum, vel de ea re disputatum esse, Sed senientiae non millae ad tutem disputatiuitem pertinentes ibi proseruntur eiusque o non laene iunctarii in discordia semitia.' Sed etiamsi ornatissime et copi issime esset dis- pii latum Scitus certe atque elegans disputati otium ordo esset, ut Aristotele, opinor, dignus, in libro septimo si disputatum esset ποτερο παιδεα ἐοι - γρο προτερον ἡ τοῖς
65쪽
δευεσθαι. V At ei a se Spengelius, Diodo ii libri sie post librunt III ponantur, ut septi in iis qui suit, sit quaἴtus, et octavus fiat quintus, Omnia iam sanissima fore et expeditissima: - et assentiuntur edit ,res et docti et eritiei. Sed summa sequar vestigia rei uin. V Ipse ille locus de quo pag. l egi inus hisce incipit: - μὲ τοLυν τι παιδε,
ω ελευθεριον καὶ καλον ζανερόν τι ποτερον δε μία τοναριθμον ἡ πλείου καὶ τίνες αυται καὶ πω υστερογλεκτεον. V De ea aute in re in sequentibus n0n agitur;
ista vero disputationis ruginenta, de ordine in pueris erudiendis Observando, c0nglutinata sunt, Intrabile die tu, cuni paucis fragmentis huius quaestionis. Etenim p. 331 a. I legitur:
66쪽
an line iusta sit idisputationum series, ut in octavo libra, polliceretur philosoplius, se de virtutibus, quibus in otio opii Sit, O Stea acturum, quamquam de ea re iam in septimo libri se risset. At, puto, Dum ratis itario Plquinto pro Septimo et octavo omnia iam pii in procedet illSed dixerit quispiam out hic egit de virtutibus, qui biis toti divitati opus sit, pollicetur autem se acturum de iis, quae civibus siligulis opus sunt i)uasi pro linc essu potuerint omnibus et singulis Sod ne id itide in discrimensi esse potuit saetum esse in ioc Arist. opere siluit. Aperte ni in I:s: 7 h. 's dicitur ταυτα γαρ αριστα χὶ δίακαι κριν τον νορι Θετην ἐμποιεῖ δεῖ ταύτα) ταῖ ψυχαῖ τῶν αγρος ουπων. Praeterea quorsum hoc disertinen speciat Nimirum ut defendatur librorum integritas. At si iis credimus. iiiiii ii in Xime nobis utendum, hic non de iota divitate disputari, sed de singulis civibus Lie et enim sit furiosissimulti, nos, iam antequam quaesitum Sit o πω χ ἡ παιδεύεσθαι,' in aedia versari disputatione de ea re inchoati. in i ii ii id iis est e incedendum untii niaxime, tui in linad oculorum normam digerant. Nam 332 b. 0: τηγ
67쪽
dotii de post mutilata in perturbatamque disputationem desilii luis in visa putetulis 333 . . legimus ειτε πρὸς
νεκτικωτερα in totumque caput concluditur verbis ΣΘιος Γ ὁ νομοθετ η ου παιδευτα δυνασθαι 1 χολαζειν. Deinde iam illae sequutitur disputationis partes in quibus agitur de virtutibus otii et negotii, quae excipiuntur quaestione: is ποτερον παιδευτερι p γ ἡ τρῖ εθεσιν.V uin igitur ulla dubitati esse videtur, quo ea ipsae sint reserendae At anaen ipsum Aristotelem dixeris declarasse, qua de re hie agat ut meiat, opinor, optima in rempublicam participem esse portere quarumdam virtutum. At si paulo diligentius consideraveris non vereor, ut in illi des,lianc sententiam, vel saltem priorem eius partem, totainque superiorem adulterinas esse. Nam ut de levioribus priinum dieam post χαλιστα graee diei non potest Tae Zaλ.λ. γ, neque Verbum δεήσονται hic convenit, neque τοιουτων αγοων habet, quod respiciat, et διοτι pro τι male adhibitum videmus, et ευδαι α λητειν καὶ σπουδαίαν τεσθαι moles in autologia est, quia εὐδαιμιονεῖν ab Arist. diei 0n potuisse, nisi de ea civitate, quae σπουδχla sit, ex primo
huius libri IV VIIJ eapite a tot. Tum autem ridicule
68쪽
εσεσθαι την ρΘτην πολιτείαν θ oportere par ticipe iii Pssoli armi viri lilia iii inanio sine iustitia et e intinentia nuda civitas, nudum optinia, uno Diodo constare potest. Porri, quod iis verbis veri docetur id iam nucleatu dictum est; ὰπολὰ.ῆς ουν δεῖ δικαιοσυν η καὶ πολλῆς σωφροσυνης . . . Dent iii luilium iis Ciceronis testim0nium, primum, quo totus hic locus pertinent, deinde lacuna esse pessumdata n
niunt, quod dico, ex Bernaysii l. viri opere is diu Dialoge de Arist.' p. 2l in meam rem verto nobis serva tum est apud August. de Trinit. I. 19. svol. 8. p. 56. Ben.) o de omnibus quatuor virtutibus magnus auctor eloquentine Tullii is in D)rtensio dialogo disputans:
i, Si nobis,' im luit, is eum ex hac Vita migrassenius in beator uni insulis, minor tale aevum, ut subulae 'runt, degere liceret, quid opus esset eloquentia, ut ipsis etiam virtutibus. Nec nim sortiti illi iti egeremus, nulli proposito Eibore ut Oriculo, ne iustitia, cum esset nihil quod appeteretur alieni, nec tem perantia, quae regeret ea S, quae nullae essent, libidines; rie prudent in quid in gere inus, nullo dilectu propositobi illi, runt et malorum. Una igitur essemus beati cognitione naturae et scientia, qua sola etiam
deorum est vita laudanda ). Ex quo intelligi
potest cetera necessitatis esse, unia in hoc Oluntatis. V V Et haem ultima, ollata cuin iis θεστ δε
insulis, . . . . ut subulae serunt V salis ni fallor, indieant, quis Cleuroni sic pili is plii: in pra dictanti uetor su rit, etiamsi ipse non esset professus, ut de in Augustinus testis
, De ea sententia iii sequelitibus agemus.
69쪽
exstat, raeci tui e reputiisse ). vii id e vori, ii iugis uti: in pnt l, post D μακαράν ἡ τοι luculi ne igni rati esse polieti dii m. Delii lii docemur quales πορίαι exciderint, tales se ilicet quibus de virtutibus disputaretur, quoad per
Ytque quia cuili tota in quaestione arctissinii collaurea desinitio, quid sit ευδαιμονια, quis ad inonitus non videt, si quide in Arist. de ea disseruerit, id li0e loco sedisse, quam uinxi me verisimile esse Et disseruit sane; sed ubi
capitis tertii, qu04 133l b. 2 incipit verbis ij περὶ δε τῆς
λεκτεον Inchoatur deinde disputatio, qua ei liciatur, summum hominum bonum constare duabus rebus, primum Silii iis sit laudati diis, deinde si inventa optima sit ratio sinis petendi. In extrenio autem capite dicitur 332 b. 8: τὴν
in Beria ays cl. vir ea omnia noli quaesivit in libi is de Repubi sed in des colit dialogo qui Proti septilios inscribebatur, quia et II Oriensius et Pi irept. de eodem fuissent argu motito conscripti, et Lactant ex Horiensio eandem argutam conclusionem laudaret quam Scholiastae ex Protrept. laudant:
πάνrως ν ψιλο ooetvrio ν. Alia argumenta ad effici nilum ista de beatorum ii Sulis quoque esse ex Protropi repetita, si ci ille vir habuit, non attulit. Nos igitur, praeseriim cum iam lacunam quodammodo post illa ιυν . . . deprehenderimuS, speramus ipsum l. virum iobis assentientem habiturum, ea hinc sin petita.
70쪽
sit ad illa de quibus supra eginius p. 3 et assini). Sed praeterquam quod sic discerni oculis iam potest alieno
loco uni esse dis luisitione ui inSertana, ex eius ipsius priniis Verbis Sequitur, non integram esse PoSt λανθανειν Venim legitur φαμεν δὲ καὶ ἐν τοῖ ἡθικοῖ , εἴ τι τω λίγων ἐκείνων ψελοί, ἐνεργείαν Lai . . . Quid illud sibi καὶ vult, nisi in praecedentibus dictum fuit alibi a litt0s0plio eandem sere desinition eui esse datum Quid vero An si
Non praemissa esset ali 0rum librorum utentio, Arist. Ver-liis Sset usus: εἴ τι των λίπων .... ζελορ' Nimirum persuadent sibi viri docti et acuti, Aristotelem modestinui proseSSum esse vel potius innitasse, quasi vero id vitium inveteres illos eudere potuisset, qu0s nostri homines nonniHυ- quam vituperant interdum etiani commiserentur, quod Odestino virtute ni non noVerini, neque inter virtutes sereniani raverint Tum nutoni, tui illa δῆλον Ξτι τη ευδαιμονίαν δεῖ τι ἐστι, ah λανθαγει legerit, nonne putet necesse est, hunc prinium esse locum, quo in io Politi eorum opere de ea qua stione agatur At in priuio ni ius liliri capite p. 323 u. 9 duplex quaestio Ogitur ij δεῖ πρωτον μολ. -
cuti satis esse integrum unicuique patebit, qui cum perlegerit, nisi quod statim post verba laudata pro e αλν Θωa