Chronographia regum Francorum 13801405. 1897

71쪽

Othone marito suo, qui tunc erat super campos, ipsa se redderet cum toto regno suo ad voluntatem eiu dem Karolii.

Tunc regina mandavit Othoni marito suo, et Roberto de Arthesio, qui tunc erat in comitatu Albanensi sibi pertinenti ratione ducisse, uxoris sue qui Robertus, hoc audito, abiit apud versanensem civitatem ubi erat tho, simulque congregaverunt homines armorum usque ad numerum mille ducentarum lancearum. Deinde recedentes, venerunt ad castrum Sancti Tri-

mei , quod erat regine Iohanne, distans a Neapoli quasi per se leucam, ubi se locaverunt die veneris previgilia Sancti Laureiacit, ibique remanserunt usque

ad dominicam sequentem. Qua die', ordinatis aciebus et statutis pro antegam dia domino thone et arquis de Monteferrato, nepote suo, qui tunc erat quasi xx annorum et domino Roberto de Arthesio pro retrogardia, rece serunt inde et venerunt contra Neapolitanos qui etiam ordinati exierant contra eos; cumque egressi suissent de castello, ventus vehemens repente exsurrexit , qui

72쪽

contra vultus eorum sabulonem itineris taliter insufmabat, quod vix poterant videre ante se. Tunc Neapolitani, videntes eorum amictionem, acria ter agressi sunt eos, ac statim vicerunt eos, quoniam nullam resistendi aparenciam ostenderunt; et a comite Mourronii captus est dominus otho cum pluribus aliis, ac nepos ejus, arquisus de Monteferrato occisus'. Porro Robertus de Arthesio videns dictam consul tionem, fugit versus Sanctum Trimeum et cum paucis

suorum intravit castrum. Ceteri vero, ingredientes domum Cariusiensium, videntes se non posse evadere

de manibus hostium, reddiderunt se eis . Interim regina, cum hominibus suis, thesauris et omnibus que habebat capitur et ad Castellumlvi ducitur in rc randa'. capiuntur etiam cardinales deatro et de GyLsone et incarcerantur per dictum Karolum. Postea, quasi per duos dies, cum Robertus dearth si exisset de castro ubi erat Κarolus misit ad eum ad sciendum quid vellet sacere; qui mandavit ei quod nec ipsum nec reginam juvare volebat, sed tantummodo pacem desiderabat. Quo audito, Karolus misit ei salvum conductum. Tunc Robertus abiit ad hospicium suum, de Dirachio nuncupatum, infra Neapolim,

ubi erat ducissa uxor SUR.

Societa Napoletana di storia patria, seri I, cronache, p. 39j. III

73쪽

Est autem in illa patria consuetudo talis quod si

unus homo armorum extraneus capiatur ab alio homine armorum extraneo, postquam detentus est per tres dies, amittit arma sua et equos cum aliis rebus suis;

deinde quilius sine alia redemptione liber recedit. Si autem quis capiatur ab illis de patria, vix potest evadere

de manibus eorum. Hujus enim causa, illi qui erant in domo cariusiensium reddiderunt se hominibus arm rum qui erant in numero quingenti, et non Neapolitanis qui eos obsidebant . Post prelatam victoriam, Karolus de Pace secit proclamari per quadrivia Neapolis quatinus omnes qui contra se fuerant de parte regine Iohanne, infra certam diem exirent de regno, sub pena suspendii, ac eis pro

suo recessu concederet panem his coctum et vinum cum navibus et salvo conductu suo, quousque Mentapud Pisam. Postea, quasi per unum mensem, arolus cui ex ossicio senatorie quod consensu tamen Romanorum

Urbanus sibi dederat, prelata Iohanna regina ab ipso Urbano propter clementem ejus adversarium reprobata, regnum eiusdem Sicili scilicet et herusalem donavit, et ipsum in regem Rome coronavit, idem in Neapoli sumpto diademate regio secit unum magnum sestum, conviviis et hastiludiis, quod duravit per tres dies. Et assuerunt ibi omnes duces, comites et prelati ac nobiles totius regni, qui omnes ei homagium sec runt dedit quoque omnibus astantibus principibus et

eorum singulis ordinem suum, videlicet unam navi

t a Carolus sos, qui eum Oddono militavorant dimisit octogo, a n per annum insequentem quoquo modo sibi advorearentur signnales Boni orarii, ap. Muratori t. XXI, col. 4l .

74쪽

culam auream pectoribus suis assigendam', eosque adiuravit vatinus essent sibi et toti regno fideles contra quoscumque inimicos suos et quod secum irent contra Sarracenos ad conquirendum regnum Jher

solimitanum.

Post hec cum Robertus de Arthesio frequentaret curiam Mosi, ipse et uxor sua impristonati sunt in castro Novo, qui Karolus dubitabat ne junger tu cum duce Andegavie. Interea, quadam nocte, hora xij , regina Sicilie Johanna a Castroivi educitur et cum multis facibus ardentibus et aliis luminaribus, manu armata per medium civitatis in Apuliam, in Mourronii castrum ducitur . Postea, quasi per annum, dominus Robertus momtuus est de impedimia et uxor ejus apud Gaietam

incarceranda translata, ubi tandem in magna paupe tale moritur spoliaverat enim eam Soror Sua UXOPKaroli regis, vestimentis atque jocalibus suis . Et dominus Otho facto quodam tractatu a comite Mou ronii liberatus est et traditus danuensibus, sic quod

dMembro, Charios domumago crea n ordro e qui vocatur ordo avis, Urontem Siculum, Societ1 Napolsinna distoria patria seria Ι, Cronacho, 887, p. 44 et uoto 3 . 2. La mino ut transferes lora mars 383 omnieon Sieulum, Meiata apoletana di storia patria, seri I, Cronacho, 887, p. 45 . 3 a Alli tris apriis mori messor Roberto da Artois marito docta duchossa di Duraggo, cho aliora era pregiona, o da quo die la duchessario risirpita a Castiello novo o perdio tutia la obboc dieneta Giurnali Napolitani, p. uratori, t. XXI, col. l045 . Nais lotaronimn Sieulum Societa apoletana di storia patria, serisI, Cronacho, 887, p. 49 donne la dato exacto 19 jui 1383. 4. Cf. cronim Sieulum Societa Napoletana di storia patria, series, Cronacho, 887, p. 383, qui racontoriu's esse Charies de Durrago a'empara des tresors do la princesse.

75쪽

exinde non esset adversarius domini Κaroli de Pace. Cardinalis autem de tro decessit in carceribus dicti Karoli alter vero demissone, qui erat ordinis Minorum, postmodum sui sensus industria a carceribus evasit et cum paucis in Avinionem venit . Porro Ludovicus, dux Andegavie, non statim consensit requeste regine Johanne, illam uerram arripere trepidans . Nichilominus hoc faciendi habito consilio et adhortante Papa Clemente, congregavit exercitus suos et exiit de Francia pergens Avinionem, ut dictum est supra, ubi multum honoratus est a Papa et cardinalibus et remansit ibi sere spacio duorum mensium . Karolo autem dissidato ex parte hujus ducis Andegavie, dissidatus est clam ex parte comitis Sabaudie, qui contra eum dicto duci erat consederatus. Sed

76쪽

Karolus eidem remisit litteras, quarum tenor dignoscitur esse talis : Κarolus, rex nerusalem et Sicilie amico nostro comiti Sabaudie Exurgat Deus et inimici nostri penitus dissipentur qui confidunt de potencia pocius quam de iure, sed furore maximo jam elati, terrore atque minis sibi credunt alios subjugare sed non seriet quocumque minabitur arcus nec lupus semper rapiet quod intendit. Nolite igitur ventosis verbis nos

terrere, quoniam non sumus harundines ut a vento modico agitemur, nec pruinis similes, ut solaribus radiis dissolvamur. Preterea noveritis quod regie nam olim Sicili penes nos cum nonnullis captivis tenuimus, tenemus et tenebimus tamquam fore cre-

dimus nostri juris. Sed si vestram, ut pretenditis, et sui ipsius velitis injuriam vindicare, uti viribus nos oportet, ut vim vi repellere licet, nos licebit. Assurgemus enim gladiis super emur motum dabimus ut leones ad pugnandum, vos cum vestris adherentibus hostiliter impugnantes. Nec magnifi- cencie potenciisque vestris aliorumque de secta ves- tra dabit adjutorium innumerabilis multitudo, quia ubi multitudo, ibi confusio debet assignari et sic dicitur proverbio antiquorum

eis cane non magno sepe tenetur aper . Et crescente remencia vestra, eciam extendet ins

e ni vestra, quod grave gerimus, cum scitis nostre amnitatis, quam abnegatis, nobis per vos ex parte

. Psaum 67, 2. Volci lo toxto exac d passago vise Exur- gat musis dissipantur inimici Hus s2. vide m Maia moris, vers 422. Ilo a terretur a lioudo lanatur dans te manuaerit.

77쪽

vestri recepta Et qui nos denegat et nos illum den ogamus, et qui contra nos insurgit et nos contra illum insurgemus et qui nobiscum est et nos cum eo, et qui pro nobis est et nos pro eo. Et advertat ame nitas quomodo mandastis, an si vobis honor et per signum, cum nil credamus vobis in aliquo injuriatum suisse; sed qui ab amico et consanguineo recedere vult, occasionem querit: sic ita facitis. Et illa sicut lupus qui cum agno in rippa torrentis erat, ab eo

querebat occasionem ut eum sedere posset. Nostras injurias vobis illatas non alienas, quamvis non or e dimus intulisse, propositis vindicare. Et ne potenciae vestra quam monstrastis vos habere, suos excedite limites, suis finibus sit contenta. Noscatis igitur quod nostre regi celsitudinis est intentio, nostri regni obviare periculis antequam crescant, sumendo gladium contra quemlibet nos et regnum nostrum invadere volentem et ne per quemquam de celsit e dine nostre regi majestatis valeat dici , cum mala per longas invaluere moras ci. Datum etc.

Preterea sabbato prima die marcii anni prenotati, scilicetv ccc octogesimi primi, dum hora prima com-l. Cetto istire delasisi a Moς imprimsi parcio haron Moyn do itentiova Proissari t. IX, p. 57s . 2. Ovido Remedia moris, ver se, doni volet is texto exactra Cum mala por longas convaluam moras. 3. Ce sont exactamonida dato et rheuro donnees pardo Rali auxta Saint-Denys t. I, p. 36 , qui relato quo te percepteur, Fantrgelamsiclo montant dori'imposition a uno marchando de cresson, ut aussito massacroc et Parιis infldila de chronique de Mint-

78쪽

missi ex parte regis ad colligendas impositiones et

auxilia superius explicata se disponerent ad ea colligenda in allis Parisius et specialiter super naturcium et bladum, et propter hoc communia moveretur, occisi sunt a quibusdam juvenibus famulis et pauperibus hominibus civitatis. Quo facto, statim se coadun verunt in copiosa multitudine et cum se cernerent in numero quatuor milium hominum congregatos et amplius, simul abierunt in Graviam, ruptaque domo

ville ac repertis ibidem xij malleis plumbeis qui antea per iiij annos facti suerant , protinus ipsos acceperunt

et inde abeuntes ad domos Iudeorum pluribus vicibus, occiderunt ex eis sere sexdecim tam hominum quam mulierum et insantum, illisque malleis repperunt et

dilaceraverunt domus eorum ac eorum bona penitus

rapuerunt*.

Postea aggressi sunt domum Nichola Pitouce, not rii de Castellato, qui prius tenuerat scrinium de Gr via et iterum de novo ceperat, ubi reponebantur imp

79쪽

sitiones vini uua domo dilacerata ac discooperta. senestrisque confractis, omnia bona ibidem reperta

rapuerunt; insuper ducentas caudas vini et iiij' acoli omnibus petentibus distribuerunt. Deinde abierunt ad domum magistri Guillelmi Porelli qui sui examinator Castellet et judex Judeorum, qui noviter erat de consilio regis in camera equestarum, quam clam predictis malleis confregerunt, processus et litteras dilaniaverunt bonaque penitus abstulerunt. Sic eciam secerunt in domo Petri Chaptu et filii sui, clerici civia latis Parisius, qui morabantur unus prope alterum, non longe ab ecclesia Sancti Iacobi de Carnificio; insuper ita secerunt domui magistri Iohannis de Ch tou, advocati in castelleio, qui tempore aroli regis defuncti impositiones multo tempore tradiderat adfirmam. Hoc etiam modo secerunt diversis qui antea

dictas impositiones tenuerant. Eo tunc firmate sunt omnes porte civitatis et cli tene extense. apolo rege tunc existente in Sancto

Dionisio qui proposuerat ire Bothomagum ad remnci liandum et pacificandum Rothomagenses qui modo Parisiensium moti, occiderant majorem suum et ejus domum confregerant, cum multis aliis excessibus'. Idcirco rex cum ducibus Burgundie et Borbonii, domino Couchiaci et Arbreti, pluribusque aliis militibus, mox

regressus est ad suum castellum in nemore Vicen

80쪽

rum misitque ducem Burgundi et dominum couehiaci ad castellum Sancti Anthonii, ut pacificarent illos

de civitate 3. Cumque venissent prope illud castellum, venerunt

ad eos plures urgenses civitatis, qui inter cetera verba requisierunt eis tria: primum quod iiij tam genses qui per xv dies impristonati fuerant in castelletis sie quia locuti fuerant de impositionibus que

ponebantur, liberarentur a carcere Secundum quod

rex teneret eis premissas res quas ipse et consilium eius secerant post sui consecrationem, videlicet quod suos eximeret subditos ab omni auxilio et impositione, prout erant tempore Sancti Ludovici et Philippi Pulcri et quod amodo regnum Franci liberum et exemptum esset ab omni exactione tercium quod rex generaliter remiteret omnia foresacta, occisiones et excessus dicta die perpetratos ulterius dicentes quod propositum Parisiencium erat usque ad mortem non permittere regnum Francie solvere solitas impositiones. Ex quibus equestis, prima tantummodo concessa est quod scilicet dicti burgenses liberarentur a prisione. Quo audito, Parisienses cum suis malleis in maxima multitudine congregati abierunt in castellatum, omnibusque ruptis carceribus omnes ibidem in rc ratos tam pro latrocinio vel homicidio quam pro alia causa liberaverunt; insuper processus, papiros et regi tros ibidem repertos penitus dilaniaverunt. Deinde abierunt ad curiam ossicialis Parisius, similiter omnes