Syntipae, philosophi Persae, Fabulae LXII, Graece et Latina

81쪽

Canis et fabri aerarii. D abrorum aerariorum in domo degebat canis, iisque laborantibus dulci indulgebat somno. Qui simulatque accumbentes ceperUnt Cibum cani repente Xpergefactus blanditus est dominis. Tum illi interrogarunt eum Qui fit, strepitu malleorum grauissimorum ut nunquam exciteris , dentium Vero lenissimo crepitu satim expergiscarisqIta quoque homines, quae sibi utilia fore censent, patulis arripiunt auribus quae ero eis displicent, negligenter et lente audiunt. ITVulpes et leo. vulpes prope leonem inclusum flans , multis eum lacerabat contumeliis Leo respondet, Tu quidem nulla me iniuria assicis, sed iuduersa, quam nunc experior, fortuna. Multi ex potentibus, si in calamitates inciderint, ludibrio sunt impotentibUS.

Oerpens, cum humi reperet, multorum pedibus calcata erat. Accessit supplex fanum Apollinis. Quam simulatque conspexit deus, Si primum statim, inquit, qui te calcaret, perdidisses, non ausus fuisset alter. Si statim puniuntur, qui deprehensi sunt in scelere,

reliqui, ne peccent, metu deterrentur. I9. Canis

82쪽

I ellem leonis repererant canes, eamque lacerabant dentibus. Quos videns vulpes, si eos allocuta esse fertur: Leo iste si adhuc in vivis esset, experiremini ungues eius fortiores vestris dentibus. Haec fabula carpit eos, qui potentes, cum eXciderunt potentia, lacessunt.

Ceruus aegrotans.

eruus morbo correptus in loco campestri procubuerat. Ferae latem , quae illum Visitatum venerant, pabula, quae strata fuerant ceruo deuorarunt. Ut vero postea paullulum conualuit ceruus , inopia oppressus vitam cum pabulo perdidit. Qui nimios et stultos habent amicos, ex eis plus damni, qualia emolumenti capiunt.

i 2I. Venator et canis.

venator quidam cani, quotiescunque praeteribat, obiiciebat frustra esculenta Canis autem illum his verbis compellasse fertur , Abeas hac a me. Nimia enim liberalitas tua facit, ut maxima metuam mala. Multi, qui dona dant, verum peruertere cogitanti

83쪽

Lepores et alpes.

Lepores quidam contra aquilam parabant bellum vocabantque vulpes ad societatem pugnae. Hae vero illis responderunt, libenter vobis opem laturae esse. nauis, ni sciremus, quales ipsi essetis et quocum dece lare velletis proelio. Haec contra illos dicta sunt, qui suo periculo potentiores lacessunt.

23. Puer et in

an fluuium descenderat puer, corpus ut ablueret, sed imperitus natandi in periculo erat, ut suffocaretur. Virum ergo, quem forte praetereuntem videt, ut sibi opem serat, implorat. Qui illum, dum periculo liberat, sic interrogauit, Cur, quaeso, natare cum nesciis res, tantis undarum fluctibus te commisisti Tum ille Nunc me modo serua, inquit, post deinde increpa. Inepte atque imprudenter agit, qui verbis casti rateum, quem in periculo deprehensum videt.

V ulpi amica facta aquila istius postea catulos vorave. rat. Huic illa impar viribus vindices implorat deos. Accidit deinde, ut solemni die combureretur in ara hostia. Tum aquila delapsa feruentem inde rapuit carnem, distribuitque pullis suis. Qui dum auidius

vescuntur, seruore omne pereunt. Ita

84쪽

6 SYNTI PAE

Ita iniusti et crudeles aduersus ciues tyranni, licet nulla assiciantur poena ab iis, quos laeserunt, diuinae vindictae tamen sunt obnoxii. 23. Vipera et homo. I Riemis tempore ad viam cubabat vipera et rigoris vehementia mori periclitabatur. Hanc homo praeteriens et videns eius misertus . est, sublatamque humo sinu condidit suo. Quae cum calorem vitalem recuperasset, letali morsu repente necauit hominem. Qui prauo natus est ingenio, is etiam optime de se meritis perniciosus esse solet. 26. Auceps et perdix. Jterdicem auceps cum cepisset, continuo necare Oistebat Perdix autem vitae cupida paciscebatur cum aucupe, pollicens, si se soluisset vinculis, fore, ut plures perdices illiceret in fraudem. His eius verbis magis ad iram concitatus homo, inopinata eam sustulit

nece.

Qui alteri insidias struit improbus ipse in eas incidit.

Huem habebat homo, quae singulis diebus singula

ipsi pareret oua aurea. Minus contentus quotidiano lucro et plura concupiscens trucidauit avem Thesaurum enim in extis eius credebat se reperturum Qui

85쪽

eum omnino nihil reperisset, ita secum reputauit, stulatus e manibus dimisi lucrum fallaci spe thesauri de

ceptu S.

Plerique dum maiora appetunt, ParuiS, quae POL sident, excidunt.

Panis ex macello cum rapuisset cibum ocius inde uagiens peruenit ad flumen. Quod dum transit, in aquis cibi videt simulacrum, multum eo, quod ferebat, maius. Dimisi ergo Core cibo , Vmbram, quam viderat, appetit. Quae cum euanuisset, canisse conuertit, ut tolleret, quod abiecisset. Nihil autem inuenit Corvus enim delatus id rapuerat et voraverat. Tum canis, Miser, inquit, ego, quae patior Quae enim possidebam stultus amisi. Quae vero ignota

erant, appetii. Igitur et haec et illa perdidi. Haec fabula designat eos, qui cupiditate insatiabili plura semper concupiscunt.

Unus et equuS. sinus et equus erant homini. Vterque ungebatur suo munere. Equus tamen liberius et liberalius alebatur. Equiso etiam iubam eius et caesariem pectebat, Orpusque aqua abluebat quotidie. Asinus contra semper baiulans , molestis fatigabatur oneribus. Accidit deinde, ut dominus equum conscenderet et ad bellum exiret. Tum proelio commisso equus statim vulneratus occidit. Huius interitum postquam cognouit asi- Synt. Fab. E nus,

86쪽

nus, vitam suam, quamuis laboris plenam, fortuna. tam praedicauit. Paupertas, quae caret inuidia, periculosis praesea

renda es diuitiis.

Qui nullius imperio parent et nullo consilio flecti possunt, ii pertinacia et solitudine sua imprudentes

pereunt. Horis et Itua.

I icus quaedam hiemis tempore folia sua perdiderat.

Eam oliva vicina, quod nuda esset, vituperabat dicens, Ego et hiemis et aestatis tempore foliis ornoret vireo. Tu vero aestate tantum et breue tempus formosa es. His dum superbe gloriatur, fulmen coelitus delapsum hanc combussit, cum autem prorsus non attigit. Ita qui diuitiis et fortuna nituntur, inopinato casu

87쪽

Homo quidam et litor. Jlitorem quidam cum videret irrigare olera, rogauit, quomodo accideret, ut gramina siluestria nec plantata, nec culta maturescerent, quae vero homines se-uissent, saepius arescerent Siluestres , respondet olitor, plantae sola dei prouidentia curantur, mansuetae autem hominum manibus coluntur. Haec fabula docet, matrum disciplinam potiorem esse cura nouercarum. 33. Canis et macellarius.

anis X macello cor ad dapes rapuerat. Conuersus autem ad illum macellarius, cor non surripuisti quit, sed addidisti mihi. Cum ergo iterum huc redieri rapinae praemia ostendam tibi. Damnum dociles et attentos reddit.

Canis et Iitor. Panis olitoris in puteum ceciderat. Vt vero descendit olitor, ut illum inde extraheret, Vehementer eum momordit, putans, hominem altius se velle deme gere. Tum dolens e morsu litor, patior, inquit, quae commerui. Merito enim grauiter sum sauciatus, quod te sustollere ex puteo volui. Hoc contra ingratos et malevolos dictum est.

88쪽

35. Venter et edeS. viri cuiusdam pedes cum ventre eius decertabant de viribus. edes dixere ventri, nos multum viribus te superamUS , teque etiam promovemus. Ventriculis contra mouuit dicens , Ni ego cibos caperetra, VOS

prorsus non possetis consistere. Ita exercitns quoque ad pugnam minus forent parati et instructi, ni ducis scientia et fortitudine exercitati et confirmati essent. 36. Noctua fulica et rubus. modi a fulica et rubus societatem fecerant, ut ad mercatum exirent. Illa ergo aurum, ista aes, haec pannum mutuo sumserat. Quibus impositis in nauem direxerunt cursum. Repente autem turbinis et porcellae contrario flatu intumuit fluctusque egit mare nauisque lacerata omnia pessum dedit fundo. Ex illo tempore noctua foeneratores metuens, luci se subtrahit, nec nisi noctu audet prodire. Fulica autem in mari versatur, amissum ae recuperare cupiens. Ru-bus vero praetereuntium vestimentis adhaerescit, si forte pannum recipere possit. Haec narratio docet, homines ex periculis seruatos posthac prudentiores esse debere, ne in mala similia

incurrant.

89쪽

Leo senio et torpore languidus cum amplius alimenta inuenire non posset , fraudulentum vitae ducendae inierat consilium Aegrotum ergo se simulans in spelunca se composuerat. Feras deinde, quae visitatum venerant, correptas singulas deuorauit. Quem dolum cum animaduertiiset vulpes, ascendere ad illum noluit, sed procul stans interrogauit leonem, quae valetudinis

eius esset conditio. Le Contra, cur intrare nolit.

percontatur. Tum illa, Multorum, inquit, vestigia cerno, qui intrarint, nullius inde qui redierit. Haec fabula monet, homines etiam periculosa negotia a se amoliri et fugere, omnique modo se tueri debere , ne dolo et amicitiae specie decipiantur ab improbis.

38 Canis et lapa. anis lupam insequens crurum pernicitate et robore

gloriabatur. fugere lupam credens. quod infirmior

esset Conuersa autem illa sic allocuta fertur canem, Non tam tuas, quam domini tui metuo minas. Non decet alienis virtutibus gloriari. 39. Iuvenis et scorpio. iuuenis quidam in locis remotis et desertis capiebat locustas. Quas inter videns scorpionem, eUm Uoque locustam esse credens, extento bracchio Upiebat humo.

90쪽

tollere Scorpi autem, aculeo suo ad pungendum exserto, ita illum es allocutus, Si me ausus fuisses tangere effecissem quas locustas cepisse , di

mittereS.

Cum improbis et probis non est eodem modo versandum, sed virorumque via sunt dignoscenda ingenia.

Maurus leonem fugiens in specu quodam inhibuit su-gam. Caprae agrestes autem, quae ibi erant, conti-tinuo in eum cornibus secerunt impetum. Quas auis Tuscita allocutus fertur, Non vos metuo, sed illum, qui ante speluncam me praestolatur.

Quos principum iniuria laesito vulgus ludibrio habet.

m et 'aethiops aqua se abluens. um videret quidam aethiopem in fluuio aqua se ab luentem Noli, inquit, commouere et turbare aquas. Nec enim unquam corpUS albescet tuum. Frustra laborant, qui naturam transformare uinpiunt.

Vidua habebat auem, quae ei quotidie num pareret Ouum. Largius ergo istam incepit alere, existimans fore, ut abundantius nutrita duo pareret oua Auis

contra