Filomathias ta sporadin. AG Miscellaneae doctrinae liber primus tertiusDaniel Wyttenbachius Liber primus

4쪽

MISCELLANE A aDOCTRINAS

6쪽

D. D.

8쪽

S. D.

in nnus hie est trigesimus secundus, quod Bi

bliothecam Criticam scribere coepimur. Nequorum putabamus fore, ut eam, vel tam mustos in

eis voluminibus contineremus. Materiam nobis Antiquarum Literarum amplam F variam βωmebamus, Auctorum editiones, interpretum commentarios ac disputationes, omnium censuram E explicationem: nec laboris magnitudinem cum facultatis nostrae otiique modo semris comparabamus. Itaque per septem priores annos Partibus octo editis, reliquae Partes quaintuor spatio piginti F quinque annorum prodie

r . . . . .

tarditas N intermi o quibus de

9쪽

vii suis, ut omnes novos libros persequeremur, ut pro tanta multitudine non nisi paucos nostro sensu iudieisque delibaremus. Issa autem nominis profesonisque opinione nonnulli subinde ducti, plura etiam, quam quae asserebamus, a nobis postulabant. Age, inquit, o Euripidem Musgra-xii fuse tractasti, tracta item Sophoclem Brunckii: 6'-Schweighauseri Appianum recenseristi, recense quoque ejus Abbium F Athenaeum: qui Villoisono θ' Santenio memoriam tribuisti,

cur non etiam Tovio F Brunckio' Importunos flagitatores jam exclusimus, excludendo no .mine Bibliotheeae. Neque Criticae nomen retὶnuimus; non quod ab hoc opere nostro Criticam repudiaremus, Iune qua nec in Literis, nec ulla in genere, fast re quisquam potest: sed, ut quoque reprehendendi ansam iis praecideremus, δε-, nul- nisi verborum esse Criticam putantra, omnia ex hoc genere a nobis postularent,

θ' ipsis dissiplinis Deum relinquerent: qui

frequens imperitorum est error. Denique, ut verum fateamur, noluimus nobis amplius nomen assumere ejus artis, quae multae experientiae exin

' a Nam

10쪽

Nam tertium, quod in vetere tituis nobis displiceret, fuit te ora, Iovini sententia: ἡ γὰρ

των λόγων κρισις πολλῆς εστὶ πείρας τελευταῖον

ἐμιγεννημα ' egregia sane illa, sed, libro pra scripta, anceps F reprehensioni exposita; quasi illam nobis facultatem jam tum arroga Femus, vi qua nos nunc etiam post trigesimum secundum annum longe abesse profitemur. Haec enim profecto, quam si cipiebamur, erat ἡ των λόγων κορμerae, dijudicatio librorum: nec modo recentiorum, sed F veterum, de quibus Longinus Ioaquitur , eamque multae eXperientiae extremum fructum esse pronunciat. Latius autem, ac mLgo putatur, πείρα patet: nec solam illam. quae dicitur, experientiam, continet; sed omnes etiam eius ea fias F ectrices, observationem, usum, lectionem, scriptionem, commentationem, tractationem, eo lectitur. Itaque mIramur, nem nem nostrorum obtrectatorum in hane tesseramimolasse, nobisque eam arrogantiae vertisse

Fideiur sane haec nostra felicitas esse; ut, quum duo genera lectorum habeamus, faventes S inuidentes: illi sint docti, qui videant, F ignoscant: hi indocti, qui videant, nec intelligant.' Em