장음표시 사용
11쪽
Ergo novo opusculo novum titulum feeimus Φιλομαθίαο τα ιπτορα ν, quasi dicas, Doctrinae Studii sparsim prodita, Eruditionis Varia, Miscellanea Doctrinae. Graecum fecimus; quod rem disertius declararet: Latinum addidimus, Graeca minus capientibus. Quae autem sit, auctore Platone, conjunctio Philomathiae N Philosophiae, φιλομαθουe F φιλοσόφου quam C eero secutus, philosophos doctos doctissimos appellat: ostendemus in Annotatione ad Plato. nis Phaedonem, in qua Upis excudenda nune maxime Upographi nostri occupantur. Caeterum, Me mula optando, modestiae opinioni apiadalios ranstulasse, F nostro labori emisse videmur. Nam ut antiquitus omnis doctrina dicebatur
σοφία, sapientia, postea autem per modestiam dicta est φιλοσοφία, sapientiae studium, idem in nomine φιλομαθιαρ accidit. Cognitio discendo comparata vocabatur μαλιτις, in ejus pia, πολυμ is, doctrinae copia: --, praestans doctrinae copia homo: nomina suum nemo doctus, sine arrogantia, vel sumere
12쪽
theca Critica, quae fre instar rem Polymaothiae, fecimus Philomathiam. Eodem accommodavimus additum σπορά , sparsim: ur hoc, ρυidquid sit, doctrinae libera manu spargeremur,
nec tamquam certum cc debitum pensum lectoribus annumeraremus. Eodemque nomine scripta quaedam Veterum insignita reperimus. Vobsit Hierovisi Rhodii liber secundus 6ω em ρα ν υπομινηματων memora in via Diogenem Laenium I, n6: Aristoxenus is τοῖς σποραδην,
Neque vero rursus uos ad necessita/em volaminum quaternis deinceps partibus expland aemo ringimur: sed singulares libellos pollicem- quorum quo νis edito, σω Philomatiavi, sin iaeenseri possic est nobis, eam vel relinquere, vel
continuare,. integrum sic Distributionem stipartitam retimuimus, in Censuras, Anecdota, Narrationes Breves de rebus librisque memorabilibus novis, qua3 anus Relationes Breviores usurparε solekamus. --
13쪽
ςIora eapita ab iis segregabimus ae peculiari
Deo tituloque ponemus; siquidem eorum argumenia magis de aliis rebus, kominibus, factis, quam de libris, fuerint. Censurae autem, antea fuerunt, Iro postea erunt, de libris in
Λοe Uterarum genere, vel novis, vel antiquis dein xuo editis. Harum nunc lacum occupavit arrigumentum αμου ον sane, sed lectorum desideriis concessum, flagitantium ut pergeremus, nuper' inchoassemus, ejus μουσιμωe tractandi rautionem ostendere. An dota quamquam dicuntur omnia, quae adhuc inedita fuerant, in luse' Censurae et caeteri nostri libelli, tamen proprie intelligimus cum An=iquorum libros Niseos hoc ad tempus in Iolis taricibus seripiis servator: tam Recentiorum scripta nondum edendo vulgata. Ex tuo genere a Mimus bule fibra duas Dissertationes Musonii, Stoici nobilis Philosephi: de quo Meolandius quondam nosteae disseruit docta diptitatione, a nobis tammemorata Bibliothecae Criticae Parte VIII.
Sic igitur prioris nominis professionisque et
vine usis soluti, F onere levati, ad hoc munus, ut facilius expeditiusque, alacra. accedimus. In quo
14쪽
quo ei si nil certi promittimus: libellorum eden
dorum nec numerum, nec modum, nec tempus
desinimus; tamen spcm- , lectores, fuerunt adhue erga nos voluntate F humanitate, eadem porro futuros, F nostram operam, qualem eam cumque esseremus, gratie studioseque aecepturos. Scripsi ruri. d. xxx. Augusti a.
a. Invicemvenissemus invicem venissemus - s. scribere audere, Latine - scribere audere Latine - am incelligo - intestim - 4I. Intellecta Intellectu - Θ. ante emit. QuantItatem - Qualitatem - 139. tument. - Erdent. - Ι44. te judicii αperteia - te delendum - 149. Horratius - Horatius - I38. institution. - institutione - Is . Cic. a. n. ρο- Cic. Q. Fia
15쪽
Qube in more veterum sult, ut in rebus alb
spicandis & operibus consecrandis sacrificium tu strale sacerent, ad bonos genios propitiandos, malos averruncandos : & quod Dii immortales hominibus praecipuas virtutes largiti sunt duas, alteram recte sentiendi, bene faciendi alteram t& quod nos has virtutes in omni nostra vita, omnibus in actionibus, studiis, scriptionibus, secuti sumus; age, quo magis appareat nos eas dem virtutes in hae Φιλομαθιας scriptione sequi, ejus initium rite justeque καθαρσiω ducamus, quo non solum malos genios averruncemus, seletiam homines ab iis captos nobisque iratos in libertatem vindicemus, h sordibus purgemus,& nobis bonisque geniis reconciliemus.
Ergo post illum . nobis habitum & novis
sima Bibliothecae Criticae parte editum sermO- Λ nem
16쪽
nem, uterque, Philalethes & Critobulus, solus quDdem aliquoties, ambo autem communiter Idibus deismum Iuliis apud me suerunt. Quo die miti ac streis no , ut soleo post meridiem extra hortulum spatiari, quum longius etiam ad mare excurrere, meque, in litore & collibus, largiore prospectu & recenti aura recreare vellem, jamque domo exirem, venit ab illis ex urbe qui mihi nunciaret, eos ad me venire, & mox adfore, si renunciaret me domi esse ipsisque admittendis vacare posse. Cui ego: Opportune ades, & vaco, & ipse illis obviam ibo. Et, quo citius diutiusque eorum sermone seuerer, continuo ad eos festinans, hanc ipsam seis stinationis meae caussam, & me ab ipsis ex mari in terram retractum, eorumque congressium omnibus aliis oblectationibus anteponere, & similia, prima in salutatione iis commemorare parabam; indeque nescio quam humanitatis laudem ab iis me laturum sperabam. . . Quam meam spem sesellit procax Critobuli sestiis vltas. Hic enim, quum vixdum in conspectum invicemvenissemus, procul, Graeco quodam nomine me appellans, inclamavit, Critobulas FPhilalethes Disere te iubent. Tum ego: Hoccine est, quod mihi affertis,
Et alia, inquit, nova, & nomen; nam hoc quidem quare tibi non gratiscemur, & par pari reseramus, qui nostra nomina h Belgicis in Graeca mutaveris.
17쪽
Accipio, inquam, & nomen & oment quidni
enim magnos viros sequamur, qui item factitarunt: vel discipulis nomina ponentes magistros veteres philosophos: veluti Aristoteles h Tyrta-ruo secit Τheophrastum, Carneades ex Hasdrubale Clitomachum, Plotinus h Malcho Porinphyrium, ne plures dicamus: vel propiorum saeculorum principes viros, Erasmos, Mela chthones, Xylandros, Stephanos, Scaligeroso Salmasios, innumerabiles alios; quorum nativa nomina quum aspera essent ad aures judiciumque hominum Graece Latineque doctorum, ea ad antiqui soni sermonisque elegantiam immutarunt. Perigonius quidem unum . suis maioribus incolorem habuit nativi nominis in hoc Graecum mutandi: &, credo, libenter retinuit: & ego vellem aliquis meorum maiorum item fecisset illitterati hoc non cogitant et literatos non nisi duos habui, utrumque Theologiae Prosessorem, utrumque gentilitii nominis tenacem: patrem proxime, & saeculo decimo sexto ineunte Thomam Wyttenbachium, Basileae docentem, cujus h disciplina clarissimi Helvetiae resermatores, qui dicuntur, prodierunt, tum princeps gwinglius, qui se subinde . Geminium & Cogentium feeit. Hinc alii in eodem populo & more, Oecolampadii, Episcopii, oporini. At nunc homines Latinae rationis insueti & rudes, 4tamen' Α a La-
18쪽
Latine scribentes, nomina propria & immutabIlia & indeclinabilia servantes, scriptionem suam hybridis nominibus, quasi naevis, contaminant. Sic est, inquit Philalethes, sic semper judicavit idque in primis quum legi tales scriptiunculas: qui hus si reliquam verborum compositionisque labem ignoscerem, tamen duram istam & inflexibilem, ut ita dicam, nominum propriorum barbariem ignoscere non poteram. Nec minus in alteram partem, cujusmodi hoc esset, sensi in historiis Thuani, Grotii, Petavit, ad Romanam plane elegantiam & gravitatem compositis, quas saepe S libenter lego; in quibus si pro antiquo nominum propriorum habitu, novum & vulgarem reposueris, Omnem gratiam ac speciem exstinxeris, & pulcherrima opera turpiter laedaverIs. Omnino, si Latine scribimus, Latinus sonus modusque tenendus est: si Belgice, Belgicus: si Gallice, Gallicus: nisi inepte & indecore agere volumus. Haec enim est ακαρία & απειροκαλία, adversia decori, in quo servando, judice Cicerone, magna ossicii humani pars posita est.
Ita consabulantes in hortulum venimus, domumque ingressi sumus. Hic ego: Salvete, inquam, φιλτατοι ἄνδρες ' sic enim vos Homerice
19쪽
& vere appello: &, quod apud eum Achilles ad se venientes Ulyssem, Ajacem, Phoenicem, EIσεν δ' εν-ταπησί τε πορφυρέοισιν, sic vos non quidem purpureis & regiis in lectulis , sed in sellis vulgaribus & meae sorti congruis, consideatis, corporaque ambulatione sessa, sedendo, caeterum potu quoque modico, recreetis; sive vos merum, sive aqua tempera
tum, sive frigidam, sive caldam poscitis: & apud me exit, quod ille dixit,
OI γαρὲ φΓλτατοι ἄνδρες ε αβ υπεασι μελάθρρα Atqui, inquit Critobulus, Homerici heroes non solum sunt bibaces, sed & edaces: tu vero non nisi potum nobis polliceris: adde sodes& cibum, sed utrumque parcum & intra modum: mihi caldam ad sorbendum: Philalethi temperatum ad pitigandum: utrique crustulum, paululum piri, aut cerasi, aut si quid aliud pomi& baccae hortulus tuus fert: hae enim antiquis dictae secundae mensae,cum prandio aut coena junctae nocent, seorsum inter utrumque sumtae juvant. En, inquam, hominem ἰατρικον, immo Pythagoricum , & tenuissimo cibo victitantem, velut inter aves cicadam rore contentam: for-
20쪽
te ne sanguis quidem vobis sed ichor in venis manat: numquam vidi cibi potusque homines vobis parciorest & si verum est, qui paucissimis indigeat, proxime ad divinam praestantiam accedere, vos jam proximi estis Diis roυγ2ρ σῖτον ἔδουσ ου πινουρτ' αἴθοπα ρινον
Sed age, pro corporeis istis dapibus rependite mihi animorum pabulum, sermonum epulas, quae nova ex urbe vos adferre dixisti. Narret, inquit, Philalethes, qui plenum sac- cum attulit. Itane, ait ille, ut Socratem semiliares, sc me&λακον λπων esse censetis: quamquam nunc quidem non deest quod narrem; ut optionem ti hi dem ex quo genere audire velis, bellico ancivili, extero an domestico, illiterato an literato, quod ad te pertineat.
Ex hoc mihi, inquam, deprome literato, quod ad me pertineat. II I. Ergo, inquit, audi: Paulus adversus stimulos
ealestravit. Non intelligo, inquam. Fortasse, inquit, quia sacrum est dictumr ne.