장음표시 사용
161쪽
re etiam bona propria posse,itribus uxoribus&filiis con et ,
sulant sic etiam his, qui in occidente filios ex legitimos et Tu
matrimonio habent, siue vXOribus vivis continentiam pro fessis, siue mortuis; non vero licere his clericis, qui ab infantia sacri emiliti traditi sunt, nisi forte retinendo sua asti mptibus ecclesiae abstineat. Contra autem illi statuunt omnibus clericis licere habere propria, nisi cis renuntia uerint, ut regulares, vel qui voto se astrinxerunt pauper talis vel in primitiva, ut aiunt, ecclesia, quorum erant bona communia. Him cerrorem in notis quoque seleelorum virorum inuenio reprelictum A. Iure quidem reprehenditur. Sed Christum Dominum 52 Apostolos propria bona habuisse, declarasse videtur Ioannes XXII dual, constitutionibus a(6 B. Post haec, ut imperfecte docens crat auaeuis reprehenditur in quaestione, an liceat clericis in iudicio ' Se3 m. sua repetere. quod di Xerit, licere pro damno ulrando, dam. o. H. non pro lucro quaerendo aut pro communibus suarum ecclevarum rebus stare in iudicio, easque defendere V riusque esse, eos clericos qui habere possunt propria bona, posse etiam ea repetere in iudicio alios nomine monasteriorum suo r. si praesunt eis Z minores mandato sita periorum. A. Leve etiam hoc est crimen. B. Sequitur iliud, quod cx iure ciuili sumptum est. Suffccre bonam fidem in praesscriptione XXX. anno r. initio possessionis, licet postea quis
mala fide possederit. mendose tam et Gratiani locus re ui fertur a B. Antonino, hod etiam in aliis quibusdam acci seiptunum. lit A. Innocentius III in concilio generali Lateran cap. xli sica ita oportet, ut qui praescribit, in nulla tempori et
parte, rci habeat conscientiam aliena . 8 B. Si post votum Scis t. eo titsimplex castitatis iura quis aliquam ducere uxorem, a C Gqr miX. cramentum illicitum si e fatentur Gratia HUS. Antoni 11. q. .
nus sed seruare hoc sacramentum non vetari, paenitcnti
de voti fractione indicta, ait Gratianus quod verum esse consummato matrimonio Antonin placet namque si
non consummauerit,pri, hibetur scrvare id sacramentum G l Cou. in 1.
et peccat, inquit, mortaliter. A. Vide Caelestini II rescri ptum quod Gratianus videre non potuit. B. Illud quoq; G et X.
162쪽
post B. Thomam notat dixisse Gratianum, posse quem
iurare, ne clerici tonsuram, neve monachi habitum vin- quam accipiat ac si iurauerit, seruandum esse. Illicitum esse iusiurandum eis videtur, peccasse iurantem, quod obicem, inquiunt,opposuit Spiritui sancto A.Verum mihi esse videtur, quod dicunt. Sed Gratianus de eo loquitur, qui cogebatur a parentibus alterutrum facere, qui sine ullo peccato potuit iurare se id non facturum, inuitum scilicet. y B. Quod sequitur, omitti potuisset; sed ne quid
relinquam, dicam Gratianum, Ioannem Teutonicum notat Antoninus,quod assirmasse videantur, eum, ciuic O-git aliquem falso iurare, aut exigit ab eo iusiurandum ita peccare, ut is, qui pejerat. Sed id verum esse ait, cum scit, aut probabiliter credit, falsum illum iuraturum Iudex quique exigens sacramentum iuris ordine obseruato siue per se, siue parte petente, non peccat, etsi sciat, vel credat illum falso iuraturum, ut B. Thomas scribit. io A Cetera alterius actionis sint (i G, A TA N veilas tin editione Romanad Sin. Is in Irin Isim aduersus natura usu nulla dissensatio a vittituri nisi forte duo mala ita urgeanti, ut alterum eorum necesses tetigi. Vnde
in concioo Toletano S. c. a. legitur Duo mala lice micauissim re-
iis. In ipso concili, capite misita anteceduut, O quuntur, quae' legenda sunt. Item Z .is inprin Gratianus ait Verum hoc in Una eademque persona inusi Itur. Ceterum an in Haversi se idem dissensitio locum habeat, videlicet ut commet t. rmissis nora, ne aliqgrauioribu)implicentur, merito quaentur.(r Verba etiam Gratiani sunt i hys . cap. 2. Presbytero an Sedi d. in editione Gregoriana, ut in ipso dialogo relata sunt.(3 Haec eiusae Gratiani verba sunt Deois libro ante caput s. Manifesta et q. I. Verum haec illis intelligenda sunt, quorum criminasunt occulta: ceterum quae manifes suci, iudiciarium ordinem non requirunt. Vnde Ambrosius Manifesta accusatione non indigent. In notis additur Iuo in epistola adHugonem, quae incipit, Littera r.ps cait. Manis . aut ac insatione indigeret a-
163쪽
tur B. Ambracu superet ad Cor n. ita dicens de eo, quicum nouerca Iudicis non esset c. vii ra de manifesta. Item cap. IN. yae Lotharit par. i. e. q. tacetiam Gratiant verba sint. In mani si enim calliditateaccusantium non opprimitur reus es c. atque
ideo in talibus iudiciarius ordo non requiratur. Et cap.2 Dcus omnipotens. par mando autem. Ita Gracscribit AI quando eatlntia ipsae c. it dialogo.( Suni etiam haec ei d. Gratiani verba in eoim libro, I. u.yc.a . Admensam.par. Euidente Viae sententia excommunicat ovocatur quae a communione corporis, sanguinis Christi notatum prohibet O .e a sententia non separaturquet a conforti deletum. Salia sententia, quae anathcma vocatum qua qui que separatura consortiis deletam de qua supra Cum excomunicatis notate communicare Sc., o ea. Iuxta igitur hanc di in Lonem inte Uecta Pigra auectoricis Innocenti, Papae secundi di quis suadente Fabolo Oc et tinfra causa aut ampresbyter (iram G. c. I . . .)et iuxta et mologiam vocabuli anathemati, idest, parationi subiaceat, qui inedictam illi inciderit , qai a corpore , O sanguine Christi, O ab ingressu eccles se alienum scit qui impias manus in Helicem scribe clericum iniicere ausus iurat qui etiam a nuco Episcoporum absolui , idest more paenitentium reconciliari poterit, nisi primum Ap olico consectat se repraesentare rauerit. J In eadem causarii. q. antecap. i. verba Gratiani sunt in eodem liίro Se quod sententia Episcopis uetustasiue intu afuerit,
untia passoris sue iussa ue iniusta fuerit, temendae . Innot sadditur. I aprorsus B Gregori verba legi tui infra ea c. Non solum. vers. Vtrum tu D. Eius . Gratiant verba semicap p . Non solum par. I. e. q. Cum ergo sientcntia ex ordine iniusta est, nec timc ab ea recedendum est quia etiam antequam sentcntia daretur in eum, pro qualitate reatus sui ligatus apud Deum tenebatur. Contingitaliquando c. utin dialogo Evo ea. Pastore ovel abso uereindiscretetimeat, vestigare. II autem, qui sub manu Sc ut in
6 Cratianus ita in eodem libro scripsisse dicitur tr. q. I. c. 2 . Praecipimus.par. I. Sednotandum est, Episcopos orientales uxores habere, O lios quosdam autem ex Fri partibus cum in laicam,
164쪽
siue in unoriis oriumsm constituti habeant uxores, O bos sue
morte uxoris interueniente,sue continentia pari voto struata, ad sacros ordines accedere uis omnibus concediturhabere propria ad
suos, O uor usus mi autem ab infantia sacrae misellae traditi sunt, nullo modo sepermittitur haberepropria quia nulla re eo excussati proprietatis: ni fortasse retinendo sua, a sumptibi ecclesia
ab incant.( Idem Gratianus ait in eodem libro I .q. i. c. lupar. I. Prohibe turperfecto in iudicio stare captando lucrum, sed non euitando damnum Vcialiter. Aliude , vapossidere aliud re communium procuratorem e Canonici non possident uir quia res ob te non suntalicuitu. Vtunturenim rebit ecclesiae non ut suis e tamquam
ad assensandum Ibi creditis etc.(8 Verba etiam Gratiani untin sim libro 6. q.3. c. ij. acuit. par praescriptionum Bona erasides non adtractum meo tempor ,
se a initiumpo si tonse fertur Sessicitenim in initio cui . bona de possidere caepost , etiam si medio tempore cientiam rei hcnae
habuerit. In ma at couscientiam.(s unetiam in eodem libro eicium Grat ani verba Otra. q. q. c.vit. par. Vnde datur Aliqvitudo daturnam . iuramento deessi sitia, veluti cum quis am post votum castitatis ducit uxorem, iuramento mans numquam se ab ea discessurum quod quamur is licitum sit, quia iussitas bi probatur cesse tamen auctoritate Augustini seruaripnecipitur. Et ossa E etiam id, quodiuratur, agi- quando vitiosum, non natura suas ex causis extra venientibus: veluti cum aliquis pol votum castitatis iurat alicaras habiturum eam in coniugem Coniugem namque habere, in seipso malum non ed tamen huic ex voto perniciosumere. Hoc autem iuramentum etiam is citumst, non tamen seruaraprohibetur sed e rogatione votis tentia sibi iubeturindici. Et ver Ex modo Velati dum aliquis parent ab ocoactus, ut Dricatus. Usuram, velresagion sve em seu ipiat, neutrum facturumi ramcntis auerit. Hoc quamuis ala aulus videatur reprehens bet ii quia opus charitatis iuramentos non facturum promisti, nulla uitam uectoritate seruari prohibetur es c.
io I a quoque Gratiani verba sunt in eodem libro, et q. infris eo autem quinto coquantur licitum re, quod Uu -
165쪽
diaconus iurauerat , an Oscopus esset reus pertur , qui adpeterandum Archidiaconium cogebat, facile potest discerni Si enim consentiensparipaena cum facientepuniendus es multo magis ilete, qui cogit, reus admisscriminis probatur.
Dialogus decimuso taut . . ET ID illud est, quod api ad Gratianum legitur ex Nicola responso ad consulta Bulga De consec. d. Vrorum' A quodam Iudae nescitis, utrum 'P qq- Christiano, an pagano, mulio in patria vestra baptigatos asseritis 3 quo pacto is, qui Iudaeus erat, potuit paganus esse aut de eo, quem certuna
erat, Iudaeam esse dubitabatur, num Christianus csiet, an paeanus A. Consuluisti fontes eius capitis nuper enim prodierunt illa Nicolai responsa C. Consului caput est
crv. non tetritum, ut DemochareSedidit. Varietas verbor. nulla est neque etiam apud uonem Carnotentem, A. . u. ηι In libro Caesaraugustano b Uent: quodam viro, pro, .mo pano .
A quodam Iudaeo , scriptum quod mihi vehementer pia r Z' is cuit Sunt qui putent illum Iudaeum natione fuisse, non b. ita religione C. Id mihi non sit verisimile. i Sed cur magis c. i. credendum est huic libro, quam fontibus ipsis A. Qui a non sunt ipsi sontes, sed fontrum imagines. Idem de vete tibi libris dicendum est in quo plerique falluntur. Dum enim putant satis esse, si quid in veteri libro inuencrinr,referre etiam ea, quae recte edita sunt, mutare audent. Sed multo tutius est, probare prius Omnia,& cum priori, reposteriori sententia conferre. Et quia de falsis inscriptionibus aliis diebus actum est vide, quid in hoc eodem libro Cae C. A. n. , saraugustano de in alio veteri legi Syricio Papae adscriptui vino aegrotum baptigari posse, modo In nomine Trinita tis baptiχetur C. Hoc Ecclesia catholica non recepit.
Neque Syricius hoc umquam dixit sed vanus aliquisse
166쪽
M' Ar t mi pa anus. Q id illud, quod apud Itionem a inueni ex V .hi, Augustini libris acceptum, Concilium Sardiccnsecon Crescanium si cilium Amnorum fuit A. Ego id non apud Iuonem Iolch
me , sed etiam in alijs libris legis, aut Augustinum falso de-
e ceptum fuisse putaui, aut ea verba non esse Augustini. Et in Africa fuisse id concilium non reiectum apparet excon- D . i. cc cilio Carthagine n. i. cap. v. in quo sanctissimum conci-ηψμ' iuni appellatur. Licet sextae synodi Patres, in quibu ipsc Aurebus Augusturus fuit, non adgnoverunt duos elle iusdem concili canones, quia Legatis Romanis concilij Nicaeni esse dicebantur. Mitto, quod in Corpore canonum, in omnibus GraecisSO Latinis collectionibus con-Di .eto. c. i. illorum habeantur,i in Leonis IV. epistula inter eos numerentur, per quos iudicant, Sciudicantur Episcopi. r)Sed quo progredimur redeamus ad Antonini notas. B. xi. q. inpri'. Non multa reliqua sunt. Quorum primum est de differen-
. - qui veterem haeresim defendi: metus, qui nouam
suscitat illum excommunicatum esse, de suspensum ab executione ordinis, iurisdictionis, S sic neminem posse excommunicare de alio Gratianus dubitat, quia toleratur, Vnon reicitur, ut excommunicatus, ii valent ab co gesta. Ioannes, Antoninus omnes esse excommunicatos assii morat, 2 neminem posse excommunicare licet alia gerat, dum toleratur. A. Non id aperte Gratianus dicit, quod isti notant Seruandae autem sunt Luci tertij, cisa.l .i,ta Innocentij tertij constitutiones. 3 B. Q dam postea no duis Se at B. Antoninus, sed oblitus est locum certum indicare, comunicamis in quo ea Gratianus scripseritu sunt aurem ea, quae refert, distin non in eadem illa caulla xxiv. in qua superiora co-tinebantur. Quaeritur de lapsis post baptisma in aliquod crimen, Si paenitentibus an possint ad ordines sacros di gnitates, vel parochia promoueri aut iam promoti permanere post crimina in eis l. 2 ad alia promoueri queant. Refertur Gratiani distinctio ut si vere eos paeniteat, utruat, u. AEsse possint; si si iste, neutrum possint. Obicit hic noster ex is, A. ceptionem de his criminibus, quae inducunt irregularita tem Neque enim paenitere satis est, sed superioris dispen-
167쪽
satio est necessaria. Alia distinctio Gratiantes: si crimina ca 3r trest te sunt occulta, tunc possint promoueri sit manifesta, non possint.Sed eodem modo addatur exceptio irregularitatis. ex qualitate criminum cognosci Poterit, an requiratur dispensatio, an dispensare debeat Episcopus, vel Pontifex Romanus A. Hoc ipsum Gratianus fateretur.( )B. Capitale crimen extremo loco positum esta duersus Gratianum de paenitentias distin. i. eius fratrem, ut vulgus putat, Petrum Lombardum, quem Magistrum sententiarum appellant. Ambo enim fratres quaestionem proponunt, an sit necessaria oris confessio, quam sacramentalem vocant, ad remissionem peccatorum vel sola contritio cordis, 2 secreta satisfactio sufficiat, etiam si copia vel facultas adsit presbyteri Neuter soluit quaestionem: immo Gratianus multis in utramque partem relatis ait. Cui autem harum potitis adhaerendum sit, lectoris iudicio reser Uatur utraque enim tautores lia Deila plentes&religiosos p. quibu SCviros. Mox addit Theodori Cantuariensis verba Quidam Deo solummodo confiteri debere peccata dicunt, ut Graeci quidam vero sacerdotibus confitenda est e percensent, ut tota fere sincta ecclesia, et quae sequuntur. A. Cabilo nensis concili secundi sub Carolo verba sunt cap. XXXIII.
Referunt etiam Capitularia a Turchardus, &Iuo Sed hi duo ut Gratianus Callitularia, etconcilia carent Abri,
illis verbis, ut Gnaeci item illis ut tota fere sancta eccle
sia. Et Gratianus quaestionem alijs verbis proponit. Ne si que enim is illa addit, cum facultas adest presbyteri. Et
cum haec quaestio ante Innocenti tertii in concilio gene D. pavit S Drali cap. xxi . constitutionem proposita fuerit a B. Thoma, mis. c. omnu.& Antonino uterque frater crimine liberatur. Non quod sacramentum paenitentiae non sit a Christo institutum, cuius partes sunt contritio confessio, o fatisfactio, vi in concilio Tridentino aperte definitum est: sed quo tempo re confitendum es et sacerdotibus hoc tum primum de claratum est . B. Vis dicam, quod sentis A. Quid est, cur opus sit, veniam petere B. Tota haec distinctio plus no cet nobis, quam prodest. Uale autem incerta sunt haec, ut
168쪽
quaestio tertia caussae xxxiii de post ea aliae quae si iones, caussae additae. Praest itisset de paenitentiis post omnes causas ante tractatu ira de consecratione conscribere A. Sunt, qui putent hos duos tractatus non es et Gratiani, quamuis
Gratianus ipse aliquot iocis in caussis eorum faciat mentionem dc in quibusdam libris nonis e dis inctos capitib.
separatis numeris autem capitum certum es nullum Gratiani volumen fuisse disicinctum ante Contianam editionem C. Cur tu eos numeros non sequeris sed aliam rationem A. Ego numeros addidi ante eam editionem neque diuinare potui, quid in ca scripturus esset Contius Vari et uis causta est: quod ille caput secundum appellat, quod
ego primum esse puto principium enim quaestionis primu caput appellare nolui, quotiens verbis Gratiani consstat.
Est etiam alia varietatis catas a in capitibus Paleae nomine adscriptis, quae ab eo non umquam Omittuntur, aliquando numerum augent. Sed quid Romani selecti viri de hae prima distinctiones statuunt B. Haec verba in schedainueni. Tractatus hic de paenitentia non videtur elle Gratiani, sed alicuius paullo antiquioris, de totus huc videtur translatus deestq; in exemplaribus antiquis A. Non es eantiquioris Gratiano apparet, quia multa ex Digestis adfert, de ex aliis libris iuris ciuilis, quae omnia sunt Gratiani tepore quasi postliminio restituta. B. Nimius est in his re . fere iis,&valde ineptus. sed alia verba referam selectorum virorum. Verbis Gratiani in extrema hac distinctione Cui autem harum cc haec adscribi iusserunt. Errat in hoc cratianus innon est dubitandum, quin peccata mortalia,
quantumcumque Occulta sacerdoti secreto sint confiten
da de nullus defendit alteram opinionem, quam quisque voluerit. Item verbis Theodori, vel potius concili Cabi lonensis alia addunt. Cum enitia ita scriptum sit. Confessio itaque, qua soli Deo fit, quod est iustorum, purgat peccata Ea vero, quae Lacerdoti fit, docet, qualiter ipsa purgen turpeccata Adiciunt Romani. Non docet, se destici tu ram purgationem : de face doctamquam Dei minister e re purgata peccatis 5 glo ita in verbo docet errat, dum ait: hoc
169쪽
ait hoc est signum sacerdoti, quod peccata dimittuntur
confitenti per contritionem, nam vere duntttuntur per absolutioncm sacerdotis: falsum est, quod ipsa absolutio sit signum remissionis, cum sit caussa efficiens re inissioni . Illud etiam mutant, quod in eodem capite dicitur: Deus namque salutis de sanctitatis auctor sanitatis auctor scribendum censent,in postea, hanc sua potentiae medicinam, non sua paenitentiae utrumque ex concilijs, nisi quod illic vox medicinam omittitur quae neque in Capitularib est, neque apud Burchardum d quonem. 3 A.
Suntne alia in eadem distinctione animaduersa: B. Capite
DXto, cuius initium, Si quis non dicam. addunt. Valde alieni e sunt hae leges disputatione de paenitentia,&capite
jus tractatus ostendit se non recte sentire de confessione sacramentali, Cum tamen hoc sit certum, quod dum adest facultas sacerdotis, quod uis peccatum mortale debemus ei secreto confiteri. Et quia Gratianus saepe repetit huius. modi errorem fiat hoc loco notatio A. Si vox debemus consilium significat, nihil Gratianti haedit hoc consilium: si praeceptum, non semper verum esse alii dicent sed certis casibus puta mortis, vel periculi, vel ante Eucharistiae sumptionem alio tempore seruanda est constitutio In nocenti tertij,&ei, qui eam obseruauerit, satis est, si propositum habeat confitendi tempore debito, cum contritione praesenti, ut docet Antoninus tuus post B. Thomam.(6 B. Notantur etiam alia Gratiani verba capite xxcvi.
Vnde euidentissime datur intelligi, quod sine confession
oris peccata postreant deleri . Falsum est, inquiunt, hoc in . . Latentia. de probari. Et postea Latentia vero peccata non probata e s.' tur sacer triti necesiario si e confitenda,& eius arbitrio expianda Non recte, inquiunt, loquitur. cap. XXX. Luce clarius constat&c.( Capite XIX. cujus initium, ut sta c. D. an acta.cta mendum in illis vel bis est Tempus discernit mansorem furtivo scribendum enim est fugitiuo ex Pa lectis.(8 Sed melius est ordine librorum Gratiani de eius erroribus agere. A. Id in alium diem differamus. Hoc tantum
170쪽
Ph 'A c.ex admoneo , superioribus Antonini locis exstare inlini
traginta fere notata loca, quibus Gratianus ab glossas, ut
i prope vocat, reprehendit. O)
(i Di consecrat Q in cap. g. in Romano libro inscriptio est.
Item Nicolam adconsulta fulgaro c. log quodam Iudae nescitis,utrum Chrastiano, anpagano Sc. In marg. haec sunt Sent. .d F. 3. Alger 3. c. 6. Ivostra c. t 8 Pann i. c. 2'. Et In notis. Iudaeo Apud Asterum est, laudio. Verum in originali po hocca, pulsequuntur verba haec Sed primum, utrum Christiani , paganus ipse Iudaeus extiterit, velis postmodum factio fuerit Chri uiant . inuestigandum est si e vir,pro ipse Iud scribo (r Di in I. c. 6 in eodem libro inscriptio est. Item ex concilio Carthagin. I. c s. Primatus isopus ege elisitani dixit sc Inmaet est Lum. I.2. c. 3. Iura. s. c. I s. AU(6. c. I et . Primatus ahpriuatus. scribo, Praua ,)(3 Gratiani verba suntineodem libro, . q. r. inprin modautem ab haeretico aliquis deponi autexcommunicari non possit facile
probatur. Omnis enim haereticus aut am damnaram haeresim quitur, aut nouam confingit mi vero haeresim iam damnatam equitur, eius se participem facit Oc. Et ap. q. Auiuulmus par. I. in
autem excorde suo nouam haeresim con laxerit ex quo talia praedicare coepit, neminem damnare potuit quia nec potest delicere quemquam iam pro ratu cyc. In notis est. Sin autem Non defuerunt, qui crederent haec quoque se Alexandri. Sed apudIuonem, in Pannormiano habentur Sin vetustis Gratiani codicibus hic essea nota quae solet apponi verbis Gratiani Et si secimium membrum diuisionis in ipso quaestionis princepi a Gratiano propositae: omninoque li, quae dici tui, ad id conismandum con
( Haec etiam untineodem libro Gratia i verba, stIn.JO. c. Zq. Sacerdos.parra. nnt quidam , quos nora odium criminis se timor
utilitatis, mi propra gra ambitio et loris a paenitentiam cogit. Nos acri canones irrecuperabiliter at irreparabiliter deiiciunt o c. Et cap. et presbyteros in fine. e. di . Possint aliter et ingui praemissae auctaritates. 'r enim crimina manifesta: scinti anteve post ordinationem, sacri strium V deiiciendi sint