장음표시 사용
11쪽
DE ORD. LIBRORUM departibus animantium.Itam de quis huc libro.
Him ordinem peruerterit nescio:& miror, qui illas ad pristinum germanum. ordinem reuoca. ver,adhuc extitisse neniinem. Ac primum quide lacum eos tenere oportere,qui sunt de Partibus animantium,cum cu animantibus explicandum
est, ex initio primi libri intelligi licet. Eos au. rem quino quos de ortu animantium scripsit, hos deinceps sequi debere, quarto de Partibus aut membris ani nantiu extremo docet his uerbis: Ac de partibus quidem quam ob causam uo quaes animantibus data sit,in unoquo*ani- . mantium genere dictum est. His autem constitutis sequitur,ut de eorum ortu disseramus. Tertiit locum deinceps tenebit is, qui est de Ingressu animantium: hunc tres de Animo sequentur. In libro enim de Ingressu animantium extremo, scribit his sere uerbis: Ac de partibus quidem animalium, eorum p ingressu & omni mourii quo per locum seruntur, hactenus. His auo te explicatis, sequitur ut de animo disputemus. Libros de Animo hi sequi debent de sensu & ijsqus sensu percipiuntur: de Memoria-recorda tisie,de somno & uigilia, de Somniis, de Diuinatione qus in somno existit de Comuni motu animantiu,de Diuturnitate dc breuitate uits,de Aadolescentia senectute,de Vita 8c morte, de Respiratione de Valetudine & morbo, qui liber desideratur. Hunc se ordinem Aristoteles seruaturum initio libri de Sensu & iis quae sensu percipiuntur,pollicetur.Sunt enim illius hic uerba Horum autem ea quae maximum pondus habenti csteris, praestant, quatuor tantum coniugatis contia
12쪽
ARIST. DE NATURA.cotinentur,ut uigilia S somnus, adolescentia et seneistus,spiratio S expiratio, uita dc morae quae quid quibus ex causis eueniant, uidenduest. Physici etiam est primas ausas ualetudinisec morbi tenere. εc quae sequuntur. Quo quideIoco etsi libri de communi motu animaliumentionem nullam facilitanae in libro de Diuinatione in somno,extremo ita scribit: De comuni auatem motu animantium dicendum est:&inhoeipso extremo de partibus animatium,de animo. de sensu de memoria,de Qmno se dixisse scribit. In eo autem extremo, quem de Diuturnitate 8c breuitate uitae scripsit,restare dicit, ut de adoleoscetia dc senectute,de uita dc morte explicet: ηs, explicatis rationem animalium finem ac termio.
num habituram.Sed librum de Respiratione postremo libro complectitur, in quo etiam extromo,dc principio eius que de Diuturnitate & breuitate uus scripsit,libri de valetudine Sc morbo
mentione facit: qui si extaret, ex eo fortassis exotremo,quemadmodum ex superioribus, quem . sequi uellet,cognosceremus. Quoniam aurem n5 extat,& libros omnes quos enumerauimus.
eodem ordine digessimus, quem Aristotelesipisse praescripsit,commode illum qui est de Spiritu. post superiores collocabimus. Restant decem
de Historia aut cognitione animalium, qui poa istremum locum tenebunt:quoniam nec primos
esse in iis qui de Animalibus sunt, Aristotelicet,cum Iibros quatuor de Partibus animalium in hoc genere primos esse uelit: nec inter rei quos alicubi esse possunt,ne ordinem ab eodem traditum peruertere aut confundere uideamur:
13쪽
DE ORD. LIBRORUM nisi sorte eos post quin* de ortu animalium statim subsequi placet. Id quod mihi magislproba. rur, propterea quod iis libris qui illos de Animo
sequuntur, nihil iam de animalium partibus agitur,sed soldm de iis quae animantibus conuenio untdram nisi obstaret id quod supra ex libro de Ingressu animantiu protuli,mallem hunc ipsum de Ingressu animantiu, ei antecedere qui de Coo muni motu animantium inscriptus est . sic enim ordo is quem Aristoteles sibi proposuit, retineretur.Cum enim ex duabus partibus animalia constare cernerer,ex corpore, id est materia: oc animo id est formai in libris quatuor de Partibus
animantium, de partibus omnibus corporis prarier eas quae procreandi causa datae sunt,disserit:
in libris autem quino qui sunt de eorum ortu, de his tantum quae procreandi causa datae sunt explicatiquemadmodu initio primi libri de Oratu animalium dicit.In libris autem decem de Historia animalium,iam de partibus animantium, quod materiam attingir, quam de generibus nium animantium, quaerationis expertia sunt, eorrum putetit gnatura, quod iam ad formam, aut certe ad totum pertinet, disputat. Quibus si adiungantur libri tres de Animo, in quibus de animo, id est, de forma cum animantiu omniu, tum hominis, eius psiue partibus, siue facultatibus,raru. muneribus agitur, csteri 9 in quibus de praecipuis siue animi,siue totius concreti proprietatibus aut operibus disputatur, nulla erit pars quae quidem ad animantium cognitionem pertineat, quam non Aristoteles redie & ordine
eo quem dixi,su persecatus.Hos omnes,duo qui
14쪽
ARIST. DE NATURA. περοῦ Φυτῶν inscripti sunt, id est, de iis quae stirpibi
sustinentur,consequentur. quibus adiungendi essentisi extarentili qui sunt de hs quae ε terrs uisce.ribus eruuntur. Ita omnis quae de Natura est ratio,a toto primum naturaru genere prosectra, deinde ab iis qui altissimum summum locum tenent, ad eas quae ultimum, id est quae in terrae uisceribus haerent, mediis ex. plicatis peruenit.
16쪽
Natura, aut de rerum initus Liber primus, Ioachimo Perionio Benedictino Cormc
Vonia omnis cognitio erscien id in . 'Omnibus distiplinis, quar- principia sunt causae aut elemeta, ab eorsi cognitione proficicitur tu enim denis aliqd nos cognoscere existima mus,cum causas primaου, primas principia em vis ad elementa cognita habemus profrctb eius etiam artis,quae de natura est,primam priscipia explicanda sint.Via autem cr ratio, quam tenere in scientia de benius,ab Uustrioribus et notioribus nobis rebus, ad eas quae natura illusti lares clarioresque fiunt, progredi solet. cum enim non eadem nobis nota sint, er omnia
n),fit ut necessario progrediendum sit, ab in quae natura obscura n ,nobis aute nota, ad ea quae natura instriora cr notiora sunt. Sed nobis primum clarae illustress res sunt eae, quae conlusae communes, fiunt: postea ex his ipsis principia dis elamenta ij qui ea in temoscere posui, intesiliret. Ex quo fit, ut ab ijs quae in uniuerso genere uersansuri ad res singulas pr rediendum esse uideatur. 2Mam cum totum fiensiui notius fit,id quod ad uniuersm genus accommodatur,quid da totum est, quippe cum multra qua partes comple suo oontiueat. Quod idemst quodam modo in nominibus quae definiuntur,er is definitione. Quiddaenim totum Cr oon ust significat,quod eius do initioni parta tri Atam explicat quid sit. Atq; etii pucria primam
17쪽
primum omnes uiros patres appellant, ex mures mlieres:deinde quias eorum, progredientibi A temporibus explicant..1. Necessc di cutem vel inum principium ese, uel plura: punum sit, aut ab omni motu liberum esse. ut aisit Parmenides ac Melissu ruut motu cieri,ut phIscis placet. quor partim aera, partim aqua prima
principisi ege pon ut. Si ucro plura,aut certa et finita
aut innumerabilia. Si certa et terminata, er ea pluraum,aut duo necesbe est esse, aut tria, aut quatuor, talio certo numero. Etsi innumerabilis,aut ita ut De
1 mocritus, unu genere gura aut o lyecie diffretis, aut etia cotraria. Eode, modo quaerat ij qui quaeris quot si vi ea quae in reru natura punt. Principio enim ea quaerui, ex quibus ea quae fiunt in natura rerum, costant Ita ne unu, an phiru:et plura nita ne an i finita : ut principisi et elementsi illud quaerunt un-'ne,an multapnt. Ac ita quide quaestio, qua quaeritu rst ne unum, Cr id a motu omni liberum, non in natura versatur. V t enim geometrae non est cura m dist tutis,qui principia artis tollat finditussed hoc uel ad aliam arte perti. uel ad eam quae est communis omnium sc ne ei qui in qui de principijs disserit. nes enim id principio lacus ullus reliquim est, sium: camodo Cr ita unsi est, praesierim csi principiam uel licuivi sit, uel aliquorum. S imile enim est, si exquiras. sit ne u si hoc modo. ut fi de quavis reproposito disseratur disyutationis tantum gratia, ueluti de Heracliteo proposito aut si quis hominem imum id quo est in natura rerum esse alborat, aut oratio captiosa expli
18쪽
Liber I. 3cet L. Pod quide utris argumetationi cr Meligi errimem lis usuu t. Nam Cr fisum utras si icta nihil cocluditsed magis importuna est illa Melyli,necu a dubitatione aut obscuritate implicita est. Sed uno dato, quod Hienum absurdams sit,alia etiam concurranter conssequuntur. Quod quidem non est disticile ad probandum. A' nobis autem positum sit , ea qnae natura constent,aut omnia,aut quedam ino tu cieri: id ex inductione perspici licet. Simul aute non omnia explicari debent,sed ea modo quae quilpiam ex princiapi' ducta probatione, fallaci coci ione liciat. macule non eo modo conclusitur, explicanda non sunt: .
veluti quadratura, quod partibus er siectionibus conficiturigeometrae est discutere. Antiphontis aute quadrati ,geometrae non est. Sed tamen quoniam eis eo tingit, ut naturam nisil attinugant,naturales aute quastiones implicent salis erit, i pauca de ijs diseramus. praesertim cum haec ipsa cum philosiophia c5imum sedi putatio. Principium autem omnibus accommoda tum maxime ac proprit , ita ducetur,si, quonia multis modis id quod ell, dicitur, quaeramus quo tandem modo ij intelligans, qui unum omnia esse dicunt, utrae Fentia omnia an quanta, an qualia: er rursus utramesentiam unam omnia, ueluti uiam hominem, alite quum unum, aut unum animum: an quala, atq; id una veluti assu, uel calidus ,uel aliquid aliud eiusdem generis. Haec enim omnia cum mam interest an dica tur, tum uero a feri non possunt. Siue enim sim omnia essentia Cr qualitas Cr quantitas, ais haec uel in
ter se distincti er separata finit, uel non multa fini ora
19쪽
ma: ue omnia sit qualitas aut qualitas, ut etia e etiaesse ponamus, uel ea tollamus, ab arducit, CT lacomodu si modo absurdu appetadu est, id quod fieri no potest. Caeterori enimnu uab e etia separabile est, praesertim clim omnia de sola ut de re proposita si biectas dicatur. Alclisbus aut cum infinitu id quod est, esse ponat,st ut id quod est, aliqua quatitate et magnitudine teneaturi. quippe cum id quod insentum est, ad quantitate magnitudine i pertineat. Atqui nec efetia, nec qualitas, nec estretio magnitudine infinita esse uulo modo potest, nisi alienavi: ut si quaeiisit etia qualitas. infinitatis enim ratio cr definitio quatitate adhibet, no esemiam aut qualitate. Si ergo Cr es' cntia Crquantitas duo fiunt, id etia quod est, unu no est. Sin e tia solam, no crit infinitu, nec magnitudine uila continebit. Essct enim quaeda magnitudo. Iam quonia lint etia multis modis dicitur, quemadmodu etiam id quod esst quo na pacto una esse omnia dicat, uidedsi eb. Vnu alit dicitur,aut id quod cohaerete Cr cotinuata natura habet, aut id quod diuidino potcst: vcl ea quorsi eade ratio et di finitio est, et una est ea quae quid res sit explicat, ut temetu et u:nu. Ac si continuata esse dicat uniuersi , multa id quod est, erit. Quod enim contranuatum est, infinite secari pot4l. sed de parte ac toto quaestio est. quanqua ad institutium sermone nihil pertine sed per sie lectanda est, utra unu an plura laepars atq; totu, Cr quo modo unu uel plura itiner si plura, quo pacto plura. Ac partiu quae no cohaeret, ea de ratio est: π si utras pars laqua diuisionis expers, ac totum sinu sint, proptcrea quod partes cita inter be
20쪽
sunt eaei . Quued si ut diuisionis expertes nulla erit nec quotitas, inec qualitu. non igitur haec rerum natura immesa erit et infinita,ut Meliso placet. nec ter- mi nata, ut uult Parmenide; . Finis enim diuidi non potest,sed id quod termino cotinetur. Si uero ratior unu ni omnia quae sunt, ut uestis ac tunica, ide quod Heraclitia oe dicut er sentiunt. Eade ehim Cr boim cr mali, non boni ac boni ratio erit. Ita idem erit bonum Crnon bonum Meviq homo Craequus m c is eo, an unsi ut omnia, sed in eo an nihil sint, quaestis versabitur. Eadeinque Cr qualitatis Cr quantit tis erit ratio. Q gemadmod- aute ueteres c etiam ij qui eos confisse tisiunt, uehementer pertissebant ne simul id Cr unam esse Cr plura ponerent. Itaque nonnulli Est verbum detrabebant, ut L cophron: alij ita genus di cendi mutabant, ut hominem non album esse dicerent,
sed assu fuisse nec ambulare, sed ambulasse ut ne si ut
verba adiungerent, unum multa esse siccretis, perim de quasi una, aut id quod est,uno modo diceretur. At qui ea quae sunt in rem natura. multa sunt,uel ratione et cogitatione: ut alia est alibi, alia mu ici ratio, quoruvlers iae est. uuu igitur multa est, uel diuisione, ueluti totam et partes. Hoc aut loco haerebat, unus plura esse concedebant, quali fieri iis posiet, ut idem unu Crmulta esset,iro contraria tu en. Est enim una ita ali
quid, ut Cr in rerum natura fit, er esse po it. Iis igitur qui hoc modo occurrui, uidetur feri no cap. s. posse, ut unum sint ea quae fiunt omnia: atq; ea quibus id doce ficile est explicare ac re ellere. Urers enim puniciter cocludit, er Melissus, Cr Parmenides. NI