장음표시 사용
2쪽
pGo dum apud vos diuturna opera ita imperium vestrum administrarem, ut caeteris utilitates vestras captantibus fidei dignitate
praestarem,graues calumnias sustinui. Novi enim quod me vobis adstipulante,crudele nihil omnino iactu videbitur. Omnes autem qui eadem in gubernatione verseti sunt, testes mihi esse possunt. Quorum ego permultos summo conatu a damnis non mediocribus liberaui. Imperio quin etiam apud vos sungens,ciuitatem vestram saepius custodiui. Tande ured ignominiosus 1 vobis expulsius sum, quam vilissimum aliquem expelli conueniat, iussus a vobis abire qui tam diuturnam operam vestris sum commodis impertitus. Igitur posthac modo quodam inhumaniori mihi ipsi consulam.Tu autem talis tyrannus gubernabis solus . Pecuniam vero illam egregiam abs te in viaticum missam, per Bacchium hunc una cum his Iiteris ad te remitto. Neque enim ad viaticum sufficit:neque ad caeteram vitam satis est utilis: tibsque danti dedecus allatura maximum,& mihi non multo minus accipienti. Itaque illam accipere nolui.Tua vero nihil interest,& dare & accia pere tantundem:sed illa recepta tuorum quem uis alterii honorabis, quemadmodum me honorasti. Ego enim abs te satis iam sum honoratus. Et mihi opportune nunc Euripidis illud venit in mente: te rebus quandoque poscentibus talem tibi virum assistere optaturum. Meminisse autem te volo, &alios tragicos plurimos, cum tyrannum aliquem pereuntem inducunt, huiusmodi illi voces attribuere.Heu miser, pereo
3쪽
nullis fultus amicis. Auri vero defectu pereutem alique,nul
lus adhuc retulit poetarum.Illud quoque poeticum mentem habentibus valde probatur. Non auri fulgor in misera mortalium vita rarissimi, non adamas,non argenteae meniae,quae apud homines habentur in precio,ita oculis coruscant: nemlati fundi aut pinguia culta tantum valet ad vitam,quantum mens bonorum virorum inter se consentientium. Vale: atque considera tantum erga nos erratum, quo erga cqtero rectius te geras.
AVdiui ex Archedemo te censere non solum me, sed
familiares etiam meos, praeter unicum Dione,nihil mali aduersus te loqui debere vel agere.Hoc autem quod de Dione excipis,ostendit me in familiares meos imperium non habere. Si enim haberem cum in alios,tum in Dionem ac te imperium, tam vobis quam caeteris Graecis bona, ut arbitror,plurima proueniret. Nunc autem hoc du- taxat magnus sum, quAd meipsum praesto rationi meae obediente. uae ideo dico, quia nihil synceri Cratistolus & Polyxenus ad te detulerunt Quorsi alterum dicere ferunt, audisse Olympiis multos eorum qui mectim erant obtrectates tibi .Forsita acutius quam cgo, ille audit. Ego enim tale nihil audiui. Videtur aute mihi poli hac quoties huiuscemodi aliquid ad te defertur,te ita facere oportere,ut scribas ad me,dcrem ipsam perquiras. Ego enim versi fateri nec formidabo, nec erubesca. Mihi alite de tibi ita seres inuice habet. Neque nos alicui,ut ita dica,Grqcor uincogniti sumus,neq; familiaritate nostra huius t eculi homines coticescunt: certu quoq; illud habeto,neq; posteros tacituros.Tales sunt qui ea exceperunt,utpote neq, parua neq; obscura. Quorsum haec Statim aperia, altius re aliquato exorsus. Naturae quide lege sapientia,potentiaq; excellens in ide tendunt. Semperque ista duo se inuicem ast ectant,persequutur,cdgrediuntur. Deinde etia istis homines admodum delectantur, quoties siue in carminibus poemii,siue prauam colloquin huiusmodi quidam
4쪽
dam reserunt aut audiunt: ceu cum de Hierone de Pausania Lacedaemonio loquuntur homines, gaudet Simonidis familiaritate,quq cuillis fuit,cdmemorare:& quc ad eos dixit secitque referre. Similiter Periandru Corinthici, & Thaletem
Milesiit una celebrare cosueuerunt, Periclem & Anaxagora, Croesum atq; Solone,ut sapietes: & Cyrum ut potente. Atqui haec imitati poetae,Creonte & Tiresiam simul inducunt: Polydumq; de Minoa: Agamemnone & Nestorem,Vlyssem
de Palamedem: atq;,ut mihi videtur, eade ratione prisci homines Ioui Prometheum coniunxerunt. Horu vero alios co- sentientes,alios dissentientes inducunt: alios aute quandoq; concordes,quandoq; vero discordes. Eorumq; tam dissensiones,quam consensiones canunt.Cuncta vero haec ideo dixi, ut illud ostederem:quod etiam cum mortui fuerimus,de nobis homines no silebunt. Quocirca no est negligendu 1 nombis: sed cura habenda temporis subsequentis. Fit enim natura quadam,ut ignauissimi homines nihil curent,quae sit de ipsis futura opinio: probatissimi autem viri cuncta faciant, qud in futuris seculis bene inter homines audiat. Qua ego
coiectura facio, esse aliquem senium is, qui mortui sunt,r rum nostrarum. Quoniam optimi animi sic fortiaiuinante deterrimi autem nequaquam. Validiora verdiunt diuinoruvirorum praesagia, quam aliorsi. Puto aute si liceret iuperio-bus illis defunctis de quibus loquor,stiam consuetudinem emendare: plurimam operam adhibituros, ut meliores de sequam nunc opiniones circumferrentur. Hoc nobis quidem etiam nunc fauete deo,facere licet:& siquid in superiori familiaritate nostra est peccatum, tam factis quam dictis emendare illud atque corrigere : ut vera de optima,praesertim quantum ad philosophiam attinet, de nobis superasit opinio: ac fama nostrarum rerum si quidem bona est, melior et sin mala , bona efficiatur. Atqui nos ista cu rantes, nihil magis pium agere possemus : de negligentes, nihil aeque impium de prophanum . Memadmodum autem hoc fieri conueniat, ac iuste fieri possit, ego iam dic . Quando in Siciliam veni, fama erat, me As permul-
5쪽
permultum inter eos qui tunc philosophabantur, excellere
Cupiebam etiam cum Syracusas venissem, opinionis illius testem habere te: ut etiam apud multitudine in honore mihi philosophia esset. Verum non satis prospere mihi res illa successit. Causam vero huius non illam fuisse dico qua plerique existimarent, sed illam fuisse causam assero: quod tu non satis mihi credere visus es,sed me quodammodo dimittere velle: alios vero vocare: & quid mihi esset negotii inquirere,diffidens scilicet ut mihi videbatur.Et qui de iis loquebantur,permulti erant affirmantes quod me quidem co- temneres,atque ad alia animum intendisses. Haec igitur tuc
fama increbuit. s id aute post haec fieri oporteat, iam audi: ut ad illud quod interrogasti respondem, quo pacto nos inuice gerere debeamus. Si tu quidem omnino philosophia spernis, valere sinamus. Sinautem vel ab alio audisti, vel ipse per te inuenisti meliora quam ea quae a me tradutur, illa c5- plectere. mod si nostra tibi placer, nos quoq; maxime honorare debes.Nunc aute tanquam ab initio tu ducas,ego sequari Honoratus enim a te,te honorabo: non honoratus autem, conquiescam. Praeterea situ honorare prius me coeperis, philosophiam videberis honorare: idque apud mul titudinem, quod tu in primis cupiebas, tibi gloriam pariet,
tanquam sapientiae amatori. Sinaute ego te honorauero meminime honoratem,diuitias admirari videbor de sequi: hoc
vero quam turpe ab omnibus censeatur, non ignoramus. Vt aute summatim dica,te honorante, ambobus honor erit: me
aute honorate, ambobus insanaia. Et de his quide satis.Sumavero ipsa no recte se habet. Narrabit vero ipse tibi Archedentus,cum ad te redierit.Illud autem preciosius&diuinius,de quo per illum me interrogas,omnino ipsi est ostendendum his enim ut ille sere, non sufficienter tibi a me de prima natura demonstratum fuisse. Dicendum est igitur tibi nunc per aenigmata quaedam et ut siquid huic tabellae vel mari vel terra contingat,qui eam legerit , intelligere non possit. Est
autem ita. Circa omni m regem cuncta sunt : ipsius gratia omnia: ipse pulchrorum omnium causa: circa secundum secundar
6쪽
secunda: tertia circa tertium .Humanus animus assectat qua
lia illa sint,intelligere: aspiciens in ea quae sibi cognata sunt. Quorum nihil lassicieter se habet. Sed in rege ipso & in his quae dixi,nihil est tale. Quod aute post hoc est,animus dicit. At enim qualis haec tua interrogatio est Dionysi & Doradis
fili quc maloru omniu causa est.Immo vero magis huius stimulus quidam animo nostro ingenitus. e nisi quis eruat, veritatem certe nunquam assequetur. Tu hoc ad me in hortis cum essemus sub lauris,excogitauisse dixisti: ae tua sui se inuentionem .Atque ego,inquam, si hoc ita se habere tibi videretur, multis me disputationibus liberasses. Nec alium unquam huius inuentorem reperisse: plurimamque inuestigationem meam circa id versari.Vertim tu forsan audito aliquo diuina quadam sorte eo progressus es. Demonstrationes autem eius rei nunquam firmas tenuisti, sed alias protulisti aliter: quatenus phantasia coniectabas. Hoc autem nihil est tale.Et hoc non tibi soli contigit. Sed certe scito nemine quando primum me audit,aliter affici. Et alius quidem magis,alius vero minus defatigatus vix ladem a labore cessant. Omnes autem ferme laborant non parum. Haec autem cum ita sint de fuerint, fere inuenimus, ut opinor, quod tu per epistolam petiisti: quemadmodum oportet inuice nos habere. Postquam vero haec & per se discusseris: & cum aliorum opinionibus comparaueris: modo rectum exame peregeris, consentientem nobis te & nostris prcbebis Quonam igitur pacto haec & alia quae diximus fiet Recte tu quide ea de causa Archedemu ad nos misisti. Ac postquam ad te reuersus sententiam tibi meam retulerit,dubitationes aliq te forsitan capient. tu vero si recte tibi consules, mittes iterum ad me Archedemum .ille rursus quasi mercator,non sine lucro redibit.quod si bis aut ter feceris,atque illa quae mittimus, diligenter examinaueris,mirabor equidem si non multo meliusquam nunc ad ea quae dubitas,te habeas. Audacter igitur id agatis. Neque enim vel tu vel Archedemus negotiationem. vllam suscipere potest, quae aut honestior sit, aut deo acceptior. Cave tamen ne excidam haec unquam in aures homi
7쪽
num disciplinae eruditionisque expertium. Nulla sunt enim ut mea fert opinio,quae dicta ad populum,magis ridicula videantur : neque quae apud ingenuos prolata, magis mirabilia de diuina. Saepe vero dicta semperq; audita de multis annis,uix tandem velut aurum,cum magno labore purificatur Nam quod in hac re mirabile contingere consueuit,id audi Sunt complures homines qui ista iam audierunt: pollentes acumine, pollentes memoria, in examinando de iudicando selertes,prouecti iam aetate, neque minus triginta annis haec audierunt.hi tamen affirmat, quae auditu quondam incredibilia maxime videbatur,ea sibi nunc primum vaIde credibilia videri, atq; perspicuae de quae tuc probabilissima, ea nucsibi cotra videri. Hqc igitur intues,caue nequado te eniteat eoru quc tibi indigne nuc excideriit. Maxima vero hui' rei
custodia est nihil scribere,sed addiscere.Nam quae scributurcotineri no possunt: hac de causa nihil ego de iis scripsi unqua, neque est Platonis opus praescriptu aliquod, neq; erit. autem modo dicuntur Socratis sunt: qui vir etia dum iuuenis esset,virtute claruit.Vale: de nobis crede.Atque hac
epistolam,c im s pius eam legeris,statim combure.Et de his quidem satis. Miraris autem quod ad te Polyxenum no mittam. Ego autem de Lycophrone etiam de reliquis qui apud te sunt,idem iamdudum & nunc prorsus affirmo: te scilicet, istis tum ingenio, tum disserendi arte praestare quam plurimum , nec illoru quequam sponte tibi in disputando: ut aliqui suspicantur: cedere,sed inuitos. Atqui videris admodum modeste illis fuisse usus,& honestis eos muneribus prosecutus, Sed de iis quidem perinde atque de tali bus,talia multa licet dicere . Philistione si vii contigerit, utere quammaxime. Et si fieri potest,Speusippi utere opera :atq; remittas. Eget quidem tui de Stipeusippus.Pollicitus aute mihi est Philistio, s abs te dimittatur, se Athenas e vestigio petiturum, Lithotoniensent vero illum dimisisse, laudabile fuit. Leuis autem petitio tam de illius necessariis,quam de Egesippo Aeristonis filio.Nam de ad me scripsi isti: si quis huic vel illis iniuriam velit inferre,ac tu id persenseris, te minime permi
8쪽
n P I S T O L AP urum.De Lysiclide pr*terea vera seteri decet.Nempe solus iste ex iis,qui Sicilia Athenas prosecti sunt,nihil in tua me1-que eonsuetudine immutavit. Sed quae facta sunt, quotidie verbis pro viribus magis honestat.
PEtis an rectius ponatur in salutationibus, gaudere: an
quemadmodu ego solitus sum scribere ad amicos, ne agere. Tu quidem,ut aiut hi qui tecum in Delphis a fuerunt,ita deum ipsum blande alloqui,ac similiter scribere consueuisti:Gaude, vitamque tyranni iucundam serua Ego autem neque deum hoc modo neque homine salutarim.Non deum: quia contra illius natura loquerer:Nam procul 1 molestia & voluptate diuinitas. Non homine: quia stpius detrimentum & dolorem sibi adfert voluptas,hebetudine in animo & obliuionem, insipientiam & petulantiam pariens. Et
de salutatione quidem haec mihi dicta sint. Quet tu postquam
legeris,sicuti voles ita capies. Ferunt vero non pauci te dicere solitum ad legatos quosdam,dum te adeunt,in animo habuisse Graecas ciuitates in Sicilia restituere, & Syracusanos relevare: ac pro tyrannide, regiam gubernationem illis inducere.Audientem vero hae me tibi ne faceres illa obstiti se: citat tu vehementer id cuperes. Nunc autem illa ipsa ut fictas abionem docere: ac tuis propriis cogitationibus imperium a nobis tuum labefactari. Vtru sermones huiusmodi aliquam tibi utilitatem serant,tu ipse cognoscis: iniuria certe me assicis,cum contraria dicas quisa veritas sit.Et profecto satis superq; hactenus a Philistidere alias copluribus, invidia mihi conflata est,& apud milites & apud Syracusanos. Nam cum in arce una tecum habitarem, omnia malefacta in me conuertebantur, asserentibus qui extra erant, te singula meo cosilio secere. Cum aperte scias per pauca me tecum de gubernatione ciuili sponte mea,atque id ab initio tractaui se: dum aliquid posse me proficere arbitrarer, & alia quadaexigua,Legum prooemiis mediocriter incumbentem. Quibus tame postea vel te,vel alium audio quaedam praeter men
tem meam inseruisse. facile internoscent ij qui possunt
9쪽
norem ingenii nostri discernere. Sed ut mota dicebam non
egeo calumnia & apud Syracusanos de apud alios, quib' me ista dicens cri minaris: sed multo magis purgatione contra
primam calumniam, de contra noua nuper exortam, maiore
quidem ac vehementiorem. Ergo aduersus duas calumnias necesse est excusationem me duplice aggredi. Primum quidem merito noluisse me de gubernatione Reipub. tecum a-gcre : deinde meum illud consilium non fuisse quod tu ais, ut suaderem tibi ne ciuitates Graecas restitueres. Et primum quidem de primo sic accipe.Veni Syracusas ei te vocatus de a Dione: cum esset ipse Dio magnae apud te dignitatis e mihi iampridem hospes,aetate vero media atque perfecta: quibus omnino vel mediocriter prudens,opus esse ad res huiusmodi gerendas quales tuae erant,existimarit.Tu vero eras admodum iuuenis:& omniti quorum oportebat te peritiam habere ignarus,mihi quoq; valde 1gnotus.Post haec, siue quis homo,siue deus,sive fortuna quaedam tecum, Dionem pepulit. Tu solus relictus es. An igitur communionem mihi aliquam tecum reru ciuilium tunc relictam putas: cum viderem prudentem quidem consultore abs te pullum: te autem imprudentem cum multis flagitiosis ita suisse relictum,ut non im perares,licet imperare arbitrareris,sed huiusmodi hominib' reuera seruires Tunc ergo quid oportebat me facere An noid quod faciebam Abstinere videlicet omni gubernatione, ne inuidia malevolorum in calumnias vocarer. Et illud omnino conari,ut vos inuice dissidetes de loge diuitas in pristina amicitia gratiaq; reducere.Tu mihi testisesse potes quatoeonatu hoc a me negotium susceptum fuerit: neque unquam desertum.Tande vix ita conuenimus, ut domum remearem,
finitoque bello quod tuc erat, ego de Dio Syracusas rediremus: tu aute nos aduocares. Haec sunt acta in prima illa profectione ad te mea: de in patria reditu.Facta deinde pace it
rum me vocasti: non tamen ut inuicem conueneramus,una
eum Dione: sed solum. Scripssti enim ut ipse tunc venirem: Dionem vero postea te vocaturum. Ea de causa ego tunc n5
10쪽
parerem tibi atque venire.Transacto post haec anno triremis una a te missa est:& simul cu illa literae tuae. Quaru caput eaerat si venirem,Dionis res ita fore, ut ego maxime optabam: contra vero si non venirem. Pudet reserre quam multae tunc
epistolat scriptae sunt,ta abs te quam ab aliis tua causa,ex Italia atq; Sicilia ad me & ad multos propinquoru familiariu-que meorum:quae omnes exhortabantur praecabanturque ut
tibi obsecutus accedere. Visu est igitur omnib',& in primis Dioni absq; dilatione eundum esse. quanquam ego ob aetate me excusabam: & de tua costantia me diffidere dicebat quasi nequires obtrectatoribus malevolisque meis dissidium inter nos quaerentibus resistere. Conspexera enim iampridem, de nunc etiam perspicio opes tam priuatorum quam principii
quanto maiores sunt,tanto magis insidiatores, de turpiu no metiarsique voluptatu machinatores nutrite: quo nihil perniciosius gignit opulentia atq; potestas.Verutamen omissis his omnibus,venire decretii: ne querelae materia alicui familiarium meorum relinquerem,quod cum possent eius res saluae esse,ob negligentiam meam perissent. c vero post aduentum meum secuta sint,tu optime nosti. Censebam equide ut secundii promissi epistolaru tuarum quam primum Dionem reuocares:& pristina familiaritate recipetes:cuius ego rationem habendam esse putabam. In quo si mihi parui fles, forte
melius tuae de Syracusanorum caeterorumq; Graecoru res,vi mea vaticinatur opinio,sese haberet. Albitrabar deinde bona Dionis,suis restitui debere: nec illis diuisoribus quos tu praefeceras, eorum administrationem amplius relinqui. Iudicaba praeterea pecunia singulis annis Dioni solita mitti, esse mittenda,non diminuta ob prcsentia mea,sed magis ad aucta. Cum aute horum nihil abs te impetrare possem , abire constitui. Tu vero annii me ut expectare rogasti: affirmans te Dionis bona omnia redditur ii, ita ut media pars Corinthii ad Dione ipsum mitteretur:reliqua vero P eius filio Syracusis maneret. Multa praeterea referre possum,quae Amitta te seiuata no sunt. Sed ea ob multitudine omitto. Cum enim bonorii Dionis omniu ve one saceres,absq; ullo eius B i consensu: