장음표시 사용
301쪽
εργων ριαλλον, ἡ τ διαθημῶν' η τεκμηρίοις μηtur, coram plurimis civibus respondit, se nullam fraudem nobis exprobrare: testatusque est, se Diniae insen- Sum et mente perturbatum ita res suas ordinasse. Acre pse, 0 Viri, qu0modo homo sana mente praeditus damno nos afficere cogitasset, qui eum nulla in re viola'
vimus' 6. Nunc addemus, quod maximo indicio est, Cle0nymum, ne cum quidem ita se gerebat, malum nobis esse m0litum. Μ0rtuo enim Dinia, et re familiari nostra attrita, nihil ille nobis deesse passus est, sed domi suae
exceptos educavit, et ab impetu creditorum bona nostra Pr0texit: curam denique rerum nostrarum non secus ac
suarum gessit. Atqui oportet Cleonymi mentem ex his operibus potius cognoscere quam ex tabulis: et indiciis uti non iis quae ille iratus edidit quo in statu mentis
i) 'Eγκολει abest a codice anthr.
302쪽
0mnes peccare solemus ) sed iis quibus post illud tempus
sententiam suam declaravit. 7. Namque Cleonymus multo magis in postremis significavit , quomodo erga nos esset adfectus. Quum enim ex eo morbo decumberet, quo extinctus est, cogitavit de illis tabulis antiquandis: iussitque a Posidippo magistratum arcessiri. Ille autem non modo non arcessivit, sed eum qui venerat de magistratibus ad aegroti fores, e clusit. Quod moleste serens Cleonymus, rursus in crastinum imperavit Diocli ut magistratum advocaret. Nimirum ita se gessit, quia se in extremis Versari non puta bat, sed multam vitae spem retinebat: cum ecce eadem Π0cte repente animam emavit.
8. In primis igitur vobis testes sistam, quod nihil de
3 Ita cod. ambr. ἀνεπεμψεν, at inserius ἀπεπ.
303쪽
nostris querens, sed pr0pter suam simultatem cum Dinia, eas labrias scripsit Cle0nymus. Deinde quod , Dinia momtuo , ille nostra omnia curare coepit, nosque instituendos curavit domi suae receptos. Praeterea quod P0sidippum ad aedilem allegavit: quem ille non modo non Vocavit, verum etiam Archonidem, qui ad Axes Venerat, repulit. Quod igitur vera dicam, testes voca. TESTES. Ad haec adversariorum amici, inter quos Cephisander, cem suerunt hereditatem dividendam, tertiamque partem bonorum Cleonymi a nobis esse cernendam: cuius item vel mihi testes voca. TESTES.9. Age vero opinor, o Viri, quicumque de hereditate causam dicunt, p0stquam se ips0s, ut nos secimus, demonstraverint et genere priores et benivolentia erga vita
304쪽
λομαι βραχέα περὶ τουτων αυτῶν ει εἰ, Dχυρίζονται
sunctum, inutile esse prolixiorem sermonem addere. Sed quoniam adversarii, etsi neutrum h0rum pro se sacere sentiunt, audent nihilominus pro iis bonis iudicio c0ntendere, quae nihil ad ill0s adtinent, sallacesque orationes instruunt; volo et eorum argumentis breviter respondere. Tuentur quippe testamentum dicentes, Cleonymum ad Vocasse magistratum, non illud rescindendi causa sed emendandi donumque ipsis confirmandi. Iamyero vos iudicate, tabulas quas ira impulsus scripsisset, utrum pr0babilius sit voluisse abrogare Cleonymum, postquam isn0bis familiarissimus erat, an potius curare ut Suis bonis firmius 110s privaret. Et reliqu0s quidem homines, siquid amic0s irati laeserunt, paenitere deinceps solet; adversarii autem contendunt, Cle0nymum , qu0 temp0re
s λὶ Ita cod. ainbr. σκοπεισθε; at idem inserius σκοπιῖτε.
305쪽
erga nos benivolentissimum gerebat animum, voluisse Vehementius confirmare tabulas , quas iratus olim conse-cisset. io. Atqui si id nos sateamur, vosque ipsi Credatis, re- Putate quaeso cum animis vestris, Cleonymum ab adve sariis maximae insaniae insimulari. Nam quae maior Ve- Sania esse potest, quam Cleonymum , cum inimicitiassu vebat adversus Diniam, et in nos hostiliter egisse, et eiusmodi testamentum secisse, quo non illum puniebat, sed sanguine c0uiunctissimos iniuria adficiebat: novissi me vero, licet is et consuetudine nostra uteretur, nosqUe Omnibus praeponeret, solos inquam et ex fratre nepotes Voluisse, ut isti aiunt, exheredare 3 quis, rogo, ο iri, mentis compos de coniunctissimis suis ita decerneret 'Quapropter adversarii hisce sermonibus laciliorem imm0 Causae cognitionem vobis effecerunt. Nam sive Cle0nysi) Cod. ambr.
306쪽
mus eo n0mine magistratum arcessivit, quod, ut nos inquimus, delere tabulas vellet; adversarii quidem nihil his i ii, amplius habent duod dicant: sive ita vecors sulti ut nos ΝΕΜ MK
in perpsituum nihili ducendos existimaVerit, qu1 tamen et genere priores eramus et summo usu cum illo coniuncti; Μάδε. V0s ipsi iure videlicet merit0que has tabulas rescinde retiS. II. Praeterea cogitate , quod etsi adversarii diculit, Cle0nymum implorasse magistratum, ut illis donata sirmaret; non sunt ausi tamen aedilem adducere, quam quam id ipsis esset imperatum: immo eum, qui venerat, a sexibus prohibuerunt: quumque alterutrum maxime c0ntrarium esset eventurum, ut nimirum aut secultates firmiore iure haberent, aut Cle0nymi, si minus manda
i) Cod. anabr. τοιούτοις. u Orationum Isaei prima ordine ost de hereditate Cleon
307쪽
a facerent, in Ossensionem incurrerent; illum laedere, quam donum ab eodem percipere maluerunt. Atqui nihil his incredibilius esse potest: eos videlicet qui arces'
sito magistratu tantum lucrum essent acquisituri, quasi damnum metuerent, a mandati exsecutione abstinuisse; Cleonymum autem horum utilitatis tantam curam geS'sisse , ut et Posidippo, qui mandatum neglexisset, irasceretur; et Di0clem, ut in crastinum vocaret magistratum , rogaret.
12. Quod si, o viri, testamento illis Iegaverat Cleonymus sacultates , ut ipsi aiunt; mirum mihi videtur, quod emendando, firmius illud se effecturum existima-
mi, secunda de Meneclis item hereditate , ut e codicibus ambrosiano et mediceo aliisque patet. Iamvero Aldus, qui primus Isaeum edidit, codice mutilo quum uteretur, ab hoc loco primae Orationis ad sequentis clausulam transilivit. Quum tamen sententiam hiaruvideret, lacunam spatio interposito indicavit. Aldum autem reliqui ante nos oditores sectati sunt. In romano chisianae domus codice locus huius orationis cum clausula secundae connectitur , nullo adiecto lacunae iudicio.
308쪽
διαθεμ ενον ταυτα ορθῶς ἔχειν ηγεῖος - πείθου ιν ὐμας γαντία xe1it. Reliqui enim homines cum testamentum scripse
runt, finem donandi secisse putant. Qu0d si addere aliquid iam scriptis voluit, cur codicillos non condidit pquoniam ipsum testamenti exemplar a magistratibus auferre non potuerat. Et ab olea e quidem nonnisi eam scripturam poterat, quam apud magistratus deposuerat; licebat tamen eidem aliam condere, si collibuisset , omnemque nobis in posterum controversiam de medio tollere. 13. Nunc si nos sorte concedamus, voluisse Cleonymum tabulas emendare, iam certe omnibus patet, se eas recte secisse non esse arbitratum. Atque ex hoc etiam adversariorum impudentiam discite, qui illud testamentum ratum esse confirmant, quod ipsum testatorem satentur non bene a se conditum iudicasser vobisque suadent , ut
309쪽
η τοῖς νόμοις, τῶ δικαίω, τῖ F τετ ευτηκοτος γνωμν
ταὐτα ἔχειν , η τούτους , ους η μ
ρους τοῖο ἁντιδίκους ηευν Ih οικειοτάτων; η oκεῖνον μῆ dicontra leges et aequitatem et ipsius defuncti voluntatem sententiam seratis.14. Ille vero est Omnium impudentissimus sermo cum dicere audent, Cleonymum nihil suarum facultatum a nobis percipi voluisse. Atqui, o viri, qu0snam alios eas habere maluisset quam nos' qu0s et prae omnibus ne cessat iis aee familiari sua vivens iuvabat. Μulto autem mirabilissimum esset, si quum Cephisander, adVersariOTum nostrorum Cognatus, aequum censeat, nos qu0que in partem hereditatis vocari; Cleonymus contra nobis adsinitate longe coniuncti0r, quippe qui nos in familiaritatem
Suam receptos educavit, resque ΠOStras non secus ac suas
cordi habuit; is, inquam, unus nos ab hereditate depellere voluisset. Iam quis vestrum sibi persuadeat, adve sarios Lenivolentiores esse et moderatiores erga nos quam h0minem coniunctissimum Z Aut eum quidem, cui planc
310쪽
necessarium erat nobis benefacere, turpe autem neglige re, nihil suarum facultatum nobis dedisse: hos vero , quibus nulla necessitas benefaciendi est, neque ulla ex neglectu ignominia imminet; nobiscum ea bona communicare , quae ad nos 0rsus n0n adtinent' Haec, inquam, o viri, a fide vehementer abhorrent. 15. Praeterea, si cum Cleonymus obiit, eo adhuc animo erga nos et adversarios nostros suisset, quem gessit cum huiusmodi testamentum scribebat; aequum so-ret, Vos sermonibus advexsariorum fidem adiungere; nunc autem plane contrarium deprehendetis. Olim quippe Cleonymus inimicus Diniae erat tutori nostro , neque adhuc consuetudine nostra utebatur, et his omnibus ad versariis nostris erat familiaris. Postea vero et h0rum a10nnullis sectus est inimicus Cleonymus, et nobis fami