장음표시 사용
321쪽
Ou6d philosophiam adeo 110nnulli admirantur ,
ut vel maximam dignitatem infra ipsam ponant, ego DP dem vehementer homines laudo et amplector. Nam pra stantissimae humanarum omnium disciplinae plurimum id utique excelsae montis indi Quod vero neque consideratis umquam ossiciis, quae
sti,cepta agit Them/β Τμβ ebutulerit, miram ben duiuianae) quam orationem SI quIS Suum consensionem deprehendet.
322쪽
λαυειν ἡ απιασέως τον ἐδε φωκόπια ἀναγκη, βουλομαι 10 υποσοι κριτη χ)το κοινον εγκλημα - Η γαρ ἐπὶ ραμεν αμφω 3) φιλοσοφἰαν eis τοι εργα ὀκ τ λογων καταγαγοντες , η 1μφω καταβεβλ αμεν. 'Aναγκη δε et 18ο ἁπαντων σαφες scientiae conveniunt, neque eadem edoceri serentes, semientiam tamen suam declarant, hoc haud congruens di
co ei existimationi, quam se de philosophia gerere prositentur. Quod si me unum hac in re obiurgarent, Contentus essem alio modo illis resp0ndere: sed quoniam ei
qui absurdo dignitatem recepit, illum qu0que qui dedit
participem fieri criminationis necesse est, volo sub te tu dice communem criminationem diss0lvere. Aut enim ute que philosophiam eveximus cum verba in rem contulimus , aut uterque eamdem depressimus. In primis autem
i) Vocabulum βούλομαι deest in codice, spatiolo vacuo relicto Cl. Iacobsius in suis animadversionibus malebat repetere αναγκη, quod mihi certe parum iucundum accidit ; sed tamen fortasse omis- Sum ab amanuense ob ipsam repetitionem suit. 2 Num intelligit adversarium Palladam, de quo nos alibi loquimur ' an potius ipsum Theodosium, ad quem hanc orationem misisse Themistium credibile est ' Quamquam cap. IX. Prorsus loqui cum adversario videtur Themistius.
S) Videlicet ego qui recepi et Theodosius qui obtulit digni
323쪽
necessario explicandum est et vobis qui me nunc auditis, et ceteris qui deinceps in hanc meam orationem incident, quodnam officium philosophiae existimandum sit, quidve
haec spectans ad humanam vitam accesserit, et quo Pa to incrementa atque asseclas nacta sit, quamque ea iustae
dominationi familiaris et coniuncta sit, quantum item a rannide abhorreat. Sic enim sacilius intelligetis, utrum ego intra patrios sines constiterim dignitate recepta, an ab iisdem excessexim. a. Si quis igitur vos roget, quo pacto maxime a reliquis animantibus homo disserat, et quare in eosdem imperimn obtineat, praeque iis polleat, quis ita mente caret, ut n0n intelligat, rationem in humana natura esse Praestantissimam 8 hion pr0secto robur corporis neque Velocita tem neque sentiendi vim. Quin adeo vix dici potest, quam seris et avibus, quod ad haec attinet, inseri0res simus.
324쪽
Ista porro hominis praerogativa, si quidem rectam inst tuti0nem nanciscatur, eum exhibet animantem in terris prope divinum: sin pravam, seram efficit ursis apaeisque serociorem. Ratio enim malitiae inserviens, telum est magnopere periculosum. Huius institutionis gratia quaesita est lex: quaesita item ars , quae legem ipsam inveniret. Igitur si prima initia indagaveris philosophiae, quaml0ngissime progrediens, more eorum qui aquarum sontes Scrutantur, non alia quam haec invenies: et eos qu1 sub eius primordiis luculenter soruerunt, hoc primo, immo unico, ossicio clar0s et celebres extitisse. 3. Namque ille Solon et Lycurgus et Pittacus et Bias et Cleobulus dicti sunt ab hominibus sapientes , non
si) Ut sileam de notissimis legumlatoribus Solone et Lycurgo, Pittaci belli ea gesta et leges, Biantis liferalitatcm et strate mata, Cleobuli et praedictorum sapientia eslata, narrat Laertius io eo-
325쪽
quod syllogismos multipliciter versarent, neque quod de ideis dissererent, neque quod argumentati0nes involutas ceratinas et sophismos dissiciles captiososque explicarent, aut ea investigarent, quorum cum dissicilis est inventio, tum cognitio inutilis: rursus non quod solem metirentiar, aut lunae Cursum scrutarentur; sed quia leges condebant , quidve faciendum esset, quid secus, quid amplectendum, quid sugiendum docebant: et denique hunc animantem non esse solitarium et singulum, sed sociabilem p0liticumque: ita ut eam oporteat et patriae curam gerinre et legum et civilitatis. Haec autem illi sapientes non d0cere tantummodo sed et opere exequi studebant. Quare cum illorum scripta eloquentia verbis deprehendes, tum etiam opera aedepol innumera, legationes videlicet, i) Cod. εργω.
326쪽
imperatoria munera , patriae liberationes, ditionis ac b
. Et incunabula quidem philosophiae haec fuerunt. Deinceps vero idem philosophiae, quod ceteris artibus,
contigit. Nam sicuti illae a necessitate ortae, intra necessitatis terminos non steterunt; nimirum neque architectura ultra muros et tectum non processit; neque textrina tegere corpus satis habuit; sed ulterius progressae sunt, et Venustum necessario adiunxerunt, Ornatumque in OpinxibuS esse voluerunt; sic etiam philosophia essatis illis
QUID NIMIS non satis delectata, neque contenta operi bus et consiliis ad vitam humanam necessariis, multo exteriore ornatu sese ipsa circumdedit, videlicet naturaec0gniti0ne et orati0nis artificio. Uti nimirum domus ante
327쪽
σιν, απασαν δ'ε kποιειτο την σκεψιν περι ἁγαθῶν η κα- κων IJ, ποθεν οικία, ψ οτοθεν πολις' η τον ρον, ηπο ουπαντων σκοπεῖν αξιουντα. Oττι τοι γ μεγαροισι κακον τ' αγαθον τε τέτυκJ 3). Εστι δε τούτων διέμεινε δρων ο γνMτιος Σωκρατους χορος ο ο Φαίδων ὁ Ἀρμιππος ο Αἰσχίνης rLλατιουν δὲ οandronem atque cubiculum, habet vestibula et ostium et picturas et statuas: quae quidem ad usum Π0n conserunt, sed rerum usui necessariarum ornamentum et decus Sunt.
5. Propterea antiquus ille Socrates, quem exquisitioris sapientiae parentem ac principem iure appellaVeris , re liqua prorsus non iudicabat esse vestiganda , quia nimirum vel nobis nihil prosunt, vel nostram cognitionem a que intelligentiam excedunt. T0tam vero in viaetutibus et vitiis mentem defigebat, atque in quaerendo qua Tatione homo et domus et civitas beati sierent e laudabatque Η0mexum qui in primis curandum censet quid bene quidve secus patria peragatur in aede. Hisce finibus se continuit germanus ille Socratis chorus,
Cebes, Phaedo, Aristippus, Aeschines. Unus autem dixi,
i) Ita cod. At alii suadebant corrigere αετωμα , quod est quoddam in aedificiis fastigium. Denique al. στοάς. u) Eadem plane de Socrate narrat Cicero academ. I. 4.
328쪽
nus Plato eximio ingenio et verborum magnificentia prae' ditus primus philosophiam pluribus ornamentis decora vit: addiditque artes arithmeticam musicam astron0miam. Ulterius autem provectus in ipsum quoque Caelum Coia' Scendit, scrutarique ausus est, numquid et ipsa natura esset sublimius. Haud sane eo consilio ut ostenderet, ad civilem vitam hanc eruditionis copiam nihil conserre; sed platonica s0llertia id maxime spectat, ut divina bonae0nnectat humanis, et ad universale regimen , quatenUSseri potest, humanum consormet. Hoc enim sibi Volunt respublicae et famigeratae illae legos et Phaedri et Gur giae et ea scripta quibus se ipse Plato superat, nempe cum ostendit iustitiam per se ipsam c0lendam vel nullo
si Arithmeticae , musicae et astronomiae commenclationen videsis apud Platonem praesertim in epinomide. 2) De Platone eadem paene scribit Cicero academ. I. 4. ct 5.
329쪽
praemio proposito , malitiam item per se ipsam fugiendam etiamsi nulla punitio secutura sit. 6. Age vero cum Plato sic philosophatus sit , num sorte aliter Aristoteles 3 Immo vero, etiamsi hic multis subtilibusque quaestionibus semet implicat, tamen eius omnis tractatio et longa circumitio e finibus humanae felicitatis non excedit , sed in hanc collineat eique adhaeret. Ex eius enim sententia felicitas summa in usu virtutis consistit per omnem vitam, et in animae conatu ad virtutis noumam in actionibus sponte susceptis.
Neque ut sciamus, inquit, quod aequum est, philos0pbamur , sed ut id ipsum pro viribus exequamur. Atque
r) Vide Platonis praesertim Theaetetum, et librum IX. de u) Fortunatianus in art. rhet. lib. II. de argumentatione ed. paris, I599. p. 66. ait: species quaestionum quot sunt ' Octo , generalis, Fecialis , princis alis , incidens , Moluntaria quam προηγουμενον MocamuS , necessaria quam αναγκαίαν dicimus. Vide eundem etiam p. 64.
330쪽
ab illo bonum tribuitur 'n animam, corpus, et externae diciturque persecta illa selicitas, quae ex horum trium temperatura existit. Ac praeclare quidem nobiscum agi arbitratur, si ea felicitas vel uni homini sorte contigerit;
maiorem tamen multoque persectiorem eamdem esse dicit, si ea universae civitati usuvenerit. Quare et rationem haec docendi, civilem scientiam appellat: contenditque, felicitatem sine ipsa actione esse non posse: deumque et genios, qui cum eo versantur, activa et politica philosophia reapse uti, cum uni Versam naturam perpetuo firmam incolumemque c0nservant. Tot igitur ac tanta opera et conatus cum haec ars sustineat hominis gratia et
humana o felicitatis; isti qui neque id sciunt, neque ple-
1 Codex habet manifesto κρατορος pro κράσεως. De loci ergo lectione pro suo quisque libito statuat. u) Aristot. polit. VII. 5. p. 27 I. ed. Schneider. 5ὶ Quod attinet ad totam hanc Aristotelis doctrinam, operae pretium erit conserre morat. magu. I. 5. 4, Eudem. II. I, ad Nicomachum I. I. u. 6, de republica VII. I. 5.