장음표시 사용
331쪽
rique discere volunt, atria quidem eius et pinnas et l0xicas et lucos et prata mirantur: eamdem autem habere habitacula a ventis tuta, et sertunae impetu non movenda, haud sibi persuadent. 7. Non ita se gessit divinus imperator verum illo Tum illustrium exempla secatus , latitantem iamdiu philosophiam ad nativum et publicum exercitium producere
non diu cunctatus est: ac Veluti simulacro antiquae nae
iis p0titus , non solus eo frui voluit, sed in c0mmunem usum eamdem eduxit, Quod si quis divini Platonis dogmatum dicendus est heres, non hoc nomen Speusippo aut Xenocrati tribuendum est, sed ei qui suffragio suo illa d0gmata corroboravit, quae ipsemet in primis ad opus
i) Cod. δυσαθεῖς. 2 Hac ipsa sententia exorditur Themistius orationem XVII, quam habuit cum praesectus urbis creatus est. 5 eusi pum inquit Cicero academ. I. 4. sororis filium Plato philosoybiae quasi heredem reliquit'. duos autem Praestarn
332쪽
τοῖς et ροπατορας ἐαυτου η πο ἰτας 2 αρχηγετας ους pertraxit: quique curavit, ut vis p0litica cum phil0s0phia concurreret, neque separatim incederent sapientia et potestas. Hoc enim improvisum spectaculum Ostendit imperator iis qui nunc vivunt hominibus, phil0sophiam nempe ius moderantem cum virtute maxima , sermonesque exserentem Vivos et efficaces, quos interim et operibus exhibet. Igitur posteri Theodosium, qui phi-l0s0phiam ad communem vitam vocaVit, non secus Celebrabunt , quam Hadrianum, Marcum, et Antoninum maiores illius et populares et antesignanos: quorum istissimos studio atque doctrina , Xenocratem chalcedonium et Aristotel em stagiritem. i Cod. συμπρεπουσαν. a) Hadrianum utique et Marcum ex Hispania originem generis traxisse, uti Theodosium , exploratum est. Sed Antonini Pii p. ternum certe genus Nemauso gallica urbe ductum dicitur a Capitolino in eius vita. Themistius tamen non heic solum sed et in orati0ne XIX. p. 229. C. dicit etiam Pium popularem Theodosii: quo loco haeret aqua Petavio adnotanti , qui quidem frustra suspicatur corruptum locum ; namque is ab hac nova oratione con-
333쪽
της ς' ουδε τον Ἀρειον ο Σεβαστος 2 , ουδε τον Ποι non suit contentus hereditatem purpurae adire, sed et
eorum imaginibus longo postliminio in regiam Pevocatis, philosophiam sibi, ut illi, consociavit. 8. Hoc ambitioso studio gl0riari non possent vel Cyrus
persa vel magnus Alexander: quorum postremus ΡΓae' ceptorem Aristotelem multis magnisque donis assectum et Stagirorum constructione hon0ratum; tamen ad tantae
dignitatis fastigium non evexit: uti neque Arrium Augus
firmatur. Vel igitur peccat Τliemistius , vel confugiendum est ad ius adoptionum , quo in patriam quoque adoptantis transisse videntur adoptati. Sic Fronto ad amicos epist. Iib. II. Iq. ed. rom. ait Amsidium Victorinum sieri municipem Cirtensem , quum ducta eiuS Unica filia in gentem Corneliam Froutonis Cirtensis transiret. I) Cod. συνοικη-ς. Stagira in gra iam Aristotelis restaurata ab Alexandro ait heic Themistius cum Ammonio in Aristotelis vita. At. Plutarchus in Alexandro edit. londin. 1725. t. IV. p. 12, itemque Dio chrysostomus orat. II. de regno in sine, narrant id sactum a Philippo , a quo eadem Stagira excisa suerant. Alteram hanc sententiam fortasse prae se fert etiam Themistius or. XI. P. I 5. B. 2) Propter Arium, cuius philosophia et contubernio Utebatur, parcere Se Alexandrinis testatus est Augustus. V. Cassium Dionem lib. LI. 16; I hemistium or. VIII. p. 108. B. ct XIII. IIIL C.
334쪽
tus, neque Panaetium Scipio, neque Thrasyllum Tiberius: sed eos spectat0res tantum habuerunt gestovum suOrum ; pertrahere autem in ipsum stadium et pulverem ne si vellent quidem potuerunt. Secus secerunt imperatoris n0stri parentes et antesignani, quorum ingentia ΠΟ-mina fama concelebrat. Hi quippe Arrianum et Rusticum a libris abstrahentes , non siverunt intra atramentum tantummodo et calamum philosophari: neque scribere de virili animo, et domi sedere: neque disserere de legibus,
1 Symmachus in pati eg. Gratiani cap. VII. ait: Asricanum illum terra marique uictorem lectionis particeps et laboris Panaetius non reliquit. αὶ Suetonius in Tiberio cap. 14. ait: Thraullum mathematicum ut svientiae Professorem, contubernio admoseerat Τi-
herius ). 5ὶ Praesidem Cappadociae , Hadriano imperante . dicit Arrianum Cassius Dio LXIX. I S, eiusque terrore Albanos compressos. Consulatum eius memorat Photius cod. 58. p. 5 .s ) De hoc Capitolinus in Marci Aurelii vita sedit. paris. an. 1605. p. 55. C. Audi, it Marcus) Praecipue iunium Rusticum ,
quem et Deuenitus est , et sectatus, qui domi militiaeque pollebat, stoicae discoliuae Peritissimum , cum quo omnia communi-
335쪽
χην ἀκαρπουντο , ψ την πολιν ἀρείοζον τίην μεγαλην 2), et Publicas res vitare, quarum causa conduntur legos: ne que decernere quaenam sit optima administratio , et ab omni' re gerenda interim abstinere. Igitur non tantum ad suggestum homines promoverunt, sed etiam usque ad mi'
litare praetorium: qui Roman0rum sacti duces poYtas cas-Pias perruperunt, Alanos ex A rmenia pepulerunt, sines Iberis et Albanis constituerunt: praeterea et dignitatem consulis ordinarii obtinuerunt, et magnae urbis praese' Cturam gesserunt, et senatus principes fuerunt. Ii quippe
cauit publica Arioaetaque consilia quem et consulem iterum δε- r Cod. προηγαγε. Item inserius στρατ abrupto vocabulo pro στρατηγίου.
I) Praefectus romanae urbis sine dubio intelligendus est Rusticus. Nam et ante hanc editum Themistii orationem luculenta mentio extabat Rustici urbis praesecti in rescripto divorum Fratrum digest. lib. 49. tit, i. lcg. i. g S. et apud Epiphanium haeres. 26, seu 46. et in actis D. Iustini et Soc. IIII. apud Bolland. Τ. I. Iunii p. 18-2I. ubi et locus Epiplianti cxpenditur. Quod vero Corsiuius de praefectis urbis ad annum Ch. 167. Rusticum M. Aurelii praeceptorem a Rustico praesecto urbis distinguendum censet,
id mihi quidem nullo sere iure ab eo fieri videtur.
336쪽
imperatores noVexant, imperium Veluti corpus esse, quod quo maius Π0biliusque est, eo magis Op0rtet expoliri. Atque halic stetisse sententiam antiquis item Romanis probe sciebant: nempe eruditum Catonem quaest0rem suisse, Bratum imperatorem, Favonium tribunum plebis, Varro-
1ὶ Memorat Arriani consulatum Suidas in eo. Ad Arrianum senatus sortasse principem scribit Plinius epist. II. lib. u. Verum alius et paulo iunior videtur suisse philosophus nicomediensis, de quo in hac oratione Sermo est. α) Cod. πρόσηκει.
5) Cod. ἐγνωκως. De Catonis quaestura vide Nepotem in illius vita cap. I. 5) Favonium tribunum pl. videsis apud Pighium ad a1num U. C. 698. Catonis aemulus dicitur a Suetonio Favonius in Octav. 15. et a Diόne XXXVIII. 7. Vide etiam XXXIX. 5. 5.) qui
quum post bellum philippense produceretur catenatus , Octavianum victorem co vicio proscidit. Favonii mentio etiam in epist. Coelii inter Tullianas ad fami l. VIII. 9. ad quem locum consule prae claram P. Manutii notam de Favonio. Vide et Sallust. de rep. ord. orat. II. 55, Val. Max. VI. u. 2. 6) De M. Terentii Varronis praetura urbana videsis Pighium ad an. U. C. 695; de provinciali ad au. 696. Et quidem vox ἐξ πελεκυς praeturae magis provinciali convenit. In urbe enim ne comsulibus quidem, iam inde a Valerio Publicola, secures praeserebantur. Vide Dion. Halic. V. 19. et) Hie est summus ille vir P. Rutilius Rufus qui consulatum 2I
337쪽
nem praeturam gessisse, Rutilium consulatum. Mitto Pr,scum et Thraseam et alios eiusmodi: te erum explebunt historici, si iis mentem advertes. Neque enim Ipse Masecus aliud erat nisi philosophus purpuratus : Ita et Hadri nus , et Antoninus , et nunc Theodosius. . Atqui si huius cingulum et chlamydem spectes, inter alios reges eum Connumer isῆ sin animum Inspic1as et mentem, tribus nuper dictis adiunges: collocandus est enim cum aeque sapientibus , non cum aeque indutis. Ita que tanti imperatoris tibi exemplum sussiciat, quo viri ii studeas,non iguavae et otiosae, vel quae obsignataS qua stiones et Propositiones explicet, sed ei quae opera quo-
gessit cum C. Manilio anno V. C. DCXLIX, et a ribus magnopere commendatur. Is a Tullio in Bruto XXX. d1citur doctus Mir et graecis litteris eruditus, Panaeti I auditor , prope perfectus in stoicis. De hoc Rutilio accurate nos scripsimus in prosopographia dialogorum Ciceronis de rep. i) Thrasea Paetus philosophus Stoicus et Vir egregius celebratur apud Tacitum annal. XIV. XV. XVI. Extinctus cst sub Nerone, dato mortis arbitrio XVI. 55. Priscus Helvidius hu1us ge- er, virtute par, pulsus est Italia a Nerone. Vide Tacit. hist. IV. 5.
338쪽
ces, praefectura recepta Callipoleos, me de mentis proposito decessisse ' Si quid feci praeter academiae praescripta , sententiam immutavi; sin cunctis eius legibus parui , n0n e fastigio me demisi , o bone, sed pro loco , in quo eram , adscendi. Neque enim philosophiam deseruit Sucrates cum prytanin egit Athenis: inhibuit enim triginta tyrannos. Neque rursus nobilis Xenophon philosophiam dimisit cum decem millium dux fuit: ab extre-
1) Constantinopolim dicit Callipolim . id est pulchram umbem , constanter Themistius, his quidem in hac oratione, tum in orat. III. p. r. bis A ; et p. 4 , item bis. B. V. 7O. C. VI.85. B; XI. 151. B; XIV. 181. D; XXI. 248. A; XXXI. 55 . D.
Et quidem eius urbis pulchritudinem , Theodosio imperante , describit Themistius orat. XVIII. p. 222 25: tum eamdem sub Iuliano Himerius orat. VII. Vide etiam XVI. 2) Socraten fuisse prytaniti suae tribus Antiochidis ait Plato in apolog. Socratis cedit. Daticosuri. an. I 6ou. p. 25. quo in loco et eius constantia adversus XXX. tyrannos narratur, de qua vide otiam Laertium lib. u. segm. 54. 5ὶ Cod, ανεσχε.
339쪽
mis enim periculis Graecus servavit. Neque item Parmenides cum leges condidit Italis: bonis enim institutionibus magnam Graeciam implexit, Nunc autem si quid boni magistratui meo inest, non meum id est, sed ab exemplari expressum. Nam si lucro abstinui, aemulatus sum eum qui quotidie alios ditat, Si iram cohibui, ad eum qui me elegit respexi, Si pupillorum tutelam gessi, communem parentem imitatus sum. Si civilem ann0nam non sivi damno adfici, hoc item ab eodem sente hausi. Si ius ex legum praescripto reddidi, ad vivam legem spectavi.
i) Parmenides Eleae seu Veliae , quae fuit Lucaniae urbs, ortus , ct tuter eleaticae sectae doctores satis celebris, fioruit, teste Laertio, circa olympiadem LXIX, id est quingentis circiter ante Cli. annis. Iamvero leges ab eo scriptas civibus quidem suis dixerunt Laertius ex Speusippo, et Plutarchus contra Colotem edit. paris. au. 162 . t. v. p. II 26.) qui addit, cives cleates quotannis coactos a magistratibus iurare in Parmenidis Ioges. Nunc Themistius leges Parmenidis ad universam magnum Graeciam pertinuisse testi S eSt De congiariis atque annona cpolitanac urbi a Theodosio liberaliter stippeditatis, praeter Themistium iu orat. XVIII. p. 222, vide etiam cod. theod. lib. I. . tit. II. lcg. Iέ.
340쪽
ραὶ M' αλεπον γοῦρ ἄνθρωπω το καλον ὰ1tέραιον - πολῖδιασωGι ' ιωρος δε αρετης ἐπιδειξιν ἁποῖ σι η μηνες ολι- 10. Ergo cum huic aemulationis studio intentus suerim eorum quae dicturus sum invidiam deprecox, et sententiam vestram contestor ) non minus mihi honorifici suerunt aliquot menses multis annis: neque reliqui subditos meos gravem incusantes meam dominationem, sed discupientes, Neque enim temporis diuturnitate tibi benivolemtiam subditurum comparabis, sed providentia et sedulitate : item si nihil praeseras communi utilitati, non Vanam
gloriae speciem, n0n dominandi cupiditatem: si nihil odii, nihil gratiae causa facias. Qui hisce regulis utitur, multorum annorum non indiget, immo et hoc spatium pertis mescit: dissicile enim est homini honestam samam diu in-
1ὶ Τhemistius iniit urbis epolitanae praefecturam anno post
ch. natum 58 . circa kal. septembres, uti recte adnotavit Hardui nus ad orat. XVII, adeoque nonnisi paucorum mensium magistratum gessit. Porro hoc ipso anno 58 . vertente Quintus etiam Aur. Symmachus romanae urbis praesecturam suscepit, V. Corfinium
de praesec. urbis). Quare duo principes oratores duabus principi bus urbibus eodem tempore praefuerunt,