장음표시 사용
3쪽
AMPLISSIMI ORDINIS PHILOSOPHORUM
5쪽
BARONI LIVO NO, AVGVSΤISSIMI ROMANORUM IMPERATOR Is CLAVIGERO AC PRO TRIBUNO.
7쪽
FAUTOR SUMMA MIHI PIETATE UENERANDE,
quo more solent inittere hominespriptores haec mea ad Te proficiscitur epistola; ' qacmquam nec horum confluetudinem omnino improbandam censeo, qui in re tenui gratiae conciliandae cause et patrocinii comparandi Viro Sintimates solemni quacumque data occasione verbis h0neste blandis niloqlluntur. Hanc vero ad rem minime ut Ks sum ego; quor, qui me satis norunt, et fiunt et saepius reprehendunt. Sed prius Tibi me purgem, necesse es, quam verbum ad commendationem proferre licet. Fuerunt, qui me ingenio horri dum, facie incomtum et obfletum, moribus durum et mala pertinarem accinare non dubitarent. Hos gutem, clim Fam
tim sint viri, quorum iudicia susTicio, haec de me seη-
8쪽
tire, valde dolio; et magis doleo , quo , 'quomodo mala mederi possin, non video. Hone in esse et in trepide probum prisa mihi Dit semper ultimaque vitae regula; nec alium videri alium esse ullo modo su sineatu, si vel maxime apud Alarimos mihi meisque
rebus obfritvrra videar. Sstius mihi fuerit cum Catone mori, quam longos Nere triumphos cum Iuliis. Aliorum revereor sententias, iisque si res acuti
ponderandas impellor; sed solam quor conscientiam. Laetor s ciuium i adprobationem assequi mihi contigerit; ' minus, animus nil mali conscius faciis
acquiescit. Filium Tuum, optimae spei iuvenem, indi is que ac parentibus cari κm, non diligo tantum, sedonio merim vehementissime. Meo erga Illum amori, meoque erga Te officio an satisfecerim, non ego iud care debeo: hoc verum audeo enuntiare, me Illo nil
earius meaque pietate nil sanctius habuisse, dum illi moderator sudiorum adessem, nec nunc habere, qui miro Eum animi assectu amplectar, Eiusque felicita. tem labenter omnibus meis commodis, s qua mea sunt,
anteponam. Sed verebar non me cause, ne morum meorum di vitas, quam omnes fere ut nos rum modorum hodiernorum minime seqAacem incusare non δε- ferant, Illi noceret, cum et Tibi Tuaeque coniugi, Amina8 yrimgrisse, me in est gem Iusspici em venire
persentiscerem. Abii inuitui ab imito, non satis assue.
9쪽
tus genio feci si, ut alii arguerunt et ipse confleors non fatis docilis viarum, quibus nostri incedere solent. Satias taxi minus esse patientem qκam male. Si quid
fui in Odmonendo seuerior, in corrigendo durior, quod sentio dixi, adieci rationes; amoris certe plena erant omnis. Λu vero nimia fuerit issa mea constantia et tu quibusdam obstinatio, Ipsie, qwem regendum a c*RTIM, iudicet. Mihi vero Eius amor inter vitae Iuauitates delectatio est praecipua. Quod peccatum es, mihi peccatum es; me vero in terris omnium respicis vlti inlim, ubi de re lacri agitur; primum, ubi de recis oritur quasio. Nil nunc dubito, cum iam ex modesta sib
rias loqui pos , . Tibi Hunc tabem Ilium vel publice
ostruseri, qui omnibus aeque bonis viris et peritis commendatur a sngulari studiorum amore et literarum tractatione Gisia, quique ob praecipuam modestiam
morumque comitatem et elegantiam adamatur omnibus.
Decus familiae solamenque parentum sese promittit futurum, qui tantulo temporis 1 alio tantam iam hauserit doctrinae copiam ex fontibus limpidissimis; quod ut Tibi et matri feliciter eueniat et precor et nem. De hac mea scriptiuncula nil es quod dicam.
Argumentum a Te non putavi alienum, qui in his rebus es versatissimus, et Iase militiae ordines atque honores tenui . Tu vero et verbis coram et literis a flens non comiter solum et honori ce sed sini e etiam inecvm covellaueris, animvm mihi avxisti. Quem magis
10쪽
huic ineo libello patronum et iudicem gusteram, quam qui optime omnium, qssos propius nouisse mihi contigit, rem militarem dissicit castrisque excoluit Di qui iam hoc meum; tirocinium; sed est et velitatio non in signa
ducum diligentis. An quid aufus sis yerperam, In iudicabis ; et condonabis, si quid. Mumeu summum Te, Vir Isi ris, coniugi, filio totique familiae longam
adhuc annorum seriem tuestur et incolumem cohi feruet; ex qua Tua Tuorumque felicitate nemo maiori adscis-bur volUtate , quam eg9