Specimen medica inauguralis exhibens editionem libri Hippocratis De capitis vulneribus : quod ... offert Johannes Hendrikus Rutgers

21쪽

περὶ

22쪽

περὶ

23쪽

HIPPOCRAMIS LIBER

Cupitis Vulneribu8.

I. Hominum capita noque inter se similiter habent,

neque susurae capitis in omnibus eodem loco Silae Sunt. Verum cuicumque pars e anteriore caput prominet, huic Susurae in capite ad litorae similitudinem a natura sunt accommodatae. Breviorem namque lineam transversam ad 088is prominentiam a natura productam habet, alteram Vero per medium caput in longitudinem ad cervistem perpetuo tendentum. Λt eui posterior dapis is pars pr0minet, huic Suturae contra quam in priore naturaliter se habens. Bre vi0r namque linea transversa ad ossis prominentiam natura liter pr0 ducitur, longior vero per medium caput in longi iudinem ad frontem perpetuo tendens a natura constitutaeSt. Cui autem utraque capitis parte, tum anseri0re, tum Ρ0Sieri Ore, os prominet, huic suturae , ad literae α similitudinem a natura sunt Deommodatae. Lineae Vero longiore8 ad utramque prominentiam franSVersae a natura 1 η

25쪽

productae sunt, breViS autem per mediam capitis l0ngilii dinem in longam utramque lineam desinit. At cui neutra parte caput prominet, hic suturas literae X similes habui.

Lineae vero ita a natura pr0ductae sunt, ut altera quidem transversa ad tempora perVeniat , altera per medium caput tu longitudinem seratur. Il. Duplex autem est os ad caput medium: maxime autem dura et densa pars eius est Suprema et insima, quae membranae contigua est. Λ Suprema Vero parte et insima, a durissimis et densissimis continuo pergit ad molliores partes et minus densas et magis cavas ad diploen usque. Est autem diploe os8is pars maxime cava et mollissima et maxime caVernosa. Ad totum capitis os, Si supremam atque insimam partem adm0dum exiguam demas , Sp0ngiae simile, multasque

veluti carunculas humidas continet, quas si quis digitis c0nterat, Sanguis ex illis prodibit. Insunt qu0que in osse Venulae tenues et cavae, Sanguinis plenae. 0u0d igitur ad duritiem quidem et mollitudinem et cavitatem Spectat,

Sic se res habet, quod vero ad orassitudinem et tenuita tem , hoe modo.

III. Totius capitis os id tenuissimum et maxime imbe cillum , quod ad sinciput est, idque quam minimam et tenuissimam carnem hac capitis parte in Se habet, cere brumque plurimum eo l000 subest. Cumque haec ita se habeant, ubi tela ictusque aequales suerint magnitudine, vel

minores, tum etiam aequalifer vulneratus aut levius, os

hae capitis parte magis e0lliditur et frangitur, et medium

27쪽

desidit, sub eoque casu magis moriuntur aegri, aegriUSque curantur et mortem evitant, quam si qualibet alia capitis parte istud accidat. Atque ubi aequalia suerint vulnera, aut minora, aut aeque vehementer, aut levius qui S percu88us fuerit, cum alioqui vulnus lethale sit, infra brevius tempus ex vulnere moritur qui hac capitis parte, quam qui alia vulneratus est. Cerebrum namque ad sincipiat celerrime et maxime sentit offensas, quae in carne et OSSe fiunt, cum host loco tenuissimo osse et exigua earne tegatur, magnaque ex parte Sub sincipite situm sit. Ex reliquis ossibus quod e8t ad tempora, maxime est imbecillum. Committitur enim inserna maxilla cum calvaria, moveturque in temporibus sursum et deorsum articuli in modum, auditu8que etiam huic est viqinus, venaque cava et valida per tempora

IV. Est autem validius capitis os, quod pone Verticem et aureS est, quam totum os anterius, carnemque illud copiosiorem et altiorem in se habet. 0uae quum ita sint, a vulneribus et telis aequalibus et similibus, et a maioribus similiterque et gravius vulnerati os eo capitis loco minus frangitur et colliditur. Ac si alioqui ex vulnere homo periturus sit, diutius vitam trahet qui p0steriore capitis parte Vulnus aecepit. Longiore namque intervallo os ob crassitudinem in pus convertitur, ipsumque infra ad cere brum transfundit. Minor qu0que cerebri portio hac parte capitis subest: sereque plures servantur ex iis, qui parte capitis p08leri0re, quam qui anteri0re VulnUS acceperUnt. Ex vulnere etiam capitis quacumque parte acceptum Sit,

29쪽

ubi ali0qui ex vulnere quis lueris periturus, hyeme quam aestate diutius vivit. V. Ubi vero a telo acuto et levi impressum in osse vestigium suerit, idque s0lum ita ut neque findatur, neque collidatur aut medium desidat, quod aeque in anteriore capitis parte ac posteriore accidere p0test, ex his mors etSi consequitur, non aequo lamen iure contingit. At ubi

nudato osse sutura in vulnere conspicitur, quacumque capitis parte vulnus exstiterit, minime omnium vulneri ac telo resistit, si s rte telum in ipsam futuram incubuerit, tumque vel maxime, si vulnus sineipite, iuxta debilissimam capitis partem, exceptum fuerit, Suturaeque in vulnus incurrant, et telum ipsas suturas attigerit. VI. Vulnerum ossis capitis tot sunt genera: ei sub qu0que genere plures Sunt in vulnere 1 raeturae formae. Os sub vulnere finditur, ossique rimam habenti qua pariefissum fuerit c0llisionem asseedere necesse HSt; quodcumque enim telum os sudis, idem os plus minusve collidis, ipsum

nempe 08, in quo rima ineSt, et ea oSSa, quae circa rimam Sila sunt. Hocque genus unum eSt. Rimarum autem variae sunt sormae. Nam et tenui0res sunt et tenuissimae, ita ut neque quaedam c0n Spicuae Sint, neque protinus a Vul

nere , neque quibus diebus homini id magnopere prodesse

p08Set. Rursus nonnullae rimae crassiores et latiores exis

iunt, quaedam etiam latissimae. Ei aliae quidem longius