장음표시 사용
21쪽
salutant, hanc laudibus omne genus extollentes astidium parere prudentioribus non desinunt, huius libertatem, auctoritatem, gloriam dummodo celebrent, non parcunt ampullis et sesquipedalibus verbis. Regnat in his rebus
Non ita multis ante annis apud nostrates solemne erat graviter et ornate disserere de luee m qua nune ipλ- et de praestantia uiua arensi et de erimi pretio hominis mortalia. am paullulum intermittere futiles istas nugas laeti videmus sed quid prodest si statim novum malum paratum Finge Socratem τον εἴρωνα τον ουδὶ παντα πασιν εἰδοτα divinitus ab inseris excitatum tot saeculorum intervallo in hanc lucem rediisse cum alios quosdam salse rideret, ni fallor, tum profecto more suo ut olim sic nunc eorum sive arrogantiam sive insaniam libera contumacia exagitaret, qui non sapientiae amorem sed
ipsam sapientiam haud obscure profitentur; utpote quibus ipsa cientia, veluti altera geria, omnes res divinas atque humanas disertis verbis patefecerit. Quae cum ita
in animum inducant, tu cave ne obloquare sacrosanctis
deae interpretibus, ne interpelles quidem, quod si seceris, manifestum te habebunt veritatis forem, hominem si non improbum et nihil at certe lucifugum, superstitiosum, animi pusilli. At ιννας καὶ μέρινασ απαττεῖν' aureum
est praeceptum. Hoc si tenes vide an novissima oracula mecum contemnas. Scilicet somnium vocatur generis
nostri nobilitas. bestiis mequiparantur maiores coelum mortalibus negatur Apage turpes nugas Vix dici potest quam radiolis istiusmodi dementia frangat aucto .ritatem critices sanioris quantum dolorem, quantam tur-
22쪽
pitudinem inurat universis disciplinis, ita ut quae ab unoquoque inter summa bona essent habenda ea nunc paullo infirmioribus quales multi sunt prorsus perversa videantur et omnino abiicienda. Bonum factum quod dies λο- minum commenta delet quo absurdiora eo certius. Hanc igitur eximiam temporis medicinam bono animo exspec
Ab tot ineptorum arrogantia inique levitate quantum differt Gelorum flagrans ille veritatis amori studiumque indefessum cum amabili modestia moniunctum primum Omnia cum pulvisculo excutiendi, deinde diu et multum perpendendi ut sic demum firmis fundamentis superstruant solida et duratura Hanc regiam viam institerunt philologorum admirabiles illi principes, δαιμονιο ανδρες, quOS
protulit Anglia imprimis et patria nostra Quorum ingulari εὐστοχί et insigni industria factum ut veterum
scriptorum, praesertim Graecorum emendatio. olim vel ingeniosissimo cuique periculosae plenum Opus aleae, iam tantum non in certam artem redacta sit seques ipsa acrimine effrenatae dicentiae dacillime queatur. Etenim rectes iamdudum intellexerunt viri docti quam rationem in suis disciplinis sequantur physici et mathematici, eandem etiam cit historix conscribenda literisque antiquis
illustrandis unam esse omnium optimam. Quemadmodum tota rerum natura legibus tenetur immutabilibus, fortuna nullum locum habet . sic dicta et sacta humana quoque pari necessitate inservire videmus eademque Sque recurrere. Quae cum ita in ubivis primum omnium observanda est analogia, qua semel perspecta vel impeditissimis locis lux clara necopinato assunditur Quod ut universe
23쪽
sio peculiariter valet de erroribus librariorum in veterum scriptis describendis proque sua peritia interpretandis et corrigendis. Cum enim hoc habeant maiora ingenia ut quasi splendeant sua quisque propria luce et a se invicem statim dignoseantur, homines obtusi et hebetes contra,
quales admodum erant Graecorum seri nepotes, Omnessere eandem imaginem reserunt, iisdem erroribus labuntur, eadem ἀναισθησί codicum Vitia concoquunt, OVa Ommittunt, malo malum augent. Non profecto istiusmodi hominum erat quae auctores paene persecti saeculorum memoria digna scripserant ea ab omni labe pura et integra tradere posteritati Saepe Verborum Sensus parum curiosi satis superque habebant librorum scripturam oscitanter depingere. Quamquam eiusmodi socordia compluribus locis detrimentum intulerit, quamquam prava ingulorum verborum interpunctio et infelices syllabarum
omissiones vel repetitiones et requentes literarum, compendiorum, sigiorum non multum dissimilium permutationes monstra saepe genuerint atque portenta, tamen si
sano iudicio accedit Graecitatis scientia et artis palaeographicae sitia, facile erit horum magnam partem inte pretari ac irocurare. Multo gravius se res habet si sorte placuit docto monacho aut magistello scriptoribus antiquis
admovere manum corruptricem et pristinam verborum sanitatem refingere ad normam sequioris aevi. Haec quoque
menda tollere possunt critici. Sed opus est diu versasse grammaticos et exicographos et reliquos aereae aetatis Scriptores qui purum sermonem atticum quem ipsi turpiter ignorant neminem recte docebunt sed quorum repetita lectio hoc saltem commodi labet quod sacem praeserat
24쪽
pitudinem inurat universis disciplinis, ita ut quae ab unoquoque inter summa bona essent habenda ea nunc paullo infirmioribus squales multi sunt prorsus perversa videantur et omnino abiicienda. Bonum actum quod dies Aominum commenta delet quo absurdiora eo certius. Hanc igitur eximiam temporis medicinam bono animo exspec
Ab tot ineptorum arroganti atque levitate quantum differt Metortim flagrans ille veritatis amori studiumque indefessum cum amabili modestia moniunctum primum omnia cum pulvisculo excutiendi, deinde diu et multum perpendendi ut sic demum firmis fundamentis superstruant solida et duratura Hanc regiam viam institerunt philologorum admirabiles illi principes, δαιμ.όνιοι ανδρες, quos protulit Anglia imprimis et patria nostra Quorum ingulari ευστοχl et insigni industria factum ut veterum
Scriptorum, praesertim Graecorum emendatio. olim vel ingeniosissimo cuique periculosae plenum Opus aleae, iam tantum non in certam artem redacta sit seques ipsa
crimine effrenatae dicentiae dacillime queatur. Etenim rectes iamdudum intellexerunt viri docti quam rationem in suis disciplinis sequantur physici et mathematici, eandem etiam cies historix conscribenda diterisque antiquis
illustrandis unam esse omnium Optimam. Quemadmodum tota rerum natura legibus tenetur immutabilibus, fortuna nullum locum habet, sic dicta et sacta humana quoque pari necessitate inservire videmus eademque usque recurrere uae cum cita sint ubivis primum omnium observanda est analogia, qua semel perspecta vel impeditissimis locis lux clara necopinato assunditur Quod ut universe
25쪽
si peculiariter valet de erroribus librariorum in veterum scriptis describendis proque sua peritia interpretandis et corrigendis. Cum enim hoc habeant maiora ingenia ut quasi splendeant sua quisque propria luce et a se invicem statim dignoseantur, homines Obtusi et hebetes contra,
quales admodum erant Graecorum seri nepotes, Omnessere eandem imaginem reserunt, iisdem erroribus labuntur, eadem αναισθησίφ codicum Vitia concoquunt, nova committunt, malo malum augent. Non profecto istiusmodi hominum erat quae auctores paene persecti saeculorum
memoria digna scripserant ea ab omni labe pura et integra tradere posteritati Saepe verborum Sensu parum curiosi satis superque habebant librorum scripturam oscitanter depingere. Quamquam eiusmodi socordia compluribus locis detrimentum intulerit, quamquam prava ingulorum verborum interpunctio et infelices syllabarum omissiones vel repetitiones et frequentes literarum, compendiorum, sigiorum non multum dissimilium permutationes monstra saepe genuerint atque Orienta, tamen si sano iudicio accedit Graecitatis scientia et artis palaeographicae peritia, acile erit horum magnam partem interpretari ac procurare. Multo gravius se res habet si sorte placuit docto monacho aut magistello scriptoribus antiquis
admovere manum corruptricem et pristinam verborum sanitatem refingere ad normam sequioris aevi. Haec quoque menda tollere possunt critici. Sed opus est diu versasse grammaticos et exicographos et reliquos aereae aetatis Scriptores qui purum sermonem atticum quem ipsi turpiter ignorant neminem recte docebunt sed quorum repetita
lectio hoc saltem commodi labet quod sacem praeserat
26쪽
attento lectori ad claro dispiciendum quid in vetustis
membranis κέραιον profectum sit ab ipsis Ionibus et Atticis, quid corrector multis post saeculis suo arbitratu
mutaverit. Tertium denique est foedum corruptela genus quod a paucis editoribus animadversum ad hunc usque diem praestantissimum quemque scriptorem deformat Scilicet e codicum marginibus in textum irrepserunt variae lectorum explicationes et observationes quas ubique ascribere vel suprascribere solebant. Quo in genere etsi haud raro meliorum librorum collatio doctis indoctisque ostem di quid male alicunde pedem intulerit, multa tamen sunt scholia et emblemata omnibus libris SS, qui aet tem tulerunt, antiquiora, quae certis indiciis deprehemdere ac semel deprehensa ipsius scriptoris auctoritate audacter expungere munus est ingeniosi critici. At res est lubrica et multi iudicii; quocirca cavendum ne illo
tis manibus haec sacra attrectemus. Horum ac similium vitiorum permulta iam erea medela sublata esse inter omnes harum rerum iudices liquido constat alia autem plurima quorum et facilis et evidens esset emendatio, in tritissimo studiorum genere ad hanc aetatem viros doctos latere potuisse, etsi sunt qui negent, ego tamen pro certo affirmare nullus dubito. Et sane onon omnia possumus omnes' ut apud poetam est sed inventuris non obstant inventa Concedo temporum hominumque iniuria tam densis tenebris premi nonnulla ut semper irrita sit sutura veri inveniendi spes:
Neque est in medio semper relevetur ut aeger Interdum docta plus valet arte malum.
27쪽
Verum enimvero alii loci occurrunt mutili nunc et obscuri ubi critices lumen prudenter admotum omnes nebulas repente dispellet. Id igitur si verum est, quod nemo paullo acutior admonitus dubitabit, ut nova nobis reperienda supersint, ingenuus profecto est labor
veterum monumenta, quae in omne tempus futura sunt
summae humanitatis principium et sons, inveteratis negligentiae stultitiaeque sordibus ita purgare ut pristina luce quasi resplendescant. quidem certe, si non plane deest pulchri verique sensus viresque suppeditabit aetas
et non intermissa studiorum exercitatio lubens aliquando in hac palaestra certarem. Namque constat quo rectius quisque et de aliorum in arte critica inventis pomtuit iudicare et ipse corrupta in integra restituere eo melius quid scriptores voluerint tum intellexisse tum discipulis explicaSSe. Ad declarandum autem quare hunc scripserim libellum
pauca monuisse Suffecerit. Non is sum qui existimem me curriculo academico decurso iam sic satis ab omni parte paratum esse ad artem dissicillimam exercendam, cum nihil magis ex animi sententia exoptem quam ut omnes intelligant diseendi non docendi causa me id aetatis in scriptoris gradum ascendisse. Effecit haec ipsa cogitatio, dum alia quoque argumenta et novitate et suavitate valde mihi arridebant, ut rationibus subductis omnium utilissimum duxerim insigniores observationes palaeographicas, quas a summi criticis didiceram, ordine quodam recensere, additis exemplis ex probatis scriptoribus emendationum, quae ex his sontibus manarunt. Caeterum si doris erant leviora quaedam, quae ipse mihi
28쪽
reperisse videbar, haec quoque nonnumquam adieci, atram tamen ne ipse inepte committerem quod in aliis reprehendebam. Tu L. B. aequi bonique consulas hasce qualescumque studiorum meorum primitias et ubi erravero pro humanitate tua meliora me doceas. Scribebam Lugduni Bat.
29쪽
Res enim sunt parvae, prope in singulis literis atque interpune-tionibus verborum oecupatae. Cio promur. Π.
In vetustissimis libris 88. singulorum verborum interpunctio sere nulla erat, literae unciales perpetua sine continuabantur, spiritus et accentus deerant. Exemplo
supersunt libri papyrace hoc saeculo Thebis Aegyptiis
imprimis et Herculani reperti membranacei Vaticanus, Sinaiticus, Octateuchus ossimus, alii complures Sensim autem pedetentimque mos antiquus abiit in desuetudinem Coeperunt in lectorum commodum singulas voces intervallis distinguere ut nunc solemus literarum formae rotundae actae ab angulosis ut uno ductu exararentur cum praecedentibus et subsequentibus eiusdem vocabuli sponte coniungebantur accentus et spiritus denique olim sine damno omissi, posthac in diem crescente veteris linguae inscitia legentium ac praelegentium turbae necessarium erant praesidium. Sic factum ut saeculo nono P. Chr. n. antiqua scriptura ubique ex communi hominum
30쪽
consuetudine evanuisset omnesque uterentur transformata
minua L. Describebantur igitur vetusti codices optimae notae novo ritu et lectoribus et librariis multo saciliore; descriptos utpote iam nullius pretii nemo curabat. Quorum utinam plures aetatem tulissent Quot quantis enim erroribus lapsi sint qui literas unciales inexercitatis oculis perperam lectas ligat charactere expresserunt praeter harum rerum iudices nemo facile credit. Qui semel hoc perspexerit in locis obscuris utilissimum iudicabit revocare quadratas, delere interpunctionem, spiritus omittere, ne accentibus quidem nimium tribuere, cum sexcentis Xemplis luculenter pateat in his omnibus viam nobis monstrare qui sibi semitam non sapiant. Vel sic, ut acile intelligitur, non cuiusvis est multa rectius constituere, verum qui iudicio non omnino est destitutus, coniungenda certe non distrahet, distrahenda non coniunget neque bis lege quae semel aut semel quae bis erant legenda. Quibus modis scribarum natio identidem peccavit. Emπολαια sane haec sunt vulnera et leviora ut mirari possis adhuc
Sed valet de inventis criticorum quoque acuta quaedam Plutarchi observatio in vita arcelli Cap. 17 ubi
dicit: Zητων με γαρ οὐκ αν τις ευροι δι' αυτο τὴν ποδειξιν αμα δὲ τὸ μαθήσει παρίσταται δόξα του καν αυτον Leg. αυτος ευρεῖν' ἴτω λειαν δον ἄγει καὶ ταχεῖαν επὶ τ δεικνυμενον. Quin etiam in verbis emaculis nomnumquam ridicula syllabarum divisio per iocum perperam dispositarum non stultos tantum sed eruditos homines probe decepit. In Graecis autem interdum vel unus spiritus male lectus