Specimen litterarium continens adnotationes criticas in saturas D. Iunii Iuvenalis [microform]

91쪽

VS. 193-195.

Et tales adspice rugas, quales, umbriferos ubi pandit Thabraca saltus, in vetula scalpit iam mater simia bucca. VOX, quae est tales , in mendo cubare vel ideo certum est, quod talis' et tantus ' ante voces quae sunt qualis' et quantus ' semper a Iuvenale omittuntur confer Maerum i)ὶ Scholtius η coniecit turpes ' spemnens Helusii coniecturam aniles ' utpote quodammodo languentem, quod idem de voce turpes ' dici potest. Equidem putaverim substantivum quod At rugaSV, genere iam definitum per sententiam Sequentem, numero etiam circumscribendum egse et legendum: den-S. VConfer Sat. XIII us. 15: densissima ruga cogitur in frontem. Cum vocabulum sequens in libris manu scriptis vulgo per aSpV exaratum per easdem litteras incipiat quibus hoc desinit, fieri potest ut hae litterae MV, Semel tantum scriptae, mendum pepererint Librarius propter Sequentem vocem quales' facile invenit tales. V

Percurram citius, quot villa p0SSideat nunc, quo tondente gravis iuveni mihi barba sonabat.

92쪽

84Ηo versiculos abesse maluerim. OS vergus praecedente8, ii quibu poeta riglino mentis vigore cruentis quasi verberibus caedit homines impuros et improb08, hi admodum sunt languidi. Insuper s. 26 ex prima

satura repetitu8 St.

Longa illa enumeratio 220-24 librario ansam dedith0 vergus conflandi.

Igitur fortuna ipsius et urbigServatum victo caput abstulit. Veteres interpretes fere vocem quae Si fortuna intellegunt de mala fortuna. Quam interpretationem Ηeinrichius vituperans verbum accipit de fato variante nunc Servante nunc deperdente. Neutram vero sententiam probaverim. Nam fortuna ompeii adeo erat celebrata, et felicitas populi Romani ab omnibus fere Latinis scriptoribus ita semper aucta et amplificata est, ut verbum et hoc loco vix de alia re possit intellegi quam de bona fortuna. Accedit quod vocabulum , Servatum , tam arcte coniunctum cum voce fortuna , tibi vix de eius sententia dubitationem reliquit. Hoc accepto vide quam recte omnia procedant illa Pompeii fortuna, illa populi Romani multum celebrata felicita eum servavit. Quid imo caput ei abstulit. Id multo acerbius dictum esse, multoque magis saturae huius indoli convenire neminem fugiet Sententiae inest ironia vel potius arca8mus apti88ime re-

93쪽

85spiciens ad ea, quae poeta in initio dixerat: pauci dinoscere po8Sunt vera bona atque illis multum diversa eq8. Conser S. 248: felix nimirum qui tot per saecula mortem distulit. Commentarii loco is, Flor IL 13 causa tantae calamitatis eadem quae omnium nimia felicitus.

Sic veniunt ad miscillanea ludi. refert ergo, quis haec eadem paret in Rutilo nam luxuria est, in Ventidio laudabile nomen

sumit et . Heinrichius damnans interpretes, quod non tanderentur versu 1 qui subiecto careret, pro Sumit 'coniecit legendum esse sumptus. V Etiam taerus ), si post sumit ' commate incidatur, subiectum deesse assirmat. Attamen subiectum re vera deSt. Non esthmiscillanea , ut vult eidnerus ' hoc verbum modo hoc m0do illo sensu usurpans, sed impliciter est haec eadem larare arcessitum ex praecedentibus. Sensus

in l. l. pag. 21.

l. l. pag. 24 sqq.

94쪽

86 est: splendide vivere in Rutilo luxuria vocatur, in Ventidio laudabile nomen sumit. V Itaque locus uuam

habet dissicultatem.

Si res ampla domi similisque affectibus 88et, pinguior Hispulla traheretur taurus et ipsa mole piger nec finitima nutritus in herba, laeta sed ostendens Clitumni pascua sanguiSire etc. Verbum ., sangui8V manifesto corruptum est. Quis diceret: sangui nutritus in herba stendens pascua it 3 Insuper subiectum non desideratur verba haec legens nemo non putabit illa participia esse referenda ad taurum. Itaque tauru ubique subiectum Sse videtur.

Quomodo hic ostendit pascua laeta Clitumni ' Colore suo. Notum est candidos tauro in Cl. pascuis nutritos fuisse, quibus saepissime ad sacra facienda uterentur Romani Verg. Geor. II 146). Colorem illum vi aquae fluminis nasci putabant. Quid mirum, si noster hoc in Suum Sum converterit, ut fecit A. 403 Idcirco nullus dubito, quin poeta de albo colore cogitaverit, cum

95쪽

87 praesertim, ut clam dixi, Mil. immolaretur victimis candidis. Quid autem latet in verbo sanguis 3 Flumen litumnus, cuius undae vitreae erant et nive frigidiores, inter alia flumina imprimis tanquam deu colebatur. Ρrellerus' scripsit flumen appellatum esse divum patrem Clitumnum, et pontem in eo fuisse, qui partem Sacram seiungeret a profana, in qua et lavarentur Romani. Puto igitur cum erWerden ' legendum esse: Clitumni pascua sancti. V pSe in eandem coniecturam incideram.

Cui candida nomen scrofa dedit, laetis Phrygibus mirabile sumene nunquam visis triginta clara mamillis. Programmatarius Pulbiu β postquam dixit s. 19

maxima laborare obscuritate, rogat, utrum latuendum sit, poetam in dubium vocare voluisse quae fabulantur poetae de Acrota alba, an credendum eum id egisse, ut poetae, quem derideat, imprudentiam denotaret et stultitiam, scribentis et nunquam visis ' cum scribere deberet et nunquam alias visis. De tenebris nihil sensi. Poeta memoran Aerosam claram fuisse triginta mamillis qua nemo unquam Vi-

96쪽

disset sc quod nunquam illa scrofa exstiterat ergo non alia vidisset re vera lepide significavit se fabulas illa poeticas non magni facere, quod tantum abest ut a Iuvenalis moribus abhorreat, ut permulti exstent loci, in quibus res mythicas derideat vel minus reverenter loquatur de diis. Cons Sat. ΙΙ 149, ΙΙΙ 267 sqq, 101, VI 60 394, XIII 40 52, ΙΙΙΙ 24 sqq.

Hic nostrum placabo Iovem Laribusque paternis tura dabo atque omnis violae iactabo colores. cuncta nitent, longo erexit ianua ramos et matutinis operatur festa lucerni8. Verbum operatur ' admodum incommode hic usu patum esse mihi videtur. Ianuam erigere ramos' i. e. erecto tenere, ut Supra Simulacra accipere coronas 'ferri potest, sed ianuam sacrificare ' prodigiosa est dictio. Weidnerus i quidem adnotana: DSta ianua peratur i. e. Sacri operam dat, sacra et honores indicit 'significationem ad hunc locum aptavit non vero probavit. Grangaeus ' vana interpretum conamina albis dentibus ' ridens coniecit operitur. V Sed meacior, opinor, medela praesto est. Nam desideramus adhuc noti0nem abundantiae, quae ubique in prioribus inest. Quam tibi praestabit oneratur. Haec tum habemus: , Laribus

' l. l. pag. 258. Iuv. Sat. d. Henn pag. 331.

97쪽

paternis tura dabo atque omnes violae iactabo colores. Cuncta nitent, longos ereXit ianua ramos, et matutinis oneratur festa lucemis. Cum de sacris faciendis sermo sit, non est mirandum honeratur ' in operatur ' 88 depravatum.

VS. 28 30.

Nunc aetas agitur peioraque saecula ferri temporibus, quorum sceleri non invenit ipsa nomen et a nullo posuit natura metallo. Scholtius i suspicatur nulla aetas ' et pro invenit , quod temere dicit propter sequens posuit ' persectum esse ideoque vitiosum, indidit. V Attamen nunc' esse retinendum et ad aetas ' ex sequenti peioraque ἡpeior ' arcessendum iam docuit eidnerua ). raesens tempus et persectum eadem fere praesentis status vesconditionis significatione poni posse extra dubium posuit Κiaerus ). Sententia loci est haec natura non poteAt invenire nomen ideoque huc Sque non OAuit m aetas huc usque non habet nomen a metallis petitum.

l. l. pag. 8. l. l. pag. 26 sqq. ' l. l. pag. 202.

98쪽

MVS. 150 158.

Haec ibi si non sunt, minor exstat sacrilegus, qui radat inaurati femur Herculis et faciem ipsam Neptuni, qui bratteolam de Castore ducat: an dubitet, solitu totum constare tonantem γΜayor in vocem solitus ' in mendo cubare putat, quoniam fieri non possit, ut is, qui solitus sit totum

conflare tonantem, vocetur minor sacrilegus. V Laudan8 autem Valesium st0lidus' conicientem sibi non constare mihi videtur, quoniam dissicultas, quam loco inesse dicit, hac coniectura non tollitur. Qui enim non dubita totum conflare tonantem, non magis dici potest minor sacrilegus quam qui solitus est. Maiorem salutem affert solitumst , quod ipse legendum proposuit, cuius haec est sententia: an dubitet, cum animadvertat, alios solitos esse totas Statuas conflare 3 At coniecturis non opus esse videtur Verba quae sunt minor sacrilegus' significare furem, qui eadem cupidine sed minore effectu furetur σμικρὸν κλεπτω ερωri

quod poeta dixit sacrilegos exstare minores, Mec illa pocula, dona, coronas ibi ri non sunt' tum ex tota Sententiarum cohaerentia, quae de levioribus delictis cogitare nos non init.

3 l. l. pag. 274.

99쪽

Sed corpore trunco invidiosa dabit minimus solatia sanguis. at vindicta bonum vita iucundius ipsa. Verba sed - sanguis' poetae tribuenda 88e, non Calvino, satis certum St. Nam voces corpore trunco 'consulto in initio sententiae posita sunt, ut animum lectoris foeditate adspectu indignoque spectaculo com-mOVeant, ideoque comparata sunt ad invidiam auctori caedis conflandam. ccedit quod particula at ' usit tissima est in iis sententiis, quae adversario tribuantur. Ut ex multi exemplis pauca Gram confer Cic. Mil. 6, 15, 13, 35 Ηor Sat. I 1, 51, 80 Liv. VIIII 4, 14. Denique si et prior sententia sed - sanguis' aeque ac altera at ipsa ' adversario suo tribuere voluisset poeta etiam in hac posuisset sed , quoniam anaphorae admodum favet, praesertim cum ratio, ut hic, Et concitatior. Sat. XV 4). Cum autem verba sed - sanguig' poetae tribuamus, adiectivum quod est minimus' grave movet dubit tiones HerWerdenus in ambigit utrum legendum sit, vilis ' an minius ' id est ruber. ' riu eo parum est probabile, quod sanguis' misericordiam et invidiam debet movere alterum mihi quidem videtur nihil habere, quo se commendet, nisi litterarum similitudinem Magis

i Μnemosyne Nova series 1 pag. 408 sqq.

100쪽

92 mihi placet calidus , quod imprimis ad horrorem incutiendum et misericordiam movendam valet. Sensus loci tum est: calidus ex corpore trunco fluen sanguis invidiosa dabit solatia. V De verbo, calidus' conferendus

est Verg. Aen. VIIII 414 423. 1 TAE R L XIIII.

In saltu venantur aveA, hinc praeda cubili ponitur inde autem cum e matura levavit progenies, stimulante fame festinat ad illam, quam primum praedam rupto gu8taVerat ovo. Admodum probabilis est Lachmanni coniectura haec 'scribentis pro hinc ' vs. 2). Melius illud convenit cum sequentibus verbis ad illam ' contra vox hinc 'propter inde ' quod equitur, lectorem transversum agit. Hic simul causam deprendes, qua haec' depravatum est librarius nempe propter inde mutavit haec ' cuius litterae fuerint lectu difficiliores.

Sed pater in causa, cui septima quaeque fuit lux ignava et partem vitae non attigit ullam.