Specimen litterarium, exhibens quaestiones Catullianas [microform]

101쪽

baeivn hederigerae ' us 48 Ibi naδta maria' 'Pus 63, aut μ mulier' in duas contrahendo syllabas, aut meminis Vlogondo; aut legendo Viridiaque ego algida' aut: μου foeda uiridi Idae '. sed nulla harum emendationum Opus esse vid tur Citato pede ruit Galliambus solutio illa primi pedis celeriorem versum efficit. Neque igitur opus est conjectura illa caligeri, quam egregiam dixit Doserinous x pro mulle, suber' vs. 3 legontis. on enim, quum puber et ephebus idom significant cumulata de

μ pueritia et adolescentia voces egregio exprimunt ingenium hominum, rem aliquam ob animi commotionem pluribus idom sero significantibus narantiumV. Caussam emendationi suas attulorat Scaligor: Cum deploraret mulatio nem ortunae suae, inter alia conquereretur se mulierem suisse' imo nunc est, quod conqueratur se esse V Sed nullo pacto rationis nexus turbatur Gonsera enim figurae poeta tempori ordine recenset, a mulieris Orma, quam

novissimam Attis induerat initium ducens . In nonnullis igitur versibus in prima sede solvitur anapaestus in proceleus maticum; numquam autem solvi potest in tribrachyn. Non igitur Drri possest s. 68 Egone Deum miniafra et Cybele famula ferar IV Quare omnes qui metri teno-rsem intellexerunt, hujus loci vitium motidar conati sunt.

Si Doctissimum in Obss. Miscoll. V, 9, tostibus Doerin-

Dooring in ilitione altera, . 5. Sentiger in edit anni 1 577. p. 8. obli p. 13. Sillig. pistola Critica, p. 19 sit . ullius Ilio nienti videtur conjectura rotilichii Abhandi dero et . . . nier. Αk. d. Wiss. V, 3 p. 241): Ego puer et ego adoleseens, ego ephe-μbus, et ego vir γ

102쪽

gio Ahlwardi, conjecit egone heu' , quod obhio a tamen duriusculum videtur, qui primum conjecit Ego umVet oindo, quod ipsi magis placet egone elV, quocum initium s. 58 comparat: egone a. ' Silligius ' opinonem V. . commemorat in Ephem liter. ensens 1821. q. 6. qui pro ne' scribendum esse putat nae . Sed jure Silligio, interrogatione omissa, totus locus mirum in modum languore vi dolur. I est Doeringio β Jacobsius conjecit: ego jam . Sed verum invenisse videtur, qui a Doeringi quoque laudatur non anonymus, ut dicis, sed Spengelius in

egone LV commomoravit, ductus Scriptura membranae Fr nec et quum reputasset idem compendium vo' pro nec o nunc ' in codicibus legi, emendavit ego nunc'', quam emendationem quoque a Laurentio Santonio esse lactam Lachmanni editione patet, qui, uti auptius quoque eam in extum recepit. Sa pius pro iambo in Sed Secunda scribitur tribrach3s,

moering in edit. I, p. 246, audet. . 222. . Ah taxardi. D. 13. Nobbo p. 11. In edit . 111. i. In edit alterii P. 6. Jahr 3. Ien , . T. Errat Spengelius, itum dicit inines eo dices stare a vulgata luetione Codicus achiliann D. L. habent uec . Santonii emenda. tionen ipse Spengelius jam notavit in annotetitione 11. Verana esse

hanc textus Seripturam probat adscipio Propertii loco I, 16, 1 sqq. Non intelligo , quid D0uringi uni moverit, ut hoe antenti et Spengelii

praeclarum inventum non in textuna reciperΡt.

103쪽

ut Ss. 4, 27, 30, 31, 3, 60, 76, 78 . o hoc teri

solet, ubi jam in prima sede legitur proceleusmaticus, uno excepto versu, o quo jam supra diximus 63, ubi ut celeritatem, qua in omne genus figurae Attis abiret, indicaretur, celerrimo metro usus est Catullus . Neque omittendum est, quod obbium obsservat: Ssed quoniam leviores

plerumque Sunt exeuntium vorsuum numeri, ineuntibus longarum syllabarum usu et sel si xime mediorum pedum lentitudine gravitas et, qua a urore nequaquam potest abesse, vis quaedam adhibeatur necesse est.' Quae caussa est, cur neque si in posteriore commate brevium sit syllabarum contractio, longae in priore commate Solvantur.

Bis tantum solus iambus in altera primi commatis sede, in tribrachyn mutatur, ubi locum tribrachoos iambus in posterioris commatis sede altera occupavit, nempeus Ibet 78 M.

Nobbe, p. 12. Reet ibi monet in: patria, o mea creatriae' a in mea' ' in arsi sequentibus muta cum liquid produci, vs. 50. Nolibe p. 13. Cum eo sagio probant Ahi Wardi cona ecturam legentis Quod enim yenuss urae, in quod non vo abierim 'V s. 62 quam Lachinatinus et Hauptius non receperunt. Admodum enim dure sonat vulgata: μω non quod habuerim. V Eadem pag. 13. Neque de versu 78 quidquam certo constat. Hauptius enim legit sine contraetione in posteriore commate Vaca ut hunc furor iset ' Contractionem habet versus a Pohlio ita emendatus: lectionum Catullianarum Specimen 1800 p. 533. Agedum inquit, age ferox i, De ui eat hunc furor. V Vocabuluin: i' reete a Scaligero additum videtur. Inepto Frdhlisthius . l. asedum, inquis, vetere, eat, asse fricae hunc furor. V hi Wardius cum erihesio edum inquit, se fersae, hunc, agedum Myredere feror. mihi quidem Lach manni conjectura ab Hau uti rocepta maxime placet. Opus est tribrachy, citatiore numero, in hoo posteriore Ommate quoque.

104쪽

Τortia sede prioris commatis semper os ubique iambus scribitur noque obbius mihi persuasit, qui p. 14. lectionsem vulgatam s. 37 Piger i labantes languore ocMog opor operis , ubi in tertia prioris commatis sedespondaeus legitur, tueri conatus est. Sic enim rem explicavit: Metrum, quo Catullus usus est nactas exuit no- turam Ionicam, mutatum est in dipodia iambica indo legitur in prima sede spondaeus pro ambo, qui in anapaeS- tum solvi potest. Prius comma dipodia iambica calectica factum est tertia sede admittuntur igitur iambus, Spon-μdaeus, et hujus solutiones. Spondae solutiones non legun-μtur apud Catullum, ipsse spondaeus hoc versu impugnato 3T.' Sic oro obbius. At non ita sese res habet. Quamquam naturam fere induit metrum iambicam, tamen non ita mutatum si, ut Unde derivatum Sit, non pateat, neque hoc uno exemplo probatur in Galliambis tertia edo eodem modo quo in aliis iambicis versibus pro ambo substitui spondaseum, dactylum, anapaestum. Nam si de uno concedas, de aliis simul latearis necesse est, praesertim, quum multorum codicum veterumque editionum auctoritate, lectio V labante' confirmetur. eque Varronis exemplum, quod altulit obhius quidquam ad rem iacit. Varro enim plura sibi permisit, quibus Catullus nullum in carmino suo locum concessit f. seque iambus in tertia sede umquam in tribrachrn mutatur. Quod sit ut vox habeat, hi conquie-μScat, et suror, cujus vis in ultimo hemistichio potissi--mum cernitur, aliquantisper semperetur et quasi vires colligat' ob tandem caussam Tllaba quoque, quae

105쪽

comma prius terminat semper longa est. Sed ut longis illis syllabis prius comma terminetur produci oportet in Cyboles nomine altera syllaba s. 20, 35 84, 1. Disputaverunt viri docti, utrum igitur his locis Cy-h be esset scribundum an Cybello, an in Cybele, media

ancepS SSet, uti Graecum Κυβελη et Κυβηλη. Quam autem harum rationem sequaris, nil ad metrum lacit, ergo dore tam parvi momenti non disputabimus. Sic vox t3mpanum' quoque nonnullis locis primam productam abol. aliis usus est forma Graeca τυπαυου Catullus. ss. s. 8, 9

conjectura legentis crotalumV, tuo auctoritate nititur Mureti librorum opus est, neque credendum est audetio ipserhibenti nodum ita solvi posse, Si tympanum, gymnaδium ancipitolii absere primam sex Prisciani loco didiceris. Priscianus autem docet , iri D, P interire tum, quunt consequitiatur aliquam larevem Syllabam cum mavis aliacon Sonante. oti hanc tegulam sibi proposuit Catullus, qui se in voce tympanum V syllabam produxit primam; non docet Priscianus ancipitem semici sequentibus duobus consonantibus, tuarum altera liquida nulliani igitur ejus praeceptum hic locum abot .

Ι . it. Praeclare corruutii in verηuri etuli inanirii correxit Ut am mi ι um' pro μ' typanti in tu ham mi uod quani languiduim esset ineptae hujus loci in torprotationes, suaου, si vis vide apiid interpretes, satis probant.

106쪽

QUOS puro uno versu ibi visus os invenisso obbiusvs. 60: stadio et gymnasis.' Quod supra attulimus, ut ionicum puruli in Ommate priore impugnaremus, hic quoque Valet. ec intrum igitur, viro Doctos varias in hunc locum emendationes proposuisse Ahlxx ardius conjecit post vantium atque gymnaδίδ', quod tamen Dietro non convenit sex enim tantum habet syllabas ubi Septem requiruntur. t juro addit Νur Unkundo dor Molpi kontilo die orsi Sribe diosos oris fur urg hullen, ni tympanum, typanum, gum e eis ansiih- ren . De quo vocabulo jam supra diximus Metro id solum convenit, quod scribunt illigitis, Lachinannus, Hauptius: μ εladio et gymna/iiδ'' puris ionicis semiciuntur

iam hum cum tribach et posteriorem iambum cum pyrrichio termulari posse ceteras habebis sormas hujus alliambici orsus partis. Proceleusinaticus in prima sedel gitur in solo s. 91: Dea, domina Dindrini V mirum

in modum a virorum doctorum conjecturi vexatuS Ui- hiis lamen nullum esse locum mihi persuaSum St, quia Secundum metri rogulas Severi SSima e pede, quem in sede prima logere Olemus, officitur proceleuSmaticUS. Spondaseus in hac sede legitur sive iri prinia priori Cominatis adsit spondaeus vs. 3. G, k si vo on us 18,

107쪽

22, 34, 83), sive in priore commate in sede altera tribrachys legitur, sive iambus tribrachrs s. 22, iambus 34, 3, 6 Φ. In altera hujus commati sed nusquam legitur anapaestus, neque legi potest. s. 8 igitur legendum est: typanum' ut supra jam demonstravimus. Denique non potest habere ultima sedes trochaeunt, quam ob rem cavere obbius jubet i , ne s. 46 in tibique media syllaba longa habeatur. Si enim ubique idem valet ac παυταχοὐ mediam productam habet. Quum autoni significeth. l. et tibi , mediam corripi licere Vir Doctissimus opinatur, quia in ubivia' quoqus media corripiatur et tibi' simplex ultimam habeat ancipitem. hlwardius conjecit: e ubi V, cui licet obloquatur obhius, multa habet quibus commendatur. Sic tandem ad non disputationis do Galliambis pervenimus, quos videmus Catullum, quodam

suo Ore et magis, quam ceteri Latini poetae a Graecorum consuetudine aberrantem, effinxisse . Ut brevi rem absolvamuS, hae Ormae sunt, quae apud Catullum leguntur

quam illud isim, iam, quod concurrit. I consonans est et duae donsonantes producunt syllabam antecedentein, quod ignorasse videtur Naudetius p. 22. Nobbe p. 19 Sq. Nobbe p. 20 sq. Hermann Elem. Doctr. Otr. 9 505. Vs. 14 textus quoque valde variis vexatur conjecturis recte scripsit Lachmannus:

'Aliena, quae petentes vetat exules loca.' '

108쪽

Iam multas varias de hoc carmine lectiones protulimuS; plure supersunt conjecturae praeclarae, ingenioSae, ineptae, quas hic numerare neque lubet, neque par est. Sed ad ipsum properamus carmen Multae de Altinis cum Cybeles amoribus in antiquitate sabulae narrabantur Doquibus Muretus: Quae do Atti a variis scriptoribus Diodoro, Pausania, usebio Arnobio, Augustino, Ovidio, aliis pio μ varie scripta sunt, congerere, infiniti Et, ni fallor, legen- libus non nimium jucundi laboris esset.' Quae tamen Omnia in opusculo collegisse videtur l. erthesius, qui re accurates indagata. hanc summam esse laboris testei Versus 8 de quo iam supra dictum est, in sere omnibus editionibus varie scriptus est. Mihi, ut jam dixi, non improbabile videtur in tam agitata allocutione, citum pedem in fine esse ponen

dum. ' es. Nobbe. p. 22 q. ubi quae mutanda censui, mutaVi.

109쪽

Doeringi professus st: Fuit tys ex descriptiones Catulli, Iuvenis dormosissimus quem Si cum pollinae compara--voris, eundom sub cillo lateres lacile tibi persuadeas. -- Collectis omnibus, quae de Attinis Illi circumseruntur,

praecipue, mi eiu in Ortem ex communi sere arratione in silvis Subsecutam respicimus, dolii dis morti in hac re simillimam, unus eorum regum cillo suisse videtur, μ qui totam vitam in silvis venando consumpserit. Ex eadem cauSS neque conjugio, meque prole IaVi Su jSt, unde Vel ου τεκυοποιὸς vel parte, qua viri Sumus, privatus fictus est. Post mortem autem nullius Deae Sacris aptius nobi-

litari potuit Attis, quam rheles, quae quum Dianae Si--mul personam tunc temporis adhuc induerit, jam in vita μ illi duit amatissima' Fabulam, quam Catullus Secutus est, cita sese habet utor in argumsent enarrando Nuretivorbis) Cum attic tu nemus rhelae sacrum VeniSSet,

magna comitum ratipatu manu, furore correptus virilia amputavit sibi: idem deceri ceteri quoque, qui cum eo venerant tum per aliquot tempuS, ut o Sacrorum erat, μ tumultuati. obdormierunt; expergefactu AttiS cum ad se redisset, coepit lamentari conditionem Suam etiamque de repetenda patria cogitabat cum Cybele objecto leone evincita perterresecit, ut ab ultimo littore, quo jam pro S- Serat, iterum in nemoris opacitatem compulerit ubi omnes reliquum vitae spatium exegit mirum Sane carmini argumentum et a nostra cogitandi sentiendique ratione pror-

Doering in ed. I. pag. 229. Naudet. p. 208. Qui plura de variis de Attin mythis desiderat, adeat Pauly Reallexico de Cl. Alth. I., p. 235, i. v. gdistis, et VI, 403, 3 1 1 i. v. ea.

110쪽

Sus alienum. equo Romanam id tu spirare indolem Catulli poema. Ex Asia nim Cybelos cultus Romam introducta est, quod nisi aliunde constaret, satis Servii probaretur testimonio ad Goor ΙΙ, 394 reserentis, in sacris Magna Matris Gallos usos sesso Graeca lingua Antistes Gallorum Archigallus, graeca appellatione dicebatur. Unde efficitur non vere Romanum hunc suisse cultum , neque temera videtur conjectura e Graeco carmon LXΙΙΙ Catullum vertisso, aut saltem Graecum secutum SSO Xem

plum in uod confirmatur vocabulis Graeco quodam Oresormatis aut compositis, quibus Catullus in hoc poemato amat uti, ut nemorivagu3V μδilvioultriae'' properipedem' μδonis '' set aliis dein do usus metri, apud RomanoS poeta non prorsus insoliti, sed admodum rari ipsum graecum vocabulum ephebuδ'' s. 63 montio facta dopalaeStra, stadio, gymnasiis, totus deniquo carminis testior mirum in modum in sibi imiora latus, indicare videntur carmen Graecum, quod doctus noster poeta vertit aut imitatus est. Quod non sup0resse e magis dolendum St, quia tam pauca mestri Galliambici specimina Servata Sunt, set, quod in haud multis carminibus antiquorum poetartim Rr mentum tractatur, tantopere a nostri teinporis ingenio alienum. Quid de jus in tri indolo conspam, pauci declarabo. Non multi animi sunt assectus, qui, quum a poeta versibus exprimuntur, tam citato vorsu indigent qualis Galliambus est. Citato enim metro optini dixeris On- scriptum esses Catulli carmen. omni autem, quam ab