장음표시 사용
111쪽
Αttine eiusque comitibus perficiuntur, citatum fiunt in modum cs s. 2 8, 18, 26. Quare Quia iuror eos cepit,
rabida mens, quae agnae matri sacerdotes stimulat, ut sumto levi typano, vagis Simile pecoribus per opaca Phr3giae properent nemora citatum igitur desideratur metriim, quod simul ita comparatum est, ut sere non metri legibus parere videatur. Itaque cenSe argumento carmini Optime metrum convenire. Recte igitur abbas Conti : e me ornera don a remaquer, que e rhrthme Saulil--lant, rapide, bruSant, precipit , don te poete a ait choix, a n caractere 'agitation, 'egarement et de defordre, qui convient si parsaltem seni v vj et qu'il traite, que jeμn'en uois aucu autre auque on ut applique satis tes--ser cute les tot de a convenance'.
Sed quid prastorea de Catulli carmine censendum est Admodum dissiciis videtur hac in re judicium ferre, quod argumentis firmis ot probabilibus confirmari possit. Hoc mihi constat
longe praeserendum esse hoc carmen elegiae Callimacheae, quam Supra tractavimus sunt enim in Attine multi loci, ubi doctrina non fugavit animum poeticum, Sunt partes, quibuS aequus judex, mea opinione, Summa non potest negare laudes. Sed contra et multa insunt, quae Severo
digna sunt judicio, quod de toto carmine tulit Μοnim senus, ubi ait : V Auch unis de Originalen egegnen-gedrechselio Modopoesisti, mi die liberkunsilichen Gal-μliamhen gum ob de Phrrgischen ulter.' Haud procula ver abesse mihi videtur Doct Helbig, qui ita scripsit :
113쪽
Αttine eiusque comitibus perficiuntur, citatum fiunt in modum cs s. 2 8, 18, 26. Quare Quia furor eos cepit, rabida mens, quae agnae matris sacerdotes stimulat, ut sumto levi typano, vagis similes pecoribus per opaca Phrrgiae properent nemora citatum igitur desidoratur metrum, quod Simul ita comparatum est, ut fere non metri legibus parere videatur. Itaque censeo argumento carmini optime metrum convonire Rocte igitur abbas Conti :μje me hornera don a remaquer, quo lo rhrthme Sautil--lant, rapide, bruSant, prsicipite ioni te poδte a sat choix, μ uti caractere 'agitation, 'ogarement et de defordre, qui convient si parsaltemon a s et qu'il traite, que je
Sed quid praeterea de Catulli carmine censondum est Admodum dissicile videtur hac in re judicium ferre, quod argumentis firmis et probabilibus confirmari possit. Hoc mihi constat
longe praeserendum esse hoc carmen elegiae Callimacheae,
quam Supra tractavimus sunt enim in Attine multi loci, ubi doctrina non fugavit animum poeticum, sunt partes, quibus
aequus judex, mea Opinione, Summa non potest negare laudes. Sed contra et multa insunt, quae Severo
digna sunt judicio, quod de toto carmine tulit Μοmuasenus, ubi ait V uch unter de Originalen egegnenμgedrochfelte odepoesion, te die uberkunsilichen Gal-μliamhen gum ob de Phrrgischen ulter.' Haud procula vero abesse mihi videtur Doct Helbig, qui ita scripsit :
in ed. Naudet. p. 433. R. G. III, 584. Deutache Jahrb. etc. I. I.
115쪽
Dea, tagna ea Cybebe, dea, doni in Dindymi. μ procul a mea tuus sit furor omnis, hera, Oino: 'alios age incitatos, alios age rabidos l.
Quocum plane consentit, qui ejus vestigii paene Secutus eSt, Pseisserui : Hic Catullus non est tenellus et mollis ille poeta ilui passerculi exsequias maenix prosequitur: hic neque - mollitos Iuventii culos deosculandos sibi postulat, neque - Lesbiam. dum satae sinant, amoribus ut indulgeat, X- hortatur cave. tale quis exspectes prorSuM alius St, Pindari instar numine, quod celebrat, anIatUS, Ore pro-- fundo ruit, numerisque solutioribus devolvitur. En, Phrygiam ad domum rapimur Thelesque ad nemora:
Ubi cymbalunt sonat vox, ubi tympana reboant, μUbi capita non ades viciaciunt hederigerae, 'Ubi saera sancta acutis ululatibus gitant .
At ipso carmen hoc logilo, quod haud facile is do manibus depositurum esse persuasum habeo, priuSquam ad finem servenseris, imo animo id imbiberis . Quid ipse sentiam, nunc dicam, ut sic de hocce quoque carmine absolvam. Est versus in oratii Satiris ubi servus ita poetam alloquitur: aut suris, aut versus lacis , ubi poeta di 'ino quodam spiritu amatus, simili aliqua-
Jacob in Nachir go et Sulger aligem eine Theorie de schonen unste. V I, p. 16 sq. Symbolae Catullianae 1834 i.
116쪽
tonus esse rangitur furorati. In qua re aliquid iori inest. Poeta enim, cui licet narrationes rerum non gestarum singere et quasi veras proponere, saepe et ea acta esse singit,
quae non fieri potuerunt, aut si potuerint, tamen raro sacri sunt. Illud in sabulis videndum est hoc in nostro conspicitur carmine. Catullo aut quem Graecum imitatus est, id contigit, quod non Solum nostrorum temporum hominibus, sed etiam, opinor, aequalibus insolitum, immo difficillimum osset, ut ita cum Attine Sanctam Sentiret rabiem, ita de Attinis misero salo cogitans surore quodam poetico corriperetur ut sacerdotem Cybelem pie molentem sibique ipsi ob am caussam vim inserentem quasi oculis conspexerit. Quem quum versibus deSeripSisSet, non potuit quin hisericordii talis misorrimi sali permotus, adderet querelas, quas, riuum furor mente meSSiSSet,
tamen cimpias esse meque congruere uestigioni Magnae Deae, Ostendendum isse consuit, ut depingeret Altinii in momora reditum. Sic ipse poeta quum mensisset animo forribilem illius furoris vim, Meam precatus est, ut inlios cincitatos rugoret, so autem procul cista rabies abesset Sed ii eius assseclus poeta senserit licet, lectores mequm aequales, meque posteriorem fieri sero potest,
ut argumentum et ratio, qua argumentum tractavit, ita comparata Sint ut lectore quoque, quum legant a men eodem animi motu percellantur quo ipse, quum
componeret Huic legi non satisfacere Catulli iopitia ex iis, quae Gupra Mixi, latet, attanieri longe rubest ut
eam caussam notum opus contemnam atque condem-
117쪽
nem. ulta enim insunt, quae animum lectoris re vera movent. Quod enim ad me attinet, reveritus Attinis animi religionem, semel iterumque carmen legens misericordia captu Sum, quum surore agitatus comites ad celebrandam Magnam atrem excitaret et gauderet paene quod vulnus sibi inflixisset misericordia motus Sum, quum moes tas illas audivi querelas, quibus patriam adlocutus est, quibusque mente ea recoluit, quae antea suerant, tam longe diversa a misero statu, quo nunc se in peregrina terra relictum sentiret. Et quamquam non Omnino Cum Iacobi lacio, qui jubet' glaubi eingustimmen', preces addere poetae precibus, quibus poeta finem carmini im-pOSuit, tamen hos quoque versus qui animi revera Cybeles iram atque furorem timentis, deam tamen ipsam pie reverentis testimmonium serunt, pulcherrimos et eam precem ei loco omnino adaptatam censeo. Placet quoque, quod antiquitatem spirat totum carmen, imprimis iis partibus, ubi de itine narrat, non tamen hic ipse loquitur. Insolito modo orba conjunguntur ut terraeaoLV antiquiores, antiquatae sero formae proseruntur:
leltilis,' sepulis V rvatim.' Accedit metri vis, hie lentioris, illic incitatissimi. Quae omnia si bene perpendaS, sine dubio pulchrum hoc carmen judicabis, censebisque,
si do Catullo nihil nisi hoc unum carmen SupereSSet, soro ut solus Altis officeret, ut poetae nomen plus uno maneret persenno socio. At multa tamen vituperanda quoque
in hoc carmino videntur Miseram illam doctrinam hic illic affectavit poeta, ubi nullus tali rei locus erat. Sic mihi prorsus displicet enumeratio omnium rerum, quae in Sacris Crbolos ori solebant us. 4 sqq). Non convenit cum t-
118쪽
tinis incitato animo. Qui citatis cupit coleraro tripudiis
non tam longa oratione retineri se sinet. Idem est, quod vir ingeniosus in Tollensio nostro vituperavit, qui historiae nostrae heroem quemdam, quum de alta turri desiliret, non omittere potuit, nisi oratiuncula ad comites satis longa habita. Lubenter credimus Catullum probe novisse omnia, quae ad Cybeles sacra referri possent, sed haec ex opere Sthologico, magis quam se tali carmine discere juvat. Nequa magis suo loco legitur descriptio Solis orientis, per se quidem satis pulchra sed pro hoc carmine nimis producta 39-42); et iterum prorsus displicet s. 43 2 trepidant eum scepit se Pasithea
sinu. multo melius doctum hunc versum omisisset Catullus. Sic doniquo mihi ea pars carmini non placet, qua CSbele leonem adloquitur, qui laovus pecoris hostis admodum assectato cognomine vocatur. Hunc jubet in μsua verbera pati'. o huic poemati haec omnia conveniunt. Satis apta, satis docta quidem videntur, sed animi motum opprimunt potius, quam excitant, quod ne poetasaciat summopero caveat. Τribuas licet haec vitia sempori, quo vixit Catullus, modo confitearis esse vitia, non impugnabo. Haec enim spectasse OmmSenu quoque mihi vidotur, quum carmὰ LXIII, nimis severe tamen eino edrechfelto odepoeste' diceret.
119쪽
Et quod perisse vide perditum dueas. Catullus.
Ut soro nihil, quod do Catulli vita traditur, certa nititur fide, ita ea res quoque, de qua ipse poeta plurima nobiscum communicavit, amor Lesbiae maximis vexatur dubiis. Qua de se alii viri docti litor sonsserunt atque alii, et adhuc, mea quidem opinione, sub judicolis ost. Qui novissimus Catulli editionem curaro inchoavit, Schwabius sibi rem perfecisse visus est et luco clarius demonstrasso Lesbiam, quam Catullus amaverit, eandem esse atque samosam illam Clodiam, cui Cicero, quum Caelium reum do vi defenderet, perpetua stigmata inussit. Contra cujus disputationem dubia tamen quaedam moveri posse videntur. Postquam enim omnia, quae Catullus de Lesbia tradi-
120쪽
dit, accurate comparavi cum iis, quae scriptores antiquido Clodia Quadrantaria tradiderunt, nec ea perpendere omisi, quae Catulli commentatores et alii viri docli, qui recentioribus temporibus de Catullo scripserunt, de ea re
judicaverunt, mihi persuasum est, non probatum eSSe neque
probari posse Clodiam illam eandem suisse atque puellam,
quam Catullus amavit contra verisimile esse aut alio nomine eam esse appellatam, aut saltem aliam mulierem ex sente Clodia salso Lesbiae nomine significari. Quae quaestio non nullius momenti esse videtur. Pra terquam enim verum est, quod praedicavit Lessingius , Omnia et minima quoque de vita scriptoris antiqui, quem Semel iterumque lectum diligere didicimus, scire, nostra intereSSe, duae imprimis sunt caussae, cur plurimum intersit, utrum ignoremus an cognitum habeamus, quae fuerit puella, cui Catullus se per magnam aut potius primariam Vitae a tom dicavit. Si nim plane et accurate nomen moreS, gentiles, amicos illius mulieris cognOScere OSSumus, multimi
indo lucri interpretatio carminum Catullianorum capiet, multis personis, quorum nomina in iis leguntur, suus in historia illius temporis locus vindicabitur, et res ad quas alludit poeta molius et accuratius intellegentur Alterum lucrum, quod ex ea notitia interpretatio nostri poetae saceret hoc est, quod multorum carminum aetas definiri et certus ordo, qui nunc in libello Catulliano plano desideratur restitui posset. ccedit quod ad mores et indoloni
'un die geringste letnigkeit, die ihmbetriist, die et ilige Bogiehunc aut thm haben cann, dri u uns glei chgniti Eu sein. messingius in vita Sophoclis, init.