장음표시 사용
151쪽
u. Sed neminem hei miraturum putamus, si generaliore: potioremque disserentiam afferre omittamus, qua poenae amplissime acceptae a diversis earumdem latoribus in Humanas distinguuntur, et in Divinas, quarum duo genera so
lent communiter distingui i). Pivinarum qui'
pe poenarum tractatio ad Iurisconsultum non. pertinet, cujus est de humanis tantum poenis disserere, et philosophari. Sic quoque est hoc loco altera ita praetereunda praecipua disserentia, qua generatim Poenae in Civiles, et Canoni- eas secernuntur. Quemquam enim qui legit, ipsum in lexisse, ex observa. non dubito nos in praesentiarum de Civilibus tantum Poenis agere, quae in Stat Civili natae, in eo locum habent, et
demum a Civili Potestate inseruntur Poena autem Canonicas separatim infra persequemur,
quod earum alia ac Civilium Poenarum origo, matura, finesque, ac proinde aliae quoque regulae peculiari et distincta indisent tructatio . II Poenae ratione sitfeeti, in quod inferuntur . Hic mguiorum sunt, aliae Universitatuni. Instituentibus ergo Nobis Civilium Poenarum dis
I Qui omne malum passionis, quod malam sequitur actio nem et cum hac connectitur poenam appellant, ni 'enas divinas recte dividunt in naturales et positivo Am Exerrit jur natur. s. a62. Naturales sunt mala quae sibi quisque precando eomparat veluti dolores, morbi,
mitti e uni mal it . quae Legibus Divinis peccantibus
comminantur. Illas et Athei agnoscunt has non nis 1 aqui et existere eivii, et um unianar a cur- ς ςxς statuunt.
152쪽
T II. AE A P. 1. 33 differentias enarrare, hanc primo exponere L sum est Opportunum, quod scilicet Denae ratio ne subiecti, quod assici lint, aliae singulorum Hiis sunt Universitatum. Constat namque Universita
tes delinquere lib. I. Cap. VII. g. LJ, unde e
poenae sunt Universitatibus propitae a peculiares CV. Gundling. Dissert de niversit delin ejus que poen. quaeque eis singillatim Conveniunt
Lib. i. ap. XL XL . Tales sunt in primis amissio bonorum , quibus Univeristas aliqua Collegiu n, Corpus, Civitas ruebatur, ablatio
privilegiorum queis poliebat quo casu status veluti minutionem Universitas, Civitas sustinet, civilemque servitutem quodammodo subit . Sic ntiochiae quod propter indictionem novorum tri butorum concitata statuas uxoris Theodosii vertisset, jura Civitatis adempta, eaque Laodicenis ab Imperatore addicta Theodor. S. Histor. 39. .
Altera est gravissima poena, si niversitati Collegio, Civitati adimantur, quae habet Communia, ut muri, navalia, naves bellicae, arma,
aerarium , agri publici , insignia. T r in in poenam dissolvuntur Universizates , corpora, Collegia, et ipsae delentur Civitates quum scili-
i Lege Mosese totis urbes ob Idololatriam exesilai tu . .
ventur muteron. la. 2. verum seposito divino iussu crudelius, quam Drteat, oret ob Civitaxis , vel Provinciae crimen omnes necare Cives, totamque Nationem delere. tisti in Civitate infantes, minores , decrepiti multae mulieres consiliorum publicorum expertes, quos omnes malis indiscri minatim aificere crudelissimum Barbara et indistincta The
153쪽
ia ELEMENTA IURIS CRIMIN. scilicet eae subelint aratrum i et Cives emunt Sub corona. Tunc solum, quod ante murus , ibi seges, ubi quondam Urbs Id Bruti uim oppidis fictum a Romanis, quod ab eorum fide ad Ru
nibalis partes discessissent Liv. Hist. lib. 8.) idem ozantiis accidit sub Severo bonis eorum publicatis, urbe muris, libertate, et jure civitatis destituta, ac tributaria Lacta ejusque agro Perim imis vicinis donato III. Ratione conditionis statusque eortiari 2 aliae Poenae omnlunes sunt, aliae propriae alicujus generis FGSonarum. Poenae autem singuloriim ratione conditionis. statusque Delinquentium aliae communes sunt, aliae propriae alicujus generis personarum . Ut enim delicta in communia, et propria distinguuntur Lib. I. Cap. XIV. I. III. sic quoque oenae Communes ergo sunt Poenae, quae Deli
quentes omnes indiscriminatim manent; propriae vero, quibus ii solum lectuntur, qui alicujus sunt conditionis, ordinis , coetus, collegii siccastigationem, pecuniariam mulctam, munerum
indictionem, mutationem militiae, gradus dejectionem, ignominiosam missionem, ut proprias
militum poenas recenset J. C. Modestinua Dip
. tur I Aratrum in Urbe condenda adhiberi Veteribus consuetum constat ex antiquis Seriptoribus Idem in Civitatibus evertendis adhibitum , praesertim ab hostibus vietoria insolentibus eleganter indieat Horatius I. Carmin I 6. Quod do Troia cecinit Homerus de Carthagine memini Jota Paulus
154쪽
L 9.rit. 16AN. 3. V. triti de eo quod pust est
circ. pom. prona missis. h. Quemadmodum vermmilitares , ita navales poenae propriae Lint, et peculiariter irrogantur ob crimina, quae circa rem nauticam Versantur, vel a nautis committuntur i): et aliae etiam nunc sunt poenae Nobilium et honestioris conditionis, ut capitis ani- putatio, relegatio, custodia in munitis locis, aliae viliorum hominum et ex faece plebis , veluti furca damnatio ad triremes, carcer . IV. Ratio tis potestatis, qua decernuntur 3 aliae poenae legitimae sunt, adiae arbitrariae. I. Vetus est Sapientum sententia Leges ita scribi oportere, ut vel nihil , vel quam minimum
libidini Iudicum, et arbitrio permittatur. Quod si verum de omni genere Legum multo magis statuendum est de Poenalibus Legibus. Quid enim
Civibus periculosius, aut durius, quam Poenas ex Iudicum arbitrio pendere, qui ignoranziae errori, pertinaciae, amori, odio, reliquis assectibus obnoxii, nam homines, permissa sibi pox: si te vel non uti ex iusti aequique regulis, vel fassunt ii vi inutia Itaque criminum poenae egibus praescribendae et irrogandae in Civilin
i Ad navales poenas administrandas eonstitutos olim uitiae testinus stationarios, rei archas, Latrunculatores, λην-I κ- Diocmitas, Fugitivarios . . resuriti in s ver inm
155쪽
i, ELEHENI A JURIS CRIΜΙΝ. oe, non sindicentium arbitrio relinquendae si iidque constat civilem exposcere liberialem, cui nihil magis obest, quam arbitrarias esse crimi
num poenas. Tunc Vel maxime incolumis viget Civilis Libertas, auctae et gravisSima res . Cum
Leges puniunt, non homines. Sed ure Romano, quod sub Imperatoribus invaluit, contra est
invectum a , ut jam adno vii Cap. V. s. XXII );
et i Intelligo hei mihi per tulgatam sese objicientam I. c. Iutiani sententiam in Leg. io Diu de Lerib, cuius meminimus C. V. I. non . non posse scilicet Legibus omnes artieulos omprehendi, Leges iis solum quae vulgo aecidune consulere hinc necessitas relinquendi poenas Iu dicentium arbitrio . Sed quid vetat rogo Legibus nihil initti quod pu
niendum, praecipua indicari, quae Osseia occurrere, cir
cumstantias, de ceteris gensralem simulam praestitit ' Equidem siteor dissielle Leges sciscere breves, aras . omnes com- ectentes casus id adhuc non tacerum Artasse nec siet. am scientia condendarum Legum omnium utilissima, et
maxime necessaria parum exculm liactenus est: non ergo mirum si absolutissimarum Legum vix imaginem . nullum specimen teneamus. At sedulo danda est opera, ut quantum fieri potest, lio emendetur plerisque inhaerens Legi hus vitium Evenit Arte casus omissus a Legibus, cur lax, statim de eo non fertur, vel amendicis loco legi generali non ad iungitur: Si paullatim deficiet necessitas poenas Iusdice cum arbitrio relinquendi. Quod si adhuc tamen oporteat vel expediat aliquid Iudicibus permittere, minimum semper sit, quod eorum arbitrio relinquitur. a Si quis putet ideo Iure Romano , quod sub Imperat ribus obtinuit poenas omnes evasisse arbitrarias quia, ut alio loco ex Mattheo retulimus cap. antee. s. I. not. I id extinsere visae sine multiplices circumstantiae, quae solent ueplurimum insula erimina minuere es elevare is egregie oecipitur. Cur enim, inquis, non idem factum liber Republica , quum certe florenti' erat legislatoria madentia: Alia sit oportet ratio eiusmodi gravissimae variationis eaque repetenda a dispotismo et tyrannide, in quam vix a Romae introducta est Monarchia ea est prolapsa. Quid ergo brum, si cum omnia sub Imperatoribus pro arbitrio e libidγ
156쪽
LI BAE R . C A P. VI. 13 Iet nostris, aliarumque Europae Gentium moribus institutisque inductum videmus, ut omnessere criminum poenae, etiam quae diserte ab
eis praesctiptae sunt, demum pendeant X Jus- dicentium arbitrio eorumque placito sint relictae quod merito gravissimum Poenalium Legum vitium esse existimatur g. Hinc autem aliae generalis orta est disserentia poenarum Menae siquidem omnes ratione auctoritatis, qua decernuntur aliae leget rimae sun , aliae arbitrariae Damhnuder prax crim. cap. 3. n. 6. . Legitimas voco poenas, quas Legislator
delictis indixit, et Legibus expresse sanxit, at 'que definite, arbitrarias vero illo appello poenas, quarum determinatio generatim pendet ex Itala cum arbitrio. In illis proprie nihil Judicibus secet, quorum est ad unguem exequi Leges hae,
quamvis a Iudicum arbitrio pendeant hujusmo di tamen arbitrium, ut nec dissitetur ψgus Criminalium Scriptorum, Legum Poenalium anal giae ad tringitur, et ad illarum normam est a remperandum Costat, in Leg. et L ip ta Jοι-3dic Om. Jud. 6. g. 42. . Quin immo non ita poena esse in Jusdicentium arbitrio tradunt saniores inter Criminales Peritos, ut pro lubitu et condemnare, vel absolvere, aut poenae remissi nem indulgere, aut ejus commutare genus pos sint, ut puta pro virgis furca, vel contra virgis pro
ne gererentur poenae quoque acti rariae evase ine, severint que permissae Iudicum pote. Mi qui servilia erant instim
menta voluntatum imperantis idque demum tinetum est ilis. quoniam utile paucorum,otentiae , conveniens formae arbar rarii egiminis
157쪽
pro surca puniendo sed ut pro personarum, e missi qualitate, ac circuitist antiis modora rius, modo remissius statuere valeant, quemas modum superiori Capite dictum . Bonus enim prudensque Jude semper debet curare, ut poenae sint peccati aequales, ne crimen scuticae dignum horribili flagello sectetur . Ita si non ablatum, sine circumscriptum incommodum , quod ex permissa Iudicibus potestare poenas ex arbitrio infligendi in Cives redundat. 3. Sed Interpretes uris Rotuani, qui criminales res attigerunt, extraordinarias ut plurimum vocant poenas, quas Nos diximus arbitrarias,
Mod se olim a Magistratibus extra ormem in remur ordinarias dicunt illas, quas legit
ma nuncupavimus V Decian traci crim. V. a. ἔquae poenarum differentia ab eis usurpata descendit ex ordines, diversaque forma et ratione Iudiciorum, quibus Romae antiquitus cognita et uindicata delicta , ut abunde constabit rursus consulenti quae diximus Lib. L Cap. XIV. f. VII.
V. Ratione effetus, quem mmula aliae 4unt poenae capitales , aliae, opitiatis.
I. ostrema, eaque tamen praecipua poenarum differentia a diverso venit tactu, quem poenae producunt Malum namque passionis, quo poenae plurimum constant Cap. III. f. III.', vel tale est ut vitam sinat incolumem, vel eo
usque porrigitur . ut vivendi finem atarat. Hinc poenae distinguu itur in aureto si non capit
158쪽
LIAE EAE R C A P. . in rolai Poenae capitales sunt eae quae adimunt vis tam i); non capitales illae, quibus salva visae
2. Quoniam vero vereres Iurisconsulti Romani duplex distinguebant hominis caput alterum naturale, scilicet vita, alterum civile, quod stantum vel conditionem hominis in libertate, civi tate, vel semilia consistentem definiebant; In Q. tot titi de capis de inis. ideo Iure Romano capis libus poenis eae quoque poenae accensentur, quibus civile istud , fictumque caput, libertas nempe, vel civitas tollebatur. Dig. lib. o. i. 9. Q. 2. Quae res obtinuit etiam aliud post xiores Criminales Iurisperito, quorum scientis omnis in Romana Iurisprudentia versatur HiiDque limites fere nunquam egr*ditur.
Divisio POENARUM. I. Animadversio.
II. Humanae propensiones objecta Poenarum. III. Poenae quadrifariam dividuntur. L AnimadverSB. Esto nunc, ut aliquam exhibeamus divi- AK sionem Poenarum, quam in eis singulatimena I Capitales dictae sunt poenae , qui in vita perimitur, quod caput potissima sit humani corporis pars sine qua vim ta hominis onsistere nequit propter cerebri comi que
159쪽
ELEMENTA IURIS CRIΜει. etiamuidis sequamur . Si quis earumdem disserentias superiori Capite expositas secum animo recoluerit , illa certe ei non inopportuna Videbitur, ut divisionis loco habeatur, qua Oenae in capitales Secernuntur, et non capitales. Nam et generalis est , et satis .commoda atque con
cinna . Itaque eadem ustis plerumque videmus intinales Scriptores in poenis enumerandis. V. Brugior. Inst. Crim lib. sit. 6. Non est tamen, qui distinctior aptiorque non possit inveniri . atque adhiberi divisio i . Siquidem confusionis non nihil gignere solet mos accen tendi capitalibus poenis eas etiam, quae juXta veterem Romanam urisprudentiam caput civilo adimebant Cap. VI I. V. . ullatenus Vero ea
divisione diversae, ut par erat, distinguuntur Poenae non capitales, quae idem non omnes habent objectum , nec similem indolem atque naturam. Nemo ergo mirabitur si Nos, qui no
vari priori Libro inveximus criminum divisi nem Lib. I. Cap. XV. IL) novam Mic quo
que moliri, et exhibere aggrediamur divisionem Poenatum. Sed hoc ut solidius commodiusque Praestemus, placet rem altius aliquanto repete re. Non pigeat Lectores nostris parumper Vesti
giis insistere , nosque sequi paucis oppq unu philosophantes
poenas omnes dispertitur In summas, mediocres, et minimas Vitae quidem diu isto seite emem est; sed ipsa quoque eo vi tio laborat, quod nempe non indicat naturam indolemquo ingularum poenarum. Propterea eam, veluti nimis vagam et generalem, fere nemo me lexus, et sequutus St.
160쪽
LI BAE R IMAE A iIL Humariae propemiones objecta poenarum. r. Quum Ego hominem contemplo duas in
eo principes , et natura ipsa insitas propensiones inesse sentio, quae cum in tuto non sunt, ceteris propensionibus nullus est locus. Habee enim homo a Natura et ut sit, et ut bene sit Bene porro esse non 'test, nisi aegritudine dolore careat, et sine iis rebus, quae ad proe ducendam, conservandamque vitam sunt necessariae, nec esse quidem potest. Sed ne sit, ne bene sit semper obstant caussae physicae, saepe morales, alii scilicet homines. Ac homines quidem de eis tantum hela namque loquendum
ut suas expleant cupiditates non verentur, praesertim qui validiores aliis se norunt esse vel callidiores , in sibi similes aqvire, eos rebus
.eXuere Sustentandae vitae necessariis, duriorem
illis reddere ac dolentiorem vivendi conditi nem, eosdemque ipsa demum vita, divino et maximo munere, crudelissime orbare . Ut ergo hominibus, quantum fieri potest, per alios o
mines et esse , et bene esse liceret, in Civitatibus introductae et praescriptae Sunt poenae
Cap. II. f. . . Cautum autem consultissime, ut eae mala hujusmodi orent, qua his eisdeni propensionibus adversarentur, quas et ipsi in sopraesentiscerent, qui illas autabant in aliis vi
lare. Quum itaque et natuta omnis homo quaerat ut sit , nempe vivat, ut bene sit, corporis scilicet careat aerumnis, doloribus, habeat unde virum sustineat, et harum rerum securitatem