장음표시 사용
121쪽
roa ELEMENTA IURIS CRIMIN. mitates peccare videntur, quam vitio rigidae improbitatis . Propterea Leges eorum miserentur, poenarumque rigorem indulgent aetati . . 2. Juvenes sane nitius sunt leniusque puniendi, quod adolescentia sanguinis vigore suffulta, quem Sequitur vis et aestus , affectuum , ipsa est illecebra, irritamentumque itiorum Lib. I. Cap VII. s. IV. . um Romano quicum 'e nondum suntellecti maiores, nempe vigesimum quintum non
excesserunt annum, aetatis excusatione a legitismis criminum poenis liberantur V. Mornae in
Leg. 37. Dig. de minor. . Sed ubi peculiaribus Legibus brevior annorum curriculo circumscri pia est minor aetas, ibi si solum poenas sibi consequentur nisi , qui illud non insilierunt i . . 3. Senibus quoque, licet non adhuc essetis, et in puerilem statum relapsis hi namque videntur esse delinquendi incapaces Lib. I. Cap. VII. s. VIII o eligis miseratione quemadmodum adolesceni ibus temperandae sunt criminiim me nae Etenim senectus ipsa est morbus hinc πι- tura queruli senes , dissiciles, suspiciosi ex ad
iras, ut omne invalidum, prompti. Re tamen ControVersia non Vacat apud eruin criminalium
Scriptores, qui senectutem, quae, ut inquit Πα-gicus, Grip. in Bacch. non sit indiga mentis, non sine ratione caussam haud esse contendum legitimam temperandi poenas Lib. I. Cap. VII. III. . Quorum dios diversas sententias Sic inter
si mei in Urbe munieipalibus Legibus maiores renuncian tu adolescentes, qui vigesimum expleverint aetatis suae linnum, . Covir Du. b. mrη- q. n. 35. O . 'i
122쪽
imer e, Cumque nostri principiis ducimus componendas ut in poenis , quas aetas senilis su-sfinere non valet, ut sunt pleraeque corporeae,
nignitas ina eos senes adhibeatur i , in ceteris nullus detur locus pietati.
VIII. s. Sexus a I. Aetatem sequitur Sexus, qui non secus ae illa generatim habetur pro intrinseca caussa tem seramsi poenas Tirae L. D. IX. . Feminae si quidem hominum voluptati, et procreationi de Stinatae, quum corpore tantur molli , ac deli cato consilii maturitate indigent, animique vigore, qui a corporis compage et robore vel maxime pendet. Itaque viris animo, et corpore longo imbecilliores non adeo, ut illi, nequiter agere, minorique quodammodo dolo videntve delinquere . Propterea existimandum Leges suum non aeque ac in mares , in feminas quoque rigorem exerere Aequum enim est sexus infirmi-xatis misereri 2 ex quo fit, ut mitius sites rinisque cum seminis agendum. Sed
123쪽
v. Sed quod dixtinus tunc solum obtinet scum, ubi Feminae plus ausae non sint, quam sui sexus infirmitas patitur. Nam aliquando DLrontes seminae , praesertim si pudicitiam amiserint, vel ipsos mares sceleribus aequant, in pudentia vincunt, ut merito Cotnieus dixerit Ποῦ-liere nihil esse audacius Livia uxor Drusi sit prae aliis exeinplo Sejanus hanc primum adulterio pelleγit, et postquam primi flagitii potitus est, ad conjugii spem , consortium regni, et necem
mariti impulit Tacit. IV. Anna Lx. Si igitur Feminae insitam sibi infirmitatem praetergresino grave quid et immane sint ausa fustra poenis sibi temperari postulabunt, sed Legum Severita tem ut mares , incurrent V. Cui petov. prax crissis P. I. . . .
Succedit nunc Conatus delinquendi , qui ad
antrinseca caussas temperandi poenas vel a Time pertinet. Quamvis enim conari delinquere sceleriS purum non sit , nec crimine vacet om Nino; proprie tamen criminis nisus delictum non
est, et a delicto distinguitur, ut iter differt a meta Lib. I. Cap. IV. g. II. . Facile ergo intelligitur in conatum delicti non quadrare Oe Nas, quae imponuntur a Legibus adversus per fecta et absoluta delicta. Itaque generatim C.
nati ad necem requisitam, quod Imperii fasces ad se rapere crnaretur, eorum furori subduceret, poenaque liberaret. V. U.
124쪽
LI BAE R II. C A P. v. viantibus deli liquere Clar.I. in quaest. 92. poenae sunt Sempe leniendae Lib. I. est Cap. IV.
XIII. idque eo magis amniisque, ut Ego ridem arbitror, quo proximior aut remotior
iit nisus, quem , ut auso Scelere potirentur, adhibuere. Sed ubi res sit de criminibus , in quorum Conatum aeque ac in crimina ipsa perfecta et absoluta Leges , quibus Respublica uti
tiir, eamdem poenam expresse decreverint, nul
lus petebit locus poenas leniendi i in Cona tes Lib. I Cap. IV. s. H. .
X. i. Si opis allata alieno delicto, si consilium Praebitum delinquendi. i. Tandem ad intrinsecas caussas leniendi po nas reserri quodammodo potest, si opis allata alieno delicto, si consilium praebitum delinquendi. Ac primo quidem etsi qui opem alieno de' licto tulerunt , eodem sere crimine teneantur, quo primarii auctores a si irretiuntur Lib. I. Cap. IX. I. VII.' distinguere tamen oportet eos, qui proximam praesentemque opem et in quenti praebuere ab illis, qui remotum auxilium delicto dederunt. Proximum dedisse macilium dicitur Scriptoribus Criminalibus, qui puta an mali, caesit, effigit πια rumorum, qui arari
exem- si Non ergo audiendus saepe laudatus iram: δει qui eaus M. docet Iudicem, si velit, posse mitius agere in dolictis, in quibus ex aeque punit nisum, et actum cons malum. Sic enim eluderetur finis intentus a Legibus ubi
in quibusdam eximinibus . iii 'νntuin et persesina facinus
125쪽
io ELEMENTA IURI CRIMIN. exempli gratia, ferramenta, scalas commodavit. nec tamen adfiit delinquenti in flagranti crimi ne ferrar titis et gloss. 6. m 2.y. Iam vero non aeque omnium grave videtur esse delictum qui opitulati sunt alienis flagitiis, sed illoruin qui
remotum levius, gravius eorum, qui proxiina inopem tulerunt non omnes proinde pari poenae
corripi debent in illos eadem severitate ac in primarios flagitii auctores animadvertendum; lua Poena aliquantisper mitigandae; idque ingenio
convenit Legumloenalium, nec infrequenter ab eis invenitur diserte praescriptum V. Matth. Oc cit.).2. Quod spectat ad eos, qui consilium dederint delinquendi non generale quidem, Sed spe
ciales, ut loquitur PQ do uis, J. N. et, lib.
a. cap. 5. g. 4. opportiti e idesu distingu e dum, quemadmodum distinguunt rerum criminalium Scriptores, utrum qui accepit delinquendi consilium sponte alioqui peccaturus fuisset, an si alter non consuluisset fore, ut iis a peς cando sese abstinuerit Farinacia. 29. Par. 30-Prior enim casu illi censent poenas Consiliariis minuendas esse. Quae doctrina intrinseco sin damento non caret ipsi oenalium Legum indoli innixo. Quandoquidem longe gravius est pravusuasionibus animum corrumpere maleficii insoleri tem , quam in scelus jam currenti improbae surae stionis stimulos veluti admovere, Lim L Cap. IX-
XL Quaenam sunt caussae extrinsecae . Sed ab intrinseeis caussis, trus sumus ha-eteuus persequusi, ac caussas extrinseca tempe, randi
126쪽
LIAE EAE L e A P. V. torrandi vel indulgendi poenas oculos, oratiotienique convertantus . Extrinsecas caussas voco illas, ex quibus , etsi maneat incolumis generalis ratio Legis Poenalis , ratio tamen ejus particularis evanescit. Nam quamquam ad sustinendam
Legis escaciam satis est ratio universalis sine repugnantia contrariae rationis Oerba sunt rii l . si Din.)ν tamen cessatio rationis, etiam quae particularis est, sicit, ut Lex facilius et
minore cum damno auctoritatis solvi possit. Ibi ergo, ut clarius res efferatur, extrinsecae adsunt
caussae laniendi vel remittendi poenas, ubi peculiares earum fines deficiunt, vel eos intendere non est moraliter necessarium. Quum autem publicum bonum ut ultimus scopus est, ita prismaria debet esse ratio poenarum; U. Hochstet- ter de jur Poen seci. IX. g. g. proinde toties se quitur temperandas esse poenas vel indulgendas, quoties Poenales exequi Leses aut posset iiiii blicum vergere damnum, aut mitigatis vel indultis poenis majus bonum haberetur. 2. Jam vero, ut ordini insistamus, qui est initio propositus 9. III. extrinseca hujusmodi caussas singulatim aggrediamur exponere, pro
pter quas, Poenin temperari possunt vel indes
XII. I. Si perlaulum ne ex poena Delinquentis quid damni Respublica cuiat. Prima de qua disseramus , extrinseca caussa. leniendi vel remittendi poenas sit, si periculumne e poena Delinquentis quid damni Respubli-
127쪽
iM ELEMENTA IURIS CRIMIN. ea capiat . Tunc gesieralis quidem illa non γ' rimitur Legis ratio, quae prospicit, ut metu poenarum cohibeatur humanum . ingenium ad injurias proclive sap. II. f. II. L; sed eum
ejus cessant particulare ratione , Cum Vertitur ultimus ipse scopus poenarum. Hoc nam que os poenae in commune honum utilitatemque comparatae, in publieam noxam cederent.
M. P end. Iurimat et G. lib. VIII. cap a. s. i
Bespubjica bello consecta gravi et diuturno, pr Perat ad interitum : unus est magni animi Dux egregiaeque virtutis, qui hostium vi obsistere, Possitque nutantem Patriae spem sustin re qui*, amabo, non videt summo tunc cum Reipublicaodamno atque periculo poenas ab eo postulari alicujus flagitii, quod fortasse patraverit i pHoc idem ore ac si Fabium Maximum, qui holus poterat cunctando rem restituere, devovissent Romani accusatorum invidue . publico metui ac suspicioni. Ita si Civis gratia, divi, tiis, clientelis, innitatibus, praepotens aliquis, puta , Clodius exposcatur ad poenam, non ne setius erit eum pati nocentem, quam illius Sup-Plicio tumultibus, populari seditioni, bello civilians in praebere Atque hae caussa, ut id obiter moneam, adeo generesis est, ut ad eam o 'fere aliae reliquae extrinsecae caussae temperan di vel indulgendi poenas quodammodo possint reserri quin, procedente sermone animadverten ii patebit.
128쪽
LI BAE R . in P. V. Miy III. u. Misitudo Delinquentium Ambigi nequit, qui ex opere , quod a plu-xibus pro indixis fit, singuli in solidum obligentur unde consequens delictum quod plures commiserint, unumquemque obligare, omnesque de eo teneri. Quid ergo si multi deliquerint si Collegium, si Civitas, si tota Provincia, in universos ne erit saeviendum Z Profecto si ulla haec certe gravissima est inter XtrinSecas Caus
sas veniam indulgendi, quando nempe est a multis Peccatum Tiraquei caus. ILVIT . Os-Sare tunc quippe particidares Legum Poeniliuni rationes intelliget quisquis considerabit multitudinem poenae devovere rem plenam esse peri-.culi, Crudelem etiam, et cum Civilis Corporis detrimento conjunctam, quod eo tenuuiuis imbecilliusque fit,inno pluribus membris privatur i). Recte ergo Seneca Dς lib. I cap. io virum, inquit, Sapientis tollere turbam peccantium inteLligit enim quam sit iniquum et periculo. um irasci publico vitio. Sed sere nunquam me auctoribus multitudo delinquit Etenim ut mare Sua natura tranquillum vento incumbente tumescit ita P Pulus , ut plurimi ingenio quietusae in avis oratoribus, tamquam violenta tempestate impellitur Timo satius erit solos delinquendi duces ad supplicium poscere, ut Oena ad paucos
i Haec erat quoque vetus belli disciplina apud Romanos ut si a multis esset flagitium rei militaris admissum decima tio fieret, et sortitione in quosdam tantum animadverter tur, ut refert Cicero in Orat pro Cluenti
129쪽
ii. ELEMENTA IURIS CRIΜIN. metus ad omnes perveniat Plat. l. a. de Ogib. . Quod observandum praesertim si Civitas universa a Principis obsequio desecerit , si tota Provincia legitimi imperii jugum excusserit C
pta Capua Consul Romanus, etsi Severissimus, non omnes Cives , sed Senatores dumtaxat securi percussit, quorum sententia maxime a Romanis descitum constabat
XIV. a. Excestans ei ci arte aliqua scientiaque peritia. Excellens quoque mei in Arte aliqua, Sese tiaque peritia inter exerinseca caiissas debet re iserri temperandi vel indulgendi poenas caravit.
Inst. Crim. Lib. . g. I. cap. q. n. I o. . Ualde enim interest Reipublicae eos, qui in Artibus Scientiisque excellunt, communi commodo et ornamento conservare praesertim quum exiguus
soleat haberi excellentitu Vir iun proventussi . Profecto si ex merito res aestimetur, nemora ibitabit, qui plus saepe damni ex unius excellentis Uiri jactura Respublica capiat, quam bo-ni in commune exemplum ex ejus poena redundet. Si Archimedem, puta, alicujus criminis reum
Syracusi carnifici tradidissent, quis mirabili a
i Interpretes Iuris om ni qui res exin in dira i ta xunt, argumentum desuin in areonfirmandam hanc caussam ex pervulgata et ad bestias i. v. de Poen. sed docti
Viri iampridem observarunt ea Lex poenam Reo non remitti, sed solum inmit, ut si is artincto roboreque maximo sit in venandis et debellandis feris, consulto Principe Urbis are tnae , et Populi Romani voluptati reservetur. V. Alciari reta ἰώ. II cap. 23. Disitias by omla
130쪽
LIAE EAE L C A P. V. arrtificio hostium navibus, ut ferunt, incensis mi vitatem ab imminenti periculo liberasset Nonne plus damni incives ex tanti Viri supplicio, quam e eius impunitate tulissent ρ Baeo Verulamiori cujus tamen quae forte merent improbari scripta atque sententiae, eas intelligi vo- lumus nec a Nobis laudari personam ignoran tiae detraxit, quae sub . scientia forma latebat, sontes doctrinarum reclusit, semina jecit verae Stalidaeque sapientiae. Si juvenilium exempli graeia vitiorum poenas immatura morte luisset, forsan aut non tam cito , aut non adhu priscam injores nostri exuissent barbariem, nos tanta hoc aevo in luce non versaremur. Divina ergo Ingenia, quae immortalibus scriptis prosunt aliis hominibus, genus illustrant humanum, quaeque egregiis opificiis Patriae gloriam divitiasque pariunt, decet colere, et conservare etiam ubi in
manae conditionis situm subeuntia vitiis no i obsistunt, irretiuntur delictis i) Uxilitas Publica peperit, privatum commodum ratiliabuit utigatum illud, et ab omnibus rerum Criminalium Scriptoribus V. Ursa a Instit Crim. Lib. IV. it. z. n. 7 turmatim relatum etarum , excellens am non debet mori XV. q.
ih Deus, quoniam antiquis op eludieatis circaepo narum originem opinionibus imbutus , liniusmodi caussam magno apparatu et acriter improbat is Lib. o. st tit. 8
cap. s. n. r. alii Doctores in Ierioribus tantum admissis volunt Deum habere. 2 Lector adverte me de iis ei loqui, quorum excellens in arte quapiam, Scientiaque peritia communi existimatione constat, et luculenta indubiaque experientia confirmatur;