Habes in hoc volumine lector optime diuina Lactantii Firmiani opera nuper per Ianum Parrhasium accuratissime castigata graeco integro adiuncto ... Eiusdem Epitome. Carmen de phoenice. Carmen de resur. Domini. Habes etiam Ioan. Chry. de Eucha. quandam

1쪽

, in

2쪽

100382

HABESI HS

VOLUMINE LECTOR OPTI

iripi. adiportatio di

etaduersus ge

logetico pes

Moulteri

3쪽

EPISTOLA

rsoannes Taruinae Reuerendis. In misto im N Domino aulam si, Matiae in pocticu Diacono cardili comesi .PD.

ebant Romam: istii pri Et stupalitati :5 disciplinarum omniani cultores Amplis, si merae ploriosissitne Carduialis eos cliento susciperriquos patrocinio sie dignos arbitra ursilos sanctus charius 3 habere: ii cornatos N affines omnσ:cpiem morem minatissimum a Corneliis uritias lonpa sine per manus traditiari u luti peculiarem adhuc retiret Venetiis inclyta illum: p samilia tua. Siquidem tib esus -- tutela: ac benetrassiano patrocinio: N in uni contubernio innumerabilia homis no docrisimit c cinnium laudatariam artium peritissiminii tutes racliberalitatem uestranadmia rati ulla uolucrean quorum numero ut Ennium illum Amricam Scipionis reneris uestri trincipis fraud poenitendi alios' post Cum meterea γ occuum in primis recenti memoria Pompotvrnis tale heres Romani pauioante Gymnasii Naraceps: cuius moraelatina linina multum anvsit qui quo tempore Venetii saepit: nun per triennium nisi in aedibus uestris esse uoluit.Idem etiam Hii in portus Tiph mas: idem Francisciis Philelphus.ldem Georgius ille Merula onsum sui seculi emcitissimus:Idem Georpus Traperiantius Mature Siculus ac Paulus Marsus etiam clarissumo Ecytiti sinatoris nobis Emo Georgio Corneliopatri Reuertn.D. e mammon illis luc lentas in Ovidii Mos dicauit ilis etiam nostra memoria addendus uidetur Nursius ille one iel --m Hiis ac rebus uestris iam,u ecmsenuit M utunsie aura beni Mima gloriosi lim vesaee Cypri. r. His etiam non in perimas a numerandus uidetur Bartholomaeus Merum quem

tua amphtussi uel ab ipsis Crepun siis in studiis prius pram: Micre:&m ciam Totamiae praeceptorem habuit mi me proletarium: Nunc ea ad Cardinatatus fastigiam .secretis at in sinissimo ibuet maior illum in dies ductu M auspiciis Renenn D tuae opimo omissimi: prakeptoribustiquidem ac pa-Gusomnia debe,

consecuturum omnissime lmus: nouit cramea in homine quod paucis concessum est 'raeis quatuordeona: Maaphi interritatem summam mirumem con acua mores uicti lumbae es antram: truditione : d MDanaini ex lentem lios etiam pra ' multis d cptes utilios inter quos me quom an aio pauocinia gentis orneliae iampridem loratim non in me,secuturn esse arbitra et tu aurilia me di in tae iii sica's: iusmaiasuetud N humanitatis No qu pro uiri parte M

tiuncula Sc Sermonem cuiusdam ad quendam tu in de si, tam bana cum an Neoronide Apologetici libessi Tertuliam preti, teri Carthaginensis qui seb Seuero Mantonio Caracaliastoruit illita labores illas tuae amplitudini dicare tacinalis ac Domine Reuerar. Proniam doctos amas: religionem omianam tuerisaeum sis ipse metiosiissim .ideo opus hoc inarum institutionum cum relicitiis dignum auribus tuis emendatum mitto testorii cibo pio mcdo possim meam erga Reueren.D.tuam aedomum Cominam: : addictis stim ae iampridem arctoratus βde amorem obseruantiam: ae uit ut intit amplitudinis N humanitatis hilari it Bles rati, tu munusculum sit stipe admotissmoi cliente 5 Seruuli, Ioanne cui Tuo: eius y mimum deo

diuissimum metiri misi; laborem Huicnostrum une aes mymanumillud: Et das laru cosmulta: gentes stipplicare: sc mola tantum falsa litum; non habent thura: necuti Mileuitio D scolere quoivio modo posset. Valebit iust q Desicillinis Reuere. D. tua quedie dia his longo maiora: ο taberiora oraesectabit. Venetus annos.M. in camodecuri Q tacita arra

Lacteus in lucem quoties Lactantius almaim Prodiit cuiludentibus ora dissit. Estitam explicito nun sermone locutus: Nechene Romanomec bene Cecropi vir bonus ut dolitit senem Tae rus iniquam qvi bene sanarent: pposivi medicos. i

vibris praestim igitur facundia tanti: larem a sitis itibus ora rim

4쪽

Irmianus a & Lactatius: Arnobii discipulus,sub Diocletiano princi accitus cuFlabo gramatico, ius de medicinali Mutila tapositi extat librii Nicomediae thethorica docuit, ac penuria discipropriob pi

ci uidelicet ciuitate: ad Bibeduli cotulit Rem .ntiscetulus scripsit Aphricae,&Odeportes de Aphri caus p Nicomedia hexametris scriptu uessibus, Mallu libru q iscribit gramaticus:&pulcherrimu de ita Dei ει Instidivin. aduersus geres libros vii.Epitome eiusde opis in libro uno aceph Ion,& ad Asclepiade libros duos.De psecutioe libru unuod Prota epistolap lib. tui. ad Seuen Epist.li. ii ad Demetriu auditore suu Epimi ii. ad eude de opiscio Desi uel formati5e hors,libruunu. Hicin extrema senectute magister Crispi Caes, i, filii Constatini in Callia fuit,qui postea a patre intersectus est. CL.Coe.Lactantii Firmiani De aluinis institutionibus aduersus gentes Index primi libri. ad cari It -Vantist& fuerit semp cognitio ueritatis.Et st nec sine relidia sapioti nec sine sapietia sit probanda religio. Caput primumι

De erroreiphopeuacuatiuPuidelia:& publica statueti uiae.Cap. II. An potestate unius Dei mundus regaturian muliopia Cap. III.

Quod sub uno humili Deo particulares plures esse non possunt. Cap. IIII. De testimoniis poetarum. Cap. V. De testimoniis prophetarum &philosophorum.Et de testimoniis Cotta pεtificis,Ttismegistri. Et dedecem Sibyllis. Cap. VI. De testimonio Apollinis Udeorum. Cap. VII.

De caecitate eopthq plures Deos opinant :& unde hie error Eabuerit origine'. Et φ corpus Deo no est necessariui nec propagatio liberop. Cap. VIII. De Hercule, at 3 ortu eius&gestis,&morte. Cap. IX. De aesculapio, Apolli neptuo, ac marte dc castore, polluceat Mercurio. C.X.

De ipsius iovis parentibus,&ortu,& uita eius flagitiosissimat morte & sepultora,& officio poetarum. Cap. XI. Quo stoici figmenta poet ad philosophica transferata . Cap. XII. o poetae de historici evacuat stoicon traditione de iove dc saturno,&aliis diis Quid. .Ennius doceat in sacra historia. Cap. XIIII. Cap. XIII. ua ratione homines dii cceperint nominari. Cap. XV. Qua ratione dii esse non possunt, quos secus discernit. Et et in natura Dei n5 accidit aut sexus:aut coitus aut officium generandi. . Cap. XVI.

Quod stoici fidem historiarum de poetarum figmenta inani Physculatione peruertunt εἰ quae miseriae de turpitudines de diis reserantur. Cap. XVII. Quo refellant hi q Deos esse factos ex hominibus mentiuntur. Cap. XVIII. Sod Deos uanos dc Deum uerum nemo simul potest colere. Capa XIX. De propria Romanorum religione. Cap. XX. De sacrificiis ε mysteriiseorum. Cap. XXL is author pra dictarum uanitatim in Italia apud manos fuerit:&qui apud alias gentes. XXIL

5쪽

ELENCHOs

uotne peruat uariae sui stitiones.& qbus authoribus. Cap XXIII. CL. Coe. Lactantii Firmiani de origine erroris index libri. II .adcar. XX. . Uod rationis obliuio:& ignorantia sui, facit holes ingratos ueriDelii qui colitur in aduersis:& in prosperis contentis Cap. primum t Quae fuerit prima causastigendi simulachra.Et puerissima Dei imaligo est homo.Et 'extra se Deum nemo fideliter colit. Cap. II. Quod CL& alii quidebant sapientes,caeteris deterius peccauerint. Cap. III. Quod nihil maiestatis&reuerentiae habeant idola. Cap. IIII. Qiod solus olum creator uerusDeus est:solusi coledusmec et Eta:nec corpora coelestia aliquid diuinitatis linti in quo & stoici desipiut, q stellas Deos pu/tatqno sua uolutate mouent,sed Dei. Et qua rone eas sic fieri uoluit. Ca. V. Quod nec terra:nec aquainec pars aliq mudi inec torus ipse,Deus est alatus: sicut stoici mentiuntiqui quod astruunt: pariter Seuertunt. Cap. VI.

d dupliciter peccat ispicles.Et st auaritia sub obtetu religiois colit fualete tot traditoe maioR:& q fuerit maiores:quop authoritas piudicat ueritati. C. VII. uod rationi potius innitedum est,& quae miracula scripta sunt ad confirmationem erroris multorum. Cap. VIII. QJp suidia diaboli strauit mors,5 pullulat radices erro'. Et st Deus ipse nati ta est:qui materiam primordialem & omnia secit ex nihilo. Cap. IX. Quod Deus quatuor elememta distinxit:& quatuor qualitates,& quatuor tem/pora:&st ex calore & humore sit uita, de quare homines igne caetera animalia ad magis utantur. Cap. X. od creato mundo facta alitia propter homines sunt,& tandem homo ipsciri qd sit qd poetae finxeriit Deucalione homines reparasse. Et φ A ristoteles fabis putauit mundu esse aeternum. Et quae sunt tres parcae. Cap. XLQuod non de terra uel sponte nata sunt animalia, sed dispositioe diuina: cuius secisse nos Deus conscios, si scire expediret. Cap. XII.

Qirare duo sexus mussi minoris,idest hominis,& quid sit mors eius prima: qd secunda, & de primorum parentum culpa & poena. Cap. XIII. Quod non Liber pater fuit inuentor uinii sed Noe post diluuiu. Et q suit origo genti uix a primi habuerat sciam astropi,& ignorati aDei Cap. XIIII. De inquinatione angelopi,& duobus generibus daemonu: qui se persuaserunt ut . Deos colit quos et familiares philotaphi habuerur,ut Socrates. Cap. XV.Qd hi prodesse putant cu nocere desinui, nee pntalis in eos qui in fide solidati sunt:sed sanctis subiecti eis tanqserui obediunt. Cap. XVI. QJhi astrologia auruspicina 8c ora artes reprobas inuenerat: suaserui cultu idolorum per miracula:&uarias fallacio tendiculas. Eap. XVII. Cur α'humo gni sie patiat illudi,&q, tribue cais uana edeoR religio.c.xviii. Quod in cultu simulacrorum nulla potest esse religio, nam a simulatione,ides a. fallacia dicta sunt. Cap. XIX. Breuis epilogusiquo docet gentilibus superatis,sbia philosophis grauius imi

nere certamen. Cap. XX.

n.Cce Lactitii Fitiniani de falsa sapientia Mex. iii libri. ador. XXXVI. Quomodo

6쪽

ELENCHOS

Ommendatur in primis ueritas:& omni praesertur eloquelim &qua re ea no sint assecuti phi apis. Et quare stilo simplici sacra scribane elol quia Et quod philosophis tunc maxime credendum est,cu sua igno/-rantiam profitentur. Caput primum: αuod ipso nomine philosophiae conuincitur &q inanis fiterit gentiliter philo sopbantium occupatio. Cap. IIeEx quibus rebus philosophia coitet,& quis fuerit authoracademicae seriiq ni/hil recti diffiniti q solam opinionem esse in philosophia gentilium , qui ideo plus audensiquia errores eorum non arguit nisi Deus. Cap. III. uomodo Zeno dc Socrates totam philosophiam sumiterunt de medio,& quasi quodam civili bello suis confecti est armis. Cap. IIlI.Cόtra academicos,multa sciri,&natura repri&uitae necessitas cogit .Cap. V.

Quo sapientia in medio errantiu fuerit, acadmiei cotta phisicos: dc phista iatra acadaemicos dimicauerint. Et qsint asstat exemplaqmonu. Et rati sciaelestium siue naturalium sciri non possunt. Cap. VI. De morali philosophia, re quare sicut utilior ita de caueris philosophiaepartibus sit faciliorq fuerint osumpsto' sere se de summo bono Cap. VII. Qd uera sapientia docet summu bonu holi non esse animiiuel corporis uolupta rem,aut aliquod eopi, quae a philosophis sunt proposita. Cap. VIII. Quid sit uere sapietis sumu bonu:& q uitiosa fuerit ro Anaxagorae,ad qd natus sit in ea quident holictypriarcaeteris quo salibus coia λε. C. IX. suntihomini uero propriuest Deum noscere& colere. Cap. X. d Deus fecit holam clipidu religi εis & b iquo' allev c5stare sine sine altero n5μυEt nihil eopq mortales appetui, sumu bonusit. Cap. XI. De duplici pugna corpis de animae,& hostibus utrius .Et φ uirtus non pp se appetenda est, sed propter uitam aeternam:quae summu bonu est, εἰ uirtutem ne cessario sequitur,& in praesenti haberi non potest. Cap. XII. uod anima immortalis,& quare diuina traditio logica n5 desderat,aut philosophia,sed ethica solam,in qua doceda summi philosophi errauerunt,&quare philosophia non sit dux uitan& uirtutem parens, expultrix uitiorum: Utamen Cicero&alii astruere conati sunt. Cap. XIII. Lucretius &alii errauerunt,opinati sapientiam inuetam esse ab noli: &nee datam hominibus a creatore.Et quomodo Cice suis uerbis conuincitur.Et oephilosophia nec uerum docet nec ad recte uiuenda italit. Cap. XIIII. I in eodem erroresuit Seneca.Et quid philosophia sm ipsum Et psicut Deus unus &ueritas una:ita una simplex sapientia: quomodo philosophorum oratio pugnet cum uita, Cap. XV. E recte docetes & male uiuetes teste Cicer& n6 utilitate ex pllia, sed inanepcipi sit delectatione. Et st sapietia seipsam semp exercet in bonis ambus.Et quare non philosophiae: sed sapientiae ipsi iugiter insistendumst. Cap. XVI.

7쪽

ELENCHOs

uomodo pythagorici & stoici contrario epicureis errore desipiant, sic anima

ru Imortalitatε statuentes: ut eas in uaria corpora transire mentiantur, &uolutariam mortem persuaserint inaniter philosophantibus. Cap. XII A uod Cicero dc alii sapietissimi imortalitate alapi sed isceliciter docent, &d mala uel bona mors sit ponderanda ex anacta uitata gratia Dei. G HXlX. Socrates in eo fuit cordatior caeteris, sta scrutinio coelestiu Sc naturaliucam disputatione suspiait,in quibus temere consumitur ingenium & tempus,sed& in multis despuit, quorum subiiciuntur exempla. Cap. XX. uid Plato didicerita Socrate:qcssi obiterer, hilan igni spiret societas.GXXI. E dogma Pla.n erat nisi cris sons, fomes,& uirtutu olum extermini v c.xxii lDe minoribus philosophis i& quatenus in uitae ratione ex rerum contemptu P siciant,dc erroris assertores sint. Cap. XXIII.

De antipodies, quos i 5ee finxerat,qa opinati sui mudueεrottau. C. XXIIIUQuot & quanta praediscenda sunt generaliter philosophantibus, it philosophia

nullus altequatur aut rarus. i l Cap. XXV.

doctrina coelestis sapietia sola largiae, qua natura cois appetit:&qrens phialnoiuenit. Et qua efficax sit Lex Dei&ecclesiae sacramenta. Cap. XXVI. Quod philosophi saepe recte praecipi uti& iterdu uidet vepri& quare no sit eis crodendum, in quo solo nitatur coaitio creaturae,& unde: naturaenomen aut for

tunae, re quo philosophi suis inuicem gladiis pereunt. Cap. XXV ID

in fortuna nihil est, qua plli n5mo dea, sed deu metiumr.Eiquo huc errore dae mones sinis rint eis: qui Deu nesciebat&c5ienebant. Cap. XXIII. Item repetitio de fortuna:&natura&diffinitione eius. Cap. XXIX. Epilogus quo docet quo transeundum sit a uanitate phop recedentibus,& ad uora lapientia aspirantibus sad uerbu Dei:inquo sola ueritas tu enitur, S uirtut&beatiudo, di ab eis quae dicta sunt ad dicenda transitu facit. Cap. XXX. CL.Coe.Lactatii Firmiani de uera sapientia,index libri quarti . ad car. LV. V omo uni' sectili errori OEm sit tras fusus aetatε, &orbe occupauerit&Graecia post gria septe sapietu studio pqtedae ueritatis exarserit,&studiosis ei' se maluerint psosqsapiεtes appellati. Cap. Primum, QKibi eqrta a sapia, ubi genties e stultitiae titulus.Et quare Pythagoras & Plato littera' pscrutatores no accesserunt ad iudaeos. Cala

in sapia & religio iseparabili cohaeret,& φ necesse est eosde nodiuersos re secre tarios sapiae, dc numinis sacerdotes,& ire c5tra natura sit colere plures deos&qre necessitate naturae oportet diim ee unu unicuili sic &patre unu. Cap. III. a sapia spectat ad filios: religio ad seruos,& utrius 3 fons Deus unus solus de uerus,qui ingratum abdicat ni tu,&fugitiuu punit seruum. Cap. IIII. Qd oracula pphetaR sollicite Epicteda sunt quos diuinitus ee locutos: rept mul to an Dicta' couincit e uetus Et quo tpepphetauerit Moses,quot anis Iosue rexerit populu,quot praefuerint iudices: qdiu regnauerint reges,quoipedita tus Cyrus,quod in prophetis est sapientiae fundamentum. Cap. V. P Ie' creator Oim cooi potete genuit filiit,& p eu creauit uniuersa: testes suntSi la de Trismegistus,oracula cosona Ppheus de sapietissimo Solom6i. C. vi.

- Quod

8쪽

ELENCHOS

Quod nomen filii & angelis dc hominibus sit ignotum . Licet nomen habeat ql

non ab utris p adoratur,& unde dicatur Iesusi& unde Christus. p. VII. d filius bis natus estueternaliter de pretipaliter de uirgine matrer sed natiuitate in excogitabili & inessabili.Et qredicat uerbu:& in quo ab aliis agetis disserat& qre illi non dicant uerbu Dei uel uerba,& qre hominis spus dissolubilis,&ODauid & Solomo pphetauerint de hoc uer i& q, Solomo Desierit Troianum bellu: dc quid Ioanes euangelista de eodem uerbo. Cap. VIJ I. Quod melius Uraecis logosq a latinis uerbum:& quid de Deo senserint tiles philosophi et non&Tri egistus. Cap. IX. De seda natiuitare filii,qua yphetae multo an pdixerunt i&quo eductus sit Israel ab aegypto,& qbus i gratus biificiis caput bouis i memoria Apis Dei aegyptio/tu figurauerit:&qs ordo publica' fuerit piam usq; ad diti passione. Cap.X. Ne fuerit causa incarnationis Christi. Cap. XI. De conceptu & partu uirginis pnedicto a prophetis: de passione, de relurreetige&ascensione,&iudicio. Cap. XII. Qd filius a pre est Fin deitate,&st gemsae substatiae G c6uincit itu ex opiis a priis

tu ex oraculisPphetaR,tu et ApollinisMilesii testimonio. Et quare nec ad Solomone,nec ad altu q ad Xpm referri piit uaticinia ppheta pr. Cap. XIII. De aeterno sacerdotio,qda phetae sicut &c.pdixerui sic exprimetes Iesum christuut oracula nec ad filiumNauemec ad filia Iosedech ualeant retorqri .Et de viis quas domit Christiis,qnunqsuu honoreqsiuit:sed patris. Cap. XIIII. De baptismo Christi de miraculis q gessit in carne an passione, q no mo a Ppheotis pnuciata sunti sed lauaticinio Sibylla', sicut Cicero & Varro testans r sed oracula ante Christi aduentum non potuerunt intelligi. Cap. XV. De passione xpi,q iudaeis e tradato de stultitiae getib' &quo suma uirtute colleat& uera dc singulare sapietia dc ueritate sicutyphetae fuerut plocuti. Ca.X UI.Qd caluntati sui eu,qsi legis destructore:& qd psigurauerit circuciso Et q re in illo iussa sit fieri membror& qre phibitu sit carne suilla uelit. Cap. X l I. Quae ca & qs fuerit ordo dnicae passi 5is,& qb'st pnuciata oraculis. CLXVII l.

De miraculis, q in passione domini contigerunt. De sepultura de resurrecti . Et a quibus testimoniis prophetarum fides roboretur istorum. Cap. XIX. Qissect' i Calila a diis post resurrectione discipulis scripturayr reseravit arcana&qre lex uetus dicat testio, nec potuerit itelligi an morte diti φ nouu restiti ueteris adimpletio est.Et qbus Locaiipdictus utestimoniis. cap. XX. De ascensione diti,diuisione discipuloyr ad nascetis ecclesiae, fundametu iaciedu de roborandum. Et de miraculis eorum,& quo Petrus & Paulus Roma uenientes prophetauerut regem in breui uentu R: q Hierosolymam destrueret & iu/daeos deleret, eodem modo quo postea contigit. Cap. XXI. QR argumetis reuincedi sunt,qdi irinis detrahunt sacramentis,&qbus argumentis utantur is deles, ut dominicae Iearnationis sidem evacuet. Cap. XXII.

QR pceptoris moRuacillat authoritas, s no facit ipse qd docet, sicut spharisaeis patet,ct cotra tua scepta uiuebat,sed xps prio fecit postea docuit. C. XXII Quod coelestem doctorem plictum esse oporteat. Et quare pfectus esse non γ

9쪽

ELENCHOS

sisne corporis assumptione mortalis. Cap. XXIIII.

Q d, licet mortalitate nram supserit, nε in nat'ε ut alii holes, sed ex carne uirginis. Et qre cum imunis esset a culpa sponte subierit manu Cap. XXV. De mystilo diticae micis,&uirtute,& significatioe eo',q xla gessit aut ptulit,d quomodo praesiguratus sit in immolatione agni legalis. Cap. XXVI. De potentia signi crucisi quantae efficaciae sit suocatio nominis crucifixi. Et quantum a daemoniis timeatur signum crucis. Cap. XXVII. De uera & singulari religi Ee,5 uii dicat religio:uel M. Ci.uel alios. C xxviii. De unitate pris&filii: ut liqat quo uni 'deipntee cultoresqduos coluualtesvpa tre: stepe siliu patres imoriale filiu mortale:de quo supi'dcm est. C. XXIX. De haeresib'iqsnomo ppherei sed etiam Us&apostolipdixerui emersuras esse . de uitandas:& q, illa sola ecclesia catholica est & uera, in qua est colisso de medicina peccatorum per poenitentia&fidei sacramenta, Cap. XXX. CL. Coe. Lactantii F irmiani de iustitia libri quinti index. ad car. LXXIs II. d iniquum & spium est ante danare uel psonat uel cam,q de merito eius cognoscere,& qre sapientia iungenda sit religioni, & quare sapientia huius mundi iras sacras colepserit &qJ eloquentia latu it s.culo,&ptarunt ut amplius elucescat ex industria impugnat ueritatem quae fere semper idoneis assertoribus indiget. Caput primum. dexὸesectu doctoWdata est temerariis hoibus audacia spugnandi ueritatem ignota,& hoe 'atexeploduopi phoyr quos uiderat in Bithynia. Cap. II.

uod a discipulis xpi uoluntas mentiendi abfuit,q uitam exercebant intrariam

uitiis. Et quid respondendum fuit blasphemiae eop, qui Christum Magum fuisse mentiti sunt:8 sibi ipsis contraria docuerunt. Cap. III. uare hoc opus incaeptum sit&contra quosin ad quid prosit. Cap. IIII. De iustitia qua no mo plli,sed et poetae q eos Desserui talis qsit rut uiti . Et quo

P uero haberi debeat no figmento poetico, φ iustitia terras scolebat regnante Saturno:& aurea filisse saecula,sed Ioue regnate iustitiam esse fugata. Cap. V. Quod cupiditas fons maloprorum expulsa iustitia suas idest iniquissimas Pmulgauit leges,& quomodo sub Iove naturae cosortes seruituti subiecerit audax iauararambitiola:superba & crudelis impietas hominum,etaureum expulit saeculum: quod sola facit puritas uerae religionis. Cap. VI. De aduentu Christi aureum Mulum restituentis in electis,idest ueram reformatis religionem.Etluirtus innotescat,et probatur exercitio uitiorum i ut liquidum sit quare Deus mala esse permiserit. Cap. VII. Quare iustitia quae in a patulo e,no uideat ab hoibus,ri φ homi teplum est non au uel lapides.Etst Deus uirtutibus colendus est,n6 corruptibilibus donis, et qd ola mala ex eo Pueniunt,q I plures dii colunt :ν si unus solus uere colere oes iura fraternitatis agnoscerent et exercerent. Cap. VHI.

Quod iniq iustitiam,qua sibi abesse sentiunt,oibus abesse putant. Et in eos q iu

stiores & innocentissimi sunt atrocius saeuiunt .i. in seruos Christi mΗura prariu spletes,q caputotum iustorum Christium occiderunt: eo quod dissimilitudo uitae criminosae sitiat sanguinem innocentium. Cap. IX.

De impia

10쪽

ELENCHOS

De impia iniquopta Deu nesciui pietate. Et qd & ubi sit uera pietas: quam de

rum cultores assequi nequierunt propter subiectas causas. Cap. X.

Quod perIecutores Christiano' no mo bestiae suerint, sed ipsis bestiis brutiores&truciores, quibus&quare tormentis martyres assiciant. Cap. XI.

Quo ipsi carnificibus grati facti sunt:qui diligunt inimicos. Et φ expetibilius est esse bonu&malu putari,qmalum esse&uideri bonum. Cap. XII. Quod ex eo patet iustitia christianae religionis &ueritas fidei,quod de cultori Deopi crescit ecclesia, sed de ecclesia nec minis nec tormentis copelli possit ad cultu deos licet qda sacrificasse ex infirmitate legane inuitiiq in postea p pce

nitentiam in quo nouatiani colatant,surrexerunt fortiores. Et quod patietia manypt solidissimu est xpanae religionis fundamentum. Cap. XIII. Deuerauirtute christianorum, qui in culmine patientiaeconstituit,philosophos laudatores patientiae antecedunt uirtute patiendi: dc quod uanum εἰ stultum est imaginatam terram ut Deum colereι Cap. XIIII.

Quare sapientes habeatur pro stultifi& quo in duabus praecipue uirtutibus, pietate. s.&aequitate iustitia constet:& quid pietas sim Trismegistium:& quid Σφtas secundum Ciceronem, quarum neutram assequi potuerunt Romani uegraeci:nee aliqui,nis Christiani. Cap. XU. De aequitate Christianorum, quam philosophi non habentes nec inuenire, nec defendere potuerunt. Cap. XVI. Quo Carneades & iura P utilitate sancita,& uera in hoibus iustitia nisi sorte stubtis,collegerit lueniri no posse:& q, ciuilis iustitia sapiεtia qde litat, sed iniusta. Naturalis aut iustast ubi , sed sapientiam olaon5 habeat. Cap.-XVIL Contra Carneade, φ no stultus pol esse iustus,nee sapies iniu stus:& qcy1nocetib'ει iustis Deus optime sulit εἰ necessaria Duidet,qpatetex diffinit&stultitiae,&sapientiae. Et quaesit cognatio holi&Dei. Cap. XVIII.

Quod ignoratio imortalitatis re Dei ueri pdicto ca erro' est, dc morte merae aeterna.Etri, homo nost hois genitor,sed minister generationis. Et quare Des uera sapientiam uoluit sub specie stultitiae occultari. Cap. XIX. De insania eorum,qui deos colunt, de non audent ratione contendere cu fidelib de quare sacramentope suo pestentium indicant,&l religio per patientia dolinclenda est: dc ratione potius useuitia,ferro uel igne,& quantum de inqbus disserunt religionis uerae cultus &falsae. Cap. XX. Quod hostes suos adorat stulta gentilitas, quorum cultus non modo christiani,

sed&philosophi&domestici cultores deorum destruunt. Cap. XXI. Quare maligni spiritus instigent cultores suos in persecutionem fidelium,& quare uera religio uideaturinanis. Cap. XXII.

Quare Deus electos suos tradita impiis plate uexati patiatur. Cap. XXIII. QEbono' tortores torqbunt i malas bestias de tertii Auferet des. C.XX lIIIa CLCce La Fira euero cultu liinoiden ad Car. LXXXIX. J Uod innocetia uerissimus Dei cultus est,quam carnalis homo corpolri deditus nescit. Caput primum S d Deus nec esurit,nec stit, nec in tenebris est, ut ei oporteat hostias

is l