Epistolarum Pauli. Manutij libri. 10. duobus. nuper. additis. Eiusdem quae Praefationes appellantur 3

발행: 1571년

분량: 155페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

re, magnis q. uigiliis punt elucubrata, ea nostram

ad aetatem peruenire omnia potuissent. artium pli rimarum scientia , quarum adiumento ad uitam recte instituendam indigemus , non desideraretur . uerum ita casu nestio quo accidit, ut ex jsscriptis. quae ueteres illi, homines sapientissmi, reliquerunt, non solum multa prorsus interierint, sed etia, quae in hanc diem seruata sunt, ita deprauata, ita mutila legantur, ut saepissem uix, aut ne uix quidem intelligi posint. boc incommodum pater olim meus magna ex pane sustulit. cuius industria mutatos excitauit,vt,eandem rem aggressi, iacentem litia

terarum laudem pro suisquisque utribus subleu . ret . quod si alij fecerunt, tantum aemulatione gloriae permoti: certe, cur ego id faciam, hoc plus habeo caussae, quod, cum pater studiosis id, quod in hoc genere promisierat, morte praeuentus praestare non potuerit, hoc me nomine ita appellant, quasi ad filios soleant non paternae suum rei, sied uoluntaris etiam hereditas peruenire.haec me,ut debet, opinio multum mouet ,sed auctoritas tua plurimum

quam ego tanti soleo facere, ut, quamcumque tu proba a rationem, ea demum oe ullius mihi, O honesta uictatur esse. tu igitur cum ad hoc posteritaris adiuuandaeJfudium nos o uehementer, GV saepe sis cohortaturieffecisti, ut in eam rem tanto alacrius incumbamus, quanto pluris apud me tua , quam reliquorum omnium, consiliasunt. quod si la-

hyredludio,diligentia projici in boc genere quiquarx potest,

12쪽

PRAEFATIONES

potest,ut certe potes magnopere spero fore. ut ne que te vici, tui in me admonendo neque liberalitatis in adiuuando paeniteat . cuius rei quasispeciamen erit haec prima Ciceronis orationum para; quam ex veterum eae larium collatione diligenter emendatam, in manus hominum sub tuo nomine emittimus . nam, crim usu, ct consuetudine ita

comparatum sit, ut, quibus rebus Frincipes uiri desectentur , in iis rebus multi suum studium prob re uelint; ex quo sit , ut ab ali s canes, ab aliis equos, aut aves nobiles dono dari videamus : commode me βcturum existimavi, si quid ego eius generis ad te mitterem, quod omnibuI te praeferre uoluptatibus intellexissem. Ioles enim quotidie fere a grauissimarum artium tractatione, in haec studia, quae sibi ab humanitate nomen adsciuerunt,quasi in hortum amoenissimum, diuertererrabi te modo ora torum, O poetarum flores, modo dulcium amico ram colloquia mirifice delectant: ut praeter id temporis,quod ualetudini dare lioles, quodsane pusillum est,hora nulla sit, quam non in litteris, O cum Nirtute traducM.qvam tuae uitae ratione qui ignorant, mirantur scilicet, unde illa tibi in aduersis rebus fortitudo tanta, unde animi robur illud inuicti, quod ne ista quidem ipsa,quae in rebus humanis Fortuna dominatur, ullo pacto poterit infringere; con 'tra cuius uim duplici te praesidio muniueris,artιum maximarum cognitione, mentis optimae conscientia. haec es aliarum uirtutum, quae in te sunt mul

13쪽

rae, quasi princeps, ct regina quaedam; ut in aliiς

neminem tibi anteponere, in hac ne conferre qui ,

dem possim. P am de prudentia, de pietate,de i sitia, ne uidear assentari, nihil dicam: ne de liberalitate quidem; quae tamen ita nota est, ut non, qui eam laudet, assentator , sed, qua non laudet, malevolus exigiimetur.cum enim haec dandi benefici, ratio ei modi sit, ut nulla certιor ad laudem, nulla, item magis lubrica uideatur via ; propterea quod in beneficiis collocandis plerique fortunam hominum 'ectare solent, ut eandem gratiam, aut etiam cum fenore recipiant: non est, quod in hoc te labi quisequam arbitretur; cum rarissime contingat,

cuiusquam opera ut egere uidearis, o tutamen quamplurimis, ob eximiam naturae tuae liberalitatem , atque amplitudinem, benigne facere σμ- Ieaa, possis. cum de omnibua ad bene meren dum natura es maxime propensus: tum uero ipsa te ratio atque doctrina ita coformauit,ut ad eos honestandos, qui se ab artibus, in quibus ipse excessis, dedidere , tuum soleas studium libentibime conferre . quae quidem bumanitas ct beneficentia tua non sane uideo qui positi in ullo maior esse, quam in

me tuendo fuit.quae est enim a te res,quae ad meum commodum attineret, praetermissa quis diligentius es adbortatus, ut hanc restituendae antiquitaritis laudem, qua pater meus olim excessuit, paene

afflictam excitarem ζ quis eam ipsam ad rem per=ciendam plura contulit c cum etiam magnis Princi- ἰ pibin ,

14쪽

pibus, tui simillimis,ita me eommendaris, ut, iudiacas tui testimonio permoti, non minimis ad sie praemiis euocarint. QMae cum recordor, etsi me ipsum probe noui, tamen interdum mihi assentor, oe mihi aliquid uideor eisie , quod a te Iim ornatus . haec me inanis ambitio ita desectat, ut illum dolorem , quem ex dissicultate capio remunerandi , si u0n tollat,mιnuat quia Im certe . quamquam tu is es, quire satis 'peri.remuneratum existimas , si modo id , quod dedisti, ab eo, qui accepit, intestigis memo- via teneri.quo in officio praestando,uoli credere quequam esse,qui me uincat. huiua quadem rei confido fore ut aliquando elumodi a me si ua den Ar, quae nullum cuiquam de mea in te uoluntate dubitandi locum relinquant: nunc earum rerum, quas ipsi quidem hoc tempore possumus, maxima, primis, ni dixi, Ciceronis orationum uolumen in tuo nomine asiparebit. smisino neque amplitudine tua, neque hs officiis , quae in me contulisti digna res uidetur rsed,ut spero, muneris nostrι tenuιtatem humanitatis tuae magnitudo subleuabit.

. M A C N I refert, Bellai ornatissime, quo qui r

15쪽

que tempore agatur; ct ad omnes res non parvi rahabere momentum solet occasio quaedam , ct commodita , qua uti dicuntur ij,qui nihil, nisi loco, facere consueuerunt. nam, quemadmodum pictorum tabulae certo loco positae delectat; eaedemq. minus bono lumine constitutae, non item eorum, qui θectant,oculos tenere Iolent et sic actiones no frae,mirum est, quantum opportunitate commendenture ut

interdum plus in tempore,quam in tua re, positum esse uideatur.quod ego cum semper iudicassem , tammen non sum ueritus, quin tibi, in iis rebus uel maxime occupato, quas Rex Christianissmus, ct ροβhomιnum memoriam maximus, tuae fidei diligentiaeq.mandauit, hoc ipsum, quod nunc a me proficiscitur, vicium futurum esset uel iucundismum . nam etsi magna tibi es grauissimorum negotiorum imposita moles; quam tu summa tua cum laude, O omnium Paene gentium admiratione sustines: tamen in ipsa illa occupatione ita te litterarum tractatio delectat,ut legas cum uoluptate, quae alij sicripta reliquerunt, scribas ipse, quae a posteris cum admiratione perpetuo legentur. ex quo illud consequeris, ut non modo Regis uoluntati seruias, quod

est summa laude dignumGed etiam posteritati consulas, quo laudabilius esse nihil potes. itaque tantum

abest, ut a maioribus tuis, omni decore affluentihus,ad te ornandum quidquam haurias, ut etiam in

te sit,quod ad illos redundet. nam, si tibi aliunde petenda st laus unde plura suppetant ornamenta squam

16쪽

PRAEFATIONES IT

quam a fratribus tuis,maxime q. ab eo, qui a Paullo m .ita est in Cardinalium Collegium cooptatus, tit ei summus Pontifex amplissimam dignitatem non

quasi optatam concessisse od quasi debitam persolvisse uideatur e cui quidem uiro um ad summam gloriam nihil desit; cumq. item tibi eae res abunde adsimi, quibus bomines hominibus antecellere uidentur tamen fit uestra bonitate , O sapientia, ut sicism ct tu in illius dignitate, atque amplitudine, O ille in ingenio , atque in uirtute conquiescat

tua. uterque uero magna apud Mgem prudentifisimum , O summo iudicio praeditum auctoritate, magno estis apud omnes nomine, ct gloria . nam

tu quidem, quis est tam longinquus, cui notismus non sis'non ex praesenti corporis forma, quamquamultas prouincias R is legatus obsessi) sied ex imagine ingenij tui; quam ueri yimis eloquentiae colo- riuus expressam in tuis scriptis licet intueriain haecum naturae tuae bonitas, ct uirtutis eximia praestantia cerna)ur et sequitur, ut,ex ea qui te norunt,ijdem ament. quorum ego in numero cum ita essem,ut nemini concederem. tamen non est credibile,quantum ad illam ipsam animi erga te mei uoluntem addiderit Gulielmi Pellicerii , oratoris in hac urbe regis,homini praestantisiim praedicatio. cuius multi, O egregij de tua laude sermones me iam

an ea commotum impulerunt, ut ex orationibus ciceronis, cuius tu libros e manibus dimittere non

soles , alteram partem tum tui nominis insicriptiones diuulga

17쪽

diuulgarem.quam in parte ab erroribus, ct mendis uindicaada quantum Ορerae, studiis posuerim,mihi ipse sum testis; quantum autem profecerim, O tu, is ait, iudicabunt tibi quidem, si consequar,ut nostra diligentia probetur, ane meos labores non exiguo compensatos esse stuctu existimabo

AD. ALEXANDRUM. CAESARINUM

BENE mereri de litteris, etiamsi utilitas praeterea consequatur nulla , tamen praeclarum in primis,atque egregium esse semperduxi: quamquam, utilitarem spectare si uolumus , ea demum summa est,quae ex hoc genere percipitur. fructus enim in posteritatis memoria, O praedicatione positus est, quem nemo umquam sapiens non praefantissimum iudicauit. sed haec bene merendi ratIo duplex uidetur esse . nam O qui ali; uid ipsi scripserunt,

qui alios uel cohortatione, uel praemio, vi scribsrent, impulerunt, litteris opem tulisse existimantur. quae duae res ei modi sunt, ut, qui alterutram commode faciat, ei scilicet a studiosis omnibus gratiae sent agendae; qui utramque, ne haberi quidem satis pos t. Atque hanc laudem, ne apud ueteres quidem saepe accidit, ut unus consequeretur: pro opterea quod qui ea Mirtute, atque fortuna fuerunt,

18쪽

ut O ingenio posteris prodesse possent, ct opibus,

ut idem facerent, multos adducere ; alterum facile fecerunt, ut eos, qvi doctrina,qeloquentia ualerent , ad iuuanda litterarum studia ea citarent , auterum facere, ut ini monumentum aliquod indu-sriae suae relinquerent,propter rerum gerendarum curam non ita potuerunt. quod item nostris temporibus usu videmus euenire. nam neque multi sunt,

qui praestare utrumque possint;', qui possunt,i s

fere, cum velint , non conceditur . cuius generis e

emplum; ne id,quod abes,aliunde q uaeramM; con cede quaeso, caesarine praestanti me , ut a te se mam; ct sine me hoc impetrare a modesta tua, ut ea, quae sentio, de te dicam. certe enim,qui maiorem aut iuris ciuilis,auisacrarum litterarum cognitionem sit consecutus, neminem esse constat . neque tamen haec studia, quae humaniora appellantur, quae nos adhuc Iecuti sumus , contempsisti; in qu hus etiam diligenter uersatus es , ut illa superiora , quae quibusdam ipsa per se nimis horrida uidentur, eloquentiae pigmentis , cum uelles , atque etiam quantum uelles,illustrare posses. est igitur in te ipso,unde posteritas adiuuetur . nec, ut arbitror, uoluntas deest : sied otium eripiunt marimarum rerum occupationes. nam, quia tua uirtus non humili,

neque obscuro loco latet, sed quasi in specula qua

dam excelsa,atque illustri posita es, unde opem ostentare bonis omnibus uidetur; iccirco homines ac 'currunt ad te , uel ut consilium, uel etiam ut auxi- s a lium

19쪽

lium petant. itaque negotiis a litterarum tractatione distractus, ex duabus rationibus, quibus initio bono artes adiuuari posse dixi, alteram inuitus o mittis,cum ipse nihilscribas; alteramstudiose amplecteris, cum iis, quos industria vides excellere ,

nulla re desiis. quamobrem .Hiero muta Ferrarius qui sie iampridem tibi addixit, homo ingenis, itidicis laude praestantissimuN, cum alia,quae ' a te habet, praedicare solitus es, tum illud uel ma- ἰxime, quod, domi tuae uiuens, te permittente , at

que adeo libente, totum diem in litteris ponit, Ootio stultur tanto, quantum destria in regione uix esset , cuiua ex ingenio qui fiuctua percipiuntur , qui certe maximi flunt, ij sane tuae liberalitati referuntur accepti. a te habemus,quae FerrariuU in ueterum scriptis uel correctione restituit, uel explica tione illustrat.a te emendationes in Philippicas C eeronis orationes, quas ille plurimas , atque opti mo ad me misit, quae iamiamq. edentur , a te in quam omnes sunt. itaque etiam eo ipso orationes, ut a Ferrario,idest a te,restitutas, quae praeter ea in hoc tertio uolumine continentur , in quibus ipsi,quae male assecta erant, multa sanauimus,liabi inscriptas,atque dicato emittimus; ut, quod be neficium habemus maximum , eius beneficij auctorem agnoscamus , O huic libro summum ornamen-rum , Caesarini nomen, apponatur. quare etiam idν

quod iampridem optaui , fortasse consequar , ut, quam praeclare ego de te sentiam , cum intelligas,

tu Coos

20쪽

PRAEFATIONES 2Dtu me eum existimes , quo in amicitiam, uel potius in clientelam tuam acepto , non pessime sensisse uidearis.

MI o D te non fugit, Noniaci sapientissme, praestare omnes ceteris hominibus,sed aliua alia reuult. non enim uni modi sunt nostrae uoluntates; sed , quoniam ex animo, qui uarie ascitur , tamquam ex Upo Onguntur Uae quoque uariae sint, O multiformes, necesse est. ergo non eadem Omnibus prima siunt.Quoniam uero ex se, quae appetuntur, necesse est aliqv id excella ut de multis optabilibus unum optabile maxime sit: quid sit id , quod ego ceteris praestare putem , si de me quaerarum, dicam, id, quod qui assequuntura, eorum in potestate siensua omnium , animiq. sunt. id autem sine dubio Eloquentia est: quae tantum posdet dignitatis, ut insta uel eorum fortunae, quorum imperium prouinciae nutumq*equuntur, me quidem iudice constituantur: cum ita accidat ,ut ab hac quamcumque in partem uolentes ducamur, illis inuiti saepe pareamM. Sed, quoniam,quo loco posita laus est,

SEARCH

MENU NAVIGATION