장음표시 사용
121쪽
clamari sacerct, ito omnes sibi obviarent e sine armis, 13su excepi familia aras calci unc omnibus suis precepit, quod arma acciperent. Et Sic festinavit, quod dictus Guido, qui sibi obviabat sine armis, non bene per unum miliare potuit sibi obviare, ita cito civitati appropinquaVit cum Re. pueris et familia decenti. 23 Intimaverunt autem aliquibus de consilio regis quidam, quod non obstante proclamatione arascalci, quod nullus arma portaret Stipendiarius vel civis sub pena gravi, sed omnes regi obviarent sine armis in sollempnitate qua deceret, qu0d in una tale illorum de Turri equitum et peditum sere decem millia armati fuerunt, et ibi dicebant, quod non erat contra regem sed contra suo inimicos, videlicet archiepiscopum et fratres suos, dominum Mattheum Vicecomitem et suos Sequaces. Propter quod in eampis sui ordinatum, quod intrando civitalem Mediolanensem nullus iret ad hospitium sub pena gravi, nullus separaret se ab alio, donec dominum regem in suo hospitio posuissent, et licentiam haberent recedendi ad hospitia. Et hoc fuit Theolonicis gratissimum, quia tarde erat, et hospitium non habebant plures, nec aliqui erat Securu S.
In hospitio archiepiscopi descendit rex, et ibi sui perplures dies, donec dominus Guid induci potuit, quod
palatium communis dimitteret. De hoc mulli multa l0quebantur contra regem, quod talia poterat Sustinere. Celebrato ibi solempnile die nativitatis domini Jesurige. Christi, in crastinum se it pacem inter dominum archi- βepi Scopum, fratre suos, dominum Mattheum Vicecomitem predictos, et dominum uidonem. In presentia sui et multorum se invicem sunt amicabiliter, utinam fideliter, osculati. Cito post , nescio quot diebus, sed scio quod infra Octavas nativitatis Christi, in platea communi ante sanctum Ambrosium, parata sede decenti, vocatis omnibus civibus et forensibus, ipse in sede regali sedens, et ad pedes suo predictos simul habens, unus iurisperitu de mandato suo surrexit, ostendens populo, quare Venerat de suis partibus satis pulcre, et quomodo sue intentionis erat, nullam partem tenere, ubique p0nere pacem, omneSexpulso intr0ducere, et talia plura, que populus eum magni lacrymis re gaudio audiebat, dicens laudem Deo
122쪽
310 et sibi, secundum modum patri supra modum Specificavit etiam et digito ostendit dictus prolocutor unionem, pacem, et concordiam, quam secerat alibi, et inter predictos dominos archiepiscopum, fratre Suos, dominum Mattheum, et dominum uidonem. Et omnia isti predicti
simul sedentes, et simul tenentes Se in receSS cum manibus, asserebant, et tunc facta ostendebant. Hoc facto,
dominus Guid sponte palatium communis, quod inhabitabat, domino regi dimisit, et domina regina remansit in palatio archiepiscopi. Tunc temporis cives de Modoecia instabant, quod rex
Modoeciam reverteretur ad coronam ferream recipiendam,
cum ibi esset locus ab antiquis regibus ordinatus Dominus rex habita matura deliberatione et inspectis libris et chronicis antiquis invenit, quod dictus locus erat sue coronationis ferre Mediolanum, et quod sanctus Ambrosius talem in tali loco et plures episcopi Mediolanenses plures in tali vel tali loco coronarunt. Et quia Mediolanum requenter rebellavit imperio, et reges plures nesciebant, Si audacter Mediolanum possent intrare ad recipiendum dictam coronam ferream propter rebellionem eorum frequentem et infidelitatem, deliberaverunt, quod quando Mediolanensem civitatem non possent pacisce intrare, quod apud Modoeciam coronam reciperent, quod nunquam imperio rebellavit. Unde cum d0minus adhuc Modoeciam non intrasset, et in Mediolano pacifice esset receptus, iniuriaretur ipSiS, si alibi quam in ecclesia sancti Ambrosi suam coronam ferream reciperet. Quod ab omnibus, exceptis civibus de Modoecia, est unanimiter concordatum. Unde dominus rex diem epiphani pro sua corona ferrea recipienda in ecclesia sancti Ambrosii elegit. Post hec sui visum honestum consilio Mediolanensium, quod aliqua curialitas fieret regi. Et super hoc sui vocatum consilium sapientum, inter quos suerunt dominus Guido et dominus Mattheus. Omnes concordaVerunt, quod aliquid sibi daretur. Sed de summa unus nobiliS, dominus Guillermus de Postella, dixit primo, quod regi darentur quadraginta millia orenorum. Dominus Mattheus dixit, quod bene erat dictum. Et plures alii concordabant.
Addidit tamen unum, quod aliquid daretur domine regine
123쪽
pro curia sua tenenda, et dixit de decem millibus ore 1310norum. Et pluribus placuit. Tunc dominus Guido dixit, quod civitas erat potens et dives, et quod parum erat secundum indigentiam domini. Unde videbatur ei, quod non minus quam centum millia orenorum debebant sibi dare. Iste habuit etiam sequaces Suo plureS. Ex istis statim inter Theolonicos et inter consiliarios domini sui dictum et iudicatum, quod dominus male secerat, quod unquam dominum Mattheum intromiserat, et quod iam minus volebat de utilitate sua procurare in civitate Mediolanensi, quam dominus Guid de Turre, qui dominium perdebat. Alii autem dicebant aliud, quod dominus Guido, sciens populum gravatum per eum multum, et non voluntarium ad tantam pecuniam dandam, quia cum maximo gaudio regem receperant, ut omnino vel rebellarent vel gratiam ad eum perderent, secit. Nos autem Citramontani, inter quos ego sui tunc plus satis eramus contenti de domino Guidone et de sua procuratione magna, cum Sciremus regem et nos omnes satis indigere, quam essemus de domino Mattheo. Unde dicebamus communiter,
quod dominus Mattheus ita modicum volebat, ut daretur regi, ut gratiam populi ei favorem haberet. Scio, quod de istis centum millibus Iorenorum rex recepit quinquaginta millia sine solutione particulari alicuius hominis, quia ordinatores super hoc redditus et introitus civitatis vendiderunt ad certum tempus pro tali summa. Alia quinquaginta millia suerunt posita per civitatem et comitatum, et cum talibus rumoribus recollecta, quod ego frequenter de domo redicatorum non audebam venire usque ad palatium propter maledictiones et vituperia, que dicebant de rege et de nobis Citramontanis isti, qui ad solvendum
In die epiphani per archiepiscopum Mediolanensem et 1311 episcopum Vercellensem, quem ad hoc specialiter voluit δεἰ habere tanquam suum episcopum, qui sic tunc a rege et regina Vocabatur, et pluribus aliis prelatis presentibus tunc coronam ferream in ecclesia beati Ambrosii suscepit. Eodem die centum et sexaginta milites novos fecit inter quos suerunt aliqui Cilramontani et plures Lumbardi, omnes Guebelini, duobus vel tribus exceptis, videlicet Guiberto
124쪽
131 de Corrigia de Parma et Pon sino de Ponsonis de Cre-m0na, qui uelphi erant. Et de hoc suerunt multa iudicia, cum Guelphi esset plures quam uebelini, et ditiores
et potentiores, quia unc per manum domini sui nolebant mili lari Mem0riam nominum istorum duorum habui, quia frequenter propter mirabiles proditi0nes, quas secerunt in Parma et Cremona, Suis civitatibuS, qua procuraVerunt rebellare, audivi eos nominare. Qui tot honores et commoditates a domino rege receperant in diversis locis, quomodo sine causa poluerunt talia sacere Ad dictum diem omnes civitates fuerunt vocale per Tndicos, et omnes miserunt, et omnes fidelitatem iuraverunt, exceptis Ianuensibus et Venetis, qui unc, licet miserint, non iuraverunt, et multa dixerunt, que malo retinui, quare
non iurabant, et tamen dominum suum regem Romanorum recogno Scebant. Unde nullam bonam causam scio, nisi quia sunt de quinia essentia, nec Deum, nec eccleSiam, nec imperatorem, nec mare, nec terram Volunt recogn0Scere, nisi quantum volunt et ista Sue ratione innuebant. Postea successive infra mensem omnes civitates infra
scriptas pacificavit, et parte expulsas intromisit, et vicarios eis dedit, scilicet Cumanam, ubi partem uebelinam intromisit Brixi ensem, ubi pariem uelpham intromisit; Mantuanam, ubi partem uebelinam intromisit Placentiam, ubi partem uelpham intr0misit, et sic de omnibus aliis a Bononia et supra, excepta Verona, in qua partem uelpham voluit intromittere. Sed Veronen Se noluerunt ipsum comitem de sancto Bonefacio, tunc preSentem in Medi0lano recipere, qui caput uelphorum in illa civitate Verona erat, dicentes, quod dictus comes per Fe-dericum erat privatus omnibus bonis sui tanquam proditor et rebellis, et de hoc iustitiam petebant. Dictus comes defendebat se, quod edericus, licet privaverit eum,n0 poluit, quia iam fuerat condempnalus. Alii dicebant quod non, et de hoc volebant sacere fidem. Et dum sic illigarent ante persectam declarationem, istaque equuntur, per dominum regem suerunt in consilio suo pr0p0Sila Proposuit dominus rex omnibus Citramon lanis et Ultramontanis, non solum suis consiliariis, sed etiam pluribus aliis sapientibus ad hoc vocalis cum D '
125쪽
non ipse, per suam stratiam in Lumbardia pacem posuisset iasi sic quod omnes partes e uis fere erant introducte, et simul pacim virebant, et vicariis suis obediebant quis esset modus melior, cum ipse esset in procinctu eundi ad coronam, conservandi Lumbariam in pae post suum recessum Z iiii bardi per se, Citramontani per Se convenerunt. Et postea voluit rex, quod simul essent. Et per se et simul omnes concordaverunt, quod de omni civitate maiores de utraque pario Secum duceret, quia illi erant qui faciebant rigam, et hoc cum expensis suarum civitatum, et quod unus esset Vicarius generalis cum magna gente Stipendiariorum. Istud consilium dominus rex approbavit, et dontinum comitem Subaudio vicarium generalem constituit, qui debebat habere mille quingentos equites armatos ad Xpensus omnium civitatum Lumbardie, secundum alam cuiuslibet. Et ista
stipendia recepit dictus comes per aliquod tempus. De modo eligendi illos, qui dicium regem ad Suam Oronam debebant sequi, suerunt mulli multa dicentes, quo longa esSent enarrare. Sed sin aliter in hoc devenerunt, quod una pars eligeret aliam, videlicet Guelphi xxv Guc-belinos, et Guebetin xxv Guelphos ordinatum enim erat, quod quinquaginta de Iedi0lano d0minum regem Seque rentur. Per Guelphos electus est dominus Mattheus Vicecomes et unus de suis filiis, cum xxiii aliis Per Guebe-linos electus sui dominus Guido de Turre et unus desiliis suis, cum xxiii aliis. Post aliquod intervallum videntes uelphi, qu0 sere omnes, quantum ad capita eorum, de Mediolano recedebant, et plures uebet in remanebant, quia plures intraverant tunc uebel in Mediolanum quantum ad capita, quam fuissent de Guelphis his diebus, reputabant e gravatos, et tunc rogaverunt d0minum, qu0d alius modus inveniretur eligendi, quin nolabiliter gravabantur. Licet dominus rex non libenter mulaverit, tamen ad instantiam comitis Sabaudie vicarii generalis et aliorum Citramontanorum, qui plus domino Guidoni favebant his diebus propter iam dicta quam domino Mattheo mutavit dominus modum, et elegerunt aliter, ita quod credebatur, quod negotium bene Staret. Domino disponente se ad recessum, pauci erant qui libenter Sequerentur. Guelphi non libenter dimittebant civi-
126쪽
131 talem, sed semper timebant d0minum, nec de eo plene confidebant. Guebelini, quia pauperes, et diu fuerant eXtra, non libenter sequebantur. Volebat tamen dominus rex, quod venirent. Ex quo per eos et per alios fuerat consultum, nihil voluit mutare, quin Venirent. I uno necesso fuit, quod pecunia pararetur per modum dacie pro expensis eorum; item alia talia sive dacia pro expensis vicarii generalis item alia pro illis quinquaginta milibus florenorum, qui adhuc domino regi debebantur. Ista summa pecuni tanta pauperibus et divitibus imposita sic omne commovit, quod nullus bene posset credere, nisi presens fuisset. Tamen oportebat, quod pecunia pro omnibus predictis solveretur. In ista commotione dominus Guido excusavi se propter infirmitatem, quod venire cum domino rege n0 poSSel. 0minus excusationem non admisit, et hoc quia medicum suum misit, et requisitus per iuramentum, uirum haberet talem infirmitatem, propter quam esset merito excusandus de non veniendo, dixi quod non. νRan. In ista tanta commotione accidit illa novitas , quo imi posita sui domino uidunt, et hoc quia in domibus suis et in sua contrata et pedites et equites inventi sunt in- sinit homines armati, et de domo sua principaliter et vicinia exeuntes contra Theotonicos plures vulneraVerunt. Item in aliis coniratis longe remotis a sua, tamen de Sua Sequela, exi verunt armati pedites et equites, licet per plures dies esset proclamatum, quod nullus Italicus arma portare sub pena gravi Fuit tamen dictum domino regi, me presente et pluribus, quod dominus Mattheus in illa novitate concordaverat, et de consilio suo factum erat totum, et quod filii sui erant armati cum silio domini uidonis. Et istud fuit motivum, quare credebatur et hodie a multis reditur, quia dum ista novitas inciperet, plures erant cum equis euntes per civitatem, et aliquos ego audivi, clamantes: Moriantur Theotonici omnes, paries inter donM-num Ginuonem et domin m aliaeum Et tunc post istas
clamationes omnes cives sunt armati.
Tunc illa hora ego eram cum rege, qui mandavit quod dominus Mattheus caperetur cum siliis. Ego autem, qui veniendo ad regem de d0mo Predicatorum, per d0mum
127쪽
cancellarii transiveram, ubi dictum dominiina Maltheum cum saliun filio suo dimiseram sine armis, dixi: Domine, dominum Mattheum in domo cancellarii dimisi. ullus voluit mihi credere. Precepit mihi dominus, quod ego irem et adducerem eum. Ivi cum maximo periculo, et ipsum adduxi ad capellam domini. Tunc dixit mihi dominus publice, quod servitia seceram sibi, sed istud erat maximum quia istum innocentem mandaverat capi ad eum interficiendum, si ego non fuissem, quia accusabatur ab omnibus, et adhuc etiam accusatur. Et dicunt, quod ipse consensit, sed quando Vidit, quod res non poterant fieri ut credebat, propter sestinationem nimiam Theotonic0rum armatorum, dimisit alios in briga, et se extra posuit. Ibi facta sunt multa mala et infinita spolia, et multi mortui et vulnerati. Si iuste, Deus scit. Fugit dominus Guido. In domo sua inter alia suspicione plena inventa sunt sagitte parate cum igne gres mulle, et grosso baliste ad trahendum. Post illud periculum, quod satis magnum fuit, non multum post Cremona rebellavit proiciens partem unam et vicarium extra civitatem. Hoc idem fecit Brixia et Crema. Sed Laude extra partem Guebelinam posuit, sed obediebat vicario dicti regis. Illis diebus dictus rex dedit comiti Philipponi Casale, Symoni de Vercellis millo libras imperialium in eodum in redditibus suis recipiendas in Vercellis. Quod multum uebelinis displicebat Domino ui- doni tria millia ordinaverat dare, nisi illa miseria accidisse Do consilio istorum missus est Antonius de Laudo ad istas res civitates predictas quo rebellaverant, tanquam prudenti0 inter alios Lumbardos et melior mediatur. Illis etiam diebus missus sui episcopus Gebennensis in Paduam, ubi per eum invente sunt diverse vi et quidam tractatus super quibusdam gratiis, quas petebant Paduani. Et de hoc habuit dominus rex magnam pecuniam,
Post hec Antonius de Laude reversus est de Brixia, Cremona, Crema et Laude, que rebellaverant, in quibus nullam obedientiam invenit. Et sibi ab aliquibus sui impositum, qu0 si bene laborasset et fideliter, quod ipsos de facili ad obedientiam reduxisset, quia nihil novi erat factum inter eos adhuc, nec causam habebant aliquam,
128쪽
1311 nisi ratione novitatis in Medi0lano lacte. Post hec doniinus Antonius petivit licentiam eundi in Laude que licet partem uebelinam expulisset, sicut et alie tres predicte, lanien adhuc vicarium regis lenebat et sibi obediebat Dominus rex non libenter dedit ei, propter ea que dicebantur de eo, et quia prudentior homo Lumbardie. I amen quia multi instabant, recepti fideiussoribus pro eo, quod ad
talem diem reverteretur, licentiavit eum. Fideiussores sui fuerunt comes Philipp0nus et dominus Symon de Vercellis. vit, et postquam Stelerat per unum diem Laude, tunc Laudenses regis vicarium ad Suam procurationem expulerunt. Transacto termino, quod non revertebatur, sed mandabat e S Se captum, mullis placuiSSet, quod domi nu rex p0SutSSet manu ad stagia Scilicet dominum c0-
mitem Philipponum et Symonem de Vercellis, quod sacere recusavit. Et ait Sa sui prout credo, quia tunc comes Philipponiis maximam displicentiam o Stendebat de hoc, quod secerat dominus Guido gener Suus, et tunc regi mullum fidelis videbatur. Transactis quibusdam diebus, die quo vestri nuntii tunc electus Salarilanus et dominus Hugo Geraudi, nunc archiepiscopus et epiScopus, dum publicarent gratiam, quam
regi faciebalis super commissione sue coronationis, dictus Antonius cum quodam de Crema missi per suas civitates clave portarum earundem domino regi preSentaverunt, petentes misericordiam, et Suam culpam rec0gn0ScenteS. Claves de suo mandato aras chalcus recepit, et dictum Antonium et alium custodiri fecit. Et licet eis tunc non pepercerii, tamen cito post ad preces vestrorum nuntiorum
eis et civitatibus eorum sine aliqua pena indulsit. Predicta acta sunt circa sinem quadragesime. Et quia his diebus Mediolani divina non pol erat audire propter interdicium positum per dominum de Peregrue, et ipSea vestra Sanclitate privilegium habuit, audiendi divina solempniter in omni loco ubi intraret, per aliquos dies ara ivit Papiam, et in pascha ibi propter divina audiendati peracto mandato humillime, in domo Predicatorum tenuit curiam suam, et illo die comitem Philipponum, Suum silium, et unum alium militavit, et post festum reversus S Me
129쪽
Et tunc, quia audiverat quod Pergamenses non bene 13 11 stabant, scripsit vicario quod illos electus xiiii, qui debebant eum sequi ad coronam, sibi mandaret. Antequam vicarius litteras domini regis reciperei, cives Pergamen Sesin presentia vicarii sui firmaverant, quod nullus Theolonicus civitatem suam intraret, et quod nullus eorum adsequendum regem ad suam coronationem iret, et quod predicla per vicarium regi inlimarentur. Post istam ordinationem dominus vicarius litteras regias recepit, quod sibi mitteret illos xiiii, qui secum debebant ire ad coronam. Et verisimile limen de rebellione civitatis, si dictas litteras publicaret, tenuit eas, et domino regi mandavit ordinali 0nem quam secerant, et quod non obstante alilittera sibi missa, quod iterum sibi Scriberet, quod ad bonum et pacificum latum civitatis Pergamensis saceret, quod sibi videretur expedientius. Habitu secunda littera, primam primo legit civibus, et postea Secundam et gavisi cives de secunda in pace tunc reman Serunt. In crastino clave pasche de Mediolano recessit domi pn. nus, et ivit Laude, dimisso d0mino icola a de Boii signo i 'ribus vicario, et expulsos secum introduxit, et eliam dominum Antonium, et eis pepereit, licet videretur maioribus sui consilii, quod muros destrueret, ei unum a Sirum de eis saceret ad expensas civitatis, ii subiecti per castrum tenerentur de cetero vellent nollent. Quod sacere recusavit. Immo in nullo eos punivit. Si bene fecit, Deus
scit. Sed non credo, quia sacilitas sue veni limeo ne aliis daret exemplum non bene faciendi. Ibi Cremonenses, qui primo rebellaverunt, miserunt claves civitatis, petentes gratiam et misericordiam. Nec per Vestros nuncio nec per suos consiliarios induci potuit, quod eis misericordiam promitteret, quia primi erant qui rebellaverant. I amen regina, piisSima domina, que clave Scivitatis receperat, et omnes de suo consilio dabant talem spem, quod laborarent secundum suum posse, Sic quod non debebant desperare. De illo loco recessi ego, et venia presentiam vestro sanctitatis pro dispensatione matrimonii domini Guidonis Flandrie. Unde quomodo civitatem Cremonensem intravit sine promissione gratio, quia Simpliciter ad Suam voluntatem se posuerunt, qu0modo sibi
130쪽
131 obviantes, pluribus in camisiis et corrigiis per collum, qu0 ad carceres misit, quomodo mulieribus et parvulis clamantibus misericordiam, quomodo portas et partem murorum destrui secit, et domos illorum marchionum de a biacabbo, qui fugerunt, et quorundam aliorum destrui secit, et civitatem comitatu privavit, licet postea reddiderit, nescirem loqui nisi ex auditu. De Laudo audivi quod Cremam ivit, et introduxit secum expulsos, et eis pepercit in omnibus nec intellexi, quod aliquid ibi fecerit aliud, nisi quod mandavit Pergamensibus quod venirent ad eum et ipsi tunc Venire noluerunt. In Cremona eo existento tunc nulli erant rebelles, nisi Brixienses. t prout intellexi Brixienses ad ordinationern illius Theobaldi quem intromiserat, quia per Guebelin0s episcopum et suos consanguineos diu extra civitatem secerunt, miserunt quosdam mediocres ad regem, dicentes: quod parati erant obedire, sic tamen, quod Guebelini, qu0SeXira poSuerant, non intrarent. Aliquibus videbatur magis expediens domino dimittere si Brixiam, et directo ire ad coronam; quia tempus tunc satis erat conveniens. Aliquibus videbatur contrarium. t ut intellexi, et credo verum esse, Guebelini de Brixia dominum alerannum fratrem regis informaverant, quod civitas infra quindenam caperetur, et quod si ipse posset ordinare, quod rex poneret ibi exercitum, quod ipsi dicto aleranno darent viginti millia orenorum. Tantum ipse ab0ravit cum quibusdam, quod missus sui ibi primus cum magna gente, et p0Stea dominus rex ipsum cum sua gente est SeculuS. Postquam vestra sanctitas me licentiavit, antequam Brixiam venirem, multa mala suerunt ibi facta, que ignoro. Ibi sui dominus Walerannus sagitta percussuS, et postea sexta die mortuus. Ibi sui ille proditor Theobaldus, quem dominus intromiserat, ad cuius procurationem civitas rebellaverat, per horribilem modum interfectus, et plures Τheotonici per Brixi enses assati, et plures ex utraque parte suspensi. Vix ab istis vel ab illis capiebatur persona, quo non esset in periculo mortis. Postheo veni in Brixiam. Et iam domini cardinales et dominus patriarcha pro pace laboraverant, sed nihil eratc0mpletum; et hoc, ut dicebant aliqui, quia dominus rex