장음표시 사용
131쪽
STera nimis durus alii dicebant non, sed Brixienses erant 13 si nimis superbi. Ego autem credo, quod nulla duritia erat
in corde regis, sed quia frater suus erat de novo mortuus et plures Theotonici horribili genere, si vitam sicut dimisit eis promisisset, ut petebant et cardinales consulebant, et non venissent ad omnimodam voluntatem Suam, maior pars exercitus et sere Theotonici omnes et amici mortuorum fuissent turbati contra ipsum. Et merito, quia omnibus constabat, quod in Brixia ipsi, quando ista tractabantur, victualia non habebant, excepto vino, de quibus commodo per unum mensem vixi Ssent. Et hoc salis apparuit quando intravimus, do omni re comes libili modi
In eodem loco sui episcopus Albensis frater Minor et unus archidiaconus ex parte regis Roberti ad tractandum pacta, conditiones et alia, que necessaria erant circa matrimonium filii sui et filio regis Romanorum Episcopus Leodiensis et episcopus Basiliensis fuerunt electi per regem pro eo. Isti quatuor simul existentes iuraverunt ad sacrosancta evangelia, quod bona de ipsi ordinarent sine cavillationibus aliquibus, et dominis suis consulerent in hoc facto, quo SSent pro meliori utriusque Pluribus diebus simul fuerunt, et concordaverunt illas conditiones dotis et aliorum, que requirebantur ad ista Sed quid nescio; sed vidi quod consolati recedebant. Interim sui unus cursor veniens de Brixia et vadens in Florentiam captus cum litteris, quod potestas Brixiensis, qui tunc erat Florentie Pynus nomine, per familiam do mini Canis captus, quia Brixia tunc erat exercitu regio sic vallata, qu0 exire vel intrare non erat facile sine magno periculo. Littere regi fuerunt apportate. Ibi suerunt in legendo eas rex, regina, Treverensis, dominus Sabaudio, ego, et unus clericus, qui Vocatur magister Henricus de Jodonia, iuris profesSor. Potestati, capitaneo, executori iustitio, consilio et communi Florenti civitatis isti de Brixia Scribebant, quod nullo modo obedirent, et quod ipsi eis cito succurrerent in pecunia, et scirent, quod nullius rei indigerent nisi storenorum pro stipendiariis solvendis, et mitterent per illos Predicatores, per quos eis aliam pecuniam miserant, vel per Minores. Item scribebant, quod
132쪽
1311 tali die tunc quatuor milia interfecerant heotonicorum et tot magno ceperant, et totum erat mendacium, et quod cito haberent victoriam de rege, quia omnes sui recedebant. Modo cardinales, qui se intromiserant de pace, dixerant d0mino, quod ipsi volebant obedire ei, dum tamen securi essent de vita, et qu0d 0na intentione loquebantur, sed quia frater regis mortuus uerat per e0s, hoc petebant. Postquem rex istam litteram vidit et audivit, sui totus melancholicus I unc dixit ei primo, et credo quod comes Sabaudie, qu0d non curaret, quia isti erant homines, qui mendaciis et litteris salsis totum mundum revolvebant, et iuvabant se talibus. Ut autem intentio eorum Sciretur, non b0na, Sed perVersa, a cardinalibus, per illos, qui ibi erant presentes, deliberatum fuit, quod bonum erat, quod littera domino legato et aliis cardinalibus portaretur, ut ipsi scirent, quo m0 tu Brixi enses movebantur misericordiam petentes. Et sui concordalum, quod ego sibi et aliis p0rtarem. Tunc dominus legatus erat in quodam castro, qu0 V0catur Succinum, distante ab exercitu per viginti miliaria parva, et alii erant in Cremona. Receptis illeris illis demandato regis, illuc eund et revertendo, dum SSem quaSi in medio te, triginta h0mines in equis et bene trecenti homines pedites armati me cum sumilia acceperunt. Et dum me ducerent ad quoddam castrum, quod Brixiense inleriores tenebant, unde illi stipendiarii erant qui me ceperant, qu0 casti uni a sinistris erat siluatum inter exercitum et Succinum extra Stratam publicam per octo miliaria, vulneraverunt aliquos de familia mea, et omnium manibus ligatis et ad terram p0sitis, querebant l0cum convenientem, ubi essent arb0res ad eos suspendendum. His diebus X utraque parte pauci accipiebantur, nisi per aliquem modum morerentur. Et dum me ducerent sic maior inter eos magis curialiter me associabat, ne ribaldi tunc aliquo modo me turbarent. Ab illo ego pelivi, quare me ceperant, cum eSSem frater redicator et episcopus, et in via eundi ad cardinales, et talia, et quod ipsi essent excommunicati. Ipse Sio mihi subridendo respondit, quod Securus essem, qu0 eg0
non morerer, Sed famulo meos n0 assecurabat, nec tamen m0rerentur, donec aliud mandalum haberent a BrixienSibus,
133쪽
suis dominis, qui de diversis partibus nati propter lipeii 13ildia serviebant eis, et oportebat eos obedire dum essent stipendiarii eorum P0Stea addidit, quod mandatum eorum habebant, qu0 me caperent, qui ille ras eorum Florentiam missas mecum habebam, et ipsas portabam cardinalibus legendas. go, qui litteras habui in Somario, salis timui, et statim percepi, quod circa regem erant aliqui prodito res Cum tam pauci suissent legendo primo illas litteras, oportebat quod unus ex illis vel Brixiensibus inlimasset vel alteri sine advertentia, qui h0 etiam eis mandasset. In illo castro, ad quod me ducebant, et unde erant, omnium victualium habebant abundantiam, vino excepto. Et quia ascones super unum de meis equi Videbant, querebant diligenter, si esset ibi vinum. Dixi quod sic, et Varnachinum. Ipsi, qui diu fuerant sine vino, appetebant bibere supra modum. Tunc descendi de equo, et eis dedi unum asconem, et alium relinui mihi. Feci 0marium lare, quia vasa non habebamus ad bibendum. tibi acceptis quibusdam scyphis argenteis, dedi eis. Et dum biberent, ego peti, a famulo consectionem, et dedi eis. Et in ista occupatione litteram illam in cophino accepi, eis ignorantibus, et eam in Sinu meo p0sui. Postea sedens in equo sub cappa ipsam divisi minutatim, sicut melius potui, et sparsi valde caute, ne illi, qui me Sequebantur,
Postquam fuimus prope castrum, tunc me deposuerunt de equo curialiter, et corrigiam meam et omnia, quo erant Supra me, ubique que Siverunt, et nihil invenerunt valoris, nisi annulos Tolum mihi dimiserunt, quia non querebant nisi litteras. Sic fecerunt de omnibus sociis et famulis. Ε po Stea somarium evacuaverunt de omnibus litteris, quas Brixiam miserunt, qui plures erant. Et nullis aliis rebus in spoliaverunt. Et sic exquisiti castrum intravimus cum receptione tali, quod mulieres et parvuli clamabant ad patibulum, ad patibulum In domum curati prope ecclesiam duxerunt nos. Et de no Stra pecunia nos et ipsi bene valebamus, Sine vino tamen, quod non poterat haberi. De aliis rebus maximum surum erat Tot et tanta lucrabantur continue illi de illo castro super exercituin regis, quod earnes unius bovis maximi dabant pro tribus luronensibus,
134쪽
1311 et unum roncinum pro quinque orenis, qui hodie valeret viginti oreno S. D0minus legatus, qui litteram illam viderat et transcribi
fecerat, in crastinum, dum irem in Cremonam ad ostendendum eam aliis cardinalibus, de Succino recessit et ad exercitum venit. Unde dum ego revertere de Cremona ad ostendendum, ipsum non inveni in Succino. Et illo mane, quo de Succino recessi revertendo Versu exercitum, sui captus. Qui me tenebant dederunt mihi licentiam, quod unum de sociis meis ad exercitum mitterem una cum nunci eorum, qui omnes litteras, quas n0bis invenerant, Brixiam mittebant, ut ipse frater expeditionem nostram procuraret Dominus legatus et dominus Lucas statim quod audierunt a nostro s0cio me esse captum, nimis doluerunt, et eorum gratia in continenti Brixiam miserunt pro n0Stra liberatione, et etiam pers0naliter in crastinum civitatem intraverunt, quod non erat sine maximo dispendio eorum. Et tantum laboraverunt, quod litteras me expeditionis, familie et rerum pr0curaverunt, licet cum maxima dissicultate. ι multum me iuvit, cum laboribus eorum, quia illas litteras non invenerant inter n0stras littera ei misSaS, cum RS, ut predixi, destruxiSSem. Me existente in carcere, et nesciente quid fieret per cardinales de mea expeditione, et supra modum timente, quia audiveram, quod illo famulus eorum, qui fuerat capius cum litteris predictis, per gentem domini regi suerat SuSpen-Sus, cogitavi unum modum exeundi. Et exivi antequam littera apportaretur, vel aliquid sciretur de mea expeditione, dimissis omnibus, videlicet socio, duobus nepotibus et aliis familiaribus. Et postquam venerunt littere per dominos cardinales procurate, tunc omnes libere sunt dimissi Modus per quem exivi sui isto. go invitaveram omnes illos stipendiarios ad prandium, et seceram bene parari. Deficiebat nisi vinum Modo quedam aqua dividebat illud castrum in quo eram, quod Vocabatur Pontdo Vic, ab alio, quod erat ultra aquam, et Vocatur Rubech. 0u0 castrum Rubech per gentem regis tenebatur, ubi erat abundaneia vini Aqua non erat meabilis sine naVi. Ibi 0biscum erant duo fratres Predicatores, quorum unus erat notus in loco et dilectus. Mensa posita, ego petivi
135쪽
licentiam cum illo fratre n0to pro vino habendo eundi in 13ti Rubech. Deliberaverunt ipsi, ex quo socius meus iverat pro mea expeditione ad exercitum, et quod alium socium meum cum nepotibus meis, familia et rebus dimittebam, quod ego reverterer, et licentiaverunt me una cum uno socio meo de fratribus illis, et navem paraVerunt, et plura vasa ad vinum ponendum. His actis nullus scivit intentionem meam. Postquam sui ultra aquam, vi ad caStrum, et seci omnia vasa impleri de bono vino et in navem reponi. Et tuno dixi castellano, quod non permitteret me recedere. 0 laci, ne illi qui remanserant male haberent. Alii hec scientes credebant, quod vi0lenter in teneret, et nullum malum nostris secerunt, sed satis simul biberunt, et in crastinum eos omne liberaverunt, quia Venerunt littere cardinalium.
Post hec sui deliberatum in consilio regis, quod littera domini legati videretur, et si ipse posset Virtute sue auctoritatis ponere sententiam excommunicationis contra illos, qui nollent obedire, quod requireretur. Ego missus ad dominum legatum. Copiam suo littere mihi dedit, quo plenissima ad omnia ista facienda erat. Ipse mihi dixit secrete, et voluit quod domino regi dicerem, qu0modo parum Italici curant de excommunicationibus alicubi Et posuit exemplum de Florentinis, qui sententias domini Ostiensis
parum curaverunt. Item de Bon0niensibus, qui sententias domini eapoleonis vilipenderunt. Item domini de Peregrue sententias Mediolanenses non curaverunt. Unde nisi gladius materialis eos ducat ratione timoris ad obedientiam, gladius spiritualis non Unde non intendebat aliquam Sententiam excommunicationis ponere Super aliquos, nisi primo
sanctitatem vestram conSuleret.
Non recordor de aliis magne memorie dignis ante Brixiam factis postquam ibi sui reversus, nisi de uno, quod mihi semper displicuit. Cardinales credo omnes, qui his diebus in Cremona et Succino morabantur propter Sui maiorem commodilalem, suerunt frequenter rogati, et aliquando ego sui presens, ab amicis et Xoribus eorum, qui de Cremona obviam domino regi fuerant in camisiis cum corrigiis in collo, ut predixi, qu0 antequam intraret Cremonam misit ad carceres in diversis castris, quod do-
136쪽
1311 minus rex maritos suos, filios et fratres de carceribus liberaret, quia plures iam erant 0rtui. Hanc supplicationem dominus legatus ex parte sua, qui erat in Succino, et alii domini cardinales, qui erant in Cremona voluerunt quod ego sacerem. Qu0d ex assectu seci, scit Deus, licet nihil profecerim. Tunc postea ipsi me rogaverunt dominum regem, et nihil secerunt. Quidam latenter et Secrete, qu0s deus confundat, nescio qui sunt illi, in capite regis p0Suerant, quod si ipse predictos dimitteret, statim Cremona rebellaret, et quamdiu eos haberet, Securus esset de civitate. Et si unquam ipse in suo regimine male fecit, meo iudicio debili, circa subditos, ibi sui l. Predicti capti CremonenSes non erant maiore Sue civitatis, quia maiores noluerunt obedire, sed civitatem dimiserunt. Non erant peiores, sed iudicio omnium de melioribus. Per eosdem civitas erat ad obedientiam reversa, quia civitatem diligebant. Unde ut dicto regi plus sacerent de honore et re-
Verentia, et ut provocarent eum ad maiorem misericordiam, nudi in camisiis, ut predixi, Sibi obviantes et misericordiam pro sua ei vitale impl0rantes, de Sua virtute premium n0n bonum habuerunt. Ista sui civitatis Cremonensis condempnatio. ullus eorum perdidit Vitam neque membrum, nec annitus suit, nec incarceratus. Condenipnati sunt omnes simul in Sexaginta milia florenorum. Perdiderunt comitatum Suum Sque
ad beneplacitum regis, et porta Sua cum aliqu0 muro adiacenti. Nunquam propter aliquem clamorem meum et vituperia, quera imino regi dixi frequenter, hoc sacere potui, quod illi miseri carcerali possent libere exire. Sed ad procurati0nem cuiusdam crudelissimi iudicis, qui erat in Cre-m0na pro rege procurat0 Super fisco rebellium, qui Vocatur magister Iohannes de Castilione, uSeu e St, erudelior homo de quo audivi loqui post Neronem, p0rluit quod ipsi maximum pecuni quantitatem Solverent camere regis et sibi aliun custodie, non obstante quod ipsi suam ratam solvere debebant de illis sexaginta milia orenorum, in quibus lola civitas erat condempnata. Scio quod non p0terant aliqui Solvere, et quia ipse torquebat eos, suerunt mortui. Alii, licet Solvissent, tamen quia erant ultimum polentio, erant de Structi. Et credo, qu0d istud gravamen
137쪽
contra eunt et iustitiam meo iudicio sui occasio, quare 13 11 postea civitas rebellavit et adhuc in rebellione persistit. Excusare se non potuit rex, quin ista sibi dixerim et durius et in presentia illius crudelissimi Iohannis. Sed ipso Iohannes cum pluribus suis complicibus tot et tanta mendacia, ut puto, contra predicto dicebat, quod verba mea parum poterant eis proficere. Si dominus Albanensis viveret, de hoc poSSet testimonium perhibere. Et etiam dominus legatus potest de aliquibus recordari. Post hoc intravit Brixiam dominus rex. Condempnali κpr. fuerant in muris et comitatu pri ali quod porte portaren η tu Romam, et in una Summa pecunio condempnali, quam omnes simul, Guebelini et Guelphi, solverent licet Gue-belinis, qui expulsi suerani per alios, videretur esse contra iustitiam, propter rebellionem quod in tali summa condempnii bantur. Que Summa fuit, ut mihi videtur, exaginta milia urenorum. Et quia Guebe lini non rebellaverant dicebant quod de ali summa ratione talis culpo non de bebant aliquid solvere oportuit tamen, qu0d 0lverent Suam partem PDSi quam in ira imus Brixiam, quod mira culum repula i nunquam eS auditum, qu0 unu pereuSSu fuerit, vituperatus, et lesus, licet precedentia fuissent talia, quod sic transire non erat imaginabile, nisi cum gratia Dei. iii tale Brixiens dimissa in pace, et muris pro parte destructis ivit Cremonam, et postea Placentiam, nihil faciendo in istis, cum essent in pace. Postea iiii
Recordor adhuc, quod aliqua secerat an lo Brixiam, ites deo placuerunt, non tamen omnibus hominibus; et scio quod mihi displicuerunt. Primum fuit, quod domino Philippo Sabaudie ad petilionem et procurationem comitis Philipponi et aliorum partis uelphe dominium dedit civitalis Papiensis, Vercellensis, et ovariensis. Et de hoc habere debuit viginti quinque milia orenorum, quo pars Guelpha solvit, non ipse. Et iamdiu debebat dominium predictorum tenere, donec rex redderet sibi predicta viginti quinque milia orenorum. t ipse uno tenebatur eis reddere. Secundu in suit, quod omino Mattheo ad procurationem uehetinorum dedit dominium civitatis Mediolanensis. Et de hoc solvit quinquamnia milia orenorum.
138쪽
131 Et omni anno viginti quinque milia tenebatur camere solvere. Nec poterat amoveri, nisi prius sibi restituerentur quinquaginta milia Undo tunc, cum Sto pauper fuerit, et Guebelini ipsum ad solvendum non iuvabant, quia non multum abundabant, oportuit quod violenter a pauperibus extraheret. Tertium, quod domino Guilberto de Corregia, qui erat unus tyrannus Guelphus, qui iam dominabatur in Parma, adhuc dedit sibi dominium in Regio. Utrum ab hoc pecuniam receperit nescio; sed credo, quod aliqui de suo consilio aliquid habuerunt. Quartum, quod alteri tyranno Guebelino domino Cani de Verona, qui dominabatur in Verona, nec unquam partem uelpham voluit intromittere propter rationem superius dictam, adhuc dedit sibi dominium in Vicentia. Et ista sui causa quare rebellaverunt Paduani. Quintum, quia alteri tyranno, domino aserino de Mantua, cum illo dominio civitatis Mantu dedit unius castri dominium optimi, cuius nomen ignoro ad presens. Item ante Brixiam dominus Walerannus frater regis domandato regis ivit subito in Pergamum Accusati erant quidam, quod rebellare volebant, et civitas illa per eos, quia potentiores erant civitatis. His diebus civitas erga- mensis tenebat exercitum suum magnum ante Brixiam, Sicut faciebant alie civitates. Et propter hoc grave videbatur multis hoc credere, quod vellent rebellare. Tamen regi pervicarium Pergamensem et per alios Secrete sui intimatum, quod illi, quos dominus Walerannus cepit uno, inter quos erant aliqui consanguinei domini Guillerint de Pergamo cardinalis, volebant rebellare. Alii dicebant, quod non, sed sui inimici dederunt dicto aleranno pecuniam, ut ista saceret, predicta predictis imponentes. Quid Sit veritalis, nescio. Unum scio, quod postquam ad preces vestras et multorum cardinalium dominus rex ipso liberavit, et ipsi iuraverunt fideles esse in perpetuum, postea domino existente in Tuscia in quodam bello ante Succinum, cum rebellibus imperii existentes, per comitem arnerum et Suam gentem aliqui mortui fuerunt et aliqui capti de predictis Per
Domino rege in Papia existente mortuus fuit ibi dominus Guid Flandrie, sed non sepultus propter interdictum, quod erat in loco, sed corpus suum sui sepultum in Tor-
139쪽
lona. Item ibi domino rege existente, mandavit domino 1311 Mattheo vicario in Mediolano, quod ad eum Veniret. Venit; sed per comitem Philipp0num porte suerunt clauso, nec permissus sui intrare, licet domino regi multum displiceret. Extra portas stetit diu videlicet duobus diebus, nec unquam p0luit sacere rex, qu0d ipsum permitteret intrare. Νos omnes Citramontani de rege timebamus, quia pauc0s habebat secum Citramontanos, plures fuerant mortui ante Brixiam, et plures reversi ad partes Pauci Guebelini erant tunc cum eo, quia omnes sessi do exercitu revertebantur ad propria, et iam erat magnum frigus. Fuit autem hoc per decem dies ante festum omnium Sanctorum. Infra illos ocr. duos dies uelphi multi suerunt ibi c0ngregati, ita quod in Papia securi non eramus, et tantum de rege timuimus una nocte. Audiverant quidam religiosi consessores ab uxoribus quorundam de civitate Papiensi, quod tali nocte in lecto suo debebat interfici, et per tectum, ita quod oportuit una nocte dominum regem lectum suum mutare. Qua nocto vise sunt quedam scale apportari et c0niungi per quosdam circa domum. Et tamen totum oportebat dissimulare propter desectum gentis. Bene videbatur regi, quod ille comes Philipponus, quando esset absens, parum saceret pro e0, qui presens non poterat in sua civitate suos se Vientes introducere Tertia die dictus vicarius Mediolanensis intravit cum paucis et sine armis. Et quibusdam Papi ordinatis ad pacem, licet ex tunc rex non bene cogitaret de dicto comite Philippono, reces Sit Versus Terdonam, postea Ianuam. Quo die dominus Pandulphus de Sabello, vester notarius, et ego, eSter humilis filius, plenissimam auctoritatem habentes recipiendi fidelitales civitatum et omnium nobilium, premiandi fideles, et inobedientes puniendi, prout 0Strum statum deceret, legati sui ivimus in Tusciam, primo versus Bononiam dirigentes gressus nostros, quia illa via erat rectior. Quid dominus rex secerit in erdona nescio. Audivi quod expulsos intromisit et ibi inter partes pacem fecit. Quid in medio usque Ianuam, et quid in Ianua. Audivi, quod pacem fecit inter eos omnes, et qu0 dominus Opisinus et alii expulsi de Ianua reintraverunt, et inter eos secit pacem. Audivi etiam, quod magnam pecuniam sibi dederunt
140쪽
31 et d0minium simpliciter ad viginti annos. Qu0 in veritate erat suum; Sed pr0pter quedam privilegia ei concessa a predecessoribus imperatoribus et regibus dicte civitati, dicunt quod n0n tenentur sibi servire per mare, nisi ab Arelato usque ad castrum sancti Angeli in Siciliam, et per terram inter dictos terminos prope litus maris ad duas dietas. Visum sui regi pro meliori quod ad presens sic dominium reciperet, Sperans qu0d infra viginti annos totum pDSSet recuperare. Interim ipse confirmabat eis privilegia sua, prout rite et iuste erant eis c0ncessa a suis rede-
Audivi etiam, quod in Ianua venerunt nuntii regis Roberti plenarium pol e Statem habentes confirmandi parentelam inter eos, prout ante Brixiam per Albensem episcopum et unum archidiaconum ex una parte, et epiScopos Leodiensem et Basiliensem fuerat concordatum et quod militia cotidie crescebat in Florentia et sub vexillo regis Roberti, qu0rum caput erat dominus Degus arascalcuSab eodem missus, ut ipsius regis transilum impedirent Ver Sus Romam. Dominus rex predictos ambasSialores requisivit quid vellent si scare predicte militie recyis Roberti pquod de Ruscia recederent, eae quo inter eos parentem fieri debebat honestum autem non ridebatur nec Securum, quod milites siti, et remisso suo, rebessibus suis darent auxilium,s inter eos debebat steri talis amicitia. Dicit ambassialores reSp0nderunt, quod mandalum non habebant ad hoc a ciendum venerant autem ad complendum parentelam, et de h0 erant parali. Post hoc suit eis dictum, quod licet non uerit eis preceptum, hoc sorte poterat es Se cauSaoblivionis et in advertentie, vel quia non erat certum docon Summatione parentele, quod ipsi nomine suo illis qui in Florentia erant scriberent, quod ex quo parentela talis sit inter dicio reges, quod non credunt domino regi R0berto displicere si recederent, sed magis placere. Predicti noluerunt sacere, dicentes quod hoc non habebant in mandatis. Et quando litteras, quas ipsi dicto regi ex parte domini sui apportaverant, cancellarius ostendit, in quibus continebatur magna dilectio, voluntas, et desiderium Veniendi Romam ad ipsum honorandum in ut 0ronalione, per hoc satis videbatur, quod dictus rex R0bertus n0n